Artykuł 1

1. W przypadku gdy organizacja lub osoba, taka jak zarządca lub podmiot czarterujący statek bez załogi, która przejęła od właściciela odpowiedzialność za eksploatację statku i która, przyjmując taką odpowiedzialność, zgodziła się przejąć wszystkie obowiązki i zobowiązania nałożone przez Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobieganiem zanieczyszczaniu, określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 336/2006 przyjęła również odpowiedzialność za przestrzeganie krajowych środków transponujących dyrektywę 2003/87/WE oraz obowiązek umorzenia uprawnień zgodnie z art. 3gb i 12 tej dyrektywy („zobowiązania wynikające z EU ETS”), państwa członkowskie zapewniają, by taka organizacja lub osoba została należycie upoważniona przez właściciela statku do wypełnienia zobowiązań wynikających z EU ETS.

2. Na potrzeby ust. 1 taka organizacja lub osoba przedstawia swojemu organowi administrującemu właściwemu dla przedsiębiorstwa żeglugowego dokument wyraźnie wskazujący, że została należycie upoważniona przez właściciela statku do wypełnienia obowiązków wynikających z ETS.

Dokument taki podpisuje zarówno właściciel statku, jak i dana organizacja lub osoba.

Jeżeli dokument ten jest sporządzony w języku innym niż język urzędowy państwa członkowskiego lub innym niż język angielski, należy przedstawić tłumaczenie na język angielski.

Jeżeli dokument jest kopią, musi być ona poświadczona za zgodność z oryginałem przez notariusza lub inną osobę o podobnej funkcji określoną przez organ administrujący właściwy dla przedsiębiorstwa żeglugowego. Jeżeli taką uwierzytelnioną kopię wydano poza państwem członkowskim organu administrującego właściwego dla przedsiębiorstwa żeglugowego, kopia musi zostać zalegalizowana, o ile przepisy prawa krajowego nie stanowią inaczej.

3. Dokument, o którym mowa w ust. 2, zawiera następujące informacje:

4. W przypadku gdy organizacja lub osoba, o których mowa w ust. 1, nie może dostarczyć organowi administrującemu dokumentu, o którym mowa w ust. 2, za podmiot odpowiedzialny za wypełnienie zobowiązań wynikających z ETS uznaje się właściciela statku.

Artykuł 2

1. W przypadku gdy podmiotem, który przejął odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z ETS, jest właściciel statku, organ administrujący właściwy dla przedsiębiorstwa żeglugowego zapewnia, aby właściciel statku przedstawił mu dokument zawierający wykaz statków, w odniesieniu do których właściciel statku przejął odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z ETS i których emisje wchodzą w zakres dyrektywy 2003/87/WE, wraz z odpowiednimi numerami identyfikacyjnymi IMO.

2. W przypadku jakiejkolwiek zmiany w wykazie, o którym mowa w ust. 1, właściciel statku informuje o tym bezzwłocznie swój organ administrujący właściwy dla przedsiębiorstwa żeglugowego i przekazuje temu organowi zaktualizowany dokument wraz z nazwą i numerem zgodnie z programem indywidualnych numerów identyfikacyjnych armatorów i właścicieli rejestrowych IMO nowego przedsiębiorstwa żeglugowego w odniesieniu do każdego ze statków, za które właściciel statku nie ponosi już odpowiedzialności.

Artykuł 3

1. Na potrzeby przypisania przedsiębiorstwa żeglugowego organowi administrującemu właściwemu dla przedsiębiorstwa żeglugowego zgodnie z art. 3gf dyrektywy 2003/87/WE państwem rejestracji przedsiębiorstwa żeglugowego, o którym mowa w art. 3gf tej dyrektywy, jest państwo zarejestrowane w Thetis MRV, specjalnym unijnym systemie informacyjnym obsługującym wdrażanie rozporządzenia (UE) 2015/757.

2. Na potrzeby przypisania przedsiębiorstwa żeglugowego, które nie jest zarejestrowane w państwie członkowskim, organowi administrującemu właściwemu dla przedsiębiorstwa żeglugowego zgodnie z art. 3gf ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE, dane dotyczące zawinięcia do portu opierają się na danych przechowywanych w unijnym systemie SafeSeaNet ustanowionym dyrektywą 2002/59/WE.

W przypadku gdy dane zarejestrowane w systemie SafeSeaNet są niewystarczające do przypisania przedsiębiorstwa żeglugowego, które nie jest zarejestrowane w państwie członkowskim, organowi administrującemu właściwemu dla przedsiębiorstwa żeglugowego, Komisja może wykorzystać dane uzupełniające, takie jak dane z systemu automatycznej identyfikacji, przechowywane przez inne systemy informacyjne.

Artykuł 4

W przypadku gdy pierwszy rejs statku przedsiębiorstwa żeglugowego, które nie jest zarejestrowane w państwie członkowskim, w rozumieniu art. 3gf ust. 1 lit. c) dyrektywy 2003/87/WE, jest rejsem, który rozpoczął się z portu zawinięcia podlegającego jurysdykcji państwa członkowskiego i zakończył się w porcie zawinięcia podlegającym jurysdykcji innego państwa członkowskiego, organem administrującym właściwym dla tego przedsiębiorstwa żeglugowego jest państwo członkowskie, w którym rozpoczął się ten rejs.

Artykuł 5

W przypadku gdy przedsiębiorstwo żeglugowe, które nie jest zarejestrowane w państwie członkowskim, odnotowało największą liczbę zawinięć do portu w co najmniej dwóch państwach członkowskich, organem administrującym właściwym dla przedsiębiorstwa żeglugowego jest to państwo członkowskie, w którym przedsiębiorstwo żeglugowe odnotowało pierwsze zawinięcie do portu spośród rejsów, które rozpoczęły się lub zakończyły w państwach członkowskich z taką samą liczbą zawinięć do portu i które odbyły się w odpowiednich okresach sprawozdawczych.

Datę i godzinę wypłynięcia z portu lub wpłynięcia do portu oblicza się według średniego czasu Greenwich (GMT/UTC).

Artykuł 6

1. W przypadku zmiany organu administrującego właściwego dla przedsiębiorstwa żeglugowego nowy organ administrujący właściwy dla przedsiębiorstwa żeglugowego ma dostęp do wszystkich istotnych informacji na temat tego przedsiębiorstwa żeglugowego. Obejmuje to dostęp do planu monitorowania każdego statku podlegającego przedsiębiorstwu żeglugowemu, do poprzednich sprawozdań na temat wielkości emisji na poziomie statku oraz sprawozdań na poziomie statku, które należy przedłożyć w przypadku zmiany przedsiębiorstwa w odniesieniu do każdego statku podlegającego temu przedsiębiorstwu żeglugowemu, oraz do zagregowanych danych dotyczących emisji na poziomie przedsiębiorstwa z poprzednich okresów monitorowania.

2. Organ administrujący właściwy dla przedsiębiorstwa żeglugowego, który odpowiadał za dane przedsiębiorstwo przed zmianą, o której mowa w ust. 1, wykazuje należytą staranność w przekazywaniu nowemu organowi administrującemu właściwemu dla przedsiębiorstwa żeglugowego, na jego wniosek, wszelkich innych istotnych dokumentów lub informacji dotyczących tego przedsiębiorstwa żeglugowego.

3. Organ administrujący właściwy dla przedsiębiorstwa żeglugowego, który odpowiadał za dane przedsiębiorstwo przed zmianą, o której mowa w ust. 1, ma, w stosownych przypadkach, dostęp do informacji dotyczących okresu, w którym odpowiadał za dane przedsiębiorstwo żeglugowe, w szczególności do celów związanych z prowadzeniem postępowań w sprawie kar za naruszenia przepisów krajowych przyjętych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE oraz kar, o których mowa w art. 16 ust. 3 tej dyrektywy.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.