Jak rozliczać zaliczki wpłacone z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów

Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powiązano generalnie z chwilą wystawienia faktury. Zasada ta dotyczy jednak wyłącznie faktur dokumentujących dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Nie ma natomiast zastosowania do faktur potwierdzających wpłatę zaliczki na towar. Wystawienie faktury zaliczkowej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie powoduje zatem powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. W konsekwencji taka faktura nie stanowi również podstawy do powiększenia podatku naliczonego.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (art. 20 ust. 5 ustawy o VAT).

Przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu nowych środków transportu moment rozpoznania obowiązku podatkowego powiązano z chwilą otrzymania tych towarów. Ostatecznie powstanie z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej (art. 20 ust. 9 ustawy o VAT). Natomiast wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów wykonywane w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc uważa się za dokonane z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia nabycia tych towarów.

Przepisy ustawy o VAT, definiując moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w żaden sposób nie wiążą go z wpłatą zaliczki na poczet dostawy towaru. Wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie obejmują oczywiście unormowania zawarte w art. 19a ust. 8 ustawy, odnoszące się do zaliczek wpłacanych w obrocie krajowym. Wpłata zaliczki