(1)

Działanie Unii w sektorze transportu morskiego powinno mieć na celu poprawę bezpieczeństwa morskiego oraz ochronę środowiska morskiego i zdrowia ludzi.

(2)

Komitet Bezpieczeństwa na Morzu Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) na swoim 109. posiedzeniu w dniach 2-6 grudnia 2024 r. (zwanym dalej „109. posiedzeniem Komitetu”) ma przyjąć zmiany w Międzynarodowym kodeksie bezpieczeństwa dla statków używających jako paliwo gazów lub innych paliw o niskiej temperaturze zapłonu (zwanym dalej „kodeksem IGF”).

(3)

Należy określić stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii na 109. posiedzeniu Komitetu, ponieważ przewidywane zmiany w kodeksie IGF mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów prawa Unii, a mianowicie na dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE (1).

(4)

Zmiany w kodeksie IGF obejmują szereg kwestii, w tym studzienki ssące z pompą, bezpieczne odprowadzanie zaworu nadmiarowego, pomieszczenia do przygotowywania paliwa, konstrukcyjną ochronę przeciwpożarową i strefy niebezpieczne. Unia powinna poprzeć te zmiany, ponieważ przyczynią się one do zwiększenia bezpieczeństwa statków, w tym statków pasażerskich, wykorzystujących gaz ziemny jako paliwo. Zmiany te zapewniają równoważny poziom ochrony systemu przewodów i wlotu zbiornika przed przewodami tłocznymi zaworu bezpieczeństwa podczas normalnej pracy i w sytuacjach awaryjnych. Zmiany te uwzględniają ponadto istnienie studzienek skroplonego gazu ziemnego (LNG) w zbiornikach paliwa.

(5)

Unia nie jest ani członkiem IMO, ani umawiającą się stroną kodeksu IGF. Rada powinna zatem upoważnić państwa członkowskie do wyrażenia stanowiska Unii na 109. posiedzeniu Komitetu.

(6)

Zakres niniejszej decyzji powinien ograniczać się do treści proponowanych zmian w zakresie, w jakim mogą one mieć wpływ na wspólne przepisy Unii i należą do wyłącznej kompetencji Unii. Niniejsza decyzja nie powinna wpływać na podział kompetencji między Unię a państwa członkowskie,