(1)

16 lutego 2024 r. na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska („Komisja”) wszczęła dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu do Unii przędzy z włókna szklanego („przędza z włókna szklanego”) pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej („Chiny” lub „ChRL” lub „państwo, którego dotyczy postępowanie”). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2) („zawiadomienie o wszczęciu”).

(2)

Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej 3 stycznia 2024 r. przez Glass Fibre Europe („skarżący”). Skarga została złożona w imieniu przemysłu Unii zajmującego się produkcją przędzy z włókna szklanego w rozumieniu art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W skardze przedstawiono dowody na wystąpienie dumpingu i zagrożenia wystąpieniem istotnej szkody dla przemysłu Unii, które były wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 5a rozporządzenia podstawowego Komisja rejestruje przywóz będący przedmiotem dochodzenia antydumpingowego w okresie wcześniejszego informowania, chyba że dysponuje wystarczającymi dowodami w rozumieniu art. 5, potwierdzającymi, że wymogi określone w art. 10 ust. 4 lit. c) lub d) nie są spełnione.

(4)

Komisja nie rejestrowała przywozu w okresie wcześniejszego informowania, ponieważ po wszczęciu dochodzenia nie nastąpił wzrost wielkości przywozu, a zatem warunki określone w art. 10 ust. 4 nie zostały spełnione.

(5)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała skarżącego, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących, władze Chin, znanych importerów, dostawców, użytkowników i przedsiębiorstwa handlowe o wszczęciu dochodzenia oraz zaprosiła te podmioty do wzięcia w nim udziału.

(6)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(7)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(8)

W nocie do akt z dnia 16 lutego 2024 r. Komisja stwierdziła, że na podstawie dostępnych informacji dwa przedsiębiorstwa, Saint-Gobain Vertex s.r.o i Valmiera Stikla Skieddra AS, reprezentują całość przemysłu Unii i że w związku z tym przeprowadzenie kontroli wyrywkowej nie jest konieczne. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat tej decyzji tymczasowej. Uwag nie otrzymano. W związku z tym Komisja potwierdziła swoją decyzję o nieprzeprowadzeniu kontroli wyrywkowej w nocie do akt z dnia 12 marca 2024 r.

(9)

Żaden z importerów nie zgłosił się i nie przedstawił informacji na potrzeby doboru próby.

(10)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w Chinach do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi. Pięciu producentów eksportujących w Chinach przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby.

(11)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dokonała doboru próby dwóch producentów eksportujących, Shandong Fiberglass Group Corp („Shandong Fiberglass”) i Henan Guangyuan New Material Co. Ltd. („Henan Guangyuan”) na podstawie największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą można było właściwie zbadać w dostępnym czasie. Dwóch początkowo objętych próbą producentów eksportujących reprezentowało łącznie [11-15 %] całkowitej wielkości chińskiego wywozu do Unii.

(12)

Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w kwestii doboru próby zasięgnięto opinii wszystkich znanych producentów eksportujących, których dotyczy postępowanie, oraz władz Chin.

(13)

Jeden producent eksportujący, Jiangsu Jiuding Special Fiber Co., Ltd., twierdził, że powinien był zostać włączony do próby. W formularzu kontroli wyrywkowej zgłosił jednak wywóz nici ciętych, które po doprecyzowaniu definicji produktu, jak wyjaśniono w motywach 26 i 28, nie wchodzą w zakres produktu. Biorąc pod uwagę pozostały wolumen jego wywozu do Unii produktu objętego postępowaniem, ten producent eksportujący nie kwalifikował się do objęcia próbą.

(14)

26 marca 2024 r. (7 dni przed upływem terminu przekazania odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu dla producenta eksportującego) Shandong Fiberglass, przedsiębiorstwo o największym wywozie do Unii w próbie, ogłosiło, że nie będzie współpracować w dochodzeniu.

(15)

Trzech pozostałych producentów eksportujących, którzy odpowiedzieli na formularz dotyczący kontroli wyrywkowej, reprezentowało łącznie [2-5,5 %] wielkości wywozu z Chin. Wskazali oni zamiar złożenia wniosku o badanie indywidualne, ale żaden z nich nie przedstawił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu dla producentów eksportujących, a tym samym nie złożył ważnego wniosku. Biorąc pod uwagę niski poziom wywozu do Unii producentów eksportujących, którzy udzielili odpowiedzi w ramach kontroli wyrywkowej, wszelkie uzupełnienia próby, nawet gdyby odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu antydumpingowym zostały przedłożone, nie doprowadziłyby do powstania reprezentatywnej próby (3).

(16)

Ogólnie rzecz biorąc poziom współpracy w tym przypadku jest niski, ponieważ przywóz dokonywany przez producentów, którzy udzielili odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu dotyczącym kontroli wyrywkowej, po podjęciu przez przedsiębiorstwo Shandong Fiberglass decyzji o zaprzestaniu współpracy, stanowił [4,5-9 %] łącznego chińskiego wywozu do Unii wyrażonego jako odsetek łącznego przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii w okresie objętym dochodzeniem, ustalonego na podstawie danych Eurostatu, jak wyszczególniono w motywie 159.

(17)

Ze względu na niski poziom współpracy prowadzący do sytuacji, w której nie można było wybrać reprezentatywnej próby, Komisja postanowiła całkowicie zrezygnować z kontroli wyrywkowej i zastosować art. 18 w celu stwierdzenia dumpingu, zgodnie z art. 17 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia podstawowego.

(18)

5 sierpnia 2024 r. Komisja wydała notę do akt i poinformowała władze chińskie o swojej decyzji o rezygnacji z kontroli wyrywkowej (zob. motyw 17 powyżej). Zainteresowane strony zaproszono do wyrażenia opinii, ale nie otrzymano żadnych uwag w tej sprawie.

(19)

Jak wyjaśniono w motywie 15, trzech innych chińskich producentów eksportujących w odpowiednich formularzach kontroli wyrywkowej wskazało na zainteresowanie badaniem indywidualnym na podstawie art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Wspomniani producenci eksportujący nie złożyli jednak ważnych wniosków, ponieważ nie odpowiedzieli na pytania zawarte w kwestionariuszu dla producentów eksportujących w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu. W związku z tym Komisja uważa, że nie otrzymano wniosków o badanie indywidualne od tych przedsiębiorstw.

(20)

Komisja postanowiła obliczyć indywidualny margines dla przedsiębiorstwa Henan Guangyuan jako jedynego przedsiębiorstwa z pierwotnej próby, które udzieliło prawidłowo i terminowo odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, możliwe do zweryfikowania zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(21)

Komisja przesłała również rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w Chinach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(22)

W dniu wszczęcia postępowania Komisja udostępniła w internecie (4) kwestionariusze dla producentów unijnych, producentów eksportujących, znanych importerów i użytkowników.

(23)

Komisja otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszach od dwóch producentów unijnych, jednego chińskiego producenta eksportującego, jednego importera niepowiązanego i trzech użytkowników. Komisja nie otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu ChRL.

(24)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do tymczasowego stwierdzenia dumpingu oraz określenia wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

(25)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody obejmowało okres od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. („okres objęty dochodzeniem”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od 1 stycznia 2020 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

(26)

Produktem objętym dochodzeniem jest przędza z włókna szklanego, skręcona lub nie, z wyłączeniem taśm, sznurów i nici ciętych z włókna szklanego, obecnie objęta kodami CN ex 7019 13 00 i ex 7019 19 00 (kody TARIC 7019 13 00 10, 7019 13 00 15, 7019 13 00 20, 7019 13 00 25, 7019 13 00 30, 7019 13 00 50, 7019 13 00 87, 7019 13 00 94, 7019 19 00 30, 7019 19 00 85).

(27)

Przędza z włókna szklanego ma wiele zastosowań, na przykład w tkaninach tkanych, dzianych, oplatanych lub kierunkowych, które są następnie wykorzystywane do wzmacniania materiałów cementowych, takich jak zaprawy lub żywice elastomerowe, termoplastyczne i termoutwardzalne w przemyśle materiałów kompozytowych. Przykłady zastosowań obejmują samochody osobowe, akumulatory pojazdów elektrycznych, samochody ciężarowe, autobusy, pociągi, skrzydła wiatraków, samoloty, izolację budynków, ochronę przed dymem i ogniem, izolację akustyczną, filtrację (powietrza, metalu, pyłu i cieczy), izolację elektryczną itp.

(28)

25 marca 2024 r. w odpowiedzi na zapytanie chińskiego producenta eksportującego Komisja wydała notę do akt precyzującą definicję produktu. W nocie wyjaśniono, że w definicji produktu objętego dochodzeniem uwzględniono przędzę o strukturze ciągłej o wysokiej zawartości krzemionki, natomiast z definicji produktu objętego dochodzeniem wyłączono nici cięte, niezależnie od rodzaju szkła i długości. Zainteresowane strony zaproszono do wyrażenia opinii, ale nie otrzymano żadnych uwag w tej sprawie.

(29)

Produkt objęty postępowaniem to produkt objęty dochodzeniem pochodzący z Chin.

(30)

W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania:

(31)

Na obecnym etapie Komisja uznała zatem, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(32)

W świetle dostępnych na początku dochodzenia wystarczających dowodów wykazujących istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do Chin, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących z tego kraju, uwzględniając art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(33)

W związku z tym, w celu zgromadzenia danych niezbędnych do ewentualnego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w Chinach do dostarczenia informacji dotyczących czynników produkcji wykorzystywanych do produkcji przędzy z włókna szklanego. Dwóch producentów eksportujących (Jiangsu Jiuding Special Fiber Co., Ltd i Chongqing Tianze New Material Corp) przedstawiło odpowiednie informacje.

(34)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii, przedłożenia informacji i dostarczenia dowodów potwierdzających w odniesieniu do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(35)

W powyższym terminie nie otrzymano odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu ChRL i nie wpłynęły stanowiska dotyczące zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia w Chinach znaczących zakłóceń wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(36)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia.

(37)

19 kwietnia 2024 r. Komisja poinformowała w nocie („pierwsza nota”) zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej. W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, energia i siła robocza, wykorzystywanych w produkcji przędzy z włókna szklanego. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja wskazała Brazylię, Malezję, Meksyk, Tajlandię i Turcję jako potencjalne odpowiednie reprezentatywne kraje.

(38)

Komisja otrzymała uwagi dotyczące pierwszej noty od skarżącego i przedsiębiorstwa Henan Guangyuan. Uwagi te omówiono w sekcji 3.2.

(39)

27 czerwca 2024 r. w drugiej nocie („druga nota”) Komisja poinformowała zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej, z wykorzystaniem Turcji jako reprezentatywnego kraju. Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że określi koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski na podstawie danych finansowych za 2023 r. dostępnych w odniesieniu do tureckiej grupy Türkiye Şişe ve Cam Fabrikaları A.Ş („grupa Sisecam”), będącej producentem przędzy z włókna szklanego w reprezentatywnym kraju.

(40)

Komisja otrzymała uwagi dotyczące drugiej noty od skarżącego. Uwagi te omówiono szczegółowo w sekcji 3.2.

(41)

Po przeanalizowaniu otrzymanych uwag i informacji Komisja stwierdziła, że Turcja jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, który będzie można wykorzystać jako źródło informacji na temat niezniekształconych cen i kosztów na potrzeby określenia wartości normalnej. Przesłanki uzasadniające ten wybór opisano bardziej szczegółowo w sekcji 3.2.2 poniżej.

(42)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(43)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz „[wartość normalna] obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski” (zwane dalej „kosztami sprzedaży, kosztami ogólnymi i administracyjnymi”).

