(1)

W dniu 13 listopada 2023 r. na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska („Komisja”) wszczęła dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu podestów ruchomych przejezdnych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („państwo, którego dotyczy postępowanie” lub „ChRL”). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2) („zawiadomienie o wszczęciu”).

(2)

Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej dnia 29 września 2023 r. przez „Coalition to restore a level playing field in the EU Mobile Access Equipment Sector” („Koalicja na rzecz przywrócenia równych warunków działania w unijnym sektorze podestów ruchomych przejezdnych”) („CMAE”) („skarżący”). Skarga została złożona w imieniu przemysłu Unii zajmującego się produkcją podestów ruchomych przejezdnych w rozumieniu art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. W skardze przedstawiono dowody na wystąpienie dumpingu i wynikającej z niego szkody, które były wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia.

(3)

W dniach 15 stycznia 2024 r. i 12 marca 2024 r. skarżący złożył wniosek o rejestrację przywozu podestów ruchomych przejezdnych pochodzących z ChRL na podstawie art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(4)

W pismach z dnia 22 stycznia 2024 r. i dnia 21 maja 2024 r. Chińska Izba Gospodarcza ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektrycznych (CCCME), uprawniona do reprezentowania ośmiu producentów eksportujących (3) w niniejszym dochodzeniu, przedstawiła uwagi dotyczące wniosków skarżącego o rejestrację przywozu. Jej zdaniem wnioski nie zawierały wystarczających dowodów uzasadniających rejestrację przywozu. CCCME powoływała się głównie na to, że statystyki dotyczące przywozu nie były wiarygodne, ponieważ kody CN obejmowały inne produkty, że wzrost przywozu w każdym razie nie był znaczny i że wpływ na niego miała sezonowość popytu. Argumentowała również, że silna zależność rynku podestów ruchomych przejezdnych od popytu nie pozwala na nieoczekiwany dodatkowy przywóz ani gromadzenie zapasów.

(5)

Komisja odrzuciła uwagi CCCME, ponieważ drugi wniosek o rejestrację złożony przez skarżącego dnia 12 marca 2024 r. zawierał wystarczające dowody dotyczące wzrostu przywozu po wszczęciu postępowania, również biorąc pod uwagę sezonowość popytu.

(6)

Komisja uznała uwagi CCCME za nieuzasadnione. W analizie wielkości przywozu po wszczęciu postępowania wzięto pod uwagę wyłącznie produkt objęty postępowaniem, a skutki sezonowości uwzględniono przez porównanie tych samych okresów w roku przed wszczęciem postępowania i po jego wszczęciu. Na podstawie informacji zawartych we wnioskach i analizy statystyk dotyczących przywozu przed wszczęciem postępowania i po jego wszczęciu Komisja stwierdziła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające rejestrację przywozu.

(7)

Zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zdecydowała zatem w drodze rozporządzenia wykonawczego (UE) 2024/1450 (4), że przywóz produktu objętego postępowaniem powinien zostać poddany rejestracji, tak aby zagwarantować - w razie wprowadzenia ceł antydumpingowych na podstawie wyników dochodzenia - możliwość pobrania tych ceł od zarejestrowanego przywozu z mocą wsteczną, przy spełnieniu niezbędnych warunków, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

(8)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała skarżącego, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących, władze Chin, znanych importerów i użytkowników o wszczęciu dochodzenia oraz zaprosiła ich do wzięcia udziału w tym dochodzeniu.

(9)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Komisja otrzymała uwagi, do których odniesiono się w odpowiednich sekcjach.

(10)

Otrzymano uwagi od CCCME i skarżącego.

(11)

W dniu 22 stycznia 2024 r. CCCME przedstawiła uwagi dotyczące różnych aspektów dochodzenia. Do uwag dotyczących konkretnych aspektów dochodzenia odniesiono się w stosownych przypadkach w poszczególnych sekcjach niniejszego rozporządzenia.

(12)

CCCME przedstawiła również uwagi dotyczące skargi (w tym kWestii związanych ze szkodą i związkiem przyczynowym). Uwagi te dotyczące dowodów wstępnych zawartych w skardze wpłynęły ponad miesiąc po upływie terminu 37 dni określonego w sekcji 5.2 zawiadomienia o wszczęciu i w związku z tym nie mogły zostać uwzględnione. Komisja przypomniała jednak, że wymogi wszczęcia dochodzenia zostały spełnione, tzn. że adekwatność i dokładność dowodów przedstawionych przez skarżącego uznano za wystarczające. Przypomniała także, że z wymaganej w przepisach normy dotyczącej dowodów wymaganych do złożenia skargi („wystarczające dowody”) jasno wynika, że ilość i jakość informacji zawartych w skardze nie są takie same jak te dostępne na zakończenie dochodzenia. W każdym przypadku strony mają możliwość przedstawienia uwag na temat tymczasowych ustaleń, w tym kWestii dotyczących szkody i związku przyczynowego, po ujawnieniu tymczasowych ustaleń.

(13)

CCCME twierdziła również, że nie może w pełni skorzystać ze swojego prawa do obrony, ponieważ dowody udostępnione w skardze zostały w znacznym stopniu utajnione i obejmują jedynie przybliżone szacunki, bez wystarczającego wskazania przyczyny. W związku z tym wystąpiła do Komisji o zwrócenie się do skarżącego o dostarczenie wystarczająco szczegółowej wersji jawnej.

(14)

Komisja zauważyła przede wszystkim, że CCCME we własnym imieniu nie miała prawa do obrony, ponieważ, jako że nie była reprezentatywnym stowarzyszeniem w rozumieniu rozporządzenia podstawowego, nie można było jej uznać za zainteresowaną stronę w rozumieniu tego rozporządzenia. Jeżeli chodzi o prawa do obrony producentów eksportujących reprezentowanych przez CCCME, Komisja uznała, że wersja skargi udostępniona do wglądu zainteresowanym stronom zawiera wszystkie istotne dowody oraz niepoufne streszczenia danych, które zostały objęte poufnym traktowaniem, w celu umożliwienia zainteresowanym stronom skorzystania z prawa do obrony w trakcie całego postępowania. Zauważono również, że wniosek CCCME wpłynął ponad dwa miesiące po wszczęciu postępowania i zawierał jedynie twierdzenia, bez żadnego uzasadnionego zastrzeżenia dotyczącego braku konkretnego dowodu. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.

(15)

Skarżący odpowiedział na uwagi przedstawione przez CCCME. Jego zdaniem poszczególne uwagi nie powinny zostać uwzględnione, ponieważ wpłynęły po upływie terminów proceduralnych określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Przedstawił dodatkowe uwagi na temat aspektów dochodzenia dotyczących zakresu produktu, znaczących zakłóceń i szkody, do których w stosownych przypadkach odniesiono się w odpowiednich sekcjach poniżej.

(16)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(17)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Komisja wybrała próbę na podstawie największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży i produkcji produktu podobnego na terenie Unii w okresie objętym dochodzeniem, którą można było właściwie zbadać w dostępnym czasie.

(18)

Próba ta składała się z trzech producentów unijnych, którzy odpowiadali za 55 % szacowanej łącznej produkcji w Unii i 52 % sprzedaży wszystkich unijnych producentów produktu podobnego na rynku unijnym. Wybierając trzech największych producentów i sprzedawców unijnych w okresie objętym dochodzeniem, mających siedzibę w dwóch różnych państwach członkowskich, Komisja uwzględniła największą reprezentatywną wielkość produkcji i sprzedaży, którą można było właściwie zbadać w dostępnym czasie, zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby. Uwag nie otrzymano. Komisja stwierdziła, że próba producentów unijnych była zatem reprezentatywna dla przemysłu Unii.

(19)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w załączniku do zawiadomienia o wszczęciu w ciągu 7 dni od daty publikacji tego zawiadomienia. Żaden importer nie dostarczył informacji ani nie współpracował w dochodzeniu.

(20)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do wszystkich producentów eksportujących w ChRL o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(21)

Osiemnastu producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie, przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dokonała doboru próby obejmującej czterech producentów na podstawie największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, którą to wielkość można było właściwie zbadać w dostępnym czasie. Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w kWestii doboru próby zasięgnięto opinii wszystkich znanych producentów eksportujących, których dotyczy postępowanie, oraz organów państwa, którego dotyczy postępowanie.

(22)

Koalicja na rzecz przywrócenia równych warunków działania w unijnym sektorze podestów ruchomych (CMAE) przejezdnych argumentowała, że Komisja powinna zapewnić reprezentatywność próby, biorąc pod uwagę czynniki wykraczające poza wielkość wywozu, takie jak struktura własności eksporterów, sprzedaż krajowa i moce produkcyjne. W swojej analizie Komisja zastosowała się do przepisów art. 17 ust. 1 oraz skoncentrowała się na najistotniejszych kryteriach doboru próby i w związku z tym odrzuciła te argumenty.

(23)

W związku z powyższym Komisja utrzymała pierwotną próbę odpowiadającą za 68,91 % szacowanej łącznej wielkości wywozu podestów ruchomych przejezdnych do Unii z Chińskiej Republiki Ludowej w okresie objętym dochodzeniem.

(24)

W dniu 15 maja 2024 r. przedsiębiorstwo JLG zostało poinformowane, że Komisja zamierza zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego, ponieważ podczas weryfikacji odpowiedzi na pytania zawarte w kWestionariuszu okazało się, że znaczna ich część opierała się na systemie, którego dane nie są dostępne w czasie rzeczywistym. Komisja nie mogła ustalić, czy informacje wykorzystane do przygotowania odpowiedzi na pytania zawarte w kWestionariuszu zostały pobrane przed wszczęciem dochodzenia, czy też nie. W związku z tym Komisja nie była w stanie stwierdzić, czy informacje przedstawione w odpowiedzi na pytania zawarte w kWestionariuszu pochodziły z systemu rachunkowości przedsiębiorstwa i czy informacje te dokładnie odzwierciedlały w szczególności wskaźniki zużycia materiałów do produkcji.

(25)

W dniu 23 maja 2024 r. przedsiębiorstwo Sinoboom zostało poinformowane, że Komisja zamierza zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego do niemożliwych do weryfikacji danych z odpowiedzi na pytania zawartych w kWestionariuszu. Podczas wizyty weryfikacyjnej pojawiła się kWestia związana ze zgłaszaniem czynników produkcji w odniesieniu do części konstrukcyjnych wyprodukowanych we własnym zakresie oraz zakupionych. Komisja tymczasowo stwierdziła, że dane dotyczące kosztów przedstawione przez Sinoboom nie odzwierciedlają dokładnie faktycznie poniesionych kosztów, w szczególności w odniesieniu do części produkowanych wewnętrznie.

(26)

Zarówno JLG, jak i Sinoboom przedstawiły uwagi dotyczące zamierzonego zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego. JLG nie zgodziło się na zastosowanie najlepszych dostępnych faktów na podstawie art. 18 i zwróciło się o posiedzenie wyjaśniające z udziałem rzecznika praw stron. W dniu 6 czerwca 2024 r. podczas spotkania z zespołem zajmującym się sprawą JLG przedstawiło pewne wyjaśnienia i tymczasowo podjęto decyzję, by przy konstruowaniu wartości normalnej JLG częściowo zastosować najlepsze dostępne fakty. Ich ceny eksportowe nadal mogły zostać wykorzystane do obliczenia marginesu dumpingu, ponieważ kWestia opisana powyżej nie miała na nie wpływu. Ostateczna decyzja zostanie podjęta na etapie ostatecznym po dalszym dochodzeniu, z uwzględnieniem również opinii rzecznika praw stron.

(27)

W dniu 31 maja 2024 r. Sinoboom przedstawiło uwagi dotyczące stosowania art. 18, ale nie zmieniły one tymczasowego wniosku, by w odniesieniu do niektórych czynników produkcji zastosować najlepsze dostępne fakty. Ich ceny eksportowe mogły być nadal wykorzystywane do obliczenia marginesu dumpingu. Ostateczna decyzja w sprawie zakresu zastosowania dostępnych faktów zostanie podjęta na etapie ostatecznym.

(28)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kWestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(29)

Ponadto skarżący przedstawił w skardze wystarczające dowody świadczące o zakłóceniach handlu surowcami w ChRL w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem. W związku z tym, jak ogłoszono w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, dochodzenie obejmuje te zakłócenia handlu surowcami w celu ustalenia, czy należy stosować przepisy art. 7 ust. 2a i 2b rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ChRL. Z tego powodu Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej dodatkowe kWestionariusze dotyczące tej kWestii.

(30)

Komisja przesłała kWestionariusze trzem producentom unijnym objętym próbą, skarżącemu, producentom eksportującym objętym próbą, znanym importerom i użytkownikom. kWestionariusze te udostępniono również w internecie w dniu wszczęcia postępowania.

(31)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do tymczasowego stwierdzenia dumpingu oraz określenia wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących podmiotów:

(32)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody obejmowało okres od 1 października 2022 r. do 30 września 2023 r. („okres objęty dochodzeniem”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od 1 stycznia 2020 r. do końca okresu objętego dochodzeniem („okres badany”).

(33)

Produktem objętym dochodzeniem są podesty ruchome przejezdne, przeznaczone do podnoszenia ludzi, samobieżne, o maksymalnym wysięgu wynoszącym co najmniej 6 metrów, oraz wstępnie zmontowane lub gotowe do zmontowania elementy takich podestów, z wyłączeniem poszczególnych części, jeżeli są one dostarczane osobno, i z wyłączeniem objętych rozdziałami 86 i 87 systemu zharmonizowanego urządzeń przeznaczonych do podnoszenia ludzi, które są montowane na pojazdach; obecnie objęte kodami CN ex 8427 10 10, ex 8427 20 19, ex 8428 90 90, ex 8431 20 00 oraz ex 8431 39 00 (kody TARIC: 8427101010, 8427201910, 8428909020, 8431200060 oraz 8431390010).

(34)

Zakres produktu obejmuje urządzenia wykorzystywane do podnoszenia osób w szerokim zakresie różnych zastosowań i obejmuje podnośniki z wysięgnikiem przegubowym, podnośniki z wysięgnikiem teleskopowym, podnośniki nożycowe i maszty pionowe.

(35)

Produktem objętym postępowaniem jest produkt objęty dochodzeniem pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objętym postępowaniem”).

(36)

W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania:

(37)

Na obecnym etapie Komisja uznała zatem, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(38)

Po wszczęciu postępowania CCCME przedstawiła uwagę, że podesty ruchome przejezdne obejmują zbyt szeroką gamę produktów, m.in. podnośniki wysięgnikowe i nożycowe, podesty ruchome przejezdne o napędzie elektrycznym i hybrydowym lub o innym rodzaju napędu [silnik spalinowy wewnętrznego spalania (ICE) wykorzystujący paliwa takie jak olej napędowy, LPG, propan itp.], oraz że nie wszystkie te produkty są do siebie podobne.

(39)

CCCME twierdziła głównie, że podesty ruchome przejezdne z konwencjonalnym silnikiem ICE różnią się pod względem właściwości fizycznych i technicznych od podestów elektrycznych lub hybrydowych - ze względu na różne rodzaje napędu kategorie te mają różne części mechaniczne, a podesty elektryczne lub hybrydowe nie oferują żadnej z funkcji technicznych podestów z konwencjonalnym silnikiem ICE, które różnią się znacznie pod względem mocy i wydajności. Zdaniem CCME istnieją różnice w rozkładzie masy i w konstrukcji, a ponadto konwencjonalne i elektryczne podesty ruchome przejezdne mają odmienne parametry techniczne, takie jak odmienny zasięg, nośność i mobilność. Ponadto różnią się procesem produkcji oraz głównymi zastosowaniami: podesty konwencjonalne stosuje się na zewnątrz, natomiast podesty elektryczne lub hybrydowe - w pomieszczeniach.

(40)

Z tych powodów CCCME twierdziła, że elektryczne i hybrydowe podesty ruchome przejezdne nie mają tych samych właściwości technicznych i fizycznych co podesty konwencjonalne i nie powinny być traktowane jako podobne produkty. Jej zdaniem z zakresu produktu należy zatem wyłączyć elektryczne i hybrydowe podesty ruchome przejezdne.

(41)

Skarżący uważał z kolei, że Komisja może swobodnie określać zakres produktu objętego dochodzeniem. Zauważył również, że wszystkie podesty ruchome przejezdne stanowią bezpieczniejszą i dogodniejszą alternatywę dla drabin, rusztowań lub wież i są zasadniczo narzędziem zapewniającym bezpieczeństwo i ochronę pracowników oraz że nie ma różnic uzasadniających modyfikację zakresu produktu. Dowodził, że fakt, iż podesty ruchome przejezdne z konwencjonalnym silnikiem ICE oraz elektryczne czy hybrydowe mają inny napęd, nie zmienia ich podstawowych właściwości oraz że różnice między na przykład podnośnikami elektrycznymi i spalinowymi nie są widoczne na zewnątrz produktu.

(42)

Zdaniem CCCME jeżeli Komisja nie podejmie decyzji o wyłączeniu elektrycznych i hybrydowych podestów ruchomych przejezdnych z zakresu produktu, alternatywnie powinna rozważyć wyłączenie produktów, w odniesieniu do których przemysł Unii nie jest w stanie zaspokoić popytu na rynku, takich jak:

(43)

Ponieważ według CCCME Unia nie jest w stanie produkować tego rodzaju podestów ruchomych przejezdnych, CCCME uważała, że przywóz tych modeli z Chin nie mógł mieć wpływu na ten segment rynku i nie mógł wyrządzić żadnej szkody producentom unijnym. Ponadto zdaniem CCCME nałożenie ceł na te kategorie podestów ruchomych przejezdnych nie leżałoby w interesie Unii, ponieważ nie istnieją modele produkowane w UE, które mogłyby zastąpić przywóz tego rodzaju produktów. W związku z tym przyjęcie środków ochrony handlu wobec tych rodzajów podestów spowodowałoby jedynie wzrost kosztów ponoszonych przez dalszych użytkowników - nie przynosząc przy tym żadnych korzyści przemysłowi wewnętrznemu UE - ponieważ wewnętrzny rynek unijny nie może ich dostarczać i zaspokoić popytu na rynku.

(44)

Skarżący zauważył, że jeden z modeli rzekomo nieprodukowanych przez producentów unijnych (elektryczne/hybrydowe podnośniki wysięgnikowe o wysięgu przekraczającym 24 m), jest produkowany przez Dynolift Oy, i argumentował, że w każdym razie różne modele podestów ruchomych przejezdnych można stosować zamiennie.

(45)

Komisja nie zgodziła się z twierdzeniem, że różny napęd oraz fakt, iż elektryczne lub hybrydowe podesty ruchome przejezdne są zazwyczaj stosowane w pomieszczeniach, a podesty z konwencjonalnym silnikiem ICE na zewnątrz, a także inne części i inna linia produkcyjna/montażowa uzasadniają wyłączenie podestów elektrycznych lub hybrydowych z zakresu produktu. Wręcz przeciwnie, te podesty ruchome przejezdne można w dużej mierze stosować zamiennie, obie kategorie wchodzą w zakres definicji produktu i uzasadnione jest, aby obie kategorie wchodziły w zakres produktu.

(46)

Komisja przypomniała również, że opis zakresu produktu obejmuje główne właściwości fizyczne i techniczne produktu, uwzględnia samobieżne podesty ruchome przejezdne zaprojektowane do podnoszenia osób oraz określa minimalną wysokość platformy. Zarówno podesty ruchome przejezdne z konwencjonalnym silnikiem ICE, jak i elektryczne lub hybrydowe odpowiadają temu opisowi i w związku z tym według Komisji mają takie samo podstawowe zastosowanie i główne właściwości fizyczne.

(47)

Komisja rozpatrzyła wniosek CCCME o wyłączenie niektórych rodzajów produktu. Uznała, że nie ma wystarczających dowodów na to, że te rodzaje produktów nie są produkowane w Unii ani że producenci unijni nie rozpoczną ich produkcji w najbliższej przyszłości. Nie ma również dowodów na to, że nie można ich zastąpić urządzeniami z innym układem napędowym. Ponieważ argument ten nie został poparty dowodami, Komisja wstępnie go odrzuciła.

(48)

CCCME twierdziła ponadto, że z zakresu dochodzenia należy wyłączyć elementy podestów ruchomych przejezdnych. Argumentowała, że ich elementy obejmują dużą gamę produktów, takich jak podwozie, obrotnica, mechanizm podnoszący (składający się z nożyc lub wysięgnika), platforma itp. Jej zdaniem są to półprodukty, które nie mają takich samych najważniejszych cech jak gotowe podesty ruchome przejezdne. Platformy z mechanizmem podnoszącym nie można porównać ze zmontowanym podestem ruchomym przejezdnym, ponieważ nie posiada ona układu napędowego i kół, które umożliwiłyby jej poruszanie się. Platformę podnoszącą można również zamontować na samochodach ciężarowych, które zostały wyraźnie wyłączone z tego dochodzenia. Podobnie elementy bez części podnoszącej, która jest jedną z niezbędnych cech podestów ruchomych przejezdnych, nie mogą być uznane za posiadające tę istotną funkcję.

(49)

Ponadto CCCME argumentowała, że dodatkowe koszty przetwarzania (tj. przekształcenia elementów w gotowe podesty ruchome przejezdne) są znaczne, a tworzenie wartości dodanej przez producenta polega na spawaniu lub montażu części, testowaniu, malowaniu i personalizacji urządzeń będących produktem końcowym (oraz oczywiście na działalności badawczo-rozwojowej i inwestycjach poprzedzających produkcję). Wiąże się to ze złożonymi operacjami wymagającymi użycia specjalistycznych narzędzi. Niezmontowane elementy również w żaden sposób nie konkurują z produktem gotowym, a tym samym nie wyrządzają szkody przemysłowi Unii, ponieważ żaden dalszy użytkownik nie brałby pod uwagę nabycia takich elementów i ich wykorzystania jako takich. Z tych powodów CCCME uznała, że elementy i gotowe podesty ruchome przejezdne nie powinny wchodzić w zakres tego samego produktu objętego postępowaniem.

(50)

CCCME twierdziła również, że z definicji produktu nie wynika jasno, czy poszczególne części lub podzespoły są wyłączone z jego zakresu, czy też nie. Jeżeli obejmuje on elementy i podzespoły, to jej zdaniem przemysł Unii nie został odpowiednio zdefiniowany, a próg 25 % określony w art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego nie został osiągnięty. W szczególności producenci elementów i podzespołów zostali pominięci i nie wzięli udziału w dochodzeniu.

(51)

Skarżący nie zgodził się z tymi twierdzeniami CCCME. Uważał, że włączenie elementów do zakresu produktu leży w gestii Komisji oraz że jest to zgodne z jej praktyką. Jego zdaniem dalsze przetwarzanie polegające na złożeniu gotowego elementu w wyspecjalizowanej fabryce jest ograniczone, a połączenie 3 lub 4 gotowych elementów w produkt końcowy jest ostatnim etapem procesu montażu. Twierdził również, że każdy element podestów ruchomych przejezdnych jest produkowany wyłącznie dla określonego modelu urządzenia i zawsze dla konkretnego producenta. Argumentował, że zakres produktu nie obejmuje poszczególnych części, lecz gotowe elementy, produkowane wyłącznie przez sektor podestów ruchomych przejezdnych.

(52)

Komisja rozpatrzyła przedstawione argumenty, ale utrzymała zakres produktu określony w zawiadomieniu o wszczęciu i w motywie 27 powyżej. Elementy, w zależności od potrzeb wstępnie zmontowane lub gotowe do montażu, można wykorzystać wyłącznie do montażu podestu ruchomego przejezdnego jako całego urządzenia i w związku z tym są one nierozerwalnie związane z gotowym urządzeniem. W związku z tym Komisja uznała za właściwe utrzymanie elementów, którymi są podwozie, obrotnica, mechanizm podnoszenia i platforma, w definicji zakresu produktu. Komisja potwierdziła również, że poszczególne części, jeżeli są dostarczane osobno, nie wchodzą w zakres produktu. Jako że wspomniane elementy są produkowane wyłącznie przez sektor podestów ruchomych przejezdnych, Komisja uznała, że przemysł Unii został dobrze zdefiniowany. Odrzuciła tym samym twierdzenie, że próg 25 % określony w art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego nie został osiągnięty.

(53)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ChRL, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących z tego kraju, uwzględniając art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(54)

W związku z tym, w celu zgromadzenia danych niezbędnych do ewentualnego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, w zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w ChRL do dostarczenia informacji dotyczących materiałów do produkcji podestów ruchomych przejezdnych. Osiemnastu producentów eksportujących dostarczyło stosowne informacje.

(55)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kWestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii, przedłożenia informacji i dostarczenia dowodów potwierdzających w odniesieniu do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Nie otrzymano odpowiedzi od rządu ChRL i nie wpłynęły żadne informacje ani opinie dotyczące zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(56)

W pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych informacji możliwym odpowiednim reprezentatywnym krajem na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia jest Brazylia. Komisja stwierdziła ponadto, że rozważy możliwość wykorzystania innych odpowiednich reprezentatywnych krajów zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(57)

W dniu 21 grudnia 2023 r. Komisja poinformowała notą („pierwsza nota”) zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej. W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, energia i siła robocza, wykorzystywanych w produkcji podestów ruchomych przejezdnych. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja zidentyfikowała Brazylię, Meksyk i Turcję jako potencjalne reprezentatywne kraje.

(58)

W dniu 17 maja 2024 r. Komisja wydała drugą notę dotyczącą czynników produkcji („druga nota”). Wszystkie uwagi do pierwszej noty uwzględniono w tej drugiej nocie, a odpowiednie źródła, które Komisja zamierzała wykorzystać do określenia wartości normalnej, zostały potwierdzone. W drugiej nocie poinformowano zainteresowane strony o wyborze Brazylii jako reprezentatywnego kraju. Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że określi kWoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków na podstawie łatwo dostępnych informacji dotyczących przedsiębiorstwa Madal Palfinger S.A., producenta wytwarzającego produkt należący do tej samej kategorii ogólnej co podesty ruchome przejezdne w reprezentatywnym kraju.

(59)

Przedsiębiorstwo Dingli zaproponowało wykorzystanie Malezji jako reprezentatywnego kraju i przedłożyło dane finansowe Favelle Favco Cranes Sdn. Bhd („Favelle Favco”), producenta ciężkich urządzeń dźwigowych, w tym żurawi morskich, wieżowych, nabrzeżnych i gąsienicowych.

(60)

Komisja odrzuciła ten wniosek, ponieważ Favelle Favco nie jest producentem produktu objętego dochodzeniem ani platform mobilnych montowanych na samochodach ciężarowych, czyli produktu wybranego do zastąpienia podestów ruchomych przejezdnych, który jest bardziej odpowiedni niż urządzenia produkowane przez Favelle Favco (zob. motyw 189). Platformy ruchome montowane na samochodach ciężarowych składają się z tych samych głównych części, co szereg kategorii podestów ruchomych przejezdnych, ale są instalowane na tylnej części podwozia samochodu ciężarowego. Platformy ruchome montowane na samochodach ciężarowych są zbliżone pod względem procesu produkcji i czynników produkcji, więc można je uznać za produkt należący do tej samej kategorii ogólnej co produkt objęty dochodzeniem. Ponadto platformy takie są przeznaczone do podnoszenia osób zamiast materiału, w przeciwieństwie do żurawi, które nie mają również tych samych głównych części co podesty ruchome przejezdne.

(61)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(62)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz wartość ta „obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kWotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”.

(63)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(64)

Zgodnie z definicją w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego „znaczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

(65)

W związku z tym, że wykaz w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego nie ma charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby ustalić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą posłużyć do wykazania istnienia jednego elementu z wykazu lub większej ich liczby.

(66)

Wszelkie wnioski dotyczące znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego muszą jednak zostać wyciągnięte na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również obejmować ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu, w szczególności w sytuacji, w której system gospodarczy i administracyjny kraju wywozu jest fundamentalnie skonstruowany w sposób, który daje rządowi znaczące uprawnienia do ingerencji w gospodarkę, w konsekwencji czego ceny i koszty nie są wynikiem swobodnego rozwoju mechanizmów rynkowych.

(67)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że „jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze”.

(68)

Zgodnie z tym przepisem Komisja wydała sprawozdanie krajowe dotyczące Chin („sprawozdanie”) (5), w którym wykazano istnienie istotnej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki, w tym konkretne zakłócenia w zakresie wielu kluczowych czynników produkcji (takich jak grunty, energia, kapitał, surowce i siła robocza), a także w wybranych sektorach (m.in. w przemyśle stalowym). W momencie wszczęcia przeglądu zainteresowane strony zostały wezwane do odrzucenia dowodów zawartych w aktach dochodzenia, przedstawienia uwag w ich sprawie lub ich uzupełnienia. Sprawozdanie dotyczące Chin umieszczono w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia postępowania.

(69)

Skarżący odniósł się do dowodów zawartych w sprawozdaniu, aby wskazać liczne zakłócenia w chińskiej gospodarce. Skarżący uzupełnił również sprawozdanie o dodatkowe istotne dowody, takie jak sprawozdania organizacji międzynarodowych, artykuły naukowe lub ustalenia organów ochrony handlu w innych jurysdykcjach. Ponadto skarżący odniósł się również do ustaleń Komisji z niedawnych dochodzeń, które wykazały, że interwencje rządu ChRL mają zasadniczy wpływ na chińską gospodarkę.

(70)

W szczególności skarżący zauważył, że rynek podestów ruchomych przejezdnych w Chinach nie podlega normalnym siłom rynkowym z wielu powodów, takich jak fakt, że Chiny są państwem komunistycznym opartym na doktrynie „socjalistycznej gospodarki rynkowej”; Komunistyczna Partia Chin („KPCh”) wywiera silny wpływ na gospodarkę kraju, w tym na sektor prywatny; sektor podestów ruchomych przejezdnych podlega krajowej polityce planowania.

(71)

Ponadto w skardze przywołano dodatkowe szczegóły w odniesieniu do następujących elementów skutkujących znaczącymi zakłóceniami.

(72)

Po pierwsze sektor podestów ruchomych przejezdnych jest w znacznym stopniu obsługiwany przez przedsiębiorstwa będące własnością organów państwowych, znajdujące się pod ich kontrolą, nadzorem politycznym lub działające zgodnie ze wskazówkami tych organów. Przedsiębiorstwa będące własnością władz chińskich, znajdujące się pod ich kontrolą, nadzorem politycznym lub działające zgodnie z ich wskazówkami stanowią istotną część chińskiej gospodarki i sektora podestów ruchomych przejezdnych.

(73)

Jako przykłady skarżący przedstawił powołanie przez regionalną Komisję Rady Państwa ds. Administracji i Nadzoru nad Aktywami Państwowym (SASAC) zarządu producenta eksportującego Guangxi LiuGong Machinery Co., Ltd (Liugong), a także ogłoszenie przez Krajową Komisję Rozwoju i Reform (NDRC) „wysokiej klasy transformacji”„wielkiej czwórki” chińskich przedsiębiorstw w branży maszyn budowlanych: SANY Heavy Industry Co., Ltd. (SANY), Zoomlion Intelligent Access Machinery Co., Ltd. (Zoomlion), Liugong oraz XCMG Fire Fighting Safety Equipment Co., Ltd. (XCMG), które są wszystkie kluczowymi podmiotami na rynku podestów ruchomych przejezdnych.

(74)

Ponadto skarżący zwrócił uwagę, że dla Chin sektor podestów ruchomych przejezdnych jest „jednym z ważnych filarów przemysłu”. W związku z tym przedsiębiorstwa państwowe i państwo odgrywają w tym sektorze ważną rolę, a Chiny od dawna planują konsolidację przemysłu budowlanego za pomocą gigantycznych fuzji i przejęć, dążąc do skoncentrowania jego ogromnych mocy produkcyjnych w rękach kilku podmiotów. Skarżący zilustrował proces konsolidacji i wpływ wywierany przez państwo, przypominając historię przedsiębiorstwa XCMG, a także rolę odgrywaną przez sektorowe stowarzyszenie branżowe CCMA.

(75)

Po drugie obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach umożliwia ingerowanie w ceny lub koszty. Państwo sprawuje kontrolę nad przedsiębiorstwem państwowym przez swoje prawa głosu jako właściciel przedsiębiorstwa państwowego, a KPCh monitoruje przestrzeganie przez przedsiębiorstwa państwowe polityki rządu, mianowanie kierownictwa lub członków zarządu oraz bierze udział w podejmowaniu kluczowych decyzji. W skardze zwrócono uwagę, że XCMG jest przedsiębiorstwem państwowym i do czasu częściowej prywatyzacji w 2020 r., było w 100 % własnością miasta Xuzhou, po czym kontrola rządowa utrzymała się na poziomie 80 %. Co więcej, Liugong jest również przedsiębiorstwem państwowym i w 2021 r. SASAC wybrała je jako „kluczowe przedsiębiorstwo państwowe” w ChRL. Skarga zawierała również odniesienia do formalnych (udziały w spółce) i nieformalnych (nakładanie się ról danych osób) powiązań między państwem a producentem eksportującym Zoomlion.

(76)

Ponadto w skardze wskazano, że ze względu na obowiązkową obecność komitetu KPCh w przedsiębiorstwach prywatnych i rosnący wpływ KPCh na decyzje biznesowe przedsiębiorstw bezpośredni wpływ państwa na przedsiębiorstwa nie ogranicza się tylko do przedsiębiorstw państwowych. W skardze przedstawiono konkretny przykład grupy Sany, której prezes jest nie tylko członkiem KPCh, ale w 2022 r. był również deputowanym do Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych. Grupa Sany, jak również inne przedsiębiorstwa, takie jak Sinoboom, Dingli czy Sunward Intelligent Equipment Co. Ltd. (Sunward), również ściśle dostosowują się do polityki rządu ChRL.

(77)

W skardze podkreślono ponadto wpływ państwa również w sektorach wyższego szczebla, w szczególności w odniesieniu do produkcji i dostaw stali, akumulatorów litowo-jonowych, opon terenowych, silników wysokoprężnych i energii elektrycznej.

(78)

Po trzecie, skarżący odniósł się do polityki publicznej i działań publicznych, które faworyzują dostawców krajowych lub w inny sposób wpływają na działanie sił rynkowych. Jak wynika ze skargi, o kierunku rozwoju chińskiej gospodarki decyduje system wiążących planów określających priorytety i cele rządu centralnego i lokalnego. Chińskie gałęzie przemysłu, zarówno państwowe, jak i prywatne, mają silną motywację do dostosowywania swoich działań do priorytetów określonych w odpowiednich planach.

(79)

W 14. planie pięcioletnim (6) wskazano wysokiej klasy sprzęt, a także pojazdy napędzane nową energią, jako strategiczne branże wschodzące, a także stwierdzono, że Chiny będą „promować innowacyjny rozwój […] maszyn inżynieryjnych”. Skarżący argumentował, że w wyniku polityki publicznej sektor podestów ruchomych przejezdnych jest dotknięty strukturalną nadwyżką mocy produkcyjnych. Ponadto skarżący podkreślił, że plany pięcioletnie określają również politykę rządu i jego zaangażowanie w sektor wyższego szczebla, co ma kluczowe znaczenie dla zniekształcenia cen na rynku niższego szczebla. W skardze odniesiono się do odpowiednich postanowień - w szczególności dotyczących sektora stali i maszyn budowlanych - 14. planu pięcioletniego, a także strategii „Made in China 2025”.

(80)

Ponadto w skardze wskazano, że zmieniając sztucznie poziom dostaw surowców lub centralnie ustalając ceny, rząd ChRL manipuluje cenami materiałów do produkcji i produktów pośrednich dla sektora podestów ruchomych przejezdnych. W skardze wymieniono w tym względzie takie czynniki jak kontyngenty wywozowe na koks, węgiel koksowy i odpady metalowe; cła wywozowe na rudę żelaza, koks, węgiel koksowy i złom stalowy; wymogi dotyczące wydawania pozwoleń na wywóz koksu i węgla koksowego; oraz ustalanie cen energii elektrycznej.

(81)

Ponadto według skarżącego polityki publiczne, takie jak inicjatywa Pasa i Szlaku, skutkują sztucznym tworzeniem zewnętrznych rynków zbytu dla chińskiego sektora podestów ruchomych przejezdnych. Jednocześnie różne zestawy strategii politycznych, w szczególności szeroko zakrojone projekty budowlane finansowane przez państwo, znacznie zwiększyły popyt na maszyny budowlane na chińskim rynku krajowym, co stworzyło sztuczne wewnętrzne rynki zbytu dla producentów podestów ruchomych przejezdnych.

(82)

Po czwarte, w skardze wskazano na brak, dyskryminujące stosowanie lub nieodpowiednie egzekwowanie chińskiego prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego. Podkreślono w szczególności sztuczne wspieranie nierentownych przedsiębiorstw w sektorze budowlanym, co ma wpływ na znajdujący się na niższym szczeblu sektor maszyn budowlanych, a także brak prywatnej własności gruntów i związane z tym nieprzejrzyste i umotywowane politycznie przydzielanie gruntów.

(83)

Po piąte, zawarte w skardze twierdzenie, że koszty wynagrodzeń są zniekształcone, uzasadniono faktem, że w Chinach działa tylko jeden prawnie uznany związek zawodowy, ACFTU. Związek ten również podlega kierownictwu KPCh. Ponadto Chiny nadal nie ratyfikowały szeregu najważniejszych konwencji międzynarodowych dotyczących pracy. Poza tym na chińską siłę roboczą wpływa system rejestracji gospodarstw domowych, który przyjęto w celu ukierunkowania alokacji zasobów siły roboczej na rozwój przemysłu ciężkiego na obszarach miejskich i który, biorąc pod uwagę dyskryminacyjne traktowanie pracowników migrujących, skutecznie zniekształca koszty wynagrodzeń w Chinach.

(84)

Po szóste, producenci podestów ruchomych przejezdnych korzystają z dostępu do finansowania dzięki instytucjom, które wdrażają cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają niezależnie od państwa. W Chinach nie tylko najważniejsze banki są własnością państwa, lecz także banki prywatne muszą uwzględniać przy prowadzeniu swojej działalności politykę krajową, co przekłada się m.in. na fakt, że inwestycje są preferencyjnie kierowane do „promowanych” gałęzi przemysłu. W skardze zilustrowano te korzyści dla chińskich producentów podestów ruchomych przejezdnych, wymieniając pożyczki uzyskane w przeszłości przez Liugong, grupę Sany, a także XCMG, Zoomlion, Sonoboom i Dingli, oraz uzupełniając te informacje sprawozdaniami, które wskazują na motywację polityczną instytucji finansowych udzielających tych pożyczek.

(85)

Skarżący wskazał ponadto, że ratingi obligacji i kredytowe w Chinach są często zniekształcone i systematycznie odpowiadają niższym ratingom międzynarodowym, co leży u podstaw istniejącego zadłużenia sektora przedsiębiorstw państwowych. Wynika to z „domniemanych gwarancji rządowych” udzielanych „promowanym” lub innym wyznaczonym sektorom, wykluczających niewykonanie zobowiązań z tytułu obligacji.

