Ustalanie prawa i wysokości zasiłków ZUS - nietypowe przypadki

Płatnicy składek będący płatnikami zasiłków często mają wątpliwości związane z ustalaniem prawa do zasiłków i ich wysokości. Przepisy nie rozstrzygają bowiem wprost wielu zagadnień z tym związanych. Dodatkową trudnością w stosowaniu regulacji ustawy zasiłkowej jest brak jednolitości interpretacyjnej. W opracowaniu zwrócono uwagę na nietypowe przypadki, jakie pojawiają się w praktyce płatników składek, w tym dotyczące nowych przepisów wprowadzających możliwość otrzymania świadczeń chorobowych za czas odbywania kwarantanny, wynikające z ustawy o COVID-19.

Poniżej prezentujemy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące nietypowych przypadków związanych z ustalaniem prawa do zasiłków i ich wysokości.

1. Zasiłek opiekuńczy i dodatkowy zasiłek opiekuńczy

Zasiłek opiekuńczy, o który można wnioskować na podstawie ogólnych przepisów ustawy zasiłkowej, przysługuje ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad (art. 32 ust. 1 ustawy zasiłkowej):

• zdrowym dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat;
• chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat;
• chorym dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji do ukończenia 18 lat;
• dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki albo pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji do ukończenia 18 lat;