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i niską współpracę ze strony producentów eksportujących zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(44)

W niedawno prowadzonych dochodzeniach dotyczących sektora włókien szklanych w Chinach (5) Komisja stwierdziła występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(45)

W toku tych dochodzeń Komisja ustaliła, że w Chinach dochodziło do istotnej interwencji rządowej, co zakłócało proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (6). W szczególności Komisja stwierdziła, że w sektorze włókien szklanych znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego (7), a ponadto rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego (8). Komisja ustaliła również, że obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych, a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku. Rzeczywiście, ogólnie rzecz biorąc, system planowania w Chinach powoduje, że zasoby są skoncentrowane w sektorach uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie przez rząd ChRL, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (9). Ponadto Komisja stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, co prowadzi do zakłóceń wynikających w szczególności z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w Chinach (10). Podobnie Komisja stwierdziła zakłócenia w kosztach wynagrodzeń w sektorze włókien szklanych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego (11), jak również zakłócenia na rynkach finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, w szczególności pod względem dostępu przedsiębiorców do kapitału w Chinach (12).

(46)

Podobnie jak w przypadku poprzednich dochodzeń dotyczących sektora włókien szklanych w Chinach, w obecnym dochodzeniu Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było zastosowanie cen i kosztów krajowych w Chinach. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych we wniosku, a także w dokumencie roboczym służb Komisji na temat znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu („sprawozdanie”) (13), który opiera się na publicznie dostępnych źródłach i został zawarty w aktach sprawy. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w gospodarce Chin ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty dochodzeniem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia istnienia znaczących zakłóceń w Chinach stwierdzonych również w jej poprzednich dochodzeniach w tym względzie.

(47)

Skarżący stwierdził, że istnieją liczne przekonujące dowody prima facie na to, że chiński przemysł przędzy z włókna szklanego podlega interwencjom rządu ChRL, które doprowadziły do znaczących zakłóceń w tym sektorze, co z kolei uzasadnia ustalenie wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(48)

Na poparcie swojego stanowiska skarżący podkreślił poniższe elementy, które powodują znaczne zakłócenia w sektorze przędzy z włókna szklanego w Chinach.

(49)

Po pierwsze, własność państwa, kontrola lub nadzór polityczny są powszechne w sektorze:

(50)

Po drugie, chińskie strategie polityczne i środki mające zastosowanie do sektora przędzy z włókna szklanego faworyzują dostawców krajowych lub w inny sposób wpływają na działanie sił rynkowych:

(51)

Po trzecie, zasadniczo koszty wszystkich czynników produkcji przędzy z włókna szklanego są zniekształcone w Chinach:

(52)

Po czwarte, dostęp do finansowania i kapitału w sektorze włókien szklanych uzyskuje się dzięki instytucjom, które wdrażają cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają niezależnie od państwa:

(53)

Rząd ChRL nie przedstawił uwag ani dowodów potwierdzających lub obalających dowody załączone do akt sprawy ani co do istnienia znaczących zakłóceń lub odpowiedniości zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(54)

W sektorze przędzy z włókna szklanego rząd ChRL nadal posiada znaczny stopień własności i kontroli w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. Ze względu na niski poziom współpracy ze strony chińskich eksporterów produktu objętego dochodzeniem, nie można było ustalić dokładnych proporcji producentów prywatnych i państwowych. Dochodzenie potwierdziło jednak, że trzej najwięksi producenci w sektorze włókien szklanych, mianowicie przedsiębiorstwa Jushi, Taishan Fiberglass i CPIC, są albo w pełni własnością państwa, albo państwo posiada pakiet kontrolny tych przedsiębiorstw. Ci trzej producenci reprezentują około 60 % chińskich producentów włókien szklanych, przy czym przedsiębiorstwo Jushi ma największy udział w chińskim rynku wynoszący 33 % (14).

(55)

W sektorze przędzy z włókna szklanego zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne są objęte nadzorem politycznym i otrzymują wytyczne polityczne. Najnowsze chińskie dokumenty programowe dotyczące sektora przędzy z włókna szklanego potwierdzają, że rząd ChRL nadal przypisuje temu sektorowi duże znaczenie, co objawia się chociażby w zamiarze dokonywania w tym sektorze interwencji w celu kształtowania go zgodnie z polityką rządu. Przykładem tego jest 14. plan pięcioletni na rzecz rozwoju przemysłu surowcowego wskazujący ten sektor, w szczególności włókna szklane specjalnego przeznaczenia, wśród materiałów, w przypadku których innowacje technologiczne będą wspierane za pomocą polityk realizowanych w ramach tego planu (15). Włókna szklane wymieniono również wśród promowanych sektorów w Katalogu wytycznych dotyczących dostosowania strukturalnego przemysłu (16) w edycji z 2024 r., a także w Katalogu wytycznych dotyczących kluczowych nowych materiałów kwalifikujących się do pierwszego użycia/programów demonstracyjnych z 2024 r. (17).

(56)

Podobne przykłady zamiaru nadzorowania sektora i kierowania jego rozwojem przez chińskie władze można zaobserwować na szczeblu prowincji, np. w Szantungu, gdzie w odniesieniu do przemysłu włókien szklanych i materiałów kompozytowych planuje się „aktywnie wspierać wiodące i kluczowe przedsiębiorstwa o silnym wpływie marki i atrakcyjności marketingowej, silnych zdolnościach integracyjnych i wpływie na łańcuchy i klastry przemysłowe, oraz wspierać międzysektorowe, międzyregionalne i międzywłasnościowe połączenia i reorganizację przedsiębiorstw oraz rozwijać wysokowydajne włókna szklane i produkty [oraz] zachęcać do rozwoju ultracienkich, wysokowytrzymałych, wysokomodułowych, odpornych na działanie zasad, niskodielektrycznych, o niskim współczynniku rozszerzalności, o wysokiej zawartości krzemionki, degradowalnych, o specjalnym przekroju i innych wysokowydajnych włókien szklanych i produktów z włókien szklanych. Ponadto, w związku z ukierunkowaniem na potrzeby związane z informacjami elektronicznymi, przemysłem lotniczym i kosmicznym, nową energią, gospodarstwami zajmującymi się hodowlą na dużą skalę, szklarniami rolniczymi i innymi dziedzinami, planuje się prowadzenie badań nad termoplastycznymi i termoutwardzalnymi produktami kompozytowymi wzmocnionymi włóknem szklanym oraz nad kratami kompozytowymi z włókna szklanego na potrzeby projektów infrastrukturalnych, a także rozwijanie i promowanie takich produktów i krat (18). Podobnie w 14. planie pięcioletnim Chongqing na rzecz strategicznych i nowo powstających gałęzi przemysłu przewiduje się zwiększenie skali wysokowydajnego przemysłu produkcji włókna szklanego i materiałów kompozytowych, a także przyspieszenie budowy projektów takich jak […] linia produkcyjna wysokowydajnego włókna szklanego o rocznej wydajności 150 000 ton oraz baza produkcyjna ultracienkich włókien szklanych i materiałów kompozytowych w celu zwiększenia zdolności produkcyjnych w zakresie wysokowydajnych włókien szklanych i materiałów kompozytowych” (19). Nacisk na znaczenie włókien szklanych można zauważyć w dokumentach planistycznych również w innych prowincjach, takich jak Guangxi (20), Hubei (21) czy Zhejiang (22).

(57)

Jeżeli chodzi o obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach umożliwiającą rządowi ChRL ingerowanie w ceny i koszty w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego wielu producentów produktu objętego dochodzeniem wyraźnie podkreśla na swoich stronach internetowych działania dotyczące rozbudowy partii lub zatrudnia członków partii w kierownictwie spółki i podkreśla swoją przynależność do KPCh.

(58)

Na przykład prezes zarządu grupy Jushi pełni jednocześnie funkcję zastępcy sekretarza komitetu partii w przedsiębiorstwie CNMB (23). Podobnie prezes przedsiębiorstwa Sinoma Science and Technology, które jest spółką holdingową Taishan Fiberglass, zajmuje stanowisko sekretarza komitetu partii, podczas gdy prezes Sinoma Science and Technology jest zastępcą sekretarza komitetu partii (24). W przypadku CPIC wiceprezes zarządu i dyrektor wykonawczy pełni jednocześnie funkcję zastępcy sekretarza komitetu partii, podczas gdy prezes grupy spółki dominującej CPIC pełni również funkcję sekretarza komitetu partii, a wiceprezes grupy pełni funkcję zastępcy sekretarza komitetu partii (25).

(59)

Ponadto bezpośredni nadzór partii nad istotnymi sprawami spółki został wyraźnie przewidziany w art. 195 umowy spółki Jushi, zgodnie z którym „komitet partii spółki omawia i podejmuje decyzje w najważniejszych sprawach spółki zgodnie z przepisami”, a do głównych obowiązków komitetu partii należy „badanie i omawianie najważniejszych kwestii związanych z zarządzaniem spółką oraz wspieranie zgromadzenia akcjonariuszy, rady dyrektorów, rady nadzorczej i kierownictwa w wykonywaniu ich uprawnień zgodnie z prawem, a także wzmocnienie przywództwa i kontroli nad doborem i zatrudnianiem personelu przedsiębiorstwa oraz podejmowanie starań w celu zbudowania zespołu kierowniczego przedsiębiorstwa, zespołu kadr i zespołu talentów” (26).

(60)

Co więcej, przedsiębiorstwo Taishan Fiberglass zorganizowało obchody 100. rocznicy założenia KPCh, a sekretarz komitetu partyjnego spółki wygłosił przemówienie: „30 lat reform, innowacji i rozwoju Taishan Fiberglass to 30 lat wspierania i umacniania przywództwa Partii, 30 lat dziedziczenia i kontynuowania wielkiego ducha Partii oraz 30 lat owocnych wyników w zakresie budowania, reform, rozwoju, produkcji i działalności Partii” (27). Co więcej, umowa spółki grupy Jushi przewiduje, że jednym z głównych obowiązków przedsiębiorstwa jest „wdrażanie myśli Xi Jinpinga na temat socjalizmu o chińskiej specyfice na rzecz Nowej Ery, badanie i rozpowszechnianie teorii Partii, wdrażanie linii, zasad i polityk Partii, nadzorowanie i zapewnianie wdrażania głównych decyzji i ustaleń Komitetu Centralnego Partii oraz uchwał organizacji partyjnych wyższego szczebla w przedsiębiorstwie; badanie i omawianie najważniejszych kwestii związanych z zarządzaniem spółką, oraz wspieranie zgromadzenia akcjonariuszy, rady dyrektorów, rady nadzorczej, a także kierownictwa w wykonywaniu ich uprawnień zgodnie z prawem” (28).

(61)

Co więcej, w sektorze przędzy z włókna szklanego można zaobserwować politykę faworyzującą producentów krajowych lub innego rodzaju wpływanie na rynek w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego. Podczas gdy polityki przemysłowe zazwyczaj odnoszą się do kilku sektorów, sektor przędzy z włókna szklanego podlega licznym planom, wytycznym, dyrektywom i innym dokumentom strategicznym wydawanym na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym (zob. również motywy 56 i 57). Polityki te są czasami sprzeczne z mechanizmami rynkowymi, jak na przykład trzyletni plan działania Guangxi dotyczący strategicznych i wschodzących gałęzi przemysłu, w którym określono przyszłe docelowe wielkości produkcji i stopy wzrostu pod względem administracyjnym: „do 2023 r. wartość produkcji przemysłu nowych materiałów osiągnie 133 mld RMB, a wartość dodana 44 mld RMB” (29).

(62)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej polegających na wspieraniu promowanych gałęzi przemysłu, w tym produkcji głównych materiałów wykorzystywanych do wytwarzania produktu objętego dochodzeniem. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(63)

Obecne dochodzenie nie przyniosło żadnych dowodów wskazujących, by dyskryminacyjne stosowanie lub nieodpowiednie egzekwowanie przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego w sektorze przędzy z włókna szklanego, o którym mowa w motywie 45 powyżej, nie wpływało na producentów produktu objętego dochodzeniem.

(64)

Sektor przędzy z włókna szklanego pozostaje również pod wpływem zakłóceń kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego, o czym również mowa powyżej w motywie 45. W sektorze tym występują takie zniekształcenia zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego dochodzeniem lub głównych materiałów do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w Chinach).