(86)

Ogólnie skarżący stwierdził, że cały chiński rynek podlega zakłóceniom systemowym, które dotyczą sektora podestów ruchomych przejezdnych i całej gospodarki. Rząd ChRL ingeruje we wszystkie poziomy łańcucha dostaw podestów ruchomych przejezdnych, tworząc sytuację, w której zakłócenia spowodowane przez rząd wpływają w taki czy inny sposób na materiały do produkcji, materiały do produkcji tych materiałów i tak dalej.

(87)

Podsumowując, skarżący stwierdził, że ze względu na istnienie w sektorze podestów ruchomych przejezdnych znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, wartość normalną należy obliczyć wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia w reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju i odpowiednim poziomie ochrony socjalnej i ochrony środowiska.

(88)

Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w Chinach. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy. Dowody w aktach sprawy obejmowały dowody zawarte w sprawozdaniu oraz w jego zaktualizowanej wersji („zaktualizowane sprawozdanie”) (7), które opierają się na publicznie dostępnych źródłach.

(89)

Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w chińskiej gospodarce ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty postępowaniem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia występowania znaczących zakłóceń w Chinach.

(90)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji „socjalistycznej gospodarki rynkowej”. Koncepcja ta jest zapisana w chińskiej konstytucji i determinuje sposób zarządzania gospodarką Chin. Podstawową zasadą jest „socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, a mianowicie własność środków produkcji w rękach całego ludu i zbiorowa własność środków produkcji w rękach osób pracujących” (8).

(91)

Gospodarka państwowa jest „wiodącą siłą gospodarki narodowej”, a państwo posiada mandat „do zapewnienia konsolidacji i wzrostu” (9). W związku z tym ogólna struktura chińskiej gospodarki nie tylko umożliwia znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, ale wyraźnie sankcjonuje takie interwencje. Idea nadrzędności własności publicznej nad własnością prywatną przenika cały system prawny i stanowi ogólną zasadę podkreślaną we wszystkich głównych aktach prawnych.

(92)

Doskonałym przykładem jest chińskie prawo rzeczowe: odnosi się ono do podstawowego etapu socjalizmu i powierza państwu utrzymanie podstawowego systemu gospodarczego, w ramach którego własność publiczna odgrywa dominującą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na ich rozwój obok własności państwowej (10).

(93)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem KPCh. Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobowym), tworząc podstawową strukturę, w której nie można odróżnić ról KPCh i państwa.

(94)

W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. jeszcze bardziej podkreślono wiodącą rolę KPCh, potwierdzając ją w tekście art. 1 konstytucji.

(95)

Po już istniejącym pierwszym zdaniu przepisu: „[s]ystem socjalistyczny jest podstawowym systemem Chińskiej Republiki Ludowej” dodano nowe zdanie w brzmieniu: „[p]odstawową cechą socjalizmu o chińskiej specyfice jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin” (11). Świadczy to o niekwestionowanej i coraz większej kontroli KPCh nad chińskim systemem gospodarczym.

(96)

To przywództwo rządowe i kontrola rządowa nierozerwalnie wiążą się z ustrojem chińskim, a ich zakres jest znacznie większy niż w innych państwach, w których ogólna kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem mechanizmów rynkowych.

(97)

Państwo chińskie stosuje interwencjonizm gospodarczy, dążąc do osiągnięcia celów, które nie odzwierciedlają przeważających warunków ekonomicznych na wolnym rynku, tylko pokrywają się z programem politycznym określonym przez KPCh (12). Stosowane przez władze chińskie narzędzia interwencjonizmu gospodarczego obejmują różne obszary, w tym system planowania przemysłowego, system finansowy oraz poziom otoczenia regulacyjnego.

(98)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznacza się w ramach złożonego systemu planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w państwie. Wszystkie te plany obejmują kompleksowy i złożony model sektorów i przekrojowych strategii obejmujący wszystkie szczeble administracji.

(99)

Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich branż/sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. Niektóre plany nadal zawierają wyraźne cele w zakresie produkcji.

(100)

Zgodnie z planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są traktowane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.).

(101)

Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych w ramach systemu planowania. Jest to spowodowane nie tylko wiążącym charakterem planów, ale również faktem, że odpowiednie chińskie organy na wszystkich szczeblach władzy stosują się do systemu planów i wykorzystują odpowiednio przyznane im uprawnienia, skłaniając tym samym podmioty gospodarcze do przestrzegania priorytetów określonych w planach (13).

(102)

Po drugie, na poziomie przydziału środków finansowych system finansowy Chin jest zdominowany przez będące własnością państwa banki komercyjne i banki realizujące politykę rządu. Ustanawiając i wdrażając swoją politykę kredytową, banki te muszą dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, a nie oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (14).

(103)

To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Ponadto instytucjonalna i operacyjna struktura tych obszarów sektora finansowego nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (15).

(104)

Po trzecie, na poziomie otoczenia regulacyjnego interwencje państwa w zakresie gospodarki przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do osiągania celów politycznych innych niż efektywność gospodarcza, co podważa zasady rynkowe w tym obszarze. Mające zastosowanie ustawodawstwo przewiduje w szczególności, że zamówienia publiczne są udzielane w celu ułatwienia osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Charakter tych celów pozostaje jednak niezdefiniowany, co pozostawia organom decyzyjnym szeroki margines swobody (16).

(105)

Podobnie w obszarze inwestycji rząd ChRL utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ, jeżeli chodzi o miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (17).

(106)

Podsumowując, model ekonomiczny Chin opiera się na szeregu podstawowych aksjomatów, które przewidują wiele różnych form interwencji rządowej i zachęcają do ich stosowania. Tak duża skala interwencji rządowych jest sprzeczna z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (18).

(107)

Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo lub przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki Chin.

(108)

Wśród głównych podmiotów gospodarczych w sektorze produktu objętego postępowaniem znajduje się szereg przedsiębiorstw, w których znaczne udziały posiadają podmioty powiązane z państwem. Przykładowo XCMG jest w 28,24 % własnością państwa (19), udział państwa w Liugong wynosi 31,24 % (20), a w Zoomlion - 17,17 % (21).

(109)

W Chinach kontrola rządu wykracza jednak daleko poza bezpośrednią własność. Oprócz tego, że sektor produktu objętego postępowaniem podlega kilku rządowym strategiom politycznym (opisanym bardziej szczegółowo w sekcji 3.3.4 poniżej), wpływ państwa za pośrednictwem struktur KPCh obecnych w przedsiębiorstwach (opisanych bardziej szczegółowo w sekcji 3.3.3 poniżej) faktycznie skutkuje tym, że podmioty gospodarcze znajdują się pod kontrolą i nadzorem politycznym ze strony rządu. Co więcej, rządową kontrolę i nadzór polityczny można również zaobserwować na poziomie odpowiednich stowarzyszeń branżowych (22), w szczególności Chińskiego Stowarzyszenia Maszyn Budowlanych („CCMA”) (23), które ma również Sekcję ds. Maszyn do Prac Dekoracyjnych i Nadziemnych (24).

(110)

Dla przykładu w art. 3 statutu CCMA zapisano, że organizacja ta „podporządkowuje się ogólnemu przywództwu Komunistycznej Partii Chin i zgodnie z postanowieniami statutu Komunistycznej Partii Chin ustanawia organizacje Komunistycznej Partii Chin w celu realizacji działalności partii i zapewnia niezbędne warunki dla działalności organizacji partyjnych. Podmiotem odpowiedzialnym za rejestrację tego stowarzyszenia i zarządzanie nim jest Ministerstwo Spraw Cywilnych Chińskiej Republiki Ludowej, a podmiotem odpowiedzialnym za rozbudowę partii jest Komitet Partii SASAC” oraz że organizacja ta „przyjmuje profesjonalne doradztwo i nadzór ze strony podmiotów odpowiedzialnych za rejestrację i zarządzanie, podmiotów odpowiedzialnych za budowanie partii, a także departamentów odpowiedzialnych za zarządzanie przemysłem” (25). Ponadto zgodnie z art. 36 statutu osoby kierujące stowarzyszeniem muszą „[u]znawać przywództwo Komunistycznej Partii Chin, wspierać socjalizm o chińskiej specyfice, zdecydowanie wdrażać linię, zasady i politykę partii oraz mieć dobre cechy polityczne” (26).

(111)

XCMG, Sinoboom, Liugong oraz Zoomlion są członkami CCMA, a XCMG i Zoomlion mają również swoich wiceprzewodniczących stowarzyszenia (27).

(112)

W związku z powyższym zarówno państwowi, jak i prywatni producenci w sektorze produktu objętego postępowaniem nie mogą prowadzić działalności na warunkach rynkowych. W sektorze tym zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne są istotnie objęte nadzorem politycznym i otrzymują wytyczne polityczne.

(113)

Rząd ChRL posiada możliwość ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. W rzeczy samej komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych stanowią istotny kanał umożliwiający państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych. Ingerencje KPCh w proces podejmowania decyzji operacyjnych stały się normą nie tylko w przedsiębiorstwach państwowych, ale również prywatnych (28), a biorąc pod uwagę, jak bardzo w Chinach zrosły się struktury państwowe i partyjne, KPCh rości sobie prawo do kierowania praktycznie każdym aspektem gospodarki kraju.

(114)

Zgodnie z chińskim prawem spółek w każdym przedsiębiorstwie należy ustanowić organizację partyjną KPCh (składającą się z co najmniej trzech członków KPCh, jak określono w statucie KPCh (29)), a przedsiębiorstwo zapewnia warunki konieczne do prowadzenia działalności przez organizację partyjną.

(115)

W przeszłości wymóg ten nie zawsze był spełniany lub nie był egzekwowany w rygorystyczny sposób. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak w coraz większym stopniu rościć sobie prawo do kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki (30), w tym wywierając presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się „patriotyzmem” i postępowania zgodnie z polityką partii (31).

(116)

Już w 2017 r. informowano, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierały coraz większą presję, aby zapewniono im możliwość podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (32). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, we wszystkich sektorach, w tym do producentów produktu objętego postępowaniem i ich dostawców materiałów.

(117)

Ponadto w dniu 15 września 2020 r. opublikowano dokument zatytułowany „Wytyczne Biura Generalnego Komitetu Centralnego KPCh w sprawie intensyfikacji prac Zjednoczonego Frontu w sektorze prywatnym w nowej erze” („Wytyczne”) (33), który jeszcze bardziej zwiększył rolę komitetów partyjnych w przedsiębiorstwach prywatnych.

(118)

Sekcja II.4 Wytycznych stanowi: „[m]usimy zwiększyć ogólną zdolność Partii do przewodzenia pracom Zjednoczonego Frontu w sektorze prywatnym i skutecznie zintensyfikować prace w tym obszarze”, a sekcja III.6 stanowi: „[m]usimy jeszcze bardziej zintensyfikować budowanie Partii w przedsiębiorstwach prywatnych i umożliwić komórkom Partii skuteczne odgrywanie roli twierdzy, a członkom Partii odegranie roli awangardowych liderów i pionierów”. W wytycznych podkreśla się zatem rolę KPCh w przedsiębiorstwach i innych podmiotach sektora prywatnego oraz dąży się do zwiększenia tej roli (34).

(119)

Dochodzenie potwierdziło, że pokrywanie się stanowisk kierowniczych z członkostwem w KPCh lub z funkcjami partyjnymi zachodzi również w sektorze podestów ruchomych przejezdnych.

(120)

Na przykład w przypadku XCMG prezes XCMG Group i XCMG Machinery pełni również funkcję sekretarza partii. Ponadto dyrektor generalny XCMG Group i dyrektor XCMG Machinery jest nie tylko zastępcą sekretarza komitetu partyjnego w XCMG Group, ale także pełnił wcześniej funkcję członka Grupy Liderów Partii w Biurze Miejskiego Rządu Xuzhou, a także zastępcy sekretarza generalnego Miejskiego Komitetu KPCh Xuzhou (35).

(121)

XCMG bardzo wyraźnie podkreśla swoją bezwarunkową lojalność wobec KPCh i gotowość do zaakceptowania wiodącej roli partii. Według oświadczeń XCMG: „[e]kologiczny system budowania partii »Czerwony XCMG« wykorzystuje chwalebną historyczną tradycję XCMG Group jako »czerwony gen«, budowanie siły organizacyjnej oddolnych organizacji partyjnych jako »czerwoną komórkę« oraz rolę wysokiej jakości pracy na rzecz budowania partii jako »czerwony silnik«”. Ponadto „[w] ciągu 80 lat od utworzenia XCMG zawsze uwzględniało przywództwo partii na wszystkich szczeblach działalności przedsiębiorstwa, czyniąc partię najbardziej niezawodną podstawową siłą w burzliwych czasach zapewniając właściwy kierunek rozwoju biznesowego przedsiębiorstwa”. Najwyraźniej XCMG zamierza kontynuować swoje oddanie KPCh również w przyszłości, ponieważ przedsiębiorstwo „będzie kierować się myślą Xi Jinpinga o socjalizmie o chińskiej specyfice w nowej erze, w pełni wdroży ducha XX Kongresu Narodowego KPCh i dwóch ważnych przemówień Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga, zdecydowanie weźmie na swoje barki ważną misję przedsiębiorstw państwowych, które są »filarami« gospodarki socjalistycznej o chińskiej specyfice, […] będzie kierować wysokiej jakości rozwojem przedsiębiorstwa pod silnym przywództwem Partii i wniesie nowy i większy wkład w realizację chińskiego marzenia o wielkim ożywieniu narodu chińskiego!” (36). Jednocześnie oświadczenie to sugeruje również, że XCMG, niezależnie od formalnej struktury udziałów, samo uznaje się za przedsiębiorstwo państwowe.

(122)

Jeśli chodzi o Liugong, prezes i dyrektor generalny tego przedsiębiorstwa jest członkiem KPCh i pełnił funkcję delegata na XIII OZPL oraz delegata na XIII Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych Regionu Autonomicznego Guangxi Zhuang. Ponadto wiceprezes spółki pełni funkcję sekretarza komitetu partyjnego przedsiębiorstwa oraz, oprócz wielu innych funkcji politycznych, delegata na XIV Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych Regionu Autonomicznego Guangxi Zhuang (37).

(123)

Ponadto, na podstawie art. 31 statutu spółki Liugong (38) komitet KPCh w tym przedsiębiorstwie

„wykonuje następujące zadania zgodnie ze statutem Komunistycznej Partii Chin i innych przepisów partyjnych:

(124)

Ponadto zgodnie z art. 32 statutu spółki: „Komitet Partii w spółce […] tworzy system i mechanizm umożliwiający organizacji partyjnej udział w podejmowaniu decyzji dotyczących najważniejszych kWestii oraz wspiera zarząd, radę nadzorczą i szczebel kierowniczy w wykonywaniu ich uprawnień zgodnie z prawem”. Art. 33 stanowi, że „[g]łówne procedury dotyczące udziału Komitetu Partii w podejmowaniu decyzji w najważniejszych sprawach spółki są następujące: Komitet Partii organizuje spotkania w celu omówienia i przeanalizowania najważniejszych spraw, które zarząd i szczebel kierowniczy zamierzają rozstrzygnąć, oraz przedstawia opinie i sugestie” (39).

(125)

Podobne spostrzeżenia można poczynić w odniesieniu do przedsiębiorstwa Zoomlion, którego prezes sprawuje liczne funkcje publiczne, w tym był delegatem na XVI, XVII i XIX Kongres Krajowy KPCh, deputowanym do X i XII OZPL, delegatem na VIII, IX i X Kongres KPCh w prowincji Hunan oraz członkiem X Komitetu Komunistycznej Partii Chin w prowincji Hunan. Oprócz tego prezes Zoomlion pełni również funkcję wiceprzewodniczącego CCMA (40).

(126)

Ponadto od lat Zoomlion gorliwie pozwala kierownictwu KPCh podejmować decyzje biznesowe, co wynika z jego oświadczeń z 2021 r.: „W całym procesie reform i innowacji w Zoomlion budowanie partii zawsze było podwaliną dla wszystkich prac i odgrywało główną rolę w politycznym przewodnictwie i wspieraniu wysokiej jakości rozwoju, gwarantując, że firma jest stabilna i posuwa się naprzód na drodze trwałego rozwoju wysokiej jakości. […] Podporządkowanie się przywództwu partii i wzmocnienie budowania partii są podstawą i duszą reformy przedsiębiorstw. Zoomlion zawsze kładło nacisk na reformę i rozwój przedsiębiorstw poprzez budowanie partii, w pełni umocowując rolę organizacji partyjnych w przejmowaniu ogólnej odpowiedzialności i koordynowaniu działań wszystkich stron, a także wykorzystując zalety budowania partii, by zapewnić standaryzację i stabilność reformy przedsiębiorstwa. »Podporządkowanie się przywództwu partii« jest podstawą reformy i rozwoju przedsiębiorstw. W ciągu ostatnich 20 lat Zoomlion doświadczył dwóch istotnych wyzwań, a mianowicie reformy systemu nauki i technologii oraz reformy przedsiębiorstw państwowych […]. Reforma i restrukturyzacja trwały ponad dziesięć lat, a komitet partii na wyższym szczeblu zawsze nalegał na wyznaczanie kierunku i zarządzanie ogólną sytuacją oraz wstępne zatwierdzanie najważniejszych kWestii; […] przywództwo partii jest ściśle zaangażowane we wszystkie aspekty reformy i osadzone na wszystkich poziomach ładu korporacyjnego, nadając właściwy kierunek reformie i zapewniając skuteczne środki. […] W ciągu pierwszych 20 lat Zoomlion odnotowało szybki rozwój, potem doświadczyło 5-letniego spowolnienia w branży, a od 2017 r. znajduje się ponownie na ścieżce wzrostu. Zoomlion zawsze kładło nacisk na rozwój poprzez budowanie partii i przekuło unikatowe zalety budowania partii w przedsiębiorstwach w produktywność, konkurencyjność i spójność” (41).

(127)

Również w przypadku Sinoboom funkcje kierownicze pokrywają się z funkcjami pełnionymi w KPCh, ponieważ prezes tego przedsiębiorstwa jest nie tylko członkiem KPCh, ale również delegatem na XIV Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych Prowincji Hunan (42).

(128)

Ponadto publicznie dostępne informacje wskazują na ścisłą współpracę między Sinoboom a organami rządowymi, a także instytucjami finansowymi prowadzącymi politykę przemysłową narzuconą przez państwo: „w siedzibie projektu International Intelligent Manufacturing City realizowanego przez SINOBOOM Intelligent odbyła się ceremonia z okazji dołączenia [Sinoboom] do grona 50 największych na świecie przedsiębiorstw z branży maszyn inżynieryjnych oraz ukończenia i oddania do użytku pierwszego etapu SINOBOOM International Intelligent Manufacturing City. Będąc świadkami kolejnego historycznego momentu na drodze do wysokiej jakości rozwoju SINOBOOM Intelligent, wydarzeniu wzięli udział […] główny inżynier i inspektor pierwszego szczebla w Departamencie Przemysłu i Technologii Informacyjnych Prowincji Hunan, […], zastępca burmistrza Miejskiego Rządu Ludowego Changsha, […], sekretarz Miejskiego Komitetu Partii w Ningxiang, […], zastępca sekretarza Miejskiego Komitetu Partii i burmistrz Ningxiang oraz inni przywódcy władz prowincji i miast, […], zastępca sekretarza Komitetu Partii, wiceprzewodniczący i dyrektor generalny Caixin Financial Holdings, […], sekretarz generalny Chińskiego Stowarzyszenia Przemysłu Maszyn Budowlanych, Xu Hongxia, dyrektor generalny [Sinoboom], oraz przedstawiciele partnerów takich jak instytucje finansowe. […] Jako ważny partner [Sinoboom], HUNAN CHASING Financial Holdings zapewniło poprzez swoje jednostki zależne świadczenie [na rzecz Sinoboom] innowacyjnych, kompleksowych usług finansowych obejmujących cały łańcuch przemysłowy, pomagając [Sinoboom] w przejściu na rynek kapitałowy, co spotkało się z dużym uznaniem [Sinoboom]. […] W przyszłości HUNAN CHASING Financial Holdings będzie konsekwentnie realizować strategiczne pozycjonowanie i misję »trzech wzrostów i czterech nowości« w naszej prowincji, […] świadczyć innowacyjne kompleksowe usługi finansowe obejmujące cały cykl życia i cały łańcuch przemysłowy dla przedsiębiorstw w naszej prowincji oraz stale przyczyniać się swoją mądrością i siłą do wysokiej jakości rozwoju gospodarczego naszej prowincji” (43).

