Obowiązek aktualizowania uzyskanej już raz zgody na przetwarzanie danych po wejściu w życie RODO

Zgodnie z RODO, jeżeli przetwarzanie ma za podstawę zgodę w myśl dyrektywy 95/46 i odpowiada ona warunkom przewidzianym w ustawie o ochronie danych osobowych z 1997 r. będzie ona ważna również po 25 maja 2018 r. W takim przypadku administrator może kontynuować przetwarzanie w oparciu o „starą” zgodę.

Grupa Robocza art. 29 w wytycznych przyjętych 28 listopada 2017 r. w sposób jasny stwierdziła, że zgody zbierane przed rozpoczęciem stosowania RODO i zgodnie z krajowymi przepisami o ochronie danych osobowych nie muszą być automatycznie zbierane ponownie po 25 maja 2018 r. Ale zgoda zachowa ważność wyłącznie wtedy, jeżeli jest zgodna z zasadami określonymi w RODO. Na te zasady składa się szereg elementów, takich jak np. konieczność przekazania szeregu informacji przy zbieraniu danych osobowych. Grupa stwierdziła wyraźnie, że niepodanie przy zbieraniu danych informacji, które trzeba podawać na gruncie RODO, a których wcześniej podawać nie trzeba było, nie powoduje automatycznie, że tak udzielone zgody stracą ważność. Przykładem takiej sytuacji może być właśnie kwestia informowania o możliwości odwołania zgody. Przepisy RODO nakładają na administratorów nieistniejący dzisiaj obowiązek poinformowania o prawie do odwołania zgody, na etapie gromadzenia danych. Przemawia za tym również orzecznictwo NSA. W wyroku z 8 lipca 2011 r. I OSK 389/11, NSA wskazał, że późniejsza zmiana przepisów stanowiących podstawę rozstrzygnięcia administracyjnego nie ma znaczenia dla oceny prawidłowości wydanej pod rządami poprzednio obowiązującej regulacji decyzji. Należy jednak wnieść zastrzeżenie, że polski organ nadzorczy bądź instytucje unijne mogą wyrazić inne stanowisko w sprawie, co będzie rodziło wątpliwości Ministra Cyfryzacji, ale może prowadzić do odmiennego rozumienia tego obowiązku. Definicja zgody w RODO zawiera dwie nowe przesłanki w porównaniu do zgody określonej w dyrektywie 95/46, a więc i w ustawie o ochronie danych osobowych z 1997 roku, są to: 1) przesłanka jednoznacznego okazania woli; 2) przesłanka oświadczenia pisemnego, elektronicznego bądź wyraźnego działania potwierdzającego okazanie woli (którą można nazwać „okazaniem woli w sposób afirmatywny”).