(65)

Ponadto w toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że sektor przędzy z włókna szklanego nie pozostaje pod wpływem interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, o czym mowa również w motywie 45 powyżej. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(66)

Komisja przypomina również, że wytwarzanie produktu objętego dochodzeniem wymaga szeregu materiałów do produkcji. W przypadku gdy producenci produktu objętego dochodzeniem kupują lub zamawiają te składniki, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom; Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Podlegają również systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(67)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej produktu objętego dochodzeniem nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całych Chinach. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w Chinach, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej.

(68)

29 kwietnia 2024 r. przedsiębiorstwo Henan Guangyuan przedstawiło zestaw uwag, zauważając, że art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego wymaga przeprowadzenia oceny znaczących zakłóceń w odniesieniu do każdego eksportera i producenta oddzielnie. W tym względzie przedsiębiorstwo Henan Guangyuan twierdziło, że nie powinny występować znaczące zakłócenia w odniesieniu do kosztów produkcji.

(69)

Komisja zauważyła, że oprócz odesłania do odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu (która z kolei nie zawiera żadnych argumentów dotyczących znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, z wyjątkiem oświadczenia, że przedsiębiorstwo nabywa różne surowce po cenach międzynarodowych) przedsiębiorstwo Henan Guangyuan nie przedstawiło żadnych argumentów, które podważyłyby analizę dotyczącą znaczących zakłóceń. Istnienie znaczących zakłóceń dających podstawę do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego ustala się na poziomie ogólnokrajowym. W przypadku potwierdzenia istnienia znaczących zakłóceń przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego mają zastosowanie a priori do wszystkich producentów eksportujących w Chinach i dotyczą wszystkich kosztów związanych z ich czynnikami produkcji. Ten sam przepis rozporządzenia podstawowego przewiduje możliwość zastosowania kosztów krajowych, o ile ustalone zostało z całą pewnością, że znaczące zakłócenia nie mają na nie wpływu. Chociaż przedsiębiorstwo Henan Guangyuan nie przedstawiło dokładnych ani odpowiednich dowodów dotyczących niezniekształconych cen i kosztów, obliczenia dotyczące przedsiębiorstwa Henan Guangyuan w każdym razie odzwierciedlają dane przedłożone przez samo przedsiębiorstwo, w tym czynniki produkcji i kwoty zgłoszone przez przedsiębiorstwo w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, ale należycie uwzględniają istnienie i wpływ znaczących zakłóceń w Chinach, zgodnie z przepisami rozporządzenia podstawowego, w szczególności jego art. 2 ust. 6a.

(70)

Podsumowując, z dostępnych dowodów wynika, że ceny i koszty produktu objętego dochodzeniem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej dla przedsiębiorstwa Henan Guangyuan wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim kraju reprezentatywnym, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(71)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(72)

Jak wyjaśniono w motywach 37-41, Komisja wydała dwie noty do akt dotyczące źródeł do celów określenia wartości normalnej: pierwszą notę z dnia 19 kwietnia 2024 r. („pierwsza nota”) (31) i drugą notę z dnia 27 czerwca 2024 r. („druga nota”) (32).

(73)

W notach tych opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów, a ponadto odniesiono się do uwag otrzymanych przez strony na temat tych elementów i odpowiednich źródeł.

(74)

W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja poinformowała zainteresowane strony o zamiarze rozważenia wykorzystania Turcji jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w niniejszej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(75)

W pierwszej nocie Komisja wskazała Brazylię, Malezję, Meksyk, Tajlandię i Turcję jako kraje o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do Chin (tzn. sklasyfikowane przez Bank Światowy jako kraje „o wyższym średnim dochodzie” na podstawie dochodu narodowego brutto), w których zgodnie z dostępnymi danymi odbywała się produkcja produktu objętego dochodzeniem.

(76)

W uwagach do pierwszej noty przedsiębiorstwo Henan Guangyuan twierdziło, że żadne z pięciu państw nie produkowało produktu objętego dochodzeniem, ale nie obalił merytorycznie danych Komisji. Przedsiębiorstwo Henan Guangyuan zaproponowało ponadto Tajwan i Hongkong jako alternatywne reprezentatywne kraje.

(77)

W pierwszej nocie przedstawiono dowody produkcji przędzy z włókna szklanego lub przynajmniej produkcji produktu należącego do tej samej ogólnej kategorii lub sektora co produkt objęty dochodzeniem we wszystkich pięciu proponowanych potencjalnych reprezentatywnych krajach. Nie było zatem podstaw do wyłączenia żadnego państwa z wykazu przedstawionego w motywie 75.

(78)

Ponadto ani Tajwan, ani Hongkong nie należą do kategorii „wyższego średniego dochodu” zgodnie z klasyfikacją Banku Światowego. W związku z tym odrzucono propozycję uznania Tajwanu i Hongkongu za reprezentatywne kraje.

(79)

W pierwszej nocie Komisja wskazała, że w przypadku krajów określonych jako kraje, w których wytwarza się produkt objęty dochodzeniem, tj. Brazylii, Malezji, Meksyku, Tajlandii i Turcji, istnienie łatwo dostępnych danych wymaga dalszej weryfikacji, w szczególności w odniesieniu do publicznych danych finansowych producentów produktu objętego dochodzeniem.

(80)

W odniesieniu do Brazylii szczegółowe sprawozdania finansowe dwóch przedsiębiorstw produkujących przędzę z włókna szklanego lub produkt należący do tej samej ogólnej kategorii lub sektora co przędza z włókna szklanego, tj. CPCI Brasil Fibras de Vidro Ltda i Owens Corning Fiberglass A.S. Ltda, poświadczone przez biegłych rewidentów, nie były łatwo dostępne. Komisja stwierdziła zatem, że nie można było uznać Brazylii za odpowiedni reprezentatywny kraj na potrzeby niniejszego dochodzenia.

(81)

W odniesieniu do Malezji łatwo dostępne dane finansowe dotyczące jedynego przedsiębiorstwa produkującego przędzę z włókna szklanego lub produkt należący do tej samej ogólnej kategorii lub sektora co przędza z włókna szklanego, Nippon Electric Glass (Malaysia) SDN BHD, pochodzą z 2022 r. i w związku z tym nie mogły zostać uznane za odpowiednie w okresie objętym dochodzeniem, ponieważ dostępne były bardziej aktualne dane dotyczące producenta w Turcji, jak wyjaśniono poniżej. Dane finansowe za 2023 r. są dostępne dla grupy Nippon Electric Glass Co., Ltd, ale brakuje w niej szczegółowych informacji dotyczących przędzy z włókna szklanego lub podobnego produktu w ramach tej samej ogólnej kategorii lub sektora. Ponadto Nippon Electric Glass Co., Ltd jest globalną grupą, której dane finansowe nie są reprezentatywne dla sytuacji w Malezji. Natomiast jak wyjaśniono w motywach 84-86 i 119-124 Turcja przedstawia bardziej szczegółowe dane finansowe, ponieważ koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne są dostępne dla sektora szkła przemysłowego w Turcji, a zysk jest dostępny dla jednostki zależnej produkującej wyłącznie przędzę z włókna szklanego i produkty należące do tej samej ogólnej kategorii/sektora w Turcji. W związku z tym Komisja stwierdziła, że Malezji nie można uznać za odpowiedni reprezentatywny kraj na potrzeby niniejszego dochodzenia.

(82)

W odniesieniu do Meksyku sprawozdania finansowe dwóch przedsiębiorstw produkujących przędzę z włókna szklanego lub produkt należący do tej samej ogólnej kategorii lub sektora co przędza z włókna szklanego, Ferguson Fibers de Mexico SA DE CF i Saint-Gobain Mexico, nie były łatwo dostępne. Komisja stwierdziła zatem, że nie można było uznać Meksyku za odpowiedni reprezentatywny kraj na potrzeby niniejszego dochodzenia.

(83)

Jeżeli chodzi o Tajlandię, łatwo dostępne dane finansowe jedynego przedsiębiorstwa, które wydaje się produkować przędzę z włókna szklanego lub podobny produkt w ramach tej samej ogólnej kategorii lub sektora, Asia Composite Material (Thailand) Co Ltd, pochodzą z 2022 r. i w związku z tym nie mogły zostać uznane za odpowiednie dla okresu objętego dochodzeniem, ponieważ w Turcji dostępne są bardziej aktualne informacje finansowe, jak wyjaśniono poniżej. Ponadto dane za 2022 r. obejmują wszystkie operacje przedsiębiorstwa i brakuje szczegółowych informacji finansowych dotyczących przędzy z włókna szklanego lub podobnego produktu w ramach tej samej ogólnej kategorii lub sektora. Z kolei Turcja przedstawia bardziej szczegółowe dane finansowe. W przypadku innego tajlandzkiego przedsiębiorstwa, Thai United Glass Fiber Co Ltd, produkującego maty z włókien szklanych, które można uznać za produkt należący do tej samej ogólnej kategorii lub tego samego sektora co przędza z włókna szklanego, publicznie dostępne dane również pochodziły z 2022 r. i nie były tak szczegółowe jak dane dostępne dla Turcji. Komisja stwierdziła zatem, że nie można było uznać Tajlandii za odpowiedni reprezentatywny kraj na potrzeby niniejszego dochodzenia.

(84)

W odniesieniu do Turcji skonsolidowane sprawozdanie finansowe jest dostępne za okres objęty dochodzeniem w odniesieniu do tureckiej grupy Türkiye Şişe ve Cam Fabrikaları A.Ş („grupa Sisecam”) (33). Grupa Sisecam prowadzi działalność w różnych sektorach związanych ze szkłem: szkła architektonicznego, szkła przemysłowego, wyrobów szklanych, opakowań szklanych. W odniesieniu do włókna szklanego grupa twierdziła, że ma zdolność produkcyjną na poziomie 70 000 ton, a w 2022 r. produkcja wyniosła 62 000 ton (34).

(85)

Grupa Sisecam posiada spółkę zależną specjalizującą się we włóknie szklanym: Cam Elyaf Fabrikası („Sisecam Elyaf”) (35). Sisecam Elyaf produkuje niedoprzędy ze szkła typu E, nici cięte i maty z nici ciętych. Niedoprzędy, nici cięte, maty z nici ciętych nie są produktem objętym dochodzeniem, ale istotne etapy procesu produkcji są wspólne z niedoprzędami: przygotowanie surowca, topienie w piecu, wytłaczanie stopionego szkła przez otwory łódki (36) w celu uformowania włókien szklanych, pokrywanie klejonką (37), zbieranie i nawijanie włókien na szpule. W związku z tym uznaje się je za należące do tej samej ogólnej kategorii co produkt objęty dochodzeniem. Komisja stwierdza zatem, że Sisecam Elyaf produkuje albo produkt objęty dochodzeniem, albo produkty należące do tej samej ogólnej kategorii co produkt objęty dochodzeniem. Pod względem obrotu Sisecam Elyaf reprezentuje 13 % segmentu szkła przemysłowego grupy Sisecam, do którego należy.

(86)

Skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy Sisecam przedstawia zysk Sisecam Elyaf oraz koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne w segmencie szkła przemysłowego.

(87)

Komisja przeanalizowała również przywóz głównych czynników produkcji do Turcji. Analiza przywozu głównych czynników produkcji wykazała, że Turcja dokonywała przywozu ogólnie znacznych i reprezentatywnych ilości większości kluczowych surowców po niezniekształconych cenach. Turcja, jako największy światowy producent jednego z surowców (mielonego kolemanitu), nie dokonuje jednak przywozu tego surowca. Przywóz innego surowca (mączki kwarcytowej) również okazał się w Turcji niewielki, co podważa wiarygodność cen importowych. W odniesieniu do tych dwóch surowców Komisja wykorzystała dane dotyczące przywozu Malezji, ponieważ kraj ten był jedynym potencjalnym reprezentatywnym krajem, który dokonywał dużego przywozu obu produktów, i został odrzucony jako reprezentatywny kraj jedynie ze względu na brak aktualnych i wystarczająco szczegółowych danych finansowych dotyczących jego producenta. W drugiej nocie wykazano również, że wielkość przywozu z Chin i państw wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (38)do Malezji (w przypadku mielonego kolemanitu i mączki kwarcytowej) oraz do Turcji (w odniesieniu do innych surowców) nie dyskwalifikowała wykorzystania tych państw jako źródeł niezniekształconych cen.

