Koszt wytworzenia według nowego Krajowego Standardu Rachunkowości nr 13

22 maja 2019 r. został opublikowany kolejny, już 13. Krajowy Standard Rachunkowości „Koszt wytworzenia jako podstawa wyceny produktów” (dalej: KSR 13). Jego celem jest pomoc firmom w prawidłowym stosowaniu zasad ustalania i prezentacji w sprawozdaniach finansowych kosztu wytworzenia produktów. Pełna treść standardu stanowi dodatek internetowy do niniejszego wydania "Monitora księgowego". Poniżej omawiamy jego główne założenia i postanowienia.

Kogo dotyczy KSR 13

Standard dotyczy jednostek prowadzących działalność, w ramach której powstają zapasy produktów: wyrobów gotowych zdatnych do obrotu (sprzedaży), półproduktów lub będących w toku produkcji.

Jak i kiedy stosować KSR 13

Standard ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2019 r., z możliwością jego wcześniejszego zastosowania. Oznacza to, że jednostki, które chcą korzystać z uregulowań KSR 13 przy sporządzaniu sprawozdań za 2019 r., muszą już teraz (w trakcie roku) wdrożyć rozwiązania w nim zawarte. Przypomnijmy jednak, że stosowanie standardów rachunkowości (zgodnie z art. 10 ust. 3 uor) nie jest obligatoryjne (nie stanowią obowiązującego prawa). W zależności od decyzji kierownika jednostka może:

• stosować wszystkie Krajowe Standardy Rachunkowości (w tym przypadku jednostka musi w polityce rachunkowości posiadać zapis potwierdzający włączenie do polityki wszystkich dotyczących jej Krajowych Standardów Rachunkowości; nie może wówczas wybiórczo stosować niektórych Krajowych Standardów Rachunkowości lub ich części i nie stosować innych),
• stosować niektóre wybrane Krajowe Standardy Rachunkowości (jednostka musi w polityce rachunkowości posiadać zapis o stosowaniu tylko wybranych standardów; nie może przy tym wybiórczo stosować postanowień w ramach wybranych standardów),
• nie stosować Krajowych Standardów Rachunkowości (jednostka w razie wystąpienia w działalności jednostki transakcji, zdarzenia lub warunku, których sposobu klasyfikacji, wyceny lub prezentacji przepisy o rachunkowości nie regulują, powinna ustalić odpowiednie zasady rachunkowości i poinformować o nich w sprawozdaniu finansowym; nie ma przy tym przeszkód, by tymi wybranymi przez jednostkę zasadami były postanowienia Krajowych Standardów Rachunkowości).