(1)

Konwencja o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego (zwana dalej „konwencją montrealską”) sporządzona w Montrealu w dniu 28 maja 1999 r. została zawarta przez Unię i zatwierdzana decyzją Rady 2001/539/WE (1).

(2)

Zgodnie z art. 24 ust. 1 konwencji montrealskiej Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO), jako depozytariusz konwencji motrealskiej, dokonuje w odstępach pięcioletnich przeglądu granic odpowiedzialności przewidzianych w jej art. 21, 22 i 23.

(3)

W wyniku ostatniego przeglądu przeprowadzonego przez ICAO należy dostosować granice odpowiedzialności przewidziane w art. 21 i art. 22 ust. 1, 2 i 3 konwencji montrealskiej, jak określono w piśmie skierowanym do państw LE 3/38.1-IND/24/4 wydanym przez ICAO w dniu 28 czerwca 2024 r. (zwanym dalej „pismem ICAO skierowanym do państw”). Zgodnie z pismem ICAO skierowanym do państw wspomniane dostosowania mają wejść w życie w odniesieniu do wszystkich państw stron po upływie sześciu miesięcy od ich notyfikacji, chyba że w ciągu trzech miesięcy od tej notyfikacji większość państw stron odnotuje dezaprobatę w ICAO.

(4)

Należy ustalić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na forum ICAO, ponieważ zmienione granice odpowiedzialności będą wiążące na mocy prawa międzynarodowego, zgodnie z art. 21 i art. 22 ust. 1, 2 i 3 konwencji montrealskiej oraz ponieważ konwencja montrealska stanowi integralną część porządku prawnego Unii.

(5)

Biorąc pod uwagę techniczny charakter wspomnianego przeglądu, który jest zgodny z jasno określoną metodą obliczeniową ustanowioną w konwencji montrealskiej, nie ma powodu, aby Unia sprzeciwiła się temu przeglądowi.

(6)

W związku z tym stanowisko, które ma być zajęte w imieniu Unii, powinno polegać na nieodnotowaniu dezaprobaty wobec proponowanych nowych granic odpowiedzialności określonych w piśmie ICAO skierowanym do państw,