Kontrakty forward w księgach rachunkowych

Często pojawia się pytanie, jak ująć kontrakty forward w księgach rachunkowych. Ujmowanie w księgach rachunkowych tych umów zależy od wielkości jednostki. Od 1 stycznia 2016 r. jednostki, które spełniają warunki uznania za małe podmioty, tj. jednostki, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:

- 17 000 000 zł - w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,

- 34 000 000 zł - w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,

- 50 osób - w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty

- do wyceny instrumentów finansowych mogą nie stosować przepisów wymienionego rozporządzenia.

Kontrakt forward jest pochodnym instrumentem finansowym. Zgodnie z rozporządzeniem MF w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych pochodne instrumenty finansowe zalicza się do kategorii „aktywa finansowe przeznaczone do obrotu”.

Schemat 1. Instrument pochodny w myśl rozporządzenia MF

Schemat 2. Charakterystyka kontraktu forward

Kontrakt forward jest transakcją pozagiełdową, w której termin dostawy określany jest na konkretny dzień. W przypadku zawarcia kontraktu forward bez fizycznej dostawy instrumentu bazowego rozliczenie następuje poprzez wypłatę różnicy wynikającej z kursu terminowego (tzn. przyszłego kursu waluty w transakcji terminowej - tutaj: forward) i kursu spot (tzn. kursu natychmiastowego waluty na dany moment, dzień).