(1)

Aby nadążyć za globalizacją, rozwojem technologicznym i nowymi sposobami sprzedaży, takimi jak sprzedaż przez internet, konieczne jest dostosowanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (3). Chociaż zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008 zakłada się, że wszystkie zainteresowane podmioty gospodarcze w łańcuchu dostaw mają swoją siedzibę w Unii, z praktycznego doświadczenia wynika, że podmioty gospodarcze mające siedzibę poza Unią sprzedają chemikalia przez internet bezpośrednio ogółowi społeczeństwa w Unii. W związku z tym organy odpowiedzialne za egzekwowanie przepisów nie są w stanie egzekwować stosowania rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 wobec podmiotów gospodarczych niemających siedziby w Unii. Konieczny jest zatem wymóg, aby istniał dostawca mający siedzibę w Unii, który zapewni, aby dana substancja lub mieszanina spełniała wymogi określone w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008, jeżeli wprowadza się ją do obrotu, w tym w ramach sprzedaży na odległość, np. za pośrednictwem internetowych platform handlowych. Przepis taki, wraz z wymogami zawartymi w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1020 (4), (UE) 2022/2065 (5) i (UE) 2023/988 (6), przyczyni się do skuteczniejszego przestrzegania i egzekwowania przepisów rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 i tym samym zapewni wyższy poziom ochrony zdrowia ludzi i środowiska. Aby uniknąć sytuacji, w których konsument staje się formalnie i praktycznie importerem, kupując substancję lub mieszaninę w ramach sprzedaży na odległość od podmiotów gospodarczych mających siedzibę poza Unią, należy doprecyzować, że dostawca, który zapewnia zgodność danej substancji lub mieszaniny z wymogami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008, działa w ramach działalności przemysłowej lub zawodowej.

(2)

Substancje zawierające więcej niż jeden składnik są substancjami złożonymi. Z toksykologicznego punktu widzenia substancje zawierające więcej niż jeden składnik nie różnią się od mieszanin złożonych z co najmniej dwóch substancji. Zgodnie z art. 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1907/2006 (7), ukierunkowanym na ograniczenie do minimum badań na zwierzętach, dane dotyczące substancji zawierających więcej niż jeden składnik mają być generowane na takich samych warunkach, jak dane dotyczące wszelkich innych substancji, natomiast dane dotyczące samoistnych składników substancji zwykle nie są generowane, z wyjątkiem sytuacji gdy poszczególne składniki są również substancjami zarejestrowanymi samodzielnie. W przypadku gdy dostępne są dane dotyczące samoistnych składników, substancje zawierające więcej niż jeden składnik należy poddać ocenie i klasyfikacji według tych samym zasad, które obowiązują w odniesieniu do mieszanin.

(3)

Dane naukowe dotyczące niektórych substancji wyekstrahowanych z roślin i zawierających więcej niż jeden składnik pokazały, że określone składniki rozpatrywane w odosobniony sposób mogą mieć niebezpieczne właściwości, których substancja jako całość może nie wykazywać. W związku z tym, aby dać czas na naukową ocenę zasadności wymagania, aby substancje wyekstrahowane z roślin i zawierające więcej niż jeden składnik były zgodne z przepisami dotyczącymi zasad klasyfikacji substancji zawierających więcej niż jeden składnik, należy wprowadzić odstępstwo od niektórych przepisów w celu identyfikacji i badania informacji na temat tych substancji. Jeżeli jednak nie są dostępne istotne informacje na temat samej substancji, producenci, importerzy i dalsi użytkownicy mogą stosować te zasady do swoich substancji wyekstrahowanych z roślin w celu utrzymania obecnego poziomu ochrony i istniejących dobrych praktyk. W ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja powinna dokonać przeglądu przepisów mających zastosowanie do identyfikacji i badania informacji na temat substancji wyekstrahowanych z roślin i zawierających więcej niż jeden składnik i w stosownych przypadkach przedłożyć wniosek ustawodawczy.

(4)

Biorąc pod uwagę obecny stan nauki, trudno jest w wystarczającym stopniu ocenić właściwości zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego w odniesieniu do zdrowia ludzi i środowiska oraz właściwości substancji trwałych, wykazujących zdolność do bioakumulacji i mobilnych w odniesieniu do substancji zawierającej więcej niż jeden składnik lub mieszaniny na podstawie danych dotyczących tej substancji lub mieszaniny. Dane dotyczące poszczególnych substancji wchodzących w skład mieszaniny lub samoistnych składników substancji zawierających więcej niż jeden składnik należy zatem co do zasady stosować jako podstawę identyfikacji zagrożeń stwarzanych przez te substancje zawierające więcej niż jeden składnik lub przez te mieszaniny. W niektórych przypadkach istotne mogą jednak być również dane dotyczące samych substancji zawierających więcej niż jeden składnik. Dzieje się tak szczególnie w przypadku, gdy takie dane wskazują na właściwości zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego w odniesieniu do zdrowia ludzi lub środowiska, lub na właściwości substancji trwałych, wykazujących zdolność do bioakumulacji i mobilnych, lub gdy takie dane potwierdzają wnioski wyciągnięte na podstawie danych dotyczących poszczególnych samoistnych składników. W związku z tym w takich przypadkach właściwe jest wykorzystanie danych dotyczących substancji zawierających więcej niż jeden składnik.

(5)

W celu zwiększenia pewności prawa i usprawnienia stosowania przepisów w odniesieniu do oceny informacji dotyczących zagrożeń stwarzanych przez mieszaniny, w przypadku braku lub nieodpowiednich danych uzyskanych w wyniku badań danej mieszaniny należy wyjaśnić współzależność między stosowaniem zasad pomostowych a metodą analizy ciężaru dowodów z wykorzystaniem oceny eksperta. Dzięki takiemu wyjaśnieniu metoda analizy ciężaru dowodów uzupełnia praktykę stosowania zasad pomostowych, ale jej nie zastępuje. Należy również wyjaśnić, że jeżeli nie można zastosować zasad pomostowych do oceny mieszaniny, producenci, importerzy i dalsi użytkownicy powinni stosować metodę obliczeniową lub inne metody określone w częściach 3 i 4 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Ponadto należy wyjaśnić, które kryteria - jeżeli nie są spełnione - decydują o tym, kiedy należy zastosować metodę analizy ciężaru dowodów z wykorzystaniem oceny eksperta.

