Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2023-12-07
Wersja aktualna od 2023-12-07
obowiązujący
Alerty
DECYZJA nr 1/2023 WSPÓLNEGO KOMITETU REGIONALNEJ KONWENCJI W SPRAWIE PANEUROŚRÓDZIEMNOMORSKICH PREFERENCYJNYCH REGUŁ POCHODZENIA
z dnia 7 grudnia 2023 r.
w sprawie zmiany Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia [2024/390]
WSPÓLNY KOMITET,
uwzględniając Regionalną konwencję w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (1), w szczególności jej art. 4 ust. 3 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) | Regionalna konwencja w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwana dalej „Konwencją”) została podpisana w Brukseli w dniu 15 czerwca 2011 r. i weszła w życie w dniu 1 stycznia 2012 r. |
(2) | Paneurośródziemnomorski system kumulacji pochodzenia jest utworzony z sieci umów o wolnym handlu. Stanowi ona wielostronne ramy identycznych reguł pochodzenia umożliwiających kumulację diagonalną, które stosuje się bez uszczerbku dla zasad określonych w odpowiednich umowach. |
(3) | W preambule do Konwencji uznaje się, że reguły pochodzenia będą wymagały zmian w celu dostosowywania ich do sytuacji gospodarczej. |
(4) | Umawiające się Strony Konwencji uzgodniły zmianę Konwencji, w celu wprowadzenia nowego zbioru zmodernizowanych i bardziej elastycznych reguł pochodzenia. |
(5) | Należy zatem odpowiednio zmienić Konwencję, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. W Konwencji wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.
2. Zmiany Konwencji wchodzą w życie w dniu 1 stycznia 2025 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli dnia 7 grudnia 2023 r.
W imieniu Wspólnego Komitetu
Przewodniczący
Marko LÄTTI
ZAŁĄCZNIK
Artykuł
Zmiana Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia
W Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia (zwanej dalej „Konwencją”) wprowadza się następujące zmiany:
1) | art. 1 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 1 1. Niniejsza Konwencja ustanawia przepisy dotyczące pochodzenia towarów będących przedmiotem wymiany handlowej na mocy odpowiednich umów zawartych między Umawiającymi się Stronami. 2. Pojęcie »produktów pochodzących« oraz związane z nim metody współpracy administracyjnej określono w dodatkach do niniejszej Konwencji. W dodatku I określono ogólne zasady dotyczące definicji pojęcia produktów pochodzących oraz metody współpracy administracyjnej. W dodatku II określono postanowienia szczególne uzgodnione przed dniem 1 stycznia 2019 r., mające zastosowanie między niektórymi Umawiającymi się Stronami, stanowiące odstępstwa od postanowień dodatku I. Postanowienia szczególne mające zastosowanie między niektórymi Umawiającymi się Stronami, stanowiące odstępstwa od postanowień dodatku I, uzgodnione przed dniem 1 stycznia 2019 r., ale nieobjęte dodatkiem II, pozostają w mocy. 3. W odniesieniu do odstępstw uzgodnionych po dniu 1 stycznia 2019 r.:
4. Umawiającymi się Stronami niniejszej Konwencji są:
5. Strona trzecia, stając się Umawiającą się Stroną zgodnie z art. 5, zostaje automatycznie dodana do wykazu zamieszczonego w ust. 4 niniejszego artykułu.” |
2) | art. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
|
3) | art. 4 ust. 3 lit. a) otrzymuje brzmienie:
|
4) | art. 5 ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Od dnia podjęcia przez wspólny komitet decyzji, o której mowa w ust. 4, dana strona trzecia może być reprezentowana we wspólnym komitecie oraz podkomitetach i grupach roboczych na prawach obserwatora.” |
5) | dodatek I otrzymuje brzmienie: „Dodatek I DEFINICJA POJĘCIA »PRODUKTY POCHODZĄCE« I METOD WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ SPIS TREŚCI
Wykaz załączników
TYTUŁ I POSTANOWIENIA OGÓLNE Artykuł 1 Definicje Na potrzeby niniejszej Konwencji:
TYTUŁ II DEFINICJA POJĘCIA »PRODUKTY POCHODZĄCE« Artykuł 2 Wymagania ogólne Na potrzeby wdrożenia odpowiedniej umowy następujące produkty uważa się za pochodzące z terytorium Umawiającej się Strony przy ich wywozie do drugiej Umawiającej się Strony:
Artykuł 3 Produkty całkowicie uzyskane 1. Następujące produkty uważa się za całkowicie uzyskane na terytorium Umawiającej się Strony przy wywozie do innej Umawiającej się Strony:
2. Pojęcia »jej statki« i »jej statki przetwórnie« w ust. 1 lit. h) oraz i) odnoszą się tylko do statków i statków przetwórni, które spełniają każdy z następujących wymogów:
3. Na potrzeby ust. 2, jeżeli Umawiającą się Stroną wywozu lub przywozu jest Unia Europejska, oznacza to państwa członkowskie Unii Europejskiej. 4. Na potrzeby ust. 2 państwa EFTA uznaje się za jedną Umawiającą się Stronę. Artykuł 4 Wystarczająca obróbka lub przetworzenie 1. Bez uszczerbku dla ust. 3 niniejszego artykułu i art. 6 produkty, które nie są całkowicie uzyskane na terytorium Umawiającej się Strony, uważa się za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, gdy spełnione są warunki określone w wykazie zawartym w załączniku II dla przedmiotowych towarów. 2. Jeśli produkt, który uzyskał status pochodzenia na terytorium Umawiającej się Strony zgodnie z ust. 1 jest użyty jako materiał do wytworzenia innego produktu, nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte w procesie jego wytworzenia. 3. Ustalenie, czy spełniono wymogi określone w ust. 1, przeprowadza się dla każdego produktu. Jeśli jednak odpowiednia reguła opiera się na zgodności z najwyższą dopuszczalną zawartością materiałów niepochodzących, organy celne Umawiających się Stron mogą zezwolić eksporterom na obliczanie ceny ex-works produktu i wartości materiałów niepochodzących na podstawie średniej, jak określono w ust. 4, w celu uwzględnienia wahań kosztów i kursów wymiany walut. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 akapit drugi, średnią cenę ex-works produktu i średnią wartość użytych materiałów niepochodzących oblicza się odpowiednio na podstawie sumy naliczonych cen ex-works dla całej sprzedaży takich samych produktów dokonanej w poprzednim roku budżetowym i sumy wartości wszystkich materiałów niepochodzących użytych w procesie wytworzenia takich samych produktów w poprzednim roku budżetowym, określonej na terytorium Umawiającej się Strony wywozu, lub, w przypadku gdy dane liczbowe dotyczące pełnego roku budżetowego nie są dostępne, w krótszym okresie, który nie powinien być krótszy niż trzy miesiące. 5. Eksporterzy, którzy wybrali obliczanie na podstawie średniej, konsekwentnie stosują taką metodę w roku następującym po roku budżetowym odniesienia lub, w stosownych przypadkach, w roku następującym po krótszym okresie wykorzystanym jako okres odniesienia. Mogą zaprzestać stosowania takiej metody, jeżeli w danym roku budżetowym lub w krótszym reprezentatywnym okresie trwającym nie krócej niż trzy miesiące odnotują, że ustały wahania kosztów lub kursów wymiany walut uzasadniające zastosowanie takiej metody. 6. Średnie, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio jako cenę ex-works i wartość materiałów niepochodzących w celu ustalenia zgodności z najwyższą dopuszczalną zawartością materiałów niepochodzących. Artykuł 5 Reguła tolerancji 1. Na zasadzie odstępstwa od art. 4 i z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, materiały niepochodzące, których zgodnie z warunkami określonymi w wykazie w załączniku II nie można używać w procesie wytworzenia danego produktu, mogą jednak zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita masa lub wartość netto oceniona dla produktu nie przekracza:
Niniejszego ustępu nie stosuje się do produktów objętych działami 50-63 systemu zharmonizowanego, w odniesieniu do których stosuje się dopuszczalne odchylenia (tolerancje) wymienione w uwagach 6 i 7 załącznika I. 2. Ust. 1 niniejszego artykułu nie dopuszcza przekraczania żadnego z odsetków najwyższej dopuszczalnej zawartości materiałów niepochodzących, jak wskazano w regułach określonych w wykazie w załączniku II. 3. Ust. 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje się do produktów całkowicie uzyskanych na terytorium Umawiającej się Strony w rozumieniu art. 3. Bez uszczerbku dla art. 6 i art. 9 ust. 1, tolerancję przewidzianą w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się jednak do produktu, w przypadku którego reguła ustanowiona w wykazie w załączniku II wymaga, aby materiały użyte w procesie wytworzenia tego produktu były całkowicie uzyskane. Artykuł 6 Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie 1. Bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu, następujące czynności uważa się za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie do nadania produktom statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy wymogi art. 4 zostały spełnione:
2. Przy określaniu, czy obróbkę lub przetworzenie, jakim został poddany dany produkt, należy uznać za niewystarczające w rozumieniu ust. 1, uwzględnia się wszystkie czynności wykonane na terytorium Umawiającej się Strony wywozu w odniesieniu do danego produktu. Artykuł 7 Kumulacja pochodzenia 1. Bez uszczerbku dla art. 2, w przypadku wywozu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony produkty uważa się za materiały pochodzące z terytorium Umawiającej się Strony wywozu, jeżeli zostały tam uzyskane z wykorzystaniem materiałów pochodzących z terytorium dowolnej innej Umawiającej się Strony, pod warunkiem że obróbka lub przetworzenie, któremu zostały one poddane na terytorium Umawiającej się Strony wywozu, wykracza poza zakres czynności określonych w art. 6. Nie jest konieczne poddanie takich materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu. 2. W przypadku gdy obróbka lub przetworzenie na terytorium Umawiającej się Strony wywozu nie wykracza poza zakres czynności, o których mowa w art. 6, produkt uzyskany z wykorzystaniem materiałów pochodzących z terytorium dowolnej innej Umawiającej się Strony uważa się za pochodzący z terytorium Umawiającej się Strony wywozu tylko wtedy, gdy wartość dodana na jej terytorium jest wyższa niż wartość użytych materiałów pochodzących z terytorium więcej niż jednej innej Umawiającej się Strony. W przeciwnym wypadku uzyskany produkt uważa się za pochodzący z terytorium Umawiającej się Strony, której wkład w materiały pochodzące użyte w procesie jego wytworzenia na terytorium Umawiającej się Strony wywozu ma najwyższą wartość. 3. Bez uszczerbku dla art. 2, z wyłączeniem produktów objętych działami 50-63 systemu zharmonizowanego, obróbkę lub przetworzenie na terytorium Umawiającej się Strony innej niż Umawiająca się Strona wywozu uważa się za przeprowadzone na terytorium Umawiającej się Strony wywozu, jeżeli uzyskane produkty poddaje się dalszej obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej Umawiającej się Strony wywozu. 4. Bez uszczerbku dla art. 2, w przypadku produktów objętych działami 50-63 systemu zharmonizowanego i wyłącznie na potrzeby handlu dwustronnego między Umawiającymi się Stronami, obróbkę lub przetworzenie na terytorium Umawiającej się Strony przywozu uważa się za przeprowadzone na terytorium Umawiającej się Strony wywozu, jeżeli uzyskane produkty poddaje się dalszej obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej Umawiającej się Strony wywozu. Na potrzeby niniejszego ustępu uczestników procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej oraz Republikę Mołdawii uznaje się za jedną Umawiającą się Stronę. 5. Umawiające się Strony mogą postanowić o jednostronnym rozszerzeniu stosowania ust. 3 niniejszego artykułu na przywóz produktów objętych działami 50-63 systemu zharmonizowanego. Umawiająca się Strona, która postanowi o rozszerzeniu stosowania ust. 3 niniejszego artykułu, powiadamia wspólny komitet o tej decyzji, jak również o wszelkich modyfikacjach tej decyzji. Załącznik VIII zawiera wykaz Umawiających się Stron, które postanowiły o rozszerzeniu stosowania ust. 3 niniejszego artykułu na przywóz produktów objętych działami 50-63 systemu zharmonizowanego. Wykaz Umawiających się Stron jest niezwłocznie aktualizowany po zaprzestaniu stosowania rozszerzenia przez którąkolwiek z Umawiających się Stron. Każda z Umawiających się Stron publikuje zgodnie z własnymi procedurami wewnętrznymi zawiadomienie zawierające wykaz Umawiających się Stron w załączniku VIII. 6. Na potrzeby kumulacji w rozumieniu ust. 3-5 niniejszego artykułu produkty pochodzące uważa się za pochodzące z terytorium Umawiającej się Strony wywozu tylko wówczas, gdy obróbka lub przetworzenie, któremu zostały tam poddane, wykraczają poza zakres czynności określonych w art. 6. 7. Produkty pochodzące z terytorium jednej z Umawiających się Stron określone w ust. 1, których nie poddaje się obróbce ani przetwarzaniu na terytorium Umawiającej się Strony wywozu, zachowują swoje pochodzenie w przypadku wywozu na terytorium jednej z pozostałych Umawiających się Stron. Artykuł 8 Kumulacja pochodzenia - warunki stosowania 1. Kumulacja przewidziana w art. 7 ma zastosowanie wyłącznie, gdy spełnione są następujące warunki:
2. Powiadomienia wskazujące na wypełnienie wszelkich wymagań niezbędnych do zastosowania kumulacji publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) oraz u Umawiających się Stron, które są stronami odpowiednich umów, zgodnie z ich własnymi procedurami. Kumulację przewidzianą w art. 7 stosuje się od dnia wskazanego w tych powiadomieniach. Umawiające się Strony informują za pośrednictwem Komisji Europejskiej pozostałe Umawiające się Strony będące stronami odpowiednich umów o szczegółach umów, które mają zastosowanie w odniesieniu do innych Umawiających się Stron, w tym o datach ich wejścia w życie. 3. W przypadku gdy produkty uzyskały status pochodzenia w Umawiającej się Stronie wywozu przez zastosowanie kumulacji pochodzenia zgodnie z art. 7, dowód pochodzenia powinien zawierać stwierdzenie w języku angielskim »CUMULATION APPLIED WITH (name of the country/countries in English)«. W przypadku wykorzystywania jako dowodu pochodzenia świadectwa przewozowego EUR.1 stwierdzenie to należy umieścić w polu 7. 4. Umawiające się Strony mogą podjąć decyzję, w odniesieniu do wywożonych na ich terytorium produktów, które uzyskały status pochodzenia na terytorium Umawiającej się Strony wywozu przez zastosowanie kumulacji pochodzenia zgodnie z art. 7, o odstąpieniu od obowiązku umieszczania na dowodzie pochodzenia stwierdzenia, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu. Umawiające się Strony powiadamiają wspólny komitet o swojej decyzji w zakresie skorzystania z tej możliwości. Umawiające się Strony publikują zgodnie z własnymi procedurami powiadomienia zawierające uaktualniony wykaz Umawiających się Stron, które skorzystały z tej możliwości. Artykuł 9 Jednostka kwalifikacyjna 1. Jednostką kwalifikacyjną na potrzeby stosowania niniejszej Konwencji jest poszczególny produkt, który uważa się za jednostkę podstawową na potrzeby ustalenia klasyfikacji według nomenklatury systemu zharmonizowanego. Wynika z tego, że:
2. Jeśli na potrzeby klasyfikacji zgodnie z 5 regułą ogólną systemu zharmonizowanego opakowanie jest traktowane łącznie z produktem, powinno ono być również traktowane łącznie na potrzeby określania pochodzenia. 3. Akcesoria, części zamienne i narzędzia dostarczone z urządzeniem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia danego urządzenia, maszyny, aparatury lub pojazdu i zostały wliczone w jego cenę ex-works, uznaje się za stanowiące całość z danym urządzeniem, maszyną, aparaturą lub pojazdem. Artykuł 10 Zestawy Zestawy w rozumieniu ogólnej reguły nr 3 systemu zharmonizowanego uważa się za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są produktami pochodzącymi. Jeżeli jednak zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to zestaw jako całość uważa się za pochodzący, pod warunkiem że wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu. Artykuł 11 Elementy neutralne W celu ustalenia, czy produkt jest produktem pochodzącym, nie bierze się pod uwagę pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie jego wytworzenia:
