(1)

Art. 168 i 168a dyrektywy 2006/112/WE regulują prawo podatnika do odliczenia podatku od wartości dodanej (VAT) nałożonego na dostarczane mu towary i świadczone na jego rzecz usługi wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika. Niemcy upoważniono do wprowadzenia środka szczególnego mającego na celu wyłączenie z prawa do odliczenia podatku VAT nałożonego na towary i usługi wykorzystywane w ponad 90 % do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub ogólnie do celów innych niż prowadzenie przedsiębiorstwa lub do działalności niebędącej działalnością gospodarczą (zwanego dalej „szczególnym środkiem”).

(2)

Decyzją Rady 2000/186/WE (2) upoważniono Niemcy do wprowadzenia i stosowania środków szczególnych stanowiących odstępstwo od art. 6 i 17 dyrektywy Rady 77/388/EWG (3) do dnia 31 grudnia 2002 r. Decyzją Rady 2003/354/WE (4) upoważniono Niemcy do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 17 dyrektywy 77/388/EWG do dnia 30 czerwca 2004 r. Decyzją Rady 2004/817/WE (5) przedłużono to upoważnienie do dnia 31 grudnia 2009 r.

(3)

Decyzją Rady 2009/791/WE (6) upoważniono Niemcy do dalszego stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 168 2006/112/WE do dnia 31 grudnia 2012 r.

(4)

Decyzją wykonawczą Rady 2012/705/UE (7) zmieniono decyzję 2009/791/WE, upoważniając Niemcy do stosowania szczególnego środka, stanowiącego odstępstwo od art. 160 i 168a dyrektywy 2006/112.WE, do dnia 31 grudnia 2015 r. Upoważnienie to zostało następnie przedłużone decyzjami wykonawczymi Rady (UE) 2015/2428 (8), (UE) 2018/2060 (9) i (UE) 2021/1776 (10).

(5)

Decyzja Rady (UE) 2009/791/WE wygasa w dniu 31 grudnia 2024 r.

(6)

Pismem, które wpłynęło do Komisji w dniu 19 lutego 2024 r., Niemcy wystąpiły z wnioskiem o upoważnienie do dalszego stosowania szczególnego środka. Do tego wniosku załączono sprawozdanie dotyczące stosowania szczególnego środka, w tym weryfikację stosowanego wskaźnika proporcji w odniesieniu do prawa do odliczenia VAT zgodnie z art. 2 decyzji Rady 2009/791/WE. W dniu 26 marca 2024 r. Komisja zwróciła się do Niemiec o dalsze wyjaśnienia, a 27 marca 2024 r. otrzymano odpowiedź.

(7)

Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE pismami z dnia 27 maja 2024 r. Komisja przekazała wniosek złożony przez Niemcy pozostałym państwom członkowskim. Pismem z dnia 28 maja 2024 r. Komisja zawiadomiła Niemcy, że posiada wszystkie informacje konieczne do rozpatrzenia wniosku.

(8)

Według Niemiec ten szczególny środek okazał się bardzo skuteczny, w uproszczeniu poboru podatku VAT oraz zapobieganiu uchylania się od opodatkowania i unikania opodatkowania. Szczególny środek ogranicza obciążenia administracyjne przedsiębiorstw i administracji podatkowych, ponieważ nie ma potrzeby monitorowania późniejszego wykorzystania towarów i usług, do których zastosowano wyłączenie z odliczenia w chwili ich nabycia. Należy zatem upoważnić Niemcy do dalszego stosowania tego szczególnego środka do dnia 31 grudnia 2027 r.

(9)

W przypadku gdy Niemcy uznają za konieczne przedłużenie stosowania szczegónego środka po 2027 r., powinny do dnia 31 marca 2027 r. przedłożyć Komisji wniosek o przedłużenie. Do wniosku tego należy dołączyć sprawozdanie dotyczące stosowania tego środka w tym przegląd stosowanego wskaźnika proporcji.

(10)

Szczególny środek nie wpłynie negatywnie na zasoby własne Unii z tytułu VAT.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2009/791/WE,