ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2023/2537
z dnia 15 września 2023 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2019/856 uzupełniające dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do działania funduszu innowacyjnego
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (1), w szczególności jej art. 10a ust. 8 akapit dziewiętnasty,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) | Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 (2) zmieniła dyrektywę 2003/87/WE, rozszerzając zakres projektów, które mogą być objęte wsparciem z funduszu innowacyjnego, określając sposób oceny projektów ubiegających się o wsparcie z funduszu innowacyjnego oraz wzmacniając zarządzanie funduszem innowacyjnym. Dyrektywa (UE) 2023/959 umożliwia również Komisji przyznawanie wsparcia w ramach funduszu innowacyjnego w drodze przetargu konkurencyjnego. |
(2) | W komunikacie Komisji z 1 lutego 2023 r.„Plan przemysłowy Zielonego Ładu na miarę epoki neutralności emisyjnej” (3) przewidziano rozpoczęcie jesienią 2023 r. pierwszego przetargu konkurencyjnego w ramach funduszu innowacyjnego na wsparcie produkcji wodoru odnawialnego. Cel ten potwierdzono w komunikacie Komisji z dnia 16 marca 2023 r. dotyczącym Europejskiego Banku Wodoru (4). |
(3) | W świetle zmiany dyrektywy 2003/87/WE i celów przedstawionych w tych komunikatach konieczna jest zmiana rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/856 (5). |
(4) | W rozdziale II rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/856 określono zasady przyznawania dotacji w ramach funduszu innowacyjnego. Od publikacji pierwszego zaproszenia do składania wniosków 3 lipca 2020 r. zasady te ogólnie okazały się skuteczne. Należy je jednak zmienić w taki sposób, aby były zgodne z nowymi wymogami dyrektywy 2003/87/WE zmienionej dyrektywą (UE) 2023/959, oraz aby na podstawie doświadczenia zdobytego przez kilka ostatnich lat poprawić skuteczność i efektywność procedury udzielenia dotacji. |
(5) | W przypadku zaproszeń dotyczących projektów na małą skalę wpływała zbyt niska liczba wniosków, głównie ze względu na fakt, że projekty na małą skalę mają łatwiejszy dostęp do finansowania na poziomie krajowym, tymczasem w przypadku zaproszeń dotyczących projektów na dużą skalę wpływała zbyt wysoka liczba wniosków. Należy zatem zmienić definicję projektów na małą skalę tak, aby włączyć do niej projekty, których łączne wydatki kapitałowe nie przekraczają 20 000 000 EUR, i wprowadzić nową kategorię projektów na średnią skalę, aby rozwiązać zarówno problem zbyt niskiej, jak i zbyt wysokiej liczby wniosków, umożliwić wybór projektów z zakresu projektów o podobnej wielkości, i wesprzeć tym samym projekty o najwyższej jakości spośród projektów wszystkich rozmiarów na poziomie UE. |
(6) | Dyrektywa 2003/87/WE przewiduje, że dotacje nieprzyznawane w drodze przetargu konkurencyjnego mogą obejmować maksymalnie 60 % odnośnych kosztów projektu. Obliczając odnośne koszty, należy dokonać rozróżnienia między przychodami gospodarczymi a korzyściami operacyjnymi projektów, aby ustalić poprawną wartość odnośnych kosztów, które można objąć wsparciem. Powinno być również możliwe wskazanie w decyzji o ogłoszeniu zaproszenia do składania wniosków, że obliczanie odnośnych kosztów odbywa się poprzez porównanie szacunkowych kosztów projektu ze scenariuszem kontrfaktycznym zakładającym produkcję konwencjonalną, w zależności od charakteru zaproszenia i przeszłych doświadczeń. |
(7) | Aby uniknąć nadmiernej rekompensaty w przypadku projektów na małą skalę o istotnych przychodach gospodarczych, nie należy obliczać ich odnośnych kosztów jako łącznych kosztów wydatków kapitałowych. Tę samą metodę obliczania odnośnych kosztów należy stosować do wszystkich projektów, zapewniając sprawiedliwe i równe traktowanie wnioskodawców, uwzględniając również wzrost pułapu łącznych wydatków kapitałowych w przypadku projektów na małą skalę. Ta metoda obliczania powinna również lepiej uwzględnić projekty, które opierają się na wysokim poziomie zużycia odnawialnej energii elektrycznej, gdyż koszty operacyjne takich projektów zostaną uwzględnione przy obliczaniu odnośnych kosztów. |
(8) | Niektóre innowacyjne projekty mogą pozytywnie oddziaływać na klimat w znacznie większym stopniu, niż tylko poprzez redukcję emisji gazów cieplarnianych. Ma to na przykład miejsce w przypadku projektów służących redukcji emisji sadzy w sektorze morskim, które to emisje stanowią 75 % wpływu żeglugi na klimat niezwiązanego z dwutlenkiem węgla. Ma to również miejsce w przypadku projektów w sektorze lotnictwa, które służą redukcji wpływu na klimat innych gazów niż gazy cieplarniane, które to gazy mają dwa do czterech razy większy wpływ na klimat niż dwutlenek węgla. Należy zatem zmienić kryterium dotyczące potencjału redukcji emisji gazów cieplarnianych, aby obejmowało ono takie szerzej zakrojone korzyści dla klimatu wykraczające poza redukcję emisji gazów cieplarnianych w kryteriach stosowanych do oceny projektów. |