Artykuł 12 Rozróżnienie księgowe 1. Jeżeli do obróbki lub przetwarzania produktu stosuje się materiały zamienne pochodzące i niepochodzące, przedsiębiorcy mogą zapewnić zarządzanie materiałami z zastosowaniem metody rozróżnienia księgowego, nie magazynując materiałów oddzielnie. 2. Przedsiębiorcy mogą zapewnić zarządzanie produktami zamiennymi pochodzącymi i niepochodzącymi objętymi pozycją 1701 z zastosowaniem metody rozróżnienia księgowego, nie magazynując produktów oddzielnie. 3. Umawiające się Strony mogą wymagać, aby warunkiem stosowania rozróżnienia księgowego było wydanie przez organy celne uprzedniego pozwolenia. Organy celne mogą wydawać pozwolenie na warunkach, które uznają za stosowne, i monitorują sposób wykorzystania pozwolenia. Organy celne mogą cofnąć pozwolenie, ilekroć korzystający w jakikolwiek sposób czyni z niego niewłaściwy użytek lub nie spełnia któregokolwiek z pozostałych warunków określonych w niniejszym dodatku. Stosując rozróżnienie księgowe, zapewnia się, aby w żadnym momencie za »pochodzące z terytorium Umawiającej się Strony wywozu« nie można było uznać większej liczby produktów, niż miałoby to miejsce w przypadku zastosowania metody fizycznego oddzielnego magazynowania. Metodę tę stosuje się, a jej stosowanie rejestruje zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości obowiązującymi na terytorium Umawiającej się Strony wywozu. 4. Korzystający z metody, o której mowa w ust. 1 i 2, może sporządzać dowody pochodzenia lub występować z wnioskiem o nie w odniesieniu do takiej ilości produktów, która może być uznana za pochodzącą z terytorium Umawiającej się Strony wywozu. Na żądanie organów celnych korzystający składa oświadczenie dotyczące sposobu zarządzania tymi ilościami. TYTUŁ III WYMOGI TERYTORIALNE Artykuł 13 Zasada terytorialności 1. Warunki określone w tytule II wypełnia się nieprzerwanie na terytorium danej Umawiającej się Strony. 2. Jeżeli produkty pochodzące, wywiezione z terytorium Umawiającej się Strony do innego kraju, są przywożone ponownie, uważa się je za niepochodzące, chyba że można wykazać w sposób przekonujący dla organów celnych, że:
3. Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami określonymi w tytule II nie ma wpływu obróbka ani przetworzenie poza terytorium Umawiającej się Strony wywozu materiałów wywiezionych z terytorium tej Umawiającej się Strony, a następnie tam ponownie przywożonych, pod warunkiem że:
4. Na potrzeby ust. 3 niniejszego artykułu warunki uzyskania statusu pochodzenia ustanowione w tytule II nie dotyczą obróbki ani przetwarzania dokonanego poza terytorium Umawiającej się Strony wywozu. Jeśli jednak w wykazie zamieszczonym w załączniku II do określania statusu pochodzenia produktu końcowego stosuje się zasadę określającą maksymalną wartość dla wszystkich materiałów niepochodzących wykorzystanych w produkcji, wówczas łączna wartość materiałów niepochodzących wykorzystanych na terytorium Umawiającej się Strony wywozu, wraz z całkowitą wartością dodaną nabytą poza terytorium tej Umawiającej się Strony zgodnie z niniejszym artykułem, nie przekracza określonej wartości procentowej. 5. Na potrzeby stosowania ust. 3 i 4 niniejszego artykułu »całkowitą wartość dodaną« należy rozumieć jako wszystkie koszty poniesione poza terytorium Umawiającej się Strony wywozu, w tym wartość użytych tam do produkcji materiałów. 6. Ust. 3 i 4 niniejszego artykułu nie dotyczą produktów, które nie spełniają warunków określonych w wykazie w załączniku II, lub które można uznać za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu jedynie po zastosowaniu ogólnego marginesu tolerancji, o którym mowa w art. 5. 7. Wszelkie czynności obróbki lub przetwarzania objęte niniejszym artykułem oraz wykonywane poza terytorium Umawiającej się Strony wywozu przeprowadza się w ramach procedury uszlachetniania biernego lub podobnych procedur. Artykuł 14 Zasada niemanipulacji 1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w odpowiedniej umowie stosuje się wyłącznie do produktów spełniających wymogi niniejszych reguł i zgłoszonych do przywozu na terytorium Umawiającej się Strony, pod warunkiem że produkty te są tymi samymi produktami co produkty wywiezione z terytorium Umawiającej się Strony wywozu. Nie mogą one ulec żadnym zmianom, przeróbkom ani czynnościom wykraczającym poza czynności niezbędne do zachowania ich w dobrym stanie lub poza dodawanie lub umieszczanie znaków, etykiet, pieczęci lub jakiejkolwiek dokumentacji w celu zapewnienia zgodności ze szczególnymi wymogami krajowymi Umawiającej się Strony przywozu, przeprowadzone pod dozorem celnym w państwie trzecim lub państwach trzecich tranzytu, lub dzielenie, przed zgłoszeniem ich do obrotu. 2. Dopuszcza się przechowywanie produktów lub przesyłek, pod warunkiem że pozostaną one pod dozorem celnym w państwie trzecim lub państwach trzecich tranzytu. 3. Bez uszczerbku dla postanowień tytułu V niniejszego dodatku, dopuszcza się dzielenie przesyłek, pod warunkiem że pozostaną one pod dozorem celnym w państwie trzecim lub państwach trzecich dzielenia przesyłek. 4. W przypadku wątpliwości Umawiająca się Strona przywozu może w każdym momencie zażądać od importera lub jego przedstawiciela przedstawienia wszelkich stosownych dokumentów w celu udokumentowania zgodności z niniejszym artykułem, przy czym zgodność tę można udowodnić za pomocą wszelkich dowodów w postaci dokumentów, a w szczególności za pomocą:
Artykuł 15 Wystawy 1. Produkty pochodzące, wysyłane na wystawę w innym kraju niż kraje, z którymi stosuje się kumulację zgodnie z art. 7 i 8, i sprzedane po wystawie w celu przywiezienia na terytorium Umawiającej się Strony, korzystają w przywozie z postanowień odpowiedniej umowy, pod warunkiem wykazania w sposób przekonujący dla organów celnych, że:
2. Dowód pochodzenia musi być wystawiony lub sporządzony zgodnie z tytułem V niniejszego dodatku i przedstawiony organom celnym Umawiającej się Strony przywozu w normalnym trybie. Należy w nim podać nazwę i adres wystawy. W razie potrzeby może być wymagana dodatkowa dokumentacja potwierdzająca warunki, na jakich produkty były wystawione. 3. Ust. 1 stosuje się w odniesieniu do wszelkich wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów handlowych, przemysłowych, rolniczych lub rzemieślniczych, które nie są organizowane do celów prywatnych w sklepach czy lokalach przedsiębiorstw, z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym. TYTUŁ IV ZWROT LUB ZWOLNIENIE Artykuł 16 Zwrot ceł lub zwolnienie z ceł 1. Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów objętych działami 50-63 systemu zharmonizowanego, pochodzących z terytorium Umawiającej się Strony, w odniesieniu do których dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z tytułem V niniejszego dodatku, nie podlegają na terytorium Umawiającej się Strony wywozu zwrotom ceł ani zwolnieniu z ceł żadnego rodzaju. 2. Zakaz określony w ust. 1 stosuje się do wszelkich ustaleń dotyczących całkowitego lub częściowego zwrotu, umorzenia lub zwolnienia z ceł lub opłat o skutku równoważnym, stosowanych na terytorium Umawiającej się Strony wywozu w odniesieniu do materiałów użytych do wytwarzania, w przypadku gdy taki zwrot, umorzenie lub zwolnienie stosuje się, w sposób bezpośredni lub pośredni, przy wywozie produktów uzyskanych z tych materiałów, a nie stosuje się go przy ich zatrzymaniu na użytek krajowy. 3. Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych wszelkich odpowiednich dokumentów potwierdzających, że nie uzyskano żadnego zwrotu w odniesieniu do materiałów niepochodzących użytych do wytworzenia danych produktów oraz że faktycznie uiszczono wszystkie cła lub opłaty o skutku równoważnym stosowane w odniesieniu do takich materiałów. 4. Zakazu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie stosuje się do handlu między Umawiającymi się Stronami w przypadku produktów, które uzyskały status pochodzenia poprzez zastosowanie kumulacji pochodzenia objętej art. 7 ust. 4 lub 5. 5. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania w handlu dwustronnym pomiędzy - z jednej strony - Szwajcarią (co obejmuje Liechtenstein), Islandią, Norwegią, Turcją lub Unią Europejską a - z drugiej strony - dowolnym uczestnikiem procesu barcelońskiego innym niż Turcja i Izrael, o ile produkty te uznaje się za pochodzące z Umawiającej się Strony wywozu lub przywozu bez zastosowania kumulacji z materiałami pochodzącymi z którejkolwiek z pozostałych Umawiających się Stron. 6. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania w handlu dwustronnym między Umawiającymi się Stronami będącymi państwami-członkami porozumienia ustanawiającego strefę wolnego handlu między państwami arabskimi basenu Morza Śródziemnego (porozumienia z Agadiru), jeżeli produkty uznaje się za pochodzące z jednego z tych państw bez zastosowania kumulacji z materiałami pochodzącymi z dowolnej innej Umawiającej się Strony. TYTUŁ V DOWÓD POCHODZENIA Artykuł 17 Wymagania ogólne 1. Produkty pochodzące z jednej z Umawiających się Stron przy przywozie do innej Umawiającej się Strony korzystają z postanowień odpowiednich umów po przedstawieniu jednego z następujących dowodów pochodzenia:
2. Niezależnie od postanowień ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadkach określonych w art. 27 produkty pochodzące w rozumieniu niniejszej Konwencji korzystają z postanowień odpowiednich umów bez konieczności przedstawienia żadnego z dowodów pochodzenia, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. 3. Bez uszczerbku dla ust. 1, przynajmniej dwie Umawiające się Strony mogą uzgodnić, że - na potrzeby prowadzenia handlu na warunkach preferencyjnych pomiędzy nimi - dowody pochodzenia wymienione w ust. 1 zastępuje się oświadczeniami o pochodzeniu sporządzonymi przez eksporterów zarejestrowanych w elektronicznej bazie danych zgodnie z prawodawstwem wewnętrznym tych Umawiających się Stron. Uzgodnione przez co najmniej dwie Umawiające się Strony wykorzystanie oświadczenia o pochodzeniu sporządzonego przez eksporterów zarejestrowanych w elektronicznej bazie danych nie może utrudniać korzystania z kumulacji diagonalnej z pozostałymi Umawiającymi się Stronami. 4. Na potrzeby ust. 1 przynajmniej dwie Umawiające się Strony mogą uzgodnić ustanowienie systemu zapewniającego możliwość wystawiania dowodów pochodzenia wymienionych w ust. 1 w formie elektronicznej lub ich składania drogą elektroniczną. 5. Do celów art. 7, jeżeli stosuje się art. 8 ust. 4, eksporter mający siedzibę na terytorium Umawiającej się Strony, który wystawia dowód pochodzenia - albo występuje z wnioskiem o wystawienie dowodu pochodzenia - na podstawie innego dowodu pochodzenia objętego zwolnieniem z przewidzianego w art. 8 ust. 3 obowiązku zawarcia stwierdzenia określonego w tym przepisie, musi podjąć wszelkie niezbędne kroki w celu spełnienia warunków wymaganych do stosowania kumulacji i musi być przygotowany do przedłożenia organom celnym wszelkich stosownych dokumentów. Artykuł 18 Warunki sporządzania deklaracji pochodzenia 1. Deklaracja pochodzenia, o której mowa w art. 17 ust. 1 lit. b), może zostać sporządzona przez:
2. Deklaracja pochodzenia może zostać sporządzona, jeżeli produkty można uznać za pochodzące z terytorium Umawiającej się Strony i jeżeli spełniają one pozostałe wymogi niniejszej Konwencji. 3. Eksporter sporządzający deklarację pochodzenia musi być przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych Umawiającej się Strony wywozu wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów niniejszej Konwencji. 4. Eksporter sporządza deklarację pochodzenia poprzez umieszczenie tekstu przedstawionego w załączniku III do niniejszego dodatku, w jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku, w postaci pisma maszynowego, stempla bądź wydruku, na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, w sposób zgodny z prawem krajowym Umawiającej się Strony wywozu. Jeżeli deklaracja jest sporządzana ręcznie, należy ją napisać tuszem, drukowanymi literami. 5. Deklaracje pochodzenia opatruje się oryginalnym, własnoręcznym podpisem eksportera. Od upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 19 nie wymaga się jednak podpisu na takiej deklaracji, pod warunkiem że złoży on organom celnym Umawiającej się Strony wywozu pisemne zobowiązanie do przyjęcia pełnej odpowiedzialności za każdą deklarację pochodzenia opatrzoną jego nazwiskiem, tak jakby podpisał ją własnoręcznie. 6. Deklaracja pochodzenia może zostać sporządzona przez eksportera w chwili wysyłania produktów, do których się odnosi, lub po ich wysłaniu (zwana dalej »deklaracją pochodzenia wystawioną retrospektywnie«), pod warunkiem że jest przedstawiona w Umawiającej się Stronie przywozu w ciągu dwóch lat od dokonania przywozu produktów, do których się odnosi. W przypadkach, w których doszło do podziału przesyłki zgodnie z art. 14 ust. 3, i pod warunkiem dotrzymania analogicznego terminu dwóch lat upoważniony eksporter Umawiającej się Strony wywozu produktów sporządza deklarację pochodzenia wystawioną retrospektywnie. Artykuł 19 Upoważniony eksporter 1. Organy celne Umawiającej się Strony wywozu mogą - z zastrzeżeniem wymogów krajowych - upoważnić każdego eksportera mającego swoją siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Strony (zwanego dalej »upoważnionym eksporterem«) do sporządzania deklaracji pochodzenia niezależnie od wartości danych produktów. 2. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie przedstawia, w sposób przekonujący dla organów celnych, wszelkie gwarancje niezbędne do zweryfikowania statusu pochodzenia produktów oraz spełnienia pozostałych wymogów niniejszej Konwencji. 3. Organy celne przyznają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który umieszcza się na deklaracji pochodzenia. 4. Organy celne weryfikują, czy upoważnienie jest wykorzystywane w prawidłowy sposób. Organy celne mogą wycofać upoważnienie, jeżeli upoważniony eksporter korzysta z niego w niewłaściwy sposób i jeżeli nie daje już gwarancji, o których mowa w ust. 2. Artykuł 20 Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR.1 1. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawiają właściwe organy celne Umawiającej się Strony wywozu na pisemny wniosek złożony przez eksportera lub, na odpowiedzialność eksportera, przez jego upoważnionego przedstawiciela. 2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia świadectwo przewozowe EUR.1 oraz formularz wniosku, których wzory znajdują się w załączniku IV do niniejszego dodatku. Formularze te wypełnia się w jednym z języków, w których sporządzona została niniejsza Konwencja, oraz zgodnie z prawem krajowym Umawiającej się Strony wywozu. Jeśli są one wypełniane odręcznie, wypełnia się je tuszem, drukowanymi literami. Opis produktów podaje się w polu do tego przeznaczonym, bez pozostawienia pustych wierszy. Jeżeli pole nie jest wypełnione w całości, poniżej ostatniego wiersza opisu należy nakreślić poziomą linię, przekreślając puste miejsce. 3. Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 musi być przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych Umawiającej się Strony wywozu, w której wystawiono dane świadectwo przewozowe EUR.1, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających status pochodzenia przedmiotowych produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów niniejszej Konwencji. 4. Organy celne Umawiającej się Strony wywozu wystawiają świadectwo przewozowe EUR.1, jeżeli dane produkty mogą zostać uznane za produkty pochodzące i jeżeli spełniają one pozostałe wymogi niniejszej Konwencji. 5. Organy celne wystawiające świadectwa przewozowe EUR.1 podejmują wszelkie kroki niezbędne do zweryfikowania statusu pochodzenia produktów i wypełnienia pozostałych wymogów niniejszej Konwencji. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. Organy celne wystawiające świadectwa zapewniają także, aby formularze określone w ust. 2 były należycie wypełnione. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w sposób wykluczający wszelką możliwość dodania fałszywych wpisów. 6. Datę wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 wskazuje się w polu 11 świadectwa przewozowego EUR.1. 7. Organy celne wystawiają świadectwo przewozowe EUR.1 i udostępniają je eksporterowi od chwili faktycznego dokonania wywozu lub zapewnienia go. Artykuł 21 Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie 1. Niezależnie od przepisów art. 20 ust. 7 świadectwo przewozowe EUR.1 może być wyjątkowo wystawione po wywozie produktów, do których się odnosi, jeżeli:
2. Na potrzeby zastosowania postanowień ust. 1 eksporter podaje w swoim wniosku miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1, oraz uzasadnienie wniosku. 3. Organy celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 retrospektywnie w terminie dwóch lat od daty wywozu i tylko po sprawdzeniu, czy informacje podane we wniosku eksportera są zgodne z informacjami zawartymi w odpowiedniej dokumentacji. 4. Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie opatruje się wpisem w języku angielskim: »ISSUED RETROSPECTIVELY«. 5. Wpis określony w ust. 4 umieszcza się w polu 7 świadectwa przewozowego EUR.1. Artykuł 22 Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1 1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter może wystąpić do organów celnych, które je wystawiły, o wydanie duplikatu na podstawie dokumentów eksportowych znajdujących się w ich posiadaniu. 2. Duplikat wystawiony zgodnie z ust. 1 opatruje się wpisem w języku angielskim: »DUPLICATE«. 3. Wpis określony w ust. 2 umieszcza się w polu 7 duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1. 4. Duplikat, który opatruje się datą wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, obowiązuje od tej daty. Artykuł 23 Termin ważności dowodu pochodzenia 1. Dowód pochodzenia jest ważny przez dziesięć miesięcy od daty wystawienia lub sporządzenia na terytorium Umawiającej się Strony wywozu i musi zostać przedłożony w wymienionym okresie organom celnym Umawiającej się Strony przywozu. 2. Dowody pochodzenia przedstawiane organom celnym Umawiającej się Strony przywozu po upływie terminu ważności określonego w ust. 1 mogą zostać przyjęte na potrzeby zastosowania preferencji taryfowych, jeżeli nieprzedłożenie tych dokumentów przed upływem terminu ważności było spowodowane wyjątkowymi okolicznościami. 3. W innych przypadkach przedłożenia dowodów z opóźnieniem organy celne Umawiającej się Strony przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały im przedłożone przed upływem terminu ważności. Artykuł 24 Wolne obszary celne 1. Umawiające się Strony podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają z wolnych obszarów celnych znajdujących się na ich terytorium, nie były zastępowane innymi towarami ani poddawane zabiegom innym niż normalne czynności zapobiegające pogorszeniu ich stanu. 2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące z terytorium Umawiającej się Strony są przywożone do wolnego obszaru celnego na podstawie dowodu pochodzenia i są poddawane obróbce lub przetworzeniu, dopuszcza się możliwość wystawienia lub sporządzenia nowego dowodu pochodzenia, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, są zgodne z niniejszą Konwencją. Artykuł 25 Wymogi dotyczące przywozu Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym Umawiającej się Strony przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi na terytorium tej Strony. Artykuł 26 Przywóz partiami Jeżeli, na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne Umawiającej się Strony przywozu, produkty rozmontowane lub niezmontowane w rozumieniu reguły ogólnej nr 2a) interpretacji systemu zharmonizowanego ujęte w sekcjach XVI i XVII lub pozycjach 7308 i 9406 przywożone są partiami, organom celnym przedstawia się pojedynczy dowód pochodzenia wraz z przywozem pierwszej przesyłki. Artykuł 27 Zwolnienie z dowodu pochodzenia 1. Produkty wysyłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub będące częścią bagażu osobistego podróżnych uznaje się za produkty pochodzące bez wymogu przedstawienia dowodu pochodzenia, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające wymogi niniejszej Konwencji oraz nie ma wątpliwości co do prawdziwości takiego zgłoszenia. 2. Przywozu nie uznaje się za przywóz w celach handlowych, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:
3. Łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 EUR w przypadku małych paczek lub 1 200 EUR w przypadku produktów stanowiących część osobistego bagażu podróżnych. Artykuł 28 Niezgodności i pomyłki formalne 1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu w celu dopełnienia formalności wymaganych przy przywozie produktów nie unieważnia samo w sobie dowodu pochodzenia, jeśli zostało należycie dowiedzione, że dokument ten rzeczywiście odpowiada przedłożonym produktom. 2. Oczywiste pomyłki formalne, takie jak błędy literowe na dowodzie pochodzenia, nie powodują odrzucenia dokumentów, o których mowa w ust. 1, jeżeli nie powodują wątpliwości co do prawidłowości oświadczeń złożonych w tych dokumentach. Artykuł 29 Deklaracje dostawcy 1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia na terytorium Umawiającej się Strony w odniesieniu do produktów pochodzących, do których wytworzenia użyto towarów pochodzących z terytorium Umawiającej się Strony i poddanych obróbce lub przetworzeniu na terytorium tych Umawiających się Stron bez przyznania im preferencyjnego statusu pochodzenia zgodnie z art. 7 ust. 3 lub art. 7 ust. 4, uwzględnia się deklarację dostawcy wydaną dla tych towarów zgodnie z niniejszym artykułem. 2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim poddano dane towary na terytorium Umawiającej się Strony, na potrzeby ustalenia, czy produkty wytworzone z wykorzystaniem tych towarów można uznać za produkty pochodzące z terytorium danej Umawiającej się Strony wywozu oraz czy spełniają one pozostałe wymogi niniejszego dodatku. 3. Z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 4 dostawca sporządza odrębną deklarację dostawcy dla każdej przesyłki towarów, w formie przewidzianej w załączniku VI, na arkuszu papieru załączonym do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego zawierającego opis danych towarów wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. 4. Jeżeli dostawca regularnie zaopatruje konkretnego nabywcę w towary, co do których oczekuje się, że będą nadal w niezmiennym stopniu poddawane obróbce lub przetworzeniu na terytorium Umawiającej się Strony, może przedstawić pojedynczą deklarację dostawcy obejmującą kolejne przesyłki tych towarów (zwaną dalej »długoterminową deklaracją dostawcy«). Długoterminowa deklaracja dostawcy może co do zasady zachowywać ważność przez maksymalnie dwa lata od daty jej sporządzenia. Organy celne Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządza się deklarację, określają warunki, na jakich dopuszcza się możliwość przedłużenia tego terminu. Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku VII i opisuje w niej odpowiednie towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Deklarację należy przekazać odpowiedniemu nabywcy przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub wraz z taką pierwszą przesyłką. Jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów, dostawca niezwłocznie informuje nabywcę o tym fakcie. 5. Deklaracje dostawcy, o których mowa w ust. 3 i 4, sporządza się na maszynie lub w postaci wydruku w jednym z języków niniejszej Konwencji zgodnie z prawem krajowym Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządzana jest deklaracja, i opatruje się je oryginalnym, własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklarację można również sporządzić pismem odręcznym; w takim przypadku spisuje się ją tuszem, drukowanymi literami. 6. Dostawca sporządzający deklarację musi być przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządzono deklarację, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających prawidłowość informacji zawartych w tej deklaracji. Artykuł 30 Kwoty wyrażone w euro 1. Na potrzeby stosowania art. 18 ust. 1 lit. b) i art. 27 ust. 3 w przypadkach, w których produkty zostały zafakturowane w walucie innej niż euro, kwoty w walutach krajowych Umawiających się Stron stanowiące równowartość kwot wyrażonych w euro są ustalane co roku przez poszczególne zainteresowane Umawiające się Strony. 2. Przesyłka podlega art. 18 ust. 1 lit. b) lub art. 27 ust. 3 poprzez odniesienie do waluty, w której sporządzono fakturę, stosownie do kwoty ustalonej przez zainteresowaną Umawiającą się Stronę. 3. Kwoty wyrażone w danej walucie krajowej stanowią równowartość w tej walucie kwot wyrażonych w euro w pierwszym dniu roboczym października. Wysokość stosownych kwot przekazuje się Komisji Europejskiej do dnia 15 października i obowiązują one od dnia 1 stycznia następnego roku. Komisja Europejska powiadamia wszystkie zainteresowane Umawiające się Strony o wysokości stosownych kwot. 4. Dana Umawiająca się Strona może zaokrąglić w górę lub w dół kwoty otrzymane po przeliczeniu kwoty wyrażonej w euro na swoją walutę krajową. Zaokrąglona kwota nie może różnić się od kwoty wynikającej z przeliczenia o więcej niż 5 %. Dana Umawiająca się Strona może zachować bez zmian równowartość kwoty wyrażonej w euro w swojej walucie krajowej, jeżeli po przeliczeniu w ramach corocznego dostosowania przewidzianego w ust. 3 wzrost równowartości w walucie krajowej, przed zaokrągleniem, jest niższy niż 15 %. Równowartość w walucie krajowej może pozostać bez zmian, jeżeli przeliczenie doprowadziłoby do jej obniżenia. 5. Na wniosek którejkolwiek z Umawiających się Stron wspólny komitet dokonuje przeglądu kwot wyrażonych w euro. Dokonując tego przeglądu, wspólny komitet rozważa, na ile pożądane jest zachowanie skutków wspomnianych ograniczeń w ujęciu realnym. W tym celu może on podjąć decyzję o zmianie kwot wyrażonych w euro. TYTUŁ VI ZASADY WSPÓŁPRACY I DOWODY W POSTACI DOKUMENTÓW Artykuł 31 Dowody w postaci dokumentów, przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających 1. Eksporter, który sporządził deklarację pochodzenia lub wystąpił z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1, przechowuje kopię tych dowodów pochodzenia i wszelkich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktu w formie papierowej lub elektronicznej przez okres co najmniej trzech lat od dnia wystawienia lub sporządzenia deklaracji pochodzenia. 2. Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych, do których załączono tę deklarację, a także dokumentów, o których mowa w art. 29 ust. 6, przez okres co najmniej trzech lat. Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją przesłanych danemu nabywcy, a także dokumentów, o których mowa w art. 29 ust. 6, przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od dnia upływu ważności długoterminowej deklaracji dostawcy. 3. Na potrzeby ust. 1 dokumenty potwierdzające status pochodzenia obejmują między innymi:
4. Organy celne Umawiającej się Strony wywozu wystawiające świadectwa przewozowe EUR.1 przechowują formularz wniosku, o którym mowa w art. 20 ust. 2, przez co najmniej trzy lata. 5. Organy celne Umawiającej się Strony przywozu przechowują przedłożone im deklaracje pochodzenia i świadectwa przewozowe EUR.1 przez co najmniej trzy lata. 6. Deklaracje dostawcy, sporządzone na terytorium Umawiającej się Strony, potwierdzające poddanie wykorzystanych materiałów obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej Umawiającej się Strony, uważa się za dokument, o którym mowa w art. 18 ust. 3, art. 20 ust. 3 i art. 29 ust. 6, wykorzystywany w celu potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia mogą zostać uznane za produkty pochodzące z terytorium tej Umawiającej się Strony oraz że spełniają one pozostałe wymogi określone w niniejszym dodatku. Artykuł 32 Rozstrzyganie sporów Spory zaistniałe w związku z procedurami weryfikacji na podstawie art. 34 i 35, których nie można rozstrzygnąć pomiędzy organami celnymi wnioskującymi o przeprowadzenie weryfikacji a organami celnymi odpowiedzialnymi za jej przeprowadzenie, przekazuje się do rozpoznania organowi dwustronnemu ustanowionemu na mocy odpowiedniej umowy. Spory zaistniałe w związku z interpretacją niniejszej Konwencji, niezwiązane z procedurami weryfikacji określonymi w art. 34 i 35, przekazuje się do rozpoznania wspólnemu komitetowi. We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów pomiędzy importerem a organami celnymi Umawiającej się Strony przywozu podlega prawodawstwu tej Umawiającej się Strony. TYTUŁ VII WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA Artykuł 33 Powiadamianie i współpraca 1. Organy celne Umawiających się Stron udostępniają sobie wzajemnie wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych na potrzeby wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 wraz z modelami numerów upoważnień przyznanych upoważnionym eksporterom oraz adresami organów celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji pochodzenia. 2. W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej Konwencji Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnej pomocy za pośrednictwem właściwych organów celnych przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia, deklaracji dostawcy oraz poprawności informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 34 Weryfikacja dowodów pochodzenia 1. Późniejsze weryfikacje dowodów pochodzenia przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne Umawiającej się Strony przywozu mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności takich dokumentów, statusu pochodzenia sprawdzanych produktów lub spełniania innych wymogów niniejszej Konwencji. 2. Po złożeniu wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne Umawiającej się Strony przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1 i fakturę, jeśli została przedłożona, oraz deklarację pochodzenia lub kopie tych dokumentów organom celnym Umawiającej się Strony wywozu, w razie potrzeby podając uzasadnienie wniosku o weryfikację. Wszelkie dokumenty i informacje wskazujące, że informacje podane w dowodzie pochodzenia są nieprawidłowe, przekazuje się wraz z wnioskiem o weryfikację. 3. Weryfikacji dokonują organy celne Umawiającej się Strony wywozu. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. 4. Jeżeli organy celne Umawiającej się Strony przywozu postanowią zawiesić przyznanie preferencyjnego traktowania sprawdzanych produktów do czasu uzyskania wyników weryfikacji, proponują one przyjmującemu zwolnienie produktów, stosując wobec nich wszelkie środki zabezpieczające uznane za konieczne. 5. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki takie muszą wyraźnie wskazywać, czy dokumenty są autentyczne oraz czy dane produkty mogą zostać uznane za produkty pochodzące z jednej z Umawiających się Stron i czy spełniają pozostałe wymogi niniejszej Konwencji. 6. Jeśli w przypadkach uzasadnionej wątpliwości brak jest odpowiedzi w ciągu dziesięciu miesięcy od dnia złożenia wniosku o weryfikację lub jeśli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do ustalenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy celne wnioskujące o weryfikację odmawiają uprawnienia do skorzystania z preferencji, o ile nie zaistnieją wyjątkowe okoliczności. Artykuł 35 Weryfikacja deklaracji dostawcy 1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy można przeprowadzać wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne Umawiającej się Strony, na której terytorium uwzględniono takie deklaracje w celu wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności takich dokumentów lub prawidłowości zawartych w nich informacji. 2. Na potrzeby wdrożenia ust. 1 organy celne Umawiającej się Strony, o której mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy lub długoterminową deklarację dostawcy oraz faktury), specyfikacje wysyłkowe lub inne dokumenty handlowe dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym Umawiającej się Strony, w której sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji. Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne dołączają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy lub długoterminowej deklaracji dostawcy są nieprawidłowe. 3. Weryfikacji dokonują organy celne Umawiającej się Strony, na której terytorium sporządzono deklarację dostawcy lub długoterminową deklarację dostawcy. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. 4. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy lub długoterminowej deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać organom celnym ustalenie, czy i w jakim zakresie daną deklarację dostawcy można wziąć pod uwagę przy wystawianiu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia. Artykuł 36 Sankcje Każda z Umawiających się Stron przewiduje możliwość nałożenia sankcji karnych, cywilnych lub administracyjnych z tytułu naruszenia jej prawodawstwa powiązanego z niniejszą Konwencją. TYTUŁ VIII STOSOWANIE DODATKU I Artykuł 37 Europejski Obszar Gospodarczy Towary pochodzące z Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) w rozumieniu protokołu 4 do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym uznaje się za pochodzące z Unii Europejskiej, Islandii, Liechtensteinu lub Norwegii (»Strony EOG«) w przypadku ich wywozu odpowiednio z Unii Europejskiej, Islandii, Liechtensteinu lub Norwegii do Umawiającej się Strony niebędącej Stroną EOG, o ile między Umawiającą się Stroną przywozu a danymi Stronami EOG mają zastosowanie umowy o wolnym handlu. Artykuł 38 Liechtenstein Bez uszczerbku dla art. 2, z uwagi na unię celną między Szwajcarią a Liechtensteinem produkt pochodzący z Liechtensteinu uznaje się za produkt pochodzący ze Szwajcarii. Artykuł 39 Republika San Marino Bez uszczerbku dla art. 2, z uwagi na unię celną między Unią Europejską a Republiką San Marino produkt pochodzący z Republiki San Marino uznaje się za produkt pochodzący z Unii Europejskiej. Artykuł 40 Księstwo Andory Bez uszczerbku dla art. 2, z uwagi na unię celną między Unię Europejską a Księstwem Andory produkt pochodzący z Księstwa Andory klasyfikowany do działów 25-97 systemu zharmonizowanego uznaje się za produkt pochodzący z Unii Europejskiej. Artykuł 41 Ceuta i Melilla 1. Na potrzeby niniejszej Konwencji termin »Unia Europejska« nie obejmuje Ceuty i Melilli. 2. Na mocy protokołu 2 do Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej oraz dostosowań w Traktatach (2) produkty pochodzące z Umawiającej się Strony innej niż Unia Europejska przywożone do Ceuty i Melilli korzystają pod każdym względem z takiej samej procedury celnej, jaka jest stosowana wobec produktów pochodzących z obszaru celnego Unii Europejskiej. Umawiające się Strony inne niż Unia Europejska poddają przywożone produkty objęte odpowiednią umową i pochodzące z Ceuty i Melilli takiej samej procedurze celnej, jak produkty przywożone z Unii Europejskiej i pochodzące z niej. 3. Na potrzeby ust. 2 niniejszego artykułu w odniesieniu do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli stosuje się odpowiednio niniejszą Konwencję, z zastrzeżeniem spełnienia szczególnych warunków określonych w załączniku V. „ZAŁĄCZNIK I UWAGI WSTĘPNE DO WYKAZU W ZAŁĄCZNIKU II Uwaga 1 - Wprowadzenie ogólne W niniejszym wykazie określono warunki, jakie muszą spełniać wszystkie produkty, by można było uznać je za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 4 tytułu II dodatku I. Istnieją cztery rodzaje reguł, które różnią się w zależności od produktów:
Uwaga 2 - Struktura wykazu
Uwaga 3 - Przykłady stosowania reguł
Uwaga 4 - Przepisy ogólne dotyczące niektórych towarów rolnych
Uwaga 5 - Terminologia stosowana w odniesieniu do niektórych wyrobów włókienniczych
Uwaga 6 - Tolerancja odnosząca się do produktów wytworzonych z mieszaniny materiałów włókienniczych
Uwaga 7 - Inne tolerancje mające zastosowanie do niektórych wyrobów włókienniczych
Uwaga 8 - Definicja procesów specyficznych i prostych czynności przeprowadzanych na określonych produktach objętych działem 27
Uwaga 9 - Definicja procesów specyficznych i czynności przeprowadzanych na określonych produktach
„ZAŁĄCZNIK II WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWARZANIA, KTÓRYM NALEŻY PODDAĆ MATERIAŁY NIEPOCHODZĄCE, ABY WYTWORZONY PRODUKT MÓGŁ UZYSKAĆ STATUS POCHODZENIA
„ZAŁĄCZNIK III TEKST DEKLARACJI POCHODZENIA Deklaracja pochodzenia, której tekst przedstawiono poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. Wersja w języku albańskim Eksportuesi i produkteve të mbuluara nga ky dokument (autorizim doganor Nr. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) deklaron që përveç rasteve kur tregohet qartësisht ndryshe, këto produkte janë me origjine preferenciale … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku arabskim Wersja w języku bośniackim Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlaštenje br … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) izjavljuje da su, osim ako je to drugačije izričito navedeno, ovi proizvodi … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) preferencijalnog porijekla. Wersja w języku bułgarskim Износителят на продуктите, обхванати от този документ (митническо разрешение № … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) декларира, че освен където ясно е отбелязано друго, тези продукти са с … преференциален произход (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku chorwackim Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlaštenje br… (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) izjavljuje da su, osim ako je drukčije izričito navedeno, ovi proizvodi … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) preferencijalnog podrijetla. Wersja w języku czeskim Vývozce výrobků uvedených v tomto dokumentu (číslo povolení … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) prohlašuje, že kromě zřetelně označených mají tyto výrobky preferenční původ v … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku duńskim Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument, (toldmyndighedernes tilladelse nr. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)), erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku niderlandzkim De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)), verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiële … oorsprong zijn (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku angielskim The exporter of the products covered by this document (customs authorisation No … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) preferential origin. Wersja w języku estońskim Käesoleva dokumendiga hõlmatud toodete eksportija (tolli luba nr. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) deklareerib, et need tooted on … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) sooduspäritoluga, välja arvatud juhul kui on selgelt näidatud teisiti. Wersja w języku farerskim Ùtflytarin av vørunum, sum hetta skjal fevnir um (tollvaldsins loyvi nr. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) váttar, at um ikki nakað annað er tilskilað, eru hesar vørur upprunavørur … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku fińskim Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupa n:o … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja … alkuperätuotteita (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku francuskim L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière n°… (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku niemieckim Der Ausführer (Bewilligungs-Nr. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nicht anders angegeben, präferenzbegünstigte … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) Ursprungswaren sind. Wersja w języku gruzińskim Wersja w języku greckim Ο εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν έγγραφο (άδεια τελωνείου υπ' αριθ. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku hebrajskim Wersja w języku węgierskim A jelen okmányban szereplő áruk exportőre (vámfelhatalmazási szám: … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) kijelentem, hogy eltérő egyértelmű jelzés hiányában az áruk kedvezményes … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) származásúak. Wersja w języku islandzkim Útflytjandi framleiðsluvara sem skjal þetta tekur til (leyfi tollyfirvalda nr … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)), lýsir því yfir að vörurnar séu, ef annars er ekki greinilega getið, af … fríðindauppruna (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku włoskim L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di origine preferenziale … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku łotewskim Eksportētājs produktiem, kuri ietverti šajā dokumentā (muitas pilnvara Nr. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)), deklarē, ka, izņemot tur, kur ir citādi skaidri noteikts, šiem produktiem ir priekšrocību izcelsme no … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku litewskim Šiame dokumente nurodytų produktų eksportuotojas (muitinės leidimo Nr. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) deklaruoja, kad, jeigu aiškiai nenurodyta kitaip, šie produktai turi … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) lengvatinės kilmės statusą. Wersja w języku maltańskim L-esportatur tal-prodotti koperti b'dan id-dokument (awtorizzazzjoni tad-dwana nru. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) jiddikjara li, ħlief fejn indikat b'mod ċar li mhux hekk, dawn il-prodotti huma ta' oriġini preferenzjali … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku czarnogórskim Извозник производа обухваћених овом исправом (царинско овлашћење бр. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) изјављује да су, осим ако је тo другачије изричито наведено, ови производи … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) преференцијалног поријекла. Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlašćenje br … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) izjavljuje da su, osim ako je to drugačije izričito navedeno, ovi proizvodi … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) preferencijalnog porijekla. Wersja w języku norweskim Eksportøren av produktene omfattet av dette dokument (tollmyndighetenes autorisasjons nr … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) erklærer at disse produktene, unntatt hvor annet er tydelig angitt, har … preferanseopprinnelse (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku polskim Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) deklaruje, że z wyjątkiem gdzie jest to wyraźnie określone, produkty te mają … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) preferencyjne pochodzenie. Wersja w języku portugalskim O exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorização aduaneira no… (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)), declara que, salvo expressamente indicado em contrário, estes produtos são de origem preferencial … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku rumuńskim Exportatorul produselor ce fac obiectul acestui document (autorizația vamală nr. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) declară că, exceptând cazul în care în mod expres este indicat altfel, aceste produse sunt de origine preferențială … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku serbskim Извозник производа обухваћених овом исправом (царинско овлашћење бр. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) изјављује да су, осим ако је тo другачије изричито наведено, ови производи … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) преференцијалног порекла. Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlašćenje br … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) izjavljuje da su, osim ako je to drugačije izričito navedeno, ovi proizvodi … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) preferencijalnog porekla. Wersja w języku słowackim Vývozca výrobkov uvedených v tomto dokumente (číslo povolenia … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) vyhlasuje, že okrem zreteľne označených, majú tieto výrobky preferenčný pôvod v … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku słoweńskim Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskih organov št … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)), izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) poreklo. Wersja w języku hiszpańskim El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera n o … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku szwedzkim Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande … ursprung (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku tureckim Bu belge kapsamındaki ürünlerin ihracatçısı, (gümrük yetki no:… (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)), aksi açıkça belirtilmedikçe, bu ürünlerin … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) tercihli menşeli olduğunu beyan eder. Wersja w języku ukraińskim Експортер продукцiї, на яку поширюється цей документ (митний дозвiл № … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)), заявляє, що за винятком випадкiв, де цеявно зазначено, цi товари є товарами преференцiйного походження … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61). Wersja w języku macedońskim Извозникот на производите што ги покрива овоj документ (царинскo одобрение бр. … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60)) изјавува дека, освен ако тоа не е јасно поинаку назначено, овие производи се со … (4 8 12 17 21 27 31 37 41 47 51 57 61) преференцијално потекло. … (Miejsce i data) (5 9 13 18 22 28 32 38 42 48 52 58 62) … (Podpis eksportera oraz czytelnie wpisane imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację) (6 10 14 19 23 29 33 39 43 49 53 59 63) „ZAŁĄCZNIK IV WZORY ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1 I WNIOSKU O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1 INSTRUKCJE DOTYCZĄCE DRUKU
ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE
UWAGI
WNIOSEK O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO
OŚWIADCZENIE EKSPORTERA Ja, niżej podpisany, eksporter towarów wymienionych na odwrocie, OŚWIADCZAM, że towary spełniają warunki wymagane do wystawienia załączonego świadectwa; WYSZCZEGÓLNIAM poniżej okoliczności sprawiające, że towary spełniają powyższe warunki: … … … … ZAŁĄCZAM następujące dokumenty potwierdzające (15 24 34 44 54 64): … … … … ZOBOWIĄZUJĘ SIĘ do przedłożenia, na żądanie odpowiednich organów, wszelkich dokumentów potwierdzających, jakich te organy mogą zażądać na potrzeby wystawienia załączonego świadectwa, i zobowiązuję się, jeśli to będzie konieczne, do wyrażenia zgody na każdą kontrolę moich ksiąg i na każde sprawdzenie procesów wytwarzania wyżej wymienionych towarów, przeprowadzone przez te organy; WNIOSKUJĘ o wystawienie załączonego świadectwa na te towary. … (Miejsce i data) … (Podpis) „ZAŁĄCZNIK V SZCZEGÓLNE WARUNKI DOTYCZĄCE PRODUKTÓW POCHODZĄCYCH Z CEUTY I MELILLI Artykuł 1. Następujące produkty, o ile są one zgodne z zasadą niemanipulacji określoną w art. 14 dodatku I, uważa się za:
2. Ceutę i Melillę uznaje się za jedno terytorium. 3. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wpisują nazwę Umawiającej się Strony wywozu lub przywozu oraz »Ceuta i Melilla« w polu 2 świadectw przewozowych EUR.1 lub na deklaracjach pochodzenia. Ponadto w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli zaznacza się to w polu 4 świadectw przewozowych EUR.1 lub w deklaracjach pochodzenia. 4. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie niniejszej Konwencji w Ceucie i Melilli. „ZAŁĄCZNIK VI DEKLARACJA DOSTAWCY Deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. DEKLARACJA DOSTAWCY dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium Umawiających się Stron Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie, oświadczam, że:
„ZAŁĄCZNIK VII DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY Długoterminowa deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium Umawiających się Stron Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie, które są regularnie dostarczane do ( (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60) ) …, oświadczam, że:
Niniejsza deklaracja jest ważna dla wszystkich kolejnych przesyłek takich towarów realizowanych od dnia … do dnia … (25 35 45 55 65) Zobowiązuję się bezzwłocznie powiadomić … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60) o wygaśnięciu ważności niniejszej deklaracji.
