Ustalanie prawa i wysokości zasiłku macierzyńskiego

Prawo do zasiłku macierzyńskiego jest uzależnione od posiadania tytułu do ubezpieczenia chorobowego (m.in. zatrudnienie w ramach stosunku pracy lub cywilnoprawnego). Nie ma znaczenia rodzaj tego ubezpieczenia (obowiązkowe lub dobrowolne). Nie jest też wymagany okres wyczekiwania na zasiłek macierzyński. Wystarczające jest samo podleganie ubezpieczeniu chorobowemu w dniu urodzenia dziecka lub jego przyjęcia na wychowanie.

Osoby uprawnione do zasiłku macierzyńskiego i wymagana dokumentacja

Zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego:

• urodziła dziecko;
• przyjęła na wychowanie dziecko w wieku do 7 lat, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego - do 10 lat, i wystąpiła do sądu opiekuńczego w sprawie jego przysposobienia;
• przyjęła na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej, dziecko w wieku do 7 lat, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego - do 10 lat.

Prawo do zasiłku macierzyńskiego przysługuje:

• bez okresu wyczekiwania;
• przez okres ustalony w Kodeksie pracy jako okres urlopu:

- macierzyńskiego (20, 31, 33, 35 lub 37 tygodni - w zależności od liczby dzieci urodzonych przy jednym porodzie, tj. odpowiednio 1, 2, 3, 4, 5 i więcej dzieci),

- na warunkach urlopu macierzyńskiego (w wymiarze jak wyżej i w zależności od liczby dzieci przyjętych na wychowanie w ramach rodziny zastępczej),

- rodzicielskiego (w wymiarze 32 lub 34 tygodni odpowiednio w przypadku urodzenia 1 dziecka i więcej niż 1 dziecka),

- ojcowskiego (w wymiarze 2 tygodni).

Tydzień urlopu/pobierania zasiłku macierzyńskiego odpowiada 7 dniom kalendarzowym. Jeżeli pracownica nie korzysta z urlopu macierzyńskiego przed przewidywaną datą porodu (ma do tego prawo przez okres nie dłuższy niż 6 tygodni przed porodem), pierwszym dniem urlopu macierzyńskiego jest dzień porodu.