(6)

Aby uniknąć zawyżenia klasyfikacji mieszanin zawierających substancje zaklasyfikowane jako stwarzające zagrożenie wyłącznie ze względu na obecność zanieczyszczenia, dodatku lub samoistnego składnika oraz mieszanin zawierających inne mieszaniny, w składzie których występują takie substancje, klasyfikacja powinna być obowiązkowa tylko w przypadku, gdy takie zanieczyszczenie, dodatek lub samoistny składnik jest zawarty w mieszaninie lub końcowej mieszaninie w stężeniu równym określonemu stężeniu granicznemu lub wyższym od określonego stężenia granicznego, o którym mowa w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008.

(7)

Oszacowana toksyczność ostra wykorzystywana jest głównie do ustalenia klasyfikacji ostrej toksyczności dla zdrowia ludzi w odniesieniu do mieszanin zawierających substancje sklasyfikowane w kategorii ostrej toksyczności. Substancje można sklasyfikować jak należące do jednej z czterech kategorii zagrożenia toksycznością ostrą w zależności od drogi narażenia: drogą pokarmową, po naniesieniu na skórę lub przez drogi oddechowe, zgodnie z określonymi kryteriami liczbowymi. Wartości toksyczności ostrej wyrażone są jako wartości przybliżone DL50 (droga pokarmowa, po naniesieniu na skórę) lub CL50 (przez drogi oddechowe) bądź jako oszacowana toksyczność ostra. Należy sprecyzować znaczenie oszacowanej toksyczności ostrej, aby zwiększyć przejrzystość i spójność. Ponieważ oszacowana toksyczność ostra jest niezbędna dla zharmonizowanej klasyfikacji i zharmonizowanego oznakowania substancji sklasyfikowanych w kategorii toksyczności ostrej, należy uwzględnić ją we wniosku, opinii i decyzji w sprawie zharmonizowanej klasyfikacji substancji ze względu na toksyczność ostrą. Podobnie jak w przypadku współczynników M i stężeń granicznych, oszacowaną toksyczność ostrą należy zgłaszać Europejskiej Agencji Chemikaliów (zwanej dalej „Agencją”) wraz z uzasadnieniem w celu uwzględnienia jej w wykazie klasyfikacji i oznakowania.

(8)

Ogólnie rzecz biorąc, substancje i mieszaniny powinny być klasyfikowane z uwagi na każdą postać lub stan fizyczny. Jeżeli dostępne dowody naukowe uzasadniają jednak inną klasyfikację związaną z konkretną formą lub stanem fizycznym, producenci, importerzy i dalsi użytkownicy w procesie samoklasyfikacji powinni mieć możliwość odmiennej klasyfikacji substancji lub mieszaniny w zależności od formy lub stanu fizycznego. Jeżeli jednak substancja podlega zharmonizowanej klasyfikacji bez ograniczenia do określonej postaci lub stanu fizycznego, ta zharmonizowana klasyfikacja powinna mieć zastosowanie do wszystkich jej postaci lub stanów fizycznych. Jeżeli substancja podlega zharmonizowanej klasyfikacji jedynie w odniesieniu do konkretnej postaci tej substancji, należy wyjaśnić, że klasyfikacja substancji w odniesieniu do innych postaci lub stanów fizycznych ma w dalszym ciągu podlegać samoklasyfikacji.

(9)

Chociaż większość amunicji uważa się zazwyczaj za wyrób, w niektórych przypadkach może to być substancja lub mieszanina. Jeżeli amunicję zakwalifikowano jako substancję lub mieszaninę, powinna ona być opatrzona etykietą umieszczoną na powierzchni opakowania bezpośrednio zawierającego substancję lub mieszaninę, to jest opakowania wewnętrznego. Umieszczenie etykiety na tym opakowaniu wewnętrznym może jednak spowodować problemy związane z bezpieczeństwem użytkownika, ponieważ etykieta może zakłócić prawidłowe działanie amunicji i może uszkodzić broń palną. Należy zatem dopuścić, aby w przypadku takiej amunicji etykieta była umieszczana na kolejnej warstwie opakowania, a nie na opakowaniu wewnętrznym. Ponadto oznakowana amunicja przeznaczona do użytku przez krajowe siły zbrojne mogłaby w szczególnych przypadkach stanowić niedopuszczalne zagrożenie dla bezpieczeństwa amunicji bądź personelu wojskowego lub niewojskowego, jeżeli zapewnienie wystarczającego kamuflażu nie byłoby możliwe. W takich przypadkach należy przewidzieć wyłączenie z wymogów oznakowania i umożliwić alternatywne sposoby przekazania informacji dotyczących zagrożeń.

(10)

W celu zwiększenia przejrzystości wszystkie uzupełniające wymogi dotyczące oznakowania należy umieścić razem w jednym artykule.

(11)

W części 2 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 określono zasady dotyczące dodatkowych zwrotów określających zagrożenie, które należy umieścić na etykiecie wymienionych tam określonych mieszanin. Ponieważ zwroty te dostarczają ważnych dodatkowych informacji w szczególnych przypadkach, należy je stosować w odniesieniu do wszystkich mieszanin, o których mowa w części 2 załącznika II, niezależnie od tego, czy zostały sklasyfikowane i czy zawierają jakąkolwiek substancję sklasyfikowaną.