„ZAŁĄCZNIK VIII WYKAZ UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON, KTÓRE POSTANOWIŁY ROZSZERZYĆ STOSOWANIE ART. 7 UST. 3 NA PRZYWÓZ PRODUKTÓW OBJĘTYCH DZIAŁAMI 50-63 SYSTEMU ZHARMONIZOWANEGO Umawiające się Strony korzystające z tej możliwości są wymienione poniżej: [...] |
(6) | dodatek II otrzymuje brzmienie: „Dodatek II SZCZEGÓLNE ODSTĘPSTWA OD POSTANOWIEŃ DODATKU I SPIS TREŚCI Artykuł
Artykuł W niniejszym dodatku określono postanowienia szczególne uzgodnione przed dniem 1 stycznia 2019 r., mające zastosowanie między niektórymi Umawiającymi się Stronami, stanowiące odstępstwa od przepisów określonych w dodatku I. „ZAŁĄCZNIK I HANDEL MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ A UCZESTNIKAMI PROCESU STABILIZACJI I STOWARZYSZENIA UNII EUROPEJSKIEJ Artykuł 1 Niżej wymienione produkty wyłącza się z kumulacji określonej w dodatku I art. 7, jeśli:
„ZAŁĄCZNIK II HANDEL MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ A ALGIERSKĄ REPUBLIKĄ LUDOWO-DEMOKRATYCZNĄ Artykuł 1 Towary, które uzyskały status pochodzenia w wyniku zastosowania postanowień przewidzianych w niniejszym załączniku, są wyłączone z kumulacji, o której mowa w dodatku I art. 7. Artykuł 2 Kumulacja w Unii Europejskiej Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Maroku, Algierii lub Tunezji uważa się za dokonane w Unii Europejskiej, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Unii Europejskiej. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych krajach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Unii Europejskiej tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 3 Kumulacja w Algierii Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Unii Europejskiej, Maroku lub Tunezji uważa się za dokonane w Algierii, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Algierii. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych krajach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Algierii tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 4 Dowody pochodzenia 1. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 20 ust. 4 i 5 świadectwo przewozowe EUR.1 wydają organy celne państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Algierii, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z Unii Europejskiej lub Algierii przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. 2. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 18 ust. 2 i 3 deklarację pochodzenia można wystawić, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z Unii Europejskiej lub Algierii przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. Artykuł 5 Deklaracja dostawcy 1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia w Unii Europejskiej lub w Algierii w odniesieniu do produktów pochodzących, do których wytworzenia użyto towarów pochodzących z Algierii, Maroka, Tunezji lub z Unii Europejskiej i poddanych obróbce lub przetworzeniu w tych krajach bez przyznania im preferencyjnego statusu pochodzenia, uwzględnia się deklarację dostawcy wydaną dla tych towarów zgodnie z niniejszym artykułem. 2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim poddano dane towary w Algierii, Maroku, Tunezji lub w Unii Europejskiej, na potrzeby ustalenia, czy produkty wytworzone z wykorzystaniem tych towarów można uznać za produkty pochodzące z Unii Europejskiej lub z Algierii oraz czy spełniają one pozostałe wymagania dodatku I do niniejszej Konwencji. 3. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4, dostawca sporządza odrębną deklarację dostawcy dla każdej przesyłki towarów, w formie przewidzianej w załączniku A, na arkuszu papieru załączonym do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego zawierającego opis danych towarów wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. 4. Jeżeli dostawca regularnie zaopatruje konkretnego nabywcę w towary, co do których oczekuje się, że będą nadal w niezmiennym stopniu poddawane obróbce lub przetworzeniu w Algierii, Maroku, Tunezji lub w Unii Europejskiej, może przedstawić pojedynczą deklarację dostawcy obejmującą kolejne przesyłki tych towarów (zwaną dalej »długoterminową deklaracją dostawcy«). Długoterminowa deklaracja dostawcy może co do zasady zachowywać ważność przez maksymalnie jeden rok od daty jej sporządzenia. Organy celne kraju, w którym sporządza się deklarację, określają warunki, na jakich dopuszcza się możliwość przedłużenia tego terminu. Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku B i opisuje w niej odpowiednie towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Deklarację należy przekazać danemu nabywcy przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub wraz z taką pierwszą przesyłką. Jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów, dostawca niezwłocznie informuje nabywcę o tym fakcie. 5. Deklarację dostawcy, o której mowa w ust. 3 i 4, sporządza się na maszynie lub w postaci wydruku w jednym z języków, w których sporządzono umowę, zgodnie z prawem krajowym kraju, w którym sporządza się deklarację, i opatruje się ją oryginalnym, własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklarację można również sporządzić pismem odręcznym; w takim przypadku spisuje się ją tuszem, drukowanymi literami. 6. Dostawca sporządzający deklarację jest przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych kraju, w którym sporządzono deklarację, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających prawidłowość informacji zawartych w deklaracji. Artykuł 6 Dokumenty potwierdzające Deklarację dostawcy potwierdzającą poddanie wykorzystanych materiałów obróbce lub przetworzeniu w Unii Europejskiej, Tunezji, Maroku lub w Algierii, sporządzoną w jednym z tych krajów, uważa się za dokument, o którym mowa w dodatku I art. 20 ust. 3 i art. 18 ust. 3 oraz w niniejszym załączniku art. 5 ust. 6, wykorzystywany w celu potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia można uznać za produkty pochodzące z Unii Europejskiej lub z Algierii i spełniające pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. Artykuł 7 Przechowywanie deklaracji dostawcy Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz faktury, specyfikacji wysyłkowej lub innego dokumentu handlowego, do którego załączono tę deklarację, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją, przesłanych danemu nabywcy, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od dnia upływu ważności długoterminowej deklaracji dostawcy. Artykuł 8 Współpraca administracyjna W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego załącznika Unia Europejska i Algieria udzielają sobie wzajemnej pomocy za pośrednictwem właściwych organów celnych przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia lub deklaracji dostawcy oraz prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 9 Weryfikacja deklaracji dostawcy 1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy można przeprowadzać wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne kraju, w którym uwzględniono takie deklaracje w celu wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tego dokumentu lub prawidłowości zawartych w nim informacji. 2. Na potrzeby wykonania ust. 1 organy celne kraju, o którym mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy oraz faktury, specyfikacje wysyłkowe lub inne dokumenty handlowe dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym kraju, w którym sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji. Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne dołączają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy są nieprawidłowe. 3. Weryfikacji dokonują organy celne kraju, w którym sporządzono deklarację dostawcy. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. 4. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać organom celnym ustalenie, czy i w jakim zakresie daną deklarację dostawcy można wziąć pod uwagę przy wystawianiu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia. Artykuł 10 Kary Każdy, kto w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu zawierającego nieprawidłowe informacje, podlega karze. Artykuł 11 Wolne obszary celne 1. Unia Europejska i Algieria podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają z wolnych obszarów celnych znajdujących się na ich terytorium, nie były zastępowane innymi towarami ani poddawane zabiegom innym niż normalne czynności zapobiegające pogorszeniu ich stanu. 2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące z Unii Europejskiej lub Algierii są przywożone do wolnego obszaru celnego na podstawie dowodu pochodzenia i są poddawane obróbce lub przetworzeniu, na wniosek eksportera odpowiednie organy wystawiają nowe świadectwo przewozowe EUR.1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, są zgodne z niniejszą Konwencją. „ZAŁĄCZNIK III HANDEL MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ A KRÓLESTWEM MAROKAŃSKIM Artykuł 1 Towary, które uzyskały status pochodzenia w wyniku zastosowania postanowień przewidzianych w niniejszym załączniku, są wyłączone z kumulacji, o której mowa w dodatku I art. 7. Artykuł 2 Kumulacja w Unii Europejskiej Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Maroku, Algierii lub Tunezji uważa się za dokonane w Unii Europejskiej, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Unii Europejskiej. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych krajach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Unii Europejskiej tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 3 Kumulacja w Maroku Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Unii Europejskiej, Algierii lub Tunezji uważa się za dokonane w Maroku, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Maroku. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych krajach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Maroka tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 4 Dowody pochodzenia 1. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 20 ust. 4 i 5 świadectwo przewozowe EUR.1 wydają organy celne państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Maroka, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z Unii Europejskiej lub Maroka przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. 2. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 21 ust. 2 i 3 deklarację pochodzenia można wystawić, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z Unii Europejskiej lub Maroka przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. Artykuł 5 Deklaracja dostawcy 1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia w Unii Europejskiej lub w Maroku w odniesieniu do produktów pochodzących, do których wytworzenia użyto towarów pochodzących z Algierii, Maroka, Tunezji lub z Unii Europejskiej i poddanych obróbce lub przetworzeniu w tych krajach bez przyznania im preferencyjnego statusu pochodzenia, uwzględnia się deklarację dostawcy wydaną dla tych towarów zgodnie z niniejszym artykułem. 2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim poddano dane towary w Algierii, Maroku, Tunezji lub w Unii Europejskiej, na potrzeby ustalenia, czy produkty wytworzone z wykorzystaniem tych towarów można uznać za produkty pochodzące z Unii Europejskiej lub z Maroka oraz czy spełniają one pozostałe wymagania dodatku I do niniejszej Konwencji. 3. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4, dostawca sporządza odrębną deklarację dostawcy dla każdej przesyłki towarów, w formie przewidzianej w załączniku A, na arkuszu papieru załączonym do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego zawierającego opis danych towarów wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. 4. Jeżeli dostawca regularnie zaopatruje konkretnego nabywcę w towary, co do których oczekuje się, że będą nadal w niezmiennym stopniu poddawane obróbce lub przetworzeniu w Algierii, Maroku, Tunezji lub w Unii Europejskiej, może przedstawić pojedynczą deklarację dostawcy obejmującą kolejne przesyłki tych towarów (zwaną dalej »długoterminową deklaracją dostawcy«). Długoterminowa deklaracja dostawcy może co do zasady zachowywać ważność przez maksymalnie jeden rok od daty jej sporządzenia. Organy celne kraju, w którym sporządza się deklarację, określają warunki, na jakich dopuszcza się możliwość przedłużenia tego terminu. Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku B i opisuje w niej odpowiednie towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Deklarację należy przekazać danemu nabywcy przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub wraz z taką pierwszą przesyłką. Jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów, dostawca niezwłocznie informuje nabywcę o tym fakcie. 5. Deklarację dostawcy, o której mowa w ust. 3 i 4, sporządza się na maszynie lub w postaci wydruku w jednym z języków, w których sporządzono umowę, zgodnie z prawem krajowym kraju, w którym sporządza się deklarację, i opatruje się ją oryginalnym, własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklarację można również sporządzić pismem odręcznym; w takim przypadku spisuje się ją tuszem, drukowanymi literami. 6. Dostawca sporządzający deklarację jest przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych kraju, w którym sporządzono deklarację, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających prawidłowość informacji zawartych w deklaracji. Artykuł 6 Dokumenty potwierdzające Deklarację dostawcy potwierdzającą poddanie wykorzystanych materiałów obróbce lub przetworzeniu w Unii Europejskiej, Tunezji, Maroku lub w Algierii, sporządzoną w jednym z tych krajów, uważa się za dokument, o którym mowa w dodatku I art. 20 ust. 3 i art. 18 ust. 3 oraz w niniejszym załączniku art. 5 ust. 6, wykorzystywany w celu potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia można uznać za produkty pochodzące z Unii Europejskiej lub z Maroka i spełniające pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. Artykuł 7 Przechowywanie deklaracji dostawcy Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz faktury, specyfikacji wysyłkowej lub innego dokumentu handlowego, do którego załączono tę deklarację, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją, przesłanych danemu nabywcy, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od dnia upływu ważności długoterminowej deklaracji dostawcy. Artykuł 8 Współpraca administracyjna W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego załącznika Unia Europejska i Maroko udzielają sobie wzajemnej pomocy za pośrednictwem właściwych organów celnych przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia lub deklaracji dostawcy oraz prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 9 Weryfikacja deklaracji dostawcy 1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy można przeprowadzać wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne kraju, w którym uwzględniono takie deklaracje w celu wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tego dokumentu lub prawidłowości zawartych w nim informacji. 2. Na potrzeby wykonania ust. 1 organy celne kraju, o którym mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy oraz faktury, specyfikacje wysyłkowe lub inne dokumenty handlowe dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym kraju, w którym sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji. Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne dołączają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy są nieprawidłowe. 3. Weryfikacji dokonują organy celne kraju, w którym sporządzono deklarację dostawcy. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. 4. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać organom celnym ustalenie, czy i w jakim zakresie daną deklarację dostawcy można wziąć pod uwagę przy wystawianiu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia. Artykuł 10 Kary Każdy, kto w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu zawierającego nieprawidłowe informacje, podlega karze. Artykuł 11 Wolne obszary celne 1. Unia Europejska i Maroko podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają z wolnych obszarów celnych znajdujących się na ich terytorium, nie były zastępowane innymi towarami ani poddawane zabiegom innym niż normalne czynności zapobiegające pogorszeniu ich stanu. 2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące z Unii Europejskiej lub Maroka są przywożone do wolnego obszaru celnego na podstawie dowodu pochodzenia i są poddawane obróbce lub przetworzeniu, na wniosek eksportera odpowiednie organy wystawiają nowe świadectwo przewozowe EUR.1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, są zgodne z niniejszą Konwencją. „ZAŁĄCZNIK IV HANDEL MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ A REPUBLIKĄ TUNEZYJSKĄ Artykuł 1 Towary, które uzyskały status pochodzenia w wyniku zastosowania postanowień przewidzianych w niniejszym załączniku, są wyłączone z kumulacji, o której mowa w dodatku I art. 7. Artykuł 2 Kumulacja w Unii Europejskiej Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Maroku, Algierii lub Tunezji uważa się za dokonane w Unii Europejskiej, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Unii Europejskiej. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych krajach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Unii Europejskiej tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 3 Kumulacja w Tunezji Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Unii Europejskiej, Maroku lub Algierii uważa się za dokonane w Tunezji, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Tunezji. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych krajach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Tunezji tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 4 Dowody pochodzenia 1. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 20 ust. 4 i 5 świadectwo przewozowe EUR.1 wydają organy celne państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Tunezji, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z Unii Europejskiej lub Tunezji przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. 2. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 18 ust. 2 i 3 deklarację pochodzenia można wystawić, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z Unii Europejskiej lub Tunezji przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. Artykuł 5 Deklaracja dostawcy 1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia w Unii Europejskiej lub w Tunezji w odniesieniu do produktów pochodzących, do których wytworzenia użyto towarów pochodzących z Algierii, Maroka, Tunezji lub z Unii Europejskiej i poddanych obróbce lub przetworzeniu w tych krajach bez przyznania im preferencyjnego statusu pochodzenia, uwzględnia się deklarację dostawcy wydaną dla tych towarów zgodnie z niniejszym artykułem. 2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim poddano dane towary w Algierii, Maroku, Tunezji lub w Unii Europejskiej, na potrzeby ustalenia, czy produkty wytworzone z wykorzystaniem tych towarów można uznać za produkty pochodzące z Unii Europejskiej lub z Tunezji oraz czy spełniają one pozostałe wymagania dodatku I do niniejszej Konwencji. 3. Z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 4 dostawca sporządza odrębną deklarację dostawcy dla każdej przesyłki towarów, w formie przewidzianej w załączniku A, na arkuszu papieru załączonym do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego zawierającego opis danych towarów wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. 