Wyrok Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 18 lutego 2015 r., sygn. IV Ca 980/14
Dnia 18 lutego 2015 r.
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie IV Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Marcin Łochowski (spr.)
Sędziowie: SO Paweł Iwaniuk, SO Mariusz Jabłoński
Protokolant: Magdalena Wierzchowska
po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2015 r. w Warszawie
na rozprawie
sprawy z powództwa W. M.
przeciwko Krajowej Izbie Diagnostów Laboratoryjnych w W.
o zapłatę
na skutek apelacji powódki od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w W. z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt I C 1217/12
I. oddala apelację;
II. zasądza od W. M. na rzecz Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych w W. kwotę 1.200 zł (tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej;
III. przyznaje adwokatowi J. R. od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w W. kwotę 1.476 zł (tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć złotych) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:
Apelacja powódki jest oczywiście bezzasadna.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że Sąd Okręgowy w pełni podziela ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd I instancji, szczegółowo opisane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (k.754-769) i przyjmuje je za własne. Co więcej, Sąd Rejonowy dokonał także trafnej oceny prawnej żądania powódki.
Przede wszystkim Sąd Rejonowy słusznie oddalił powództwo z uwagi na skutecznie podniesiony przez stronę pozwaną zarzut przedawnienia (art. 117 § 2 k.c.).
Umowa stron z dnia 29 stycznia 2004 r., która stanowi podstawę części roszczeń powódki, została podpisana w imieniu strony pozwanej wyłącznie przez H. O., który pełnił funkcję Prezesa Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych. Sąd Rejonowy, będąc związanym oceną prawną poczynioną przez Sąd Okręgowy w uzasadnieniu wyroku z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt IV Ca 869/11, przyjął trafnie, iż H. O. nie był uprawniony do samodzielnego reprezentowania pozwanej (art. 386 § 6 k.p.c.).