(129)

Obecność państwa i interwencja państwa na rynkach finansowych oraz w zakresie zaopatrzenia w surowce i czynniki produkcji na dalszym etapie powoduje dodatkowe zakłócenia na rynku (44). W związku z tym obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach prowadzących działalność w sektorze podestów ruchomych przejezdnych i w innych sektorach (m.in. w sektorze finansowym i sektorze materiałów wsadowych) zapewnia rządowi ChRL możliwość ingerowania w ceny i koszty.

(130)

Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym, prowincjonalnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki. Cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla.

(131)

Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w Chinach powoduje, że zasoby są przesuwane do sektorów uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (45).

(132)

Władze chińskie wprowadziły szereg strategii politycznych dotyczących funkcjonowania sektora produktu objętego postępowaniem.

(133)

Celem 14. planu pięcioletniego jest „[p]romowanie optymalizacji i modernizacji przemysłu wytwórczego […], [z]budowanie zaawansowanych klastrów produkcyjnych i promowanie innowacyjnego rozwoju gałęzi przemysłu, takich jak […] maszyny budowlane”, a także zapewnienie „dogłębnej realizacji specjalnych projektów mających na celu zwiększenie podstawowej konkurencyjności i transformacji technologicznej przemysłu wytwórczego, zachęcanie przedsiębiorstw do stosowania zaawansowanych i odpowiednich technologii, przyspieszenie modernizacji sprzętu i stosowanie nowych produktów na dużą skalę” (46).

(134)

Cele te uszczegółowiono w zawiadomieniu w sprawie opinii wykonawczej dotyczącej zwiększenia niezawodności przemysłu wytwórczego opublikowanym przez Ministerstwo Przemysłu i Technologii Informacyjnych w 2023 r., określając „strategiczne cele polegające na transformacji w potęgę w zakresie produkcji i jakości, z naciskiem na kluczowe gałęzie przemysłu, takie jak przemysł maszynowy […, tak aby] utworzyć grupę przedsiębiorstw produkcyjnych o wysokiej niezawodności produktów, silnej konkurencyjności rynkowej i silnym wpływie marki” wskazując konkretnie sektory wyższego szczebla, które powinny otrzymać wsparcie w pierwszej kolejności: „[u]kłady wtrysku paliwa, układy zmiany przełożenia pod obciążeniem w ciągnikach, układy oczyszczania spalin, cyfrowe elementy hydrauliczne i zintegrowane układy napędu elektrycznego do maszyn budowlanych […] oraz ogólne podstawowe części, takie jak wysokiej klasy łożyska, precyzyjne przekładnie, wysokowytrzymałe elementy złączne, wysokowydajne uszczelnienia (47)”.

(135)

Ponadto Ministerstwo Przemysłu i Technologii Informacyjnych przedstawiło bardziej szczegółowo działania rządu ChRL w zawiadomieniu w sprawie planu prac na rzecz trwałego wzrostu w przemyśle maszynowym na lata 2023-2024 (48). Zgodnie z tym planem pracy rząd ChRL zamierza „zintensyfikować budowanie marek wysokiej jakości, [p]rzeprowadzić działania mające na celu poprawę niezawodności produktów mechanicznych, [w]drożyć projekty tworzenia fundamentów dla niezawodności podstawowych produktów [oraz] zorganizować specjalne działania na rzecz rozwoju chińskich marek, zintensyfikować reklamę i promowanie marek w kluczowych gałęziach przemysłu, takich jak maszyny przemysłowe […], a także zwiększyć konkurencyjność chińskich marek”. W szczególności, jeżeli chodzi o maszyny budowlane, rząd ChRL wskazał, że „podjęte zostaną działania mające na celu poprawę podstawowych zdolności przemysłu i zadbanie o skokowe postępy (49)” oraz że zamierza „[p]okierować przedsiębiorstwa w taki sposób, aby zintensyfikowały badania i częściej stosowały stosowania na dużą skalę kluczowe komponenty, takich jak baterie, silniki i elektroniczne urządzenia w maszynach budowlanych napędzanych nową energią”. Wreszcie rząd ChRL zamierza wspierać popyt na maszyny budowlane przez opracowanie „strategii wsparcia promocji [oraz] rozważenie mechanizmu wycofywania starych maszyn budowlanych z eksploatacji oraz wspieranie odpowiednich regionów w przejęciu wiodącej roli we wdrażaniu mechanizmów zarządzania rejestracją maszyn budowlanych i ich wycofywania z eksploatacji” (50).

(136)

Na przykład na szczeblu prowincji w 14. planie pięcioletnim Zhejiang dotyczącym rozwoju wysokiej klasy produkcji (51) organy rządowe określiły szereg „kluczowych zadań”, z których jedno polega na wspieraniu sektora „inteligentnego sprzętu specjalnego”, a w szczególności „inteligentnych platform do prac nadziemnych” (52).

(137)

Również na szczeblu prowincji Komisja zauważyła, że w Hunan wprowadzono szczególne środki służące wsparciu sektora podestów ruchomych przejezdnych i jego odpowiednich dostawców (53).

(138)

Na szczeblu miejskim Miejski Komitet Partii w Xuzhou (Jiangsu) i Miejski Rząd, oprócz sformułowania planu rozwoju sektora maszyn budowlanych w Xuzhou na lata 2021-2030) (54), utworzyły specjalny projekt wsparcia o nazwie „Ekosystem Innowacji 333 na rzecz uczynienia maszyn budowlanych przemysłem nr 1” (55) .. Ten miejski projekt został również wskazany przez władze prowincji jako typowy „przykład reform i innowacji na rzecz stworzenia prowincji o silnej pozycji w przemyśle wytwórczym” (56) .. Celem projektu jest uczynienie Xuzhou „stolicą maszyn budowlanych” przez organizowanie klastrów przemysłowych dzięki łączeniu i wspieraniu przedsiębiorstw, w tym XCMG (57), co potwierdził również sekretarz Miejskiego Komitetu Partii w Xuzhou: „Xuzhou będzie rozwijać przemysł maszyn budowlanych z większą determinacją, większym rozmachem i za pomocą bardziej praktycznych środków, a także dążyć do zbudowania zaawansowanego klastra produkcyjnego zdolnego do konkurowania na arenie międzynarodowej, zapewniając silne wsparcie dla Jiangsu w wykazywaniu nowych osiągnięć we wzmacnianiu, uzupełnianiu i rozszerzaniu łańcucha przemysłowego” (58) ..

(139)

Za pomocą tych i innych instrumentów rząd ChRL steruje zatem praktycznie wszystkimi aspektami rozwoju i funkcjonowania tego sektora i rynków wyższego szczebla oraz je kontroluje.

(140)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej dotyczących tego sektora. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(141)

Z informacji zawartych w aktach wynika, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że jest to spowodowane faktem, iż - mimo że chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na zasadach podobnych do tych, które stosuje się w analogicznym prawie obowiązującym w państwach innych niż Chiny - system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów.

(142)

Liczba upadłości nadal jest uderzająco niska w stosunku do wielkości gospodarki tego kraju, zwłaszcza dlatego, że postępowania upadłościowe borykają się z szeregiem niedociągnięć, które skutecznie zniechęcają do składania wniosków o ogłoszenie upadłości. Ponadto organy państwowe nadal pełnią istotną i aktywną rolę w postępowaniach upadłościowych, niejednokrotnie wywierając bezpośredni wpływ na ich rezultat (59).

(143)

Oprócz tego niedociągnięcia w systemie praw własności w Chinach są szczególnie oczywiste w odniesieniu do własności gruntów i praw do użytkowania gruntów (60). Wszystkie grunty są własnością państwa (grunty rolne stanowiące własność wspólną i grunty miejskie będące własnością państwa), a ich przydział stanowi wyłączną prerogatywę państwa. W Chinach przyjęto przepisy prawne służące zagwarantowaniu, aby proces przydziału gruntów przebiegał w przejrzysty sposób i był przeprowadzany po cenach rynkowych - dzięki temu wprowadzono np. postępowania przetargowe w tym zakresie. Przepisy te są jednak nagminnie łamane i w rezultacie niektórzy nabywcy otrzymują grunty nieodpłatnie lub po cenach znacznie niższych od stawek rynkowych (61). Ponadto organy niejednokrotnie dążą do osiągnięcia konkretnych celów politycznych, dlatego też podejmowane przez nie decyzje w kWestii przydziału gruntów są często podporządkowane realizacji określonych planów gospodarczych (62).

(144)

Producenci produktu objętego postępowaniem - podobnie jak inne sektory chińskiej gospodarki - podlegają powszechnym przepisom chińskiego prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego. Z tego powodu przedsiębiorstwa te podlegają także odgórnym zakłóceniom wynikającym z dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego. Na podstawie dostępnych dowodów można stwierdzić, że powyższe ustalenia odnoszą się również w pełni do sektora maszyn budowlanych, a zatem podestów ruchomych przejezdnych. Ilustruje to przykład XCMG w Xuzhou: „aby pomóc XCMG zwiększyć »tonaż« przemysłowy, od 2018 r. władze miejskie Xuzhou zabezpieczyły w drodze zatwierdzeń i rekwizycji ponad 2 000 mu gruntów na potrzeby przemysłu maszyn budowlanych […]” (63). W obecnym dochodzeniu nie ujawniono żadnych informacji, które mogłyby podważyć te ustalenia.

(145)

W świetle powyższego Komisja stwierdziła, że w sektorze produktu objętego postępowaniem dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego.

(146)

W Chinach nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do tworzenia związków zawodowych. Chiny nie ratyfikowały szeregu podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy, w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (64).

(147)

Zgodnie z chińskim prawem krajowym w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od organów państwowych, a jej zaangażowanie w prowadzenie rokowań zbiorowych i ochronę praw pracowników jest minimalne (65). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej.

(148)

W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (66). Z ustaleń tych wynika, że koszty wynagrodzeń w Chinach są zniekształcone.

(149)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor podestów ruchomych przejezdnych nie miałby podlegać opisanemu chińskiemu systemowi prawa pracy. W sektorze występują zatem zniekształcenia kosztów wynagrodzeń zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego postępowaniem lub głównych surowców do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w Chinach).

(150)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w Chinach podlega różnym zakłóceniom.

(151)

Po pierwsze, chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (67), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (68), a także, podobnie jak niefinansowe przedsiębiorstwa państwowe, banki regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd ChRL.

(152)

W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z programem polityki przemysłowej państwa (69). Chociaż uznaje się, że różne przepisy prawne odnoszą się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, przytłaczające dowody, w tym ustalenia poczynione w dochodzeniach w sprawie ochrony handlu, sugerują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu różnych instrumentów prawnych.

(153)

Na przykład rząd ChRL wyjaśnił, że nawet decyzje dotyczące prywatnej bankowości komercyjnej muszą być nadzorowane przez KPCh i pozostawać w zgodzie z polityką krajową. Jednym z trzech nadrzędnych celów państwa w odniesieniu do zarządzania bankowością jest obecnie wzmocnienie przywództwa Partii w sektorze bankowym i sektorze ubezpieczeń, w tym w odniesieniu do kWestii operacyjnych i dotyczących zarządzania (70). Ponadto w kryteriach oceny wyników banków komercyjnych należy obecnie uwzględnić zwłaszcza, w jaki sposób podmioty „służą krajowym celom rozwoju i gospodarki realnej”, a w szczególności, w jaki sposób „obsługują strategiczne i nowo powstające gałęzie przemysłu” (71).

(154)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu ChRL oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej (72). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (73). Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(155)

Po drugie, koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(156)

Po trzecie, chociaż w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem działania sił rynkowych, ale wpływają na nie zakłócenia powodowane przez działanie rządu. Odsetek kredytów udzielanych na poziomie stopy referencyjnej lub poniżej tego poziomu nadal stanowił co najmniej jedną trzecią wszystkich kredytów na koniec 2018 r. (74). Media państwowe w Chinach podały ostatnio, że KPCh wezwała do „obniżenia rynkowej stopy procentowej kredytów” (75). Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(157)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w Chinach wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W rezultacie gwałtownie wzrosła liczba kredytów zagrożonych, przy czym rząd ChRL kilkakrotnie decydował się podjąć działania albo w celu uniknięcia niewykonania zobowiązań, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa „zombie”, albo w celu przeniesienia prawa własności do długu (np. w drodze połączeń lub zamiany długu na udziały w kapitale własnym), co niekoniecznie prowadziło do rozwiązania ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn.

(158)

Zasadniczo, pomimo kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w Chinach występują znaczące zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(159)

W toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że sektor produktu objętego postępowaniem nie pozostaje pod wpływem interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(160)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w zaktualizowanym sprawozdaniu są charakterystyczne dla chińskiej gospodarki. Z dostępnych dowodów wynika, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej oraz w części I zaktualizowanego sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki. To samo odnosi się do opisu czynników produkcji określonych powyżej oraz w części II zaktualizowanego sprawozdania.

(161)

Komisja przypomina, że wytwarzanie produktu objętego postępowaniem wymaga określonych materiałów do produkcji. W przypadku gdy producenci produktu objętego postępowaniem kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Podlegają również systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów. Zakłócenia te zostały szczegółowo opisane powyżej, w szczególności w motywach 3.3.1-3.3.7. Komisja wskazała, że struktura regulacyjna leżąca u podstaw tych zakłóceń ma zastosowanie ogólne, ponieważ producenci podestów ruchomych przejezdnych podlegają tym zasadom jak każdy inny podmiot gospodarczy w Chinach. Zakłócenia mają zatem bezpośredni wpływ na strukturę kosztów produktu objętego postępowaniem.

(162)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej produktu objętego postępowaniem nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II sprawozdania.

(163)

Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całych Chinach. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w Chinach, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej.

(164)

W uwagach przedłożonych w dniu 3 stycznia 2024 r. przedsiębiorstwo Sinoboom wyraziło swoje ogólne stanowisko, zgodnie z którym art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie powinien mieć zastosowania ze względu na brak dowodów na istnienie znaczących zakłóceń w chińskim sektorze podestów ruchomych przejezdnych, i zwróciło się do Komisji o zaakceptowanie cen i kosztów krajowych należycie zgłoszonych przez Sinoboom. Oprócz tego Sinoboom odniosło się do uwag CCCME dotyczących istnienia znaczących zakłóceń. W związku z tym argumenty Komisji dotyczące (rzekomego braku) dowodów na istnienie znaczących zakłóceń wymieniono poniżej w odpowiedzi na argumenty CCCME.

(165)

W dniach 3 i 22 stycznia 2024 r. CCCME przedstawiła szereg uwag i stwierdziła, że nie ma wystarczających dowodów na istnienie znaczących zakłóceń opisanych w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do chińskiego sektora podestów ruchomych przejezdnych, a także wszystkich materiałów do ich produkcji. CCCME zwróciła się zatem do Komisji o zastosowanie cen i kosztów krajowych obowiązujących w Chinach, ponieważ zdaniem CCCME odzwierciedlają one niezniekształcone ceny. Na poparcie swojego stanowiska CCCME wysunęła następujące argumenty.

(166)

Po pierwsze, CCCME twierdziła, że żadne dowody nie wskazują na to, że rynek podestów ruchomych przejezdnych w Chinach charakteryzuje się znaczącymi zakłóceniami. W szczególności sprawozdanie zostało zaktualizowane i nie wymieniono w nim podestów ruchomych przejezdnych, podobnie jak w 14. planie pięcioletnim ani w zawiadomieniu do 14. planu pięcioletniego; w ciągu ostatnich siedmiu lat Chiny otworzyły swój system finansowy i przyjęły inwestycje zagraniczne na swoim terytorium; Chiny osiągnęły znaczne postępy we wzmacnianiu ochrony własności intelektualnej; Chiny uzupełniły również ramy dotyczące przedsiębiorstw państwowych istotnymi reformami, ograniczając nadwyżkę mocy produkcyjnych i zwiększając konkurencyjność tych przedsiębiorstw, co znacznie zmniejszyło liczbę przedsiębiorstw wskazanych jako przedsiębiorstwa „zombie”.

(167)

Argument ten nie mógł zostać przyjęty. Komisja opublikowała i zamieściła w aktach zaktualizowane sprawozdanie, które w dużej mierze potwierdza rodzaje i zakres zakłóceń opisanych w sprawozdaniu oraz zawiera dodatkowe szczegółowe informacje na temat tego, jak przebiega rozwój zakłóceń i jak te zakłócenia się utrzymują. Komisja zauważyła w tym względzie, że chiński system finansowy cechuje się tymi samymi zakłóceniami, jakie zaobserwowano już w momencie publikacji pierwotnego sprawozdania (zob. sekcja 3.3.7 powyżej). To samo dotyczy sektora przedsiębiorstw państwowych (zob. sekcja 3.3.2 powyżej), w którym Komisja zauważyła na przykład, że wszelki rzekomy wzrost konkurencyjności często wynikał z restrukturyzacji przedsiębiorstw podyktowanej polityką.

(168)

Po drugie, fakt, że sektor maszyn budowlanych jest objęty chińskimi programami politycznymi „zielonego rozwoju” i „jakości produktów przemysłowych”, nie oznacza, że w zakres tych strategii politycznych wchodzi sektor podestów ruchomych przejezdnych. Sektor podestów ruchomych przejezdnych należy w rzeczywistości do sektora urządzeń przemysłowych.

(169)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Po pierwsze, podesty ruchome przejezdne są często wykorzystywane w kontekście robót budowlanych, co stoi w sprzeczności z rozróżnieniem CCCME na maszyny budowlane i urządzenia przemysłowe. Ponadto Komisja zwróciła uwagę, że zapisane w 14. planu pięcioletnim ambicje w zakresie ekologizacji i dostosowania przemysłu mają zastosowanie do całej chińskiej gospodarki, co wynika na przykład z art. VIII lub XXXIX 14. planu pięcioletniego.

(170)

Po trzecie, CCCME kWestionuje obecność przedsiębiorstw państwowych w sektorze. W szczególności CCCME nie zgadza się z uznaniem XCMG za przedsiębiorstwo państwowe, ponieważ jego akcje są notowane na giełdzie, a wśród jego akcjonariuszy znajdują się podmioty zagraniczne. Jeżeli chodzi o Liugong, CCCME twierdziła, że przedsiębiorstwo to nie jest przedsiębiorstwem państwowym, lecz spółką publiczną notowaną na giełdzie papierów wartościowych w Shenzhen. W związku z tym CCCME wezwała Komisję do zachowania szczególnej ostrożności w odniesieniu do źródeł i ostrzegła przed wykorzystywaniem niewiarygodnych źródeł informacji, takich jak strona internetowa seetao.com.

(171)

Argument ten nie mógł zostać przyjęty. Przede wszystkim Komisja odniosła się do uwag zawartych w motywach 107-110 dotyczących własności państwowej XCMG oraz Liugong i innych producentów podestów ruchomych przejezdnych, a także innych rodzajów kontroli sprawowanej przez rząd. Ponadto Komisja przypomniała, że zarówno XCMG, jak i Liugong są członkami (a XCMG ma nawet swojego wiceprzewodniczącego) CCMA, która wyraźnie podporządkowuje się przywództwu KPCh i przyjmuje wytyczne biznesowe i nadzór ze strony organów państwowych (zob. motywy 110-111). W związku z tym, niezależnie od nominalnego udziału własności państwowej w tych przedsiębiorstwach lub faktu, że część ich akcji znajduje się w posiadaniu zagranicznych akcjonariuszy, działają one pod kontrolą lub politycznym nadzorem władz ChRL lub zgodnie z wytycznymi władz ChRL, a państwo jest w stanie ingerować w ich ceny lub koszty. Jeżeli chodzi o źródła wykorzystane na poparcie argumentów dotyczących istnienia lub braku znaczących zakłóceń, Komisja zauważyła, że chociaż CCCME zwróciła się do Komisji o wykorzystanie wiarygodnych źródeł, sama CCCME wielokrotnie odnosiła się do źródeł, których nie można uznać za wiarygodne, takich jak gazeta należąca do Centralnego Departamentu Propagandy KPCh.

(172)

Po czwarte, niezależnie od struktury własności XCMG i Liugong, CCCME argumentowała, że ich ograniczony wywóz do UE nie spowodowałby żadnych zakłóceń w całkowitym chińskim wywozie podestów ruchomych przejezdnych do UE, ponieważ żadne z tych przedsiębiorstw nie jest podmiotem kształtującym ceny na poziomie UE. Chińscy producenci objęci próbą, którzy, jak się złożyło, są przedsiębiorstwami należącymi w całości do podmiotów ze Stanów Zjednoczonych, wywierają większy wpływ na ustalanie cen w UE.

(173)

Twierdzenie to należy uznać za nieuzasadnione. Na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego Komisja nie ocenia, czy znaczące zakłócenia wpływają na ustalanie cen w Stanach Zjednoczonych, ale czy właściwe jest zastosowanie cen i kosztów krajowych w kraju wywozu ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w tym kraju. Argument ten został zatem odrzucony.

(174)

Po piąte, CCCME twierdziła, że w przedsiębiorstwach nie są obecni przedstawiciele państwa, co umożliwiałaby państwu ingerowanie w ceny lub koszty. W szczególności nie ma dowodów na to, że personel zarządzający XCMG lub Liugong działałby pod wpływem państwa. Podobnie Zoomlion jest również spółką publiczną notowaną na giełdzie, należącą częściowo do prywatnych właścicieli, w tym inwestorów zagranicznych, a SASAC Hunan posiada jedynie 14,4 % jego akcji, co jest niewystarczające do sprawowania jakiejkolwiek istotnej kontroli, która mogłaby powodować zakłócenia.

(175)

Argument ten opiera się na wprowadzającym w błąd twierdzeniu, a mianowicie, że posiadanie udziałów poniżej nominalnej większości udziałów uniemożliwia państwu ingerencję w działalność gospodarczą przedsiębiorstwa. Komisja odrzuciła go z powodów przedstawionych szczegółowo w sekcjach 3.3.2 i 3.3.3 powyżej, w szczególności w motywach 109-111 i 120-129.

(176)

Po szóste, CCCME zwróciła uwagę, że udział urzędników państwowych w ceremoniach inauguracyjnych czy spotkania zarządu przedsiębiorstwa z urzędnikami państwowymi nie stanowią dowodu na jakąkolwiek ingerencję państwa. Takie praktyki są zwyczajem nie tylko w Chinach, ale na przykład również we Francji.

(177)

Komisja nie mogła przyjąć tego argumentu. Oprócz tego, że odniesienia do państw trzecich, takich jak Francja, nie mają znaczenia w obecnym kontekście, Komisja zauważyła, że powiązania między kierownictwem przedsiębiorstw w sektorze podestów ruchomych przejezdnych a chińskim rządem lub członkami KPCh wykraczają daleko poza udział w ceremoniach, jak opisano szczegółowo w sekcji 3.3.3 powyżej.

(178)

Po siódme, w odniesieniu do znaczących zakłóceń na rynkach wyższego szczebla, CCCME zwróciła uwagę na specyfikę dochodzeń prowadzonych w USA, w których wykorzystuje się „niekorzystne dostępne fakty”, a także zauważyła, że ocena w Stanach Zjednoczonych została przeprowadzona ponad trzy lata temu. Ponadto CCCME zakwestionowała potencjał generowania zakłóceń przez 14. plan pięcioletni, cytując jego art. XXXIX i stwierdzając, że przepis ten odnosi się do ambicji środowiskowych w przemyśle wydobywczym, a nie do zakłóceń gospodarczych. W tym kontekście CCCME podkreśliła, że Europa również realizuje zielone ambicje w ramach Zielonego Ładu i pakietu „Gotowi na 55”. Karanie inicjatyw środowiskowych w sytuacji kryzysu klimatycznego zniechęciłoby do takich ambicji i miałoby poważne konsekwencje dla świata.

(179)

Argument ten nie mógł zostać przyjęty. Komisja uzupełniła argumenty przedstawione przez skarżącego własnymi badaniami (zob. sekcje 3.3.1-3.3.7), wykazując tym samym istnienie znaczących zakłóceń, niezależnie od wartości dowodowej oceny dokonanej przez USA. Podobnie, potencjał generowania zakłóceń przez 14. plan pięcioletni, który jest centralnym dokumentem złożonego chińskiego systemu rządowego planowania przemysłowego, został szczegółowo wyjaśniony w zaktualizowanym sprawozdaniu (zob. w szczególności motywy 97-100 powyżej). Przytoczenie jednego cytatu z 14. planu pięcioletniego dotyczącego systemu planowania polityki przemysłowej nie może zmienić faktu, że ten system planowania ma zakłócający wpływ. Komisja zauważyła ponadto, że zielone ambicje Europy nie mają znaczenia w kontekście oceny przeprowadzonej na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(180)

Po ósme, CCCME kWestionuje jakikolwiek związek między konkretnymi producentami baterii do pojazdów elektrycznych a projektami z sektora podestów ruchomych przejezdnych, wskazując również, że modele podestów ruchomych przejezdnych produkowane przez XCMG i wyposażone w silniki przez chińskiego producenta państwowego Yuchai są przeznaczone do konsumpcji własnej, ponieważ silnik ten nie spełnia wysokich wymogów państw trzecich. Podobnie CCCME argumentowała, że umowa między Zoomlion a państwowym przedsiębiorstwem Dongfeng Motor Corporation już wygasła, a tak czy inaczej transakcje w ramach tej umowy były realizowane na warunkach rynkowych. CCCME przypomniała ponadto, że chińscy producenci korzystają z różnych części podestów ruchomych przejezdnych produkowanych przez zachodnich producentów, a unijni producenci tych urządzeń kupują szereg części z Chin.

(181)

Komisja nie przyjęła tego argumentu. W kontekście stwierdzenia obecności przedsiębiorstw państwowych w sektorach wyższego szczebla szczególne warunki umowy między Zoomlion a Dongfeng Motor Corporation mają drugorzędne znaczenie. Podobnie przywołany fakt, że niektóre silniki produkowane przez Yuchai są montowane w modelach podestów ruchomych przejezdnych przeznaczonych na rynek krajowy, nie podważa znaczącej obecności przedsiębiorstw państwowych wśród producentów silników do podestów ruchomych przejezdnych. Komisja zauważyła również, że CCCME nie kWestionuje nawiązania skarżącego do znaczącej obecności przedsiębiorstw państwowych na dalszych rynkach materiałów do produkcji, takich jak wydobycie i przetwarzanie rud metali żelaznych (60 %), działalność wspomagająca górnictwo (97 %) lub wytapianie i przetwarzanie metali żelaznych (72 %). Komisja nie dostrzegła, by znaczenie miał fakt, że chińscy producenci jakoby korzystają z różnych części podestów ruchomych przejezdnych produkowanych przez zachodnich producentów lub że unijni producenci podestów ruchomych przejezdnych nabywają szereg części z Chin.

(182)

Po dziewiąte, CCCME twierdziła, że nie istnieją żadne dowody wskazujące na to, że sektor podestów ruchomych przejezdnych czerpie korzyści z polityki publicznej lub środków publicznych faworyzujących dostawców krajowych. CCCME argumentowała w tym względzie, że odniesienie w 14. planie pięcioletnim do „sektorów wschodzących” nie może w żaden sposób przekładać się na istnienie dyskryminacji lub zakłóceń, chociażby dlatego, że podestów ruchomych przejezdnych nie zalicza się do sprzętu wysokiej klasy. Ponadto sektor podestów ruchomych przejezdnych nie czerpie korzyści z inicjatywy Pasa i Szlaku, która nie dotyczy urządzeń przemysłowych - do których należą podesty ruchome przejezdne - lecz sektora budowlanego, w którym zdaniem CCCME nie występują zakłócenia i którego rozwój jest w każdym razie niezależny od sektora podestów ruchomych przejezdnych. CCCME argumentowała, że władze chińskie raczej deregulują sektor budowlany i że chociaż interwencje rządowe w tym sektorze są niezbędne, pożyczki dla deweloperów są udzielane według wartości rynkowej.

(183)

Argument ten nie przekonał Komisji. Jak wyjaśniono szczegółowo w sekcji 3.3.4, sektor podestów ruchomych przejezdnych czerpie korzyści z licznych polityk publicznych, zarówno bezpośrednio, jak i jako część większego sektora, w którym działają producenci podestów ruchomych przejezdnych (zob. w szczególności motywy 133-137). Ponadto Komisja uznała, że wskazanie przez CCCME sektora budowlanego jako obszaru, w którym obowiązują zasady rynkowe, jest wysoce niewiarygodne, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że chiński sektor mieszkaniowy, tj. sektor bezpośrednio powiązany z sektorem budowlanym, pozostaje przedmiotem działań regulacyjnych podejmowanych przez władze chińskie (76). W związku z tym Komisja odrzuciła argumenty CCCME.

(184)

Na koniec CCCME przywołała argument, że Chiny osiągnęły znaczne postępy w sektorze postępowań upadłościowych, a także że wdrożyły istotne reformy ram dotyczących przedsiębiorstw państwowych, ograniczając nadwyżkę mocy produkcyjnych i zwiększając ich konkurencyjność, co znacznie zmniejszyło liczbę przedsiębiorstw zombie i zmniejszyło zakłócenia na rynku.

(185)

Argument ten jest zasadniczo powtórzeniem argumentu, do którego odniesiono się już w motywie 167 powyżej. Komisja zauważyła ponadto, że zamiast przedstawiać fakty dotyczące rzekomych reform rynkowych CCCME odniosła się do oświadczenia rządu ChRL z 2017 r. oraz do artykułów stron trzecich, które de facto potwierdzają istnienie zakłóceń. Argument ten został zatem odrzucony.

(186)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(187)

Jak wyjaśniono w motywach 57-58 powyżej, Komisja wydała dwie noty w odniesieniu do akt dotyczące źródeł do celów określenia wartości normalnej: pierwszą notę dotyczącą czynników produkcji z dnia 21 grudnia 2023 r. i drugą notę dotyczącą czynników produkcji z dnia 17 maja 2024 r. W notach tych opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów, a ponadto odniesiono się do uwag otrzymanych przez strony na temat tych elementów i odpowiednich źródeł. W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja poinformowała zainteresowane strony, że zamierza wybrać Brazylię jako odpowiedni reprezentatywny kraj w niniejszej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(188)

Komisja nie była w stanie wskazać państwa o takim samym poziomie rozwoju gospodarczego jak Chiny, w którym produkuje się produkt objęty dochodzeniem i w którym są łatwo dostępne odpowiednie informacje finansowe. W związku z tym Komisja poszukiwała potencjalnych reprezentatywnych krajów, w których produkuje się produkt należący do tej samej ogólnej kategorii lub sektora co produkt objęty dochodzeniem.

(189)

W celu wyboru reprezentatywnego kraju Komisja zidentyfikowała produkt należący do tej samej ogólnej kategorii co podesty ruchome przejezdne. Produktem tym są platformy ruchome montowane na samochodach ciężarowych. Platformy ruchome montowane na samochodach ciężarowych składają się z tych samych głównych części, co szereg kategorii podestów ruchomych przejezdnych, ale są instalowane na tylnej części podwozia samochodu ciężarowego. Pojazdy są nabywane przez producentów i mają minimalny wpływ na konstrukcję części podnoszącej platformy. Platformy ruchome montowane na samochodach ciężarowych uznano za wystarczająco zbliżone pod względem końcowego zastosowania, procesu produkcji i materiałów do produkcji, a tym samym pod względem kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków, aby można je było uznać za produkt należący do tej samej kategorii ogólnej co produkt objęty dochodzeniem.

(190)

Sinoboom zaproponowało stosowanie żurawi ruchomych i gąsienicowych produkowanych przez Liebherr-International AG w Brazylii jako produktu należącego do tej samej kategorii ogólnej co podesty ruchome przejezdne.

(191)

Komisja odrzuciła ten wniosek, ponieważ żurawie są urządzeniami do obsługi materiałów, wykorzystywanymi do podnoszenia towarów, a nie osób. Te pierwsze są wyraźnie wyłączone z zakresu produktu objętego dochodzeniem.

(192)

Komisja zidentyfikowała produkcję platform ruchomych montowanych na samochodach ciężarowych w dwóch krajach o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co Chiny: Brazylii i Serbii.

(193)

Zakład produkcyjny w Serbii nie prowadził działalności w okresie objętym dochodzeniem. W związku z tym Komisja wybrała Brazylię jako odpowiedni reprezentatywny kraj, ponieważ kraj ten produkował platformy ruchome montowane na samochodach ciężarowych. Następnie Komisja zbadała dostępność danych finansowych.

(194)

Jeżeli chodzi o Brazylię, platformy montowane na samochodach ciężarowych produkowało przedsiębiorstwo Madal Palfinger Brazil, będące jednostką zależną należącą w 100 % do przedsiębiorstwa Palfinger GmbH, producenta podestów ruchomych przejezdnych z siedzibą w Austrii. Dostępne były dane finansowe za 2022 r. i 2023 r. obejmujące cały okres objęty dochodzeniem.

(195)

Przedsiębiorstwo Dingli oraz CCCME twierdziły, że brazylijskie przedsiębiorstwo Madal Palfinger nie jest odpowiednim źródłem danych dotyczących zysku oraz kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, ponieważ nie wytwarza produktu objętego dochodzeniem.

(196)

Dingli argumentowało również, że Madal Palfinger jest jednostką zależną należącą w 100 % do przedsiębiorstwa z UE.

(197)

Komisja odrzuciła te argumenty, uzasadniając to faktem, że poza Meksykiem i Turcją w żadnym innym odpowiednim kraju o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego nie wytwarzano produktu objętego dochodzeniem. Własność brazylijskiego producenta przez UE uznano za nieistotną, ponieważ Madal Palfinger stanowi integralną część krajowego kompleksu przemysłowego w Brazylii i Ameryce Łacińskiej.

(198)

W uwagach do drugiej noty CCCME zauważyła, że jeśli znaczna część działalności Madal Palfinger obejmuje transakcje i operacje wewnątrzgrupowe, kosztów i zysków przedsiębiorstwa nie można uznać za wiarygodne na potrzeby skonstruowania wartości normalnej, ponieważ transakcji tych nie dokonuje się w zwykłym obrocie handlowym.

(199)

Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ po zbadaniu szczegółowych sprawozdań finansowych Madal Palfinger za okres objęty dochodzeniem nie znalazła żadnych oznak „niewiarygodnych transakcji wewnątrzgrupowych”. Ponadto CCCME nie przedstawiła żadnych dowodów na to, że z tego rodzaju transakcji składała się znaczna część działalności Madal Palfinger.

(200)

CCCME argumentowała, że Brazylia stosuje obecnie środki antydumpingowe lub wyrównawcze w odniesieniu do stali walcowanej na gorąco, blach grubych, drutu stalowego, płaskowników stalowych, rur ze stali węglowej, rur ze stali nierdzewnej, rur miedzianych i walcowanych na zimno cienkich blach ze stali nierdzewnej. Ponieważ materiały stalowe, w tym walcowane na gorąco cienkie i grube blachy stalowe, pręty stalowe i drążone kształtowniki konstrukcyjne, są podstawowymi materiałami do produkcji podestów ruchomych przejezdnych, środki ograniczające przywóz zniekształciły ceny tych stalowych materiałów na brazylijskim rynku krajowym.

(201)

Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ nie uważa się, aby środki ochrony handlu zakłócały rynki, na których są stosowane. Wręcz przeciwnie, środki te mają służyć przywróceniu równych warunków działania. Samo istnienie tych środków nie może być powodem wykluczenia kraju jako reprezentatywnego.

(202)

Po ustaleniu, że Brazylia może być uznana za odpowiedni reprezentatywny kraj ze względu na podobny poziomu rozwoju co Chiny i dostępność odpowiednich danych finansowych, Komisja nie uznała za konieczne dokonywania oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska innych potencjalnych reprezentatywnych krajów.

(203)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Brazylia spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj.

(204)

W pierwszej nocie Komisja podała wykaz czynników produkcji, takich jak materiały, energia i nakłady pracy, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego dochodzeniem i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia łatwo dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie.

(205)

Następnie w drugiej nocie Komisja stwierdziła, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji, w szczególności surowców. Ponadto Komisja stwierdziła, że wykorzysta dane statystyczne opublikowane przez Brazylijski Instytut Geografii i Statystyki (IBGE) do ustalenia niezniekształconych kosztów pracy (78), dane statystyczne dotyczące cen energii elektrycznej opublikowane przez rząd Brazylii w Miesięcznym Biuletynie Energetycznym do ustalenia kosztów energii elektrycznej (79) oraz ceny gazu dla użytkowników przemysłowych w Brazylii, opublikowane przez Ministerstwo Górnictwa i Energii (80).

(206)

CCCME i Sinoboom twierdziły, że Komisja przedstawiła jedynie ostateczne ceny uwzględniające opłacone cło i nie ujawniła „surowych danych”, na podstawie których ustaliła ostateczną niezniekształconą wartość.

(207)

Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ poinformowała strony, że oparła się na GTA, łatwo dostępnym źródle informacji zawierających ceny uwzględniające opłacone cło. Ponadto nie było jasne, co oznaczały „surowe dane” w argumentacji CCCME i Sinoboom.

(208)

W drugiej nocie Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że ze względu na wyjątkowo dużą liczbę czynników produkcji u objętych próbą współpracujących producentów eksportujących, którzy dostarczyli pełne informacje, oraz nieznaczny udział niektórych surowców w całkowitych kosztach produkcji, pozycje o znikomej wadze pod względem wartości zaliczono do „materiałów zużywalnych”. Ponadto Komisja poinformowała, że obliczy procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosuje ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców.

(209)

CCCME argumentowała, że grupowanie kosztów poniżej 1 % całości w kategorię materiałów zużywalnych jest niedopuszczalne, ponieważ są to indywidualne pozycje kosztowe.

(210)

Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ ze względu na wyjątkowo dużą liczbę czynników produkcji pogrupowanie materiałów do produkcji o nieznacznym udziale uznano w tym przypadku za właściwe. Ponieważ chodziło o nieznaczne koszty, wpływ na obliczenie marginesu dumpingu uznano za niewielki.

(211)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przedstawione przez zainteresowane strony i zebrane podczas wizyt weryfikacyjnych, w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i ich źródła:

Tabela 1

Czynniki produkcji podestów ruchomych przejezdnych

(212)

W przypadku niektórych czynników produkcji w Brazylii, których cena w bazie danych GTA wyrażona jest w CNY za sztukę, do obliczenia wartości normalnej Komisja posłużyła się ceną uwzględniającą opłacone cło za kilogram, podaną jako cena dodatkowa w GTA, ponieważ takie podejście uznano za trafniejsze ze względu na to, że te czynniki produkcji różnią się wielkością, tj. ich masa może znacznie się różnić. Ceny za sztukę nie odzwierciedlały dokładnie tych różnic.

(213)

Komisja wzięła pod uwagę wartość pośrednich kosztów produkcji, aby uwzględnić koszty, które nie zostały uwzględnione we wspomnianych powyżej czynnikach produkcji. Aby ustalić tę kWotę, Komisja wykorzystała dane pochodzące od objętych próbą producentów eksportujących.

(214)

W następstwie uwag Dingli, CCCME i Sinoboom, zgodnie z którymi wartość odniesienia dla silników opublikowana w drugiej nocie jest nieprawidłowa, Komisja przyjęła ten argument i wykorzystała cenę za kilogram uwzględniającą opłacone cło lub cenę za sztukę uwzględniającą opłacone cło, podaną w GTA jako cena dodatkowa.

(215)

Ze względu na częściowe zastosowanie art. 18 do Sinoboom, zob. motyw 25, Komisja przydzieliła koszty jednego rodzaju materiału do produkcji (wyróżnionego pod względem kosztów produkcji) do innych rodzajów materiałów do produkcji na podstawie obliczonego wskaźnika przydziału. Niektóre koszty uznano za materiały zużywalne.

(216)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta w reprezentatywnym kraju (ex-works), Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną cenę importową stosowaną przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA, do której dodano należności celne przywozowe. Do ceny tej dodano koszty transportu, stosując metodykę opisaną w motywie 218. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cenę jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (84). Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe. Pozostałe wielkości uznano za reprezentatywne.

(217)

W odniesieniu do szeregu czynników produkcji rzeczywiste koszty ponoszone przez współpracujących producentów eksportujących stanowiły znikomy udział w całkowitych kosztach surowców w okresie objętym dochodzeniem. Komisja postanowiła zaliczyć te koszty do materiałów zużywalnych, jak przedstawiono w tabeli 1.

(218)

Komisja ujęła koszt transportu poniesiony przez objętych próbą eksporterów z tytułu dostaw surowców jako odsetek rzeczywistego kosztu każdego surowca, a następnie zastosowała taki sam odsetek wobec niezniekształconego kosztu tego samego surowca w Brazylii, aby uzyskać niezniekształcony koszt transportu. Koszt ten dodano do ceny importowej obejmującej należności celne przywozowe w celu ustalenia niezniekształconej ceny surowców dostarczanych do zakładu producenta w reprezentatywnym kraju.

(219)

Brazylijski Instytut Geografii i Statystyki (IBGE) publikuje szczegółowe informacje na temat wynagrodzeń w różnych sektorach gospodarki Brazylii. Komisja wykorzystała najnowsze dostępne dane statystyczne obejmujące 2021 r. do ustalenia średnich kosztów pracy w sektorze produkcji maszyn, sprzętu oraz urządzeń do przenoszenia i podnoszenia ładunków i ludzi.

(220)

CCCME i Dingli zwróciły się o wykorzystanie statystyk MOP, twierdząc, że dane IBGE opierają się na wynikach dobrowolnego badania.

(221)

Komisja odrzuciła ten wniosek, ponieważ MOP nie rozróżnia wynagrodzeń według szczegółowych kategorii działalności; produkcja jest najbardziej szczegółową kategorią, jaką można zastosować. Ponadto w danych MOP nie ma rozróżnienia w zależności od wielkości przedsiębiorstw. Badanie IBGE służy również jako źródło bazy danych MOP.

(222)

CCCME i Dingli zwróciły się o zastosowanie tabeli 1.1 PIA (85) do obliczenia kosztów pracy, twierdząc, że tabela 1.1 zawiera dane dotyczące liczby pracowników związanych z produkcją i ich wynagrodzenia, natomiast tabela 2.2 zawiera ogólne dane dotyczące lokalnych jednostek przedsiębiorstw przemysłowych, w tym wszystkich pracowników spoza personelu związanego z produkcją.

(223)

Komisja odrzuciła ten wniosek, ponieważ w tabeli 2.2 PIA (86), którą wykorzystano do obliczeń, przedstawiono dane dotyczące znacznie większej liczby kategorii działalności, konkretnie w sektorze produkcji urządzeń do podnoszenia.

(224)

CCCME argumentowała w uwagach związanych z kosztami pracy, że przy obliczaniu składki na ubezpieczenie społeczne Komisja powinna uwzględniać wyłącznie składki na rzecz Instituto Nacional do Seguro Social (INSS) i Fundo de Garantia do Tempo de Serviço (FGTS).

(225)

Twierdzenie to nie zostało poparte dowodami. Komisja tymczasowo odrzuciła ten argument, ponieważ CCCME nie przedstawiła wystarczających dowodów uzasadniających ograniczenie odpowiedniej części kosztów pracy do wyżej wymienionych składek. Zgodnie z informacjami uzyskanymi przez Komisję - w Brazylii istnieją dodatkowe składki (87).

(226)

CCCME i Dingli wnioskowały, aby do obliczenia kosztów pracy stosować kursy wymiany na 2021 r., a nie kursy wymiany w okresie objętym dochodzeniem. Przy przeliczaniu kosztów pracy poniesionych w 2021 r. z reali brazylijskich na juany chińskie Komisja oparła się na kursie wymiany w okresie objętym dochodzeniem

(227)

Komisja odpowiednio skorygowała swoje obliczenia.

(228)

Komisja oparła swoje obliczenia na kosztach pracy z 2021 r., które są jedynymi dostępnymi danymi, a w celu doprowadzenia tych kosztów do rzeczywistych wartości w okresie objętym dochodzeniem Komisja zastosowała wskaźnik kosztów pracy na lata 2016-2021, wynoszący 106,24 %. CCCME i Dingli zaproponowały zastosowanie nowszej indeksacji obejmującej okres od 2021 r. do okresu objętego dochodzeniem. Według danych IBDGE taki średni wskaźnik dochodów wynosi 103,1 %. Komisja przyjęła propozycję i skorygowała wartości.

(229)

Cenę energii elektrycznej dla użytkowników przemysłowych w Brazylii publikuje rząd Brazylii w Miesięcznym Biuletynie Energetycznym. Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen energii elektrycznej w odpowiednim zakresie zużycia, wyrażone w CNY/kWh, opublikowane za okres od października 2022 r. do września 2023 r.

(230)

W uwagach do drugiej noty dotyczącej czynników produkcji CCCME i Dingli wskazały na błąd pisarski w stosowaniu kursu wymiany do obliczania ceny energii elektrycznej i gazu. Błąd ten został skorygowany przez Komisję.

(231)

Dingli i CCCME argumentowały, że od ceny energii elektrycznej i gazu należy odjąć podatek VAT w wysokości 17,5 %.

(232)

Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ podatek VAT jest rzeczywistym kosztem opłacanym przez Madal Palfinger w reprezentatywnym kraju.

(233)

Cenę gazu ziemnego dla sektora przemysłowego w Brazylii publikuje Ministerstwo Górnictwa i Energii. Komisja wykorzystała przemysłowe ceny energii elektrycznej w CNY/kWh opublikowane za okres od października 2022 r. do września 2023 r.

(234)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „[s]konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kWotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(235)

Pośrednie koszty produkcji poniesione przez współpracujących producentów eksportujących wyrażono jako udział w kosztach produkcji rzeczywiście poniesionych przez producentów eksportujących. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(236)

CCCME argumentowała, że w celu określenia udziału pośrednich kosztów produkcji na podstawie dostępnych danych Komisja powinna wykorzystać dane zawarte w księgach rachunkowych Madal Palfinger.

(237)

Komisja odrzuciła ten argument i wykorzystała odsetek kosztów pośrednich poniesionych przez objętych próbą producentów eksportujących, zweryfikowanych podczas wizyt weryfikacyjnych, do obliczenia indywidualnych marginesów, ponieważ pomimo zakłóceń doprowadziło to do znacznie precyzyjniejszych wyników dla każdego przedsiębiorstwa niż poleganie na ogólnych kosztach pośrednich pochodzących z ksiąg rachunkowych Madal Palfinger.

(238)

W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji w celu ustalenia niezniekształconej i odpowiedniej kWoty kosztów pośrednich produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, zysków i amortyzacji Komisja oparła się na danych finansowych dla Madal Palfinger S.A. za 2023 r., opublikowanych w periodyku Pioneiro (88).

(239)

Dingli zauważyło, że Komisja powinna obliczyć średnią ważoną kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku w okresie objętym dochodzeniem, wykorzystując oprócz danych z 2023 r. także dane z 2022 r. Komisja zaakceptowała ten argument i odpowiednio ponownie obliczyła koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk, stosując średnią danych finansowych za lata 2022 i 2023, aby właściwie odzwierciedlić okres objęty dochodzeniem. Dane finansowe obejmujące wyłącznie ostatni kWartał 2022 r. oraz okres od I do III kWartału 2023 r. nie były dostępne.

(240)

Sinoboom i Dingli zasugerowały, by do celów obliczenia kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych wyłączyć przychody ze sprzedaży związane z wywozem.

(241)

Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ nie była w stanie zidentyfikować rachunku zysków i strat związanego ze sprzedażą eksportową i krajową. W rezultacie nie można było rozdzielić kosztów sprzedaży krajowej i eksportowej.

(242)

CCCME i Dingli argumentowały, że Komisja skorygowała koszty finansowe Madal Palfinger przez odjęcie wartości „korekt wartości bieżącej”, a jednocześnie nie skorygowała przychodów finansowych o wartość pozycji o identycznym charakterze, i zażądały, aby Komisja skorygowała przychody finansowe brazylijskiej spółki o wartość „korekt wartości bieżącej”, wynoszącą 11 526 tys. BRL, jak wskazano w nocie 19 do sprawozdania finansowego.

(243)

Twierdzenie to nie zostało poparte dowodami. Komisja tymczasowo odrzuciła wniosek, ponieważ uznała, że „korekty wartości bieżącej” dochodu finansowego odbywały się w zwykłym obrocie handlowym, w związku z czym brakowało wystarczająco jasnej podstawy do ich usunięcia.

(244)

Dingli i CCCME twierdziły, że z obliczeń kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych należy usunąć koszty transportu, ubezpieczenie transportu i prowizje.

(245)

Komisja odrzuciła wniosek, ponieważ nie dysponowała wystarczającymi informacjami na temat identyfikacji przychodów i kosztów związanych z transportem, ubezpieczeniem transportu i prowizjami umożliwiającymi oddzielenie kosztów związanych ze sprzedażą eksportową od kosztów związanych ze sprzedażą krajową.

(246)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na poziomie handlu ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(247)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Komisja zastosowała niezniekształcone koszty jednostkowe do rzeczywistego zużycia poszczególnych czynników produkcji współpracujących producentów eksportujących. Wskaźniki zużycia podane przez objętych próbą producentów eksportujących zweryfikowano podczas wizyty weryfikacyjnej. Komisja pomnożyła wskaźniki zużycia przez niezniekształcone koszty jednostkowe odnotowane w reprezentatywnym kraju.

(248)

Po ustaleniu niezniekształconych kosztów produkcji Komisja zastosowała kWotę kosztów pośrednich produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków, jak wskazano w motywach 234-238. Ustalono je na podstawie sprawozdania finansowego Madal Palfinger S.A., jak wyjaśniono w motywie 238.

(249)

Do kosztów produkcji określonych w sposób opisany w poprzednich motywach Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk Madal Palfinger S.A. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne wyrażone jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły 21,61 %. Zysk wyrażony jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowany do niezniekształconych kosztów produkcji wyniósł 10,86 %. Komisja uznała te kWoty za odpowiednie w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do poziomu handlu ex-works.

(250)

Przedsiębiorstwo Terex twierdziło, że osiem zastosowanych rodzajów materiałów do produkcji (wyróżnionych pod względem kosztów produkcji) było niezniekształconych. Komisja odrzuciła je, ponieważ zakupiono je za pośrednictwem kanałów krajowych lub sprzedaży wewnątrzgrupowej. Ponadto Terex twierdziło, że trzynaście innych surowców również było niezniekształconych. Komisja ustaliła, że te poszczególne surowce odpowiadały za mniej niż 1 % kosztów produkcji, i w związku z tym ujęła je w kategorii materiałów zużywalnych.

(251)

Ze względu na częściowe zastosowanie art. 18 do JLG (zob. motywy 24-28) wartość normalną dla JLG skonstruowano na podstawie informacji od innych współpracujących producentów eksportujących objętych próbą w odniesieniu do szeregu reprezentatywnych rodzajów produktu, które były sprzedawane zarówno przez innych producentów eksportujących, jak i przez JLG. Komisja oparła się na wskaźnikach wykorzystania tych eksporterów wraz z wartościami odniesienia dla Brazylii.

(252)

Producenci eksportujący objęci próbą prowadzili wywóz do Unii za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych. Cenę eksportową ustalono na podstawie ceny, po której produkt przywożony został po raz pierwszy odsprzedany niezależnym klientom w Unii, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. W tym przypadku dokonano dostosowań ceny w odniesieniu do wszystkich kosztów poniesionych między przywozem a odsprzedażą, w tym kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, oraz w odniesieniu do zysku w wysokości 5 %, biorąc pod uwagę tymczasowe odrzucenie twierdzenia Terex, że prowadzi ono działalność jako jedna jednostka gospodarcza, jak określono powyżej.

(253)

W art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego nałożono na Komisję obowiązek dokonania obiektywnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową na tym samym poziomie handlu oraz uwzględnienia różnic w czynnikach, które wpływają na ceny i porównywalność cen. W omawianym przypadku Komisja postanowiła porównać wartość normalną i cenę eksportową objętych próbą producentów eksportujących na poziomie handlu ex-works. Jak wyjaśniono poniżej, w stosownych przypadkach wartość normalna i cena eksportowa zostały dostosowane w celu: (i) wyrównania ich z powrotem do poziomu ex-works oraz (ii) uwzględnienia różnic w czynnikach, co do których stwierdzono i wykazano, że mają wpływ na ceny i porównywalność cen.

(254)

Jak wyjaśniono w motywie 246, wartość normalną ustalono na poziomie handlu ex-works poprzez wykorzystanie kosztów produkcji wraz z kWotami kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, które uznano za odpowiednie w odniesieniu do tego poziomu handlu. W związku z tym dostosowania nie były konieczne w celu wyrównania wartości normalnej z powrotem do poziomu ex-works.

(255)

W celu wyrównania ceny eksportowej z powrotem do poziomu handlu ex-works dokonano dostosowań z tytułu należności celnych, innych opłat przywozowych, frachtu, przeładunku, załadunku i kosztów dodatkowych, jak również kosztów pakowania.

(256)

Uwzględniono następujące czynniki wpływające na ceny i porównywalność cen: koszty kredytu, koszty rękojmi i gwarancji, wydatki na pomoc techniczną i usługi, opłaty bankowe i prowizje.

(257)

W stosownych przypadkach Komisja odliczyła również, zgodnie z art. 2 ust. 9, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk w wysokości 5 %, który uznano za odpowiedni dla importerów niepowiązanych (zob. motyw 252 powyżej).

(258)

Przedsiębiorstwo Terex China twierdziło, że przy obliczaniu wartości normalnej powinno być traktowane jako jedna jednostka gospodarcza wraz z innymi podmiotami należącymi do tej samej grupy przedsiębiorstw („Terex Corporation”). Jak podnosi to przedsiębiorstwo, Terex China pełni funkcję podproducenta Terex Global Gmbh (TGG), zarejestrowanego w Szwajcarii. Terex China zamawia surowce i wytwarzanie produktów w imieniu TGG. W odniesieniu do podproducentów grupa w miejsce zysków stosuje koszt wraz z odpowiednią marżą zysku, która to marża wynosi 6 %. Zdaniem TGG przedsiębiorstwa należące do różnych podmiotów Terex zajmujących się produkcją i sprzedażą podestów ruchomych przejezdnych działają jako jedna jednostka gospodarcza, mimo że są podmiotami odrębnymi pod względem prawnym.

(259)

Grupa zarządza swoją globalną produkcją centralnie w oparciu o prognozowane dane dotyczące sprzedaży pochodzące od różnych podmiotów zależnych odpowiedzialnych za sprzedaż regionalną. Co więcej, Terex China nie ponosi żadnych kosztów sprzedaży związanych ze sprzedażą do UE, ponieważ podmioty zależne grupy w Unii pełnią rolę działu sprzedaży dla sprzedaży do UE. Ponadto Terex China nie ma bezpośrednich kontaktów z klientami z UE, ponieważ sprzedaż w Unii jest organizowana i prowadzona przez podmioty zależne grupy.

(260)

Komisja dokonała przeglądu tego argumentu i dowodów znajdujących się w aktach sprawy. Zgodnie z umową na usługi produkcyjne i dostawy zawartą pomiędzy Terex China i TGG Terex China zwraca TGG koszty w przypadku, gdy produkty nie spełniają wymaganych specyfikacji. Ponadto wszelkie spory wynikające z umowy lub z nią związane podlegają prawu stanu Delaware w USA i należy je interpretować zgodnie z tym prawem. Co więcej, cena zakupu produktów dostarczanych przez Terex do TGG lub jej podmiotów zależnych opiera się na kWocie wolnorynkowej okresowo uzgadnianej przez strony. Komisja uznała, że elementy te świadczą o sprzecznych interesach.

(261)

Komisja ustaliła także, że za pośrednictwem TGG sprzedawali produkty również producenci inni niż Terex China.

(262)

Jeśli chodzi o stosunek między Terex China i TGG z jednej strony, a Genie France, przedsiębiorstwem powiązanym, i Terex Italia z drugiej strony, ich umowy przewidują płatność marży na warunkach rynkowych w przedziale 5-10 % i zawierają klauzulę stanowiącą, że strony działają jako niezależni kontrahenci, klauzulę wyboru prawa i jurysdykcji w przypadku sporu oraz klauzulę określającą stosunek między stronami jako „sprzedający i kupujący”.

(263)

W świetle powyższych elementów tymczasowo odrzucono twierdzenie różnych podmiotów Terex zaangażowanych w produkcję i sprzedaż podestów ruchomych przejezdnych, że działają jako jeden podmiot gospodarczy.

(264)

W przypadku objętych próbą współpracujących producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartości normalnej każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(265)

Na tej podstawie wyliczono następujące tymczasowe średnie ważone marginesów dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem:

(266)

Jak wyjaśniono w motywach 24-27, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, w przypadku Sinoboom i JLG Komisja wykorzystała dostępne fakty. W przypadku przedsiębiorstwa Sinoboom, w odniesieniu do jego zakupionych materiałów do produkcji, do określenia wartości normalnej wykorzystano odpowiednie ceny odniesienia tych materiałów.

(267)

W odniesieniu do JLG, ze względu na częściowe zastosowanie art. 18, jak przedstawiono w motywie 24 powyżej, wartość normalną skonstruowano na podstawie informacji obliczonych dla innych współpracujących producentów eksportujących objętych próbą. Komisja oparła się na wskaźnikach wykorzystania tych eksporterów wraz z wartościami odniesienia dla Brazylii. Skonstruowana wartość normalna została następnie porównana z cenami eksportowymi JLG. W przypadku Sinoboom, ze względu na częściowe zastosowanie art. 18 (motywy 25 i 26 powyżej), koszty jednego rodzaju materiałów do produkcji (wyróżnionych pod względem kosztów produkcji) zgłoszone przez przedsiębiorstwo przypisano do innych rodzajów materiałów do produkcji przy użyciu obliczonego wskaźnika przydziału (zob. motyw 215). Obliczone marginesy dumpingu dla JLG i Sinoboom wynosiły odpowiednio 54,5 % i 55,3 %. Komisja obliczyła średni ważony margines dumpingu zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego na podstawie marginesów producentów eksportujących objętych próbą, z pominięciem marginesów ustalonych w okolicznościach, o których mowa w art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(268)

Na tej podstawie tymczasowy margines dumpingu nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących ustalono na 42 %.

(269)

W odniesieniu do wszystkich innych producentów eksportujących w ChRL Komisja określiła margines dumpingu na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W tym celu Komisja określiła poziom współpracy producentów eksportujących. Poziom współpracy to wielkość wywozu współpracujących producentów eksportujących do Unii wyrażona jako odsetek łącznego przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii w okresie objętym dochodzeniem, ustalonego na podstawie danych Eurostatu.

(270)

Poziom współpracy w przedmiotowej sprawie jest wysoki, ponieważ wywóz dokonywany przez współpracujących producentów eksportujących stanowił ponad 90 % łącznego przywozu w okresie objętym dochodzeniem. Na tej podstawie Komisja postanowiła ustanowić margines dumpingu dla niewspółpracujących producentów eksportujących na poziomie objętego próbą przedsiębiorstwa z najwyższym marginesem dumpingu.

(271)

Tymczasowe marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(272)

Produkt objęty dochodzeniem określony w sekcji 2 obejmuje zarówno całe urządzenia, jak i ich elementy. Poniższa analiza różnych wskaźników szkody koncentruje się jednak wyłącznie na całych urządzeniach, a nie na poszczególnych elementach. Chociaż przemysł Unii produkował w okresie badanym zarówno całe urządzenia, jak i ich elementy, to nie sprzedawał ani nie kupował elementów oddzielnie. Wyprodukowane elementy są zawsze wykorzystywane do określonego typu urządzenia, zwykle produkowanej na zamówienie. W związku z tym analiza szkody opierała się tymczasowo wyłącznie na całych urządzeniach.

(273)

Według skarżącego w okresie objętym dochodzeniem produkt podobny był wytwarzany w Unii przez 22 producentów. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(274)

Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem wyniosła około 35 000 sztuk. Komisja ustaliła tę wartość na podstawie wszystkich dostępnych informacji dotyczących przemysłu Unii, a mianowicie zweryfikowanych odpowiedzi na pytania zawarte w kWestionariuszu otrzymanych od skarżącego, w miarę możliwości sprawdzonych przez porównanie z odpowiedziami udzielonymi na pytania zawarte w kWestionariuszu przez producentów unijnych objętych próbą.

(275)

Jak wskazano w sekcji 1.5.1 do próby wybrano trzech producentów unijnych, którzy odpowiadają za około 56 % całkowitej produkcji unijnej produktu podobnego.

(276)

Komisja ustaliła wielkość konsumpcji w Unii na podstawie:

(277)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii (w sztukach)

(278)

W okresie badanym konsumpcja w Unii wzrosła o 122 %.

(279)

Przywóz z ChRL oparto na danych dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących, których uznano za odpowiadających za 100 % przywozu do Unii.

(280)

Udział przywozu z Chin w rynku ustalono przez porównanie wielkości przywozu z konsumpcją na wolnym rynku w Unii, jak podano w tabeli 2 powyżej.

(281)

Przywóz do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu i udział w rynku

(282)

W okresie badanym wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL wzrosła o 226 %, a jego udział w rynku zwiększył się z 37 % w 2020 r. do 54 % w okresie objętym dochodzeniem, co stanowi wzrost o 47 %.

(283)

Komisja ustaliła ceny przywozu na podstawie danych dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących, którzy zostali uznani za odpowiadających za blisko 100 % przywozu do Unii.

(284)

Średnia ważona cena przywozu do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 4

Cena importowa (w EUR/szt.)

(285)

W okresie badanym średnia cena przywozu z Chin wzrosła o 60 %, osiągając w okresie objętym dochodzeniem poziom 17 879 EUR/szt.

(286)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:

(287)

Porównania cen dokonano dla takich samych rodzajów produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, z zastosowaniem, w uzasadnionych przypadkach, odpowiednich korekt. Wynik porównania wyrażono jako odsetek teoretycznych obrotów objętych próbą producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem. Na podstawie powyższego dla przywozu z Chin po cenach dumpingowych na rynek unijny ustalono średni ważony margines podcięcia cenowego wynoszący 13,4 %.

(288)

W każdym razie, niezależnie od istnienia podcięcia cenowego, Komisja tymczasowo ustaliła, że przywóz z Chin znacząco tłumił ceny przemysłu Unii, który musiał sprzedawać poniżej kosztów w okresie objętym dochodzeniem. Marginesy zaniżania cen na producenta eksportującego objętego próbą są znaczne.

(289)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł Unii obejmuje ocenę wszystkich wskaźników ekonomicznych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(290)

Jak wspomniano w sekcji 1.5.1, w celu określenia potencjalnej szkody poniesionej przez przemysł Unii zastosowano kontrolę wyrywkową.

(291)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych zawartych w skardze oraz odpowiedzi skarżącego na pytania zawarte w specjalnym kWestionariuszu. Dane dotyczyły wszystkich producentów unijnych. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kWestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu Unii.

(292)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność i wielkość marginesu dumpingu.

(293)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(294)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 5

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(295)

W okresie badanym produkcja przemysłu Unii wzrosła o 100 %, osiągając w okresie objętym dochodzeniem ponad 35 000 sztuk. Wzrost produkcji miał pozytywny wpływ na wykorzystanie mocy produkcyjnych, które w okresie badanym wzrosło o 88 %.

(296)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(297)

W okresie badanym wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem przez producentów unijnych wzrosła o 62 %. Ponieważ nie byli oni jednak w stanie w pełni skorzystać ze wzrostu konsumpcji w Unii wynoszącego 122 % (zob. tabela 2), udział producentów unijnych w rynku zmniejszył się o 27 %.

(298)

W okresie badanym konsumpcja produktu objętego postępowaniem wzrosła o 122 %. W tym samym okresie udział przemysłu Unii w rynku zmniejszył się o około 27 %, a udział przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL w rynku wzrósł o 47 %. Chociaż produkcja i sprzedaż przemysłu Unii wzrosły w wartościach bezwzględnych, nie był on w stanie odnieść korzyści ze zwiększonej konsumpcji w Unii pod względem udziału w rynku. Wręcz przeciwnie, przemysł Unii stracił udział w rynku i w związku z tym nie był w stanie nawet utrzymać swojej pozycji.

(299)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność

(300)

W okresie badanym zatrudnienie w Unii wzrosło o 40 %. W połączeniu ze wzrostem wydajności (o 43 %) produkcja w tym samym okresie wzrosła o 100 % (zob. tabela 5).

(301)

Wszystkie wstępnie ustalone marginesy dumpingu (zob. sekcja 3.6.4) znacznie przekraczały poziom de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł Unii był znaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie.

(302)

Dwóch producentów unijnych objętych próbą należało do tej samej grupy. W związku z tym próba składała się tylko z dwóch różnych podmiotów gospodarczych. Komisja przyjęła zatem wniosek producentów unijnych objętych próbą o podanie informacji w przedziałach ze względu na poufność.

(303)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Ceny sprzedaży w Unii

(304)

W powyższej tabeli przedstawiono zmiany jednostkowej ceny sprzedaży na rynku unijnym w porównaniu z odpowiadającymi im kosztami produkcji w okresie badanym.

(305)

W okresie badanym ceny czynników produkcji znacznie wzrosły. Wzrost kosztów o ponad 30 % dotyczył głównie cen stali, półprzewodników i energii. Ponieważ wykorzystanie produkcji wzrosło z bardzo niskiego poziomu w 2020 r. (25 %) do 47 % w okresie objętym dochodzeniem, a koszty stałe pozostały takie same, ogólne koszty wzrosły w mniejszym stopniu.

(306)

Jednocześnie wielkość przywozu podestów ruchomych przejezdnych z Chin wzrosła w latach 2020-2022 o 200 % (zob. tabela 3) po cenach znacznie niższych od cen przemysłu Unii (zob. tabela 4). Ta presja cenowa uniemożliwiła przemysłowi Unii podniesienie cen w celu odzwierciedlenia rosnących kosztów. W rezultacie przemysł Unii został zmuszony do ustalenia swoich cen na nietrwale niskim poziomie, aby nie stracić zbyt dużej części udziału w rynku. W związku z tym, chociaż nie wynika to bezpośrednio z tabeli 8 ze względu na zakresy, koszty produkcji były średnio wyższe niż ceny sprzedaży w całym okresie. W związku z tym w okresie badanym przemysł Unii nadal przynosił straty (zob. tabela 11), nawet w sytuacji dynamicznie rozwijającego się rynku i rosnącej sprzedaży. W normalnych warunkach rynkowych, tj. przy braku znacznie rosnącego przywozu po niesprawiedliwie niskich cenach, przemysł Unii byłby w stanie odnieść korzyści i odzyskać rentowność.

(307)

Średnie jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez przemysł Unii wobec klientów niepowiązanych w Unii wzrosły o 16 %, a średni koszt produkcji przemysłu Unii wzrósł w okresie badanym o 14 %. Głównym czynnikiem, który miał wpływ na wzrost jednostkowych kosztów produkcji, był wzrost cen surowców w okresie badanym. Średnio w okresie badanym koszty produkcji były wyższe niż ceny sprzedaży.

(308)

Średnie koszty pracy objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Średnie koszty pracy na pracownika

(309)

W okresie badanym średni koszt pracy na jednego pracownika zwiększył się o 7 %.

(310)

Stan zapasów objętych próbą producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Zapasy

(311)

W okresie badanym stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego podlegał wahaniom. W okresie objętym dochodzeniem był on o 30 % wyższy w porównaniu z 2020 r. Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego wyrażony jako odsetek produkcji zmniejszył się w okresie badanym o 35 %.

(312)

Większość rodzajów produktu podobnego jest wytwarzanych przez przemysł Unii na konkretne zamówienia od użytkowników. Zapasy nie są zatem uznawane za znaczący wskaźnik szkody w przypadku tego przemysłu.

(313)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(314)

Komisja określiła rentowność objętych próbą producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.

(315)

W 2020 r. na sytuację finansową przemysłu Unii miał już wpływ wzrost przywozu z Chin, który rozpoczął się w 2018 r. Jak wyjaśniono w sekcji 4.5.3.1, presja cenowa ze strony nieuczciwego przywozu na rynek unijny uniemożliwiła przemysłowi Unii podniesienie cen w celu odzwierciedlenia rosnących kosztów. W rezultacie przemysł Unii został zmuszony do ustalenia swoich cen na nietrwale niskim poziomie, aby utrzymać wystarczającą wielkość produkcji. Ponieważ przemysł Unii nie mógł, pod presją taniego przywozu z Chin, zwiększyć produkcji, znalazło to odzwierciedlenie w niskim wykorzystaniu mocy produkcyjnych, które wzrosło z 25 % w 2020 r. do 47 % w okresie objętym dochodzeniem, ale pozostało na poziomie poniżej 50 % w porównaniu z wykorzystaniem mocy produkcyjnych chińskich producentów eksportujących objętych próbą, które w zależności od przedsiębiorstwa i roku wynosiło od 53 % do 99 %.

(316)

Chociaż w 2021 r. rentowność wzrosła o 27 %, przemysł Unii nadal przynosił straty. W 2022 r. sytuacja finansowa przemysłu Unii pogorszyła się, ponieważ rentowność spadła o 185 %. Spadek rentowności w 2022 r. był spowodowany odbiegającym od normy wzrostem kosztów produkcji spowodowanym wzrostem cen surowców w połączeniu z faktem, że ceny sprzedaży pozostawały ustalone przez pewien okres. W związku z tym cen sprzedaży nie można było odpowiednio podwyższyć, co przełożyło się na duże straty. W związku z tym, pomimo rozwijającego się rynku i ogromnego wzrostu konsumpcji, przemysł Unii nie był w stanie nadążyć za ciągłym wzrostem kosztów. Sytuacja ta pogorszyła się w 2022 r. W rezultacie w okresie badanym ogólna rentowność wzrosła, ale w okresie objętym dochodzeniem pozostała ujemna - między [-5 % a 0 %]. W okresie badanym przepływy środków pieniężnych znacznie spadły (o 146 %), a jednocześnie poziom rocznych inwestycji zmniejszył się o 64 %. Zwrot z inwestycji wykazywał tę samą tendencję spadkową i zmniejszył się w okresie badanym o 440 %.

(317)

Zdaniem skarżącego na sytuację w 2020 r., który przyjęto jako punkt odniesienia dla analizy tendencji, znacząco wpłynęła pandemia, a działalność przemysłu Unii osiągnęła wówczas najniższy poziom w ciągu ostatniej dekady. W związku z tym wzrost wskaźników od 2020 r. nie wskazywał na rozwój przemysłu, ale raczej oznaczał powrót do poprzedniego poziomu aktywności.

(318)

Dane za 2019 r. przedłożone przez skarżącego faktycznie potwierdziły, że w 2020 r. produkcja i sprzedaż przemysłu Unii były wyjątkowo niskie - w 2019 r. wielkość produkcji producentów unijnych była podobna do poziomu produkcji w okresie objętym dochodzeniem, a sprzedaż przemysłu Unii na rynku unijnym między 2019 r. a okresem objętym dochodzeniem spadła o 14 %. Ponieważ jednak na sytuację w roku odniesienia 2020 wpłynęła pandemia, w okresie badanym odnotowano wzrost szeregu wskaźników. W szczególności wielkość produkcji przemysłu Unii wzrosła o 100 %, a wielkość jego sprzedaży na wolnym rynku wzrosła o 62 %.

(319)

Pomimo znacznego wzrostu konsumpcji produktu objętego postępowaniem w Unii w okresie badanym (o 122 %) przemysł Unii nie był w stanie odpowiednio zwiększyć swojej sprzedaży, aby przynajmniej utrzymać swój udział w rynku. Wręcz przeciwnie, ze względu na przywóz z Chin po znacznych zaniżonych cenach udział przemysłu Unii w rynku zmniejszył się w okresie badanym z 52 % do 38 %. Jednocześnie w tym samym okresie wielkość przywozu z Chin znacząco wzrosła, o 226 %, a jego udział w rynku wzrósł z 37 % do 54 %. Oprócz tego, że przemysł Unii poniósł straty w całym okresie badanym, inne wskaźniki szkody, takie jak przepływy pieniężne, poziom inwestycji i zwrot z inwestycji, również wykazywały negatywne zmiany.

(320)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła na tym etapie, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(321)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także, czy inne znane czynniki mogły w tym samym czasie również spowodować szkodę dla przemysłu Unii. Komisja dopilnowała, aby ewentualne szkody spowodowane przez inne czynniki niż przywóz towarów po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie były łączone z tym przywozem. Komisja zbadała przywóz z państw trzecich oraz wyniki wywozu przemysłu Unii. Nie stwierdzono istnienia żadnych innych czynników, które mogłyby spowodować szkodę dla przemysłu Unii.

(322)

Jak określono w sekcji 4.3.1, w okresie badanym znacznie wzrosła wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL. Ceny przywozu podcinały również ceny przemysłu Unii średnio o 13,4 %. Przemysł Unii nie był zatem w stanie utrzymać ani zwiększyć swojego udziału w rynku ani czerpać korzyści ze zwiększonej konsumpcji produktu objętego postępowaniem na rynku unijnym w okresie badanym. Sytuacja ta miała poważny wpływ na rentowność przemysłu Unii, która w całym okresie badanym była ujemna.

(323)

Dlatego też Komisja tymczasowo stwierdziła, że wspomniany przywóz towarów po cenach dumpingowych wpłynął negatywnie na sytuację przemysłu Unii.

(324)

Komisja zbadała również, czy inne znane czynniki mogły, oddzielnie lub łącznie, osłabić ustalony związek przyczynowy między przywozem po cenach dumpingowych a szkodą w takim stopniu, że związek ten nie byłby już rzeczywisty i istotny.

(325)

Komisja ustaliła przywóz z innych państw trzecich na podstawie danych Eurostatu. Ponieważ dane dotyczące tego przywozu w ramach niektórych kodów CN zgłoszono jedynie w tonach (a nie w sztukach), Komisja nie mogła ustalić wielkości i cen jednostkowych, tak jak miało to miejsce w przypadku przemysłu Unii i przywozu z Chin, na podstawie danych dostarczonych przez producentów eksportujących objętych próbą. W związku z tym wielkości i ceny przywozu z innych państw trzecich nie mogły być bezpośrednio porównywane z wielkością i cenami przemysłu Unii i przywozu z Chin, a zatem były jedynie orientacyjne, chociaż tendencje oparte na tych wielkościach i cenach w okresie badanym były dokładne. Aby ustalić udziały w rynku, Komisja wykorzystała jednak współczynnik przeliczeniowy z ton na sztuki na podstawie danych współpracujących chińskich producentów eksportujących (91). Jeżeli chodzi o ceny, Komisja nie uznała tego za dokładne, ponieważ ze względu na różnice w asortymencie produktów zastosowanie współczynnika przeliczeniowego nie pozwoliłoby uzyskać dokładnych cen jednostkowych.

(326)

Oprócz ChRL produkt objęty postępowaniem był przywożony do Unii z szeregu innych państw, których udział w rynku w okresie objętym dochodzeniem wyniósł łącznie 8 %:

Tabela 12

Przywóz z innych państw

(327)

Oprócz Chin dwoma kolejnymi największymi państwami dokonującymi przywozu do Unii były Stany Zjednoczone i Zjednoczone Królestwo, przy czym w okresie objętym dochodzeniem udział w rynku każdego z tych państw wyniósł 3 %. Udział w rynku pozostałych państw (z wyjątkiem Chin) wynosił w okresie objętym dochodzeniem około 3 %. Ceny przywozu z tych państw wzrosły w okresie badanym o 22 %.

(328)

W wartościach bezwzględnych poziom przywozu ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL wzrósł o 57 %, jednak ze względu na zwiększoną konsumpcję na rynku unijnym udział w rynku wszystkich tych państw zmniejszył się w okresie badanym o 4 punkty procentowe i był znacznie niższy niż udział w rynku przywozu z Chin.

(329)

W związku z tym Komisja tymczasowo stwierdziła, że przywóz z innych państw nie przyczynił się do szkody poniesionej przez przemysł Unii.

(330)

Komisja oceniła wielkość wywozu na podstawie informacji przedłożonych przez CMAE. Ceny eksportowe ustalono na podstawie odpowiedzi producentów unijnych na pytania zawarte w kWestionariuszu.

(331)

Wielkość i ceny wywozu przemysłu Unii w okresie badanym kształtowały się następująco:

Tabela 13

Wyniki wywozu przemysłu Unii

(332)

W okresie badanym przemysł Unii zwiększył wielkość wywozu o 188 %. Jak jednak wspomniano w sekcji 4.4.3.5, w 2020 r. przemysł Unii mocno odczuł skutki pandemii, która wpłynęła na jego poziom wywozu. Przed pandemią, poziom wywozu był podobny do poziomu osiągniętego w 2021 r.

(333)

Średnie ceny eksportowe spadły w okresie badanym o 7 % i w okresie objętym dochodzeniem były niższe od średnich kosztów produkcji. Te ceny eksportowe wahały się jednak od około 13 000 EUR/szt. do 49 000 EUR/szt.

(334)

Ogólnie rzecz biorąc, w toku dochodzenia wykazano, że większość sprzedaży eksportowej objętych próbą producentów unijnych była rentowna. Tym samym stwierdzono, że wyniki wywozu przemysłu Unii były pozytywne i nie mogły przyczynić się do szkody poniesionej przez przemysł Unii.

(335)

Jak wspomniano w sekcji 2.4.1 powyżej, CCCME argumentowała, że elektryczne i hybrydowe podesty ruchome przejezdne powinny zostać wyłączone z zakresu produktu. Stwierdziła, że producenci unijni tradycyjnie skupiali się na konwencjonalnych podestach ruchomych przejezdnych, natomiast chińscy producenci skoncentrowali się na wywozie elektrycznych podestów ruchomych przejezdnych. Ponadto CCCME argumentowała, że niektóre z modeli producenci unijni nie produkowali (zob. Motyw 39), a zatem przywóz tych modeli podestów ruchomych przejezdnych z Chin i ogólnie elektrycznych podestów ruchomych przejezdnych nie mógł mieć wpływu na ten segment rynku i nie mógł wyrządzić żadnej szkody producentom unijnym.

(336)

Komisja nie zgodziła się z tym. Z porównania rodzajów produktu przywożonych przez objętych próbą producentów eksportujących z rodzajami produktu sprzedawanymi przez przemysł Unii wynika, że w ujęciu ogólnym ponad 90 % rodzajów produktu sprzedawanych przez objętych próbą producentów unijnych było porównywalnych z rodzajami produktu przywożonymi z Chin. Ponadto w okresie objętym dochodzeniem ponad 60 % sprzedaży objętych próbą producentów unijnych na rynku unijnym dotyczyło elektrycznych podestów ruchomych przejezdnych. Komisja zauważyła ponadto, że sprzedaż hybrydowych podestów ruchomych przejezdnych zarówno przez przemysł Unii, jak i przez chińskich producentów eksportujących była znikoma. W związku z tym elektryczne podesty ruchome przejezdne sprzedawane przez producentów unijnych konkurowały z rodzajami produktu sprzedawanymi przez chińskich producentów eksportujących.

(337)

Ponadto Komisja uznała, że wskutek przywozu stosunkowo tańszych urządzeń elektrycznych, np. elektrycznych podnośników nożycowych, konkurowanie z niektórymi rodzajami produktu stało się mniej opłacalne dla producentów unijnych. W związku z tym fakt, że niektóre rodzaje produktu produkowano w mniejszej liczbie, nie mógł prowadzić do wniosku, że te rodzaje produktu nie konkurowały z przywozem z Chin, lecz był raczej skutkiem przywozu po cenach dumpingowych.

(338)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że przywóz po cenach dumpingowych elektrycznych podestów ruchomych przejezdnych z Chin przyczynił się do szkody wyrządzonej przemysłowi Unii.

(339)

Komisja wyróżniła i oddzieliła wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu Unii od szkodliwych skutków przywozu towarów po cenach dumpingowych. Wpływ tych innych czynników na wyniki przemysłu Unii był jednak ograniczony.

(340)

W świetle powyższych ustaleń Komisja tymczasowo ustaliła, że zachodzi związek przyczynowy między szkodą poniesioną przez przemysł Unii a przywozem towarów po cenach dumpingowych z Chin, który to związek nie został osłabiony przez wyżej wymienione czynniki.

(341)

W celu określenia poziomu środków Komisja zbadała, czy cło niższe od marginesu dumpingu będzie wystarczające do usunięcia szkody dla przemysłu Unii spowodowanej przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(342)

W przedmiotowej sprawie skarżący twierdził, że istnieją zakłócenia handlu surowcami w rozumieniu art. 7 ust. 2a rozporządzenia podstawowego.

(343)

Na obecnym etapie Komisja tymczasowo ustaliła, że warunki stosowania art. 7 ust. 2a nie są spełnione. Komisja będzie kontynuować dochodzenie w tej sprawie na etapie ostatecznym.

(344)

W związku z tym na etapie tymczasowym ustalono tymczasowe cła antydumpingowe zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym w celu przeprowadzenia oceny dotyczącej odpowiedniego poziomu środków w pierwszej kolejności Komisja ustaliła kWotę cła niezbędną do usunięcia szkody poniesionej przez przemysł Unii w przypadku braku zakłóceń w rozumieniu w art. 7 ust. 2a rozporządzenia podstawowego. Następnie Komisja zbadała, czy margines dumpingu objętych próbą producentów eksportujących jest wyższy niż margines szkody.

(345)

Szkoda zostałaby usunięta, gdyby przemysł Unii był w stanie osiągnąć zysk docelowy dzięki sprzedaży po cenie docelowej w rozumieniu art. 7 ust. 2c i 2d rozporządzenia podstawowego.

(346)

Zgodnie z art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego przy ustalaniu zysku docelowego Komisja wzięła pod uwagę następujące czynniki: poziom rentowności przed wzrostem przywozu z ChRL, poziom rentowności potrzebny do pokrycia pełnych kosztów i inwestycji, działalności badawczo-rozwojowej i innowacji oraz poziom rentowności spodziewany w normalnych warunkach konkurencji. Taka marża zysku nie powinna być niższa niż 6 %.

(347)

Skarżący zauważył, że w oparciu o wcześniejsze wyniki przemysłu Unii w normalnych warunkach rynkowych należy rozważyć rozsądny zysk w wysokości 10,2 %. Ten poziom zysku docelowego nie został jednak poparty dowodami ani ustaleniami dochodzenia.

(348)

Informacje dotyczące ustalenia normalnego poziomu zysku zawarto ponadto w kWestionariuszach wysłanych do producentów unijnych objętych próbą. Obejmowały one rentowność produktu podobnego w ciągu 10 lat poprzedzających okres objęty dochodzeniem.

(349)

Jeden z producentów unijnych objętych próbą przedstawił zysk docelowy w wysokości 17,7 %, który jednak opierał się na standardowych kosztach zmiennych, a nie na zrealizowanym zysku. Komisja nie mogła zatem uwzględnić tego zysku. Komisja postanowiła zatem wykorzystać zysk osiągnięty ze sprzedaży podestów ruchomych przejezdnych w Europie w 2018 r. przez dwóch objętych próbą producentów, którzy byli powiązani, jako że według producentów podestów ruchomych przejezdnych 2018 r. był ostatnim rokiem poprzedzającym gwałtowny wzrost przywozu z Chin, co przełożyło się na zysk docelowy w wysokości 7 %. Komisja zdecydowała zatem tymczasowo o zastosowaniu zysku docelowego w wysokości 7 %.

(350)

Zgodnie z art. 7 ust. 2d rozporządzenia podstawowego dwóch producentów unijnych objętych próbą przedstawiło informacje na temat przyszłych kosztów wynikających z wielostronnych umów środowiskowych oraz protokołów do nich, których Unia jest stroną, a także z konwencji MOP wymienionych w załączniku Ia do rozporządzenia podstawowego, które to koszty przemysł Unii poniesie w okresie stosowania środka zgodnie z art. 11 ust. 2.

(351)

Komisja uznała, że w odniesieniu do niektórych kosztów przedsiębiorstwa nie przedstawiły wystarczających dowodów na to, że koszty te opierają się na obowiązkowych wymogach wynikających z wielostronnej umowy środowiskowej lub konwencji MOP, ale że są to raczej projekty mające na celu zaspokojenie popytu rynkowego na produkcję elektrycznych podestów ruchomych przejezdnych. Komisja zgodziła się jednak na dodanie pośrednich kosztów CO₂ w zużyciu energii, a koszty te zostały dodane do niewyrządzającej szkody ceny.

(352)

Na tej podstawie Komisja obliczyła niewyrządzającą szkody cenę produktu podobnego dla przemysłu Unii, dodając wyżej wspomnianą docelową marżę zysku do kosztów produkcji producentów unijnych objętych próbą w okresie objętym dochodzeniem, a następnie dodając dostosowania przewidziane w art. 7 ust. 2d dla poszczególnych rodzajów produktu.

(353)

Komisja ustaliła następnie margines zaniżania cen poprzez porównanie średniej ważonej ceny importowej poszczególnych objętych próbą współpracujących producentów eksportujących w ChRL, ustalonej na potrzeby obliczeń podcięcia cenowego, ze średnią ważoną niewyrządzającej szkody ceny produktu podobnego sprzedawanego przez objętych próbą producentów unijnych na rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem. Wszelkie różnice wynikające z tego porównania zostały wyrażone jako odsetek średniej ważonej wartości importowej CIF.

(354)

Poziom usuwający szkodę dla „pozostałych przedsiębiorstw współpracujących” oraz dla „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw” obliczono w ten sam sposób co margines dumpingu dla tych przedsiębiorstw (zob. motywy 3.7.4).

(355)

Komisja zbadała, czy pomimo stwierdzenia dumpingu wyrządzającego szkodę wprowadzenie środków nie byłoby sprzeczne z interesem Unii zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, dostawców wyższego szczebla, użytkowników, dystrybutorów i importerów niepowiązanych.

(356)

Przemysł Unii produkujący mobilne platformy do prac nadziemnych składa się według skarżącego z 22 przedsiębiorstw i zgodnie z udzielonymi przez niego informacjami zatrudnia ponad 3 000 pracowników. Żaden z producentów nie wystąpił przeciwko wszczęciu dochodzenia.

(357)

Jak stwierdzono w sekcji 4.4.3.5, przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL miał negatywny wpływ na sytuację unijnych producentów produktu objętego postępowaniem: pomimo wzrostu konsumpcji na rynku unijnym udział producentów unijnych w rynku nie wzrósł, a ich rentowność spadła.

(358)

Biorąc pod uwagę wniosek zawarty w sekcji 4.5.3.5, zgodnie z którym przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, wprowadzenie środków pozwoliłoby przemysłowi Unii zacząć czerpać korzyści z uczciwych warunków handlu na rynku unijnym, położyłoby kres zaniżaniu cen oraz umożliwiłoby przemysłowi Unii poprawę rentowności do zrównoważonego poziomu i ponowny wzrost. Przemysł Unii byłby również w stanie zwiększyć swoją produkcję i wykorzystanie mocy produkcyjnych, co miałoby dalszy pozytywny wpływ na jego wyniki.

(359)

Brak środków może mieć dalszy znaczący negatywny wpływ na przemysł Unii pod względem zmniejszania wielkości sprzedaży, wielkości produkcji i wykorzystania mocy produkcyjnych oraz dalszego tłumienia cen, co jeszcze bardziej pogorszy sytuację gospodarczą przemysłu Unii pod względem rentowności i inwestycji. Wszystkie te okoliczności zagroziłyby rentowności przemysłu Unii.

(360)

W związku z powyższym Komisja ustaliła, że wprowadzenie środków leży w interesie przemysłu Unii.

(361)

Oprócz bezpośrednio zatrudnionych pracowników, sektor podestów ruchomych przejezdnych opiera się również na kompleksowej sieci dostawców różnych części do podestów ruchomych przejezdnych, które to części są następnie montowane na liniach produkcyjnych przemysłu Unii. Według informacji przekazanych przez samych skarżących współpracują oni z co najmniej 280 dostawcami, z których około 260 prowadzi działalność w Unii. Zgodnie z szacunkami przemysłu Unii przekłada się to na około 32 000 miejsc pracy w UE w co najmniej 14 różnych państwach członkowskich: Włoszech, Polsce, Francji, Niemczech, Belgii, na Węgrzech, w Słowenii, Szwecji, Danii, Finlandii, Hiszpanii, Niderlandach, Irlandii i Rumunii.

(362)

Z braku dodatkowych informacji dostępnych Komisji w związku z powyższym Komisja uznała, że oprócz pozytywnego wpływu na sytuację finansową przemysłu Unii nałożenie ceł antydumpingowych może mieć pozytywny wpływ na dostawców części do podestów ruchomych przejezdnych działających w różnych państwach członkowskich.

(363)

Według skarżącego zdecydowana większość użytkowników podestów ruchomych przejezdnych (od 75 do 90 %) to wypożyczalnie.

(364)

Tylko jeden z użytkowników w Unii, świadczące usługi wynajmu przedsiębiorstwo Kiloutou, udzielił kompletnych odpowiedzi na pytania zawarte w kWestionariuszu. Kiloutou należy do grupy zajmującej się wynajmem sprzętu i maszyn budowlanych dla profesjonalistów z branży budowlanej. Przedsiębiorstwo uznało, że w przypadku nałożenia ceł antydumpingowych na przywóz z Chin użytkownicy na rynku unijnym mogliby ponosić wyższe koszty wynajmu podestów ruchomych przejezdnych, ponieważ działalność ta opiera się na opłacalnym zakupie takich urządzeń.

(365)

Skarżący uznał natomiast, że ponieważ okres eksploatacji urządzeń jest długi, a każde urządzenie jest wielokrotnie wypożyczane i używane, łagodzi to wahania cen. Ponadto przy średniej cenie urządzenia wynoszącej około [35 000-40 000] EUR wszelkie wahania cen rozkładają się na wiele lat i wiele przypadków użycia oraz na różnych klientów. Jego zdaniem wielkość floty dużych wypożyczalni jest również stosunkowo duża w porównaniu z roczną konsumpcją w Unii. W ujęciu całościowym wielkość tych flot i stosunkowo wolne tempo ich odtwarzania sprawia, że użytkownicy są znacznie mniej podatni na wahania cen. Jego zdaniem wypożyczalnie są również chronione przed potencjalnym wzrostem cen wynikającym z wprowadzenia środka dzięki możliwości przeniesienia tych skutków na ich klientów, co pozwala im utrzymać marże.

(366)

Skarżący argumentował także, że urządzenia są również często odsprzedawane przez wypożyczalnie lub innych nabywców. Odsprzedaży tej, nawet po kilku latach użytkowania, można dokonać po znacznej części ceny zakupu W związku z tym wszelki wzrost cen wynikający z wprowadzenia środka spowodowałby również wzrost ceny odsprzedaży używanych urządzeń.

(367)

W związku z powyższym Komisja uznała, że wpływ na wypożyczalnie jest rzeczywiście mniej znaczący niż w przypadku dalszego „przetwarzania” produktu objętego postępowaniem. Ponieważ co do zasady urządzenia pozostają własnością wypożyczalni, każdy wzrost ich ceny bezpośrednio przekładałby się na zwiększenie ich aktywów. Zdaniem Komisji fakt, że urządzenia są używane przez dłuższy okres, również zmniejsza negatywny wpływ potencjalnego wzrostu cen.

(368)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że środki nie będą miały nieproporcjonalnego wpływu na wypożyczalnie.

(369)

Pozostałymi użytkownikami podestów ruchomych przejezdnych są głównie przedsiębiorstwa budowlane, przemysłowe i rolnicze lub przedsiębiorstwa, które regularnie potrzebują tych urządzeń, takie jak centra logistyczne i porty lotnicze. W większości przypadków są to duże przedsiębiorstwa.

(370)

Zdaniem skarżącego wpływ wzrostu cen na te przedsiębiorstwa jest ograniczony, ponieważ platformy ruchome do prac nadziemnych stanowią jedynie marginalną część ich wyposażenia i kosztów. Takimi użytkownikami końcowymi są przedsiębiorstwa o znacznej skali działalności, co sprawia, że inwestycje w te urządzenia stanowią ograniczoną część ich kosztów.

(371)

Komisja uznała, że przedsiębiorstwa nabywające podesty ruchome przejezdne prowadzą różne podstawowe rodzaje działalności, a koszt podestów ruchomych przejezdnych byłby co do zasady marginalny w porównaniu z całkowitymi kosztami tych przedsiębiorstw. Wszelki potencjalny wzrost cen podestów ruchomych przejezdnych przyczyniłby się do zwiększenia ich kosztów, ale nie na tyle, aby mieć poważny wpływ finansowy na ich działalność. Komisja stwierdziła zatem, że wpływ środków na tych pozostałych użytkowników jest ograniczony.

(372)

Wobec braku współpracy importerów i handlowców Komisja uznała, że przedsiębiorstwa handlowe i importerzy niepowiązani mogli nadal zaopatrywać się w podesty ruchome przejezdne u wielu źródeł i odsprzedawać je po cenach umożliwiających im utrzymanie marży. Komisja uznała zatem, że w przypadku nałożenia środków antydumpingowych wpływ na niepowiązanych importerów i przedsiębiorstwa handlowe będzie ograniczony.

(373)

Chociaż oczekuje się, że ogólny poziom cen podestów ruchomych przejezdnych wzrośnie, w świetle powyższego Komisja stwierdziła, że ogólne korzyści wynikające ze środków przewyższają potencjalny negatywny wpływ na importerów i użytkowników. Komisja uznała, że dla głównych użytkowników - wypożyczalni - ważne jest również, aby produkcja podestów ruchomych przejezdnych nadal odbywała się na rynku unijnym, gdyż pozwala to zdywersyfikować ich flotę. Gdyby wypożyczalnie były całkowicie zależne od przywozu, prawdopodobnie musiałyby mierzyć się z wydłużonym czasem realizacji dostaw, zakłóceniami dostaw i w dłuższej perspektywie wzrostem cen.

(374)

Biorąc pod uwagę wnioski Komisji dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody, związku przyczynowego, poziomu środków i interesu Unii, należy wprowadzić środki tymczasowe, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi Unii przez przywóz towarów po cenach dumpingowych.

(375)

W odniesieniu do przywozu podestów ruchomych przejezdnych pochodzących z Chin należy wprowadzić tymczasowe środki antydumpingowe zgodnie z zasadą niższego cła określoną w art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja porównała marginesy szkody z marginesami dumpingu. kWotę ceł ustalono na poziomie marginesu dumpingu albo marginesu szkody, zależnie od tego, który z nich jest niższy.

(376)

W związku z powyższym stawki tymczasowego cła antydumpingowego, wyrażone w cenach CIF na granicy Unii przed ocleniem, powinny być następujące:

(377)

Indywidualne stawki cła antydumpingowego dla poszczególnych przedsiębiorstw określone w niniejszym rozporządzeniu zostały ustanowione na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną w toku dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. W następstwie uwag otrzymanych po okresie wcześniejszego informowania skorygowano błąd pisarski związany z wielkościami wykorzystanymi do obliczenia szkody i marginesu dumpingu dla przedsiębiorstwa Terex, co doprowadziło do korekty marginesów w dół. Skorygowano również błąd pisarski w odniesieniu do Sinoboom, co poskutkowało lekkim obniżeniem marginesu dumpingu. Te stawki celne mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienione podmioty prawne. Przywóz produktu objętego postępowaniem, wyprodukowanego przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, powinien podlegać stawce cła mającej zastosowanie do „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(378)

W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła w związku z różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł antydumpingowych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła antydumpingowe, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien zostać objęty cłem antydumpingowym obowiązującym wobec „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”.

(379)

Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła antydumpingowego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.

(380)

Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych i nałożenia ogólnokrajowego cła.

(381)

Statystyki dotyczące podestów ruchomych przejezdnych często wyraża się w sztukach. Taka jednostka uzupełniająca dla podestów ruchomych przejezdnych nie została jednak określona w Nomenklaturze scalonej zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (92). W związku z tym należy dopilnować, by w zgłoszeniu o dopuszczenie do obrotu podawano nie tylko wagę wyrażoną w kilogramach lub tonach, ale także sztuki w przypadku przywozu produktu objętego postępowaniem. W przypadku następujących kodów TARIC należy wskazać sztuki: 8427101010, 8427201910, 8428909020, 8431200060 oraz 8431390010.

(382)

Zgodnie z art. 19a rozporządzenia podstawowego Komisja poinformowała zainteresowane strony o planowanym nałożeniu ceł tymczasowych. Informacje te zostały również udostępnione ogółowi społeczeństwa za pośrednictwem strony internetowej DG ds. Handlu. Zainteresowane strony miały trzy dni robocze na przedstawienie uwag dotyczących dokładności obliczeń, które zostały im ujawnione.

(383)

W stosownych przypadkach uwzględniono uwagi dotyczące dokładności obliczeń.

(384)

W interesie dobrej administracji Komisja zwróci się do zainteresowanych stron z prośbą o przedłożenie pisemnych uwag lub o złożenie wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją w określonym terminie.

(385)

Ustalenia dotyczące nałożenia ceł tymczasowych obowiązują tymczasowo i mogą ulec zmianie na ostatecznym etapie dochodzenia,