4. Jeżeli dostawca regularnie zaopatruje konkretnego nabywcę w towary, co do których oczekuje się, że będą nadal w niezmiennym stopniu poddawane obróbce lub przetworzeniu w Algierii, Maroku, Tunezji lub w Unii Europejskiej, może przedstawić pojedynczą deklarację dostawcy obejmującą kolejne przesyłki tych towarów (zwaną dalej »długoterminową deklaracją dostawcy«). Długoterminowa deklaracja dostawcy może co do zasady zachowywać ważność przez maksymalnie jeden rok od daty jej sporządzenia. Organy celne kraju, w którym sporządza się deklarację, określają warunki, na jakich dopuszcza się możliwość przedłużenia tego terminu. Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku B i opisuje w niej odpowiednie towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Deklarację należy przekazać danemu nabywcy przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub wraz z taką pierwszą przesyłką. Jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów, dostawca niezwłocznie informuje nabywcę o tym fakcie. 5. Deklarację dostawcy, o której mowa w ust. 3 i 4, sporządza się na maszynie lub w postaci wydruku w jednym z języków, w których sporządzono umowę, zgodnie z prawem krajowym kraju, w którym sporządza się deklarację, i opatruje się ją oryginalnym, własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklarację można również sporządzić pismem odręcznym; w takim przypadku spisuje się ją tuszem, drukowanymi literami. 6. Dostawca sporządzający deklarację jest przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych kraju, w którym sporządzono deklarację, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających prawidłowość informacji zawartych w deklaracji. Artykuł 6 Dokumenty potwierdzające Deklarację dostawcy potwierdzającą poddanie wykorzystanych materiałów obróbce lub przetworzeniu w Unii Europejskiej, Tunezji, Maroku lub w Algierii, sporządzoną w jednym z tych krajów, uważa się za dokument, o którym mowa w dodatku I art. 20 ust. 3 i art. 18 ust. 3 oraz w niniejszym załączniku art. 5 ust. 6, wykorzystywany w celu potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia można uznać za produkty pochodzące z Unii Europejskiej lub z Tunezji i spełniające pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. Artykuł 7 Przechowywanie deklaracji dostawcy Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz faktury, specyfikacji wysyłkowej lub innego dokumentu handlowego, do którego załączono tę deklarację, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją, przesłanych danemu nabywcy, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od dnia upływu ważności długoterminowej deklaracji dostawcy. Artykuł 8 Współpraca administracyjna W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego załącznika Unia Europejska i Tunezja udzielają sobie wzajemnej pomocy za pośrednictwem właściwych organów celnych przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia lub deklaracji dostawcy oraz prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 9 Weryfikacja deklaracji dostawcy 1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy można przeprowadzać wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne kraju, w którym uwzględniono takie deklaracje w celu wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tego dokumentu lub prawidłowości zawartych w nim informacji. 2. Na potrzeby wykonania ust. 1 organy celne kraju, o którym mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy oraz faktury, specyfikacje wysyłkowe lub inne dokumenty handlowe dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym kraju, w którym sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji. Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne dołączają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy są nieprawidłowe. 3. Weryfikacji dokonują organy celne kraju, w którym sporządzono deklarację dostawcy. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. 4. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać organom celnym ustalenie, czy i w jakim zakresie daną deklarację dostawcy można wziąć pod uwagę przy wystawianiu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia. Artykuł 10 Kary Każdy, kto w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu zawierającego nieprawidłowe informacje, podlega karze. Artykuł 11 Wolne obszary celne 1. Unia Europejska i Tunezja podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają z wolnych obszarów celnych znajdujących się na ich terytorium, nie były zastępowane innymi towarami ani poddawane zabiegom innym niż normalne czynności zapobiegające pogorszeniu ich stanu. 2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące z Unii Europejskiej lub Tunezji są przywożone do wolnego obszaru celnego na podstawie dowodu pochodzenia i są poddawane obróbce lub przetworzeniu, na wniosek eksportera odpowiednie organy wystawiają nowe świadectwo przewozowe EUR.1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, są zgodne z niniejszą Konwencją. „ZAŁĄCZNIK V HANDEL MIĘDZY REPUBLIKĄ TURCJI A UCZESTNIKAMI PROCESU STABILIZACJI I STOWARZYSZENIA UNII EUROPEJSKIEJ Artykuł 1 Niżej wymienione produkty wyłącza się z kumulacji określonej w dodatku I art. 7, jeśli:
„ZAŁĄCZNIK VI HANDEL MIĘDZY REPUBLIKĄ TURCJI A KRÓLESTWEM MAROKAŃSKIM Artykuł 1 Towary, które uzyskały status pochodzenia w wyniku zastosowania postanowień przewidzianych w niniejszym załączniku, są wyłączone z kumulacji, o której mowa w dodatku I art. 7. Artykuł 2 Kumulacja w Turcji Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Maroku, Algierii lub Tunezji uważa się za dokonane w Turcji, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Turcji. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych krajach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Turcji tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 3 Kumulacja w Maroku Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Turcji, Algierii lub Tunezji uważa się za dokonane w Maroku, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Maroku. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych krajach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Maroka tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 4 Dowody pochodzenia 1. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 20 ust. 4 i 5 świadectwo przewozowe EUR.1 wydają organy celne Turcji lub Maroka, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z Turcji lub Maroka przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. 2. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 18 ust. 2 i 3 deklarację pochodzenia można wystawić, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z Turcji lub Maroka przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymagania dodatku I do niniejszej Konwencji. Artykuł 5 Deklaracja dostawcy 1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia w Turcji lub Maroku w odniesieniu do produktów pochodzących, do których wytworzenia użyto towarów pochodzących z Algierii, Maroka, Tunezji lub Turcji i poddanych obróbce lub przetworzeniu w tych krajach bez przyznania im preferencyjnego statusu pochodzenia, uwzględnia się deklarację dostawcy wydaną dla tych towarów zgodnie z niniejszym artykułem. 2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim poddano dane towary w Algierii, Maroku, Tunezji lub Turcji, na potrzeby ustalenia, czy produkty wytworzone z wykorzystaniem tych towarów można uznać za produkty pochodzące z Turcji lub Maroka oraz czy spełniają one pozostałe wymagania dodatku I do niniejszej Konwencji. 3. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4, dostawca sporządza odrębną deklarację dostawcy dla każdej przesyłki towarów, w formie przewidzianej w załączniku C, na arkuszu papieru załączonym do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego zawierającego opis danych towarów wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. 4. Jeżeli dostawca regularnie zaopatruje konkretnego nabywcę w towary, co do których oczekuje się, że będą nadal w niezmiennym stopniu poddawane obróbce lub przetworzeniu w Algierii, Maroku, Tunezji lub Turcji, może przedstawić pojedynczą deklarację dostawcy obejmującą kolejne przesyłki tych towarów (zwaną dalej »długoterminową deklaracją dostawcy«). Długoterminowa deklaracja dostawcy może co do zasady zachowywać ważność przez maksymalnie jeden rok od daty jej sporządzenia. Organy celne kraju, w którym sporządza się deklarację, określają warunki, na jakich dopuszcza się możliwość przedłużenia tego terminu. Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku D i opisuje w niej odpowiednie towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Deklarację należy przekazać danemu nabywcy przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub wraz z taką pierwszą przesyłką. Jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów, dostawca niezwłocznie informuje nabywcę o tym fakcie. 5. Deklarację dostawcy, o której mowa w ust. 3 i 4, sporządza się na maszynie lub w postaci wydruku w jednym z języków, w których sporządzono umowę, zgodnie z prawem krajowym kraju, w którym sporządza się deklarację, i opatruje się ją oryginalnym, własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklarację można również sporządzić pismem odręcznym; w takim przypadku spisuje się ją tuszem, drukowanymi literami. 6. Dostawca sporządzający deklarację jest przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych kraju, w którym sporządzono deklarację, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających prawidłowość informacji zawartych w deklaracji. Artykuł 6 Dokumenty potwierdzające Deklarację dostawcy potwierdzającą poddanie wykorzystanych materiałów obróbce lub przetworzeniu w Turcji, Tunezji, Maroku lub Algierii, sporządzoną w jednym z tych krajów, uważa się za dokument, o którym mowa w dodatku I art. 20 ust. 3 i art. 18 ust. 3 oraz w niniejszym załączniku art. 5 ust. 6, wykorzystywany w celu potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia można uznać za produkty pochodzące z Turcji lub Maroka i spełniające pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. Artykuł 7 Przechowywanie deklaracji dostawcy Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz faktury, specyfikacji wysyłkowej lub innego dokumentu handlowego, do którego załączono tę deklarację, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją, przesłanych danemu nabywcy, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od dnia upływu ważności długoterminowej deklaracji dostawcy. Artykuł 8 Współpraca administracyjna W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego załącznika Turcja i Maroko udzielają sobie wzajemnej pomocy za pośrednictwem właściwych organów celnych przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia lub deklaracji dostawcy oraz prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 9 Weryfikacja deklaracji dostawcy 1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy można przeprowadzać wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne kraju, w którym uwzględniono takie deklaracje w celu wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tego dokumentu lub prawidłowości zawartych w nim informacji. 2. Na potrzeby wykonania ust. 1 organy celne kraju, o którym mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy oraz faktury, specyfikacje wysyłkowe lub inne dokumenty handlowe dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym kraju, w którym sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji. Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne dołączają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy są nieprawidłowe. 3. Weryfikacji dokonują organy celne kraju, w którym sporządzono deklarację dostawcy. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. 4. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać organom celnym ustalenie, czy i w jakim zakresie daną deklarację dostawcy można wziąć pod uwagę przy wystawianiu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia. Artykuł 10 Kary Każdy, kto w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu zawierającego nieprawidłowe informacje, podlega karze. Artykuł 11 Wolne obszary celne 1. Turcja i Maroko podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają z wolnych obszarów celnych znajdujących się na ich terytorium, nie były zastępowane innymi towarami ani poddawane zabiegom innym niż normalne czynności zapobiegające pogorszeniu ich stanu. 2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące z Turcji lub Maroka są przywożone do wolnego obszaru celnego na podstawie dowodu pochodzenia i są poddawane obróbce lub przetworzeniu, na wniosek eksportera odpowiednie organy wystawiają nowe świadectwo przewozowe EUR.1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, są zgodne z niniejszą Konwencją. „ZAŁĄCZNIK VII HANDEL MIĘDZY REPUBLIKĄ TURCJI A REPUBLIKĄ TUNEZYJSKĄ Artykuł 1 Towary, które uzyskały status pochodzenia w wyniku zastosowania postanowień przewidzianych w niniejszym załączniku, są wyłączone z kumulacji, o której mowa w dodatku I art. 7. Artykuł 2 Kumulacja w Turcji Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Maroku, Algierii lub Tunezji uważa się za dokonane w Turcji, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Turcji. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych krajach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Turcji tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 3 Kumulacja w Tunezji Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Turcji, Maroku lub Algierii uważa się za dokonane w Tunezji, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Tunezji. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych krajach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Tunezji tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 4 Dowody pochodzenia 1. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 20 ust. 4 i 5 świadectwo przewozowe EUR.1 wydają organy celne państwa członkowskiego Turcji lub Tunezji, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z Turcji lub Tunezji przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. 2. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 18 ust. 2 i 3 deklarację pochodzenia można wystawić, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z Turcji lub Tunezji przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymagania dodatku I do niniejszej Konwencji. Artykuł 5 Deklaracja dostawcy 1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia w Turcji lub Tunezji w odniesieniu do produktów pochodzących, do których wytworzenia użyto towarów pochodzących z Algierii, Maroka, Tunezji lub Turcji i poddanych obróbce lub przetworzeniu w tych krajach bez przyznania im preferencyjnego statusu pochodzenia, uwzględnia się deklarację dostawcy wydaną dla tych towarów zgodnie z niniejszym artykułem. 2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim poddano dane towary w Algierii, Maroku, Tunezji lub Turcji, na potrzeby ustalenia, czy produkty wytworzone z wykorzystaniem tych towarów można uznać za produkty pochodzące z Turcji lub Tunezji oraz czy spełniają one pozostałe wymagania dodatku I do niniejszej Konwencji. 3. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4, dostawca sporządza odrębną deklarację dostawcy dla każdej przesyłki towarów, w formie przewidzianej w załączniku C, na arkuszu papieru załączonym do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego zawierającego opis danych towarów wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. 4. Jeżeli dostawca regularnie zaopatruje konkretnego nabywcę w towary, co do których oczekuje się, że będą nadal w niezmiennym stopniu poddawane obróbce lub przetworzeniu w Algierii, Maroku, Tunezji lub Turcji, może przedstawić pojedynczą deklarację dostawcy obejmującą kolejne przesyłki tych towarów (zwaną dalej »długoterminową deklaracją dostawcy«). Długoterminowa deklaracja dostawcy może co do zasady zachowywać ważność przez maksymalnie jeden rok od daty jej sporządzenia. Organy celne kraju, w którym sporządza się deklarację, określają warunki, na jakich dopuszcza się możliwość przedłużenia tego terminu. Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku D i opisuje w niej odpowiednie towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Deklarację należy przekazać danemu nabywcy przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub wraz z taką pierwszą przesyłką. Jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów, dostawca niezwłocznie informuje nabywcę o tym fakcie. 5. Deklarację dostawcy, o której mowa w ust. 3 i 4, sporządza się na maszynie lub w postaci wydruku w jednym z języków, w których sporządzono umowę, zgodnie z prawem krajowym kraju, w którym sporządza się deklarację, i opatruje się ją oryginalnym, własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklarację można również sporządzić pismem odręcznym; w takim przypadku spisuje się ją tuszem, drukowanymi literami. 6. Dostawca sporządzający deklarację jest przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych kraju, w którym sporządzono deklarację, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających prawidłowość informacji zawartych w deklaracji. Artykuł 6 Dokumenty potwierdzające Deklarację dostawcy potwierdzającą poddanie wykorzystanych materiałów obróbce lub przetworzeniu w Turcji, Tunezji, Maroku lub Algierii, sporządzoną w jednym z tych krajów, uważa się za dokument, o którym mowa w dodatku I art. 20 ust. 3 i art. 18 ust. 3 oraz w niniejszym załączniku art. 5 ust. 6, wykorzystywany w celu potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia można uznać za produkty pochodzące z Turcji lub Tunezji i spełniające pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. Artykuł 7 Przechowywanie deklaracji dostawcy Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz faktury, specyfikacji wysyłkowej lub innego dokumentu handlowego, do którego załączono tę deklarację, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją, przesłanych danemu nabywcy, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od dnia upływu ważności długoterminowej deklaracji dostawcy. Artykuł 8 Współpraca administracyjna W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego załącznika Turcja i Tunezja udzielają sobie wzajemnej pomocy za pośrednictwem właściwych organów celnych przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia lub deklaracji dostawcy oraz prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 9 Weryfikacja deklaracji dostawcy 1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy można przeprowadzać wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne kraju, w którym uwzględniono takie deklaracje w celu wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tego dokumentu lub prawidłowości zawartych w nim informacji. 2. Na potrzeby wykonania ust. 1 organy celne kraju, o którym mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy oraz faktury, specyfikacje wysyłkowe lub inne dokumenty handlowe dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym kraju, w którym sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji. Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne dołączają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy są nieprawidłowe. 3. Weryfikacji dokonują organy celne kraju, w którym sporządzono deklarację dostawcy. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. 4. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać organom celnym ustalenie, czy i w jakim zakresie daną deklarację dostawcy można wziąć pod uwagę przy wystawianiu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia. Artykuł 10 Kary Każdy, kto w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu zawierającego nieprawidłowe informacje, podlega karze. Artykuł 11 Wolne obszary celne 1. Turcja i Tunezja podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają z wolnych obszarów celnych znajdujących się na ich terytorium, nie były zastępowane innymi towarami ani poddawane zabiegom innym niż normalne czynności zapobiegające pogorszeniu ich stanu. 2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące z Turcji lub Tunezji są przywożone do wolnego obszaru celnego na podstawie dowodu pochodzenia i są poddawane obróbce lub przetworzeniu, na wniosek eksportera odpowiednie organy wystawiają nowe świadectwo przewozowe EUR.1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, są zgodne z niniejszą Konwencją. „ZAŁĄCZNIK VIII HANDEL MIĘDZY PAŃSTWAMI EFTA A REPUBLIKĄ TUNEZYJSKĄ Artykuł 1 Towary, które uzyskały status pochodzenia w wyniku zastosowania postanowień przewidzianych w niniejszym załączniku, są wyłączone z kumulacji, o której mowa w dodatku I art. 7. Artykuł 2 Kumulacja w państwie EFTA Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Tunezji uważa się za dokonane w państwie EFTA, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w państwie EFTA. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych Umawiających się Stronach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z państwa EFTA tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 3 Kumulacja w Tunezji Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w państwach EFTA uważa się za dokonane w Tunezji, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Tunezji. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych Umawiających się Stronach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z Tunezji tylko wówczas, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 4 Dowody pochodzenia 1. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 20 ust. 4 oraz 5 świadectwo przewozowe EUR.1 wydają organy celne państwa EFTA lub Tunezji, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z państwa EFTA lub Tunezji przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymogi dodatku I do niniejszej Konwencji. 2. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 18 ust. 2 i 3 deklarację pochodzenia można wystawić, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z państwa EFTA lub Tunezji przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 i 3 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymagania dodatku I. Artykuł 5 Deklaracja dostawcy 1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia w państwie EFTA lub w Tunezji w odniesieniu do produktów pochodzących, do których wytworzenia użyto towarów pochodzących z Tunezji lub państw EFTA i poddanych obróbce lub przetworzeniu w tych krajach bez przyznania im preferencyjnego statusu pochodzenia, uwzględnia się deklarację dostawcy wydaną dla tych towarów zgodnie z niniejszym artykułem. 2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim poddano dane towary w Tunezji lub w państwach EFTA, na potrzeby ustalenia, czy produkty wytworzone z wykorzystaniem tych towarów można uznać za produkty pochodzące z państw EFTA lub z Tunezji oraz czy spełniają one pozostałe wymagania dodatku I. 3. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4, dostawca sporządza odrębną deklarację dostawcy dla każdej przesyłki towarów, w formie przewidzianej w załączniku E, na arkuszu papieru załączonym do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego zawierającego opis danych towarów wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. 4. Jeżeli dostawca regularnie zaopatruje konkretnego nabywcę w towary, co do których oczekuje się, że będą nadal w niezmiennym stopniu poddawane obróbce lub przetworzeniu w Tunezji lub w państwach EFTA, może przedstawić pojedynczą deklarację dostawcy obejmującą kolejne przesyłki tych towarów (zwaną dalej »długoterminową deklaracją dostawcy«). Długoterminowa deklaracja dostawcy może co do zasady zachowywać ważność przez maksymalnie jeden rok od daty jej sporządzenia. Organy celne kraju, w którym sporządza się deklarację, określają warunki, na jakich dopuszcza się możliwość przedłużenia tego terminu. Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku F i opisuje w niej odpowiednie towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Deklarację należy przekazać danemu nabywcy przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub wraz z taką pierwszą przesyłką. Jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów, dostawca niezwłocznie informuje nabywcę o tym fakcie. 5. Deklarację dostawcy, o której mowa w ust. 3 i 4, sporządza się na maszynie lub w postaci wydruku w jednym z języków, w których sporządzono umowę, zgodnie z prawem krajowym kraju, w którym sporządza się deklarację, i opatruje się ją oryginalnym, własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklarację można również sporządzić pismem odręcznym; w takim przypadku spisuje się ją tuszem, drukowanymi literami. 6. Dostawca sporządzający deklarację jest przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych kraju, w którym sporządzono deklarację, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających prawidłowość informacji zawartych w deklaracji. Artykuł 6 Dokumenty potwierdzające Deklarację dostawcy potwierdzającą poddanie wykorzystanych materiałów obróbce lub przetworzeniu w państwach EFTA lub w Tunezji, sporządzoną w jednym z tych krajów, uważa się za dokument, o którym mowa w dodatku I art. 20 ust. 3 i art. 18 ust. 3 oraz w niniejszym załączniku art. 5 ust. 6, wykorzystywany w celu potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia można uznać za produkty pochodzące z państwa EFTA lub z Tunezji i spełniające pozostałe wymogi dodatku I. Artykuł 7 Przechowywanie deklaracji dostawcy Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz faktury, specyfikacji wysyłkowej lub innego dokumentu handlowego, do którego załączono tę deklarację, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją, przesłanych danemu nabywcy, a także dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od dnia upływu ważności długoterminowej deklaracji dostawcy. Artykuł 8 Współpraca administracyjna W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego załącznika państwa EFTA i Tunezja udzielają sobie wzajemnej pomocy za pośrednictwem właściwych organów celnych przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia lub deklaracji dostawcy oraz prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 9 Weryfikacja deklaracji dostawcy 1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy można przeprowadzać wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne kraju, w którym uwzględniono takie deklaracje w celu wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tego dokumentu lub prawidłowości zawartych w nim informacji. 2. Na potrzeby wykonania ust. 1 organy celne kraju, o którym mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy oraz faktury, specyfikacje wysyłkowe lub inne dokumenty handlowe dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym kraju, w którym sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji. Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne dołączają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy są nieprawidłowe. 3. Weryfikacji dokonują organy celne kraju, w którym sporządzono deklarację dostawcy. W tym celu mają one prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. 4. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację informuje się możliwie najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać organom celnym ustalenie, czy i w jakim zakresie daną deklarację dostawcy można wziąć pod uwagę przy wystawianiu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia. Artykuł 10 Kary Każdy, kto w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu zawierającego nieprawidłowe informacje, podlega karze. Artykuł 11 Wolne obszary celne 1. Państwa EFTA i Tunezja podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają z wolnych obszarów celnych znajdujących się na ich terytorium, nie były zastępowane innymi towarami ani poddawane zabiegom innym niż normalne czynności zapobiegające pogorszeniu ich stanu. 2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące z państwa EFTA lub Tunezji są przywożone do wolnego obszaru celnego na podstawie dowodu pochodzenia i są poddawane obróbce lub przetworzeniu, na wniosek eksportera odpowiednie organy wystawiają nowe świadectwo przewozowe EUR.1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, są zgodne z niniejszą Konwencją. „ZAŁĄCZNIK IX HANDEL W RAMACH POROZUMIENIA USTANAWIAJĄCEGO STREFĘ WOLNEGO HANDLU MIĘDZY PAŃSTWAMI ARABSKIMI BASENU MORZA ŚRÓDZIEMNEGO (POROZUMIENIE Z AGADIRU) Produkty uzyskane w państwach będących członkami porozumienia ustanawiającego strefę wolnego handlu między państwami arabskimi basenu Morza Śródziemnego (porozumienie z Agadiru) z materiałów objętych działami od 1 do 24 systemu zharmonizowanego są wyłączone z kumulacji diagonalnej z pozostałymi Umawiającymi się Stronami w przypadkach, gdy handel tymi materiałami nie jest zliberalizowany w ramach porozumień o wolnym handlu zawartych między krajem ostatecznego przeznaczenia a krajem pochodzenia materiałów wykorzystanych do wytwarzania tego produktu. „ZAŁĄCZNIK X HANDEL OBJĘTY ŚRODKOWOEUROPEJSKĄ UMOWĄ O WOLNYM HANDLU (CEFTA), KTÓREJ STRONAMI SĄ REPUBLIKA MOŁDAWII ORAZ UCZESTNICY PROCESU STABILIZACJI I STOWARZYSZENIA UNII EUROPEJSKIEJ Artykuł 1 Wyłączenia z kumulacji pochodzenia Produkty, które uzyskały status pochodzenia w wyniku zastosowania postanowień przewidzianych w niniejszym załączniku, są wyłączone z kumulacji, o której mowa w dodatku I art. 7. Artykuł 2 Kumulacja pochodzenia Na potrzeby stosowania dodatku I art. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Republice Mołdawii lub na terytorium uczestników procesu stabilizacji i stowarzyszenia Unii Europejskiej (»strony CEFTA«) uważa się za dokonane na terytorium dowolnej innej strony CEFTA, w przypadku gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium tej strony CEFTA. W przypadku, gdy zgodnie z dodatkiem I art. 2 lit. b) produkty pochodzące uzyskano w dwóch przedmiotowych Stronach lub większej ich liczbie, uważa się je za pochodzące z terytorium danej strony CEFTA tylko wówczas, gdy obróbka i przetwarzanie wykraczają poza operacje określone w dodatku I art. 6. Artykuł 3 Dowody pochodzenia 1. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 20 ust. 4 i 5 świadectwo przewozowe EUR.1 wydają organy celne strony CEFTA, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące ze strony CEFTA przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymogi dodatku I. 2. Bez uszczerbku dla dodatku I art. 18 ust. 2 i 3 deklarację pochodzenia można sporządzić, jeżeli przedmiotowe produkty można uznać za pochodzące z terytorium strony CEFTA przez zastosowanie kumulacji, o której mowa w art. 2 niniejszego załącznika, oraz spełniają one pozostałe wymagania dodatku I. Artykuł 4 Deklaracje dostawcy 1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia na terytorium strony CEFTA w odniesieniu do produktów pochodzących, do których wytworzenia użyto towarów pochodzących z terytorium stron CEFTA i poddanych obróbce lub przetworzeniu na terytorium tych stron bez przyznania im preferencyjnego statusu pochodzenia, uwzględnia się deklarację dostawcy wydaną dla tych towarów zgodnie z niniejszym artykułem. 2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim poddano dane towary na terytorium stron CEFTA, na potrzeby ustalenia, czy produkty wytworzone z wykorzystaniem tych towarów można uznać za produkty pochodzące ze stron CEFTA oraz czy spełniają one pozostałe wymagania dodatku I. 3. Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, dostawca sporządza odrębną deklarację dostawcy dla każdej przesyłki towarów, w formie przewidzianej w załączniku G do niniejszego dodatku, na arkuszu papieru załączonym do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego zawierającego opis danych towarów wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. 4. Jeżeli dostawca regularnie zaopatruje konkretnego nabywcę w towary, co do których oczekuje się, że będą nadal w niezmiennym stopniu poddawane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stron CEFTA, może przedstawić pojedynczą deklarację dostawcy obejmującą kolejne przesyłki tych towarów (»długoterminową deklarację dostawcy«). Długoterminowa deklaracja dostawcy może co do zasady zachowywać ważność przez maksymalnie jeden rok od daty jej sporządzenia. Organy celne strony CEFTA, na której terytorium sporządza się deklarację, określają warunki, na jakich dopuszcza się możliwość przedłużenia tego terminu. Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku H do niniejszego dodatku i opisuje w niej odpowiednie towary w sposób wystarczająco szczegółowy do ich identyfikacji. Deklarację należy przekazać odpowiedniemu nabywcy przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub wraz z taką pierwszą przesyłką. Jeżeli długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma już zastosowania do dostarczanych towarów, dostawca niezwłocznie informuje swojego nabywcę o tym fakcie. 5. Deklaracje dostawcy, o których mowa w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, sporządza się na maszynie lub w postaci wydruku w języku angielskim, zgodnie z prawem krajowym strony CEFTA, na której terytorium sporządza się deklarację, i opatruje się je oryginalnym, własnoręcznym podpisem dostawcy. Deklarację można również sporządzić pismem odręcznym; w takim przypadku spisuje się ją tuszem, drukowanymi literami. 6. Dostawca sporządzający deklarację musi być przygotowany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych strony CEFTA, na której terytorium sporządzono deklarację, wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających prawidłowość informacji zawartych w tej deklaracji. Artykuł 5 Dokumenty potwierdzające Deklarację dostawcy potwierdzającą poddanie wykorzystanych materiałów obróbce lub przetworzeniu na terytorium stron CEFTA, sporządzoną w jednym z tych krajów, uważa się za dokument, o którym mowa w dodatku I art. 20 ust. 3 i art. 18 ust. 3 oraz w niniejszym załączniku art. 4 ust. 6, wykorzystywany w celu potwierdzenia, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją pochodzenia można uznać za produkty pochodzące z terytorium stron CEFTA i spełniające pozostałe wymogi dodatku I. Artykuł 6 Przechowywanie deklaracji dostawcy Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych, do których załączono tę deklarację, a także dokumentów, o których mowa w art. 4 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji oraz wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją, przesłanych danemu nabywcy, a także dokumentów, o których mowa w art. 4 ust. 6 niniejszego załącznika, przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od dnia upływu ważności długoterminowej deklaracji dostawcy. Artykuł 7 Współpraca administracyjna Bez uszczerbku dla art. 33 i 34 dodatku I, w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego załącznika strony CEFTA udzielają sobie wzajemnej pomocy za pośrednictwem właściwych organów celnych przy kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1, deklaracji pochodzenia lub deklaracji dostawcy oraz prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 8 Weryfikacja deklaracji dostawcy 1. Późniejsze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy można przeprowadzać wyrywkowo lub w każdym przypadku, kiedy organy celne strony CEFTA, na której terytorium uwzględniono takie deklaracje w celu zastosowania świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji pochodzenia, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tego dokumentu lub prawidłowości zawartych w nim informacji. 2. Na potrzeby wykonania ust. 1 organy celne strony CEFTA, o której mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy lub długoterminową deklarację dostawcy oraz faktury, specyfikacje wysyłkowe lub inne dokumenty handlowe dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym strony CEFTA, na której terytorium sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji. Do wniosku o przeprowadzenie późniejszej weryfikacji organy celne dołączają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy lub długoterminowej deklaracji dostawcy są nieprawidłowe. 3. Weryfikacji dokonuje organ celny strony CEFTA, na której terytorium sporządzono deklarację dostawcy lub długoterminową deklarację dostawcy. W tym celu ma on prawo żądać przedstawienia wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych dostawcy lub dokonywać wszelkich innych czynności kontrolnych, jakie uzna za odpowiednie. 4. Organ celny występujący z wnioskiem o weryfikację informuje się jak najszybciej o wynikach weryfikacji. Wyniki te muszą wyraźnie wskazywać, czy informacje podane w deklaracji dostawcy lub długoterminowej deklaracji dostawcy są prawidłowe, oraz umożliwiać organom celnym ustalenie, czy i w jakim zakresie daną deklarację dostawcy można wziąć pod uwagę przy wystawianiu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji pochodzenia. Artykuł 9 Sankcje Każdy, kto w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu zawierającego nieprawidłowe informacje, podlega karze. Artykuł 10 Zakaz zwrotu ceł lub zwolnienia z ceł Zakaz ustanowiony w dodatku I art. 16 ust. 1 nie ma zastosowania w dwustronnej wymianie handlowej między stronami CEFTA. „ZAŁĄCZNIK A DEKLARACJA DOSTAWCY DOTYCZĄCA TOWARÓW, KTÓRE ZOSTAŁY PODDANE OBRÓBCE LUB PRZETWORZENIU W UNII EUROPEJSKIEJ, ALGIERII, MAROKU LUB TUNEZJI BEZ UZYSKANIA STATUSU PREFERENCYJNEGO POCHODZENIA Deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. DEKLARACJA DOSTAWCY dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu w Unii Europejskiej, Algierii, Maroku lub Tunezji bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie, oświadczam, że:
„ZAŁĄCZNIK B DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY DOTYCZĄCA TOWARÓW, KTÓRE ZOSTAŁY PODDANE OBRÓBCE LUB PRZETWORZENIU W UNII EUROPEJSKIEJ, ALGIERII, MAROKU LUB TUNEZJI BEZ UZYSKANIA STATUSU PREFERENCYJNEGO POCHODZENIA Długoterminowa deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu w Unii Europejskiej, Algierii, Maroku lub Tunezji bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w niniejszym dokumencie, które są regularnie dostarczane do … ( (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60) ) , oświadczam, że:
Niniejsza deklaracja jest ważna dla wszystkich kolejnych przesyłek takich towarów realizowanych od dnia … do dnia … (25 35 45 55 65) Zobowiązuję się bezzwłocznie powiadomić … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60) o wygaśnięciu ważności niniejszej deklaracji.