(12)

Aby zapewnić skuteczniejszą wykonalność obowiązku nałożonego na dostawców w zakresie aktualizacji etykiet po zmianie klasyfikacji lub oznakowania ich substancji lub mieszaniny, należy ustalić termin wypełnienia tego obowiązku. Podobny obowiązek nałożony na rejestrujących określono w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/1435 (8). W przypadku gdy nowa klasa zagrożenia jest uzupełnieniem obowiązującej klasy zagrożenia lub stanowi klasę lub kategorię zagrożenia wyższego stopnia, lub gdy na mocy art. 25 wymagane jest wprowadzenie nowych uzupełniających elementów etykiety, obowiązujący dostawcę termin aktualizacji informacji na etykiecie w przypadku dostosowania klasyfikacji zgodnie z wynikiem nowej oceny należy ustalić na 6 miesięcy od dnia, kiedy dostawca uzyskał wyniki nowej oceny dotyczącej klasyfikacji tej substancji lub mieszaniny, bądź od dnia, w którym powiadomiono go o tych wynikach. W przypadku gdy klasyfikację zaktualizowano do klasy lub kategorii zagrożenia o mniej poważnym charakterze i nie spowodowało to klasyfikacji w dodatkowej klasie zagrożenia lub wprowadzenia nowych uzupełniających wymogów dotyczących oznakowania, termin aktualizacji etykiet powinien pozostać niezmieniony, tj. 18 miesięcy od dnia, kiedy dostawca uzyskał wyniki nowej oceny dotyczącej klasyfikacji tej substancji lub mieszaniny, bądź od dnia, w którym powiadomiono go o tych wynikach. Aby zapewnić przekazywanie wyników poddanych przeglądowi klasyfikacji substancji i mieszanin w całym łańcuchu dostaw, dostawcy powinni współpracować w celu skrócenia całkowitego czasu potrzebnego na wprowadzenie wszelkich niezbędnych zmian w klasyfikacji, oznakowaniu lub opakowaniu.

(13)

Należy również doprecyzować, że w przypadkach zharmonizowanej klasyfikacji i zharmonizowanego oznakowania terminem aktualizacji informacji na etykiecie jest dzień rozpoczęcia stosowania przepisów określających nową lub zmienioną klasyfikację i oznakowanie danej substancji, co zwykle następuje po 18 miesiącach od dnia wejścia w życie tych przepisów. To samo powinno dotyczyć zmian będących wynikiem innych aktów delegowanych przyjętych w związku z dostosowaniem do postępu technicznego i naukowego, na przykład w wyniku wdrożenia nowych lub zmienionych przepisów dotyczących Globalnie Zharmonizowanego Systemu Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów ONZ (GHS).

(14)

W rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 dopuszcza się stosowanie etykiet rozkładanych tylko w przypadku, gdy przestrzeganie ogólnych zasad umieszczania etykiet jest niemożliwe ze względu na kształt lub formę opakowania lub jego mały rozmiar. W związku z postępem w rozwoju technologii etykietowania należy zapewnić dostawcom większą elastyczność dzięki wprowadzeniu możliwości regularnego stosowania etykiet rozkładanych. Należy zatem zezwolić na etykiety w formie etykiet rozkładanych, z zastosowaniem zasad dotyczących stosowania i formatowania, aby zapewnić dobrą czytelność, oraz szczegółowych wymogów dotyczących zawartości strony przedniej, wewnętrznej i tylnej.

(15)

W celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i środowiska konieczne jest, aby etykiety na substancjach i mieszaninach były czytelne. Należy zatem ustanowić minimalne wymogi dotyczące ważnych parametrów, takich jak rozmiar czcionki, odstęp i kolor. Należy jednak przyjąć elastyczne podejście do odcieni kolorów, aby nie utrudniać starań na rzecz zapewnienia gospodarki o obiegu zamkniętym dzięki wykorzystaniu w materiałach opakowaniowych materiałów pochodzących z recyklingu.

(16)

Rozporządzenie (WE) nr 1272/2008 należy dostosować do zmian technologicznych i społecznych w dziedzinie transformacji cyfrowej oraz przygotować je na przyszłe zmiany. Oznakowanie cyfrowe mogłoby zwiększyć skuteczność procesu przekazywania informacji o zagrożeniach, szczególnie w przypadku grup szczególnie wrażliwych, takich jak osoby z zaburzeniami widzenia, i osób, które nie posługują się językiem narodowym danego państwa członkowskiego. W związku z tym konieczne jest umożliwienie dobrowolnego oznakowania cyfrowego oraz określenie wymogów technicznych, jakie musi spełnić dostawca umieszczający nośnik danych łączący z taką etykietą cyfrową. Takie wymogi techniczne na etykiecie cyfrowej nie powinny jednak wpływać na obowiązek dostawców dotyczący zapewnienia spełnienia wymogów dotyczących etykietowania przy wprowadzaniu substancji lub mieszaniny do obrotu. W celu dotrzymania kroku cyfryzacji należy zezwolić, aby niektóre elementy etykiety wymagane na podstawie niniejszego rozporządzenia mogły być udostępniane wyłącznie w formacie cyfrowym. Powinno być to możliwe jedynie w przypadku informacji, które nie mają zasadniczego znaczenia dla bezpieczeństwa użytkownika ani dla ochrony środowiska, i nie powinno wpływać na wymogi w zakresie etykietowania ani na możliwość etykietowania cyfrowego przewidzianą w innych przepisach prawa Unii, a także powinno uwzględniać potrzebę zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i środowiska.

(17)

W celu dostosowania elementów etykiety, które mogą być wyłącznie w formacie cyfrowym, do zmian w GHS Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w celu zmiany wykazu elementów etykiety, które mogą być umieszczane wyłącznie na etykiecie cyfrowej, pod warunkiem że GHS nie wymaga umieszczania takich elementów oznakowania również na etykiecie fizycznej oraz z uwzględnieniem poziomu gotowości do stosowania technologii cyfrowych wśród wszystkich grup ludności w Unii, potrzeb społecznych oraz wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i środowiska.

(18)

Aby dostosować się do zmian technologicznych i rozwoju w dziedzinie transformacji cyfrowej, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE w celu uzupełnienia rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 poprzez doprecyzowanie wymogów technicznych dotyczących oznakowania cyfrowego przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu.

(19)

Rozporządzenie (WE) nr 1272/2008 nie zawiera obecnie żadnych szczegółowych zasad oznakowania i pakowania substancji lub mieszanin dostarczanych ogółowi społeczeństwa i użytkownikom profesjonalnym za pośrednictwem punktów napełniania. Biorąc pod uwagę tendencję wzrostową w zakresie sprzedaży produktów, w tym określonych chemikaliów, takich jak detergenty, bez opakowań w celu ograniczenia ilości odpadów i ułatwienia stosowania bardziej zrównoważonych form sprzedaży, należy określić szczegółowe zasady i warunki dotyczące takich rodzajów sprzedaży oraz ustanowić wykaz klas i kategorii zagrożenia, w przypadku których zakazuje się sprzedaży w punktach napełniania substancji lub mieszanin spełniających kryteria klasyfikacji w tych klasach i kategoriach zagrożenia, w celu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ludzi. Należy wprowadzić środki zmniejszające ryzyko, aby zapewnić bezpieczną możliwość napełnienia, na przykład poprzez zapobieganie nadmiernemu napełnieniu, zanieczyszczeniu, a zwłaszcza niekontrolowanej obsłudze punktu napełniania przez dzieci, a także uniknąć reakcji między substancjami lub mieszaninami wydawanymi w danym punkcie napełniania lub między tymi substancjami lub mieszaninami a pozostałościami w napełnianych opakowaniach.

