Interpretacja indywidualna z dnia 25 marca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.110.2022.1.KP

Kosztów uzyskania przychodów.

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 30 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Głównym typem działalności, który przynosi największe przychody przedsiębiorstwu, jest doradztwo w zakresie informatyki. Poprzez swoje usługi świadczy Pan także pomoc w koordynacji pracy jednego z zespołów klienta. Praca ta wymaga niemal ciągłego kontaktu audio-wizualnego z innymi członkami tworzącymi zespół pracujący nad rozwiązywaniem problemów klienta. Dodatkowo prowadzi Pan wdrożenia nowych członków zespołu oraz kilka razy w tygodniu przedstawia Pan prezentacje dotyczące osiąganych przez zespół wyników i statystyk. Od czasów pandemii COVID-19 około 80% zadań wykonywanych jest z siedziby firmy, która jednocześnie jest Pana aktualnym miejscem zamieszkania. W związku z potrzebą ciągłej komunikacji z innymi członkami zespołu wynikła potrzeba zakupu telewizora, który posłuży jako duży ekran komputerowy do wyżej wymienionych wideokonferencji, wdrożeń, prezentacji oraz do analizowania udostępnianych przez innych członków zespołu slajdów prezentacji. W mieszkaniu nie występuje oddzielnie wydzielone pomieszczenie na cele prowadzenia działalności gospodarczej. Telewizor zostałby umiejscowiony w salono-kuchni, w której znajduje się odpowiednia ilość miejsca do prowadzenia wyżej wymienionych czynności. Poza czasem wykonywania działalności pomieszczenie to wykorzystywane jest do celów prywatnych.

Pytanie

Proszę o interpretację, czy wydatki poniesione w związku z zakupem wyżej wymienionego sprzętu, tj. telewizora, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w całości, skoro działalność gospodarcza prowadzona jest w miejscu stałego zamieszkania i może zachodzić podejrzenie organów skarbowych, że zakupiony sprzęt będzie mógł również służyć do prywatnych celów domowych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie zakupiony sprzęt zwiększy efektywność pracy, więc stanie się źródłem uzyskania przychodów. Dodatkowo polepszy jakość prowadzonych wdrożeń, a w przyszłości pomoże także rozwinąć działalność np. o prowadzenie zdalnych szkoleń czy konferencji. W Pana ocenie telewizor powinien stanowić koszt uzyskania przychodu w całości, pomimo zachodzących podejrzeń, że może on również służyć prywatnym celom.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, której głównym przychodem jest doradztwo w zakresie informatyki. Praca ta wymaga niemal ciągłego kontaktu audio-wizualnego z innymi członkami tworzącymi zespół pracujący nad rozwiązywaniem problemów klienta. Od czasu pandemii COVID-19 większość zadań wykonuje Pan z siedziby swojej firmy, która jest jednocześnie Pana miejscem zamieszkania. Planuje Pan kupić telewizor, który będzie służyć jako duży ekran komputerowy do wideo-konferencji, wdrożeń, prezentacji oraz do analizowania udostępnianych przez innych członków zespołu slajdów prezentacji. Telewizor zostałby umiejscowiony w salono-kuchni, w której znajduje się odpowiednia ilość miejsca do prowadzenia opisanych czynności. Poza czasem wykonywania działalności pomieszczenie jest wykorzystywane do celów prywatnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

-wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

-został właściwie udokumentowany;

-wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Zaznaczamy przy tym, że sam fakt nie wymienienia określonego wydatku w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie przesądza automatycznie o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest wykazanie związku ponoszonych kosztów z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Ponadto należy mieć na względzie, że podatnik – uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów – odnosi ewidentne korzyści, gdyż o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów.

W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, na podstawie zgromadzonych dowodów, związku między poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważamy przy tym, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednak zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei w myśl art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem – jeżeli wartość początkowa środków trwałych nie przekracza 10 000 zł, podatnik ma możliwość wydatki na nabycie/wytworzenie tych składników:

a)nie zaliczyć do podlegających amortyzacji składników majątku, o których mowa w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosząc ich wartość bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania;

b)zaliczyć je do podlegających amortyzacji środków trwałych, ujmując je w stosownej ewidencji, po czym:

·dokonać ich jednorazowej amortyzacji w miesiącu oddania do używania albo w miesiącu następnym lub

·dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej zgodnie z art. 22h-22m ww. ustawy.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzamy, że wydatki, które Pan poniesie na zakup telewizora spełniają przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wydatki te można uznać za koszty podatkowe, które zostaną poniesione w celu osiągnięcia przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie podkreślamy, że wydatki na nabycie telewizora, który będzie wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio w miesiącu oddania tego telewizora do używania, pod warunkiem że jego wartość początkowa nie przekroczy 10 000 zł.

Reasumując – wydatki poniesione w związku z zakupem telewizora mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w całości.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).