Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2024-05-14
Wersja aktualna od 2024-05-14
obowiązujący
Alerty
Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2024/1321 z dnia 8 maja 2024 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2067 w odniesieniu do weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L, 2024/1321, 13 maja 2024 r.)
Tekst rozporządzenia wykonawczego (UE) 2024/1321 otrzymuje brzmienie:
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2024/1321
z dnia 8 maja 2024 r.
zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2067 w odniesieniu do weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (1), w szczególności jej art. 15 akapit trzeci i art. 30f ust. 1 i ust. 5 akapit drugi,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) | W następstwie zmiany dyrektywy 2003/87/WE dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 (2) konieczna jest zmiana rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/2067 (3), aby uwzględnić w nim przepisy mające zastosowanie do weryfikacji emisji gazów cieplarnianych z instalacji do spalania odpadów komunalnych o całkowitej nominalnej mocy cieplnej dostarczonej w paliwie przekraczającej 20 MW. Aby zapewnić zharmonizowane podejście wobec wszystkich instalacji, w których przeprowadzane są czynności spalania, do weryfikacji instalacji do spalania odpadów komunalnych powinny mieć zastosowanie te same wymogi co w przypadku innych instalacji do spalania. W sytuacji gdy państwo członkowskie nie nałożyło na instalację do spalania odpadów komunalnych wymogu posiadania zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych, o którym mowa w art. 4 dyrektywy 2003/87/WE, weryfikator powinien skoncentrować ocenę na zgodności z planem monitorowania. |
(2) | Dyrektywą (UE) 2023/959 rozszerzono zakres działań wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE w odniesieniu do produkcji ropy naftowej, produkcji żelaza, produkcji aluminium i tlenku glinu, produkcji wodoru oraz transportu CO2 środkami innymi niż rurociągi. Aby zapewnić zgodność między załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE i zakresem działań, w odniesieniu do których weryfikator powinien być akredytowany w celu przeprowadzania weryfikacji w powyższych sektorach, należy zaktualizować zakres akredytacji określony w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067. |
(3) | Po wprowadzeniu w art. 10a ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 2003/87/WE obowiązku uzależnienia przydziału bezpłatnych uprawnień od wdrożenia środków poprawy efektywności energetycznej w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/331 (4) wprowadzono nowe przepisy w celu określenia, kiedy za wdrożone uznaje się zalecenia zawarte w sprawozdaniach z audytów energetycznych lub certyfikowanych systemach zarządzania energią zgodnie z art. 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE (5). Kluczowym warunkiem wykazania, że wdrożono te zalecenia, jest potwierdzenie przez weryfikatora podczas weryfikacji raportu dotyczącego danych podstawowych lub, w stosownych przypadkach, rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności, iż wdrożenie zaleceń dotyczących efektywności energetycznej zostało ukończone. W związku z tym konieczne jest zapewnienie zbioru zharmonizowanych przepisów dotyczących kontroli, które ma przeprowadzać weryfikator, by potwierdzić ukończenie wdrożenia zaleceń dotyczących efektywności energetycznej. |
(4) | Zgodnie z art. 22a ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 weryfikator sprawdza, czy stosuje się wyjątek od warunkowości na podstawie art. 22a ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, jeżeli wdrożenie zaleceń dotyczących efektywności energetycznej nie zostało ukończone. Aby zagwarantować pewność prawa i równe traktowanie porównywalnych przypadków, konieczne jest określenie zharmonizowanych przepisów dotyczących dokonywanej przez weryfikatora oceny stosowania tych wyjątków. |
(5) | Aby weryfikator mógł przeprowadzić niezbędne kontrole wdrożenia zaleceń dotyczących efektywności energetycznej lub stosowania wyjątków od warunkowości, prowadzący instalację powinien przedstawić weryfikatorowi odpowiednie dowody i informacje związane z wdrażaniem zaleceń dotyczących efektywności energetycznej i zastosowaniem wyjątków na odpowiednich etapach weryfikacji. |
(6) | Aby zapewnić właściwemu organowi informacje niezbędne do podjęcia decyzji, czy spełniono warunki przydziału bezpłatnych uprawnień zgodnie z art. 22a rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 i czy należy zmniejszyć przydział uprawnień do emisji, konieczne jest wprowadzenie szczegółowych przepisów dotyczących przekazywania przez weryfikatora wyników kontroli potwierdzających oraz wszelkich uwag poczynionych podczas tych kontroli potwierdzających. |
(7) | Art. 10a dyrektywy 2003/87/WE umożliwia prowadzącym instalacje anulowanie zmniejszenia przydziału bezpłatnych uprawnień po ukończeniu wdrażania zaleceń dotyczących efektywności energetycznej. Warunkiem takiego anulowania jest potwierdzenie przez weryfikatora w ramach weryfikacji rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności, że wdrożenie zaleceń dotyczących efektywności energetycznej zostało ukończone. Aby wspierać ustanowienie rocznego cyklu w tym zakresie, ważne jest dopilnowanie, by zastosowano się do uwag poczynionych przez weryfikatora podczas wcześniejszych weryfikacji w odniesieniu do wdrożenia zaleceń i by weryfikatorzy sprawdzali to w ramach późniejszych weryfikacji. |
(8) | W art. 4 i 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 zawarto wymóg, aby plan metodyki monitorowania został zatwierdzony przez właściwy organ. Przepisy dotyczące walidacji metodyki monitorowania przez weryfikatora w przypadku braku zatwierdzenia przez właściwy organ stały się nieaktualne i w związku z tym należy je uchylić. |
(9) | Doświadczenia w stosowaniu rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 wskazują na konieczność doprecyzowania wymogu sprawdzania przez weryfikatora zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych określonymi w art. 29 ust. 2-7 i 10 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 (6) w przypadku stosowania paliw z biomasy. Ze względu na przejrzystość należy dodać przepis zobowiązujący weryfikatorów do sprawdzania zgodności z tymi kryteriami. |
(10) | Doświadczenie pokazuje, że konieczne jest doprecyzowanie, kiedy przeprowadza się wirtualne wizyty w obiektach oraz z jakiego powodu i kiedy przeprowadzono ostatnią fizyczną wizytę w obiekcie. Dzięki takim informacjom właściwe organy i krajowe jednostki akredytujące mogą monitorować zgodność z wymogami dotyczącymi wirtualnych wizyt w obiektach. W celu zapewnienia jasności i przejrzystości takie informacje powinny być zawarte w sprawozdaniu z weryfikacji. |
(11) | Ze względu na przejrzystość ważne jest dostosowanie podejścia weryfikatora w zakresie identyfikowania usprawnień związanych z monitorowaniem i raportowaniem przez prowadzącego instalację danych dotyczących przydziału do podejścia w zakresie określania możliwości poprawy monitorowania i raportowania w odniesieniu do emisji. Zalecenia odnoszące się do danych dotyczących przydziału powinny obejmować usprawnienia, które mają na celu osiągnięcie najwyższego poziomu dokładności źródeł danych wymienionych w załączniku VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331. |
(12) | Doświadczenie związane ze stosowaniem warunków nieprzeprowadzania wizyt w obiektach na podstawie art. 32 pkt 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 pokazało, że instalacje kategorii A i B wykorzystujące gaz ziemny lub jeden lub więcej strumieni materiałów wsadowych de minimis, w przypadku których gaz ziemny jest monitorowany za pomocą pomiaru fiskalnego i stosuje się wartości domyślne współczynników obliczeniowych dla gazu ziemnego, stwarzają podobne ryzyko jak w sytuacjach, w których współczynniki obliczeniowe są określane przez przedsiębiorstwo transportu gazu, bez udziału bądź przetwarzania ze strony prowadzącego instalację. Należy zatem zezwolić na nieprzeprowadzanie wizyt w obiektach również w przypadkach, gdy współczynnik obliczeniowy jest ustalany przez przedsiębiorstwo transportu gazu za pomocą analizatorów online, które podlegają odpowiedniemu systemowi prawnemu w zakresie kontroli analizatorów fiskalnych bez udziału prowadzącego instalację. |
