Stałe miejsce prowadzenia działalności w VAT

Mimo wprowadzonej definicji terminu stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, to w głównej mierze orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości wypracowało wskazówki interpretacyjne tego terminu. Jak zatem prawidłowo ustalić miejsce świadczenia usług na potrzeby VAT?

Regulacje przed wprowadzeniem Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) 282/2011 z 15 marca 2011 r.³

Przez długi czas brak było definicji terminu stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Po raz pierwszy próbę zdefiniowania tego terminu podjął Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 1985 r. Wskazano w nim, że za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej może być uznane takie miejsce, w którym podatnik dysponuje zarówno zapleczem personalnym jak i technicznym, niezbędnym do świadczenia usług. Był to wyrok przełomowy, ponieważ po raz pierwszy poruszono problematykę stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jednak zawarte w nim informacje były lakoniczne. Kolejnym orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości dotyczącym stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej był wyrok z 20 lutego 1997 r. Ma on istotne znaczenie, gdyż na jego kanwie można wysnuć wniosek, że posiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej niekoniecznie musi być związane z elementem własności. Nie jest bowiem konieczne dysponowanie własnym personelem oraz zapleczem technicznym. Podatnik może uzyskać niezbędną strukturę o wystarczającym stopniu trwałości poprzez zawarcie umów z innymi podmiotami (np. najem, dzierżawa, obsługa magazynowa). Orzeczenie to jest ważne również z tego względu, że oprócz przesłanek zaplecza personalno--technicznego, przesłanki niezbędności do świadczenia usług, wskazuje także na przesłankę stałości w celu świadczenia usług z tego miejsca.