Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 8 marca 2022 r., sygn. I NSNc 22/21

Związanie sądu w postępowaniu cywilnym na podstawie art. 11 k.p.c. obejmuje znamiona przestępstwa, a także okoliczności jego popełnienia, dotyczące czasu, miejsca, poczytalności sprawcy, ustalone w sentencji wyroku. Ustalenia zawarte w uzasadnieniu tego wyroku nie są wiążące. Wszelkie natomiast inne zagadnienia wyłaniające się w procesie cywilnym sąd cywilny obowiązany jest rozstrzygać samodzielnie. Prawomocne skazanie za przestępstwo umyślne wyłącza w świetle art. 11 k.p.c. możliwość ustalenia, że sprawca działał nieumyślnie

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Oktawian Nawrot (przewodniczący)

‎SSN Adam Redzik (sprawozdawca) ‎

Katarzyna Monika Borkowska (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa P. T. ‎przeciwko J. T. ‎o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 8 marca 2022 r. ‎skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z 15 czerwca 2018 r., sygn. I Ca […]:

1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Ł.;

‎2. znosi wzajemnie koszty procesu w postępowaniu skargowym przed Sądem Najwyższym.

Uzasadnienie

I.

I.1. Rzecznik Praw Obywatelskich (dalej również: Skarżący) 16 stycznia 2021 r. (data wpływu do Sądu Najwyższego) wniósł skargę nadzwyczajną od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z 15 czerwca 2018 r. (I Ca (...)), w sprawie z powództwa P. T. (dalej także jako Powód) przeciwko J. T. (dalej także jako Pozwany) o zapłatę, zaskarżając ten wyrok w całości. Na podstawie art. 89 § 1 pkt 2 ustawy z 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (t.j. Dz.U. 2021, poz. 1904, dalej: u.SN) powyższemu wyrokowi zarzucił:

1. naruszenie prawa w sposób rażący przez błędną wykładnię art. 24 § 1 wzw. z art. 448 w zw. z art. 362 w zw. z art. 5 k.c., polegającą na odmowie przyznania Powodowi zadośćuczynienia wskutek ustalenia, że Powód przyczynił się do powstania szkody w sytuacji, gdy Powód wykazał fakt wyrządzenia mu krzywdy będącej skutkiem bezprawnego naruszenia jego dóbr osobistych przez Pozwanego, a także, że występując z żądaniem zadośćuczynienia nadużył swojego prawa;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00