(13) | W następstwie zmiany dyrektywy 2003/87/WE dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/958 (7) wprowadzono nowe przepisy dotyczące przydziału bezpłatnych uprawnień operatorom statków powietrznych. Przydział nie będzie już oparty na przekazanych danych dotyczących tonokilometrów. W związku z tym wszystkie przepisy dotyczące weryfikacji danych dotyczących tonokilometrów stały się nieaktualne i należy je skreślić, aby zmniejszyć obciążenie administracyjne. |
(14) | W następstwie zmian w dyrektywie (UE) 2023/958 w rozporządzeniu wykonawczym Komisji 2018/2066 (8) ustanowiono przepisy dotyczące monitorowania i raportowania w odniesieniu do przypisywania zrównoważonych paliw lotniczych i związanych z nimi emisji do lotów oraz, w przypadku gdy zrównoważonego paliwa lotniczego nie można fizycznie przypisać do konkretnego lotu, proporcjonalnego przypisywania tych paliw i związanych z nimi emisji do lotów rozpoczynających się w odnośnych portach lotniczych. W celu zagwarantowania pewności prawa i integralności środowiskowej należy określić zbiór zharmonizowanych przepisów, aby weryfikatorzy mogli sprawdzać, czy zrównoważone paliwa lotnicze i związane z nimi emisje są przypisane prawidłowo oraz czy spełniono odpowiednie wymogi określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066. |
(15) | Dane w sektorze lotnictwa są w dużej mierze przetwarzane i rejestrowane w zautomatyzowanych systemach, co umożliwia zdalny dostęp do danych. W związku z tym uzasadnione są wirtualne wizyty w obiektach w okolicznościach innych niż siła wyższa w sektorze lotnictwa. Aby zapewnić solidność weryfikacji, wirtualne wizyty w obiektach powinny być dozwolone wyłącznie pod ściśle określonymi warunkami. Krajowe jednostki akredytujące powinny monitorować stosowanie tych warunków oraz działania weryfikatorów podczas takich wizyt w obiektach w ramach corocznego nadzoru nad weryfikatorami. |
(16) | Dyrektywą (UE) 2023/959 wprowadzono również odrębny, lecz równolegle obowiązujący system handlu uprawnieniami do emisji mający zastosowanie do paliw dopuszczonych do konsumpcji w sektorze budowlanym i sektorze transportu drogowego, a także w dodatkowych sektorach odpowiadających działalności przemysłowej nieuwzględnionej w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE („sektor budowlany, sektor transportu drogowego i sektory dodatkowe”). Do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 włączono nowe przepisy dotyczące monitorowania i raportowania emisji w tych sektorach. W wyniku tych zmian należy dodać zharmonizowane przepisy dotyczące weryfikacji emisji w tych sektorach oraz akredytacji weryfikatorów przeprowadzających taką weryfikację. Należy odpowiednio dostosować istniejące zasady i przepisy dotyczące weryfikacji emisji. |
(17) | Weryfikację emisji gazów cieplarnianych i akredytację weryfikatorów zgodnie z art. 15 i 30f dyrektywy 2003/87/WE oraz załącznikiem V do tej dyrektywy, definicje zawarte w art. 3, obowiązek określony w art. 4 oraz stosowanie wymogów określonych w rozdziałach II i III rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 należy rozszerzyć o weryfikację raportów podmiotów objętych regulacją, chyba że szczególne cechy systemu handlu uprawnieniami do emisji mającego zastosowanie do paliw dopuszczonych do konsumpcji w sektorze budowlanym, sektorze transportu drogowego i sektorach dodatkowych wymagają innych lub bardziej dostosowanych przepisów. Podobnie, do tego odrębnego systemu handlu uprawnieniami do emisji powinny mieć zastosowanie wymogi dotyczące akredytacji weryfikatorów określone w rozdziale V rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 oraz wymogi dotyczące współpracy i wymiany informacji między krajowymi jednostkami akredytującymi a właściwymi organami określone w rozdziale VI tego rozporządzenia. |
(18) | Ważne jest określenie ról i zakresów odpowiedzialności weryfikatora i właściwego organu w odniesieniu do weryfikacji raportów podmiotów objętych regulacją. Zgodnie z zasadami określonymi w załączniku V do dyrektywy 2003/87/WE weryfikator powinien oceniać kompletność i zgodność informacji zawartych w raportach podmiotu objętego regulacją z wymogami wymienionymi w załącznikach X i Xb do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, możliwości usprawnienia procesu monitorowania i raportowania oraz dokładność danych dotyczących emisji. Podobnie jak w przypadku weryfikacji raportu prowadzącego instalację weryfikator powinien przyjąć jako punkt wyjścia plan monitorowania zatwierdzony przez właściwy organ i ocenić zgodność podmiotu objętego regulacją z tym planem. W przypadku gdy plan monitorowania nie został zatwierdzony, jest niekompletny lub uległ znacznej zmianie bez zatwierdzenia tych zmian, ważne jest, by podmiot objęty regulacją uzyskał zgodę właściwego organu. Wszelką niezgodność planu monitorowania z wymogami określonymi w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066, zidentyfikowaną przez weryfikatora i nieskorygowaną przez podmiot objęty regulacją przed wydaniem sprawozdania z weryfikacji, należy zgłosić w sprawozdaniu z weryfikacji. |
(19) | Zgodnie z częścią C pkt 1-5 i pkt 7 załącznika V do dyrektywy 2003/87/WE weryfikator przeprowadza wizytę w obiekcie w celu sprawdzenia granic monitorowania stosowanych przez podmiot objęty regulacją, przeprowadzenia oceny działania urządzeń, systemów i procesów pomiarowych, które są wykorzystywane przez podmioty objęte regulacją do określenia ilości paliwa dopuszczonego do konsumpcji, przeprowadzenia rozmów i wykonania innych działań. Aby weryfikatorzy nie musieli przeprowadzać wizyt w miejscach zbiorników lub instalacji magazynowych, w przypadku gdy ilości paliwa dopuszczone do konsumpcji są określane, przetwarzane i kontrolowane przez strony trzecie lub gdy dane pomiarowe nie są wykorzystywane do określania i przetwarzania danych dotyczących emisji podmiotu objętego regulacją, należy dołączyć szczegółową definicję obiektu. To w przeprowadzonej przez weryfikatora analizie ryzyka określa się, w których miejscach w obiekcie podmiotu objętego regulacją należy przeprowadzić wizytę. Z wizyty weryfikatora w obiekcie należy zrezygnować jedynie pod określonymi warunkami. |
(20) | Wymiana odpowiednich informacji między podmiotem objętym regulacją a weryfikatorem ma zasadnicze znaczenie dla wszystkich aspektów procesu weryfikacji, w szczególności na etapie poprzedzającym zawarcie umowy, podczas analizy strategicznej przeprowadzanej przez weryfikatora i w trakcie weryfikacji. Konieczne jest ustanowienie zharmonizowanych wymogów, które powinny stale regulować wymianę informacji między podmiotem objętym regulacją a weryfikatorem. |
(21) | Aby uniknąć podwójnego liczenia emisji objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji w sektorze budowlanym, sektorze transportu drogowego i sektorach dodatkowych oraz systemem handlu uprawnieniami do emisji dla instalacji stacjonarnych, lotnictwa i transportu morskiego zgodnie z art. 30f ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE, podmioty objęte regulacją są zobowiązane zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/2066 stosować proces monitorowania i raportowania przez odjęcie od całkowitej ilości paliw dopuszczonych do konsumpcji ilości paliw, które zostały wykorzystane w tym samym roku sprawozdawczym do działań objętych załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE. Informacje od prowadzących instalacje, operatorów statków powietrznych i przedsiębiorstw żeglugowych na temat dostarczonych paliw i łańcucha dostaw zgodne z załącznikiem Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 są niezbędne do określenia, jaką ilość paliwa należy odjąć od całkowitej ilości dopuszczonego paliwa. Aby zapewnić podmiotowi objętemu regulacją i weryfikatorom przeprowadzającym weryfikację raportu podmiotu objętego regulacją wystarczającą pewność co do dokładności informacji wymienionych w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikatorzy raportów prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego powinni ocenić te informacje w ramach weryfikacji tych raportów i potwierdzić, że zużyte paliwa od danego dostawcy nie przekraczają ilości, którą prowadzący instalację lub operator statku powietrznego nabył od tego dostawcy, przy uwzględnieniu ilości zapasów zgodnie z metodyką zawartą w zatwierdzonym planie monitorowania. |
