Jak wyliczyć rezerwy na niewykorzystane urlopy pracownicze

W myśl zapisów ustawy o rachunkowości rezerwy to zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne. Tworzona w jednostkach rezerwa urlopowa stanowi zobowiązanie jednostki wobec pracowników z tytułu niewykorzystanych przez nich urlopów pracowniczych należnych za dany rok obrotowy. Urlopy te zostaną wykorzystane przez pracowników w następnym roku obrotowym albo, w przypadku m.in. rozwiązania stosunku pracy, pracownikom zostaną wypłacone ekwiwalenty pieniężne z tytułu niewykorzystanego urlopu.

Na dzień bilansowy rezerwy wycenia się w uzasadnionej, wiarygodnie oszacowanej wartości.

Rezerwę urlopową prezentuje się w bilansie w pasywach jako rezerwę na zobowiązania. Stanowi ona jednak tzw. rezerwę kosztową, gdyż powinna zostać ujęta w księgach rachunkowych jako bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów. W myśl zapisów ustawy jednostki dokonują biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających m.in. z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych, a także przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, których kwotę można oszacować w sposób wiarygodny, mimo że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze znana.