(20)

W rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 nie określono zasad dotyczących oznakowania chemikaliów dostarczanych ogółowi społeczeństwa bez opakowań, z wyjątkiem gotowej mieszanki cementowej i mokrego betonu. W celu zwiększenia jasności prawa i zapewnienia lepszej ochrony obywateli należy przewidzieć elementy etykiety określonych chemikaliów, takich jak paliwa, płyny do układów wydechowych silników wysokoprężnych i płyny do spryskiwania szyb, dostarczane na stacjach paliw i przeznaczone do wtłaczania do pojemników, z których zwykle nie mają być usuwane. Z tego samego powodu w przypadku paliw do pojazdów dostarczanych w przenośnych pojemnikach należy zadbać o to, aby użytkownik miał dostęp do informacji na etykiecie.

(21)

Ponieważ nowe klasy i kryteria zagrożenia wprowadzone rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2023/707 (9) umożliwiają zharmonizowaną klasyfikację i zharmonizowane oznakowanie substancji budzących największe obawy co do ich wpływu na zdrowie ludzi i środowisko, w normalnych okolicznościach należy je poddać zharmonizowanej klasyfikacji i oznakowaniu oraz dodać do wykazu klas zagrożenia, którego zakres obejmuje działanie uczulające na drogi oddechowe, działanie mutagenne na komórki rozrodcze, działanie rakotwórcze i działanie szkodliwe na rozrodczość. Podział klasy zagrożenia w zakresie działania uczulającego na drogi oddechowe na podkategorię 1 A lub 1B należy przeprowadzić w przypadku, gdy dostępne są informacje wystarczające do dokonania klasyfikacji w tych podkategoriach zagrożenia, w celu uniknięcia zawyżenia lub zaniżenia klasyfikacji. Z uwagi na szybki rozwój wiedzy naukowej i zdobywaną przez wiele lat wiedzę specjalistyczną Agencji i Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwanego dalej „Urzędem”) - z jednej strony - oraz ograniczone zasoby właściwych organów państw członkowskich na opracowanie wniosków dotyczących zharmonizowanej klasyfikacji - z drugiej strony, Komisja powinna mieć prawo do zwrócenia się do Agencji i Urzędu o opracowanie wniosku dotyczącego zharmonizowanej klasyfikacji i zharmonizowanego oznakowania.

(22)

Zakres wniosków dotyczących zharmonizowanej klasyfikacji i zharmonizowanego oznakowania nie musi być koniecznie ograniczony do poszczególnych substancji i może obejmować grupę podobnych substancji, w przypadku gdy takie podobieństwo, na podstawie naukowego uzasadnienia, umożliwia podobną klasyfikację wszystkich substancji w grupie. Proces grupowania powinien być solidny pod względem naukowym, spójny i przejrzysty dla wszystkich zainteresowanych stron. Grupowanie takie jest ukierunkowane na zmniejszenie obciążenia spoczywającego na producentach, importerach i dalszych użytkownikach, Agencji i Komisji podczas realizacji procedury harmonizacji klasyfikacji i oznakowania substancji. Pozwala również uniknąć badania substancji, w przypadku gdy podobne substancje mogą być klasyfikowane jako grupa. Tam, gdzie jest to naukowo uzasadnione i możliwe, propozycje klasyfikacji powinny priorytetowo traktować grupy substancji, a nie poszczególne substancje. W przypadku wniosku o zharmonizowaną klasyfikację i zharmonizowane oznakowanie grupy substancji substancje te należy grupować na podstawie jasnego uzasadnienia naukowego uwzględniającego sposób, w jaki dostępne informacje uzasadniają grupowanie substancji oraz pozwalają na wiarygodne przewidywanie właściwości substancji na podstawie innych substancji w tej grupie.

(23)

Aby zwiększyć przejrzystość i przewidywalność wniosków przedkładanych Agencji, należy zobowiązać właściwe organy państw członkowskich, producentów, importerów i dalszych użytkowników do powiadomienia Agencji o zamiarze przedłożenia wniosku dotyczącego zharmonizowanej klasyfikacji i zharmonizowanego oznakowania, natomiast Komisję należy zobowiązać do powiadomienia Agencji, że zwróciła się do Agencji lub Urzędu o sporządzenie takiego wniosku. Ponadto należy zobowiązać Agencję do publikowania informacji o takim zamiarze lub wniosku oraz do aktualizowania informacji dotyczących złożonego wniosku na każdym etapie procedury zharmonizowanej klasyfikacji i zharmonizowanego oznakowania substancji. Z tego samego powodu należy zobowiązać właściwy organ, który otrzymuje wniosek o dokonanie przeglądu zharmonizowanej klasyfikacji i zharmonizowanego oznakowania przedłożony przez producenta, importera lub dalszego użytkownika, do przekazania jego decyzji o przyjęciu lub odrzuceniu wniosku o przegląd Agencji, która powinna przekazać tę informację pozostałym właściwym organom. W związku z tym Komisja powinna przyjmować akty delegowane bez zbędnej zwłoki i najlepiej przed końcem roku kalendarzowego następującego po publikacji opinii Komitetu ds. Oceny Ryzyka.

(24)

Kryteria umieszczenia substancji na liście kandydackiej, o której mowa w art. 59 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, są równoważne z kryteriami dotyczącymi określonych klas i kategorii zagrożenia zawartymi w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Z uwagi na wysoki poziom dowodów wymaganych do umieszczenia na liście kandydackiej substancje znajdujące się obecnie na tej liście należy uwzględnić w tabeli 3 w części 3 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Substancje umieszczone na liście kandydackiej jako substancje o właściwościach zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego powinny zostać uwzględnione w tabeli 3 w części 3 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 jako substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego w odniesieniu do zdrowia ludzi kategorii 1 lub jako substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego w odniesieniu do środowiska kategorii 1.

(25)

W związku z tym, że kryteria kwalifikowania substancji jako substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego w odniesieniu do zdrowia ludzi lub środowiska, zawarte w sekcjach 3.6.5 i 3.8.2 załącznika II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (10) i w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/2100 (11), oraz kryteria kwalifikowania substancji jako substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego w odniesieniu do zdrowia ludzi lub środowiska, zawarte w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, są równoważne, substancje, które kwalifikują się jako spełniające kryteria dotyczące właściwości substancji zaburzającej funkcjonowanie układu hormonalnego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) 2018/605 (12) i rozporządzeniem delegowanym (UE) 2017/2100, należy uwzględnić w tabeli 3 w części 3 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 jako substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego w odniesieniu do zdrowia ludzi kategorii 1 lub jako substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego w odniesieniu do środowiska kategorii 1.

(26)

Ponieważ w art. 5 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 528/2012 (13) odniesiono się do kryteriów „trwałe, wykazujące zdolność do bioakumulacji i toksyczne” oraz „bardzo trwałe i wykazujące bardzo dużą zdolność do bioakumulacji” zawartych w załączniku XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w celu identyfikacji właściwości trwałych, wykazujących zdolność do bioakumulacji i toksycznych oraz bardzo trwałych i wykazujących bardzo dużą zdolność do bioakumulacji substancji czynnych oraz ponieważ kryteria te są równoważne z kryteriami zawartymi w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, substancje czynne spełniające kryteria pozwalające zakwalifikować je jako trwałe, wykazujące zdolność do bioakumulacji i toksyczne oraz bardzo trwałe i wykazujące bardzo dużą zdolność do bioakumulacji na mocy rozporządzenia (UE) nr 528/2012 i na mocy załącznika XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 należy uwzględnić w tabeli 3 w części 3 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Jako że właściwości substancji trwałych, wykazujących zdolność do bioakumulacji i toksycznych oraz bardzo trwałych i wykazujących bardzo dużą zdolność do bioakumulacji, o których mowa w sekcji 3.7.2 i 3.7.3 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, są równoważne z właściwościami zawartymi w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, substancje czynne spełniające kryteria pozwalające zakwalifikować je jako trwałe, wykazujące zdolność do bioakumulacji i toksyczne oraz bardzo trwałe i wykazujące bardzo dużą zdolność do bioakumulacji w sekcji 3.7.2 i 3.7.3 załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 należy uwzględnić w tabeli 3 w części 3 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008.

(27)

Ponieważ substancje, o których mowa w motywach 24, 25 i 26, zostały już ocenione przez Urząd lub Agencję, a także są oceniane przez Komisję lub zostały już przez nią ocenione i Komisja podjęła decyzję w ich sprawie, należy je włączyć do tabeli 3 w części 3 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w drodze aktu delegowanego, bez uprzedniej konsultacji z Agencją, jak przewidziano w art. 37 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008.

(28)

Aby uniknąć powielania bieżących prac prowadzonych przez organy na mocy rozporządzeń (WE) nr 1907/2006, (WE) nr 1272/2008, (WE) nr 1107/2009 i (UE) nr 528/2012, Komisja powinna również przyjąć akty delegowane w odpowiednim terminie w odniesieniu do substancji, które przewiduje się dodać do listy kandydackiej na mocy art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006; w odniesieniu do substancji, w przypadku których złożono wnioski o zatwierdzenie lub odnowienie zatwierdzenia zgodnie z odpowiednimi przepisami rozporządzenia (WE) nr 1107/2009; w odniesieniu do substancji, w przypadku których właściwy organ oceniający przedłożył Agencji projekt sprawozdania z oceny dotyczącego zatwierdzenia lub odnowienia zatwierdzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 528/2012; lub w odniesieniu do substancji, w przypadku których złożono wniosek do celów dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (14), a ocena państwa członkowskiego zgodnie z tą dyrektywą została zakończona do 1 września 2013 r., ale przed tą datą nie przyjęto decyzji w sprawie zatwierdzenia, lub w odniesieniu do substancji, w przypadku których Agencja przedłożyła Komisji opinię na podstawie art. 75 ust. 1 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 528/2012 stwierdzającą, że spełniają one te kryteria. Ponadto z myślą o tym, aby nowa dokumentacja lub dokumentacja będąca w toku jeszcze na wczesnym etapie oceny zawierała dokumentację dotyczącą zharmonizowanej klasyfikacji i zharmonizowanego oznakowania, przez ograniczony okres zastosowanie powinny mieć przepisy przejściowe przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

(29)

Producenci i importerzy często przekazują różne informacje dotyczące tej samej substancji w celu uwzględnienia jej w wykazie klasyfikacji i oznakowania Agencji. W niektórych przypadkach takie rozbieżności wynikają z różnych zanieczyszczeń, stanów fizycznych lub innych różnic i mogą być uzasadnione. W innych przypadkach rozbieżności wynikają z różnic w danych stosowanych do celów klasyfikacji lub z braku porozumienia między zgłaszającymi lub rejestrującymi w przypadku wspólnego przedkładania danych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, lub z przestarzałych pozycji klasyfikacji. W rezultacie wykaz klasyfikacji i oznakowania zawiera rozbieżne klasyfikacje, przez co jest mniej skuteczny jako narzędzie służące do gromadzenia i przekazywania informacji na temat zagrożeń, co z kolei prowadzi do nieprawidłowych klasyfikacji, ograniczając zdolności zapewnione w ramach rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 do ochrony zdrowia ludzi i środowiska. W związku z tym na podstawie dostępnych danych wykorzystanych na potrzeby klasyfikacji należy zobowiązać zgłaszających do przedstawienia Agencji powodów odstąpienia od najbardziej surowej klasyfikacji lub wprowadzenia bardziej surowej klasyfikacji pod względem klasy zagrożenia w odniesieniu do tej samej substancji. Aby rozwiązać problem rozbieżności między bardziej aktualnymi a przestarzałymi klasyfikacjami, zgłaszających należy zobowiązać do aktualizacji swoich zgłoszeń w ciągu 6 miesięcy od dnia podjęcia decyzji o zmianie klasyfikacji i oznakowania substancji zgodnie z przeglądem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Ponadto Agencja powinna mieć możliwość wymagania od zgłaszającego sprostowania niekompletnego, nieprawidłowego lub nieaktualnego wpisu oraz powiadomienia o tym Agencji.

(30)

W rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 ustanowiono szczegółowe przepisy dotyczące opakowań, które powinny być wyposażone w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i w wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie. Ważne jest, aby przepisy te zapewniały wysoki poziom ochrony zdrowia ludzi. W ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja powinna zatem ocenić skuteczność tych przepisów oraz potrzebę ich rozszerzenia na inne klasy zagrożenia, w szczególności w celu rozszerzenia wymogów dotyczących zamknięć utrudniających otwarcie przez dzieci na poważne uszkodzenie oczu kategorii 1, oraz skonsultować się z grupą ekspertów ustanowioną zgodnie z art. 53a ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. W przypadku stwierdzenia takiej potrzeby Komisja powinna jak najszybciej przyjąć akt delegowany zmieniający załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008.

(31)

Aby zwiększyć przejrzystość zgłoszeń, a także ułatwić zgłaszającym wypełnianie obowiązku uzgodnienia pozycji dotyczącej zgłoszenia odnoszącego się do tej samej substancji, należy nieodpłatnie udostępniać do wiadomości publicznej wszystkie informacje zgłoszone do włączenia do wykazu klasyfikacji i oznakowania Agencji. Bez uszczerbku dla ochrony interesów handlowych informacje te powinny obejmować dane identyfikacyjne zgłaszającego, ponieważ gdyby zgłaszający wiedzieli z kim należy się kontaktować, ułatwiłoby to osiągnięcie celu, jakim jest uzgodnienie pozycji, którą należy uwzględnić w wykazie klasyfikacji i oznakowania. W przypadku zgłoszeń dokonywanych przez grupę producentów lub importerów publiczne udostępnienie danych identyfikacyjnych zgłaszającego, który przekazuje informacje w imieniu pozostałych członków grupy, powinno wystarczyć. Agencja powinna udostępniać informacje o warunkach, na jakich zgłaszający mogą domagać się poufności, i przedstawić je w wykazie. Agencja powinna wprowadzić odpowiednie środki w celu zapobiegania nieuzasadnionym wnioskom o zachowanie poufności i ich wykrywania, w szczególności poprzez przeprowadzanie kontroli informatycznej i wyrywkowych kontroli manualnych.

(32)

Zgodnie z art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 wyznaczone jednostki w państwach członkowskich mają otrzymywać istotne informacje dotyczące pomocy w nagłych przypadkach zagrożenia zdrowia przekazane przez importerów i dalszych użytkowników wprowadzających do obrotu mieszaniny stwarzające zagrożenie ze względu na ich działanie na zdrowie lub wywierane skutki fizyczne. Dystrybutorzy nie są zobowiązani do przekazywania takich informacji. W niektórych przypadkach dystrybucji transgranicznej z jednego państwa członkowskiego do drugiego lub gdy dystrybutorzy zmieniają markę lub dokonują ponownego oznakowania mieszaniny, brak takiego obowiązku przedkładania informacji powoduje, że informacje nie docierają do wyznaczonych jednostek, co może uniemożliwić im zapewnienie odpowiedniej pomocy w nagłych przypadkach zagrożenia zdrowia. Aby zaradzić tej sytuacji, należy wprowadzić obowiązek przedkładania informacji dotyczących pomocy w nagłych przypadkach zagrożenia zdrowia również w odniesieniu do dystrybutorów, w przypadku gdy prowadzą oni dalszą dystrybucję mieszanin stwarzających zagrożenie w innych państwach członkowskich lub gdy zmieniają ich markę lub dokonują ich ponownego oznakowania.

(33)

Zgodnie z art. 45 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 wyznaczone jednostki mają dysponować wszystkimi wymaganymi dostępnymi informacjami w celu zapewnienia odpowiedniej pomocy w nagłych przypadkach zagrożenia zdrowia. Agencja stworzyła i prowadzi portal służący do powiadamiania ośrodków toksykologicznych na poziomie Unii oraz ustanowiła, opracowała i prowadzi bazę danych zawierającą informacje dotyczące pomocy w nagłych przypadkach zagrożenia zdrowia, aby pomóc niektórym państwom członkowskim w przestrzeganiu rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. W związku z tym Agencja byłaby w stanie wypełnić zadanie polegające na otrzymywaniu tych informacji. W celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego państw członkowskich i wykorzystania korzyści skali w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 należy przewidzieć możliwość wyznaczenia Agencji jako organu odpowiedzialnego za otrzymywanie istotnych informacji, jeżeli państwo członkowskie wyrazi taką wolę.

(34)

Oprócz państw członkowskich Komisja lub Agencja powinny mieć możliwość korzystania z informacji statystycznych dotyczących pomocy w nagłych przypadkach zagrożenia zdrowia w celu określenia, gdzie mogą być potrzebne skuteczniejsze środki zarządzania ryzykiem. Stanowiłoby to użyteczne uzupełnienie informacji na temat zastosowań substancji przedłożonych w ramach rejestracji na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 i jednocześnie umożliwiłoby skuteczniejsze ustalanie priorytetów dotyczących substancji, które są przedmiotem zharmonizowanej klasyfikacji i zharmonizowanego oznakowania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008, oraz wykorzystanie tych informacji w procesach zarządzania ryzykiem zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006, a także potencjalnie zgodnie z innymi aktami Unii.

(35)

W rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 w sposób ogólny uregulowano kwestię dotyczącą reklamy substancji i mieszanin stwarzających zagrożenie oraz stwierdzono, że w reklamie substancji sklasyfikowanych jako stwarzające zagrożenie należy wymienić dane klasy zagrożenia lub kategorie zagrożenia, a w reklamie mieszaniny sklasyfikowanej jako stwarzająca zagrożenie lub mieszaniny zawierającej sklasyfikowaną substancję należy wymienić rodzaje zagrożeń wskazanych na etykiecie, w przypadku gdy taka reklama umożliwia zawarcie umowy kupna bez umożliwienia uprzedniego zapoznania się z etykietą. Obowiązek ten należy zmienić w taki sposób, aby reklamy substancji i mieszanin stwarzających zagrożenie zawierały najważniejsze informacje z punktu widzenia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ludzi i środowiska. W związku z tym reklamy takie powinny zawierać piktogram określający rodzaj zagrożenia, hasła ostrzegawcze, zwroty określające zagrożenie i uzupełniające zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia (EUH), przy czym w przypadku reklam innych niż wizualne przewiduje się odstępstwa. W reklamach nie powinna być podawana kategoria zagrożenia, ponieważ odzwierciedla ją zwrot określający zagrożenie.

