Rekompensowanie pracownikowi kosztów świadczenia pracy zdalnej

Kwestia rekompensowania przez pracodawcę pracownikowi kosztów ponoszonych przez niego w związku z pracą zdalną (także tą świadczoną w trakcie kwarantanny lub izolacji domowej) nie jest regulowana przez przepisy. Należy przyjąć, że taka rekompensata zatrudnionemu przysługuje. Powinna ona przybrać formę ekwiwalentu, przy obliczaniu którego należy kierować się przede wszystkim normami zużycia materiałów czy sprzętu oraz ich cenami rynkowymi. Zaleca się, aby kwestię rekompensaty uregulować w dodatkowej umowie.

Pracodawcy mogą w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, polecać pracownikom wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania (art. 3 ustawy o COVID-19).

Na pracowniku nie powinien jednak ciążyć obowiązek zorganizowania we własnym zakresie środków i materiałów potrzebnych do wykonywania pracy zdalnej oraz jej obsługi logistycznej. Ten obowiązek spoczywa na pracodawcy. Dopuszczalne jest, aby pracownik przy wykonywaniu pracy zdalnej mógł używać narzędzi i materiałów niezapewnionych przez pracodawcę. Powinno to nastąpić z poszanowaniem i ochroną informacji poufnych oraz innych tajemnic prawnie chronionych, w tym tajemnicy przedsiębiorstwa lub danych osobowych, a także informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.