Mechanizm podzielonej płatności / MPP / split payment – odpowiedzi na pytania
W listopadzie ubiegłego roku został wprowadzony obowiązek dokonywania zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (MPP). Wprowadzenie nowych przepisów wywołało wiele problemów. Ze względu na liczne pytania Czytelników w tej sprawie przedstawiamy zbiór odpowiedzi dotyczących stosowania obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności w praktyce.
1. Jakie elementy muszą wystąpić, aby powstał obowiązek zapłaty w MPP
W MPP płatność za nabyty towar lub usługę odbywa się w następujący sposób:
- wartość sprzedaży netto nabywca wpłaca na rachunek rozliczeniowy dostawcy,
- zapłatę, która odpowiada kwocie VAT z faktury, nabywca wpłaca na specjalny rachunek bankowy dostawcy - rachunek VAT.
Od 1 listopada 2019 r. MPP jest obowiązkowy dla faktur o wartości przekraczającej 15 000 zł brutto, które dotyczą towarów i usług wrażliwych, określonych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. W przypadku pozostałych transakcji MPP pozostaje dobrowolny.
Odpowiedzi na pytania podatników dotyczące powstania obowiązku zapłaty w mechanizmie podzielonej płatności przedstawiamy w dalszej części raportu.
1.1. Czy istnieje obowiązek MPP, gdy faktura opiewa na kwotę niższą niż 15 000 zł
Problem
Czy dwa elementy, tj. kwota 15 000 zł i towar znajdujący się w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, muszą wystąpić na fakturze łącznie, aby powstał obowiązek MPP? Co w przypadku, gdy faktura została wystawiona na niższą kwotę, np. 2000 zł, ale towar został wymieniony w załączniku nr 15 do ustawy o VAT?
Rada
Stosownie do art. 108a ust. 1a ustawy o VAT podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności, jeśli:
- kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, a
- nabyte towary lub usługi są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.
W art. 19 pkt 2 ustawy - Prawo przedsiębiorców jest mowa o tym, że jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, powinna przekraczać 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.