(88)

W świetle powyższych ustaleń Komisja poinformowała zainteresowane strony w drugiej nocie, że zamierza wykorzystać Turcję jako odpowiedni reprezentatywny kraj, grupę Sisecam jako producenta w reprezentatywnym kraju oraz przywóz do Malezji mielonego kolemanitu i mączki kwarcytowej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego w celu uzyskania niezniekształconych cen i wartości odniesienia na potrzeby obliczenia wartości normalnej.

(89)

Zainteresowane strony zaproszono do zgłaszania uwag na temat stosowności wyboru Turcji jako reprezentatywnego kraju, grupy Sisecam jako producenta w reprezentatywnym kraju oraz Malezji w odniesieniu do przywozu mielonego kolemanitu i mączki kwarcytowej. Uwag nie otrzymano.

(90)

Wstępny wybór potencjalnych reprezentatywnych krajów i odpowiednich przedsiębiorstw posiadających publicznie dostępne dane nie uniemożliwia Komisji uzupełnienia lub udoskonalenia takiego wyboru ani prowadzenia badań na późniejszym etapie, w tym w drodze przedstawiania nowych sugestii dotyczących potencjalnego reprezentatywnego kraju i produktu podobnego. W istocie celem not dotyczących czynników produkcji jest zachęcenie zainteresowanych stron do przedstawienia uwag na temat wstępnych badań przeprowadzonych przez służby Komisji oraz, jeśli będzie to uzasadnione, uzyskania rozwiązań alternatywnych do dalszego rozważenia przez służby Komisji. Noty zawierają nawet specjalny załącznik, który ma pomóc stronom w przedkładaniu informacji o ewentualnych dodatkowych reprezentatywnych krajach lub przedsiębiorstwach do celów art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(91)

Po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Turcja jest jedynym dostępnym odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(92)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Turcja spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj.

(93)

W pierwszej nocie Komisja podała wykaz czynników produkcji, takich jak materiały, energia i nakłady pracy, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego postępowaniem i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia publicznie dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie.

(94)

Następnie w drugiej nocie Komisja stwierdziła, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych Global Trade Atlas („GTA”) (39) w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji, w szczególności surowców. Ponadto Komisja stwierdziła, że do ustalenia niezniekształconych kosztów pracy, gazu ziemnego, skroplonego gazu ziemnego („LNG”) i pary wodnej wykorzysta statystyki dostarczone przez Turecki Instytut Statystyczny (40), do ustalenia niezniekształconych kosztów energii elektrycznej wykorzysta statystyki dostarczone przez Urząd Regulacji Rynku Energii (41) oraz do ustalenia niezniekształconych kosztów wody wykorzysta dane statystyczne przekazane przez Urząd ds. Inwestycji Prezydencji Republiki Turcji (42).

(95)

W drugiej nocie Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że ze względu na dużą liczbę czynników produkcji u współpracujących producentów eksportujących, którzy dostarczyli pełne informacje, oraz nieznaczny udział niektórych surowców w całkowitych kosztach produkcji, te znikome pozycje zaliczono do „materiałów zużywalnych”. Ponadto Komisja poinformowała, że obliczy procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosuje ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców, stosując ustalone niezniekształcone wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju.

(96)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przedstawione przez zainteresowane strony i zebrane podczas wizyt weryfikacyjnych, w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i ich źródła:

Tabela 1

Czynniki produkcji używane do wytworzenia przędzy z włókna szklanego

(97)

Komisja wzięła pod uwagę wartość pośrednich kosztów produkcji, aby uwzględnić koszty, które nie zostały uwzględnione we wspomnianych powyżej czynnikach produkcji. Metoda została należycie wyjaśniona w sekcji 3.2.4.9.

(98)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną cenę importową (CIF) stosowaną przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA, do której dodano należności celne przywozowe i koszty transportu.

(99)

Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cenę jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem Chin i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia (UE) 2015/755 (45).

(100)

Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z Chin do reprezentatywnego kraju, ponieważ w sekcji 3.2.2 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w Chinach nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe. Pozostałe wielkości uznano za reprezentatywne.

(101)

W odniesieniu do szeregu czynników produkcji rzeczywiste koszty ponoszone przez współpracującego producenta eksportującego stanowiły znikomy udział w całkowitych kosztach surowców w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ponieważ wartość zastosowana w odniesieniu do nich nie miała znaczącego wpływu na obliczanie marginesu dumpingu niezależnie od wykorzystanego źródła, Komisja postanowiła uwzględnić te koszty w materiałach zużywalnych, jak wyjaśniono w motywie 95.

(102)

W celu ustalenia niezniekształconej ceny surowców, jak przewidziano w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, Komisja zastosowała odpowiednie cła przywozowe w reprezentatywnym kraju lub w Malezji w odniesieniu do mielonego kolemanitu i mączki kwarcytowej.

(103)

Komisja ujęła koszt transportu poniesiony przez współpracującego producenta eksportującego z tytułu dostaw surowców jako odsetek rzeczywistego kosztu tych surowców, a następnie zastosowała taki sam odsetek wobec niezniekształconego kosztu tych samych surowców, aby uzyskać niezniekształcony koszt transportu. Komisja uznała, że w kontekście przedmiotowego dochodzenia istnieją podstawy, aby wykorzystać iloraz kosztów surowców zakupionych przez producenta eksportującego i zgłoszonych kosztów transportu jako przesłankę do oszacowania niezniekształconych kosztów transportu surowców w momencie dostarczenia do fabryki przedsiębiorstwa.

(104)

W odpowiedzi na drugą notę skarżący stwierdził, że Komisja powinna uwzględnić jako surowiec bor. Komisja wyjaśniła, że podaż boru jest zapewniana w formie mielonego kolemanitu, który jest wymieniony jako czynnik produkcji w drugiej nocie i w tabeli 1 powyżej. W związku z tym argument ten odrzucono.

(105)

W odpowiedzi na drugą notę skarżący stwierdził, że jako energia wejściowa powinien być dodany i uwzględniony w obliczeniach wartości normalnej tlen. W tym względzie skarżący odniósł się do dochodzenia dotyczącego niektórych produktów z włókien szklanych ciągłych, w których tlen został wyraźnie uznany za czynnik produkcji. W obecnym dochodzeniu, podobnie jak w przypadku dochodzenia w sprawie włókien szklanych ciągłych, Komisja bierze jednak pod uwagę jedynie wszystkie zweryfikowane czynniki produkcji, identyfikując je indywidualnie lub agregując je w materiałach zużywalnych. W związku z tym argument ten odrzucono.

(106)

W odpowiedzi na drugą notę skarżący twierdził, że Komisja powinna ujawnić co najmniej wskaźnik zużycia czynników produkcji, w tym odsetek, jaki zamierza uwzględnić w odniesieniu do materiałów zużywalnych. Komisja wyjaśnia, że czynniki produkcji określone w pierwszej nocie, które pogrupowano w materiały zużywalne, stanowią łącznie około 7 % całkowitych kosztów produkcji.

(107)

Skarżący stwierdził ponadto, że czynniki produkcji określone w załączniku I do drugiej noty (które są takie same jak czynniki przedstawione w tabeli 1 powyżej) znacznie różniły się od czynników produkcji przedstawionych przez przemysł Unii w jego skardze. Po pierwsze, skarżący nie przedstawił żadnych dowodów na to, że te domniemane rozbieżności były nietypowe. Po drugie, porównanie surowców wymienionych w pierwszej i drugiej nocie z surowcami wymienionymi w skardze (na przykład przy obliczaniu wartości normalnej w załączniku 32 do skargi) pokazuje, że współpracujący producent eksportujący wykorzystuje wszystkie surowce wykorzystywane przez przemysł Unii: kolemanit, kaolin, krzemionkę, wapień, skrobię kukurydzianą, rod i platynę. W drugiej nocie wyjaśniono również, że producent eksportujący stosuje olej kukurydziany, który stanowi znikomą część kosztów produkcji. Można zatem stwierdzić, że współpracujący producent eksportujący wykorzystuje wszystkie surowe wymienione w skardze. Z tego powodu uwaga została odrzucona.

(108)

Turecki Instytut Statystyczny publikuje szczegółowe informacje na temat wynagrodzeń w poszczególnych sektorach tureckiej gospodarki (46). Komisja ustaliła wartość odniesienia na podstawie najnowszych dostępnych danych statystycznych obejmujących 2022 r. w odniesieniu do średnich godzinowych kosztów pracy dla działalności gospodarczej „produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych” kod NACE C.23 zgodnie z klasyfikacją NACE wersja 2 oraz dla kategorii liczby pracowników wynoszącej ponad 1 000 pracowników. Wartości te następnie skorygowano o inflację przy użyciu indeksu kosztów zatrudnienia publikowanego przez Turecki Urząd Statystyczny (47), aby odzwierciedlić koszty w okresie objętym dochodzeniem.

(109)

Cenę energii elektrycznej dla przedsiębiorstw (użytkowników przemysłowych) w Turcji publikuje Urząd Regulacji Rynku Energii (EMRA) (48) w Turcji. Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen energii elektrycznej, które EMRA nakazała stosować od 1 stycznia 2023 r., bez VAT.

(110)

Cenę gazu ziemnego dla użytkowników przemysłowych w Turcji publikuje Turecki Instytut Statystyczny. Komisja wykorzystała cenę dostępną za drugie półrocze 2021 r. i pierwsze półrocze 2022 r., odpowiadającą zakresowi zużycia 2 610 000-26 100 000 m3 (49). Cena ta została następnie skorygowana o inflację za pomocą indeksu cen producentów publikowanego przez Turecki Instytut Statystyczny (50), a VAT, który jest zawarty w opublikowanej cenie, został odliczony.

(111)

Jako jednostkę zużycia LNG Henan Guangyuan stosuje kilogram.

(112)

Aby uzyskać cenę odniesienia LNG w CNY/kg, cenę gazu ziemnego, dostępną w CNY/m3 w tabeli 1 powyżej, przeliczono na CNY za milion brytyjskich jednostek cieplnych (CNY/MMBtu). Wiązało się to z określeniem wartości energetycznej gazu i wyrażeniem jej w MMBtu przy użyciu ogólnie przyjętego współczynnika konwersji (51).

(113)

Następnie ta przeliczona cena w CNY/MMBtu została zastosowana do ogólnie przyjętej wartości energetycznej jednego kilograma LNG wyrażonej w MMBtu (52) w celu określenia ceny LNG w CNY za kilogram.

(114)

Jako jednostkę zużycia pary wodnej Henan Guanyuan wykorzystuje gigadżule (GJ).

(115)

Aby uzyskać wartość odniesienia dla pary wodnej wyrażoną w CNY/GJ, Komisja najpierw przeliczyła cenę gazu ziemnego z CNY/m3, jak przedstawiono w tabeli 1 powyżej, na CNY/MMBtu przy użyciu ogólnie przyjętego współczynnika konwersji (53) prezentującego wartość energetyczną (w MMBtu) 1 metra sześciennego gazu. Następnie wzięła pod uwagę efektywność spalania, aby określić proporcję wartości energetycznej gazu, którą można odzyskać jako wartość energetyczną pary wodnej. Etap ten był zgodny z metodyką zasugerowaną przez Departament Energii Stanów Zjednoczonych (54). Następnie jednostkę energetyczną przeliczono z MMBtu na GJ przy użyciu fizycznej stałej konwersji.

(116)

Urząd ds. Inwestycji Prezydencji Republiki Turcji (55) publikował koszt wody do użytku przemysłowego. Komisja wykorzystała cenę obowiązującą w 2023 r. dla regionu Balikesir, w którym znajduje się Sisecam Elyaf, bez VAT.

(117)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „[s]konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(118)

Pośrednie koszty produkcji poniesione przez współpracującego producenta eksportującego wyrażono jako udział w kosztach produkcji rzeczywiście poniesionych przez współpracującego producenta eksportującego. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(119)

Aby ustalić niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku na poziomie ex-works, Komisja oparła się na publicznie dostępnych danych finansowych za 2023 r. dotyczących grupy Sisecam i opisanych w motywach 84-86.

(120)

W odniesieniu do Sisecam Elyaf, przedsiębiorstwa, które produkuje wyłącznie przędzę z włókna szklanego i produkty należące do tej samej ogólnej kategorii/sektora, publicznie dostępne sprawozdania finansowe za 2023 r. prezentują sprzedaż netto i zysk, ale nie zawierają informacji na temat kosztu własnego sprzedaży ani kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych.

(121)

Koszt własny sprzedaży jest dostępny na poziomie segmentu szkła przemysłowego grupy Sisecam.

(122)

Wszystkie elementy kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, z wyjątkiem kosztów finansowych netto, są bezpośrednio dostępne na poziomie segmentu szkła przemysłowego. W celu uzyskania kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych dla segmentu szkła przemysłowego Komisja przypisała koszty finansowe netto grupy Sisecam do segmentu, stosując obrót jako klucz przydziału.

(123)

Komisja wykorzystała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne segmentu szkła przemysłowego obliczone w motywie 122 oraz koszt własny sprzedaży segmentu przemysłowego i uzyskała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne wyrażone jako odsetek kosztu własnego sprzedaży wynoszący 22,67 %. Komisja uznała, że stawka ta, stosowana do niezniekształconych kosztów produkcji, skutkowałaby kwotą kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, która byłaby uzasadniona, w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, dla poziomu handlu ex-works.

(124)

Aby obliczyć zysk wyrażony jako odsetek kosztu własnego sprzedaży, Komisja podzieliła zysk Sisecam Elyaf przez koszt własny sprzedaży segmentu przemysłowego przypisany Sisecam Elyaf, stosując obrót jako klucz przydziału. Odsetek ten wyniósł 22,44 %. Komisja uznała, że stawka ta, stosowana do niezniekształconych kosztów produkcji, skutkowałaby kwotą zysku, która byłaby uzasadniona, w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, dla poziomu handlu ex-works.

(125)

W odpowiedzi na drugą notę skarżący zwrócił się do Komisji o uwzględnienie kosztów ogólnych przy obliczaniu wartości normalnej. Komisja potwierdza, że, jak wyjaśniono w sekcji 3.2.3.9, koszty ogólne są rzeczywiście uwzględniane przy obliczaniu wartości normalnej.

(126)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(127)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Komisja zastosowała niezniekształcone koszty jednostkowe do rzeczywistego zużycia poszczególnych czynników produkcji współpracującego producenta eksportującego. Powyższe wskaźniki zużycia zostały sprawdzone podczas wizyty weryfikacyjnej. Komisja pomnożyła wskaźniki zużycia przez niezniekształcone koszty jednostkowe odnotowane w reprezentatywnym kraju, jak opisano w sekcji 3.2.4.1.

(128)

Następnie, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji, Komisja dodała koszty ogólne produkcji, wyjaśnione w motywie 118, do niezniekształconych kosztów produkcji.

(129)

Do kosztów produkcji określonych w sposób opisany w poprzednim motywie Komisja zastosowała wartości procentowe kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku obliczone w motywach 123-124.

(130)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(131)

Jak wyjaśniono w motywie 17, Komisja postanowiła zastosować art. 18 w celu stwierdzenia dumpingu, z wykorzystaniem najlepszych dostępnych faktów.

(132)

W szczególności Komisja oparła swoją ocenę cen eksportowych wszystkich pozostałych producentów eksportujących na średniej cenie eksportowej dostarczonej przez Eurostat oraz na danych dotyczących sprzedaży przekazanych przez przedsiębiorstwo Henan Guangyuan, jak wyjaśniono w motywie 145.

(133)

Przedsiębiorstwo Henan Guangyuan sprzedawało około połowę wielkości wywozu bezpośrednio na rynek unijny, a drugą połowę za pośrednictwem niepowiązanego przedsiębiorstwa handlowego z siedzibą w Hongkongu. Komisja zweryfikowała, że towary sprzedawane przedsiębiorstwu handlowemu były wysyłane bezpośrednio z Chin do portu w Unii, i w związku z tym uznała odpowiednią sprzedaż za wywóz do Unii.

(134)

Ceną eksportową była cena faktycznie zapłacona lub należna za produkt objęty postępowaniem przy jego sprzedaży na wywóz do Unii zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(135)

W art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego nałożono na Komisję obowiązek dokonania obiektywnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową na tym samym poziomie handlu oraz uwzględnienia różnic w czynnikach, co do których wykazano, że mogą wpłynąć na ceny oraz ich porównywalność. W przedmiotowej sprawie Komisja postanowiła porównać wartość normalną i cenę eksportową przedsiębiorstwa Henan Guangyuan na poziomie handlu ex-works. Jak wyjaśniono poniżej, w stosownych przypadkach wartość normalna i cena eksportowa zostały dostosowane w celu: (i) wyrównania ich do poziomu ex-works oraz (ii) uwzględnienia różnic w czynnikach, co do których stwierdzono i wykazano, że mają wpływ na ceny i porównywalność cen.

(136)

Jak wyjaśniono w motywie 135, wartość normalną ustalono na poziomie handlu ex-works poprzez wykorzystanie kosztów produkcji wraz z kwotami kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, które uznano za odpowiednie w odniesieniu do tego poziomu handlu. W związku z tym nie były konieczne dostosowania w celu wyrównania wartości normalnej z powrotem do poziomu ex-works.

(137)

Komisja nie znalazła powodów dla dokonania jakichkolwiek dostosowań wartości normalnej i nie domagało się ich przedsiębiorstwo Henan Guangyuan.

(138)

W celu wyrównania ceny eksportowej do poziomu handlu ex-works dokonano dostosowania pod kątem kosztów transportu, ubezpieczenia, przeładunku i załadunku, a także pakowania.

(139)

Uwzględniono następujące czynniki wpływające na ceny i porównywalność cen: koszty rękojmi i gwarancji, koszty kredytu i opłaty bankowe.

(140)

(141)

Jak wyjaśniono w motywie 17, Komisja postanowiła zastosować art. 18 w celu stwierdzenia dumpingu, z wyjątkiem współpracującego producenta eksportującego Henan Guangyuan, dla którego obliczono indywidualny margines.

(142)

W odniesieniu do przedsiębiorstwa Henan Guangyuan Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego postępowaniem zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(143)

Na tej podstawie wyliczono następującą tymczasową średnią ważoną marginesu dumpingu, wyrażoną jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem:

(144)

W odniesieniu do wszystkich innych producentów eksportujących Komisja określiła margines dumpingu na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W tym celu Komisja określiła najpierw poziom współpracy producentów eksportujących. Jak wyjaśniono w motywie 16, poziom współpracy wyrażony jako odsetek łącznego przywozu z Chin do Unii wynosił [4,5-9 %] i uznaje się za bardzo niski.

(145)

Ze względu na niski poziom współpracy Komisja określiła margines dumpingu dla wszystkich pozostałych przedsiębiorstw na podstawie dostępnych faktów. W celu ustalenia najlepszych dostępnych faktów Komisja wykorzystała dane dostarczone przez współpracującego producenta eksportującego, ponieważ umożliwiały one obliczenie na poziomie rodzaju produktu. W tym zbiorze danych Komisja wybrała rodzaj produktu, który był najczęściej sprzedawany na rynku unijnym zarówno przez współpracującego producenta eksportującego, jak i przez przemysł Unii (56). Komisja zauważyła, że średnia cena importowa z Chin (tabela 4) na poziomie CIF była niższa od średniej ceny eksportowej współpracującego producenta eksportującego na tym poziomie handlu. Aby to odzwierciedlić, Komisja wybrała reprezentatywną liczbę transakcji w ramach wybranego rodzaju produktu (stanowiącego [15-25] % wywozu producenta eksportującego do Unii), w przypadku których cena eksportowa była niższa od średniej dla tego rodzaju produktu sprzedawanego przez producenta eksportującego. Zdaniem Komisji, na podstawie analizy ograniczonych informacji przedstawionych w statystykach dotyczących przywozu oraz danych dostarczonych przez jedynego współpracującego producenta eksportującego, transakcje te stanowiły rozsądny wskaźnik zastępczy dla zachowania dumpingowego niewspółpracujących producentów eksportujących.

(146)

Tymczasowe marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(147)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przez dwóch producentów w Unii. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(148)

Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem wyniosła około [85 000 - 95 000] ton. Komisja ustaliła tę wartość na podstawie zweryfikowanych danych dotyczących dwóch producentów unijnych objętych próbą, którzy reprezentują 100 % produkcji.

(149)

W celu ustalenia, czy przemysł Unii doznał szkody, oraz w celu określenia konsumpcji i różnych wskaźników ekonomicznych dotyczących sytuacji przemysłu Unii Komisja zbadała, czy i w jakim stopniu późniejsze wykorzystanie produktu podobnego wytwarzanego przez przemysł Unii powinno było być uwzględnione w analizie.

(150)

Komisja stwierdziła, że znaczna część produkcji producentów unijnych była przeznaczona na użytek własny.

(151)

Podział na użytek własny i wolnorynkowy jest istotny przy analizie szkody, ponieważ produkty przeznaczone na użytek własny nie są narażone na bezpośrednią konkurencję ze strony przywozu. Natomiast produkcja przeznaczona na sprzedaż na wolnym rynku pozostaje w bezpośredniej konkurencji z produktem objętym postępowaniem.

(152)

Komisja uzyskała i zweryfikowała dane dotyczące całej działalności przemysłu Unii w zakresie przędzy z włókna szklanego i ustaliła, czy produkcja była przeznaczona na użytek własny, czy na wolny rynek. Weryfikacja danych dotyczących dwóch producentów reprezentujących 100 % unijnej produkcji przędzy z włókna szklanego umożliwiła Komisji uzyskanie pełnego obrazu sytuacji.

(153)

Komisja zbadała niektóre wskaźniki gospodarcze odnoszące się do przemysłu Unii na podstawie danych dotyczących wolnego rynku. Wskaźniki te obejmowały: wielkość sprzedaży i ceny sprzedaży na rynku unijnym; udział w rynku; wzrost gospodarczy; wielkość i ceny wywozu; rentowność; zwrot z inwestycji oraz przepływy środków pieniężnych. Tam, gdzie było to możliwe i zasadne, ustalenia te zostały następnie porównane z danymi dotyczącymi rynku sprzedaży wewnętrznej, tak aby uzyskać pełny obraz sytuacji przemysłu Unii.

(154)

Inne wskaźniki ekonomiczne można było jednak wymiernie zbadać jedynie poprzez odniesienie się do całkowitej działalności, w tym użytku własnego przemysłu Unii. Wskaźniki te obejmowały: produkcja; moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych; inwestycje; zapasy; zatrudnienie; wydajność wynagrodzenie oraz zdolność do pozyskania kapitału. Są one zależne od całej działalności, niezależnie od tego, czy produkcja jest przeznaczona na rynek sprzedaży wewnętrznej, czy też do sprzedaży na wolnym rynku.

(155)

Komisja ustaliła wielkość konsumpcji w Unii na podstawie:

(156)

Komisja ustaliła również, że około [55-65 %] całkowitej produkcji producentów unijnych (nieodzwierciedlone w konsumpcji w Unii i innych wskaźnikach ekonomicznych określonych w rozporządzeniu) było przeznaczone na użytek własny w okresie badanym.

(157)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii (w tonach)

(158)

Konsumpcja w Unii w latach 2020-2022 znacznie wzrosła o 62 %, ale spadła w okresie objętym dochodzeniem, co wskazuje na ogólny spadek konsumpcji w okresie badanym.

(159)

Komisja ustaliła wielkość przywozu na podstawie danych Eurostatu i dostosowała ją we współpracy z kilkoma krajowymi organami celnymi, jak wyjaśniono w motywie 155. Udział przywozu w rynku ustalono przez porównanie wielkości przywozu z konsumpcją na rynku unijnym (zob. tabela 2).

(160)

Przywóz do Unii z Chin objęty postępowaniem kształtował się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu i udział w rynku

(161)

Z powyższej tabeli wynika, że w okresie badanym przywóz z Chin wzrósł o 42 %. Ogólny wzrost w liczbach bezwzględnych wykazał najwyższy poziom w 2022 r., w którym przywóz wzrósł ponad dwukrotnie. Jednocześnie w okresie badanym całkowity udział w rynku przywozu towarów z Chin do Unii wzrósł o 68 %.

(162)

Komisja ustaliła ceny przywozu na podstawie zweryfikowanych danych Eurostatu i dodatkowych danych dostarczonych przez krajowe organy celne.

(163)

Średnia ważona cena przywozu do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 4

Ceny importowe (w EUR/tonę)

(164)

Z powyższej tabeli wynika, że ceny przywozu z Chin wzrosły w okresie badanym o 26 %. Ogólny wzrost w wartościach bezwzględnych wykazał najwyższy poziom w 2022 r., w którym ceny były o 59 % wyższe od ceny na początku okresu badanego.

(165)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:

(166)

Porównania cen dokonano z rozróżnieniem na rodzaje produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, w razie konieczności odpowiednio dostosowanych, po odliczeniu upustów i rabatów. Wynik porównania wyrażono jako odsetek teoretycznych obrotów producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem. Wykazał on średni ważony margines podcięcia cenowego wynoszący od 0 % do 34,4 % w przywozie z państwa, którego dotyczy postępowanie, na rynek unijny. Podcięcie cenowe stwierdzono w przypadku 99,9 % przywozu. Komisja porównała również cenę przywozu z Chin do UE na podstawie danych Eurostatu ze średnią ceną wszystkich rodzajów produktu sprzedawanych przez producentów unijnych klientom niepowiązanym. Obliczenia te wykazały, że chińskie ceny są niższe o 15,4 % od cen przemysłu Unii, a zatem potwierdziły ustalenie dotyczące podcięcia cenowego obliczonego zgodnie z motywem 165.

(167)

Ponadto oprócz ustalenia dotyczącego podcięcia cenowego Komisja zauważyła również, że przywóz towarów po cenach dumpingowych obniżył ceny przemysłu Unii. Jak przedstawiono w tabeli 8, aby móc sprzedawać swoje produkty, w okresie objętym dochodzeniem przemysł Unii musiał obniżyć ceny sprzedaży do poziomu, który był nawet niższy od kosztów produkcji.

(168)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł Unii obejmuje ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(169)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Ze względu na fakt, że Komisja zweryfikowała dane dotyczące dwóch producentów unijnych reprezentujących 100 % produkcji unijnej, Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne i mikroekonomiczne na podstawie tych danych.

(170)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(171)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(172)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 5

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(173)

W okresie badanym wielkość produkcji przemysłu Unii najpierw wzrosła o 4 % w 2021 r., utrzymywała się na stałym poziomie w 2022 r., a następnie znacznie spadła do poziomu o 22 % niższego niż w 2020 r.

(174)

Zgłoszone moce produkcyjne odnoszą się do mocy zainstalowanej, która w okresie badanym wzrosła o 7 %. Zakłady produkcyjne przędzy z włókna szklanego podlegają regularnej konserwacji co 5 lat. Obejmuje to regularne aktualizowanie niektórych technologii, co spowodowało ten wzrost mocy produkcyjnych.

(175)

Wykorzystanie mocy produkcyjnych było na wysokim poziomie [80-90 %] w latach 2020, 2021 i 2022, znacznie spadło do [60-70 %] w okresie objętym dochodzeniem. Chociaż wykorzystanie mocy produkcyjnych najpierw wzrosło w 2021 r. o 3 %, w 2022 r. nieznacznie spadło, a w okresie objętym dochodzeniem znacznie spadło do poziomu o 27 % poniżej wartości z 2020 r.

(176)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(177)

Sprzedaż przemysłu Unii powoli rosła w latach 2020-2022, ale w okresie objętym dochodzeniem znacznie spadła. W okresie objętym dochodzeniem uległa zmniejszeniu o 29 % w porównaniu z 2022 r. i osiągnęła poziom o 26 % niższy niż na początku okresu badanego.

(178)

Udział w rynku kształtował się w inny sposób. Pomimo wzrostu wielkości tego udziału w latach 2020-2022 przemysł Unii stracił 36 % swojego początkowego udziału w rynku. Mógł on jedynie częściowo odzyskać ten udział w okresie objętym dochodzeniem, nadal tracąc 22 % udziału w okresie badanym.

(179)

Konsumpcja w Unii wzrosła w latach 2020-2022, a następnie wykazała znaczny spadek w okresie objętym dochodzeniem, co doprowadziło do całkowitego spadku w okresie badanym. Przemysł Unii stracił udział w rynku, gdy konsumpcja wzrosła, i mógł jedynie częściowo odzyskać udział w rynku podczas spadku konsumpcji w okresie objętym dochodzeniem.

(180)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność

(181)

W okresie badanym zatrudnienie wykazywało umiarkowany wzrost o 3 % w 2021 r., utrzymywało się na stałym poziomie w 2022 r. i spadło w okresie objętym dochodzeniem do poziomu, który jest o 5 % niższy niż na początku okresu badanego. Wydajność w okresie badanym wykazywała umiarkowany wzrost o 1 % w 2021 r., utrzymywała się na stałym poziomie w 2022 r. i spadła w okresie objętym dochodzeniem do poziomu, który jest o 18 % niższy niż na początku okresu badanego.

(182)

Wszystkie marginesy dumpingu znacznie przekraczały poziom de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł Unii był znaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie.

(183)

Jest to pierwsze dochodzenie antydumpingowe dotyczące produktu objętego postępowaniem. W związku z tym brak było dostępnych danych umożliwiających ocenę skutków ewentualnego wcześniejszego dumpingu.

(184)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez producentów unijnych wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Ceny sprzedaży w Unii

(185)

W powyższej tabeli przedstawiono zmiany jednostkowych cen sprzedaży na rynku unijnym w porównaniu z odpowiadającymi im kosztami produkcji. W latach 2020-2022 ceny sprzedaży były średnio wyższe niż jednostkowe koszty produkcji. W okresie objętym dochodzeniem średnia cena sprzedaży spadła poniżej jednostkowych kosztów produkcji.

(186)

Głównym czynnikiem, który wpłynął na cenę w latach 2020-2022, był wzrost kosztów surowców i energii. W okresie objętym dochodzeniem ceny sprzedaży przemysłu Unii spadły w porównaniu z poprzednim rokiem, natomiast koszty produkcji gwałtownie wzrosły.

(187)

Średnie koszty pracy producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Średnie koszty pracy na pracownika

(188)

W okresie badanym średnie wynagrodzenie na pracownika stale wzrastało, w całym okresie wzrost ten wyniósł 30 %.

(189)

Stan zapasów producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Zapasy

(190)

W okresie badanym miał miejsce wzrost poziomu zapasów o 13 %. Chociaż zapasy zwiększyły się jedynie nieznacznie w 2021 r. w stosunku do wzrostu produkcji, w 2022 r. nastąpił ich znaczny wzrost. Poziom zapasów znacznie się zmniejszył w okresie objętym dochodzeniem.

(191)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(192)

Komisja określiła rentowność producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Rentowność była dodatnia w całym okresie badanym od 2020 r. do 2022 r., przy czym najwyższe zyski odnotowano w 2022 r. Jednakże w okresie objętym dochodzeniem zysk przekształcił się w znaczną stratę.

(193)

Przepływy środków pieniężnych netto określają zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Tendencja w zakresie przepływów środków pieniężnych netto kształtowała się na stosunkowo stabilnym poziomie w latach 2020-2022, przy czym w 2021 r. odnotowano nieznaczny spadek, a w 2022 r. wzrost. W 2023 r. przepływy środków pieniężnych uległy jednak znacznemu zmniejszeniu.

(194)

Inwestycje, stosunkowo niskie na początku okresu, wzrosły o 45 % w 2021 r. i w 2022 r. tylko nieznacznie spadły. W okresie objętym dochodzeniem nastąpiło jednak ich znaczne obniżenie. Większość inwestycji dotyczyła utrzymania i modernizacji linii produkcyjnych w celu wydłużenia żywotności zakładów i utrzymania wysokiego poziomu technicznego produkcji. W okresie badanym nie dokonano inwestycji w nowe moce produkcyjne przędzy z włókna szklanego u producentów unijnych, oprócz pewnego wzrostu mocy produkcyjnych w wyniku modernizacji. Spadek inwestycji w okresie objętym dochodzeniem jest związany z opóźnieniem w utrzymaniu.

(195)

Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. Podobnie jak w przypadku rentowności zwrot z inwestycji był dodatni w latach 2020-2022, ale w okresie objętym dochodzeniem stał się ujemny.

(196)

W okresie badanym nie miało to wpływu na zdolność producentów unijnych do pozyskiwania kapitału, ponieważ produkują oni rentowne produkty pochodne, wykorzystując przędzę z włókna szklanego jako materiał do produkcji.

(197)

Chociaż w latach 2020-2022 większość wskaźników szkody wykazywała tendencję pozytywną, w tym okresie przemysł Unii stracił znaczny udział w rynku. Do 2022 r. ten udział w rynku zmniejszył się o 34 %. Zmiany w okresie objętym dochodzeniem doprowadziły do negatywnej tendencji w okresie badanym w odniesieniu do wszystkich wskaźników szkody. Wielkość produkcji i wielkość sprzedaży spadły odpowiednio o około 22 % i 26 %. Spadek wielkości sprzedaży był tak znaczny, że udział przemysłu Unii w rynku zmniejszył się o 12 % w okresie badanym, mimo że w okresie objętym dochodzeniem pewien udział w rynku został odzyskany.

(198)

Podobnie główne wskaźniki finansowe: jednostkowe ceny sprzedaży, rentowność, przepływy środków pieniężnych i zwrot z inwestycji, również wykazywały pozytywną tendencję w latach 2020-2022, ale ze względu na znaczny spadek w okresie objętym dochodzeniem tendencja stała się negatywna, co odzwierciedlało znaczne tłumienie cen na rynku unijnym, jak pokazano w tabeli 8. Jednostkowe ceny sprzedaży znacznie wzrosły w latach 2020-2022, odzwierciedlając nie tylko znaczny wzrost kosztów produkcji w tym okresie, ale również umożliwiając przemysłowi Unii poprawę zysku. Jednakże w okresie objętym dochodzeniem cena sprzedaży spadła do poziomu poniżej kosztów produkcji. W rezultacie rentowność przemysłu Unii uległa zmianie z zysku w 2020 r. na poziomie [13 %-17 %] na stratę w okresie objętym dochodzeniem wynoszącą [(-22 %)-(-18 %)]. Podobne negatywne skutki widoczne są w przypadku przepływów środków pieniężnych i zwrotu z inwestycji.

(199)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła na tym etapie, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego w okresie objętym dochodzeniem w postaci szkody związanej z wielkością produkcji, tłumieniem cen i stratami finansowymi.

(200)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także, czy inne znane czynniki mogły w tym samym czasie również spowodować szkodę dla przemysłu Unii. Komisja dopilnowała, aby ewentualne szkody spowodowane przez inne czynniki niż przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie były łączone z tym przywozem. Te czynniki to: wykorzystanie na użytek własny, wzrost kosztów produkcji, przywóz z innych państw trzecich i spadek konsumpcji w okresie objętym dochodzeniem.

(201)

W latach 2020-2022 przywóz z Chin znacznie wzrósł w ilościach bezwzględnych o 290 %. Tylko w 2022 r., czyli w roku poprzedzającym okres objęty dochodzeniem, wywóz z Chin wzrósł ponad dwukrotnie z 14 000 ton w 2021 r. do rekordowo wysokiego poziomu 31 000 ton w 2022 r. po cenach niższych niż ceny przemysłu Unii. Chińscy importerzy znacznie zwiększyli swój udział w rynku z [15-25] % w 2020 r. do [30-40] % w 2022 r.

(202)

Jednocześnie konsumpcja wzrosła w latach 2021-2022 z [60 000-70 000] ton do rekordowo wysokiego poziomu [85 000-95 000] ton. Skutkiem tej wysokiej konsumpcji było to, że w 2022 r. producenci unijni mogli nadal sprzedawać znaczne ilości po cenach pozwalających na osiągnięcie zysku, w związku z czym w 2022 r. nie wyrządzono szkody pomimo wysokiego wolumenu przywozu i utraty udziału w rynku przez przemysł Unii.

(203)

Konsumpcja zmniejszyła się jednak znacznie w okresie objętym dochodzeniem do zaledwie [40 000-50 000] ton, co stanowi spadek o 47,7 % w porównaniu z 2022 r. Jednocześnie w okresie objętym dochodzeniem chińscy eksporterzy utrzymali wysoki udział w rynku na poziomie [30-40] %. Chociaż udział Chin w rynku zmniejszył się nieznacznie o 2 punkty procentowe między 2022 r. a okresem objętym dochodzeniem, w porównaniu z udziałem w rynku na początku okresu badanego wynoszącym [15-25] %, stanowi to wzrost o 68 % lub 14 punktów procentowych w okresie badanym. W rezultacie w okresie objętym dochodzeniem przemysł Unii nie mógł już sprzedawać wolumenów, które odnotowywał w poprzednich latach, a nawet musiał obniżyć ceny sprzedaży, aby móc sprzedać te zmniejszone ilości. Chociaż wielkość sprzedaży powoli rosła w latach 2020-2022, w okresie objętym dochodzeniem znacznie spadła z [20 000-40 000] ton w 2022 r. do [10 000-30 000] ton w okresie objętym dochodzeniem. Przemysł Unii wyjaśnił, że spadek konsumpcji w okresie objętym dochodzeniem jest spowodowany faktem, że użytkownicy uzupełnili swoje zapasy chińską przędzą z włókna szklanego w 2022 r., a tym samym spowodowali mniejszy popyt w okresie objętym dochodzeniem. Skarżący przedłożyli wewnętrzne sprawozdania i protokoły spotkań, aby pokazać, że wielu ich klientów z UE i spoza UE gromadziło wysokie zapasy w 2022 r. i zaczęło niechętnie zaopatrywać się w produkty przemysłu UE w 2023 r., kiedy spadł popyt. Żadna ze stron nie skomentowała tego oświadczenia ani nie zakwestionowała tego gromadzenia zapasów. Ponadto niska współpraca chińskich producentów eksportujących w połączeniu ze stosunkowo niską współpracą użytkowników uniemożliwiła dalszą analizę kwestii gromadzenia zapasów. Komisja uznała, że sprzedaży w latach 2022 i 2023 nie można analizować oddzielnie. Średnia konsumpcja w 2022 r. i w okresie objętym dochodzeniem wynosiła [62 000-73 000] ton, co stanowi bezpośrednią kontynuację tendencji z lat 2020 i 2021.

(204)

W kontekście spadku konsumpcji w okresie objętym dochodzeniem średnia cena importowa z Chin znacznie spadła w okresie objętym dochodzeniem, wywierając presję cenową na rynek. Ponieważ koszty produkcji przemysłu Unii nadal rosły w okresie objętym dochodzeniem, praktyki cenowe Chin okazały się szczególnie szkodliwe w tym roku, gdyż uniemożliwiły przemysłowi Unii pokrycie rosnących kosztów. Zamiast tego musiał on obniżyć ceny poniżej kosztów. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 220 poniżej, wysokie koszty stałe przemysłu Unii rozkładają się na zmniejszoną wielkość sprzedaży, co spowodowało znaczne straty finansowe w okresie objętym dochodzeniem.

(205)

Wielkość przywozu z pozostałych państw trzecich kształtowała się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Przywóz z państw trzecich

(206)

Przywóz z Tajwanu znacznie wzrósł z 11 000 ton w 2021 r. do 18 000 ton w 2022 r. Podczas gdy chińska cena importowa w 2022 r. wynosząca 2 163 EUR/t i w okresie objętym dochodzeniem wynosząca 1 720 EUR/t była znacznie niższa niż cena przemysłu Unii wynosząca 2 443 EUR/t w 2022 r. i 2 226 EUR/t w okresie objętym dochodzeniem, cena tajwańska wynosząca 2 421 EUR/t w 2022 r. i 1 954 EUR/t była jedynie minimalnie niższa od ceny przemysłu Unii i znacznie przewyższała cenę chińską. Ponadto wywóz z Tajwanu w dwuletnim okresie 2022-2023 stanowi jedynie około połowę całkowitej wielkości chińskiego wywozu.

(207)

W związku z tym Komisja nie uznała przywozu z Tajwanu za czynnik, który mógłby osłabić związek przyczynowy między chińskim wywozem a szkodą.

(208)

Przywóz z Meksyku i innych państw trzecich znacznie się zmniejszył w okresie badanym, a zwłaszcza w okresie objętym dochodzeniem.

(209)

W związku z tym Komisja nie uznała przywozu z Meksyku lub innych państw trzecich za czynnik, który mógłby osłabić związek przyczynowy między chińskim wywozem a szkodą. Ponadto w ujęciu łącznym przywóz ze wszystkich państw trzecich, w tym z Tajwanu, wykazuje spadek w okresie badanym i nie przyczynił się do powstania szkody.

(210)

Wielkość wywozu producentów unijnych kształtowała się w okresie badanym następująco:

Tabela 13

Wyniki wywozu objętych próbą producentów unijnych

(211)

Wywóz spadł w okresie badanym o 48 %. Średnia cena eksportowa utrzymywała się powyżej kosztów produkcji w całym okresie badanym. W związku z tym Komisja stwierdziła, że wywóz nie przyczynił się do powstania szkody.

(212)

Konsumpcja znacznie spadła w okresie objętym dochodzeniem z [85 000-95 000] ton w 2022 r. do [40 000-50 000] ton w okresie objętym dochodzeniem. Porównanie z 2020 r., w którym konsumpcja była również znacznie niższa i wynosiła [50 000-60 000] ton, pokazuje jednak, że dopóki udział w rynku przywozu z Chin wynosił jedynie 19 %, przemysł Unii był w stanie sprzedawać wystarczającą ilość po wystarczająco wysokich cenach, aby był rentowny. W związku z tym spadek konsumpcji nie jest odosobnionym czynnikiem, który osłabił związek przyczynowy między przywozem z Chin a szkodą wyrządzoną przemysłowi Unii. Przeciwnie, to wysoka konsumpcja w 2022 r. opóźniła szkodliwe skutki przywozu z Chin, który już w tym roku miał wysoki udział w rynku.

(213)

W związku z tym spadek konsumpcji nie osłabił związku przyczynowego między przywozem z Chin a szkodą.

(214)

Wykorzystanie na użytek własny przędzy z włókna szklanego przez przemysł Unii jest bardzo wysokie i stanowi około dwie trzecie jego całkowitej produkcji. Jednakże przędza z włókna szklanego wykorzystywana na użytek własny jest tańsza w produkcji i wygenerowała zysk na rynku niższego szczebla w okresie objętym dochodzeniem. W okresie objętym dochodzeniem producenci unijni również nie zmniejszyli sprzedaży przędzy z włókna szklanego do wykorzystania na użytek własny, o czym świadczy fakt, że wolumen przędzy z włókna szklanego do wykorzystania na użytek własny również zmniejszył się w okresie objętym dochodzeniem. W związku z tym nie przyczyniło się to do powstania szkody.

(215)

Koszty produkcji przemysłu Unii znacznie wzrosły w okresie badanym z [1 190-1 240] EUR/t w 2020 r. do [2 280-2 330] EUR/t w okresie objętym dochodzeniem, co stanowi ogólny wzrost o 91 %. Wzrost ten jest spowodowany wzrostem cen energii i surowców, a także wzrostem kosztów stałych za wyprodukowaną tonę ze względu na mniejsze ilości wyprodukowane w okresie objętym dochodzeniem.

(216)

W ujęciu ogólnym wzrost kosztów produkcji ma miejsce regularnie i w uczciwych warunkach rynkowych jest uwzględniany przy ustalaniu cen sprzedaży. Komisja przeanalizowała, czy istnieje czynnik, którego nie można uznać za zrównoważony wzrostem cen sprzedaży przędzy z włókna szklanego na uczciwych warunkach rynkowych.

(217)

W latach 2021-2022 koszty produkcji już znacznie wzrosły z [1 300-1 350] EUR/t w 2020 r. do [1 800-1 850] EUR/t, co stanowiło wzrost o 37 %. Ze względu na wysoki popyt w 2022 r. przemysł Unii mógł jednak sprzedawać ilości, które nie zmieniły się znacząco w stosunku do poprzedniego roku, i ustalić ceny na poziomie, który umożliwił mu utrzymanie rentowności. Świadczy to o tym, że klienci byli w stanie przyjąć nawet wysoki wzrost cen, o ile istnieje popyt.

(218)

Od 2022 r. do okresu objętego dochodzeniem koszty produkcji wzrosły o 27 %. Jednakże w okresie objętym dochodzeniem popyt znacznie się zmniejszył. Ponadto, jak wykazano w tabeli 4, chińskie ceny, które rosły w ciągu pierwszych trzech lat okresu badanego, znacznie spadły w okresie objętym dochodzeniem (o 20 %). W związku z tym przemysł Unii nie mógł negocjować podwyżek cen, lecz musiał obniżyć swoje ceny sprzedaży poniżej kosztów.

(219)

Wzrost kosztów produkcji przemysłu Unii można podzielić na trzy kategorie.

(220)

Po pierwsze, ze względu na mniejszą ilość przędzy z włókna szklanego sprzedaną w okresie objętym dochodzeniem koszty stałe rozłożone w oparciu o mniejszą podstawę doprowadziły do wzrostu kosztów stałych na wyprodukowaną tonę. Taki wzrost jest bezpośrednią konsekwencją uzyskania przez Chiny udziałów w rynku i wynikającej z tego mniejszej sprzedaży przemysłu Unii. Uznanie tego wzrostu produkcji za odrębny czynnik przyczyniający się do szkody byłoby sprzeczne z faktem, że jest to bezpośrednia konsekwencja taniej nieuczciwej konkurencji ze strony chińskich eksporterów. Nie należy zatem traktować go jako odrębnego czynnika przyczyniającego się do szkody.

(221)

Po drugie, w okresie objętym dochodzeniem znacznie wzrosły ceny kilku surowców. Ceny ważnych surowców, takich jak kolemanit i wapień, obok innych surowców, które stanowią jedynie mniejszą część kosztów surowców, znacznie wzrosły. Surowce te są jednak głównie przywożone z rynku międzynarodowego, a wszyscy producenci, którzy działają na niezakłóconych rynkach, napotykają ten wzrost cen i muszą przenieść ten wzrost na swoich klientów. Na przykład w 2022 r. głównymi eksporterami wapienia były Zjednoczone Emiraty Arabskie, Japonia, Malezja, Wietnam i Oman. Wzrost cen surowców nie stanowi zatem zdarzenia, które przyczyniło się do szkody w sposób niemożliwy do zrównoważenia wzrostem cen przędzy z włókna szklanego w uczciwych warunkach rynkowych.

(222)

Po trzecie, do wzrostu kosztów produkcji przyczyniły się ceny energii. Nie było to jednak pojedyncze zdarzenie w okresie objętym dochodzeniem. Już w 2022 r. ceny energii znacznie wzrosły. Na Łotwie średnia cena energii elektrycznej w okresie objętym dochodzeniem nawet spadła w porównaniu z 2022 r. (57). Wzrost cen energii nie stanowi zatem zdarzenia, które przyczyniło się do szkody w sposób niemożliwy do zrównoważenia wzrostem cen przędzy z włókna szklanego w uczciwych warunkach rynkowych.

(223)

Wzrost kosztów produkcji nie jest odosobnionym czynnikiem powodującym szkodę. Wzrost kosztów produkcji prowadzi do szkody tylko wówczas, gdy ceny sprzedaży przędzy z włókna szklanego nie są w stanie go odzwierciedlić. Presja na ceny sprzedaży jest jednak bezpośrednio związana z przywozem z Chin po cenach dumpingowych w okresie objętym dochodzeniem.

