Kiedy ubezpieczony musi zwrócić zasiłek jako nienależne świadczenie

ZUS może żądać od osoby, która pobrała nienależne jej świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jego zwrotu wraz z odsetkami. Może też dochodzić tego zwrotu od płatnika, który podał nieprawdziwe dane.

Osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jest zobowiązana do jego zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego (art. 84 ust. 1 ustawy systemowej). Za nienależnie pobrane świadczenia uważa się kwoty świadczeń:

• wypłaconych mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do ich pobierania,
• przyznanych lub wypłaconych na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzania w błąd organu wypłacającego świadczenia przez osobę pobierającą świadczenia.

Jeżeli ubezpieczony zawiadomi organ wypłacający świadczenie o okolicznościach powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty, a mimo to świadczenia nadal były wypłacane, żądanie zwrotu może dotyczyć świadczeń wypłaconych za okres ostatnich 12 miesięcy. W pozostałych przypadkach okres ten wynosi maksymalnie 3 lata (art. 84 ust. 3 ustawy systemowej).

UWAGA!

Jeśli ubezpieczony poinformował organ wypłacający świadczenie, że ustało prawo do świadczenia, a płatnik nadal je wypłacał, ubezpieczony będzie musiał zwrócić świadczenie za okres 12 miesięcy, a nie za 3 lata.