(22) | Aby zapewnić pełną przejrzystość co do dokładności informacji wymienionych w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, zasadnicze znaczenie ma przedstawienie przez weryfikatora wykonującego weryfikację raportów prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego wyników oceny informacji wymienionych w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 i przedstawienie wszelkich uwag w sprawozdaniu z weryfikacji, w tym stwierdzonych i nieskorygowanych nieprawidłowości, niezgodności i nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 bądź zaleceń dotyczących usprawnień. Informacje takie prowadzący instalację lub operator statku powietrznego powinien udostępnić odpowiedniemu podmiotowi objętemu regulacją wraz z informacjami wymienionymi w załączniku Xa zgodnie z art. 75v ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066. |
(23) | Informacje takie pozwalają weryfikatorowi wykonującemu weryfikację raportów podmiotu objętego regulacją przeprowadzić kontrole spójności między informacjami wymienionymi w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 a informacjami na temat zużytych paliw wymienionymi w załączniku Xb do tego rozporządzenia, a następnie ustalić, czy ilości paliwa odjęte zgodnie z art. 75v ust. 4 tego rozporządzenia są dokładne, a całkowite emisje gazów cieplarnianych zgłoszone przez podmiot objęty regulacją nie zawierają istotnych nieprawidłowości. Konieczne są zharmonizowane przepisy dotyczące kontroli przeprowadzanych w ramach weryfikacji danych oraz oceny metodyki monitorowania i współczynnika zakresu. |
(24) | W celu zaplanowania weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją i wsparcia oceny weryfikatora dotyczącej tego, czy nieprawidłowość, niezgodność lub nieprzestrzeganie przepisów mają istotny wpływ na dane dotyczące emisji, należy określić odpowiedni poziom istotności na potrzeby weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją. Aby zmniejszyć obciążenia administracyjne, a jednocześnie zapewnić integralność środowiskową systemu i solidność weryfikacji, bardziej rygorystyczny poziom istotności ma zastosowanie wyłącznie do podmiotów objętych regulacją o najwyższych poziomach emisji, a mianowicie rocznych emisjach powyżej 500 kiloton CO2. |
(25) | Podobnie jak w przypadku weryfikacji raportów prowadzącego instalację, do obowiązków weryfikatora należy ocena tego, czy nieprawidłowość, niezgodność lub nieprzestrzeganie rozporządzenia wykonawczego 2018/2066, w ujęciu indywidualnym lub łącznym, przekraczają mający zastosowanie poziom istotności i dlatego należy je uznać za istotne. Nawet jeżeli poziom istotności nie został przekroczony, weryfikator powinien ustalić, czy dana kwestia ma istotny wpływ, biorąc pod uwagę charakter, wielkość i szczególne okoliczności tej konkretnej kwestii. |
(26) | W celu zapewnienia właściwego funkcjonowania procesu monitorowania i raportowania elementem działań weryfikacyjnych prowadzonych przez weryfikatora powinno być przekazywanie zaleceń dotyczących ciągłego udoskonalania monitorowania i raportowania prowadzonego przez podmiot objęty regulacją. |
(27) | Weryfikatorzy powinni posiadać kompetencje w zakresie weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją. Aby weryfikator mógł ocenić szczegółowe granice monitorowania i raportowania oraz aspekty podmiotu objętego regulacją związane z systemem handlu uprawnieniami do emisji dotyczącym sektora budowlanego, sektora transportu drogowego i sektorów dodatkowych, należy określić szczegółowe kryteria w zakresie kompetencji dla weryfikatorów przeprowadzających weryfikację raportów podmiotu objętego regulacją. W tym celu należy stworzyć odrębny zakres akredytacji, tak aby jednostki akredytujące mogły ocenić kompetencje i wyniki weryfikatora pod kątem tych szczegółowych kryteriów oraz akredytować weryfikatorów w odniesieniu do tego konkretnego zakresu. |
(28) | Aby ograniczyć ryzyko narażenia bezstronności weryfikatora, audytor wiodący powinien być zmieniony po pięciu kolejnych latach przeprowadzania weryfikacji raportu tego samego podmiotu objętego regulacją. Wymóg ten nie powinien stanowić przeszkody dla podejmowania przez weryfikatora dodatkowych środków w celu ograniczenia ryzyka bezstronności. |
(29) | Monitorowanie i raportowanie dotyczące sektora budowlanego, sektora transportu drogowego i sektorów dodatkowych na potrzeby nowego systemu handlu uprawnieniami do emisji ma rozpocząć się dnia 1 stycznia 2025 r. Zgodnie z art. 30f dyrektywy 2003/87/WE pierwszy zweryfikowany raport podmiotu objętego regulacją należy przedłożyć właściwemu organowi do dnia 30 kwietnia 2026 r., za rok sprawozdawczy 2025. W związku z tym odpowiednie przepisy związane z weryfikacją raportów podmiotu objętego regulacją do celów nowego systemu handlu uprawnieniami do emisji powinny mieć zastosowanie do weryfikacji emisji gazów cieplarnianych podmiotu objętego regulacją mających miejsce od dnia 1 stycznia 2025 r. Podobnie odpowiednie przepisy dotyczące weryfikacji informacji wymienionych w załączniku Xa do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 również powinny mieć zastosowanie począwszy od roku sprawozdawczego 2025. |
(30) | Zmiany związane z weryfikacją danych podstawowych i prowadzonymi przez weryfikatora kontrolami wdrażania zaleceń dotyczących efektywności energetycznej i stosowania wyjątków od warunkowości powinny wejść w życie w trybie pilnym, ponieważ zweryfikowane raporty dotyczące danych podstawowych stanowiące część wniosku o przydział bezpłatnych uprawnień należy przedłożyć do dnia 30 maja 2024 r., zgodnie z wymogiem określonym w art. 4 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, w związku z czym niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu. |
(31) | Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2067 wprowadza się następujące zmiany:
1) | art. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „W niniejszym rozporządzeniu określa się ponadto, bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 765/2008, przepisy dotyczące wzajemnego uznawania weryfikatorów i oceny wzajemnej krajowych jednostek akredytujących na podstawie art. 15 i 30f dyrektywy 2003/87/WE.”; |
2) | art. 2 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 2 Zakres Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:
|
3) | w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:
|
4) | art. 4 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 4 Domniemanie zgodności W przypadku gdy weryfikator wykaże, że spełnia wymogi określone w odpowiednich normach zharmonizowanych zgodnych z definicją zawartą w art. 2 pkt 9 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 lub w ich częściach, do których odesłania opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, należy przyjąć, z wyjątkiem art. 7 ust. 1 i 4, art. 22, art. 27 ust. 1, art. 28, 31 i 32, art. 43b ust. 1 i 4, art. 43v i 43w niniejszego rozporządzenia, że spełnia on wymogi określone w rozdziałach II, III i IIIa niniejszego rozporządzenia w zakresie, w jakim właściwe zharmonizowane normy obejmują takie wymogi.”; |
5) | tytuł rozdziału II otrzymuje brzmienie: „ROZDZIAŁ II WERYFIKACJA RAPORTÓW PROWADZĄCEGO INSTALACJĘ LUB OPERATORA STATKU POWIETRZNEGO” ; |
6) | art. 6 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „Zweryfikowany raport na temat wielkości emisji, raport dotyczący danych podstawowych, raport dotyczący danych nowej instalacji lub roczny raport dotyczący poziomu działalności muszą być wiarygodne dla użytkowników. Wiernie przedstawiają dane, których prezentacji służą lub których prezentacji można od nich w sposób uzasadniony oczekiwać.”; |
7) | w art. 7 ust. 4 wprowadza się następujące zmiany:
|
8) | art. 9 ust. 1 lit. e) otrzymuje brzmienie:
|
9) | w art. 10 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
10) | w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:
|
11) | art. 13 ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:
|
12) | w art. 16 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
13) | w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:
|
14) | dodaje się art. 17a i 17b w brzmieniu: „Artykuł 17a Kontrole w zakresie zaleceń dotyczących efektywności energetycznej 1. Na podstawie wymogów warunkowości określonych w art. 22a rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 weryfikator sprawdza, czy wdrożono zalecenia z audytów energetycznych lub certyfikowanych systemów zarządzania energią wskazane w art. 22a ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, i potwierdza, że wdrożenie tych zaleceń zostało ukończone. 2. Do celów potwierdzenia, że ukończono wdrażanie zaleceń, o których mowa w ust. 1, weryfikator sprawdza, czy:
Artykuł 17b Kontrola stosowania odstępstw wymienionych w art. 22a ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 1. W przypadku gdy wdrożenie zaleceń, o których mowa w art. 17a niniejszego rozporządzenia, nie zostało ukończone, weryfikator ocenia dowody prowadzącego instalację i sprawdza, czy:
2. W przypadku gdy okres zwrotu, o którym mowa w art. 22a ust. 1 akapit drugi lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, nie został określony w sprawozdaniu z audytu energetycznego, certyfikowanym systemie zarządzania energią lub poświadczonym oświadczeniu audytora energetycznego, weryfikator sprawdza:
3. Do celów oceny wdrożenia środków, o których mowa w ust. 1 lit. f), weryfikator sprawdza i potwierdza, czy:
|
15) | art. 22 ust. 3 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Weryfikator ustala, czy nieusunięte nieprawidłowości, indywidualnie lub w połączeniu z innymi nieprawidłowościami, mają istotny wpływ na całkowitą wielkość zgłoszonych emisji lub danych istotnych dla przydziału bezpłatnych uprawnień. Oceniając istotność nieprawidłowości, weryfikator uwzględnia ich wielkość i charakter, a także szczególne okoliczności ich wystąpienia.”; |
16) | w art. 23 uchyla się ustęp 3; |
17) | art. 26 ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:
|
18) | w art. 27 wprowadza się następujące zmiany:
|
19) | art. 28 lit. e) otrzymuje brzmienie:
|
20) | art. 30 ust. 1 lit. d) i e) otrzymują brzmienie:
|
21) | dodaje się art. 30a w brzmieniu: „Artykuł 30a Uwzględnianie uwag w zakresie wdrażania zaleceń dotyczących efektywności energetycznej W przypadku gdy w sprawozdaniu z weryfikacji zgłoszono uwagi lub ustalenia, o których mowa w art. 27 ust. 3 lit. rc), podczas weryfikacji rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności w kolejnym roku weryfikator sprawdza, jakie działania podjął prowadzący instalację w wyniku tych uwag i czy te działania mają wpływ na potwierdzenie przez weryfikatora, że ukończono wdrażanie zaległych zaleceń odnoszących się do stosowania art. 22a ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331.”; |
22) | art. 32 ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:
|
23) | art. 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Na zasadzie odstępstwa od art. 21 ust. 1 niniejszego rozporządzenia weryfikator może podjąć decyzję o nieprzeprowadzaniu wizyty w obiekcie w przypadku operatora statku powietrznego używającego uproszczonych narzędzi, o których mowa w art. 55 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, jeżeli weryfikator stwierdził w oparciu o analizę ryzyka, że może uzyskać zdalny dostęp do wszystkich odpowiednich danych.” |
24) | w art. 34a tytuł otrzymuje brzmienie: „Artykuł 34a Wirtualne wizyty w obiektach w celu weryfikacji raportu prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego”; |
25) | dodaje się art. 34b w brzmieniu: „Artykuł 34b Wirtualne wizyty w obiektach w celu weryfikacji raportów operatora statku powietrznego na temat wielkości emisji 1. Na zasadzie odstępstwa od art. 21 ust. 1 weryfikator może podjąć decyzję o przeprowadzeniu wirtualnej wizyty w obiekcie w celu weryfikacji raportu operatora statku powietrznego w przypadkach innych niż te objęte art. 34a. Decyzja weryfikatora, aby przeprowadzić wirtualną wizytę w obiekcie, opiera się na wynikach analizy ryzyka i jest podejmowana po stwierdzeniu, że weryfikator może zdalnie ocenić wszystkie odpowiednie dane. Weryfikator bez zbędnej zwłoki informuje operatora statku powietrznego o decyzji, aby przeprowadzić wirtualną wizytę w obiekcie. 2. Weryfikator wprowadza środki, aby ograniczyć ryzyko weryfikacyjne do możliwego do przyjęcia poziomu w celu uzyskania wystarczającej pewności, że raport operatora statku powietrznego jest wolny od istotnych nieprawidłowości. 3. W przypadkach innych niż określone w art. 34a weryfikator zawsze przeprowadza fizyczną wizytę w obiekcie w każdej z następujących sytuacji:
4. Ust. 3 lit. d) nie ma zastosowania, jeżeli operator statku powietrznego kwalifikuje się do uproszczonej weryfikacji zgodnie z art. 33 ust. 2.”; (*2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/1122 z dnia 12 marca 2019 r. uzupełniające dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do funkcjonowania rejestru Unii (Dz.U. L 177 z 2.7.2019, s. 3, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/1122/oj).”;" |
26) | art. 36 ust. 6 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Wykwalifikowany ewaluator monitoruje takich audytorów podczas weryfikacji raportu prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją w obiekcie, w którym znajduje się instalacja, w obiekcie operatora statku powietrznego lub w obiekcie podmiotu objętego regulacją, zależnie od przypadku, w celu ustalenia, czy spełniają oni kryteria w zakresie kompetencji.”; |
27) | art. 37 ust. 5 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „5. Zespół weryfikacyjny obejmuje co najmniej jedną osobę posiadającą kompetencje techniczne i wiedzę wymaganą do oceny określonych aspektów monitorowania technicznego i raportowania związanych z rodzajami działań, o których mowa w załączniku I, prowadzonych przez prowadzącego instalację, operatora statków powietrznych lub podmiot objęty regulacją. W skład zespołu weryfikacyjnego wchodzi również jedna osoba, która jest w stanie porozumiewać się w języku wymaganym do weryfikacji raportu prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego w państwie członkowskim, w którym weryfikator prowadzi tę weryfikację.” |
28) | art. 38 ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:
|
29) | dodaje się rozdział IIIa w brzmieniu: „ROZDZIAŁ IIIa WERYFIKACJA RAPORTÓW PODMIOTU OBJĘTEGO REGULACJĄ Artykuł 43a Wiarygodność weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją 1. Zweryfikowany raport podmiotu objętego regulacją jest wiarygodny dla użytkowników. Wiernie przedstawia dane, których prezentacji służy lub których prezentacji można od niego w sposób uzasadniony oczekiwać. 2. Proces weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją musi być skutecznym i niezawodnym narzędziem wspierającym procedury zapewniania i kontroli jakości, a także dostarczającym informacji, na podstawie których podmiot objęty regulacją może podejmować działania w celu poprawienia wyników pod względem monitorowania i raportowania emisji. Artykuł 43b Ogólne obowiązki weryfikatora 1. Weryfikator prowadzi weryfikację i działania wymagane na mocy niniejszego rozdziału w celu opracowania sprawozdania z weryfikacji, w którym stwierdzi z wystarczającą pewnością, że raport podmiotu objętego regulacją jest wolny od istotnych nieprawidłowości. 2. Weryfikator planuje i przeprowadza weryfikację z zachowaniem profesjonalnego sceptycyzmu, biorąc pod uwagę możliwość zaistnienia okoliczności powodujących wystąpienie istotnych nieprawidłowości w raporcie podmiotu objętego regulacją. 3. Weryfikator przeprowadza weryfikację w interesie publicznym i jest niezależny od podmiotu objętego regulacją i właściwych organów odpowiedzialnych za wykonanie dyrektywy 2003/87/WE. 4. Podczas weryfikacji weryfikator ocenia, czy:
Do celów akapitu pierwszego lit. c) weryfikator uzyskuje od podmiotu objętego regulacją jasne i obiektywne dowody potwierdzające zgłoszoną łączną ilość emisji, z uwzględnieniem wszystkich innych informacji zawartych w raporcie podmiotu objętego regulacją. 5. Weryfikator zaleca podmiotowi objętemu regulacją wystąpienie o niezbędne zatwierdzenie do właściwego organu w przypadku gdy:
Po zatwierdzeniu przez właściwy organ weryfikator kontynuuje, powtarza lub odpowiednio dostosowuje działania weryfikacyjne. W przypadku nieuzyskania zatwierdzenia przed sporządzeniem sprawozdania z weryfikacji weryfikator zgłasza to w sprawozdaniu z weryfikacji. 6. W przypadku stwierdzenia przez weryfikatora, że podmiot objęty regulacją nie przestrzega rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, informacja o stwierdzonej nieprawidłowości jest uwzględniona w sprawozdaniu z weryfikacji, nawet jeśli właściwy organ zatwierdził odnośny plan monitorowania. Artykuł 43c Zobowiązania poprzedzające zawarcie umowy 1. Przed przyjęciem zlecenia weryfikacji weryfikator uzyskuje odpowiednią wiedzę dotyczącą podmiotu objętego regulacją i ocenia, czy jest w stanie podjąć się weryfikacji. W tym celu weryfikator podejmuje co najmniej następujące działania:
2. Podmiot objęty regulacją przekazuje weryfikatorowi wszystkie istotne informacje umożliwiające weryfikatorowi prowadzenie czynności, o których mowa w ust. 1. Artykuł 43d Czas realizacji 1. Określając czas realizacji zlecenia weryfikacji, o którym mowa w art. 43c ust. 1 lit. f), weryfikator uwzględnia co najmniej:
2. Weryfikator zapewnia, aby umowa w sprawie weryfikacji przewidywała możliwość doliczenia dodatkowego czasu w stosunku do czasu uzgodnionego w umowie, jeśli zostanie stwierdzone, że taki dodatkowy czas jest potrzebny na analizę strategiczną, analizę ryzyka lub inne działania weryfikacyjne. Dodatkowy czas może być potrzebny co najmniej w następujących sytuacjach:
3. Weryfikator zapisuje czas realizacji w wewnętrznej dokumentacji weryfikacji. Artykuł 43e Informacje od podmiotu objętego regulacją 1. Przed analizą strategiczną oraz na innych etapach weryfikacji podmiot objęty regulacją przedstawia weryfikatorowi wszystkie następujące informacje:
2. Przed sporządzeniem przez weryfikatora sprawozdania z weryfikacji podmiot objęty regulacją przedstawia mu ostateczny, autoryzowany i wewnętrznie walidowany raport podmiotu objętego regulacją. Artykuł 43f Analiza strategiczna 1. Na początku weryfikacji weryfikator ocenia prawdopodobny charakter, skalę i złożoność zadań weryfikacyjnych, przeprowadzając analizę strategiczną wszystkich działań istotnych dla podmiotu objętego regulacją. 2. W celu zrozumienia działań prowadzonych przez podmiot objęty regulacją weryfikator gromadzi i poddaje przeglądowi informacje potrzebne do oceny, czy zespół weryfikacyjny dysponuje wystarczającymi kompetencjami do przeprowadzenia weryfikacji, do ustalenia, czy czas realizacji podany w umowie określono właściwie oraz do zapewnienia weryfikatorowi możliwości przeprowadzenia niezbędnej analizy ryzyka. Takie informacje obejmują co najmniej:
3. Dokonując przeglądu informacji, o których mowa w ust. 1, weryfikator ocenia co najmniej:
4. Przeprowadzając analizę strategiczną, weryfikator sprawdza, co następuje:
Artykuł 43g Analiza ryzyka 1. W celu przygotowania, zaplanowania i wykonania skutecznej weryfikacji weryfikator określa i analizuje następujące elementy:
2. Określając i analizując elementy, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, weryfikator uwzględnia co najmniej:
3. W przypadku stwierdzenia przez weryfikatora, że podmiot objęty regulacją nie określił w swojej ocenie ryzyka odnośnego ryzyka nieodłącznego i ryzyka zawodności systemów kontroli wewnętrznej, weryfikator informuje o tym podmiot objęty regulacją. 4. W przypadku gdy z informacji uzyskanych w ramach weryfikacji wynika, że jest to właściwe, weryfikator sprawdza analizę ryzyka i modyfikuje lub powtarza działania weryfikacyjne wymagające wykonania. Artykuł 43h Plan weryfikacji 1. Weryfikator sporządza plan weryfikacji współmierny do uzyskanych informacji oraz ryzyka określonego w drodze analizy strategicznej i analizy ryzyka oraz obejmujący co najmniej:
2. Weryfikator sporządza plan badań, o którym mowa w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu, w sposób umożliwiający mu określenie stopnia, w którym można polegać na odnośnych działaniach kontrolnych do celów oceny zgodności z wymogami określonymi w art. 43b ust. 4 lit. b) i c). Określając wielkość próby oraz działania w zakresie pobierania próbek do celów badania działań kontrolnych, weryfikator bierze pod uwagę następujące elementy:
3. Określając wielkość próby oraz działania w zakresie pobierania próbek danych, o których mowa w ust. 1 lit. c), weryfikator bierze pod uwagę następujące elementy:
4. Weryfikator sporządza i wdraża plan weryfikacji w taki sposób, aby ograniczyć ryzyko weryfikacyjne do możliwego do przyjęcia poziomu w celu uzyskania wystarczającej pewności, że raport podmiotu objętego regulacją jest wolny od istotnych nieprawidłowości. 5. Jeśli weryfikator stwierdzi, że występuje dodatkowe ryzyko wymagające ograniczenia lub że faktyczne ryzyko jest mniejsze niż początkowo oczekiwano, wówczas w trakcie weryfikacji aktualizuje analizę ryzyka i plan weryfikacji oraz dostosowuje działania weryfikacyjne. Artykuł 43i Działania weryfikacyjne Weryfikator realizuje plan weryfikacji oraz, na podstawie analizy ryzyka, sprawdza wykonanie planu monitorowania zatwierdzonego przez właściwy organ. W tym celu weryfikator prowadzi co najmniej badania bezpośrednie obejmujące procedury analityczne, weryfikację danych i kontrolę metodyki monitorowania oraz sprawdza, co następuje:
Do celów akapitu drugiego lit. a) weryfikator śledzi przepływ danych, uwzględniając kolejność działań w zakresie przepływu danych oraz interakcje między nimi od pierwotnego źródła danych po sporządzenie raportu podmiotu objętego regulacją. Artykuł 43j Procedury analityczne 1. Jeśli ze względu na ryzyko nieodłączne, ryzyko zawodności systemów kontroli wewnętrznej oraz adekwatność działań kontrolnych podmiotu objętego regulacją potrzebne są procedury analityczne, weryfikator stosuje takie procedury w celu oceny wiarygodności i kompletności danych. 2. Stosując procedury analityczne, o których mowa w ust. 1, weryfikator ocenia zgłaszane dane w celu określenia potencjalnych obszarów ryzyka, a następnie walidacji i dostosowania planowanych działań weryfikacyjnych. Weryfikator podejmuje co najmniej następujące działania:
3. Stosując procedury analityczne, o których mowa w ust. 1, weryfikator wykonuje następujące procedury:
4. Jeśli weryfikator stwierdzi występowanie wartości odstających, fluktuacji, tendencji, luk w danych lub danych niespójnych z innymi odnośnymi informacjami lub różniących się znacznie od oczekiwanych wartości lub współczynników, weryfikator uzyskuje wyjaśnienia od podmiotu objętego regulacją, poparte dodatkowymi odnośnymi dowodami. Na podstawie wyjaśnień i przedstawionych dodatkowych dowodów weryfikator ocenia wpływ na plan weryfikacji i działania weryfikacyjne, które mają być prowadzone. Artykuł 43k Weryfikacja danych 1. Weryfikator weryfikuje dane zawarte w raporcie podmiotu objętego regulacją poprzez: szczegółowe badanie danych, włącznie z ich prześledzeniem wstecz do pierwotnego źródła danych, krzyżową kontrolę danych z zewnętrznymi źródłami danych, wykonanie uzgodnienia danych, sprawdzenie wartości progowych w odniesieniu do odpowiednich danych i dokonanie ponownych obliczeń. 2. Przy weryfikacji danych, o których mowa w ust. 1, i biorąc pod uwagę zatwierdzony plan monitorowania, w tym procedury opisane we wspomnianym planie, weryfikator sprawdza:
Artykuł 43l Weryfikacja właściwego zastosowania metodyki monitorowania 1. Weryfikator sprawdza właściwe zastosowanie i wdrożenie metodyki monitorowania zatwierdzonej przez właściwy organ w planie monitorowania, łącznie ze szczegółowymi informacjami dotyczącymi takiej metodyki monitorowania. 2. Do celów weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją na temat wielkości emisji, weryfikator sprawdza właściwe zastosowanie i wykonanie zatwierdzonego przez właściwy organ planu pobierania próbek, o którym mowa w art. 33 i 75k rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, zatwierdzony przez właściwy organ. 3. W przypadku gdy rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2066 zobowiązuje podmiot objęty regulacją do wykazania zgodności z progami niepewności odnoszącymi się do danych dotyczących działalności i współczynników obliczeniowych, weryfikator potwierdza prawidłowość informacji wykorzystanych do obliczenia poziomów niepewności określonych w zatwierdzonym planie monitorowania. 4. Sprawdzając metodykę monitorowania, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, weryfikator sprawdza prawidłowe stosowanie i wdrożenie metody ustalania współczynnika zakresu określonej w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ na podstawie rozdziału VIIa rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066. 