DGP: Zerowy PIT dla młodych podatników

W przedwyborczym prezencie młodzi podatnicy otrzymali od rządu olbrzymią preferencję podatkową, dzięki której mogą uniknąć płacenia podatku dochodowego. Jak to często bywa z regulacjami wprowadzanymi w przyspieszonym tempie, okazuje się, że zastosowanie omawianego zwolnienia w praktyce wcale nie jest tak łatwe.

Przypomnijmy – 1 sierpnia 2019 r. zaczął obowiązywać art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; dalej: ustawa o PIT). Wolne od podatku dochodowego są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT, otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł (z uwagi na to, że regulacja wchodzi w życie z 1 sierpnia, w 2019 r. zwolnienie ma zastosowanie proporcjonalne – jego limit wynosi 35 636,67 zł).

Teoretycznie zwolnienie, jakich wiele. Tyle tylko, że chyba żadne z pozostałych wyłączeń nie budzi (i nie budziło) tyle kontrowersji, co zerowy PIT dla młodych. Regulacja sprawia wrażenie chaotycznej i nie do końca przemyślanej. Problem w tym, że teraz muszą wdrożyć ją płatnicy (pracodawcy i zleceniodawcy). A