(36)

Aby zapewnić właściwe przekazywanie konsumentom informacji na temat zagrożeń i bezpiecznego stosowania chemikaliów oraz spójność ze zwrotami i twierdzeniami dozwolonymi na etykietach produktów na mocy niniejszego rozporządzenia, należy wyjaśnić, że reklamy substancji lub mieszanin sklasyfikowanych jako stwarzające zagrożenie nie powinny zawierać takich określeń jak „nietoksyczna”, „nieszkodliwa”, „niezanieczyszczająca”, „ekologiczna” ani innych zwrotów wskazujących, że taka substancja lub mieszanina nie stwarza zagrożenia, ani żadnych innych zwrotów niezgodnych z ich klasyfikacją. Podejście to, wraz z innymi przepisami prawa Unii, zapewniłoby konsumentom możliwość podejmowania świadomych decyzji o zakupie dzięki dostępowi do jasnych, wiarygodnych i niewprowadzających w błąd informacji dotyczących substancji i mieszanin stwarzających zagrożenie.

(37)

Rozporządzenie (WE) nr 1272/2008 nie zawiera wyraźnego ogólnego odniesienia do ofert ani w szczególności ofert sprzedaży na odległość. W związku z tym nie uwzględniono w nim szczególnych problemów wynikających ze sprzedaży na odległość, takiej jak sprzedaż przez internet. Chociaż przyjmuje się, że reklamy stanowią etap poprzedzający oferty, w szczególności jako informacje ukierunkowane na promowanie produktu lub usługi, bez względu na to, czy za opłatą, oferty są rozumiane jako zaproszenie do zawarcia umowy kupna. W związku z tym rozróżnieniem w ofertach powinna być podawana większa ilość informacji dotyczących zagrożeń niż w reklamach. Aby dotrzymać kroku rozwojowi technologicznemu i nowym sposobom sprzedaży, konieczne jest wprowadzenie wymogu podawania elementów etykiety w przypadku sprzedaży na odległość, w tym za pośrednictwem internetowych platform handlowych. Obowiązki dotyczące zgodności w fazie projektowania określone dla dostawców internetowych platform handlowych w art. 31 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 będą w związku z tym miały zastosowanie do przedstawiania tych elementów etykiety. Egzekwowanie takich obowiązków podlega przepisom określonym w rozdziale IV rozporządzenia (UE) 2022/2065.

(38)

Oprócz zapewnienia sektorowi przemysłu narzędzi technicznych i naukowych w celu umożliwienia przestrzegania przepisów rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 Agencja powinna również zapewnić takie narzędzia, np. bazy danych, właściwym organom w celu wspierania wdrażania. W rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008 należy bardziej szczegółowo określić kompetencje Agencji w tym zakresie. Ponadto Agencja, działając jako jednostka wyznaczona przez właściwy organ państwa członkowskiego do celu otrzymywania informacji dotyczących pomocy w nagłych przypadkach zagrożenia zdrowia, powinna zapewnić dostęp do tych informacji odpowiedniej wyznaczonej jednostce krajowej tego państwa członkowskiego.

(39)

Po konsultacji z grupą ekspertów Komisji złożoną z właściwych organów ds. rozporządzeń (WE) nr 1907/2006 i (WE) nr 1272/2008 Komisja regularnie dostosowuje załączniki do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 do postępu naukowo-technicznego. Zgodnie z art. 53c rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 Komisja przyjmuje odrębny akt delegowany w odniesieniu do każdego przekazanego jej uprawnienia. Stosowanie tego przepisu jest trudne w przypadku zmiany różnych części załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, które podlegają różnym uprawnieniom. W szczególności w przypadku jednoczesnego wprowadzenia nowych uwag do części 1 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 dotyczących nowych pozycji w tabeli 3 w części 3 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 oraz wprowadzenia nowych pozycji w tym samym załączniku przyjęcie odrębnych aktów delegowanych spowodowało sztuczne rozdzielenie wewnętrznie powiązanych przepisów, a tym samym negatywnie wpłynęło na spójność, wymagając jednoczesnego przyjęcia dwóch różnych, ale powiązanych aktów delegowanych. W takich przypadkach powinno być możliwe przyjęcie jednego aktu delegowanego w odniesieniu do różnych przekazanych uprawnień.

(40)

Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/63/UE (15) konieczne jest zastąpienie, ograniczenie lub udoskonalenie badań na zwierzętach, aby zaprzestać wykorzystywania zwierząt do badań jak najszybciej to możliwe z naukowego punktu widzenia. Stosowanie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 powinno mieć na celu promowanie i wykorzystanie alternatywnych sposobów podejścia, zwłaszcza metod badawczych bez udziału zwierząt, nadających się w miarę możliwości do oceny klasyfikacji zdrowotnej i środowiskowej substancji chemicznych. Aby przyspieszyć przejście na metody badawcze niewymagające wykorzystania zwierząt z myślą o ostatecznym i całkowitym zastąpieniu badań na zwierzętach, a także poprawie skuteczności ocen zagrożenia chemicznego, należy promować, monitorować i regularnie oceniać innowacje w dziedzinie metod badawczych niewymagających wykorzystania zwierząt. Komisja i państwa członkowskie powinny współpracować z myślą o promowaniu dostosowania kryteriów do podejść alternatywnych, w szczególności metod badawczych niewymagających wykorzystania zwierząt w ramach GHS, a następnie niezwłocznie włączyć te kryteria do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008.

