Wysokość przychodu z tytułu nieodpłatnego poręczenia – wyrok NSA

Istnienie odrębnych umów poręczenia zabezpieczających ten sam kredyt nie oznacza, że przychód z tytułu poręczenia należy ustalać odrębnie dla każdej z umów poręczenia (wyrok NSA z 18 grudnia 2019 r., sygn. akt II FSK 19/18).

Stan faktyczny

Spółka uzyskała w banku kredyt inwestycyjny na okres 13 lat. Został on poręczony przez kilka osób fizycznych powiązanych ze spółką. Poręczenia te miały charakter solidarny i zostały udzielone nieodpłatnie. Spółka złożyła wniosek o interpretację indywidualną, pytając, jak należy ustalić wartość osiągniętego przez nią przychodu w postaci nieodpłatnego poręczenia. Zdaniem spółki, podstawę obliczenia wartości nieodpłatnego świadczenia winna stanowić nominalna kwota udzielonego kredytu, a przychód z tego tytułu należy wyliczyć na podstawie najniższej ceny rynkowej (marży) spośród proponowanych przez instytucje finansowe zajmujące się tego typu usługami. Tak więc wielość poręczycieli nie wpływa, zdaniem spółki, na określenie przychodu spółki.