5. Weryfikator sprawdza przedstawione przez podmiot objęty regulacją dowody wykazujące, czy paliwo zostało dopuszczone do konsumpcji w sektorach objętych rozdziałem III dyrektywy 2003/87/WE. 6. Do celów oceny, czy paliwa dopuszczone do konsumpcji w sektorach objętych rozdziałem III dyrektywy 2003/87/WE są zużyte w tym samym roku sprawozdawczym i czy można je odjąć na podstawie art. 75v ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator sprawdza spójność między informacjami, o których mowa w art. 43e ust. 1 lit. g) niniejszego rozporządzenia, a informacjami zawartymi w raporcie podmiotu objętego regulacją odnoszącymi się do załącznika Xb do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066. Artykuł 43m Weryfikacja metod stosowanych w przypadku luk w danych 1. W przypadku gdy do uzupełnienia luk w danych zastosowano, na podstawie art. 66 i 75o rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, metody określone w planie monitorowania zatwierdzonym przez właściwy organ, weryfikator sprawdza, czy zastosowane metody są odpowiednie w danej sytuacji i czy zostały zastosowane prawidłowo. Jeżeli podmiot objęty regulacją uzyskał od właściwego organu zatwierdzenie metod innych niż te, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 66 i art. 75o rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator sprawdza, czy zatwierdzone podejście właściwie stosowano i należycie udokumentowano. W przypadku gdy podmiot objęty regulacją nie jest w stanie uzyskać takiego zatwierdzenia w odpowiednim czasie, weryfikator sprawdza, czy zastosowana przez podmiot objęty regulacją metoda uzupełniania luk w danych gwarantuje, że nie dojdzie do niedoszacowania emisji, oraz czy jej zastosowanie nie doprowadzi do istotnych nieprawidłowości. 2. Weryfikator sprawdza skuteczność działań kontrolnych podejmowanych przez podmiot objęty regulacją w celu zapobiegania występowaniu luk w danych, o których mowa w art. 66 i 75o rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066. Artykuł 43n Pobieranie próbek 1. Sprawdzając zgodność działań kontrolnych i procedur, o których mowa w art. 43i lit. b) i c), lub dokonując kontroli, o których mowa w art. 43j i 43k, weryfikator może zastosować metody pobierania próbek właściwe dla podmiotu objętego regulacją, pod warunkiem że w świetle analizy ryzyka pobieranie próbek jest uzasadnione. 2. Jeśli w trakcie pobierania próbek weryfikator stwierdzi niezgodność lub nieprawidłowość, zwraca się do podmiotu objętego regulacją o wyjaśnienie głównych przyczyn takiej niezgodności lub nieprawidłowości w celu dokonania oceny wpływu niezgodności lub nieprawidłowości na zgłaszane dane. Opierając się na wyniku takiej oceny, weryfikator ustala, czy potrzebne są dodatkowe działania weryfikacyjne, czy należy zwiększyć rozmiar próby oraz którą część zbioru danych podmiot objęty regulacją musi skorygować. 3. Weryfikator dokumentuje wyniki kontroli, o których mowa w art. 43i - 43l, podając dane dotyczące dodatkowych próbek, w wewnętrznej dokumentacji weryfikacji. Artykuł 43o Postępowanie w przypadku nieprawidłowości, niezgodności i nieprzestrzegania przepisów 1. Jeżeli podczas weryfikacji weryfikator stwierdzi nieprawidłowości, niezgodności lub nieprzestrzeganie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, informuje o nich w odpowiednim terminie podmiot objęty regulacją i zwraca się do niego o wprowadzenie odpowiednich korekt. Podmiot objęty regulacją usuwa wszelkie nieprawidłowości lub niezgodności, o których je poinformowano. Jeżeli stwierdzono nieprzestrzeganie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, podmiot objęty regulacją powiadamia właściwy organ i bez zbędnej zwłoki odpowiednio koryguje to nieprzestrzeganie. 2. Wszystkie przypadki nieprawidłowości, niezgodności i nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 usunięte przez podmiot objęty regulacją podczas weryfikacji są dokumentowane przez weryfikatora i odnotowywane jako usunięte w wewnętrznej dokumentacji weryfikacji. 3. Jeśli przed sporządzeniem przez weryfikatora sprawozdania z weryfikacji podmiot objęty regulacją nie usunie nieprawidłowości lub niezgodności, o których weryfikator poinformował go zgodnie z ust. 1, weryfikator zwraca się do podmiotu objętego regulacją o wyjaśnienie głównych przyczyn takiej niezgodności lub nieprawidłowości w celu dokonania oceny wpływu niezgodności lub nieprawidłowości na zgłaszane dane. Weryfikator ustala, czy nieusunięte nieprawidłowości, indywidualnie lub w połączeniu z innymi nieprawidłowościami, mają istotny wpływ na całkowitą wielkość zgłoszonych emisji. Oceniając istotność nieprawidłowości, weryfikator uwzględnia ich wielkość i charakter, a także szczególne okoliczności ich wystąpienia. Weryfikator ocenia, czy nieusunięte niezgodności, indywidualnie lub w połączeniu z innymi niezgodnościami, mają istotny wpływ na zgłaszane dane i czy prowadzi to do istotnej nieprawidłowości. Jeżeli podmiot objęty regulacją nie skoryguje nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 zgodnie z ust. 1 przed sporządzeniem przez weryfikatora sprawozdania z weryfikacji, weryfikator ocenia, czy nieskorygowane nieprzestrzeganie ma wpływ na zgłaszane dane i czy prowadzi to do istotnej nieprawidłowości. Weryfikator może uznać nieprawidłowości za istotne, nawet jeśli indywidualnie lub w połączeniu z innymi nieprawidłowościami mieszczą się poniżej poziomu istotności określonego w art. 43p, jeśli jest to uzasadnione ze względu na wielkość i charakter nieprawidłowości oraz szczególne okoliczności ich wystąpienia. Artykuł 43p Poziom istotności 1. W przypadku podmiotów objętych regulacją o rocznych emisjach związanych z paliwami dopuszczonymi do konsumpcji równych lub mniejszych niż 500 000 ton CO2e poziom istotności, do celów weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją, wynosi 5 % całkowitej wielkości zgłoszonych emisji w okresie sprawozdawczym objętym weryfikacją. 2. W przypadku podmiotów objętych regulacją o rocznych emisjach związanych z paliwami dopuszczonymi do konsumpcji większych niż 500 000 ton CO2e poziom istotności, do celów weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją, wynosi 2 % całkowitej wielkości zgłoszonych emisji w okresie sprawozdawczym objętym weryfikacją. Artykuł 43q Podsumowanie dotyczące weryfikacji, niezależnego przeglądu i rejestracji 1. Kończąc weryfikację i analizując informacje uzyskane w jej trakcie, weryfikator:
2. Weryfikator przeprowadza niezależny przegląd zgodnie z art. 25. 3. Weryfikator przygotowuje i sporządza wewnętrzną dokumentację weryfikacji zawierającą co najmniej:
Art. 26 ust. 2 i 3 stosuje się do celów weryfikacji raportów podmiotu objętego regulacją. Artykuł 43r Sprawozdanie z weryfikacji 1. Na podstawie informacji zgromadzonych w trakcie weryfikacji weryfikator przekazuje podmiotowi objętemu regulacją sprawozdanie z weryfikacji każdego raportu na temat wielkości emisji poddanego weryfikacji. W sprawozdaniu z weryfikacji określa się, czy:
Do celów akapitu pierwszego lit. a) raport podmiotu objętego regulacją może zostać zweryfikowany jako zadowalający tylko wtedy, gdy raport ten jest wolny od istotnych nieprawidłowości. 2. Podmiot objęty regulacją przedkłada sprawozdanie z weryfikacji właściwemu organowi wraz z odnośnym raportem podmiotu objętego regulacją. 3. Sprawozdanie z weryfikacji obejmuje co najmniej następujące elementy:
4. Weryfikator opisuje przypadki nieprawidłowości, niezgodności i nieprzestrzegania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 w sposób wystarczająco szczegółowy, aby wyjaśnić podmiotowi objętemu regulacją, a także właściwemu organowi, następujące aspekty:
Artykuł 43s Ograniczenie zakresu Weryfikator może stwierdzić, że zakres weryfikacji, o którym mowa w art. 43r ust. 1 lit. c), jest zbyt ograniczony w każdej z następujących sytuacji:
Artykuł 43t Postępowanie w przypadku nieusuniętych nieistotnych niezgodności 1. Weryfikator ocenia, czy podmiot objęty regulacją usunął niezgodności wskazane w sprawozdaniu z weryfikacji dotyczącym poprzedniego okresu monitorowania, w stosownych przypadkach zgodnie z wymogami odnoszącymi się do podmiotu objętego regulacją, o których mowa w art. 75q ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066. Jeżeli podmiot objęty regulacją nie usunął niezgodności na podstawie art. 75q ust. 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, weryfikator rozważa, czy zwiększa to lub może zwiększyć ryzyko nieprawidłowości. Weryfikator zaznacza w sprawozdaniu z weryfikacji, czy takie niezgodności zostały usunięte przez podmiot objęty regulacją. 2. Weryfikator rejestruje w wewnętrznej dokumentacji weryfikacji szczegółowe informacje o tym, kiedy i jak stwierdzone niezgodności zostały usunięte przez podmiot objęty regulacją podczas weryfikacji. Artykuł 43u Doskonalenie procesu monitorowania i sprawozdawczości 1. Jeśli weryfikator zidentyfikował obszary możliwego doskonalenia działań podmiotu objętego regulacją, odnoszące się do lit. a)-d) niniejszego ustępu, wówczas włącza do sprawozdania z weryfikacji zalecenia dotyczące doskonalenia działań podmiotu objętego regulacją w następujących aspektach:
2. Podczas weryfikacji prowadzonej po roku, w którym w sprawozdaniu z weryfikacji zawarto zalecenia dotyczące poprawy, weryfikator sprawdza, czy podmiot objęty regulacją wdrożył takie zalecenia dotyczące poprawy oraz w jaki sposób się to odbyło. Jeśli podmiot objęty regulacją nie wdrożył takich zaleceń lub nie wdrożył ich właściwie, weryfikator ocenia wpływ, jaki ma to na ryzyko wystąpienia nieprawidłowości i niezgodności. Artykuł 43v Wizyty w obiektach i uproszczona weryfikacja 1. W odpowiednim terminie lub terminach w trakcie procesu weryfikacji weryfikator przeprowadza wizytę w obiekcie w celu oceny działania urządzeń pomiarowych i systemów monitorowania, odbycia wywiadów, wykonania działań wymaganych na mocy niniejszego rozdziału, a także zgromadzenia wystarczających informacji i dowodów umożliwiających mu stwierdzenie, czy raport podmiotu objętego regulacją jest wolny od istotnych nieprawidłowości. Podczas przeprowadzania wizyt w obiektach zgodnie z akapitem pierwszym weryfikator ocenia również kompletność strumieni paliwa dopuszczonych do konsumpcji i ilości paliwa dopuszczonego do konsumpcji. 2. Podmiot objęty regulacją zapewnia weryfikatorowi dostęp do swoich obiektów. 3. Do celów weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją na temat wielkości emisji weryfikator decyduje, na podstawie analizy ryzyka, czy potrzebne są inspekcje w dodatkowych miejscach, w tym jeżeli istotne elementy działań w zakresie przepływu danych i działań kontrolnych prowadzi się w innych miejscach, takich jak siedziba przedsiębiorstwa i inne biura znajdujące się poza obiektem. 4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 weryfikator może podjąć decyzję o nieprzeprowadzaniu wizyt w obiektach podmiotów objętych regulacją. Decyzja ta zostaje przyjęta w oparciu o następujące kryteria:
Weryfikator bez zbędnej zwłoki informuje podmiot objęty regulacją o swojej decyzji. 5. Podmiot objęty regulacją przedkłada właściwemu organowi wniosek o zatwierdzenie decyzji weryfikatora o nieprzeprowadzaniu wizyty w obiekcie. Wniosek zawiera co najmniej następujące informacje:
Zatwierdzenie przez właściwy organ nie jest wymagane w przypadku podmiotów objętych regulacją o niskim poziomie emisji, określonych w art. 75n ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066. 6. Biorąc pod uwagę informacje, o których mowa w ust. 5 lit. a)-d), właściwy organ podejmuje decyzję, czy zatwierdzić decyzję weryfikatora o nieprzeprowadzaniu wizyty w obiekcie. W przypadku gdy właściwy organ nie odpowiedział na wniosek podmiotu objętego regulacją zgodny z ust. 5 w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku, decyzję weryfikatora uznaje się za zatwierdzoną. 7. Weryfikator zawsze przeprowadza wizyty w obiekcie, jeżeli:
Artykuł 43w Warunki nieprzeprowadzania wizyt w obiektach Warunki nieprzeprowadzania wizyt w obiektach obejmują którąkolwiek z poniższych sytuacji:
Artykuł 43x Uproszczony plan weryfikacji i wirtualne wizyty w obiektach Art. 34 i 34a mają zastosowanie do weryfikacji emisji objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE generowanych przez podmiot objęty regulacją. W tym celu wszelkie odniesienia do prowadzącego instalację, instalacji i operatora statku powietrznego rozumie się jako odniesienia do podmiotu objętego regulacją. Artykuł 43y Zakres akredytacji Weryfikator przekazuje sprawozdanie z weryfikacji wyłącznie podmiotowi objętemu regulacją prowadzącemu działalność objętą rodzajem działań nr 1c określonym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do której weryfikatorowi przyznano akredytację na podstawie rozporządzenia (WE) nr 765/2008 i niniejszego rozporządzenia. Artykuł 43z Procedury i dokumentacja weryfikatora 1. Weryfikator ustanawia, dokumentuje, wdraża i utrzymuje przynajmniej jedną procedurę odnoszącą się do działań weryfikacyjnych przewidzianych w rozdziale IIIa oraz procedury i procesy wymagane na mocy załącznika II do niniejszego rozporządzenia. Ustanawiając i wdrażając takie procedury i procesy, weryfikator prowadzi działania wymienione w załączniku II do niniejszego rozporządzenia zgodnie z normą zharmonizowaną, o której mowa w tym załączniku. 2. Art. 41 ust. 2 i art. 42 ust. 1 niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do weryfikacji emisji podmiotu objętego regulacją objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE. 3. Weryfikator regularnie udostępnia informacje podmiotowi objętemu regulacją oraz innym zainteresowanym stronom zgodnie z normą zharmonizowaną, o której mowa w załączniku II do niniejszego rozporządzenia. Artykuł 43za Bezstronność i niezależność 1. Weryfikator jest niezależny od podmiotu objętego regulacją, a prowadząc działania weryfikacyjne, zachowuje bezstronność. Aby zagwarantować niezależność i bezstronność, weryfikator ani żadna część tego samego podmiotu prawnego nie może być podmiotem objętym regulacją, właścicielem podmiotu objętego regulacją ani jego własnością, a ponadto weryfikator nie może mieć powiązań z podmiotem objętym regulacją, które mogłyby wpływać na jego niezależność i bezstronność. Weryfikator jest również niezależny od jednostek zajmujących się handlem uprawnieniami do emisji w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych ustanowionego na mocy art. 19 dyrektywy 2003/87/WE. 2. Weryfikator jest zorganizowany w sposób zabezpieczający jego obiektywność, niezależność i bezstronność. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się odnośne wymogi dotyczące struktury i organizacji weryfikatora określone w normie zharmonizowanej, o której mowa w załączniku II. 3. Weryfikator nie prowadzi działań weryfikacyjnych na rzecz podmiotu objętego regulacją stwarzających niemożliwe do przyjęcia zagrożenie dla jego bezstronności lub stawiających go w sytuacji konfliktu interesów. Weryfikator nie wykorzystuje personelu ani pracowników kontraktowych do weryfikacji raportu podmiotu objętego regulacją wiążącej się z rzeczywistym lub potencjalnym konfliktem interesów. Ponadto weryfikator gwarantuje, że działania personelu lub organizacji nie będą miały wpływu na poufność, obiektywność, niezależność i bezstronność weryfikacji. W tym celu weryfikator monitoruje ryzyko dla bezstronności i podejmuje odpowiednie działania w celu przeciwdziałania temu ryzyku. Uznaje się, że niemożliwe do przyjęcia zagrożenie dla bezstronności lub konflikt interesów, o których mowa w akapicie pierwszym zdanie pierwsze, powstają w szczególności w każdym z następujących przypadków:
4. Uznaje się, że weryfikator znajduje się w sytuacji konfliktu interesów ze względu na powiązania między nim a podmiotem objętym regulacją w szczególności w każdym z następujących przypadków:
Do celów lit. b) akapitu pierwszego uznaje się, że weryfikator nie jest bezstronny, jeśli powiązania między nim a jednostką konsultacyjną, jednostką ds. pomocy technicznej lub inną organizacją opierają się na posiadaniu wspólnego właściciela, wspólnym zarządzaniu, wspólnym kierownictwie lub personelu, współdzielonych zasobach, wspólnych finansach, wspólnych umowach lub marketingu oraz wspólnej płatności prowizji od sprzedaży bądź innej zachęty do rekomendowania usług nowym klientom. 5. Weryfikator nie zleca na zewnątrz zamknięcia umowy między podmiotem objętym regulacją a weryfikatorem, niezależnego przeglądu ani sporządzenia sprawozdania z weryfikacji. Do celów niniejszego rozporządzenia, zlecając na zewnątrz inne działania weryfikacyjne, weryfikator musi spełniać odnośne wymogi określone w normie zharmonizowanej, o której mowa w załączniku II. Zlecanie osobom fizycznym prowadzenia działań weryfikacyjnych nie stanowi jednak zlecania na zewnątrz, o którym mowa w akapicie pierwszym, jeśli weryfikator, zlecając działania takim osobom, bierze pełną odpowiedzialność za działania weryfikacyjne realizowane przez personel kontraktowy. W przypadku zlecania osobom fizycznym prowadzenia działań weryfikacyjnych weryfikator wymaga od tych osób podpisania uzgodnienia, że przestrzegają one procedur weryfikatora i że nie zachodzi konflikt interesów przy przeprowadzaniu tych działań weryfikacyjnych. 6. Weryfikator ustanawia, dokumentuje, wdraża i utrzymuje procedury mające na celu zapewnienie stałej bezstronności i niezależności weryfikatora, części tego samego podmiotu prawnego, do którego należy weryfikator, innych organizacji, o których mowa w ust. 4, oraz personelu i pracowników kontraktowych uczestniczących w weryfikacji. Takie procedury obejmują mechanizm zabezpieczający bezstronność i niezależność weryfikatora oraz spełniają odnośne wymogi określone w normie zharmonizowanej, o której mowa w załączniku II. 6a. Podczas weryfikacji tego samego podmiotu objętego regulacją co w poprzednim roku weryfikator uwzględnia ryzyko dla bezstronności i wprowadza środki w celu ograniczenia ryzyka dla bezstronności. 7. Począwszy od 2026 r., jeżeli audytor wiodący EU ETS przeprowadza roczną weryfikację emisji objętych rozdziałem IVa dyrektywy 2003/87/WE dla danego podmiotu objętego regulacją przez okres pięciu kolejnych lat, wówczas musi przerwać świadczenie usług weryfikacyjnych na rzecz tego podmiotu objętego regulacją na trzy następujące po sobie lata.”; (*3) Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. L 283 z 31.10.2003, s. 51, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2003/96/oj)." (*4) Dyrektywa Rady (UE) 2020/262 z dnia 19 grudnia 2019 r. ustanawiająca ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (Dz.U. L 58 z 27.2.2020, s. 4, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2020/262/oj)." |
30) | art. 44 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „Weryfikator sporządzający sprawozdanie z weryfikacji dla prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją jest akredytowany w odniesieniu do zakresu działań, o którym mowa w załączniku I i w odniesieniu do którego weryfikator prowadzi weryfikację raportu prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją.”; |
31) | art. 45 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 45 Cele akredytacji W trakcie procesu akredytacji oraz monitorowania akredytowanych weryfikatorów każda krajowa jednostka akredytująca ocenia, czy weryfikator i jego personel podejmujący działania weryfikacyjne:
|
32) | art. 48 ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:
|
33) | art. 56 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie: „W przypadku gdy państwo członkowskie uznaje, że ze względów ekonomicznych utrzymywanie krajowej jednostki akredytującej lub wykonywanie usług z zakresu akredytacji w rozumieniu art. 15 lub 30f dyrektywy 2003/87/WE jest nieuzasadnione lub niewykonalne, korzysta w miarę możliwości z usług krajowej jednostki akredytującej w innym państwie członkowskim.”; |
34) | art. 58 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „W skład zespołu oceniającego wchodzi co najmniej jedna osoba posiadająca wiedzę na temat monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, które są istotne dla zakresu akredytacji, oraz kompetencje i wiedzę wymagane do oceny działań weryfikacyjnych w ramach danej instalacji, w przypadku danego operatora statku powietrznego lub podmiotu objętego regulacją w odniesieniu do tego zakresu, a także co najmniej jedna osoba posiadająca wiedzę na temat odpowiednich krajowych przepisów i wytycznych.”; |
35) | w art. 62 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie: „W przypadku gdy krajowa jednostka akredytująca otrzymuje od właściwego organu, prowadzącego instalację, operatora statku powietrznego, podmiotu objętego regulacją bądź innych zainteresowanych stron skargę dotyczącą weryfikatora, krajowa jednostka akredytująca w rozsądnym terminie, ale nie później niż trzy miesiące od daty jej otrzymania:”; |
36) | art. 69 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 69 Elektroniczna wymiana danych oraz wykorzystanie systemów automatycznych 1. Państwa członkowskie mogą wymagać od weryfikatorów stosowania formularzy elektronicznych lub określonych formatów plików do celów składania sprawozdań z weryfikacji zgodnie z art. 74 ust. 1 lub art. 75u rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 lub zgodnie z art. 13 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331. 2. Standardowe formularze elektroniczne lub specyfikacje formatu plików można udostępniać do innych typów komunikacji między prowadzącym instalację, operatorem statku powietrznego, podmiotem objętym regulacją, weryfikatorem, właściwym organem a krajową jednostką akredytującą zgodnie z art. 74 ust. 2 lub art. 75u rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066.” |
37) | w art. 71 ust. 1 lit. a) otrzymuje brzmienie:
|
38) | art. 73 ust. 1 lit. a) i b) otrzymują brzmienie:
|
39) | art. 76 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Krajowe jednostki akredytujące lub, w stosownych przypadkach, krajowe organy, o których mowa w art. 55 ust. 2, ustanawiają i prowadzą bazę danych oraz umożliwiają dostęp do niej innym krajowym jednostkom akredytującym, organom krajowym, weryfikatorom, prowadzącym instalacje, operatorom statków powietrznych, podmiotom objętym regulacją i właściwym organom. Jednostka uznana na mocy art. 14 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 umożliwia dostęp do baz danych i harmonizuje jego zasady w celu zapewnienia skutecznej i racjonalnej pod względem kosztów komunikacji między krajowymi jednostkami akredytującymi, organami krajowymi, weryfikatorami, prowadzącymi instalacje, operatorami statków powietrznych, podmiotami objętymi regulacją i właściwymi organami, a także może połączyć takie bazy danych w jedną scentralizowaną bazę danych.” |
40) | w art. 77 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
41) | W załącznikach I i II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 2
Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Art. 1 ust. 4, ust. 7 lit. a) ppkt (i), ust. 12 lit. d), ust. 13 lit. d), ust. 18 lit. b), ust. 18 lit. c) ppkt (vii), ust. 26 - 29, ust. 38, ust. 40 lit. b) i c) oraz pkt 2 lit. a) załącznika stosuje się od dnia 1 stycznia 2025 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 maja 2024 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach I i II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067 wprowadza się następujące zmiany:
1) | w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:
|
2) | w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:
|
(*1) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 59 z 27.2.2019, s. 8, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/331/oj).”;
(*2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/1122 z dnia 12 marca 2019 r. uzupełniające dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do funkcjonowania rejestru Unii (Dz.U. L 177 z 2.7.2019, s. 3, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/1122/oj).”;
(*3) Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. L 283 z 31.10.2003, s. 51, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2003/96/oj).
(*4) Dyrektywa Rady (UE) 2020/262 z dnia 19 grudnia 2019 r. ustanawiająca ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (Dz.U. L 58 z 27.2.2020, s. 4, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2020/262/oj).
(1) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2003/87/oj.
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz decyzję (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 134, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2023/959/oj).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2067 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 94, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2018/2067/oj).
(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 59 z 27.2.2019, s. 8, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/331/oj).
(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2012/27/oj).
(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (wersja przekształcona) (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2018/2001/oj).
(7) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/958 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w odniesieniu do wkładu lotnictwa w unijny cel zmniejszenia emisji w całej gospodarce i odpowiedniego wdrożenia globalnego środka rynkowego (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 115, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2023/958/oj).
(8) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2066 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2018/2066/oj).