(41)

W załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 przewidziano zharmonizowane informacje dotyczące pomocy w nagłych przypadkach zagrożenia zdrowia i środków profilaktycznych, które mają być przekazywane wyznaczonym jednostkom, oraz określono w nim wymogi ogólne, informacje, które należy przekazać, format przekazywanych informacji i pewne receptury standardowe. W celu zapewnienia pewności i jasności prawa w zakresie możliwości przedkładania informacji dotyczących znormalizowanych mieszanin i paliw w kontekście załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w rozporządzeniu tym należy zdefiniować termin „skład zgodny z recepturą standardową”, wprowadzić obowiązek podawania w przekazywanych informacjach nazwy i opisu produktu receptury standardowej oraz nazwy paliwa, a także przewidzieć w nim możliwość przedkładania informacji na temat składników, nawet jeśli w niektórych przypadkach nie zawsze są one obecne.

(42)

W celu zapewnienia większej pewności i jasności prawa w odniesieniu do załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 w rozporządzeniu tym należy dokładniej określić, kiedy wymagane są aktualizacje przekazanych informacji, a także wskazać sposoby identyfikacji mieszaniny, podmiotu przekazującego dane i punktu kontaktowego za pomocą ich identyfikatora produktu.

(43)

W stosownych przypadkach Agencja powinna przedstawić dalsze wytyczne dotyczące stosowania przepisów związanych z przeglądami wymaganymi na mocy niniejszego rozporządzenia.

(44)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1272/2008.

(45)

Zmiany wprowadzone na mocy niniejszego rozporządzenia skutkują rozszerzeniem zadań i kompetencji Agencji oraz oznaczają dla niej większe obciążenie pracą. Aby zapewnić odpowiednią wiedzę fachową, wsparcie i szczegółowe oceny naukowe, należy zapewnić Agencji odpowiednie i stabilne finansowanie.

(46)

Aby zagwarantować, że dostawcy substancji i mieszanin będą mieli czas na dostosowanie się do nowych przepisów dotyczących klasyfikacji, oznakowania i pakowania, stosowanie niektórych przepisów niniejszego rozporządzenia należy odroczyć. W odniesieniu do substancji i mieszanin, które wprowadzono do obrotu przed końcem tego okresu odroczenia, nie należy wymagać ponownej klasyfikacji i ponownego oznakowania zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, aby uniknąć nakładania dodatkowego obciążenia na dostawców substancji i mieszanin.

(47)

Zgodnie z przepisami przejściowymi rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 dostawcy powinni mieć możliwość stosowania nowych wprowadzonych w niniejszym rozporządzeniu przepisów dotyczących klasyfikacji, oznakowania i pakowania na zasadzie dobrowolności przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

(48)

Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, gdyż zanieczyszczenie środowiska ma charakter transgraniczny, a obywatele Unii powinni korzystać z równej ochrony zdrowia i środowiska, oraz ponieważ substancje i mieszaniny powinny znajdować się w swobodnym obrocie na rynku unijnym, natomiast ze względu na skalę tych celów możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,

1)

sekcja 1.1.1.3 otrzymuje brzmienie:

2)

sekcja 1.2.1.4 otrzymuje brzmienie:

Tabela 1.3

Minimalne wymiary etykiet i piktogramów oraz minimalna wielkość czcionki

”

3)

dodaje się sekcję w brzmieniu:

4)

dodaje się sekcję w brzmieniu:

„1.2.1.6. Etykiety rozkładane

5)

dodaje się sekcję w brzmieniu:

„1.3.7. Amunicja

W przypadku amunicji, która jest substancją lub mieszaniną i która jest używana do strzelania z broni palnej, elementy etykiety mogą być umieszczone na opakowaniu pośrednim zamiast na opakowaniu wewnętrznym lub, jeżeli nie ma opakowania pośredniego, na opakowaniu zewnętrznym.”;

6)

nagłówek sekcji 1.5.1 otrzymuje brzmienie:

„1.5.1. Wyłączenia od stosowania art. 31 zgodnie z art. 29 ust. 1 ”;

7)

sekcja 1.5.1.1 otrzymuje brzmienie:

8)

sekcja 1.5.1.2 otrzymuje brzmienie:

9)

nagłówek sekcji 1.5.2 otrzymuje brzmienie:

„1.5.2. Wyłączenia od stosowania art. 17 zgodnie z art. 29 ust. 2 ”;

10)

sekcja 1.5.2.4.1 otrzymuje brzmienie:

11)

dodaje się sekcję w brzmieniu:

„1.6. Elementy etykiety, które mogą być umieszczone wyłącznie na etykiecie cyfrowej

Informacje uzupełniające, o których mowa w art. 25 ust. 3.”.

1)

w części 3 dodaje się sekcję w brzmieniu:

„3.4. Dostawy za pośrednictwem punktów napełniania

Jeżeli substancje lub mieszaniny stwarzające zagrożenie są dostarczane zgodnie z art. 35 ust. 2a, dostawca zapewnia spełnienie następujących wymagań:

Na zasadzie odstępstwa od lit. a) w punkcie napełniania może być stosowana jedna etykieta dla kilku substancji lub mieszanin, w przypadku których elementy etykiety, o których mowa w art. 17 ust. 1, są identyczne, o ile etykieta wyraźnie wskazuje nazwę każdej substancji lub mieszaniny, do których się odnosi.”;

2)

część 5 otrzymuje brzmienie:

„CZĘŚĆ 5: SUBSTANCJE I MIESZANINY STWARZAJĄCE ZAGROŻENIE, DO KTÓRYCH MA ZASTOSOWANIE ART. 29 UST. 3

Do gotowej mieszanki cementowej i mokrego betonu dołącza się kopię elementów etykiety zgodnych z art. 17.

W przypadku substancji lub mieszaniny dostarczanej na stacji paliw i pompowanej bezpośrednio do zbiornika, który stanowi integralną część pojazdu i z którego zwykle nie zamierza się usuwać substancji lub mieszaniny, elementy etykiety, o których mowa w art. 17, umieszczane są w widocznym miejscu na odpowiedniej pompie. Jeżeli paliwa samochodowe są dostarczane na stacji paliw przez pompowanie do przenośnych zbiorników przeznaczonych dla paliw, fizyczną kopię elementów etykiety, o których mowa w art. 17, umieszcza się w widocznym miejscu na pompie oraz przekazuje w taki sposób, aby mogła zostać umieszczona na zbiorniku.”.

1)

w części A wprowadza się następujące zmiany:

2)

w części B wprowadza się następujące zmiany:

3)

w części C wprowadza się następujące zmiany:

4)

w części D wprowadza się następujące zmiany: