(1)

W rozporządzeniu (UE) 2017/625 ustanowiono ramy kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych mających na celu weryfikację zgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym łańcucha rolno-spożywczego. Ramy te obejmują kontrole urzędowe zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii.

(2)

W art. 47 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/625 zobowiązano państwa członkowskie do przeprowadzania kontroli urzędowych w wyznaczonych punktach kontroli granicznej w odniesieniu do każdej przesyłki należącej do kategorii zwierząt i towarów, o których mowa w tym artykule. Każda taka przesyłka musi zostać wstępnie zgłoszona i skontrolowana w punktach kontroli granicznej z wykorzystaniem wspólnego zdrowotnego dokumentu wejścia (CHED), o którym mowa w art. 56 rozporządzenia (UE) 2017/625. Dokument CHED należy złożyć za pośrednictwem systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych (IMSOC) ustanowionego i zarządzanego przez Komisję zgodnie z art. 131 ust. 1 tego rozporządzenia.

(3)

Zgodnie z art. 44 rozporządzenia (UE) 2017/625 państwa członkowskie regularnie, w oparciu o ocenę ryzyka oraz z właściwą częstotliwością, przeprowadzają kontrole urzędowe zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii, do których nie mają zastosowania art. 47 i 48 tego rozporządzenia. Właściwą częstotliwość należy określić z uwzględnieniem kryteriów określonych w art. 44 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625, a w odniesieniu do środków ochrony roślin również kryteriów ustanowionych w art. 24 ust. 2 tego rozporządzenia. Przeprowadzane kontrole urzędowe zawsze muszą obejmować kontrolę dokumentacji. Kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie są natomiast przeprowadzane w zależności od ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) i środków ochrony roślin - również dla środowiska.

(4)

Zgodnie z art. 44 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625 kontrole urzędowe towarów wprowadzanych do Unii z państw trzecich, do których to towarów nie mają zastosowania art. 47 i 48 tego rozporządzenia, należy przeprowadzać między innymi w punkcie kontroli granicznej.

(5)

Niektóre towary wprowadzane do Unii z państw trzecich stwarzają zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska. Właściwe organy państw członkowskich są w stanie ocenić historię zgodności z wymogami ustanowionymi w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625, mających zastosowanie do danych towarów na podstawie informacji dotyczących przepisów państw trzecich w danym sektorze w odniesieniu do przeprowadzanych przez właściwe organy państw trzecich odpowiednich kontroli urzędowych w tym sektorze lub na podstawie jakichkolwiek innych istotnych informacji pochodzących z kontaktów dwustronnych z państwami trzecimi.

(6)

Kontrole urzędowe tych towarów przeprowadzane przez właściwe organy w punkcie kontroli granicznej muszą obejmować kontrole dokumentacji, kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie. Aby właściwe organy mogły przeprowadzać skuteczne kontrole, które będą chroniły Unię przed zagrożeniami, powinny one mieć możliwość otrzymywania z wyprzedzeniem ustandaryzowanych informacji opisujących przesyłki w sposób wystarczająco szczegółowy, co umożliwi im natychmiastową i pełną identyfikację przesyłek, ich przeznaczenia i zamierzonego zastosowania.

(7)

Należy zatem uzupełnić rozporządzenie (UE) 2017/625 zgodnie z art. 45 ust. 4 tego rozporządzenia i określić, w jakich przypadkach i na jakich warunkach właściwe organy państw członkowskich mogą zażądać od podmiotów powiadomienia o przybyciu przesyłek niektórych towarów z państw trzecich. Te przypadki i warunki powinny zostać określone na podstawie oceny związanego z danymi towarami ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska, lub na podstawie historii zgodności z wymogami ustanowionymi w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/625, mających zastosowanie do danych towarów. Powiadomienia o przybyciu powinny dotyczyć przesyłek towarów, które podlegają kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej zgodnie z art. 44 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) 2017/625.

(8)

Uwzględniając art. 133 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/625, powiadomienia o przybyciu towarów mają być dokonywane za pośrednictwem systemu IMSOC. Aby ułatwić terminową wymianę danych między właściwymi organami przeprowadzającymi kontrole sanitarne i fitosanitarne a organami celnymi - w tym wymianę drogą elektroniczną - podmiot odpowiedzialny za przesyłkę powinien powiadomić o przybyciu tej przesyłki poprzez dostarczenie odpowiednich danych za pośrednictwem zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (TRACES) powiązanego z systemem IMSOC w celu przekazania tych informacji właściwym organom w punktach kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii oraz w celu udostępnienia danych organom celnym zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1715 (2).

(9)

Podmiot odpowiedzialny za przesyłkę powinien przedstawić w powiadomieniu o przybyciu towarów wystarczająco szczegółowy opis przesyłki, aby właściwe organy mogły dokonać natychmiastowej i pełnej identyfikacji przesyłki, jej przeznaczenia i zamierzonego zastosowania - m.in. czy jest ona przeznaczona do spożycia przez ludzi, czy jest to/są to: pasza, próbka, artykuł wystawowy, materiały przeznaczone do kontaktu z żywnością, środki ochrony roślin lub inne. Podmiot odpowiedzialny za przesyłkę powinien również - w formie oświadczenia - zaświadczyć, że informacje zawarte w powiadomieniu o przybyciu towarów są prawdziwe i kompletne. W celu uproszczenia procedury oraz ze względu na pewność prawa informacje te powinny być przekazywane w standardowym formacie.

(10)

Standardowy format stosowany do opisu przesyłki powinien umożliwiać podmiotom odpowiedzialnym za przesyłkę wskazanie, że przesyłka ma zostać przekazana do magazynów na potrzeby dalszego transportu wyznaczonych zgodnie z art. 9 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2124 (3). Podmioty odpowiedzialne za przesyłkę powinny również mieć możliwość wskazania, że przesyłka ma zostać przekazana do składów celnych, o których mowa w art. 240 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (4), lub do magazynu czasowego składowania, o którym mowa w art. 147 ust. 1 tego rozporządzenia. Podmioty powinny opisać przesyłkę, podając kod i tytuł Nomenklatury scalonej (CN) przewidziane w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 (5) oraz kod zintegrowanej taryfy celnej Unii Europejskiej (TARIC).

(11)

Zgodnie z art. 13 rozporządzenia (UE) 2017/625 właściwe organy powinny sporządzić w formie papierowej lub elektronicznej pisemną dokumentację z każdej przeprowadzonej przez nie kontroli urzędowej. Aby ułatwić przeprowadzanie kontroli urzędowych i kontroli celnych, właściwe organy w punktach kontroli granicznej powinny mieć możliwość załączenia do powiadomienia o przybyciu towarów złożonego w systemie TRACES pisemnej dokumentacji kontroli urzędowych przeprowadzonych w odniesieniu do przesyłek oraz informacji o wszelkich decyzjach podjętych na tej podstawie, w tym decyzji o odrzuceniu przesyłki.

(12)

W celu zapewnienia dostatecznego poziomu bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej i certyfikacji elektronicznej oraz w celu digitalizacji i ujednolicenia procedur, elektroniczne powiadomienia o przybyciu towarów składane za pośrednictwem TRACES powinny być wykorzystywane zgodnie z normami dotyczącymi podpisów elektronicznych i pieczęci elektronicznych na poszczególnych poziomach bezpieczeństwa tożsamości określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 (6) i decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/1506 (7).

(13)

Biorąc pod uwagę czas potrzebny do połączenia systemu TRACES - do celów powiadamiania o przybyciu przesyłek przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu - z elektronicznym unijnym systemem jednego okienka w dziedzinie ceł służącego do wymiany świadectw ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2399 (8), należy odroczyć datę rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia,