Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2024 poz. 1744
Wersja aktualna od 2024-06-25
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2024 poz. 1744
Wersja aktualna od 2024-06-25
Akt prawny
obowiązujący
ZAMKNIJ close

Alerty

DECYZJA RADY (WPZiB) 2024/1744

z dnia 24 czerwca 2024 r.

w sprawie zmiany decyzji 2014/512/WPZiB dotyczącej środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 31 lipca 2014 r. Rada przyjęła decyzję 2014/512/WPZiB (1).

(2)

Unia nadal niezmiennie popiera suwerenność i integralność terytorialną Ukrainy.

(3)

W swoich konkluzjach z dnia 14 i 15 grudnia 2023 r. Rada Europejska ponownie zdecydowanie potępiła rosyjską wojnę napastniczą przeciwko Ukrainie stanowiącą jawne pogwałcenie Karty Narodów Zjednoczonych i potwierdziła niezachwiane poparcie Unii dla niezależności, suwerenności i integralności terytorialnej Ukrainy w jej granicach uznanych przez społeczność międzynarodową oraz dla jej niezbywalnego prawa do samoobrony przed agresją Rosji. Rada Europejska stwierdziła też, że należy - w ścisłej współpracy z partnerami i sojusznikami - jeszcze bardziej osłabić zdolność Rosji do prowadzenia wojny napastniczej, między innymi w drodze dalszego zaostrzania sankcji, ich pełnego i skutecznego wdrażania oraz zapobiegania ich obchodzeniu, zwłaszcza w przypadku towarów wysokiego ryzyka.

(4)

Ze względu na powagę sytuacji należy przyjąć kolejne środki ograniczające.

(5)

Zakaz lądowania na terytorium Unii, startu z terytorium Unii lub przelotu nad terytorium Unii należy zmienić w taki sposób, żeby miał również zastosowanie do statków powietrznych wykorzystywanych do lotów nieregularnych, w odniesieniu do których rosyjska osoba fizyczna lub prawna lub rosyjski podmiot lub organ jest w stanie skutecznie określić miejsce lub czas ich startu lub lądowania, np. aby spełnić prośbę rosyjskich osób fizycznych o przewóz do określonych miejsc spędzania wakacji lub prośbę rosyjskich osób prawnych o transport ich pracowników na spotkania służbowe w Unii lub ich klientów do miejsc turystycznych. Zmiana ta ma na celu uniemożliwienie praktyk obchodzenia zakazu lądowania na terytorium Unii, startu z niego lub przelotu nad nim oraz dalsze dążenie do osiągnięcia celu, jakim jest pośrednie wywieranie maksymalnej presji na rząd Rosji, aby zakończyć jego działania i polityki destabilizujące Ukrainę i oraz agresję wojskową na nią. Zakaz ten nie jest stosowany do statku powietrznego pilotowanego przez osobę z Rosji, jeżeli nie jest ona w stanie skutecznie określić miejsca lub czasu startu lub lądowania - dotyczy to na przykład pilotów zatrudnionych przez nierosyjskich przewoźników lotniczych. Należy wprowadzić wyłączenie dla niektórych statków powietrznych w przypadku, gdy są one wykorzystywane do lotów prywatnych, niebiznesowych, wykonywanych na terytorium i w przestrzeni powietrznej Unii w celach rekreacyjnych lub szkoleniowych.

(6)

W celu stworzenia jednolitego zbioru przepisów w całej Unii i zwalczania obchodzenia zakazu lotów należy nałożyć również na operatorów obowiązek przekazywania, w odniesieniu do lotów nieregularnych na żądanie właściwych organów państwa członkowskiego odlotu, miejsca docelowego lub przelotu, informacji niezbędnych w celu weryfikacji przestrzegania zakazu lotów, w tym informacji na temat własności statku powietrznego oraz, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dochodzi do obejścia zakazu lotów, na temat pasażerów. Informacje takie powinny być przekazywane w terminie określonym przez właściwe organy danego państwa członkowskiego lub danych państw członkowskich.

(7)

Aby ograniczyć ryzyko obchodzenia przepisów, należy zmienić zakaz drogowego transportu towarów na terytorium Unii, w tym w tranzycie. Przedsiębiorstwom unijnym, które są w co najmniej 25 % własnością rosyjskiej osoby fizycznej lub prawnej, należy zakazać podejmowania działalności przedsiębiorstwa transportu drogowego oraz zakazać transportu drogowego towarów w Unii, w tym w tranzycie. Zakaz ten nie ma zastosowania do przedsiębiorstw transportu drogowego będących własnością osób posiadających podwójne obywatelstwo lub obywateli rosyjskich posiadających zezwolenie na pobyt czasowy lub stały w państwie członkowskim. Przedsiębiorstwa transportu drogowego powinny ujawnić właściwym organom krajowym na ich żądanie swoją strukturę własnościową.

(8)

Z uwagi na fakt, że istnieją znaczne zapasy diamentów przechowywanych poza Rosją, które nie przynoszą już Rosji przychodów, ale które mogą wymagać wywozu w celu przetworzenia lub wymagać przywozu po przetworzeniu, należy sprecyzować, że surowiec diamentowy przywieziony z Rosji przed dniem 1 stycznia 2024 r. oraz szlifowane diamenty przywiezione z Rosji lub wyprodukowane przed dniem 1 marca 2024 r. lub 1 września 2024 r., w zależności od wagi diamentu, nie są objęte zakazem dotyczącym diamentów. Należy również zmienić zakaz dotyczący rosyjskich diamentów, by umożliwić tymczasowy przywóz lub wywóz biżuterii na potrzeby napraw, aukcji i targów. Ponadto należy zmienić zakres stosowania i datę wejścia w życie wymogu dotyczącego przedstawienia dowodów poświadczających identyfikowalność.

(9)

Rynek biżuterii zawierającej w sobie diamenty ma charakter globalny i cechuje się gęstą siecią wzajemnych powiązań. Środki ograniczające dotyczące takiej biżuterii są skuteczniejsze, a prawdopodobieństwo ich obchodzenia - mniejsze, gdy są nakładane w porozumieniu z głównymi partnerami Unii, takimi jak G-7. W związku z tym zakaz pośredniego przywozu rosyjskich diamentów, które są obrabiane w państwach trzecich innych niż Rosja tymczasowo nie ma zastosowania do biżuterii zawierającej w sobie takie diamenty, dopóki Rada nie postanowi inaczej w świetle działań podjętych wspólnie w ramach grupy G-7 w celu wprowadzenia tego środka.

(10)

Rosja uzyskuje znaczne przychody ze sprzedaży i transportu skroplonego gazu ziemnego (LNG). Należy zakazać usług ponownego załadunku na terytorium Unii na potrzeby operacji przeładunku, w przypadku gdy usługi takie są wykorzystywane do przeładunku rosyjskiego LNG, z wyjątkiem takich przeładunków do państw członkowskich. Zakaz ten powinien obejmować zarówno przeładunek „burta w burtę”, jak i przeładunek „burta na ląd”, a także operacje ponownego załadunku. Zakazane są również usługi pomocnicze związane z takimi przeładunkami. Zakaz ten nie wpływa na przywóz do Unii ani na bezpieczeństwo dostaw państw członkowskich. Komisja powinna monitorować zmiany dotyczące LNG związane z zakazem i informować o nich Radę, a także proponować środki łagodzące w przypadku istotnych zmian związanych z tym zakazem.

(11)

Należy zakazać nowych inwestycji oraz dostarczania towarów, technologii i świadczenia usług w celu ukończenia projektów LNG, takich jak „Arctic LNG 2” i „Murmansk LNG”. Zakaz ten nie powinien mieć wpływu na zakup i przywóz LNG z rosyjskich terminali oraz na usługi finansowe świadczone na rzecz takich projektów LNG. Taki środek ogranicza rozbudowę zdolności Rosji w zakresie LNG, a tym samym ogranicza przychody Rosji.

(12)

Należy wprowadzić ograniczenia dotyczące przywozu rosyjskiego LNG za pośrednictwem unijnych terminali LNG, które nie są podłączone do wzajemnie połączonego systemu gazu ziemnego. Jest to ukierunkowany środek mający wpływ wyłącznie na konkretne instalacje w niektórych państwach członkowskich. Nie utrudnia on w żaden sposób przywozu rosyjskiego LNG za pośrednictwem innych instalacji w Unii i nie wywiera negatywnych skutków dla unijnego rynku gazu i bezpieczeństwa dostaw na tym rynku, w tym dla dostępnych ilości i cen. Ograniczenia te nie powinny mieć wpływu na dostawy rosyjskiego LNG z głównej części terytorium państwa członkowskiego do jego regionów najbardziej oddalonych.

(13)

Należy wprowadzić sektorowy zakaz dostępu do portów i śluz państw członkowskich, jak również sektorowy zakaz świadczenia szerokiego zakresu usług związanych z transportem morskim na rzecz statków, które przyczyniają się do zdolności Rosji do prowadzenia wojny przeciwko Ukrainie. Środek ten powinien ograniczyć aktywność statków biorących udział w transporcie towarów generujących przychody na potrzeby prowadzonej przez Rosję wojny oraz statków eksploatowanych w celu przyczynienia się do działań lub polityk wspierających działania Rosji prowadzone przeciwko Ukrainie lub wspierania takich działań lub polityk. Statki objęte środkami ograniczającymi wymieniono w załączniku XVI do decyzji 2014/512/WPZiB. Unijne środki ograniczające, jako jedno z podstawowych narzędzi wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii w związku z rosyjską wojną napastniczą przeciwko Ukrainie, nie dotyczą statków pływających pod banderą Unii. Statki takie prowadzą działalność na mocy prawa Unii i prawa krajowego i muszą wypełniać swoje obowiązki zgodnie z prawem unijnym i krajowym. Właściwe organy państw członkowskich powinny wdrożyć i egzekwować unijne środki ograniczające w swoich jurysdykcjach w odniesieniu do statków pływających pod banderą Unii. Ponadto należy doprecyzować zakres zakazu dostępu do portów dla statków pływających pod banderą rosyjską oraz dodać odstępstwo.

(14)

Należy wprowadzić zakaz zakupu, przywozu, przenoszenia lub wywozu ukraińskich dóbr kultury oraz innych przedmiotów o znaczeniu archeologicznym, historycznym, kulturowym, religijnym lub o wyjątkowym znaczeniu naukowym, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, aby podejrzewać, że te dobra lub przedmioty zostały bezprawnie wywiezione z Ukrainy. Należy ponadto wprowadzić zakaz świadczenia powiązanych z tym usług.

(15)

W 2020 r. Rosja wprowadziła do swojego kodeksu postępowania arbitrażowego nowe przepisy w celu zapewnienia, o ile traktat międzynarodowy zawarty przez Rosję lub porozumienie stron nie stanowią inaczej, wyłącznej właściwości sądów w Rosji w sporach z udziałem osób, w odniesieniu do których stosuje się środki ograniczające, lub w sporach między jedną osobą rosyjską lub zagraniczną a inną osobą rosyjską lub zagraniczną, jeżeli podstawą takich sporów są środki ograniczające. Przepisy te, które są szeroko stosowane przez rosyjskie sądy, mają wyraźny cel lub skutek w postaci wymuszania zaspokojenia roszczeń z aktywów przedsiębiorstw unijnych znajdujących się w jurysdykcji zagranicznej - roszczeń, których w innym przypadku przedsiębiorstwa te nie mogłyby zaspokoić w związku z zakazem będącym wynikiem stosowania decyzji 2014/512/WPZiB i rozporządzenia Rady (UE) nr 833/2014 (2) lub decyzji Rady 2014/145/WPZiB (3) i rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014 (4). W związku z tym, aby zwiększyć koszty ponoszone przez Federację Rosyjską w związku z jej nielegalnymi działaniami na Ukrainie i zmusić ją do zakończenia takich działań, należy umożliwić objęcie przedsiębiorstw, które korzystają z tych przepisów prawa rosyjskiego, zakazem zawierania z nimi transakcji.

(16)

Bank Centralny Rosji opracował „system przekazywania komunikatów finansowych” (SPFS), stanowiący specjalistyczną usługę w zakresie komunikatów finansowych służącą do wymiany danych finansowych, której celem jest zneutralizowanie wpływu środków przewidzianych w decyzji 2014/512/WPZiB i rozporządzeniu (UE) nr 833/2014, w szczególności w odniesieniu do sektora bankowego i finansowego. W celu powstrzymania rozwoju SPFS, ograniczenia zdolności Rosji do prowadzenia wojny i zapobieżenia ograniczaniu skuteczności środków ustanowionych w decyzji 2014/512/WPZiB i rozporządzeniu (UE) nr 833/2014, należy zakazać podmiotom unijnym prowadzącym działalność poza Rosją bezpośredniego łączenia się z SPFS lub równoważnymi specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych ustanowionych przez Bank Centralny Rosji oraz dodać zakaz zawierania przez unijne podmioty gospodarcze transakcji z podmiotami umieszonymi w wykazie, korzystającymi z tego systemu poza Rosją. Środki te nie dotyczą podmiotów mających siedzibę i prowadzących działalność w Rosji, w tym jednostek zależnych podmiotów unijnych. Podmiotom unijnym nie należy zabraniać prowadzenia transakcji z rosyjskimi podmiotami, które korzystają z SPFS, pod warunkiem że podmioty unijne same nie łączą się z SPFS. Ponadto, aby uniknąć niezamierzonych konsekwencji dla finansowania legalnych transakcji handlowych i płatności za nie oraz transakcji dotyczących innych uzasadnionych celów, należy wprowadzić ukierunkowane wyjątki umożliwiające podmiotom unijnym łączenie się z SPFS.

(17)

Niektóre instytucje kredytowe i finansowe mające siedzibę poza Unią mogą ułatwiać transakcje, które ograniczają skuteczność środków ustanowionych na mocy decyzji 2014/512/WPZiB oraz rozporządzenia (UE) nr 833/2014. Należy zatem ustanowić zakaz dokonywania transakcji przez unijne podmioty gospodarcze z instytucjami kredytowymi i finansowymi, jak również z dostawcami kryptoaktywów mającymi siedzibę poza Unią, jeżeli Rada stwierdzi, że podmioty te ułatwiają transakcje wspierające rosyjską bazę przemysłu obronnego poprzez wywóz, dostawę, sprzedaż, przekazywanie lub transport do Rosji towarów i technologii podwójnego zastosowania, wrażliwych towarów i technologii, wspólnych produktów o wysokim priorytecie lub broni i amunicji.

(18)

Należy rozszerzyć istniejący zakaz udzielania wsparcia, w tym udzielania finansowania i pomocy finansowej lub przyznawania innych korzyści, z programu Unii, programu Euratomu lub programu państwa członkowskiego na rzecz wszelkich osób prawnych, podmiotów lub organów z siedzibą w Rosji lub na rzecz osób prawnych, podmiotów lub organów, w których posiadają one większościowy udział. Należy wprowadzić również ukierunkowane wyłączenia.

(19)

Aby nie ograniczać nadmiernie prawa do zatrudnienia obywateli Unii, którzy zamieszkiwali w Rosji przed inwazją na Ukrainę w lutym 2022 r. i którzy są zatrudnieni przez jednostki zależne podmiotów unijnych i krajów partnerskich w Rosji, należy wprowadzić wyłączenie z zakazu świadczenia niektórych usług na rzecz rządu Rosji lub osób prawnych, podmiotów lub organów mających siedzibę w Rosji.

(20)

Rząd Rosji i rosyjskie sądy podejmują działania mające na celu bezprawne pozbawienie posiadaczy praw własności intelektualnej z państw członkowskich ochrony tych praw w Rosji. Prowadzi to do powstania nieuzasadnionej przewagi konkurencyjnej dla rosyjskiego przemysłu i przyczyniło się do zwiększenia dochodów Rosji, umożliwiając jej tym samym kontynuację wojny napastniczej na Ukrainie. Aby zneutralizować ten efekt, należy nałożyć ograniczenia w zakresie przyjmowania wniosków o rejestrację w Unii niektórych praw własności intelektualnej przez obywateli Rosji, osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w Rosji i rosyjskie przedsiębiorstwa. W szczególności i bez uszczerbku dla ich przepisów proceduralnych, urzędy ds. własności intelektualnej i inne właściwe instytucje nie powinny zezwalać na składanie takich wniosków. Ponadto, wywiązując się z tego obowiązku, w przypadku złożenia takich wniosków urzędy ds. własności intelektualnej i inne właściwe instytucje nie powinny być zobowiązane do wydania formalnej decyzji odmownej, tak by po uchyleniu danego ograniczenia możliwe było ewentualne ponowne złożenie wniosku. W celu wdrożenia tego ograniczenia urzędy ds. własności intelektualnej i inne właściwe instytucje powinny mieć możliwość zwracania się o niezbędne informacje do osób fizycznych i przedsiębiorstw ubiegających się o rejestrację odpowiednich praw własności intelektualnej.

(21)

Należy wprowadzić zakaz bezpośredniego lub pośredniego przyjmowania - przez partie polityczne, fundacje polityczne, sojusze polityczne, organizacje pozarządowe, w tym ośrodki analityczne, oraz dostawców usług medialnych w Unii -finansowania, darowizn i wszelkich innych korzyści gospodarczych oraz wsparcia od Rosji. W związku z utrzymującymi się skoordynowanymi próbami - podejmowanymi przez Rosję - ingerowania w procesy demokratyczne w Unii i podważania jej demokratycznych fundamentów, w tym poprzez kampanie mające na celu wywieranie wpływu i propagowanie dezinformacji, mające na celu podważanie integralności terytorialnej, suwerenności i niezależności Ukrainy, oraz poprzez promowanie prorosyjskiej propagandy mającej na celu usprawiedliwienie i wspieranie prowadzonej przez Rosję wojny napastniczej przeciw Ukrainie, należy zakazać finansowania podmiotów w Unii, które uczestniczą w procesach kształtowania opinii publicznej, przez Rosję oraz powiązane z nią podmioty pośredniczące. Tego rodzaju kampanie propagandowe i dezinformacyjne mogą podważać fundamenty demokratycznych społeczeństw i stanowią integralną część arsenału nowoczesnych ataków hybrydowych. Ograniczenie wspomnianego wsparcia finansowego ma na celu ochronę integralności procesów politycznych w Unii, ochronę obywateli Unii przed manipulacją i obronę spraw wewnętrznych Unii przed szkodliwymi ingerencjami poprzez zapewnienie ochrony zasad praworządności, demokracji i pluralizmu mediów. Państwa członkowskie mogą przeciwdziałać takiej ingerencji w procesy demokratyczne i podważaniu podstaw demokratycznych, w stosownych przypadkach w ramach istniejących krajowych ram przestrzegania prawa. Zgodnie z podstawowymi prawami i wolnościami uznanymi w Karcie, w szczególności z prawem do wolności wypowiedzi i informacji, wolnością prowadzenia działalności gospodarczej i prawem własności, uznanymi, odpowiednio, w jej art. 11, 16 i 17, ograniczenie to nie uniemożliwia dostawcom usług medialnych i ich personelowi prowadzenia w Unii innej działalności, takiej jak przeprowadzanie badań i wywiadów. Ponadto ograniczenie to nie wpływa na obowiązek poszanowania praw, wolności i zasad, o których mowa w art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej, w tym w Karcie oraz w konstytucjach państw członkowskich w ich odpowiednich zakresach stosowania.

(22)

Aby zwiększyć świadomość na temat działań prowadzonych w zakresie egzekwowania prawa właściwe jest, by państwa członkowskie informowały o sankcjach nałożonych przez nie za naruszenie środków ograniczających.

(23)

Należy wprowadzić odstępstwo umożliwiające zaspokojenie niektórych roszczeń wniesionych przez osoby, podmioty i organy rosyjskie, jeżeli jest to absolutnie niezbędne do wycofania inwestycji z Rosji lub likwidacji działalności gospodarczej w Rosji.

(24)

Aby ułatwić zwalczanie powrotnego wywozu wspólnych produktów o wysokim priorytecie, wykorzystywanych na polu walki na Ukrainie lub mających krytyczne znaczenie dla rozwoju, produkcji lub wykorzystania rosyjskich systemów wojskowych, na unijne podmioty gospodarcze sprzedające, dostarczające, przekazujące lub wywożące do państw trzecich, niebędących krajami partnerskimi wymienionymi w załączniku VIII do rozporządzenia (UE) nr 883/2014, wspólne produkty o wysokim priorytecie należy nałożyć wymóg ustanowienia mechanizmów należytej staranności umożliwiających identyfikację i ocenę ryzyka powrotnego wywozu do Rosji oraz ograniczenie takiego ryzyka. Ponadto należy zobowiązać unijne podmioty gospodarcze do zapewnienia, aby osoby prawne, podmioty i organy z siedzibą poza Unią, będące ich własnością lub znajdujące się pod ich kontrolą, również wdrażały te wymogi.

(25)

Decyzją 2014/512/WPZiB zobowiązano unijne podmioty gospodarcze do zakazywania w umowach powrotnego wywozu do Rosji i powrotnego wywozu w celu wykorzystania w Rosji towarów i technologii wrażliwych, niektórych wspólnych produktów o wysokim priorytecie oraz broni palnej i amunicji (klauzula „nie do Rosji”). W przypadku umów objętych zakresem art. 5b decyzji 2014/512/WPZiB, które zawarto przed dniem 19 grudnia 2023 r., obowiązek wynikający z tego artykułu należy uznać za spełniony, jeżeli umowa zawiera klauzulę ogólną zakazującą wywozu i powrotnego wywozu danych towarów i technologii do jurysdykcji objętych unijnymi środkami ograniczającymi oraz określa odpowiednie środki zaradcze w przypadku naruszenia tej klauzuli.

(26)

Komisja oceni wpływ, jaki na zniechęcanie do obchodzenia przepisów ma wejście w życie aktualnego obowiązku stosowania klauzuli „nie do Rosji” wynikającego z art. 5b decyzji 2014/512/WPZiB. Komisja bardzo uważnie oceni również dane handlowe, statystyki dotyczące wywozu i inne informacje dotyczące schematów obchodzenia przepisów w odniesieniu do towarów, o których mowa w tym artykule, w tym rolę, jaką mogą odgrywać w nich jednostki zależne unijnych podmiotów gospodarczych w państwach trzecich. Na tej podstawie Komisja oceni, czy klauzula „nie do Rosji” jest odpowiednia do osiągnięcia zakładanych celów, i rozważy wszelkie inne odpowiednie działania mające na celu ograniczenie dostępu Rosji do towarów wrażliwych, które umożliwiają jej kontynuowanie wojny na Ukrainie, w tym możliwość nałożenia na unijne podmioty gospodarcze wymogu zapewnienia, aby ich jednostki zależne w państwach trzecich również stosowały klauzulę „nie do Rosji”.

(27)

Należy zobowiązać unijne podmioty gospodarcze do umownego zakazania ich partnerom handlowym w państwach trzecich korzystania lub umożliwienia korzystania z praw własności intelektualnej, tajemnic przedsiębiorstwa lub materiałów lub informacji chronionych za pomocą praw własności intelektualnej lub jako tajemnice przedsiębiorstwa, przeniesionych na nie w związku ze wspólnymi produktami o wspólnym wysokim priorytecie, które mają zostać sprzedane, dostarczone lub wywiezione do Rosji lub do wykorzystania w Rosji. Aby zapewnić przestrzeganie tego obowiązku, podmioty gospodarcze powinny włączyć do takich umów obowiązek wprowadzenia odpowiednich środków zaradczych. Unijne podmioty gospodarcze powinny zgłaszać wszelkie stwierdzone naruszenia właściwym organom krajowym. W przypadku umów objętych zakresem tego ograniczenia, które zostały zawarte przed dniem 25 czerwca 2024 r., obowiązek ten należy uznać za spełniony, jeżeli umowa zawiera klauzulę ogólną, która zakazuje korzystania z praw własności intelektualnej, tajemnic przedsiębiorstwa lub materiałów lub informacji chronionych prawami własności intelektualnej lub chronionych jako przedmiotowa tajemnica przedsiębiorstwa, lub zakazuje zezwalania na korzystanie z tych praw, a także określa odpowiednie środki zaradcze w przypadku naruszenia tej klauzuli.

(28)

Aby zapewnić zgodność z wykładnią Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-72/11, należy zmienić przepis zakazujący obchodzenia sankcji w celu doprecyzowania, że wymogi dotyczące wiedzy i zamiaru są spełnione nie tylko wtedy, gdy dana osoba celowo dąży do osiągnięcia celu lub skutku obejścia sankcji, ale również wtedy, gdy dana osoba biorąca udział w działaniu, którego celem lub skutkiem jest obejście sankcji, jest świadoma tego, że taki udział może mieć ten cel lub taki skutek i akceptuje taką możliwość.

(29)

Należy dodać 61 nowych podmiotów do wykazu osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów zawartego w załączniku IV do decyzji 2014/512/WPZiB, to jest wykazu osób, podmiotów i organów wspierających rosyjski kompleks wojskowo-przemysłowy w wojnie napastniczej przeciwko Ukrainie, w odniesieniu do których nałożono surowsze ograniczenia wywozowe dotyczące towarów i technologii podwójnego zastosowania oraz towarów i technologii, które mogą przyczynić się do zwiększenia potencjału rosyjskiego sektora obronnego i bezpieczeństwa pod względem technologicznym. Ponadto uzasadnione jest uwzględnienie w tym wykazie niektórych podmiotów z państw trzecich innych niż Rosja, które uczestniczą w obchodzeniu ograniczeń handlowych i pozyskiwaniu produktów wrażliwych, wykorzystywanych, na przykład, do produkcji bezzałogowych statków powietrznych lub które zapewniają wsparcie materialne rosyjskich operacji wojskowych.

(30)

Należy rozszerzyć wykaz produktów, które przyczyniają się do wzmocnienia potencjału wojskowego i technologicznego Rosji lub do rozwoju jej sektora obrony i bezpieczeństwa, poprzez dodanie produktów wykorzystywanych przez Rosję w wojnie napastniczej przeciwko Ukrainie oraz produktów, które przyczyniają się do rozwoju lub produkcji jej systemów wojskowych, w tym określonych obrabiarek i określonych pojazdów terenowych.

(31)

Należy nałożyć dalsze ograniczenia na wywóz towarów, które mogłyby przyczynić się w szczególności do zwiększenia zdolności przemysłowych Rosji, takich jak chemikalia, w tym rudy manganu i związki ziem rzadkich, tworzywa sztuczne, sprzęt wydobywczy i służący do wykopów, monitory i sprzęt elektryczny. Ponadto do wykazu towarów objętych ograniczeniami w wywozie należy dodać pięć wspólnych produktów o wysokim priorytecie.

(32)

Dodatkowo należy wprowadzić dalsze ograniczenia dotyczące przywozu helu, którego wywóz przynosi Rosji znaczne dochody, umożliwiając jej tym samym kontynuację wojny napastniczej przeciwko Ukrainie.

(33)

Mechanizm pułapu cenowego przewiduje, że z pułapu cenowego określonego przez koalicję na rzecz pułapu cenowego można wyłączyć konkretne projekty, które mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa energetycznego niektórych państw trzecich. W ścisłej koordynacji z koalicją na rzecz pułapu cenowego należy przedłużyć do dnia 28 czerwca 2025 r. wyłączenie przewidziane w odniesieniu do zlokalizowanego w Rosji projektu Sachalin-2 (Сахалин-2) w celu zapewnienia Japonii bezpieczeństwa energetycznego.

(34)

Zgodnie z celami wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii, którymi są utrzymanie pokoju, wzmocnienie bezpieczeństwa międzynarodowego oraz propagowanie współpracy międzynarodowej, demokracji oraz praworządności, a w szczególności z celami realizowanymi decyzją 2014/512/WPZiB, należy zapewnić, aby dokumenty będące w posiadaniu Rady, Komisji i Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”) dotyczące egzekwowania środków ograniczających określonych w decyzji 2014/512/WPZiB lub w rozporządzeniu (UE) nr 833/2014 lub dokumenty dotyczące zapobiegania naruszeniom lub obchodzeniu tych środków podlegały tajemnicy zawodowej i ochronie zapewnianej przez przepisy mające zastosowanie do instytucji unijnych, ponieważ zawarte w nich informacje mogą być wykorzystywane do utrudniania egzekwowania tych środków lub do osłabiania ich skuteczności, biorąc pod uwagę, że zainteresowane osoby i podmioty mogą działać w sposób uniemożliwiający ich egzekwowanie. Taką ochronę należy również zapewnić w przypadku wniosków Wysokiego Przedstawiciela dotyczących zmiany decyzji 2014/512/WPZiB oraz wszelkich powiązanych dokumentów przygotowawczych, ponieważ ich ujawnienie mogłoby wpłynąć na skuteczność środków określonych w decyzji 2014/512/WPZiB oraz na przygotowanie przyszłych wniosków i prowadzenie negocjacji na ich podstawie. Niektóre środki zawarte w takich wnioskach, które z różnych powodów nie mogą zostać przyjęte przez Radę, są często włączane przez Wysokiego Przedstawiciela do kolejnych wniosków. Ważne jest, aby chronić to prawo inicjatywy przed wszelkimi wpływami wywieranymi - poza zorganizowanymi konsultacjami - z uwagi na interes publiczny lub prywatny, by próbować skłonić instytucje Unii i jej służby do zaproponowania, przyjęcia, wprowadzenia zmiany lub uzgodnienia zmiany. Ujawnienie tych dokumentów mogłoby sprawić, że ewentualne nowe środki byłyby nieskuteczne ze względu na fakt, że ich planowane przyjęcie zostałoby już upublicznione. Należy zatem przyjąć domniemanie, że ujawnienie tych dokumentów zaszkodziłoby bezpieczeństwu Unii lub co najmniej jednego państwa członkowskiego, lub utrzymywanym przez nie stosunkom międzynarodowym.

(35)

Należy rozszerzyć wykazy krajów partnerskich, które stosują zestaw środków kontroli wywozu lub zestaw środków ograniczających w odniesieniu do przywozu żelaza i stali oraz zestaw środków kontroli przywozu, które są zasadniczo równoważne środkom określonym w decyzji 2014/512/WPZiB i w rozporządzeniu (UE) nr 833/2014.

(36)

Unia jest zdecydowana zapobiegać zagrożeniom dla bezpieczeństwa jądrowego i jądrowego bezpieczeństwa fizycznego. W związku z tym środki przewidziane w niniejszej decyzji nie mają na celu zakłócenia planowania, prac budowlanych i inżynieryjnych, oddania do eksploatacji, utrzymania lub zaopatrzenia w paliwo nowo budowanego projektu jądrowego Paks II. Z tego powodu należy wprowadzić horyzontalne wyłączenie z zakazów określonych w niniejszej decyzji w odniesieniu do projektu Paks II, wraz z obowiązkiem powiadamiania o takich działaniach.

(37)

Ponadto konieczne jest wprowadzenie pewnych zmian technicznych, w tym poprzez usunięcie odniesień do okresów przejściowych, które upłynęły. Celem usunięcia odniesień do okresów przejściowych, które już upłynął, nie jest wywołanie skutków prawnych w odniesieniu do wygasłych lub nadal obowiązujących umów ani w odniesieniu do stosowalności tych okresów przejściowych.

(38)

Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki.

(39)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2014/512/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2014/512/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 1ac

1. Zakazuje się bezpośredniego lub pośredniego uczestnictwa w jakiejkolwiek transakcji z wymienionymi w załączniku XVII osobami prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. a), b) lub c) niniejszej decyzji, które wniosły do sądu rosyjskiego powództwo przeciwko osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, o których mowa w art. 13 lit. c) lub d) rozporządzenia (UE) nr 833/2014, w celu uzyskania nakazu, zarządzenia, środka ochrony prawnej, wyroku lub innego orzeczenia sądu na podstawie art. 248 kodeksu postępowania arbitrażowego Federacji Rosyjskiej lub równoważnego rosyjskiego ustawodawstwa, w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone na mocy niniejszej decyzji lub decyzji 2014/145/WPZiB lub na mocy rozporządzeń (UE) nr 833/2014 lub (UE) nr 269/2014.

2. O ile poniższych transakcji nie zakazano w inny sposób, zakazu ustanowionego w ust. 1 nie stosuje się do transakcji, które są:

a)

niezbędne do zakupu, przywozu lub transportu produktów farmaceutycznych, medycznych lub rolnych i spożywczych, w tym pszenicy i nawozów, których zakup, przywóz i transport jest dozwolony na mocy niniejszej decyzji lub rozporządzenia (UE) nr 833/2014;

b)

absolutnie niezbędne do zapewnienia dostępu do postępowań sądowych, administracyjnych lub arbitrażowych w państwie członkowskim, a także do uznania lub wykonania orzeczenia sądowego lub orzeczenia arbitrażowego wydanego w państwie członkowskim, pod warunkiem że takie transakcje są zgodne z celami niniejszej decyzji lub decyzji 2014/145/WPZiB lub rozporządzeń (UE) nr 833/2014 lub (UE) nr 269/2014;

c)

bez uszczerbku dla lit. b) niniejszego ustępu, absolutnie niezbędne do uzyskania odszkodowania za szkody wyrządzone osobie, o której mowa w art. 13 lit. c) lub d) rozporządzenia (UE) nr 833/2014, w związku z umową albo transakcją, których wykonanie zostało zakłócone przez środki nałożone na mocy niniejszej decyzji, oraz w związku z bezprawnym tymczasowym zarządem ustanowionym przez Rosję w odniesieniu do położonego na terytorium Federacji Rosyjskiej majątku należącego do osób zagranicznych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 833/2014 lub rozporządzeniem (UE) nr 269/2014.

Artykuł 1ad

1. Od dnia 25 czerwca 2024 r. zakazuje się osobom prawnym, podmiotom i organom mającym siedzibę w Unii i prowadzącym działalność poza Rosją bezpośredniego łączenia się z systemem przekazywania komunikatów finansowych (SPFS) Banku Centralnego Rosji lub równoważnymi specjalistycznymi usługami w zakresie komunikatów finansowych ustanowionymi przez Bank Centralny Rosji.

2. Zakazuje się bezpośredniego lub pośredniego uczestnictwa w jakiejkolwiek transakcji z osobą prawną, podmiotem lub organem z siedzibą poza Rosją, które wymieniono w załączniku XVIII.

Załącznik XVIII obejmuje osoby prawne, podmioty lub organy z siedzibą poza Rosją, które korzystają z SPFS Banku Centralnego Rosji lub równoważnych specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych ustanowionych przez Bank Centralny Rosji lub państwo rosyjskie, oraz które, poprzez takie korzystanie (i) zwiększają odporność finansową Rosji i (ii) wspierają obchodzenie zakazów ustanowionych w niniejszej decyzji i w decyzji 2014/145/WPZiB oraz w rozporządzeniach (UE) nr 833/2014 i (UE) nr 269/2014.

3. Do dnia 26 września 2024 r. zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wykonywania umów zawartych z osobą prawną, podmiotem lub organem wymienionymi w załączniku XVIII, przed dniem 24 marca 2024 r. oraz umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów.

4. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do przyjmowania płatności należnych od osób prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku XVIII, na podstawie umów wykonanych przed dniem 24 marca 2024 r.

5. Zakaz ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do transakcji, które są:

a)

absolutnie niezbędne do bezpośredniego lub pośredniego zakupu, przywozu lub transportu gazu ziemnego, tytanu, aluminium, miedzi, niklu, palladu lub rudy żelaza z Rosji lub przez Rosję do Unii, państwa będącego członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Szwajcarii lub Bałkanów Zachodnich;

b)

absolutnie niezbędne do bezpośredniego lub pośredniego zakupu, przywozu lub transportu ropy naftowej, w tym produktów rafinacji ropy naftowej, z Rosji lub przez Rosję, o ile nie są zakazane na podstawie art. 4o lub 4p;

c)

niezbędne do zakupu, a także przywozu i transportu do Unii produktów farmaceutycznych, medycznych lub rolnych i spożywczych, w tym pszenicy i nawozów, których zakup, jak również przywóz i transport do Unii jest dozwolony na mocy niniejszej decyzji;

d)

niezbędne do spłaty długu należnego obywatelowi państwa członkowskiego lub osobie prawnej, podmiotowi lub organowi z siedzibą w Unii;

e)

niezbędne do wypłaty środków z programu emerytalnego osobie z siedzibą w Unii; lub

f)

niezbędne do dokonania płatności przez Konferencję ds. Roszczeń Żydowskich lub na jej rzecz.

6. Zakaz ustanowiony w ust. 2 nie ma zastosowania do transakcji, które są:

a)

niezbędne do zakupu, wywozu, dostawy, sprzedaży, przekazywania lub transportu produktów farmaceutycznych, medycznych lub rolnych i spożywczych, w tym pszenicy i nawozów, których zakup, wywóz, dostawa, sprzedaż, przekazywanie lub transport są dozwolone na mocy niniejszej decyzji i są niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego w państwach trzecich;

b)

absolutnie niezbędne do zapewnienia dostępu do postępowań sądowych, administracyjnych lub arbitrażowych w państwie członkowskim, a także do uznania lub wykonania orzeczenia sądowego lub orzeczenia arbitrażowego wydanego w państwie członkowskim, pod warunkiem że takie transakcje są zgodne z celami niniejszej decyzji i decyzji 2014/145/WPZiB oraz rozporządzeń (UE) nr 833/2014 i (UE) nr 269/2014;

c)

niezbędne do celów humanitarnych, takich jak dostarczanie lub ułatwianie dostarczania pomocy, w tym środków medycznych lub żywności, lub przewóz pracowników organizacji humanitarnych i związana z tym pomoc, lub do celów ewakuacji;

d)

niezbędne do spłaty długu należnego obywatelowi państwa członkowskiego lub osobie prawnej, podmiotowi lub organowi mającemu siedzibę w Unii;

e)

zależne od zaangażowania osoby prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku XVIII do niniejszej decyzji w świadczenie usług bankowości korespondenckiej; lub

f)

niezbędne do dokonania płatności przez obywatela państwa członkowskiego lub osobę prawną, podmiot lub organ mający siedzibę w Unii na podstawie umowy pożyczki zawartej przez państwo członkowskie.

Artykuł 1ae

1. Zakazuje się bezpośredniego lub pośredniego uczestnictwa w jakiejkolwiek transakcji z:

a)

osobą prawną, podmiotem lub organem z siedzibą poza Unią, które są instytucją kredytową lub finansową lub podmiotem świadczącym usługi w zakresie kryptoaktywów i które uczestniczą w transakcjach ułatwiających, bezpośrednio lub pośrednio, wywóz, sprzedaż, dostawy, przekazywanie lub transport do Rosji towarów lub technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załącznikach VII, XI, XX i XXXV do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, wspólnych produktów o wysokim priorytecie wymienionych w załączniku XL do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 lub broni palnej lub amunicji wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 258/2012, zgodnie z wykazem w załączniku XIX do niniejszej decyzji; lub

b)

osobą prawną, podmiotem lub organem działającymi w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu, o którym mowa w lit. a) niniejszego ustępu.

2. Zakaz ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do transakcji, które są:

a)

niezbędne do wywozu, sprzedaży, dostaw, przekazania lub transportu produktów farmaceutycznych, medycznych lub rolnych i spożywczych, w tym pszenicy i nawozów, których wywóz, sprzedaż, zakup, dostawy, przekazanie lub transport są dozwolone na mocy rozporządzenia (UE) nr 833/2014;

b)

absolutnie niezbędne do zapewnienia dostępu do postępowań sądowych, administracyjnych lub arbitrażowych w państwie członkowskim, a także do uznania lub wykonania orzeczenia sądowego lub orzeczenia arbitrażowego wydanego w państwie członkowskim, pod warunkiem że takie transakcje są zgodne z celami niniejszej decyzji, decyzji 2014/145/WPZiB, rozporządzenia (UE) nr 833/2014 i rozporządzenia (UE) nr 269/2014; lub

c)

niezbędne do celów humanitarnych, takich jak dostarczanie lub ułatwianie dostarczania pomocy, w tym środków medycznych lub żywności, lub przewóz pracowników organizacji humanitarnych i związana z tym pomoc, lub do celów ewakuacji.”

;

2)

w art. 1h ust. 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

eksploatacja, utrzymanie, likwidacja potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych i gospodarowanie odpadami promieniotwórczymi pochodzącymi z tego potencjału, zaopatrzenie go w paliwo, ponowne przetwarzanie paliwa i zapewnienie jego bezpieczeństwa, oraz kontynuacja projektowania, budowy i oddania do eksploatacji potrzebne do ukończenia cywilnych obiektów jądrowych, a także dostawa prekursorów do wytwarzania medycznych radioizotopów i na potrzeby podobnych zastosowań medycznych, technologii krytycznych na potrzeby monitorowania promieniowania środowiskowego, jak również współpraca w dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, w szczególności w dziedzinie badań i rozwoju;”

;

3)

w art. 1i wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Zakazuje się udzielania bezpośredniego lub pośredniego wsparcia, w tym udzielania finansowania i pomocy finansowej lub przyznawania jakichkolwiek innych korzyści, w ramach programu Unii, programu Euratomu lub krajowego programu państwa członkowskiego oraz umów w rozumieniu rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 (*1) na rzecz:

a)

osoby prawnej, podmiotu lub organu z siedzibą w Rosji;

b)

osoby prawnej, podmiotu lub organu, do których prawa własności bezpośrednio lub pośrednio w ponad 50 % należą do podmiotu, o którym mowa w lit. a) niniejszego ustępu.

(*1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).”;"

b)

w ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)

eksploatacji, utrzymania, likwidacji potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych i gospodarowania odpadami promieniotwórczymi pochodzącymi z tego potencjału, zaopatrzenia go w paliwo, ponownego przetwarzania paliwa i zapewnienia jego bezpieczeństwa, oraz kontynuacji projektowania, budowy i oddania do eksploatacji potrzebnych w celu ukończenia cywilnych obiektów jądrowych, a także do dostaw prekursorów do wytwarzania medycznych radioizotopów i na potrzeby podobnych zastosowań medycznych, technologii krytycznych na potrzeby monitorowania promieniowania środowiskowego, jak również współpracy w dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, w szczególności w dziedzinie badań i rozwoju;”

;

(ii)

dodaje się litery w brzmieniu:

„h)

funkcjonowania izb handlowych, stowarzyszeń przedsiębiorców, ośrodków kulturalnych i edukacyjnych, instytucji religijnych i programów wymiany akademickiej z państw członkowskich w Rosji;

i)

działań społeczeństwa obywatelskiego, które bezpośrednio promują w Rosji demokrację, prawa człowieka, praworządność lub wszelkie inne cele, takie jak niezależne dziennikarstwo lub walka z dezinformacją, zgodnie z celami niniejszej decyzji;

j)

programów odpowiedzialności historycznej państw członkowskich oraz wspierania mniejszości etnicznych państw członkowskich w Rosji.”

;

4)

w art. 1k wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Ust. 1, 2, 2a i 2b nie mają zastosowania do dnia 30 września 2024 r. do sprzedaży, dostawy, przekazywania, wywozu lub świadczenia usług przeznaczonych do wyłącznego użytku osób prawnych, podmiotów lub organów z siedzibą w Rosji, które są własnością osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego, państwa będącego członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Szwajcarii bądź kraju partnerskiego wymienionego w załączniku VII lub które są samodzielnie lub wspólnie kontrolowane przez taką osobę prawną, taki podmiot lub taki organ.”

;

b)

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„8a. Ust. 1, 2 i 2a nie mają zastosowania do świadczenia usług przez obywateli państwa członkowskiego, którzy mają miejsce zamieszkania w Rosji i mieli je przed dniem 24 lutego 2022 r., na rzecz osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ust. 10 lit. h), będących ich pracodawcami, pod warunkiem że usługi te są przeznaczone do wyłącznego użytku tych osób prawnych, podmiotów lub organów.”

;

c)

w ust. 10 lit. f) otrzymuje brzmienie:

„f)

do utworzenia, eksploatacji, utrzymania, zaopatrzenia w paliwo i ponownego przetwarzania paliwa oraz bezpieczeństwa potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych oraz do kontynuacji projektowania, budowy i oddania do eksploatacji potrzebnych do ukończenia cywilnych obiektów jądrowych, dla dostaw prekursorów do wytwarzania radioizotopów medycznych i podobnych zastosowań medycznych lub technologii krytycznych do monitorowania promieniowania środowiskowego oraz dla współpracy w dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, w szczególności w dziedzinie badań i rozwoju;”

;

5)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 1o

1. Urzędy ds. własności intelektualnej i inne właściwe instytucje utworzone na mocy prawa państwa członkowskiego lub prawa Unii nie przyjmują:

a)

nowych wniosków o rejestrację znaków towarowych, patentów, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych, chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych złożone przez obywateli rosyjskich lub osoby fizyczne zamieszkałe w Rosji lub przez osoby prawne, podmioty lub organy z siedzibą w Rosji, w tym w przypadku gdy są one składane przez obywateli rosyjskich lub osoby fizyczne zamieszkałe w Rosji, osoby prawne, podmioty lub organy z siedzibą w Rosji wspólnie z co najmniej jedną niepochodzącą z Rosji osobą fizyczną lub prawną mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę poza Rosją;

b)

jakichkolwiek wniosków lub zgłoszeń składanych przez obywateli rosyjskich lub osoby fizyczne zamieszkałe w Rosji lub przez osoby prawne, podmioty lub organy mające siedzibę w Rosji w toku prowadzonych przed takimi urzędami ds. własności intelektualnej postępowań w sprawie rejestracji związanych z którymkolwiek z praw własności intelektualnej, o których mowa w lit. a).

2. Państwa członkowskie, działając jako umawiające się państwa Konwencji o udzielaniu patentów europejskich z dnia 5 października 1973 r., zmienionej dnia 17 grudnia 1991 r. i dnia 29 listopada 2000 r. oraz wypełniając swoje zobowiązania międzynarodowe podjęte w ramach tej Konwencji, dokładają wszelkich starań w celu zapewnienia, aby Europejski Urząd Patentowy odrzucał wnioski o rejestrację jednolitego skutku w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2012 (*2), składane przez obywateli rosyjskich lub osoby fizyczne zamieszkałe w Rosji lub przez osoby prawne, podmioty lub organy z siedzibą w Rosji, w tym składane przez obywateli rosyjskich lub osoby fizyczne zamieszkałe w Rosji, osoby prawne, podmioty lub organy z siedzibą w Rosji wspólnie z co najmniej jedną niepochodzącą z Rosji osobą fizyczną lub prawną mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę poza Rosją.

3. Państwa członkowskie, działając jako umawiające się państwa Konwencji o udzielaniu patentów europejskich i wypełniając swoje zobowiązania międzynarodowe podjęte w jej ramach, dokładają wszelkich starań w celu zapewnienia, aby Europejski Urząd Patentowy nie przyjmował nowych wniosków o rejestrację europejskich zgłoszeń patentowych składanych przez obywateli rosyjskich lub osoby fizyczne zamieszkałe w Rosji lub przez osoby prawne, podmioty lub organy z siedzibą w Rosji, w tym w przypadku gdy są one składane przez obywateli rosyjskich lub osoby fizyczne zamieszkałe w Rosji, osoby prawne, podmioty lub organy z siedzibą w Rosji wspólnie z co najmniej jedną niepochodzącą z Rosji osobą fizyczną lub prawną mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę poza Rosją.

4. Państwa członkowskie oraz, w stosownych przypadkach, Unia, działając na mocy Konwencji o ustanowieniu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej z dnia 14 lipca 1967 r., zmienionej w dniu 28 września 1979 r. (WIPO), dokładają wszelkich starań w celu zapewnienia, aby WIPO lub urzędy ds. własności intelektualnej ustanowione na mocy prawa państwa członkowskiego lub Unii, lub Europejski Urząd Patentowy, nie przyjmowały nowych wniosków o rejestrację takich praw składanych przez obywateli rosyjskich lub osoby fizyczne zamieszkałe w Rosji, lub przez osoby prawne, podmioty lub organy z siedzibą w Rosji, w tym w przypadku gdy są one składane przez obywateli rosyjskich lub osoby fizyczne zamieszkałe w Rosji, osoby prawne, podmioty lub organy z siedzibą w Rosji wspólnie z co najmniej jedną niepochodzącą z Rosji osobą fizyczną lub prawną mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę poza Rosją.

5. Ust. 1-4 nie mają zastosowania do obywateli państwa członkowskiego, państwa będącego członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Szwajcarii ani do osób fizycznych posiadających zezwolenie na pobyt czasowy lub stały w państwie członkowskim, państwie będącym członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Szwajcarii.

Artykuł 1p

1. Zakazuje się przyjmowania darowizn, korzyści gospodarczych lub wsparcia, w tym finansowania i pomocy finansowej, bezpośrednio lub pośrednio, od:

a)

rządu Rosji;

b)

osoby prawnej, podmiotu lub organu z siedzibą w Rosji, które podlegają kontroli publicznej lub w ponad 50 % stanowią własność publiczną;

c)

osoby prawnej, podmiotu lub organu z siedzibą poza Unią, do których prawa własności bezpośrednio lub pośrednio w ponad 50 % należą do podmiotu, o którym mowa w lit. a) lub b); lub

d)

osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu działających w imieniu lub pod kierunkiem podmiotu, o którym mowa w lit. a), b) lub c).

2. Ust. 1 ma zastosowanie wyłącznie do:

a)

europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych, zdefiniowanych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1141/2014 (*3);

b)

partii politycznych i sojuszy politycznych zdefiniowanych w rozporządzeniu (UE) nr 1141/2014, bez uszczerbku dla podstawowych zasad o charakterze konstytucyjnym stosowanych w państwach członkowskich regulujących funkcjonowanie takich partii i sojuszy;

c)

organizacji pozarządowych utworzonych lub zarejestrowanych zgodnie z prawem państwa członkowskiego; oraz

d)

dostawców usług medialnych zdefiniowanych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1083 (*4), mających siedzibę w państwie członkowskim, bez uszczerbku dla podstawowych zasad o charakterze konstytucyjnym związanych z wolnością prasy i wolnością wypowiedzi, stosowanych w państwach członkowskich.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na przyjęcie darowizn, korzyści gospodarczych lub wsparcia, w tym finansowania i pomocy finansowej, od podmiotów, o których mowa w ust. 2 lit. c) i d), pod warunkiem że przyjęcie takich darowizn, korzyści lub wsparcia w żaden sposób nie stanowi ingerencji w procesy demokratyczne w Unii ani nie osłabia fundamentów jej demokracji, w tym poprzez kampanie służące wywieraniu wpływu i propagowanie dezinformacji, których celem jest podważanie integralności terytorialnej, suwerenności i niezależności Ukrainy, oraz poprzez działania propagandowe wspierające agresję wojskową Rosji na Ukrainę.

4. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 3 w terminie dwóch tygodni od udzielenia zezwolenia.

(*2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2012 z dnia 17 grudnia 2012 r. wprowadzające wzmocnioną współpracę w dziedzinie tworzenia jednolitego systemu ochrony patentowej (Dz.U. L 361 z 31.12.2012, s. 1)."

(*3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 1141/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie statusu i finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych (Dz.U. L 317 z 4.11.2014, s. 1)."

(*4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1083 z dnia 11 kwietnia 2024 r. w sprawie ustanowienia wspólnych ram dla usług medialnych na rynku wewnętrznym i zmiany dyrektywy 2010/13/UE (europejski akt o wolności mediów) (Dz.U. L, 2024/1083, 17.4.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1083/oj).”;"

6)

w art. 3 ust. 4 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

przeznaczone do eksploatacji, utrzymania, przetwarzania paliwa i bezpieczeństwa potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych, jak również do współpracy w dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, w szczególności w dziedzinie badań i rozwoju;”

;

7)

w art. 3a ust. 4 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

przeznaczone do eksploatacji, utrzymania, przetwarzania paliwa i bezpieczeństwa potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych, jak również do współpracy w dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, w szczególności w dziedzinie badań i rozwoju;”

;

8)

art. 4a ust. 1 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

nabywania jakichkolwiek nowych lub rozszerzania jakichkolwiek dotychczasowych udziałów w jakichkolwiek osobach prawnych, podmiotach lub organach zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa Rosji lub jakiegokolwiek innego kraju trzeciego, prowadzących działalność w sektorze energetycznym w Rosji, w tym w będących w trakcie realizacji projektach dotyczących produkcji skroplonego gazu ziemnego;”

;

9)

w art. 4d dodaje się ustęp w brzmieniu:

„6f. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, 2 i 4 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na wywóz i przekazanie towarów objętych kodem CN 9026 00 00, wymienionych w części B załącznika XI do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, które znajdują się fizycznie w Unii od dnia 25 czerwca 2024 r. w celu konserwacji lub naprawy, lub na świadczenie powiązanej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, ubezpieczenia lub reasekuracji, lub finansowania lub pomocy finansowej, po ustaleniu, że jest to absolutnie niezbędne do funkcjonowania projektu Sachalin-2 (Сахалин-2) w celu zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego Japonii.”

;

10)

w art. 4e wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Państwa członkowskie - zgodnie ze swoimi zasadami krajowymi i swoim prawem krajowym oraz spójnie z prawem międzynarodowym, w szczególności z odpowiednimi umowami międzynarodowymi w zakresie lotnictwa cywilnego - odmawiają zgody na lądowanie na terytorium Unii, start z terytorium Unii oraz przelot nad terytorium Unii wszelkim statkom powietrznym eksploatowanym przez rosyjskich przewoźników lotniczych, w tym jako przewoźnik marketingowy w ramach porozumień dotyczących wspólnej obsługi połączeń lub dotyczących dzielenia pojemności statku powietrznego, wszelkim statkom powietrznym zarejestrowanym w Rosji oraz wszelkim statkom powietrznym niezarejestrowanym w Rosji, które są własnością rosyjskiej osoby fizycznej lub prawnej, rosyjskiego podmiotu lub organu lub są czarterowane lub w inny sposób kontrolowane przez rosyjską osobę fizyczną lub prawną, rosyjski podmiot lub organ. Zakaz przewidziany w niniejszym ustępie ma również zastosowanie do wszelkich innych statków powietrznych wykorzystywanych do lotów nieregularnych, w przypadku których rosyjska osoba fizyczna lub prawna lub rosyjski podmiot lub organ jest w stanie skutecznie określić miejsce lub czas ich startu lub lądowania. Zakaz ustanowiony w niniejszym ustępie nie ma zastosowania do statków powietrznych z maksymalnie 4 miejscami siedzącymi oraz o maksymalnej masie startowej nie większej niż 2 000 kg, w przypadku gdy są one wykorzystywane do lotów prywatnych, niebiznesowych, wykonywanych na terytorium i w przestrzeni powietrznej Unii w celach rekreacyjnych lub do celów szkolenia na potrzeby licencji pilota turystycznego oraz uzyskania związanych z tym uprawnień u unijnych podmiotów szkoleniowych.”

;

b)

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a. Bez uszczerbku dla ust. 5 operatorzy statków powietrznych przekazują, w odniesieniu do lotów nieregularnych, informacje niezbędne w celu weryfikacji zgodności z ust. 1, w tym między innymi:

a)

wiarygodne i zadowalające informacje dotyczące faktycznego ostatecznego właściciela rzeczywistego statku powietrznego oraz, w stosownych przypadkach, osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu faktycznie czarterujących statek powietrzny; oraz

b)

formularz ogólny, listę pasażerów i inne urzędowe dokumenty zawierające imiona i nazwiska, datę urodzenia, miejsce urodzenia i obywatelstwo każdego pasażera i członka załogi, w przypadku gdy istnieją uzasadnione powody by przypuszczać, na podstawie takich czynników jak miejsce rozpoczęcia i trasa lotu lub informacje na temat danego operatora, że dochodzi do obchodzenia zakazu określonego w ust. 1.

Informacje te są przekazywane na wniosek właściwych organów państwa członkowskiego odlotu, przeznaczenia lub przelotu.

Informacje przekazuje się przed lądowaniem, startem lub przelotem nad terytorium Unii w terminie określonym przez właściwe organy zainteresowanego państwa członkowskiego lub zainteresowanych państw członkowskich.”

;

11)

w art. 4ha wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Po dniu 16 kwietnia 2022 r. zakazuje się udzielania dostępu do portów, a po dniu 29 lipca 2022 r. - dostępu do śluz na terytorium Unii wszelkim statkom zarejestrowanym pod banderą Rosji oraz uzyskiwania przez te statki dostępu do portów i śluz, z wyjątkiem dostępu do śluz w celu opuszczenia terytorium Unii.”

;

b)

ust. 3 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

statek objęty zakresem stosownych konwencji międzynarodowych, w tym repliki statków historycznych;”

;

c)

w ust. 5 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)

w celu transportu paliwa jądrowego oraz innych towarów absolutnie niezbędnych do funkcjonowania potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych.”

;

d)

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„5c. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 właściwe organy mogą zezwolić statkom, które zmieniły swoją rosyjską banderę na banderę innego państwa przed dniem 16 kwietnia 2022 r., na dostęp do portu lub śluzy, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dany statek:

a)

został uznany za porzucony na mocy prawa państwa członkowskiego przed dniem 24 lutego 2022 r.;

b)

był przedmiotem przymusowej sprzedaży przez właściwe organy krajowe państwa członkowskiego przed dniem 24 lutego 2022 r.; oraz

c)

w momencie przymusowej sprzedaży znajdował się fizycznie na terytorium państwa członkowskiego.”

;

e)

ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 5, 5a, 5b i 5c w terminie dwóch tygodni od udzielenia zezwolenia.”

;

12)

w art. 4i ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy mogą zezwolić na zakup, przywóz lub przekazanie towarów wymienionych w załączniku XVII do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 na warunkach, jakie uznają za stosowne, po tym jak ustalą, że jest to niezbędne do utworzenia, eksploatacji, utrzymania, zaopatrzenia w paliwo i ponownego przetwarzania paliwa oraz bezpieczeństwa potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych oraz do kontynuacji projektowania, budowy i oddania do eksploatacji potrzebnych do ukończenia cywilnych obiektów jądrowych, dla dostaw prekursorów do wytwarzania radioizotopów medycznych i podobnych zastosowań medycznych lub technologii krytycznych na potrzeby monitorowania promieniowania środowiskowego oraz współpracy w dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, w szczególności w dziedzinie badań i rozwoju.”

;

13)

w art. 4k wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 3c otrzymuje brzmienie:

„3c. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 właściwe organy mogą zezwolić na zakup, przywóz lub przekazanie towarów wymienionych w załączniku XXI do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 lub na świadczenie powiązanej pomocy technicznej i finansowej, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po tym jak ustalą, że jest to niezbędne do utworzenia, eksploatacji, utrzymania, zaopatrzenia w paliwo i ponownego przetwarzania paliwa oraz bezpieczeństwa potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych oraz do kontynuacji projektowania, budowy i oddania do eksploatacji potrzebnych do ukończenia cywilnych obiektów jądrowych, dla dostaw prekursorów do wytwarzania radioizotopów medycznych i podobnych zastosowań medycznych lub technologii krytycznych na potrzeby monitorowania promieniowania środowiskowego oraz współpracy w dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, w szczególności w dziedzinie badań i rozwoju.”

;

b)

uchyla się ust. 3ca;

c)

dodaje się ustępy w brzmieniu:

„3ce. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na przywóz lub przekazanie towarów, które znajdowały się fizycznie w Rosji przed wejściem w życie odpowiedniego zakazu w odniesieniu do tych towarów, objętych kodami CN 8471, 8523, 8536 i 9027, wymienionych w załączniku XXI, lub na świadczenie powiązanej pomocy technicznej lub finansowej, po ustaleniu, że te towary są komponentami wyrobów medycznych i są wprowadzane do Unii w celu konserwacji, naprawy lub zwrotu wadliwych komponentów towarów.

3cf. W odniesieniu do towarów objętych kodami CN 28042910 i 284540 do dnia 26 września 2024 r. zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wykonywania umów zawartych przed dniem 25 czerwca 2024 r. oraz umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów.”

;

d)

ust. 5a otrzymuje brzmienie:

„5a. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 3ab, 3c i 3e w terminie dwóch tygodni od udzielenia zezwolenia.”

;

14)

w art. 4m wprowadza się następujące zmiany:

a)

uchyla się ust. 3aa;

b)

ust. 5 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

utworzenia, eksploatacji, utrzymania, zaopatrzenia w paliwo i ponownego przetwarzania paliwa oraz bezpieczeństwa potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych oraz do kontynuacji projektowania, budowy i oddania do eksploatacji potrzebnych do ukończenia cywilnych obiektów jądrowych, dla dostaw prekursorów do wytwarzania radioizotopów medycznych i podobnych zastosowań medycznych lub technologii krytycznych do monitorowania promieniowania środowiskowego oraz dla współpracy w dziedzinie cywilnego wykorzystania energii jądrowej, w szczególności w dziedzinie badań i rozwoju.”

;

c)

dodaje się ustępy w brzmieniu:

„3ad. W odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku XXIIIC do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 do dnia 26 września 2024 r. zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wykonywania umów zawartych przed dniem 25 czerwca 2024 r. oraz umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów.

3ae. W odniesieniu do towarów objętych kodem CN 2602, do dnia 26 lipca 2024 r. zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wykonywania umów zawartych przed dniem 25 czerwca 2024 r. oraz umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów.

3af. W odniesieniu do towarów objętych kodami CN 8481 80 i 8708 99 do dnia 26 grudnia 2024 r. zakazów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie stosuje się do wykonywania umów zawartych przed dniem 25 czerwca 2024 r. oraz umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów.”

;

d)

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4aa. Zakazy ustanowione w ust. 1, 1a i 2 nie mają zastosowania do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii, o których mowa w ust. 1, ani do świadczenia powiązanej pomocy technicznej i finansowej, z przeznaczeniem do użytku niewojskowego oraz dla niewojskowych użytkowników końcowych, do wykorzystania w stanach zagrożenia zdrowia, do pilnego zapobiegania zdarzeniom, które mogą mieć poważny i znaczący wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo ludzi lub na środowisko, lub pilnego łagodzenia skutków takich zdarzeń lub do reagowania na klęski żywiołowe.”

;

e)

dodaje się ustępy w brzmieniu:

„4d. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz towarów i technologii objętych kodami CN 3917, 8421, 8471, 8523, 8536 i 8544, wymienionych w załączniku XXIII do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, lub na świadczenie powiązanej pomocy technicznej lub finansowej po ustaleniu, że te towary lub świadczenie powiązanej pomocy technicznej lub finansowej są niezbędne do celów konserwacji lub naprawy wyrobów medycznych.

4e. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2 właściwe organy mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na wywóz i przekazanie towarów objętych kodem CN 8414 90 i 9026, wymienionych w załączniku XXIII do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, które znajdują się fizycznie w Unii od dnia 25 czerwca 2024 r. do celów konserwacji lub naprawy, lub na świadczenie związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, lub finansowania lub pomocy finansowej, po ustaleniu, że jest to absolutnie niezbędne do funkcjonowania projektu Sachalin-2 (Сахалин-2) w celu zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego Japonii.”

;

f)

ust. 4a otrzymuje brzmienie:

„4a. Właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz następujących towarów lub na świadczenie powiązanej pomocy technicznej lub finansowej, po ustaleniu, że takie towary lub świadczenie powiązanej pomocy technicznej lub finansowej są niezbędne do użytku osobistego w gospodarstwie domowym osób fizycznych w Rosji:

a)

towary objęte kodem CN 8417 20;

b)

krany, kurki i zawory objęte kodem CN 8481 80, przeznaczone do instalacji kanalizacyjnych, grzewczych, wentylacyjnych lub systemów klimatyzacji;

c)

rury, przewody rurowe i łączniki rur, z miedzi, objęte kodami CN 7411 lub 7412, o wewnętrznej średnicy do 50 mm.”

;

g)

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„5aa. Właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz towarów objętych kodem CN 3917 10 lub na świadczenie powiązanej pomocy technicznej lub finansowej, po ustaleniu, że takie towary lub świadczenie powiązanej pomocy technicznej lub finansowej są sprzedawane, dostarczane, przekazywane lub wywożone wyłącznie w celu produkcji artykułów spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi w Rosji.”

;

h)

ust. 5a otrzymuje brzmienie:

„5a. Przy podejmowaniu decyzji dotyczących wniosków o zezwolenia, o których mowa w ust. 4a, 4b, 4c, 4d, 5 i 5aa, właściwe organy nie udzielają zezwolenia na wywóz na rzecz jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu w Rosji lub do wykorzystania w Rosji, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że zastosowanie końcowe danych towarów mogłoby mieć charakter wojskowy.”

;

15)

w art. 4n dodaje się ustępy w brzmieniu:

„1b. Zakazuje się dopuszczania osób prawnych, podmiotów lub organów mających siedzibę w Unii, które w co najmniej 25 % są własnością rosyjskiej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, do podejmowania działalności przedsiębiorstwa transportu drogowego, które transportuje towary na terytorium Unii w transporcie drogowym, w tym w tranzycie.

1c. Zakazuje się, od dnia 26 lipca 2024 r., przedsiębiorstwom transportu drogowego ustanowionym w Unii po dniu 8 kwietnia 2022 r., które są w co najmniej 25 % własnością rosyjskiej osoby fizycznej lub prawnej, rosyjskiego podmiotu lub organu, transportu towarów na terytorium Unii w transporcie drogowym, w tym w tranzycie.

1d. Przedsiębiorstwa transportu drogowego mające siedzibę w Unii, na żądanie właściwego organu krajowego państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, przekazują temu organowi informacje na temat swojej struktury własnościowej.

2a. Ust. 1b i 1c nie mają zastosowania do przedsiębiorstw transportu drogowego mających siedzibę w Unii, które w co najmniej 25 % są własnością obywateli rosyjskich będących również obywatelami państwa członkowskiego lub posiadających zezwolenie na pobyt czasowy lub stały w państwie członkowskim.”

;

16)

w art. 4r wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 1 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„1. Na zasadzie odstępstwa od art. 3, 3a, 4, 4c, 4d, 4g, 4j i 4m właściwe organy mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę lub przekazanie towarów i technologii wymienionych w załącznikach II, VII, X, XI, XVI, XVIII, XX i XXIII do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 oraz w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2021/821, a także na sprzedaż, udzielenie licencji lub przekazanie w jakikolwiek inny sposób praw własności intelektualnej lub tajemnic przedsiębiorstwa, a także na przyznanie praw dostępu do wszelkich materiałów lub informacji chronionych w drodze praw własności intelektualnej lub stanowiących tajemnice przedsiębiorstwa lub praw do ponownego wykorzystywania takich materiałów lub informacji, związanych z towarami i technologiami, o których mowa powyżej, do dnia 31 grudnia 2024 r., w przypadku gdy taka sprzedaż, dostawa, przekazanie, udzielenie licencji, przyznanie praw dostępu lub praw do ponownego wykorzystania są absolutnie niezbędne do wycofania inwestycji z Rosji lub likwidacji działalności gospodarczej w Rosji, o ile spełnione są następujące warunki:”

;

b)

ust. 1a otrzymuje brzmienie:

„1a. Na zasadzie odstępstwa od art. 3 właściwe organy mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę lub przekazanie towarów i technologii wymienionych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 do dnia 31 grudnia 2024 r., jeżeli taka sprzedaż, dostawa lub przekazanie są absolutnie niezbędne do wycofania inwestycji ze spółki joint venture zarejestrowanej lub utworzonej na mocy prawa państwa członkowskiego przed dniem 24 lutego 2022 r. z udziałem rosyjskiej osoby prawnej, podmiotu lub organu i eksploatującej infrastrukturę gazociągową między Rosją a państwami trzecimi.”

;

c)

w ust. 2 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„2. Na zasadzie odstępstwa od art. 4i i 4k właściwe organy mogą zezwolić na przywóz lub przekazanie towarów wymienionych w załącznikach XVII i XXI do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 do dnia 31 grudnia 2024 r., w przypadku gdy taki przywóz lub przekazanie są absolutnie niezbędne do wycofania inwestycji z Rosji lub likwidacji działalności gospodarczej w Rosji, o ile spełnione są następujące warunki:”

;

d)

w ust. 2a formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

„2a. Na zasadzie odstępstwa od art. 1k właściwe organy mogą zezwolić na dalsze świadczenie usług w nim wymienionych do dnia 31 grudnia 2024 r., w przypadku gdy takie świadczenie usług jest absolutnie niezbędne do wycofania inwestycji z Rosji lub likwidacji działalności gospodarczej w Rosji, o ile spełnione są następujące warunki:”

;

17)

w art. 4u wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Od dnia 1 września 2024 r. zakazuje się zakupu, przywozu lub przekazywania, bezpośrednio lub pośrednio, produktów przetwarzanych w państwie trzecim, składających się z pochodzących z Rosji lub wywiezionych z Rosji diamentów o wadze co najmniej 0,5 karata lub 0,1 grama na diament.”

;

b)

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4a. W odniesieniu do produktów wymienionych w części C załącznika XXXVIIIA do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, jeżeli są one przetwarzane w państwie trzecim, zawierających w sobie pochodzące z Rosji lub wywiezione z Rosji diamenty o wadze co najmniej 0,5 karata lub 0,1 grama na diament, zakaz, o którym mowa w ust. 4, stosuje się od dnia określonego przez Radę stanowiącą jednomyślnie na podstawie art. 29 i art. 30 Traktatu o Unii Europejskiej.”

;

c)

ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Do celów ust. 3 i 4 niniejszego artykułu towary oznaczone kodami CN 7102 31 00 i 7102 10 00 , które zostają przywiezione do Unii, zostają niezwłocznie przekazane do weryfikacji, wraz z dokumentacją poświadczającą ich pochodzenie, organowi określonemu w załączniku XXXVIIIB do rozporządzenia (UE) nr 833/2014. Państwo członkowskie, w którym towary zostały wprowadzone na obszar celny Unii, zapewnia ich przekazanie organowi określonemu w załączniku XXXVIIIB do rozporządzenia (UE) nr 833/2014. W tym celu może być przyznany tranzyt celny. Jeżeli taki tranzyt celny zostanie przyznany, weryfikacja przewidziana w niniejszym ustępie zostaje zawieszona do czasu dostarczenia towarów do organu określonego w załączniku XXXVIIIB do rozporządzenia (UE) nr 833/2014. Importer jest odpowiedzialny za odpowiedni przepływ tych towarów i koszty tego przepływu. Przekazanie temu organowi nie jest konieczne, pod warunkiem że towary zostały już wcześniej poddane procedurze weryfikacji przewidzianej w niniejszym ustępie, co potwierdzają dowody poświadczające identyfikowalność, w tym odpowiednie zaświadczenie potwierdzające, że diamenty te nie zostały wydobyte, przetworzone ani wyprodukowane w Rosji, jak przewidziano w ust. 10 niniejszego artykułu.”

;

d)

ust. 10 otrzymuje brzmienie:

„10. Do celów ust. 3 i 4 w momencie przywozu importerzy przedstawiają dowód poświadczający kraj pochodzenia diamentów lub produktów zawierających diamenty używanych jako wkład do przetworzenia produktu w państwie trzecim.

Od dnia 1 marca 2025 r.dowody poświadczające identyfikowalność dla produktów wymienionych w części A załącznika XXXVIIIA do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 obejmują odpowiednie zaświadczenie stwierdzające, że diamenty te nie zostały wydobyte, przetworzone ani wyprodukowane w Rosji.”

;

e)

dodaje się ustępy w brzmieniu:

„11. Zakazy ustanowione w ust. 1, 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów wymienionych w częściach A, B i C załącznika XXXVIIIA do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, jeżeli produkty te znajdowały się fizycznie w Unii przed datą rozpoczęcia stosowania odpowiedniego zakazu, a następnie zostały wywiezione do państwa trzeciego innego niż Rosja.

W momencie przywozu do Unii importerzy przedstawiają dowód poświadczający, że produkty znajdowały się fizycznie w Unii, lub świadectwo, na podstawie przedłożonej deklaracji zapasów, wydane przez organ określony w załączniku XXXVIIIB do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 przed wywozem z Unii.

12. Zakazy ustanowione w ust. 1, 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów wymienionych w częściach A, B i C załącznika XXXVIIIA do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, jeżeli produkty te znajdowały się fizycznie, były szlifowane lub zostały wyprodukowane w państwie trzecim innym niż Rosja przed datą rozpoczęcia stosowania odpowiedniego zakazu.

W momencie przywozu do Unii importerzy przedstawiają dowód poświadczający, że produkty zostały pierwotnie przywiezione do państwa trzeciego przed datą rozpoczęcia stosowania odpowiedniego zakazu dotyczącego produktów objętych kodami CN 7102 10 00, 7102 31 00 i 7104 21 00. W przypadku produktów objętych kodami CN 7102 39 00 i 7104 91 00, jak również produktów wymienionych w części C załącznika XXXVIIIA do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 importerzy przedstawiają w momencie przywozu dowód poświadczający, że produkty zostały ostatecznie przetworzone lub wytworzone w państwie trzecim lub znajdowały się fizycznie w stanie przetworzonym lub wytworzonym w państwie trzecim przed datą rozpoczęcia stosowania odpowiedniego zakazu.

13. Zakazy ustanowione w ust. 4 i 5 nie mają zastosowania do produktów wymienionych w części C załącznika XXXVIIIA do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 wyprodukowanych przed dniem 1 września 2024 r. ani do usług powiązanych, jeżeli produkty te zostały czasowo przywiezione do Unii z państwa trzeciego lub terytorium innego niż Rosja lub przywiezione po czasowym wywozie do państwa trzeciego lub terytorium innego niż Rosja, pod warunkiem że produkty te zostały objęte procedurami celnymi - odprawy czasowej, uszlachetniania czynnego, uszlachetniania biernego lub czasowego wywozu - przy wprowadzaniu do Unii lub wyprowadzaniu z niej.”

;

18)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 4w

1. Zakazuje się świadczenia na terytorium Unii usług ponownego załadunku do celów operacji przeładunku skroplonego gazu ziemnego, objętego kodem CN 2711 11 00, pochodzącego z Rosji lub wywożonego z Rosji.

2. Zakazuje się świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa, udzielania finansowania lub pomocy finansowej, związanych z zakazem ustanowionym w ust. 1.

3. Na zasadzie odstępstwa od zakazów określonych w ust. 1 i 2 właściwe organy mogą zezwolić na usługi ponownego załadunku do celów operacji przeładunku skroplonego gazu ziemnego objętego kodem CN 2711 11 00, pochodzącego z Rosji lub wywożonego z Rosji, jeżeli taki ponowny załadunek jest niezbędny do transportu tego gazu do państwa członkowskiego i takie państwo członkowskie potwierdziło, że taki przeładunek służy zapewnieniu dostaw energii w tym państwie członkowskim.

4. W celu zapewnienia przestrzegania zakazów, o których mowa w ust. 1 i 2, właściwe organy mogą ustanowić przepisy i wytyczne na szczeblu krajowym. Takie przepisy i wytyczne obejmują zaostrzone wymogi w zakresie należytej staranności, w szczególności w odniesieniu do identyfikacji usług ponownego załadunku świadczonych do celów operacji przeładunku, z uwzględnieniem specyfiki krajowych ram regulacyjnych mających zastosowanie do instalacji skroplonego gazu płynnego, wcześniejszych praktyk handlowych stosowanych przez podmioty świadczące usługi przesyłania, czasu między rozładunkiem a ponownym załadunkiem, wskazówek dotyczących bezpośrednich połączeń handlowych między rozładunkiem a ponownym załadunkiem, w tym zakupu nowych usług rozładunku i ponownego załadunku w pakiecie, oraz państwa rejestracji zaangażowanych podmiotów gospodarczych.

5. Właściwe organy informują Komisję, najpóźniej do dnia 26 grudnia 2024 r., o przepisach i wytycznych przyjętych na podstawie niniejszego ustępu lub że nie zamierzają przyjmować takich przepisów.

6. Do dnia 26 marca 2025 r. zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wykonywania umów zawartych przed dniem 25 czerwca 2024 r.

7. Osoby prawne wykonujące operacje rozładunku skroplonego gazu ziemnego objętego kodem CN 2711 11 00, pochodzącego z Rosji lub wywożonego z Rosji, informują do dnia 26 lipca 2024 r., a następnie co miesiąc właściwy organ państwa członkowskiego, w którym się znajdują, o wszystkich operacjach rozładunku i przywozach do Unii skroplonego gazu ziemnego objętego kodem CN 2711 11 00, pochodzącego z Rosji lub wywożonego z Rosji. W zgłaszanych informacjach uwzględnia się informacje o ilościach.

Dane państwo członkowskie przekazuje Komisji otrzymane informacje otrzymane na podstawie akapitu pierwszego.

8. Ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku statku potrzebującego pomocy, który poszukuje miejsca schronienia, zmuszonego do awaryjnego zawinięcia do portu ze względów bezpieczeństwa morskiego lub w celu ratowania życia na morzu lub w celu pilnego zapobieżenia zdarzeniu, które może mieć poważny i znaczący wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo ludzi lub na środowisko, lub złagodzenia skutków tego zdarzenia, lub w reakcji na klęski żywiołowe.

9. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do usług ponownego załadunku niezbędnych do bunkrowania statków zasilanych skroplonym gazem płynnym.

10. Komisja monitoruje przepływy skroplonego gazu ziemnego, jego rynki i ceny, konkurencyjność Unii oraz udział przywozu rosyjskiego skroplonego gazu ziemnego w całkowitym przywozie energii do Unii. W przypadku istotnych zmian związanych z zakazami, o których mowa w ust. 1 i 2, Komisja składa Radzie sprawozdanie, najpóźniej do dnia 26 czerwca 2025 r. Rada uwzględnia te sprawozdania przy przeglądzie środków ograniczających.

11. W przypadku istotnych zmian związanych z zakazami ustanowionymi w ust. 1 i 2 mających wpływ na przepływy skroplonego gazu ziemnego, jego rynki, ceny, konkurencyjność Unii lub udział przywozu rosyjskiego skroplonego gazu ziemnego w całkowitym przywozie energii do Unii, Komisja przedkłada Radzie wniosek w sprawie środków łagodzących wraz z oceną ich wpływu.

Artykuł 4x

1. W odniesieniu do każdego statku wymienionego w załączniku XVI zakazuje się bezpośredniego lub pośredniego:

a)

zapewniania dostępu do portów, stref kotwiczenia i śluz na terytorium Unii oraz zakazuje się takiemu statkowi dostępu do nich;

b)

przywozu do Unii, zakupu lub przekazania takiego statku;

c)

sprzedaży, dostarczania, w tym czarterowania, lub wywozu takiego statku;

d)

eksploatowania takiego statku lub zapewniania mu załogi;

e)

świadczenia na rzecz takiego statku usług w zakresie rejestracji pod banderą;

f)

udzielania finansowania i pomocy finansowej, w tym zapewniania ubezpieczenia, a także świadczenia usług pośrednictwa, w tym usług maklera morskiego;

g)

świadczenia na rzecz takiego statku pomocy technicznej i innych usług, w tym bunkrowania, usług zaopatrzenia statku, usług wymiany załogi, usług załadunku i wyładunku ładunku, usług związanych z ochroną odbojową i usług holowniczych; oraz

h)

prowadzenia z takim statkiem przeładunku »burta w burtę« lub jakiegokolwiek innego przenoszenia ładunku lub nabywania od tego statku jakichkolwiek usług.

2. W załączniku XVI umieszcza się statki, które:

a)

transportują towary i technologie wykorzystywane w sektorze obrony i bezpieczeństwa z Rosji lub do Rosji, do wykorzystania w Rosji lub na potrzeby rosyjskich działań wojennych na Ukrainie;

b)

transportują ropę naftową lub produkty ropopochodne wymienione w załączniku XXV do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, które pochodzą z Rosji lub są wywożone z Rosji, z zastosowaniem nieprzepisowych praktyk żeglugowych i praktyk żeglugowych wysokiego ryzyka, jak określono w rezolucji A.1192(33) Zgromadzenia Ogólnego Międzynarodowej Organizacji Morskiej;

c)

są eksploatowane w taki sposób, że wspierają lub wspomagają działania lub polityki na rzecz eksploatacji, rozwoju lub ekspansji sektora energetycznego w Rosji, w tym infrastruktury energetycznej;

d)

są eksploatowane w taki sposób, że wspierają lub wspomagają działania lub polityki godzące w ekonomiczną egzystencję lub bezpieczeństwo żywnościowe Ukrainy lub im zagrażające, co obejmuje między innymi transport skradzionego ukraińskiego zboża, lub godzące w zachowanie dziedzictwa kulturowego Ukrainy lub mu zagrażające, co obejmuje między innymi transport skradzionych ukraińskich dóbr kultury;

e)

transportują towary pochodzące z Unii lub wywożone z Unii wymienione w załącznikach XI, XX i XXIII do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 lub towary pochodzące z Rosji lub wywożone z Rosji i przywożone do Unii wymienione w załączniku XXI do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, umożliwiając tym samym Rosji prowadzenie działań destabilizujących sytuację na Ukrainie;

f)

są eksploatowane w taki sposób, że ułatwiają naruszanie lub obchodzenie przepisów niniejszej decyzji lub decyzji 2014/145/WPZiB, 2014/386/WPZiB lub (WPZiB) 2022/266, lub rozporządzeń (UE) nr 833/2014, (UE) nr 269/2014, (UE) nr 692/2014 lub (UE) 2022/263, lub w inny sposób istotnie ograniczają ich skuteczność, lub uczestniczą w takim naruszaniu, obchodzeniu lub ograniczaniu skuteczności wspomnianych przepisów; lub

g)

są własnością osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku do decyzji 2014/145/WPZiB i załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 269/2014, są przez nie czarterowane lub eksploatowane lub są w inny sposób używane w imieniu, na rzecz lub na korzyść tych osób, podmiotów lub organów lub w związku z tymi osobami, podmiotami lub organami.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy statek wymieniony w załączniku XVI potrzebuje pomocy i poszukuje miejsca schronienia, jest zmuszony do awaryjnego zawinięcia do portu ze względów bezpieczeństwa morskiego, w celu ratowania życia na morzu, ze względów humanitarnych lub w celu pilnego zapobieżenia zdarzeniu, które może mieć poważny i znaczący wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo ludzi lub na środowisko, lub złagodzenia skutków tego zdarzenia, lub w reakcji na klęski żywiołowe, lub w celu uznania bądź wykonania orzeczenia sądu lub orzeczenia arbitrażowego wydanego w państwie członkowskim.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) i g) właściwe organy wyspiarskiego państwa członkowskiego mogą zezwolić statkowi wymienionemu w załączniku XVI zgodnie z ust. 2 lit. e) na dostęp do portów i stref kotwiczenia oraz korzystanie z usług określonych w ust. 1 lit. g) na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że:

a)

towary są absolutnie niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb tego państwa członkowskiego; oraz

b)

przywóz takich towarów nie jest w inny sposób zakazany na mocy niniejszej decyzji lub rozporządzenia (UE) nr 833/2014.

5. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 4 w terminie dwóch tygodni od udzielenia zezwolenia.

Artykuł 4y

1. Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii oraz świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, usług na rzecz jakichkolwiek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Rosji, jeżeli takie towary, technologie i usługi służą do ukończenia projektów dotyczących skroplonego gazu ziemnego, takich jak terminale i instalacje.

2. Zakazuje się:

a)

świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych z towarami, technologiami i usługami w Rosji, jeżeli takie towary, technologie i usługi są przeznaczone do ukończenia takich projektów dotyczących skroplonego gazu ziemnego;

b)

udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanych z towarami, technologiami lub usługami w Rosji, jeżeli takie towary, technologie lub usługi są przeznaczone do ukończenia takich projektów dotyczących skroplonego gazu ziemnego.

3. Do dnia 26 września 2024 r. zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 25 czerwca 2024 r. oraz umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów.

Artykuł 4z

1. Zakazuje się zakupu, przywozu lub przekazywania, bezpośrednio lub pośrednio, pochodzącego z Rosji lub wywożonego z Rosji skroplonego gazu ziemnego objętego kodem CN 2711 11 00 za pośrednictwem terminali skroplonego gazu ziemnego w Unii niepodłączonych do wzajemnie połączonego systemu gazu ziemnego.

2. Zakazuje się świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej oraz świadczenia wszelkich innych usług związanych z zakazem ustanowionym w ust. 1.

3. Do dnia 26 lipca 2024 r. zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do umów zawartych przed dniem 25 czerwca 2024 r. oraz umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów.

4. Zakazy określone w ust. 1 i 2 nie mają wpływu na dostawy skroplonego gazu ziemnego pochodzącego z Rosji z kontynentalnej części terytorium państwa członkowskiego do jego regionów najbardziej oddalonych.

Artykuł 4za

1. Zakazuje się zakupu, przywozu, przekazywania, sprzedaży, dostarczania oraz wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, ukraińskich dóbr kultury oraz innych przedmiotów o znaczeniu archeologicznym, historycznym, kulturowym, religijnym lub o wyjątkowym znaczeniu naukowym, gdy istnieją uzasadnione podstawy, aby podejrzewać, że te dobra kultury lub te przedmioty zostały wywiezione z Ukrainy bez zgody ich prawowitych właścicieli lub zostały wywiezione z naruszeniem prawa ukraińskiego lub prawa międzynarodowego, w szczególności jeśli te dobra kultury lub te przedmioty stanowią integralną część zbiorów publicznych wymienionych w inwentarzach zbiorów konserwatorskich ukraińskich muzeów, archiwów lub bibliotek lub są wymienione w inwentarzach ukraińskich instytucji religijnych.

2. Zakazuje się świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej oraz świadczenia jakichkolwiek innych usług związanych z zakazem ustanowionym w ust. 1.

3. Zakazy ustanowione w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli wykazano, że:

a)

dobra kultury lub przedmioty zostały wywiezione z Ukrainy przed dniem 1 marca 2014 r.; lub

b)

dobra kultury lub przedmioty są w bezpieczny sposób zwracane ich prawowitym właścicielom na Ukrainie.”

;

19)

art. 5b otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 5b

1. Przy sprzedaży, dostawie, przekazywaniu lub wywozie do państwa trzeciego, z wyjątkiem krajów partnerskich wymienionych w załączniku VII do niniejszej decyzji, towarów lub technologii wymienionych w załącznikach XI, XX, XXXV do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, wspólnych produktów o wysokim priorytecie wymienionych w załączniku XL do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, lub broni palnej lub amunicji wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 258/2012 eksporterzy od dnia 20 marca 2024 r. zakazują w umowie powrotnego wywozu do Rosji i powrotnego wywozu w celu wykorzystania w Rosji.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do:

a)

wykonywania umów dotyczących towarów objętych kodami CN 8457 10, 8458 11, 8458 91, 8459 61, 8466 93, wymienionych w załączniku XL do rozporządzenia (UE) nr 833/2014;

b)

wykonywania umów zawartych przed dniem 19 grudnia 2023 r., dotyczących towarów innych niż określone w lit. a), do dnia 1 stycznia 2025 r. lub do daty ich wygaśnięcia, w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza.

2a. Ust. 1 nie ma zastosowania do umów w sprawie zamówień publicznych zawartych z organem publicznym w państwie trzecim lub z organizacją międzynarodową.

2b. Eksporterzy informują właściwy organ państwa członkowskiego, w którym zamieszkują, znajdują się lub mają siedzibę, o każdej zawartej przez nich umowie w sprawie zamówień publicznych, w przypadku której skorzystali ze zwolnienia na mocy ust. 2a w terminie 2 tygodni od jej zawarcia. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdej informacji otrzymanej na podstawie niniejszego ustępu w terminie 2 tygodni od jej otrzymania.

3. Stosując ust. 1, eksporterzy zapewniają, aby umowa z kontrahentem z państwa trzeciego zawierała odpowiednie środki zaradcze na wypadek naruszenia zobowiązania umownego zawartego zgodnie z ust. 1.

4. Jeżeli kontrahent z państwa trzeciego narusza którekolwiek z zobowiązań umownych zawartych zgodnie z ust. 1 eksporterzy informują o tym właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, gdy tylko powezmą wiedzę o takim naruszeniu.

5. Państwa członkowskie informują się wzajemnie oraz Komisję o wykrytych przypadkach naruszenia lub obejścia zobowiązania umownego zawartego zgodnie z ust. 1.”

;

20)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 5ba

1. Przy sprzedaży, licencjonowaniu lub przekazywaniu w jakikolwiek inny sposób praw własności intelektualnej lub tajemnic przedsiębiorstwa, a także przy przyznawaniu praw ponownego wykorzystania lub praw dostępu do dowolnych materiałów lub informacji chronionych prawami własności intelektualnej lub chronionych jako tajemnica przedsiębiorstwa, związanych ze wspólnymi produktami o wysokim priorytecie wymienionymi w załączniku XL do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, od dnia 26 grudnia 2024 r. osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy wprowadzają w umowie wobec swoich kontrahentów z państw trzecich zakaz - oraz zobowiązują ich do wprowadzenia wobec ewentualnych sublicencjobiorców takich praw własności intelektualnej lub tajemnicy przedsiębiorstwa zakazu - wykorzystywania takich praw własności intelektualnej, tajemnic przedsiębiorstwa lub innych informacji w związku ze wspólnym produktami o wysokim priorytecie wymienionymi w załączniku XL do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, które są przeznaczone do sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, do Rosji lub do wykorzystania w Rosji.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do wykonywania umów zawartych przed dniem 25 czerwca 2024 r. do dnia 26 czerwca 2025 r. lub do daty ich wygaśnięcia, w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza.

3. Stosując ust. 1, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zapewniają, aby umowa z kontrahentem z państwa trzeciego zawierała odpowiednie środki zaradcze na wypadek naruszenia zobowiązania umownego zawartego zgodnie z ust. 1.

4. Jeżeli kontrahent z państwa trzeciego narusza którekolwiek z zobowiązań umownych zawartych zgodnie z ust. 1, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy informują o tym właściwy organ państwa członkowskiego, w którym mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, gdy tylko powezmą wiedzę o takim naruszeniu.

5. Państwa członkowskie informują się wzajemnie oraz Komisję o wykrytych przypadkach naruszenia lub obejścia zobowiązania umownego zawartego zgodnie z ust. 1.

Artykuł 5bb

1. Osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy, które sprzedają, dostarczają, przekazują lub wywożą wspólne produkty o wysokim priorytecie wymienione w załączniku XL do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, od dnia 26 grudnia 2024 r.:

a)

podejmują odpowiednie kroki, proporcjonalnie do swojego charakteru i wielkości, w celu zidentyfikowania i oceny ryzyka związanego z wywozem do Rosji i wywozem do wykorzystania w Rosji w odniesieniu do takich towarów lub technologii oraz zapewniają dokumentowanie i aktualizowanie tych ocen ryzyka;

b)

wdrażają odpowiednie polityki, kontrole i procedury, proporcjonalnie do swojego charakteru i wielkości, w celu ograniczania ryzyka wywozu do Rosji i wywozu do wykorzystania w Rosji takich towarów i technologii oraz w celu skutecznego zarządzania tym ryzykiem, niezależnie od tego, czy takie ryzyka zidentyfikowano na poziomie ich organizacji, na poziomie państwa członkowskiego czy też na poziomie Unii.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, które sprzedają, dostarczają lub przekazują wspólne produkty o wysokim priorytecie wymienione w załączniku XL do rozporządzenia (UE) nr 833/2014 wyłącznie w Unii lub do krajów partnerskich wymienionych w załączniku VII do niniejszej decyzji.

3. Od dnia 26 września 2024 r. osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy zapewniają, aby wszelkie osoby prawne, podmioty lub organy mające siedzibę poza Unią, które są ich własnością lub które kontrolują, sprzedające, dostarczające, przekazujące lub wywożące wspólne produkty o wysokim priorytecie wymienione w załączniku XL do rozporządzenia (UE) nr 833/2014, wdrożyły wymogi określone w ust. 1 lit. a) i b).

4. Ust. 3 nie ma zastosowania, jeżeli z przyczyn, których same nie spowodowały, osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ nie są w stanie sprawować kontroli nad osobą prawną, podmiotem lub organem, które są ich własnością.”

;

21)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 5c

1. W odniesieniu do projektu Paks II zakazy, o których mowa w niniejszej decyzji, nie mają zastosowania do działań niezbędnych do utworzenia, eksploatacji, utrzymania, zaopatrzenia w paliwo i ponownego przetwarzania paliwa oraz bezpieczeństwa potencjału jądrowego do zastosowań cywilnych oraz do kontynuacji projektowania, budowy i oddania do eksploatacji potrzebnych do ukończenia cywilnych obiektów jądrowych, pod warunkiem że wszelkie takie działania zostały zgłoszone przez osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy w terminie dwóch tygodni od ich rozpoczęcia właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym zamieszkują, znajdują się, mają siedzibę lub zostały utworzone.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdej informacji otrzymanej na podstawie niniejszego artykułu w terminie 2 tygodni od jej otrzymania.”

;

22)

w art. 7 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy, w oparciu o indywidualną ocenę każdego przypadku, mogą zezwolić, do dnia 31 grudnia 2024 r., na zaspokojenie roszczenia wniesionego przez jedną z osób lub jeden z podmiotów lub organów wskazanych w ust. 1 lit. b), na warunkach, jakie właściwe organy uznają za stosowne, i po ustaleniu, że zaspokojenie roszczenia jest absolutnie niezbędne do wycofania inwestycji z Rosji lub likwidacji działalności gospodarczej w Rosji.”

;

23)

art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów ustanowionych w niniejszej decyzji, w tym poprzez uczestniczenie w takich działaniach bez rozmyślnego dążenia do tego celu lub skutku, ale ze świadomością, że uczestniczenie w takim działaniu może mieć ten cel lub skutek, i akceptowanie takiej możliwości.”

;

24)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 8b

Wszelkie dokumenty znajdujące się w posiadaniu Rady, Komisji lub Wysokiego Przedstawiciela do celów zapewnienia egzekwowania środków ustanowionych w niniejszej decyzji lub zapobiegania ich naruszaniu lub obchodzeniu podlegają tajemnicy zawodowej i ochronie zapewnianej przez przepisy mające zastosowanie do unijnych instytucji. Ochrona ta ma zastosowanie do wniosków przedstawionych przez Wysokiego Przedstawiciela w celu zmiany niniejszej decyzji i do wszelkich związanych z nimi dokumentów przygotowawczych.

Przyjmuje się domniemanie, że ujawnienie dokumentów lub wniosków, o których mowa w akapicie pierwszym, zaszkodziłoby bezpieczeństwu Unii lub co najmniej jednego państwa członkowskiego, lub utrzymywanym przez nie stosunkom międzynarodowym.”

;

25)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 8c

Rada, stanowiąc jednomyślnie na podstawie art. 29 i 30 Traktatu o Unii Europejskiej, zmienia załączniki I, II, III, IV, V, VI, VIII, IX, X, XIV, XVI, XVII, XVIII i XIX.”

;

26)

w załącznikach wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu 24 czerwca 2024 r.

W imieniu Rady

Przewodniczący

J. BORRELL FONTELLES


(1) Decyzja Rady 2014/512/WPZiB z dnia 31 lipca 2014 r. dotycząca środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie (Dz.U. L 229 z 31.7.2014, s. 13).

(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 833/2014 z dnia 31 lipca 2014 r. dotyczące środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie (Dz.U. L 229 z 31.7.2014, s. 1).

(3) Decyzja Rady 2014/145/WPZiB z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 16).

(4) Rozporządzenie Rady (UE) nr 269/2014 z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 6).

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00