Ustawa kominowa – jakie przewiduje ograniczenia w wynagradzaniu osób kierujących podmiotami prawnymi

Ustawa o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (tzw. ustawa kominowa) ma zastosowanie wyłącznie do grupy podmiotów ze sfery budżetowej i osób zatrudnionych lub sprawujących w nich określone funkcje. Inne niż wymienione w ustawie osoby nie podlegają jej przepisom. Znaczenie ma przy tym faktyczny zakres czynności i ich realne wykonywanie lub pełnienie funkcji, a nie wyłącznie nazwa stanowiska. Ograniczenia wynikające z ustawy kominowej dotyczą zarówno obowiązkowych, jak i dodatkowych świadczeń, jakie przysługują osobom kierującym.

Ustawie kominowej podlegają nie tylko osoby będące pracownikami, ale też osoby kierujące podmiotami prawnymi na podstawie umów cywilnoprawnych. Chodzi tu o każdą formę świadczenia pracy za wynagrodzeniem (w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie czy świadczenie usług). Pojęcie zatrudnienia należy rozumieć szeroko.

Ważne!

Ustawie o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi podlegają nie tylko niektórzy pracownicy zatrudnieni w sferze budżetowej, ale również osoby kierujące tymi podmiotami na podstawie umów cywilnoprawnych.

Tabela 1. Zakres przedmiotowy i podmiotowy stosowania ustawy kominowej