Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2024-04-04
Wersja aktualna od 2024-04-04
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2024/873
z dnia 30 stycznia 2024 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2019/331 w odniesieniu do przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (1), w szczególności jej art. 10a ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) | Dyrektywa 2003/87/WE została poddana rewizji i zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 (2) w celu dostosowania jej do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 (3) ustanawiającego cel redukcji emisji netto o co najmniej 55 % do 2030 r. w porównaniu z 1990 r. Zmiana dyrektywy 2003/87/WE dotyczy również przydziału bezpłatnych uprawnień i wymaga zmian w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/331 (4). |
(2) | Dyrektywą (UE) 2023/959 wprowadzono obowiązki w zakresie monitorowania i raportowania emisji dla prowadzących instalacje do spalania odpadów komunalnych. Biorąc pod uwagę, że instalacje te nie podlegają obowiązkowi umorzenia uprawnień zgodnie z art. 12 tej dyrektywy, do celów przydziału bezpłatnych uprawnień nie należy uznawać ciepła dostarczanego przez te instalacje do innych instalacji za objęte unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS). |
(3) | Aby zachęcić do elektryfikacji procesów przemysłowych jako ważnej technologii mającej na celu znaczne ograniczenie emisji z takich procesów oraz aby zapewnić równe traktowanie procesów objętych wskaźnikami emisyjności dla produktów i wskaźnikami emisyjności dotyczącymi ciepła i paliw, mierzalne i niemierzalne ciepło wytwarzane z energii elektrycznej powinno zasadniczo kwalifikować się do przydziału bezpłatnych uprawnień w ramach wskaźników emisyjności opartych na cieple i paliwie. |
(4) | W sprawie C-271/20 (5) Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że energię chemiczną zmagazynowaną w surowcu i uwalnianą jako ciepło w procesie spalania należy traktować jako paliwo do celów przydziału bezpłatnych uprawnień. Ponieważ w takich procesach spalania uwalniane są emisje inne niż gazy cieplarniane, właściwe jest wyraźne wyłączenie ciepła uwalnianego podczas takich procesów spalania z przydziału bezpłatnych uprawnień w ramach wskaźnika emisyjności opartego na paliwie, aby zapewnić integralność środowiskową, w szczególności w świetle uwalniania tlenków siarki podczas takich procesów spalania. W związku z tym stosowanie wskaźnika emisyjności opartego na paliwie powinno być ograniczone do procesów spalania, w których głównym celem jest wytwarzanie niemierzalnego ciepła. |
(5) | W art. 10a dyrektywy 2003/87/WE przyznano Komisji kompetencje do uwzględnienia wdrożenia nowych zasad warunkowości dotyczących środków w zakresie efektywności energetycznej w ramach istniejącego pięcioletniego cyklu dla instalacji ubiegających się o przydział bezpłatnych uprawnień ustanowionych niniejszym rozporządzeniem, w celu zapewnienia harmonizacji z istniejącymi procedurami i uniknięcia nadmiernych obciążeń administracyjnych. |
(6) | Właściwe organy powinny zatwierdzić plan metodyki monitorowania w celu zapewnienia spójności z zasadami monitorowania. Ze względu na ograniczenia czasowe nie wymagano zatwierdzenia przez właściwy organ do przedłożenia raportów dotyczących danych podstawowych w 2019 r., czyli w roku, w którym wprowadzono plany metodyki monitorowania na mocy rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331. Wyłączenie to nie jest już konieczne i nie powinno już mieć zastosowania. |
(7) | Dyrektywa 2003/87/WE stanowi, że nie przydziela się bezpłatnych uprawnień do emisji w odniesieniu do produkcji produktów objętych mechanizmem dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (CBAM), ustanowionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 (6), przy czym bezpłatne uprawnienia będą stopniowo wycofywane w okresie przejściowym. Aby zapewnić zharmonizowane wdrożenie tego przepisu, prowadzący instalacje powinni dostarczać informacje i dowody, w szczególności opierając się na kodach Nomenklatury Scalonej (CN) ustanowionych rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 (7), dotyczące produkowanych towarów. |
(8) | W celu uproszczenia procedur, w szczególności w odniesieniu do rocznych raportów dotyczących poziomu działalności, i późniejszych korekt przydziału bezpłatnych uprawnień zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1842 (8), należy zgłaszać dane dotyczące wszystkich podinstalacji, w tym małych podinstalacji, jako podstawę do późniejszych dostosowań przydziału bezpłatnych uprawnień. |
(9) | Aby zachęcić do elektryfikacji procesów przemysłowych w celu znacznego zmniejszenia emisji z takich procesów, konieczne jest zniesienie przepisów dotyczących zamienności paliwa i energii elektrycznej. W związku z tym przydział bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do wysoce lub całkowicie zelektryfikowanych procesów objętych EU ETS powinien być taki sam jak w przypadku procesów o wysokiej emisji bezpośredniej. W związku z tym ilość przydzielonych bezpłatnych uprawnień powinna być określana niezależnie od udziału bezpośrednich i pośrednich emisji w przypadku instalacji objętych tym samym wskaźnikiem emisyjności. Nawet jeśli przydział bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do tych procesów obejmie również emisje pośrednie, niekoniecznie oznacza to, że ryzyko ucieczki emisji określone zgodnie z art. 10a ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE zostało w pełni uwzględnione w odniesieniu do tych procesów. Koszty pośrednie przenoszone na konsumentów energii elektrycznej mogą się różnić w zależności od koszyka energii elektrycznej na danym obszarze geograficznym. Wszelkie przydziały bezpłatnych uprawnień przyznane w odniesieniu do emisji pośrednich ze zelektryfikowanych procesów nie powinny przesądzać o możliwości otrzymania rekompensaty za koszty pośrednie zgodnie z art. 10a ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE. Z kolei środki finansowe mające na celu zrekompensowanie kosztów pośrednich przeniesionych w cenach energii elektrycznej nie powinny rekompensować tych samych kosztów pośrednich objętych przydziałem bezpłatnych uprawnień. Do celów określenia wskaźnika emisyjności opartego na energii elektrycznej należy gromadzić dane dotyczące zużycia energii elektrycznej w odniesieniu do odpowiednich wskaźników emisyjności dla produktów. |