„ZAŁĄCZNIK C DEKLARACJA DOSTAWCY DOTYCZĄCA TOWARÓW, KTÓRE ZOSTAŁY PODDANE OBRÓBCE LUB PRZETWORZENIU W TURCJI, ALGIERII, MAROKU LUB TUNEZJI BEZ UZYSKANIA STATUSU PREFERENCYJNEGO POCHODZENIA Deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. DEKLARACJA DOSTAWCY dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu w Turcji, Algierii, Maroku lub Tunezji bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie, oświadczam, że:
„ZAŁĄCZNIK D DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY DOTYCZĄCA TOWARÓW, KTÓRE ZOSTAŁY PODDANE OBRÓBCE LUB PRZETWORZENIU W TURCJI, ALGIERII, MAROKU LUB TUNEZJI BEZ UZYSKANIA STATUSU PREFERENCYJNEGO POCHODZENIA Długoterminowa deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu w Turcji, Algierii, Maroku lub Tunezji bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w niniejszym dokumencie, które są regularnie dostarczane do … ( (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60) ) , oświadczam, że:
Niniejsza deklaracja jest ważna dla wszystkich kolejnych przesyłek takich towarów realizowanych od dnia … do dnia … (25 35 45 55 65) Zobowiązuję się bezzwłocznie powiadomić … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60) o wygaśnięciu ważności niniejszej deklaracji.
„ZAŁĄCZNIK E DEKLARACJA DOSTAWCY DOTYCZĄCA TOWARÓW, KTÓRE ZOSTAŁY PODDANE OBRÓBCE LUB PRZETWORZENIU W PAŃSTWIE EFTA LUB TUNEZJI BEZ UZYSKANIA STATUSU PREFERENCYJNEGO POCHODZENIA Deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. DEKLARACJA DOSTAWCY dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu w państwie EFTA lub Tunezji bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie, oświadczam, że:
„ZAŁĄCZNIK F DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY DOTYCZĄCA TOWARÓW, KTÓRE ZOSTAŁY PODDANE OBRÓBCE LUB PRZETWORZENIU W PAŃSTWIE EFTA LUB TUNEZJI BEZ UZYSKANIA STATUSU PREFERENCYJNEGO POCHODZENIA Długoterminowa deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu w państwie EFTA lub Tunezji bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w niniejszym dokumencie, które są regularnie dostarczane do … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60), oświadczam, że:
Niniejsza deklaracja jest ważna dla wszystkich kolejnych przesyłek takich towarów realizowanych od dnia … do dnia … (25 35 45 55 65) Zobowiązuję się bezzwłocznie powiadomić … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60) o wygaśnięciu ważności niniejszej deklaracji.
„ZAŁĄCZNIK G DEKLARACJA DOSTAWCY DOTYCZĄCA TOWARÓW, KTÓRE ZOSTAŁY PODDANE OBRÓBCE LUB PRZETWORZENIU NA TERYTORIUM STRON CEFTA BEZ UZYSKANIA STATUSU PREFERENCYJNEGO POCHODZENIA Deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. DEKLARACJA DOSTAWCY dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stron CEFTA bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w załączonym dokumencie, oświadczam, że:
„ZAŁĄCZNIK H DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY DOTYCZĄCA TOWARÓW, KTÓRE ZOSTAŁY PODDANE OBRÓBCE LUB PRZETWORZENIU NA TERYTORIUM STRON CEFTA BEZ UZYSKANIA STATUSU PREFERENCYJNEGO POCHODZENIA Długoterminowa deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów. DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY dotycząca towarów, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu na terytorium stron CEFTA bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia Ja, niżej podpisany, dostawca towarów wymienionych w niniejszym dokumencie, które są regularnie dostarczane do … ( (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60) ) , oświadczam, że:
Niniejsza deklaracja jest ważna dla wszystkich dalszych przesyłek takich towarów realizowanych od dnia … do dnia … (25 35 45 55 65). Zobowiązuję się bezzwłocznie powiadomić … (3 7 11 16 20 26 30 36 40 46 50 56 60) o wygaśnięciu ważności niniejszej deklaracji.
|
(1) Definicja »prostego montażu« zostanie określona przez Umawiające się Strony w notach wyjaśniających.
(2) Dz.U. WE L 302 z 15.11.1985, s. 23.
(3) W odniesieniu do warunków szczególnych dotyczących »procesu(-ów) specyficznego(-ych)«, zob. uwagi wstępne od 8.1 do 8.3.
(4) Szczególne warunki mające zastosowanie do produktów składających się z mieszanki materiałów włókienniczych opisane są w uwadze wstępnej 6.
(5) Zob. uwaga wstępna 7.
(6) Zob. uwaga wstępna 9.
(7) Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, tekst w nawiasach należy pominąć lub pozostawić pole niewypełnione.
(8) Należy wskazać pochodzenie produktów. W przypadku gdy deklaracja pochodzenia odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, którego dotyczy deklaracja, poprzez użycie symbolu »CM«.
(9) Dane te można pominąć, jeżeli zawarte są w samym dokumencie.
(10) W przypadkach, gdy podpis eksportera nie jest wymagany, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu oznacza również zwolnienie z obowiązku podania nazwiska osoby podpisującej.
(11) Jeżeli towary nie są zapakowane, wskazać, stosownie do przypadku, liczbę artykułów lub wpisać »luzem«.
(12) Wypełnić tylko jeśli wymagają tego przepisy państwa lub terytorium wywozu.
(13) Wstawić znak »X« w odpowiednim polu.
(14) Jeżeli towary nie są zapakowane, wskazać, stosownie do przypadku, liczbę artykułów lub wpisać »luzem«.
(15) Na przykład: dokumenty przywozowe, świadectwa przewozowe, faktury, deklaracje producenta itp., dotyczące produktów użytych do wytworzenia towarów lub do towarów powrotnie wywożonych w tym samym stanie.
(16) Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych do wytwarzania maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do wytwarzania takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.
(17) Informacje wymagane w tych kolumnach podaje się tylko, jeśli są one konieczne.
Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie tkania połączonego z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.
Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza ilość materiałów niepochodzących do określonej wartości procentowej, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
(18) Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może być ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w [wskazać nazwę odpowiedniej Umawiającej się Strony / odpowiednich Umawiających się Stron].
Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
(19) Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza [wskazać nazwę odpowiedniej Umawiającej się Strony / odpowiednich Umawiających się Stron], w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza [wskazać nazwę odpowiedniej Umawiającej się Strony/ odpowiednich Umawiających się Stron] w przeliczeniu na jednostkę towaru.
(20) Imię i nazwisko/nazwa i adres nabywcy.
(21) Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych do wytworzenia maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do wytworzenia takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.
(22) Informacje wymagane w tych kolumnach podaje się tylko, jeśli są one konieczne.
Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie tkania połączonego z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.
Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza ilość materiałów niepochodzących do określonej wartości procentowej, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
(23) Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może być ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w [wskazać nazwę odpowiedniej Umawiającej się Strony / odpowiednich Umawiających się Stron].
Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
(24) Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza [Wskazać nazwę odpowiedniej Umawiającej się Strony], w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza [wskazać nazwę odpowiedniej Umawiającej się Strony/ odpowiednich Umawiających się Stron] w przeliczeniu na jednostkę towaru.
(25) Należy podać daty. Okres ważności długoterminowej deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać 24 miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne państwa, w którym sporządzono długoterminową deklarację dostawcy.
(26) Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych do wytwarzania maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.
(27) Informacje wymagane w tych kolumnach podaje się tylko, jeśli są one konieczne.
Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie tkania połączonego z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny. Jeżeli producent takiej odzieży w Algierii wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.
Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza ilość materiałów niepochodzących do określonej wartości procentowej, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
(28) Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały w Unii Europejskiej, Algierii, Maroku lub Tunezji. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie podawana jest dokładna wartość jednostkowa poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
(29) Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza Unia Europejską, Algierią, Marokiem lub Tunezją, w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza Unią Europejską, Algierią, Marokiem lub Tunezją w przeliczeniu na jednostkę towaru.
(30) Imię i nazwisko/nazwa i adres nabywcy.
(31) Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.
(32) Informacje wymagane w tych kolumnach podaje się tylko, jeśli są one konieczne.
Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie tkania połączonego z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny. Jeżeli producent takiej odzieży w Algierii wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.
Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza ilość materiałów niepochodzących do określonej wartości procentowej, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
(33) Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały w Unii Europejskiej, Algierii, Maroku lub Tunezji. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie podawana jest dokładna wartość jednostkowa poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
(34) Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza Unia Europejską, Algierią, Marokiem lub Tunezją, w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza Unią Europejską, Algierią, Marokiem lub Tunezją w przeliczeniu na jednostkę towaru.
(35) Należy podać daty. Okres ważności długoterminowej deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać 12 miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne państwa, w którym sporządzono długoterminową deklarację dostawcy.
(36) Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.
(37) Informacje wymagane w tych kolumnach podaje się tylko, jeśli są one konieczne.
Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie tkania połączonego z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny. Jeżeli producent takiej odzieży w Tunezji wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Turcji i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Turcji wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.
Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza ilość materiałów niepochodzących do określonej wartości procentowej, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
(38) Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały w Turcji, Algierii, Maroku lub Tunezji. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie podawana jest dokładna wartość jednostkowa poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
(39) Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza Turcją, Algierią, Marokiem lub Tunezją, w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza Turcją, Algierią, Marokiem lub Tunezją w przeliczeniu na jednostkę towaru.
(40) Imię i nazwisko/nazwa i adres nabywcy.
(41) Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.
(42) Informacje wymagane w tych kolumnach podaje się tylko, jeśli są one konieczne.
Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie tkania połączonego z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny Jeżeli producent takiej odzieży w Tunezji wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Turcji i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Turcji wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.
Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza ilość materiałów niepochodzących do określonej wartości procentowej, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
(43) Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały w Turcji, Algierii, Maroku lub Tunezji. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie podawana jest dokładna wartość jednostkowa poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
(44) Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza Turcją, Algierią, Marokiem lub Tunezją, w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza Turcją, Algierią, Marokiem lub Tunezją w przeliczeniu na jednostkę towaru.
(45) Należy podać daty. Okres ważności długoterminowej deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać 12 miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne państwa, w którym sporządzono długoterminową deklarację dostawcy.
(46) Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.
(47) Informacje wymagane w tych kolumnach podaje się tylko, jeśli są one konieczne.
Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie tkania połączonego z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny Jeżeli producent takiej odzieży w Tunezji wykorzystuje tkaninę przywiezioną z państwa EFTA i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z państwa EFTA wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.
Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza ilość materiałów niepochodzących do określonej wartości procentowej, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
(48) »Wartość materiałów« oznacza wartość celną w chwili przywozu użytych materiałów niepochodzących lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały w państwie EFTA lub Tunezji. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie podawana jest dokładna wartość jednostkowa poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
(49) Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza państwem EFTA lub Tunezją, w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza państwem EFTA lub Tunezją w przeliczeniu na jednostkę towaru.
(50) Imię i nazwisko/nazwa i adres nabywcy.
(51) Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.
(52) Informacje wymagane w tych kolumnach podaje się tylko, jeśli są one konieczne.
Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie tkania połączonego z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny. Jeżeli producent takiej odzieży w Tunezji wykorzystuje tkaninę przywiezioną z państwa EFTA i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z państwa EFTA wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy.
Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza ilość materiałów niepochodzących do określonej wartości procentowej, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
(53) »Wartość materiałów« oznacza wartość celną w chwili przywozu użytych materiałów niepochodzących lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały w państwie EFTA lub Tunezji. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie podawana jest dokładna wartość jednostkowa poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
(54) Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza państwem EFTA lub Tunezją, w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza państwem EFTA lub Tunezją w przeliczeniu na jednostkę towaru
(55) Należy podać daty. Okres ważności długoterminowej deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać 12 miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne państwa, w którym sporządzono długoterminową deklarację dostawcy.
(56) Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
(57) Informacje wymagane w tych kolumnach podaje się tylko, jeśli są one konieczne.
(58) »Wartość materiałów« oznacza wartość celną w chwili przywozu użytych materiałów niepochodzących lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały na terytorium jednej ze stron CEFTA. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
(59) Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza terytorium stron CEFTA, w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza terytorium stron CEFTA w przeliczeniu na jednostkę towaru.
(60) Imię, nazwisko i adres nabywcy.
(61) Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.
Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych do wytwarzania maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do wytwarzania takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od silnika elektrycznego, jakiego używa.
(62) Informacje wymagane w tych kolumnach podaje się tylko, jeśli są one konieczne.
Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza użycie tkania połączonego z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny. Jeżeli producent takiej odzieży w Serbii wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Czarnogóry i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Czarnogóry wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy. Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza ilość materiałów niepochodzących do określonej wartości procentowej, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
(63) »Wartość materiałów« oznacza wartość celną w chwili przywozu użytych materiałów niepochodzących lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może zostać ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały na terytorium jednej ze stron CEFTA.
Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
(64) Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza terytorium stron CEFTA, w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza terytorium stron CEFTA w przeliczeniu na jednostkę towaru.
(65) Należy podać daty. Okres ważności długoterminowej deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać 12 miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne państwa, w którym sporządzono długoterminową deklarację dostawcy.