(1)

Zgodnie z art. 5a ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 do Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) włącza się wykaz dokumentów podróży, które uprawniają ich posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i które mogą być wizowane, jak określono w decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1105/2011/UE (2) („wykaz dokumentów podróży”), oraz powiadomienia o uznawaniu lub nieuznawaniu dokumentów podróży wymienionych w wykazie („tabela dokumentów podróży”).

(2)

Ten sam przepis stanowi, że VIS zapewnia funkcję scentralizowanego zarządzania tabelą powiadomień o uznawaniu lub nieuznawaniu dokumentów podróży wymienionych w wykazie zgodnie z art. 4 decyzji 1105/2011/UE.

(3)

Obowiązkowym elementem procedury rozpatrywania wniosków o wydanie wiz krótkoterminowych jest przeglądanie wykazu dokumentów podróży, w powiązaniu z powiadomieniami o uznawaniu lub nieuznawaniu dokumentów podróży wymienionych w wykazie. Takie przeglądanie VIS pozwoliłoby na automatyczną weryfikację tego, czy dokument podróży osoby ubiegającej się o wizę jest uznawany.

(4)

Zgodnie z art. 1 ust. 3 decyzji nr 1105/2011/UE państwa członkowskie zachowują kompetencje w zakresie uznawania dokumentów podróży na potrzeby wydawania wiz i zezwalania posiadaczowi na przekroczenie granic zewnętrznych.

(5)

Zgodnie z art. 5 decyzji nr 1105/2011/UE Komisja pozostaje odpowiedzialna za aktualizację wykazu dokumentów podróży. Państwa członkowskie pozostają odpowiedzialne za przedstawienie swojego stanowiska na temat uznawania bądź nieuznawania takich dokumentów. Konieczne jest w związku z tym umożliwienie państwom członkowskim przedstawiania swojego nowego stanowiska na temat statusu wybranego dokumentu podróżnego i bezpośredniego aktualizowania tego stanowiska, a także edytowania tabeli powiadomień o uznawaniu lub nieuznawaniu dokumentów podróży wymienionych w wykazie, włączonych do VIS, które powinny być w związku z powyższym dostępne dla państw członkowskich oraz ogółu społeczeństwa za pośrednictwem aktualizowanej regularnie publikacji elektronicznej.

(6)

Aby Komisja otrzymywała aktualne informacje o wszelkich powiadomieniach przekazywanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do tabeli dokumentów podróży, Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) powinna co dwa tygodnie sporządzać wyciąg danych z włączonej do VIS tabeli dokumentów podróży i przekazywać go Komisji w formacie elektronicznym.

(7)

Włączenie do VIS wykazu dokumentów podróży oraz powiadomień o uznawaniu lub nieuznawaniu dokumentów podróży wymienionych w wykazie byłoby ponadto gwarancją, że w następstwie automatycznego przetwarzania plików danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 9a rozporządzenia (WE) nr 767/2008 system VIS automatycznie zwróci wynik odnośnie do statusu dotyczącego uznawania danego dokumentu podróży, ułatwiając tym samym rozpatrzenie wniosku [i podjęcie decyzji w jego sprawie]. Udoskonalona zostałaby tym samym stosowana obecnie procedura wizowa, jako że uniknięto by sytuacji, w których państwo członkowskie wydaje jednolitą wizę krótkoterminową dla nieuznawanego dokumentu podróży, a tym samym wynikających z tego komplikacji dla podróżnego przybywającego do innego państwa członkowskiego nieuznającego przedmiotowego dokumentu podróży.

(8)

Ułatwieniu uległaby praca wykonywana w konsulatach lub organach centralnych i służbach granicznych, ponieważ dzięki tej funkcji automatycznie, w następstwie automatycznego przetwarzania w VIS plików danych dotyczących wniosku, wyświetlana byłaby na centralnym poziomie informacja o tym, czy wybrany dokument podróży jest uznawany czy nie, lub czy obowiązują przesłanki dotyczące uznawania.

(9)

Mając na uwadze ułatwienie weryfikacji dokumentu podróży przez organy kontroli granicznej i pracowników konsulatów, eu-LISA oraz Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej powinny ustanowić połączenie między włączonymi do VIS tabelami powiadomień o uznawaniu lub nieuznawaniu dokumentów podróży wymienionych w wykazie oraz nowym systemem Fałszywe i Autentyczne Dokumenty Online (FADO) ustanowionym na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/493 (3), gdy tylko system ten rozpocznie funkcjonowanie i będzie zawierał zdjęcia oraz inne informacje o dokumentach fałszywych i autentycznych. W systemie FADO nie powinno odbywać się przetwarzanie operacyjnych danych osobowych.

(10)

Zważywszy że rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1134 (4) powstało w oparciu o dorobek Schengen, zgodnie z art. 4 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania powiadomiła o wdrożeniu rozporządzenia (UE) 2021/1134 do swojego prawa krajowego. Dania jest zatem związana niniejszą decyzją.

(11)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii (5). Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(12)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (6), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji Rady 1999/437/WE (7).

(13)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (8), które wchodzą w zakres obszarów, o których mowa w art. 1 lit. B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (9).

(14)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (10), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (11).

(15)

Niniejsza decyzja jest aktem stanowiącym rozwinięcie dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu, odpowiednio, art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. i art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.

(16)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (12) skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który swoją opinię wydał 9 marca 2022 r.

(17)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Inteligentnych Granic,