(10) | W celu dalszego zachęcania do odzyskiwania ciepła z podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie i podinstalacji wytwarzających emisje procesowe takie ciepło powinno kwalifikować się do objęcia przydziałem bezpłatnych uprawnień dodatkowo do przydziału opartego na zużyciu paliwa i emisjach procesowych. Ryzyko podwójnego liczenia należy uznać za ograniczone dzięki aktualizacji wartości wskaźnika emisyjności opartego na paliwie i mnożnika stosowanego do emisji procesowych zgodnie z art. 16 ust. 2 lit. e) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331. |
(11) | Aby zminimalizować obciążenia administracyjne dla prowadzących instalacje, informacje na temat planów neutralności klimatycznej powinny zostać włączone do istniejących krajowych środków wykonawczych, które służą jako podstawa do obliczania przydziału bezpłatnych uprawnień. |
(12) | Aby nagradzać instalacje osiągające najlepsze wyniki oraz innowacje, zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE instalacje, których poziomy emisji gazów cieplarnianych są niższe od średniej 10 % najbardziej wydajnych instalacji w ramach danego wskaźnika referencyjnego, są zwolnione ze stosowania międzysektorowego współczynnika korygującego. Ponieważ poziomy odniesienia są określane na poziomie podinstalacji, należy zastosować zwolnienie, jeżeli poziomy emisji gazów cieplarnianych z co najmniej jednej podinstalacji osiągają próg, pod warunkiem że podinstalacja ta ma znaczący udział w całkowitym przydziale bezpłatnych uprawnień dla instalacji. |
(13) | Aby ułatwić zharmonizowane wdrażanie dostosowań przydziału i zaprzestania działania, nadwyżki uprawnień, które nie zostały należycie zwrócone przez prowadzącego instalację, powinny być odliczane od przydziału bezpłatnych uprawnień przyznanych danemu operatorowi. |
(14) | W celu zapewnienia, aby prowadzący instalacje korygowali wszelkie niezgodności lub błędy w raportach dotyczących danych podstawowych, które mają wpływ na określenie historycznych poziomów działalności, właściwe organy powinny zapewnić, aby te błędy lub niezgodności zostały skorygowane, a nie tylko zwrócić się o ich skorygowanie. |
(15) | W celu zapewnienia, aby historyczne poziomy działalności były, w miarę możliwości, reprezentatywne dla cykli przemysłowych oraz w celu ograniczenia wpływu szczególnych okoliczności, takich jak kryzysy gospodarcze, poziomy te należy obliczać na podstawie mediany poziomów działalności w okresie odniesienia. |
(16) | W celu zapewnienia zharmonizowanego i prawidłowego stosowania zasad przydziału bezpłatnych uprawnień należy doprecyzować określenie historycznych poziomów działalności w przypadkach, gdy podinstalacja rozpoczęła normalną działalność dopiero w okresie odniesienia. W związku z tym historyczne poziomy działalności powinny opierać się na działalności z pełnych lat kalendarzowych. |
(17) | Przydział bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do emisji procesowych nieobjętych wskaźnikami emisyjności dla produktów opiera się na historycznym poziomie emisji. Od 2013 r. bezpłatne uprawnienia są przyznawane na poziomie 97 % historycznych emisji. Aby zachęcić do redukcji takich emisji procesowych oraz zapewnić lepsze dostosowanie do przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do emisji procesowych objętych wskaźnikami emisyjności dla produktów, konieczne jest zmniejszenie poziomu przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do emisji procesowych nieobjętych wskaźnikami emisyjności dla produktów do 91 %, co odpowiada rocznej redukcji wynoszącej 0,3 % jako minimalna stawka aktualizacji stosowana do wskaźników emisyjności dla produktów zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE. Zmniejszony mnożnik powinien mieć zastosowanie od 1 stycznia 2028 r., aby zapewnić lepsze dostosowanie do harmonogramu wdrażania rozwiązań mających na celu ograniczenie emisji procesowych, takich jak wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla. |
(18) | Aby zapewnić stopniowe wycofywanie przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do towarów objętych rozporządzeniem (UE) 2023/956, do wstępnego przydziału bezpłatnych uprawnień dla danej podinstalacji należy stosować odpowiedni współczynnik CBAM określony w art. 10a ust. 1a akapit drugi dyrektywy 2003/87/WE. Potencjalne przyszłe zmiany zakresu CBAM i odpowiedniego współczynnika CBAM wprowadzone rozporządzeniem (UE) 2023/956 powinny znaleźć odzwierciedlenie w odpowiednim stopniowym znoszeniu przydziału bezpłatnych uprawnień. |
(19) | W dyrektywie (UE) 2023/959 zniesiono pojęcie wytwórców energii elektrycznej od 1 stycznia 2026 r. i ich szczególne traktowanie pod względem przydziału bezpłatnych uprawnień z EU ETS. Należy zatem odpowiednio skreślić powiązane przepisy w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/331. |
(20) | Aby utrzymać równe warunki działania w odniesieniu do instalacji dotychczas działających i nowych instalacji, konieczne jest odzwierciedlenie zmian w odpowiednich przepisach dotyczących nowych instalacji w zakresie historycznych poziomów działalności i przydziału bezpłatnych uprawnień. |
(21) | Aby zapewnić dalsze zachęty do ograniczania emisji gazów cieplarnianych, w art. 10a akapit trzeci dyrektywy 2003/87/WE wprowadzono przepis dotyczący zasad warunkowości przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do wdrażania środków poprawy efektywności energetycznej, który należy uzupełnić. Zalecenia zawarte w sprawozdaniach z audytu energetycznego lub certyfikowanych systemach zarządzania energią, o których mowa w art. 10a ust. 1 akapit trzeci tej dyrektywy, które są sformułowane na poziomie przedsiębiorstwa, wymagają ich przełożenia na poziom instalacji. Aby zapewnić pewność prawa, właściwe organy powinny uznać te zalecenia za wdrożone dopiero po zakończeniu ich wdrażania i potwierdzeniu tego faktu przez weryfikatora. Aby zagwarantować zachętę wynikającą z wprowadzenia zasad warunkowości, instalacja powinna mieć możliwość odzyskania zmniejszonego przydziału bezpłatnych uprawnień po wdrożeniu zalecanych środków w ramach rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności i po zweryfikowaniu wdrożenia zalecanych środków. Należy ustanowić roczny cykl przeglądu zasad warunkowości w przypadku instalacji niespełniających wymogów następujący po raportowaniu rocznych poziomów działalności. Prowadzący instalacje niespełniające wymogów, których dotyczy zmniejszenie o 20 % przydziału bezpłatnych uprawnień, powinni przedstawić właściwemu organowi zweryfikowane dowody potwierdzające wdrożenie wszystkich zalecanych środków, aby odzyskać przydział bezpłatnych uprawnień zmniejszony zgodnie z zasadami warunkowości. |
(22) | W związku z wprowadzeniem nowych przepisów w zakresie zasad warunkowości przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do planów neutralności klimatycznej zgodnie z art. 10a ust. 1 i art. 10b ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE należy uzupełnić etapy proceduralne objęte zasadami warunkowości. Zgodnie z art. 10a ust. 1 akapit piąty tej dyrektywy do 1 maja 2024 r. prowadzący instalacje mają ustanowić plany neutralności klimatycznej. Aby dostosować zasady warunkowości do istniejącej procedury składania wniosków o przydział bezpłatnych uprawnień, plany neutralności klimatycznej należy przedłożyć do 30 maja 2024 r. albo, w stosownych przypadkach, w alternatywnym terminie na złożenie takiego wniosku ustanowionym przez państwo członkowskie. Zgodnie z art. 10a ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE instalacjami, których dotyczy ta zasada warunkowości, są instalacje, których poziomy emisji gazów cieplarnianych są wyższe niż 80. percentyl poziomów emisji dla odpowiednich wskaźników emisyjności dla produktów w latach 2016 i 2017. W tym celu należy wykorzystać obliczenia służące do określenia zmienionych wartości wskaźników referencyjnych zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/447 (9). Ustalenie to opiera się na zweryfikowanych informacjach dotyczących efektywności w zakresie emisji gazów cieplarnianych w instalacjach przekazanych zgodnie z art. 11 dyrektywy 2003/87/WE za lata 2016 i 2017. Ponieważ poziomy odniesienia są określane na poziomie podinstalacji, właściwe jest wprowadzenie progu dla małych podinstalacji, poniżej którego zasady warunkowości nie mają zastosowania, pod warunkiem że udział podinstalacji nie przekracza 20 % całkowitego wstępnego przydziału bezpłatnych uprawnień dla instalacji. |
(23) | Aby zachęcić do redukcji emisji gazów cieplarnianych pochodzących z sieci ciepłowniczych i przyspieszyć taką redukcję, w art. 10b ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE określono dalsze przepisy w zakresie zasad warunkowości w odniesieniu do planów neutralności klimatycznej w przypadku instalacji ciepłowniczych. W związku z powyższym instalacje objęte ETS dostarczające ciepło do sieci ciepłowniczych mogą ubiegać się o dodatkowy przydział bezpłatnych uprawnień w latach 2026-2030. W celu zapewnienia prowadzącym podinstalacje sieci ciepłowniczych ubiegającym się o dodatkowy przydział bezpłatnych uprawnień pewności co do dalszych warunków dotyczących osiągnięcia znacznej redukcji emisji gazów cieplarnianych przed 2030 r., należy ustalić wartość dodatkowych bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do wielkości planowanej inwestycji. Aby zachować spójność, opłatę za emisję gazów cieplarnianych stosowaną do określenia wartości pieniężnej tych uprawnień należy stosować podobnie jak w art. 10c ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE. Aby zapewnić jasność co do poziomu i rodzaju inwestycji wymaganych od prowadzących instalacje oraz zapewnić równe traktowanie wszystkich odnośnych instalacji, należy osiągnąć znaczącą redukcję emisji gazów cieplarnianych określoną za pomocą liniowej trajektorii średniego współczynnika liniowego redukcji w okresie od połowy okresu odniesienia 2019-2023, tj. 2021 r., do 2030 r., zgodnie z art. 9 dyrektywy 2003/87/WE. W wyniku zastosowania tej metodyki wszyscy odpowiedni operatorzy sieci ciepłowniczych podlegają tym samym wymogom w zakresie redukcji emisji, w związku z czym nie ma potrzeby ustalania wskaźników redukcji emisji dla poszczególnych instalacji. |
(24) | Aby zagwarantować zachęty związane ze stosowaniem zdublowanych zasad warunkowości i uniknąć nieuzasadnionych konsekwencji, nie należy kumulować zasad warunkowości przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do wdrażania środków poprawy efektywności energetycznej ani zasad warunkowości przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do planów neutralności klimatycznej. Oznacza to, że zmniejszenie przydziału bezpłatnych uprawnień o 20 % powinno mieć zastosowanie, jeżeli jedna lub obie z zasad warunkowości nie są spełnione zgodnie z art. 10a ust. 1 akapit trzeci i piąty dyrektywy 2003/87/WE. |
(25) | Zgodnie z art. 10b ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE, rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/2441 (10) określa minimalną treść i format planów neutralności klimatycznej. Należy również regularnie przeprowadzać przegląd planów neutralności klimatycznej, aby umożliwić zmianę i zastąpienie celów i wartości pośrednich z uwzględnieniem nowych technologii i redukcji emisji już osiągniętych lub nieosiągniętych, określonych dla każdego okresu weryfikacji w 2025 r., a następnie co pięć lat, o ile pozostają one dostosowane do celu neutralności klimatycznej określonego w art. 2 rozporządzenia (UE) 2021/1119. |
(26) | Z uwagi na konieczność zapewnienia przejrzystości plany neutralności klimatycznej powinny być publikowane przez właściwe organy. Celem publikacji planów neutralności klimatycznej jest zwiększenie świadomości i zrozumienia kwestii redukcji emisji gazów cieplarnianych w ramach instalacji. Aby chronić wrażliwe informacje handlowe, prowadzący instalacje powinni mieć możliwość wystąpienia z wnioskiem o usunięcie pewnych wrażliwych elementów handlowych z wersji planów neutralności klimatycznej, która ma zostać udostępniona publicznie. Takie wnioski powinny być należycie uzasadnione. |
(27) | Aby ułatwić wdrażanie zasad dotyczących połączeń i podziałów instalacji oraz biorąc pod uwagę specyfikę danych instalacji w świetle zasad przydziału bezpłatnych uprawnień, należy zapewnić większą elastyczność, aby objąć uzasadnione przypadki różnych poziomów przydziału przed i po połączeniu lub podziale poprzez usunięcie wymogu posiadania tego samego poziomu przydziału po połączeniu lub podziale. |
(28) | Aby uniknąć nieuzasadnionego przydziału bezpłatnych uprawnień instalacjom, które przestały działać, nie należy przyznawać bezpłatnych uprawnień na część roku kalendarzowego następującą po dniu zaprzestania działalności. |
(29) | Aby wzmocnić zachęty do ograniczania emisji gazów cieplarnianych i poprawy efektywności energetycznej oraz zapewnić równe szanse dla nowych i istniejących technologii, w dyrektywie 2003/87/WE przewidziano przegląd określonych ogólnounijnych wskaźników ex ante z myślą o ewentualnej zmianie definicji i granic systemowych istniejących wskaźników emisyjności dla produktów. Przeprowadzono przegląd i określono szereg wskaźników referencyjnych, w przypadku których należy wprowadzić zmiany definicji i granic systemu w celu zapewnienia takich dodatkowych zachęt lub wyjaśnień technicznych. |
(30) | W następstwie przeglądu, w celu zachęcenia do stosowania technologii niskowęglowych produkcji aglomerowanych rud żelaza jako wsadu do podstawowej produkcji stali oraz w celu uwzględnienia potrzeb w zakresie zielonych technologii produkcji stali, zasadne jest otwarcie wskaźnika emisyjności dla rudy spiekanej na produkty alternatywne. Aby zmaksymalizować te zachęty, etykieta wskaźnika referencyjnego oraz definicje objętych nim produktów i granic systemu powinny pozostać neutralne pod względem technologicznym. |
(31) | W następstwie przeglądu, w celu zachęcenia do stosowania technologii niskoemisyjnych i bezemisyjnych do podstawowej produkcji stali oraz stworzenia równych szans dla istniejącej technologii wielkopiecowej opartej na koksie i technologii bezpośredniej redukcji, należy zmienić wskaźnik emisyjności dla gorącego metalu poprzez uzupełnienie definicji objętych nim produktów i granic systemu. |
(32) | W następstwie przeglądu, aby zachęcić do stosowania technologii niskowęglowych w produkcji alternatywnych spoiw hydraulicznych jako substytutów białego i szarego klinkieru cementowego, należy otworzyć wskaźniki emisyjności dla szarego i białego klinkieru cementowego na produkty alternatywne. Aby uniknąć nadmiernej alokacji, nie należy uwzględniać produktów objętych innymi wskaźnikami emisyjności dla produktów oraz produktów ubocznych lub odpadów powstających w wyniku innych procesów. |
(33) | W następstwie przeglądu, w celu ułatwienia zharmonizowanego wdrożenia zasad przydziału bezpłatnych uprawnień pod względem traktowania emisji z reaktorów dwutlenku węgla, w odniesieniu do wskaźnika emisyjności dla sody kalcynowanej należy wyjaśnić, że procesy te są objęte granicami systemowymi tego wskaźnika emisyjności dla produktów. |
(34) | W następstwie przeglądu, aby uniknąć podwójnego liczenia w zakresie przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do produkcji stali z żelaza gąbczastego oraz aby zapewnić, by wskaźniki emisyjności dla produktów w przypadku ciekłego metalu, stali węglowej z pieca łukowego i stali wysokostopowej z pieca łukowego nie pokrywały się, konieczne jest wyłączenie stali produkowanej z żelaza gąbczastego z definicji wskaźników referencyjnych dla stali węglowej i stali wysokostopowej z pieca łukowego. |
(35) | W następstwie przeglądu, aby zachęcić do stosowania technologii niskoemisyjnych i bezemisyjnych w produkcji wodoru oraz stworzyć równe warunki działania dla istniejących i nowych technologii, takich jak elektroliza wody, dyrektywą (UE) 2023/959 rozszerzono opis działalności w zakresie produkcji wodoru o produkcję zielonego wodoru i obniżono próg produkcji. Należy odpowiednio zmienić wskaźnik referencyjny dotyczący wodoru. Procesy elektrolizy, w których wodór jest produktem ubocznym, nie powinny jednak korzystać z bezpłatnego przydziału uprawnień w ramach wskaźnika emisyjności dla wodoru lub amoniaku, ponieważ technologie te nie są nowe i służą podstawowemu celowi innemu niż produkcja wodoru. Aby doprecyzować zasady przydziału bezpłatnych uprawnień, należy wyraźnie wyłączyć wodór wykorzystywany do produkcji amoniaku ze wskaźnika emisyjności dla wodoru. |
(36) | W następstwie przeglądu, w celu dalszej harmonizacji wdrażania zasad przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do produkcji wapna i dolomitu kalcynowanego oraz zapewnienia spójności z rocznymi raportami na temat wielkości emisji, należy usunąć odniesienia do zachowawczych oszacowań dotyczących zawartości wolnego tlenku wapnia i tlenku magnezu. |
(37) | Aby lepiej odzwierciedlić energochłonność produkcji mieszanek tlenku etylenu i glikoli etylenowych oraz składu mieszanek gazowych wodoru i tlenku węgla, należy dostosować obliczenia historycznych poziomów działalności dla wskaźników emisyjności dla tlenku etylenu/glikolu etylenowego i wodoru. |
(38) | Aby odzwierciedlić zmiany w zasadach przydziału, w tym przegląd wskaźników emisyjności dla produktów, wprowadzenie warunkowości przydziału bezpłatnych uprawnień oraz stopniowe wycofywanie przydziału bezpłatnych uprawnień w związku z CBAM, należy odpowiednio dostosować zakres gromadzenia danych w kontekście wniosków o przydział bezpłatnych uprawnień. Podobne zmiany są konieczne, jeżeli chodzi o minimalną treść planów metodyki monitorowania. |
(39) | Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2019/331. |
(40) | Zmiany określone w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć zastosowanie do przydziałów dotyczących okresu od dnia 1 stycznia 2024 r. Jednak w celu zmniejszenia nadmiernych obciążeń administracyjnych i zapewnienia przewidywalności poziomów przydziału bezpłatnych uprawnień dla nowych instalacji, których wnioski o przydział bezpłatnych uprawnień zostały przedłożone Komisji do dnia 31 grudnia 2023 r., przepisy dotyczące definicji wskaźników referencyjnych, spalarni odpadów, CBAM, małych podinstalacji, zamienności paliwa i energii elektrycznej, odzysku ciepła z podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie i podinstalacji wytwarzających emisje procesowe, historycznego poziomu działalności dla instalacji dotychczas działających, przydziału na poziomie instalacji dotychczas działających, przydziału dla emisji procesowych nieobjętych wskaźnikami emisyjności dla produktów, usunięcia koncepcji wytwórców energii elektrycznej oraz przydziału w odniesieniu do krakingu parowego i monomeru chlorku winylu, powinny mieć jednak zastosowanie do przydziałów dotyczących okresu od dnia 1 stycznia 2026 r. Zmiany te nie powinny mieć wpływu na przydział bezpłatnych uprawnień na okres do dnia 31 grudnia 2025 r. Aby zapewnić równe traktowanie i równe warunki działania nowym instalacjom o różnych terminach składania wniosków o przydział, należy wprowadzić szczegółowe zasady stosowania. W przypadku nowych instalacji, których wnioski o przydział bezpłatnych uprawnień złożono 1 stycznia 2024 r. lub po tej dacie, zmiany w niniejszym rozporządzeniu powinny mieć zastosowanie do przydziałów odnoszących się do okresu od 1 stycznia 2024 r., natomiast w odniesieniu do przydziałów na okres do 31 grudnia 2023 r. zastosowanie ma rozporządzenie w wersji obowiązującej 31 grudnia 2023 r. |
(41) | Biorąc pod uwagę, że przydział bezpłatnych uprawnień oblicza się na podstawie pełnych lat kalendarzowych oraz że większość zmian w dyrektywie 2003/87/WE wprowadzonych dyrektywą (UE) 2023/959 ma zastosowanie od 1 stycznia 2024 r., niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od 1 stycznia 2024 r. |
(42) | Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym, ponieważ prowadzący instalacje są zobowiązani zachować zgodność z jego przepisami w zakresie raportowania danych podstawowych od kwietnia, maja lub czerwca 2024 r., zgodnie z wymogiem określonym w art. 4 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/331 wprowadza się następujące zmiany:
1) | w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) | w art. 4 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) | art. 6 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 6 Prowadzący instalację ubiegający się o przydział bezpłatnych uprawnień lub otrzymujący ten przydział na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE monitoruje dane, które należy przedłożyć, wymienione w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, w oparciu o plan metodyki monitorowania zatwierdzony przez właściwy organ.”; |
4) | w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
|
5) | w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:
|
6) | w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:
|
7) | w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:
|
8) | art. 17 lit. a)-f) otrzymują brzmienie:
|
9) | w art. 18 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
10) | art. 19, 20 i 21 otrzymują brzmienie: „Artykuł 19 Przydział w przypadku krakingu parowego Na zasadzie odstępstwa od art. 16 ust. 2 lit. a) i art. 18 ust. 1 lit. a) wstępna roczna liczba uprawnień do emisji przydzielanych bezpłatnie podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktów i związanych z produkcją chemikaliów o wysokich wartościach (HVC) odpowiada wartości wskaźnika emisyjności dla produktów uzyskanych w procesie krakingu parowego dla odpowiedniego okresu, na który przydzielane są uprawnienia, pomnożonej przez historyczny poziom działalności określony zgodnie z załącznikiem III. Do tego wyniku dodaje się medianę produkcji historycznej wodoru z uzupełniającego surowca wyrażoną w tonach wodoru pomnożoną przez 1,78 tony dwutlenku węgla na tonę wodoru, medianę produkcji historycznej etylenu z uzupełniającego surowca wyrażoną w tonach etylenu pomnożoną przez 0,24 tony dwutlenku węgla na tonę etylenu oraz medianę produkcji historycznej chemikaliów o wysokich wartościach innych niż wodór i etylen z uzupełniającego surowca wyrażoną w tonach chemikaliów o wysokich wartościach pomnożoną przez 0,16 tony dwutlenku węgla na tonę HVC. Artykuł 20 Przydział w przypadku monomeru chlorku winylu Na zasadzie odstępstwa od art. 16 ust. 2 lit. a) i art. 18 ust. 1 lit. a) wstępna roczna liczba uprawnień do emisji przydzielanych bezpłatnie podinstalacji zajmującej się produkcją monomeru chlorku winylu („VCM”) odpowiada wartości wskaźnika emisyjności VCM dla odpowiedniego okresu, na który przydzielane są uprawnienia, pomnożonej przez historyczny poziom działalności w odniesieniu do produkcji VCM wyrażony w tonach i pomnożony przez iloraz emisji bezpośrednich dla produkcji VCM, w tym emisji pochodzących z wprowadzanego ciepła netto, obliczonego na podstawie historycznego wprowadzonego ciepła netto wyrażonego w teradżulach pomnożonego przez wartość wskaźnika emisyjności opartego na cieple dla odpowiedniego okresu rozliczeniowego, obliczonego odpowiednio w okresie odniesienia, o którym mowa w art. 15 ust. 2, lub w pierwszym roku kalendarzowym następującym po roku kalendarzowym, w którym nastąpiło rozpoczęcie normalnej działalności, o której mowa w art. 17 lit. a), wyrażonych w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla, oraz sumy tych emisji bezpośrednich i emisji związanych z wodorem w odniesieniu do produkcji VCM, odpowiednio w okresie odniesienia, o którym mowa w art. 15 ust. 2, lub w pierwszym roku kalendarzowym następującym po roku kalendarzowym, w którym nastąpiło rozpoczęcie normalnej działalności, o której mowa w art. 17 lit. a), wyrażonych w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla i obliczonych w oparciu o historyczne zużycie ciepła powstałego ze spalania wodoru, wyrażonego w teradżulach, pomnożone przez wartość wskaźnika emisyjności opartego na cieple dla odpowiedniego okresu, na który przydzielane są uprawnienia. Artykuł 21 Przepływy ciepła między instalacjami Jeżeli podinstalacja objęta wskaźnikiem emisyjności dla produktów obejmuje mierzalne ciepło wprowadzane z instalacji lub od innego podmiotu nieobjętego EU ETS lub objętego EU ETS wyłącznie do celów art. 14 i 15 dyrektywy 2003/87/WE, wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji przydzielanych bezpłatnie dla danej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktów określoną, odpowiednio, na podstawie art. 16 ust. 2 lit. a) lub art. 18 ust. 1 lit. a) zmniejsza się o ilość ciepła historycznie wprowadzonego z instalacji lub od innego podmiotu nieobjętego EU ETS lub objętego EU ETS wyłącznie do celów art. 14 i 15 dyrektywy 2003/87/WE w danym roku, pomnożoną przez wartość wskaźnika emisyjności opartego na cieple w odniesieniu do mierzalnego ciepła dla odpowiedniego okresu, na który przydzielane są uprawnienia.”; |
11) | uchyla się art. 22; |
12) | dodaje się artykuły w brzmieniu: „Artykuł 22a Warunkowość przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do wdrażania środków poprawy efektywności energetycznej 1. Ostateczną roczną liczbę bezpłatnych uprawnień do emisji, określoną zgodnie z art. 16 ust. 8 niniejszego rozporządzenia dla instalacji, o której mowa w art. 10a ust. 1 akapit trzeci dyrektywy 2003/87/WE, należy zmniejszyć o 20 % zgodnie z art. 10a ust. 1 tej dyrektywy, jeżeli prowadzący instalację nie może wykazać w sposób zadowalający właściwy organ, że wszystkie zalecenia na podstawie art. 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE (*2) zostały wdrożone. Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego nie stosuje się takiego zmniejszenia, jeżeli prowadzący instalację jest w stanie wykazać w sposób zadowalający właściwy organ, że zastosowanie ma którykolwiek z następujących warunków:
2. Prowadzący instalację ustanawia, wdraża, dokumentuje i utrzymuje procedurę wdrażania zaleceń oraz, w stosownych przypadkach, wykazywania spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1. 3. Weryfikator sprawdza w ramach weryfikacji raportu dotyczącego danych podstawowych, o którym mowa w art. 4 ust. 2, czy zalecenia, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy, zostały wdrożone i czy warunki określone w ust. 1 akapit drugi zostały spełnione, w stosownych przypadkach. W stosownych przypadkach weryfikator sprawdza w ramach weryfikacji rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności zgodnie z art. 7 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/2067 (*3), czy zalecenia, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy, zostały wdrożone i czy warunki określone w ust. 1 akapit drugi zostały spełnione, w stosownych przypadkach. 4. Właściwy organ uznaje zalecenia, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy, za wdrożone wyłącznie wtedy, gdy spełnione są wszystkie następujące warunki:
Artykuł 22b Warunkowość przydziału bezpłatnych uprawnień w odniesieniu do planów neutralności klimatycznej 1. Do celów art. 10a ust. 1 akapit piąty dyrektywy 2003/87/WE ostateczna roczna liczba bezpłatnych uprawnień do emisji przydzielanych zgodnie z art. 16 ust. 8 niniejszego rozporządzenia zostaje zmniejszona o 20 % dla instalacji z podinstalacjami objętymi wskaźnikiem emisyjności dla produktów, w przypadku których poziomy emisji gazów cieplarnianych z co najmniej jednej z tych podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności dla produktów były wyższe niż 80. percentyl poziomów emisji dla odpowiednich wskaźników emisyjności dla produktów w latach 2016 i 2017. Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego nie stosuje się takiego zmniejszenia, jeżeli spełniono następujące warunki:
2. Ust. 1 akapit pierwszy nie ma zastosowania, jeżeli udział odpowiedniej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktów nie przekracza 20 % sumy wstępnych rocznych liczb bezpłatnych uprawnień do emisji przydzielonych wszystkim podinstalacjom na okres od 2021 r. do 2025 r., obliczonych zgodnie z art. 16 ust. 2-5. 3. Do celów art. 10b ust. 4 akapity drugi, trzeci i czwarty dyrektywy 2003/87/WE wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji przydzielanych bezpłatnie podinstalacji sieci ciepłowniczej, obliczoną zgodnie z art. 16 ust. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia, zwiększa się o 30 % liczby obliczonej zgodnie z art. 16 ust. 2, jeżeli prowadzący podinstalację sieci ciepłowniczej złożył wniosek zgodnie z art. 4 niniejszego rozporządzenia i jeżeli w odniesieniu do okresu do końca 2025 r. lub w odniesieniu do okresu od 2026 r. do 2030 r. spełnione są wszystkie poniższe warunki:
Do celów lit. b) wartość ekonomiczną dodatkowych 30 % uprawnień określa się przez pomnożenie dodatkowej liczby bezpłatnych uprawnień w okresie od 2026 r. do 2030 r. przez średnią cenę uprawnień na wspólnej platformie aukcyjnej w roku kalendarzowym poprzedzającym złożenie wniosku, o którym mowa w art. 4 ust. 2, i pomnożenie przez współczynnik określony zgodnie z art. 14 ust. 6, stosownie do instalacji. Do celów lit. c) redukcja emisji jest znacząca, jeżeli indywidualny poziom emisji, wyrażony w tonach CO2 na teradżul dostarczonego ciepła do sieci ciepłowniczej, z instalacji lub przedsiębiorstwa ciepłowniczego został zmniejszony poniżej średniego indywidualnego poziomu emisji w odpowiednim okresie odniesienia przy zastosowaniu współczynników liniowych redukcji emisji, o których mowa w art. 9 dyrektywy 2003/87/WE, począwszy od połowy odpowiedniego okresu odniesienia. 4. Do 30 września 2024 r. właściwy organ ma obowiązek sprawdzić, czy treść i format planów neutralności klimatycznej, o których mowa w ust. 1 i 3 niniejszego artykułu, są zgodne z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2023/2441. Artykuł 22c Niekumulatywny charakter redukcji o 20 %, o której mowa w art. 22a i 22b Redukcja o 20 %, o której mowa w art. 22a i 22b, stosuje się do instalacji tylko raz w odpowiednim okresie, na który przydzielane są uprawnienia. Artykuł 22d Aktualizacja planu neutralności klimatycznej 1. Prowadzący instalacje, w okresach określonych w planie neutralności klimatycznej, o którym mowa w art. 22b, i w każdym przypadku, gdy jest to konieczne, oceniają skuteczność tego planu pod względem redukcji emisji gazów cieplarnianych i w stosownych przypadkach wdrażają działania naprawcze, aby zapewnić osiągnięcie wartości pośrednich i celów. Wszelkie aktualizacje mają wpływ wyłącznie na przyszłe wartości pośrednie i cele. 2. W przypadku aktualizacji planu neutralności klimatycznej w odniesieniu do pośrednich wartości i celów prowadzący instalację przedkłada bez zbędnej zwłoki zaktualizowany plan właściwemu organowi. Artykuł 22e Publikacja planu neutralności klimatycznej 1. Właściwe organy publikują plan neutralności klimatycznej przedłożony zgodnie z art. 22b. 2. Jeśli prowadzący instalację uzna, że plan neutralności klimatycznej zawiera elementy wrażliwe z handlowego punktu widzenia, których ujawnienie mogłoby zaszkodzić jego interesom handlowym, może zwrócić się do właściwego organu o niepublikowanie tych elementów. Jeżeli wniosek jest uzasadniony, właściwy organ publikuje plan neutralności klimatycznej bez tych elementów.”; (*2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2012/27/2023-05-04)." (*3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2067 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 94, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2018/2067/2021-01-01)." |
13) | art. 23 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Komisja przyjmuje decyzję na podstawie otrzymanego powiadomienia, informuje o tym fakcie odpowiedni właściwy organ i wprowadza zmiany, w stosownych przypadkach, do rejestru Unii utworzonego na podstawie art. 19 dyrektywy 2003/87/WE oraz do dziennika transakcji, o którym mowa w art. 20 wspomnianej dyrektywy.” |
14) | uchyla się art. 25 ust. 4; |
15) | w art. 26 wprowadza się następujące zmiany:
|
16) | w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia; |
17) | załącznik III zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia; |
18) | w załączniku IV wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia; |
19) | w załączniku VI wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem IV do niniejszego rozporządzenia; |
20) | w załączniku VII wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia; |
21) | tekst załącznika VI do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik VIII. |
Artykuł 2
Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do przydziałów dotyczących okresu od dnia 1 stycznia 2024 r.
Art. 1 pkt 1, pkt 4 lit. a), pkt 4 lit. b), pkt 4 lit. c) ppkt (ii), pkt 4 lit. d) ppkt (i), pkt 4 lit. d) ppkt (ii), pkt 4 lit. d) ppkt (iv), pkt 6 i 7, pkt 10 i 11 oraz pkt 16 i 17 mają jednak zastosowanie do przydziałów dotyczących okresu od dnia 1 stycznia 2026 r. dla nowych instalacji, których wnioski zostały złożone do dnia 31 grudnia 2023 r., oraz dla instalacji dotychczas działających.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 30 stycznia 2024 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz decyzję (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 134).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 z dnia 30 czerwca 2021 r. w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmiany rozporządzeń (WE) nr 401/2009 i (UE) 2018/1999 (Europejskie prawo o klimacie) (Dz.U. L 243 z 9.7.2021, s. 1).
(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 59 z 27.2.2019, s. 8).
(5) Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 25 listopada 2021 r. w sprawie C-271/20, Aurubis AG przeciwko Bundesrepublik Deutschland, ECLI:EU:C:2021:959.
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 z dnia 10 maja 2023 r. ustanawiające mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 52).
(7) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
(8) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1842 z dnia 31 października 2019 r. ustanawiające zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do dalszych ustaleń dotyczących dostosowań przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji ze względu na zmiany w poziomie działalności (Dz.U. L 282 z 4.11.2019, s. 20).
(9) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/447 z dnia 12 marca 2021 r. określające zmienione wartości wskaźników emisyjności na potrzeby przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021-2025 zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 87 z 15.3.2021, s. 29).
(10) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/2441 z dnia 31 października 2023 r. ustanawiające zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do treści i formatu planu neutralności klimatycznej niezbędnego do przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji (Dz.U. L, 2023/2441, 3.11.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2023/2441/oj).
ZAŁĄCZNIK I
W załączniku I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 wprowadza się następujące zmiany:
1) | w sekcji 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) | sekcja 2 otrzymuje brzmienie:
Jeżeli nie podano innego odniesienia, wszystkie wskaźniki emisyjności dla produktów odnoszą się do 1 tony wytworzonego produktu wyrażonego jako sprzedawana produkcja (netto) i do 100 % czystości przedmiotowej substancji. Wszystkie definicje procesów i objętych nimi emisji (granice systemowe) obejmują pochodnie, jeżeli występują.”. |
ZAŁĄCZNIK II
Załącznik III do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK III
Historyczny poziom działalności dla poszczególnych wskaźników, o których mowa w art. 15 ust. 8 i art. 17 lit. f)
1.
Historyczny poziom działalności związanej z produktem w okresie odniesienia dla produktów, do których ma zastosowanie wskaźnik dotyczący rafinerii, o którym mowa w załączniku I, w oparciu o poszczególne funkcje CWT, ich definicje, podstawę przepustowości oraz współczynniki CWT wymienione w załączniku II, określa się zgodnie z następującym wzorem:gdzie:
HALCWT | : | historyczny poziom działalności wyrażony w CWT |
TPi,k | : | wielkość przerobu danej instalacji w funkcji CWT i w roku k okresu odniesienia |
CWTi | : | współczynnik CWT funkcji CWT i |
TPAD,k | : | wielkość przerobu na instalacji »destylacji atmosferycznej« w funkcji CWT w roku k okresu odniesienia |
2.
Historyczny poziom działalności związanej z produktem w okresie odniesienia dla produktów, do których ma zastosowanie wskaźnik dotyczący wapna, o którym mowa w załączniku I, określa się zgodnie z następującym wzorem:gdzie:
HALlime,standard | : | historyczny poziom działalności w zakresie produkcji wapna wyrażony w tonach standardowego czystego wapna |
mCaO,k | : | zawartość wolnego CaO w wyprodukowanym wapnie w roku k okresu odniesienia wyrażona jako procent masy |
mMgO,k | : | zawartość wolnego MgO w wyprodukowanym wapnie w roku k okresu odniesienia wyrażona jako procent masy |
HALlime,uncorrected,k | : | nieskorygowany historyczny poziom działalności w zakresie produkcji wapna w roku k okresu odniesienia wyrażony w tonach wapna |
3.
Historyczny poziom działalności związanej z produktem w okresie odniesienia dla produktów, do których ma zastosowanie wskaźnik dotyczący dolomitu kalcynowanego, o którym mowa w załączniku I, określa się zgodnie z następującym wzorem:gdzie:
HALdolime,standard | : | historyczny poziom działalności w zakresie produkcji dolomitu kalcynowanego wyrażony w tonach standardowego czystego dolomitu kalcynowanego |
mCaO,k | : | zawartość wolnego CaO w wyprodukowanym dolomicie kalcynowanym w roku k okresu odniesienia wyrażona jako procent masy |
mMgO,k | : | zawartość wolnego MgO w wyprodukowanym dolomicie kalcynowanym w roku k okresu odniesienia wyrażona jako procent masy |
HALdolime,uncorrected,k | : | nieskorygowany historyczny poziom działalności w zakresie produkcji dolomitu kalcynowanego w roku k okresu odniesienia wyrażony w tonach wapna |
4.
Historyczny poziom działalności związanej z produktem w okresie odniesienia dla produktów, do których ma zastosowanie wskaźnik emisyjności dla produktów uzyskanych w procesie krakingu parowego, o którym mowa w załączniku I, określa się zgodnie z następującym wzorem:gdzie:
HALHVC,net | : | historyczny poziom działalności w zakresie chemikaliów o wysokich wartościach bez chemikaliów o wysokich wartościach wyprodukowanych z uzupełniającego surowca, wyrażony w tonach chemikaliów o wysokich wartościach |
HALHVC,total,k | : | historyczny poziom działalności w zakresie całkowitej produkcji chemikaliów o wysokich wartościach w roku k okresu odniesienia wyrażony w tonach chemikaliów o wysokich wartościach |
HSFH,k | : | historyczna ilość wodoru jako uzupełniającego surowca w roku k okresu odniesienia wyrażona w tonach wodoru |
HSFE,k | : | historyczna ilość etylenu jako uzupełniającego surowca w roku k okresu odniesienia wyrażona w tonach etylenu |
HSFO,k | : | historyczna ilość chemikaliów o wysokich wartościach innych niż wodór i etylen jako uzupełniającego surowca w roku k okresu odniesienia wyrażona w tonach chemikaliów o wysokich wartościach |
5.
Historyczny poziom działalności związanej z produktem w okresie odniesienia dla produktów, do których ma zastosowanie wskaźnik dotyczący związków aromatycznych, o którym mowa w załączniku I, w oparciu o poszczególne funkcje CWT, ich definicje, podstawę przepustowości oraz współczynniki CWT wymienione w załączniku II, określa się zgodnie z następującym wzorem:gdzie:
HALCWT | : | historyczny poziom działalności wyrażony w CWT |
TPi,k | : | wielkość przerobu danej instalacji w funkcji CWT i w roku k okresu odniesienia |
CWTi | : | współczynnik CWT funkcji CWT i |
6.
W przypadku produkcji mieszaniny wodoru i tlenku węgla historyczny poziom działalności związanej z produktem w okresie odniesienia dla produktów, do których ma zastosowanie wskaźnik emisyjności dla wodoru, o którym mowa w załączniku I, określa się zgodnie z następującym wzorem:gdzie:
HALH2 | : | historyczny poziom działalności w zakresie produkcji wodoru w stosunku do 100 % wodoru |
HALH2,act | : | rzeczywista produkcja wodoru |
HALH2, WGS | : | dodatkowa produkcja wodoru w teoretycznej reakcji całkowitej konwersji tlenku węgla z parą wodną (WGS), obliczona za pomocą współczynnika stechiometrycznego jako HHALCO, act x 0,071967 t H2/tCO dla reakcji WGS |
HALCO, act | : | rzeczywista produkcja tlenku węgla |
Emact | : | rzeczywiste emisje związane z produkcją wodoru |
EmWGS | : | dodatkowe emisje związane z produkcją wodoru z teoretycznej pełnej reakcji WGS |
Rzeczywiste emisje związane z produkcją wodoru określa się w następujący sposób:
gdzie:
Emact | : | rzeczywiste emisje związane z produkcją wodoru |
DirEmact | : | rzeczywiste emisje bezpośrednie, z wyłączeniem emisji związanych z ciepłem, przed jakimkolwiek wychwytywaniem dwutlenku węgla w celu jego wykorzystania lub geologicznego składowania. W przypadku emisji pochodzących z biomasy emisje oblicza się jako wartość opałową z biomasy pomnożoną przez współczynnik emisji gazu ziemnego zamiast rzeczywistych emisji. |
Heatexport,act | : | rzeczywiste wyprowadzenie ciepła netto |
BMheat | : | wartość wskaźnika emisyjności opartego na cieple dla mierzalnego ciepła w odniesieniu do odpowiedniego okresu, na który przydzielane są uprawnienia |
Dodatkowe emisje związane z produkcją wodoru z teoretycznej całkowitej wymiany gazu wodnego określa się w następujący sposób:
gdzie:
COWGS | : | ilość CO wytworzonego przed dodatkową teoretyczną konwersją do CO2 w reakcji WGS |
MCO2 | : | masa cząsteczkowa CO2 (44,01 g/mol) |
MCO | : | masa cząsteczkowa CO (28,01 g/mol) |
Heatexport,WGS | : | teoretyczne dodatkowe ciepło netto wyprowadzane po pełnej reakcji WGS przy założeniu 99,5 % odzysku ciepła, obliczone na podstawie entalpii reakcji WGS (-20,439 GJ/t wyprodukowanego H2) pomnożonej przez HALH2,WGS i przy 99,5 % sprawności odzysku. |
BMheat | : | wartość wskaźnika emisyjności opartego na cieple dla mierzalnego ciepła w odniesieniu do odpowiedniego okresu, na który przydzielane są uprawnienia |
7.
Historyczny poziom działalności związanej z produktem w okresie odniesienia dla produktów, do których ma zastosowanie wskaźnik dotyczący gazu syntezowego, o którym mowa w załączniku I, określa się zgodnie z następującym wzorem:gdzie:
HALsyngas | : | poziom historyczny działalności w zakresie produkcji gazu syntezowego w stosunku do 47 % wodoru |
VFH2,k | : | odsetek historycznej wielkości produkcji czystego wodoru w całkowitej wielkości wodoru i tlenku węgla w roku k okresu odniesienia |
HALH2+CO,k | : | historyczny poziom działalności w zakresie produkcji gazu syntezowego w stosunku do historycznej zawartości wodoru wyrażony w normalnych metrach sześciennych na rok przy 0 °C i 101,325 kPa w roku k okresu odniesienia |
8.
Historyczny poziom działalności związanej z produktem w okresie odniesienia dla produktów, do których ma zastosowanie wskaźnik dotyczący tlenku etylenu/glikoli etylenu, o którym mowa w załączniku I, określa się zgodnie z następującym wzorem:gdzie:
HALEO/EG | : | historyczny poziom działalności w zakresie produkcji tlenku etylenu/glikoli etylenu wyrażony w tonach ekwiwalentu tlenku etylenu |
HALi,k | : | historyczny poziom działalności w zakresie produkcji tlenku etylenu lub glikoli etylenu w roku k okresu odniesienia wyrażony w tonach |
CFEOE,i | : | współczynnik konwersji dla tlenku lub glikolu etylenu i względem tlenku etylenu |
Stosuje się następujące współczynniki konwersji:
Tlenek etylenu: 0,926 |
Glikol etylenowy: 0,717 |
Glikol dietylenowy: 1,174 |
Glikol trietylenowy: 1,429 |
ZAŁĄCZNIK III
W załączniku IV do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 wprowadza się następujące zmiany:
1) | w sekcji 1.3 dodaje się punkt w brzmieniu:
|
2) | sekcja 1.4 otrzymuje brzmienie:
|
3) | w sekcji 2.3 wprowadza się następujące zmiany:
|
4) | w sekcji 2.4 lit. a) otrzymuje brzmienie:
|
5) | w sekcji 2.5 wprowadza się następujące zmiany:
|
6) | w sekcji 2.6 wprowadza się następujące zmiany:
|
7) | w sekcji 2.7 wprowadza się następujące zmiany:
|
8) | w sekcji 3.1 wprowadza się następujące zmiany:
|
9) | w sekcji 3.2 dodaje się literę w brzmieniu:
|
ZAŁĄCZNIK IV
W załączniku VI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 wprowadza się następujące zmiany:
1) | w pkt 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) | pkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:
|
ZAŁĄCZNIK V
W załączniku VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 wprowadza się następujące zmiany:
1) | sekcja 4.2 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Właściwy organ uznaje koszty za nieracjonalne, jeżeli szacowane koszty prowadzącego instalację są większe niż korzyści płynące z danej metodyki wyznaczania danych. W tym celu korzyść oblicza się, mnożąc współczynnik udoskonalenia przez cenę referencyjną, o której mowa w art. 18 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/2066 (*1), a w stosownych przypadkach koszty uwzględniają odpowiedni okres amortyzacji w oparciu o cykl życia urządzenia. (*1) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2066 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 1).”;" |
2) | Sekcja 9 otrzymuje brzmienie:
|
3) | w sekcji 10 wprowadza się następujące zmiany:
|
(*1) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2066 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 1).”;”
ZAŁĄCZNIK VI
„ZAŁĄCZNIK VIII
Określenie kwalifikujących się państw członkowskich zgodnie z art. 22b ust. 3
Instalacje w niektórych państwach członkowskich mogą korzystać z dodatkowego przydziału bezpłatnych uprawnień na sieci ciepłownicze zgodnie z art. 10b ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE.
1. METODYKA
Zgodnie z art. 10b ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE, aby państwa członkowskie kwalifikowały się do dodatkowego przydziału bezpłatnych uprawnień na podstawie art. 22b ust. 3, muszą być spełnione następujące warunki w odniesieniu do średniej z lat 2014-2018:
.2. KWALIFIKUJĄCE SIĘ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE
Zgodnie z metodyką opisaną w pkt 1 instalacje znajdujące się w następujących państwach członkowskich mogą korzystać z dodatkowego przydziału bezpłatnych uprawnień na podstawie art. 22b ust. 3:
a) | Bułgaria, |
b) | Czechy, |
c) | Łotwa, |
d) | Polska. |