(224)

Ponadto sytuacja w 2022 r. pokazuje, że w uczciwych warunkach rynkowych, w których chiński wywóz po niższych cenach nie prowadzi do utraty wielkości sprzedaży przez przemysł Unii, przemysł Unii był w stanie przenieść wzrost kosztów na klientów, nawet gdy wzrost ten wyniósł 37 %. W związku z tym gdyby nie było przywozu z Chin po niskich cenach i po cenach dumpingowych w okresie objętym dochodzeniem, przemysł Unii byłby w stanie, jak zauważono w poprzednich latach okresu badanego, podnieść ceny, aby odzwierciedlić dalszy wzrost kosztów. Chińskie ceny w okresie objętym dochodzeniem były jednak nawet niższe od kosztów produkcji przemysłu Unii.

(225)

Świadczy to o tym, że wzrost kosztów produkcji w okresie objętym dochodzeniem nie osłabił związku przyczynowego między przywozem z Chin po cenach dumpingowych a szkodą.

(226)

Znaczne zwiększenie przywozu z Chin wyraźnie zbiegło się w czasie z pogorszeniem sytuacji przemysłu Unii. Chociaż szkody nie wykazano przed okresem objętym dochodzeniem ze względu na wysoki popyt, przywóz z Chin utrzymał wysoki udział w rynku w okresie objętym dochodzeniem i spowodował szkodę pod względem wielkości oraz wywierał presję cenową.

(227)

Komisja zbadała również inne czynniki szkody i nie wykryła żadnych innych czynników, które przyczyniły się do istotnej szkody poniesionej przez przemysł Unii. W istocie żaden z pozostałych zbadanych czynników, ani oddzielnie, ani łącznie, nie wywołał wątpliwości co do rzeczywistego i znacznego związku między przywozem towarów po cenach dumpingowych z Chin a istotną szkodą poniesioną przez przemysł Unii.

(228)

W celu określenia poziomu środków Komisja zbadała, czy cło niższe od marginesu dumpingu będzie wystarczające do usunięcia szkody dla przemysłu Unii spowodowanej przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(229)

Szkoda zostałaby usunięta, gdyby przemysł Unii był w stanie osiągnąć zysk docelowy dzięki sprzedaży po cenie docelowej w rozumieniu art. 7 ust. 2c i 2d rozporządzenia podstawowego.

(230)

Zgodnie z art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego przy ustalaniu zysku docelowego Komisja wzięła pod uwagę następujące czynniki: poziom rentowności przed wzrostem przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, poziom rentowności potrzebny do pokrycia pełnych kosztów i inwestycji, działalności badawczo-rozwojowej i innowacji oraz poziom rentowności spodziewany w normalnych warunkach konkurencji. Taka marża zysku nie powinna być niższa niż 6 %.

(231)

Na pierwszym etapie Komisja ustaliła zysk podstawowy, pokrywający pełne koszty w normalnych warunkach konkurencji.

(232)

Skarżący wskazał w skardze, że poziom zysku wynoszący co najmniej 20 % odzwierciedlałby poziom zysku przemysłu Unii w normalnych warunkach rynkowych, na podstawie jego wcześniejszych wyników. Skarżący podkreślił również, że przemysł przędzy z włókna szklanego jest wysoce kapitałochłonny i wysoki poziom zysku jest niezbędny do zapewnienia okresowej konserwacji i modernizacji pieców oraz inwestycji w badania i rozwój.

(233)

Komisja uznała, że żaden rok w okresie objętym dochodzeniem nie kwalifikuje się jako reprezentatywny dla zapewnienia zysku podstawowego zgodnie z art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego.

(234)

W latach 2020 i 2021 - latach poprzedzających gwałtowny wzrost udziału przywozu z Chin w rynku - przemysł Unii osiągnął rentowność wynoszącą [13-17 %]. Na oba lata miały jednak wpływ wyjątkowe okoliczności związane z obostrzeniami związanymi z COVID-19 i ograniczonymi międzynarodowymi przepływami handlowymi. W związku z tym Komisja stwierdziła, że poziomu rentowności osiągniętego w tych latach nie można uznać za reprezentatywny dla normalnych warunków konkurencji.

(235)

Rok 2022 był rokiem wyjątkowym, charakteryzującym się gwałtownym wzrostem konsumpcji przędzy z włókna szklanego na rynku unijnym, co doprowadziło zarówno do wzrostu udziału w rynku przywozu z Chin, jak i do wzrostu wielkości sprzedaży producentów unijnych, którzy mogli utrzymać, a nawet zwiększyć rentowność.

(236)

Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że 2022 r. nie kwalifikuje się jako rok reprezentatywny do celów określenia zysku podstawowego zgodnie z art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego.

(237)

W celu wskazania okresu, w którym panowałyby normalne warunki konkurencji, Komisja zbadała rentowność uzyskaną w ciągu pięciu lat poprzedzających okres badany i obliczyła średnią rentowność osiągniętą przez dwóch producentów unijnych w latach 2015 i 2019.

(238)

Marżę zysku ustalono na poziomie 20,7 %.

(239)

Przemysł Unii twierdził, że jego poziom inwestycji, badań i rozwoju oraz innowacji w okresie badanym byłby wyższy w normalnych warunkach konkurencji. Twierdzenia te nie były jednak wystarczająco uzasadnione i w związku z tym zostały pominięte przy obliczaniu zysku docelowego.

(240)

Na koniec, zgodnie z art. 7 ust. 2d rozporządzenia podstawowego, Komisja oceniła przyszłe koszty wynikające z wielostronnych umów środowiskowych i protokołów do tych umów, których Unia jest stroną, oraz konwencji MOP wymienionych w załączniku Ia, które to koszty przemysł Unii poniesie w okresie stosowania środka zgodnie z art. 11 ust. 2. Komisja uznała, że producenci unijni nie przedstawili wystarczających dowodów dotyczących tych kosztów, a zatem nie uwzględniła ich przy obliczaniu ceny niewyrządzającej szkody.

(241)

Na tej podstawie Komisja obliczyła niewyrządzającą szkody cenę produktu podobnego przemysłu Unii w wysokości [3 600-4 600] EUR przez zastosowanie docelowej marży zysku, wskazanej w motywie 238, do kosztów produkcji producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem. Nie dokonano żadnych dostosowań na podstawie art. 7 ust. 2d.

(242)

Komisja ustaliła następnie margines szkody przez porównanie średniej ważonej ceny importowej współpracującego producenta eksportującego Henan Guangyuan w Chinach, ustalonej na potrzeby obliczeń podcięcia cenowego, ze średnią ważoną niewyrządzającą szkody ceną produktu podobnego sprzedawanego przez producentów unijnych na rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały wyrażone jako odsetek średniej ważonej wartości importowej CIF.

(243)

W wyniku powyższej oceny wysokości tymczasowego cła antydumpingowego powinny zostać ustalone zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w sposób przedstawiony poniżej:

(244)

Po podjęciu decyzji o zastosowaniu art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy może stwierdzić, że wprowadzenie środków tymczasowych w tym przypadku nie leży w interesie Unii, mimo iż stwierdzono wystąpienie dumpingu wyrządzającego szkodę, zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów oraz użytkowników.

(245)

Z powyższej analizy wynika, że wprowadzenie środków tymczasowych leży w interesie unijnego przemysłu przędzy z włókna szklanego. Bez wprowadzenia środków chińscy producenci będą nadal dokonywać wywozu przędzy z włókna szklanego po niskich cenach na rynek unijny i wywierać presję cenową, uniemożliwiając przemysłowi Unii sprzedaż przędzy z włókna szklanego z odpowiednim zyskiem i odzyskanie utraconych udziałów w rynku.

(246)

Jeden importer, który kupuje produkt objęty dochodzeniem z Chin, udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Na podstawie dostarczonych danych Komisja rozumie, że importer najwyraźniej działa ze stałą marżą zysku. Importer nie przedstawił jeszcze żadnych argumentów. W związku z tym Komisja stwierdziła, że nie ma przekonującego powodu, aby nie wprowadzać środków tymczasowych.

(247)

Użytkownicy produkują tkaniny dla szerokiej gamy produktów przemysłowych, w tym turbin wiatrowych, materiałów dla budownictwa, sektora izolacji lub lotnictwa.

(248)

Trzech użytkowników, którzy kupowali łącznie około 10 % przędzy z włókna szklanego przywożonego z Chin w okresie objętym dochodzeniem, udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Z ich danych wynika, że w przypadku dwóch użytkowników wpływ środków nie powinien być znaczący, ponieważ albo wykorzystują oni jedynie niewielki odsetek produktu objętego dochodzeniem pochodzącego z Chin, albo produkt objęty dochodzeniem stanowi jedynie niewielki odsetek ich kosztów produkcji t żadne cło nie powinno zagrażać rentowności przedsiębiorstwa. Ponadto wydaje się, że pomimo znacznego wzrostu cen produktu objętego dochodzeniem w latach poprzedzających okres objęty dochodzeniem użytkownicy mogli zachować rentowność w okresie objętym dochodzeniem. W przypadku jednego użytkownika, który kupował większość przędzy z włókna szklanego od Chin i którego rentowność jest obecnie niska, nie można wykluczyć, że cła mogą mieć wpływ na jego rentowność. Biorąc pod uwagę niski udział użytkowników, Komisja stwierdziła, że powyższa kwestia nie jest reprezentatywna dla użytkowników.

(249)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że nie ma przekonującego powodu, aby nie wprowadzać środków tymczasowych.

(250)

Na podstawie powyższego Komisja doszła do wniosku, że na obecnym etapie dochodzenia nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, iż wprowadzenie środków tymczasowych w odniesieniu do przywozu przędzy z włókna szklanego pochodzącego z Chin nie leży w interesie Unii.

(251)

Biorąc pod uwagę wnioski Komisji dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego, poziomu środków i interesu Unii, należy wprowadzić środki tymczasowe, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi Unii przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(252)

W odniesieniu do przywozu przędzy z włókna szklanego z ChRL należy wprowadzić tymczasowe środki antydumpingowe zgodnie z zasadą niższego cła określoną w art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Kwotę ceł ustalono na poziomie marginesu dumpingu albo marginesu szkody, zależnie od tego, który z nich jest niższy.

(253)

W związku z powyższym stawki tymczasowego cła antydumpingowego, wyrażone w cenach CIF na granicy Unii przed ocleniem, powinny być następujące:

(254)

Indywidualna stawka cła antydumpingowego dla danego przedsiębiorstwa określona w niniejszym rozporządzeniu została ustanowiona na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedla ona zatem sytuację ustaloną w toku dochodzenia, dotyczącą tego przedsiębiorstwa. Ta stawka należności celnej ma zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienioną osobę prawną. Przywożone produkty objęte postępowaniem, wytworzone przez każde inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwem konkretnie wymienionym, podlegają stawce cła stosowanej względem „całego pozostałego przywozu pochodzącego z Chin”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(255)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych ma zastosowanie wyłącznie po przedstawieniu ważnej faktury handlowej organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Do czasu przedstawienia takiej faktury przywóz powinien podlegać cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do „całego pozostałego przywozu pochodzącego z Chin”.

(256)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(257)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych i nałożenia ogólnokrajowego cła.

(258)

Zgodnie z art. 19a rozporządzenia podstawowego Komisja poinformowała zainteresowane strony o planowanym nałożeniu ceł tymczasowych. Informacje te zostały również udostępnione ogółowi społeczeństwa za pośrednictwem strony internetowej DG ds. Handlu. Zainteresowane strony miały trzy dni robocze na przedstawienie uwag dotyczących dokładności obliczeń, które zostały im ujawnione.

(259)

Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących poprawności obliczeń.

(260)

W interesie dobrej administracji Komisja zwróci się do zainteresowanych stron z prośbą o przedłożenie pisemnych uwag lub o złożenie wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu w określonym terminie.

(261)

Ustalenia dotyczące nałożenia ceł tymczasowych obowiązują tymczasowo i mogą ulec zmianie na ostatecznym etapie dochodzenia,