Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1. Niniejsze rozporządzenie określa zasady przewodnie i kryteria na potrzeby określania procedur weryfikowania, czy wartości emisji CO2 i zużycia paliwa zapisane w dokumentacji informacyjnej dla klientów odpowiadają emisjom CO2 i zużyciu paliwa przez pojazdy ciężkie dopuszczone do użytku. Określa ono również procedury weryfikacji stosowania na pokładzie pojazdów lub w odniesieniu do pojazdów ewentualnych strategii, które sztucznie poprawiają wyniki pojazdu w badaniach lub obliczeniach przeprowadzanych na potrzeby określenia emisji CO2 i zużycia paliwa („weryfikacja w trakcie eksploatacji”).

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do bezemisyjnych pojazdów ciężkich zdefiniowanych w art. 3 rozporządzenia (UE) 2019/1242.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje zawarte w art. 3 rozporządzenia (UE) 2019/1242 oraz w art. 3 rozporządzenia (UE) 2017/2400.

Stosuje się również następujące definicje:

Artykuł 3

Wybór pojazdów na potrzeby weryfikacji w trakcie eksploatacji

1. Każdy organ, który udzielił homologacji, wybiera - dla każdego okresu sprawozdawczego - próbę pojazdów dla tych producentów, którym przyznał licencję na użytkowanie narzędzia symulacyjnego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 595/2009 (3) i środkami wykonawczymi do niego, w szczególności art. 6 i 7 rozporządzenia (UE) 2017/2400.

Dla każdego okresu sprawozdawczego i dla każdego producenta należy przeprowadzić co najmniej wszystkie badania weryfikacyjne w trakcie eksploatacji, o których mowa w art. 4 ust. 2, odpowiednią liczbę razy w oparciu o średnią z trzech okresów sprawozdawczych poprzedzających weryfikację w trackie eksploatacji całkowitej liczby pojazdów danego producenta określonej na podstawie art. 9 rozporządzenia (UE) 2017/2400 lub art. 8 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2022/1362 (4).

2. W przypadku gdy producent jest odpowiedzialny za mniej niż 100 nowych pojazdów zarejestrowanych w Unii w okresie sprawozdawczym dotyczącym roku poprzedzającego o dwa lata okres sprawozdawczy roku, w którym pojazdy zostały wybrane zgodnie z ust. 1, organ, który udzielił homologacji, może podjąć decyzję o nieprzeprowadzaniu badań na potrzeby weryfikacji w trakcie eksploatacji w odniesieniu do tego producenta.

Artykuł 4

Badania na potrzeby weryfikacji w trakcie eksploatacji

1. Organ, który udzielił homologacji, wybiera do celów badań, o których mowa w ust. 2, pojazdy dopuszczone do użytku, które są w stanie reprezentatywnym dla pojazdu właściwie utrzymywanego i użytkowanego oraz posiadają cechy objęte zapisami w dokumentacji informacyjnej dla klientów lub w świadectwie zgodności.

2. Organ, który udzielił homologacji, weryfikuje za pomocą któregokolwiek z następujących badań, czy indywidualne wartości emisji CO2 i zużycia paliwa zapisane w dokumentacji informacyjnej dla klientów pojazdów wybranych zgodnie z ust. 1 odpowiadają emisjom CO2 i zużyciu paliwa przez pojazdy dopuszczone do użytku oraz czy stosowane są strategie sztucznie poprawiające wyniki pojazdu:

3. Organ, który udzielił homologacji, powierza badania, o których mowa w ust. 2, służbie technicznej, która nie przeprowadziła w odniesieniu do odnośnych pojazdów tego samego typu badań do celów certyfikacji właściwości związanych z emisjami CO2 i zużyciem paliwa w odniesieniu do części, oddzielnych zespołów technicznych i układów, jak określono w rozporządzeniu (UE) 2017/2400.

4. Organ, który udzielił homologacji, ocenia wyniki poszczególnych badań i ustala, czy wartości emisji CO2 i zużycia paliwa dla pojazdów dopuszczonych do użytku są wyższe niż wartości emisji CO2 i zużycia paliwa zapisane w dokumentacji informacyjnej dla klientów, biorąc pod uwagę ocenę statystyczną badań, o której mowa w ust. 2 lit. a), b), c) i d), oraz ustala, czy stosowane są strategie sztucznie poprawiające wyniki pojazdu.

5. Na żądanie każdy producent przekazuje organowi, który udzielił homologacji, i każdemu podmiotowi wykonującemu badania na potrzeby weryfikacji w trakcie eksploatacji wszelkie informacje, dokumentację i specyfikacje techniczne lub udziela wszelkiego wsparcia, jakie są niezbędne do odpowiedniego przeprowadzenia weryfikacji w trakcie eksploatacji.

Artykuł 5

Dokumentacja, obowiązek informowania oraz konkluzja organu, który udzielił homologacji

1. Organ, który udzielił homologacji, zapewnia, aby badania przeprowadzane zgodnie z art. 4 były dokumentowane oraz aby sprawozdania z badań zostały udostępnione Komisji, producentowi odnośnych pojazdów oraz, na żądanie, innym organom udzielającym homologacji, organom nadzoru rynku i osobom trzecim spełniającym wymogi rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2022/163 (6).

2. W ciągu 10 miesięcy po rozpoczęciu badania organ, który udzielił homologacji, formułuje konkluzję, czy podczas weryfikacji w trakcie eksploatacji stwierdzono brak zgodności między wartościami emisji CO2 i zużycia paliwa przez pojazdy dopuszczone do użytku a wartościami zapisanymi w dokumentacji informacyjnej dla klientów lub stosowanie strategii sztucznie poprawiających wyniki pojazdu.

3. Konkluzja organu, który udzielił homologacji, zgodnie z ust. 2 ma zastosowanie do wszystkich odnośnych pojazdów, które zostały po raz pierwszy dopuszczone do ruchu w Unii.

Artykuł 6

Finansowanie weryfikacji w trakcie eksploatacji

Organ, który udzielił homologacji, zapewnia dostępność wystarczających zasobów na pokrycie kosztów weryfikacji w trakcie eksploatacji. Koszty te są pokrywane z opłat, które organ, który udzielił homologacji, może nałożyć na producenta. Opłaty te pokrywają etapy weryfikacji w trakcie eksploatacji niezbędne do tego, aby organ, który udzielił homologacji, mógł sformułować konkluzję, o której mowa w art. 5 ust. 2.

Artykuł 7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.