Wyrok NSA z dnia 27 lipca 2021 r., sygn. I OSK 815/19

Gmina przy przyznawaniu pomocy w formie tymczasowego schronienia w schronisku dla bezdomnych musi uwzględniać swoje możliwości organizacyjne.

Gazeta Prawna nr 159/2021

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marian Wolanin Sędziowie sędzia NSA Zygmunt Zgierski sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 14 listopada 2018 r., sygn. akt II SA/Rz 1060/18 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy w formie tymczasowego schronienia w schronisku dla bezdomnych oraz ustalenia odpłatności za pobyt w schronisku i zobowiązania do wpłaty kosztów pobytu w schronisku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 14 listopada 2018 r. sygn. akt II SA/Rz 1060/18 oddalił skargę M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy w formie tymczasowego schronienia w schronisku dla bezdomnych oraz ustalenia odpłatności za pobyt w schronisku i zobowiązania do wpłaty kosztów pobytu w schronisku.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyła M. K., zaskarżając go w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów postępowania, których uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy przez naruszenie:

a) art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; obecnie Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c w związku z art. 134 § 1 w związku z art. 151 P.p.s.a. w związku z art. 7, art. 77 § 1 w związku z art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.), powoływanej dalej jako "K.p.a.", polegające na oddaleniu zamiast uwzględnieniu skargi M. K., a w konsekwencji nieuchyleniu decyzji organu drugiej instancji, pomimo że nie zebrano i nie rozpatrzono w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego, wyrażającego się w przyznaniu skarżącej pomocy w formie tymczasowego schronienia w Schronisku dla Bezdomnych Kobiet w D. przy ul. [...], podczas gdy M. K. w dniu [...] czerwca 2018 r., złożyła wniosek do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. o przyznanie jej pomocy w formie przedłużenia pobytu w Schronisku dla Bezdomnych Kobiet w R. Z uwagi na stan zdrowia i sytuację osobistą skarżącej oraz fakt, że centrum jej aktywności życiowej mieściło się w R., umieszczenie jej w Schronisku dla Bezdomnych Kobiet w D. przy ul. [...] stanowi dla niej nadmierną uciążliwość. Zdaniem skarżącej, organy administracji powinny uwzględnić w całości jej wniosek z [...] czerwca 2018 r. i przedłużyć jej prawo pobytu w Schronisku dla Bezdomnych Kobiet w R. Skarżąca wyraża przekonanie, że z uwagi na to, że jest to wypadek szczególnie uzasadniony jej sytuacją osobistą, wniosek skarżącej powinien zostać rozpoznany przez właściwą miejscowo gminę miejsca pobytu zgodnie z art. 101 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1769 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.p.s.", Skarżąca w toku postępowania stanowczo podkreślała, że nie wnosiła o umieszczenie jej w Schronisku dla Bezdomnych Kobiet w D. i oczekiwała, że jej wniosek zostanie rozpoznany zgodnie z jego treścią;