(9) | Należy również rozszerzyć kryterium dotyczące potencjału technicznego i potencjału rynku w zakresie powszechnego stosowania lub ponownego zastosowania, aby uwzględnić potencjał proponowanych projektów w zakresie wpływu na wiele czynników środowiskowych jak również wkład tych projektów w osiągnięcie unijnych celów dotyczących zerowego poziomu zanieczyszczeń i obiegu zamkniętego. |
(10) | Należy zmienić kryterium oszczędności kosztowej, aby wskazać sposób uwzględniania w obliczeniach innego publicznego wsparcia. |
(11) | Projekty z zakresu gospodarki morskiej są objęte wsparciem z funduszu innowacyjnego jeszcze przed włączeniem emisji z obszarów morskich do unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji („EU ETS”), które nastąpi w 2024 r., jeżeli obejmują korzystanie z odnawialnych źródeł energii lub magazynowanie energii. Do 2030 r. należy przeznaczyć 20 mln uprawnień z EU ETS, aby wspierać obniżanie emisyjności gospodarki morskiej. Należy ponadto poświęcić szczególną uwagę w ramach funduszu innowacyjnego projektom w sektorach objętych mechanizmem dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2. |
(12) | W świetle nowych rodzajów projektów i sektorów kwalifikujących się do wsparcia z funduszu innowacyjnego Komisja może ogłosić specjalne zaproszenia lub tematy dla niektórych sektorów. W kontekście tych zaproszeń do składania wniosków dotyczących konkretnego sektora lub tematów można zastosować dodatkowe kryteria lub wymogi przyznawania dotacji służące ocenie potencjalnego wkładu proponowanych projektów w realizację celów i priorytetów Europejskiego Zielonego Ładu. Takie dodatkowe kryteria lub wymogi przyznawania dotacji mogą obejmować potencjalny wkład projektu w zapewnienie UE dostępu do bezpiecznych i zrównoważonych dostaw technologii neutralnych emisyjnie niezbędnych do ochrony odporności systemu energetycznego UE i wspierania tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy. |
(13) | Z uwagi na techniczny charakter projektów ubiegających się o wsparcie z funduszu innowacyjnego komisja oceniająca powinna składać się z niezależnych zewnętrznych ekspertów posiadających wiedzę fachową niezbędną do jak najlepszej oceny wniosków. Dzięki włączeniu niezależnych zewnętrznych ekspertów można dostosować wiedzę fachową do rodzajów projektów lub sektorów, których dotyczy zaproszenie do składania wniosków w sprawie projektów, i odpowiednio rozpatrzyć znaczną liczbę wniosków. Należy zmienić art. 12 i 12a w taki sposób, aby doprecyzować, że oceny wniosków może dokonywać komisja oceniająca składająca się w całości lub w części z niezależnych zewnętrznych ekspertów. |
(14) | Z uwagi na ograniczoną liczbę projektów, które kwalifikują się obecnie do pomocy w zakresie opracowywania projektu, oraz w celu rozszerzenia zakresu takiej pomocy powinno być możliwe ubieganie się o pomoc w zakresie opracowywania projektu w przypadku wszelkich projektów wchodzących w zakres funduszu innowacyjnego niezależnie od tego, czy wcześniej ubiegano się już o udzielenie dotacji z funduszu innowacyjnego na te projekty. Aby pomoc ta była jednak skuteczna, pomoc w zakresie opracowywania projektu należy przyznać wyłącznie tym projektom, które wykazują wystarczający stopień innowacji oraz potencjał do znacznego ograniczenia wpływu na klimat i do powszechnego stosowania. Kryteria kwalifikowalności i kryteria przyznawania dotacji powinny być spójne z wymogami określonymi w zmienionej dyrektywie 2003/87/WE. Aby utrzymać synergie między procedurą udzielenia dotacji i mechanizmem udzielania pomocy w zakresie opracowywania projektu, powinna istnieć możliwość decydowania o tym, czy wnioski wnioskodawców, którzy uczestniczyli w zaproszeniu do składania wniosków i spełnili kryteria dotyczące skuteczności redukcji emisji i innowacji, mogą być automatycznie rozpatrywane pod kątem pomocy w zakresie opracowywania projektu, jeżeli wnioskodawcy ci wyrażą takie życzenie. W celu odzwierciedlenia oddzielenia pomocy w zakresie opracowywania projektu od procedury udzielenia dotacji należy zmienić przepisy dotyczące procedury wyboru. |
(15) | W zmienionej dyrektywie 2003/87/WE przewidziano, że w ramach funduszu innowacyjnego można przyznać wsparcie w drodze przetargu konkurencyjnego na produkcję produktów niskoemisyjnych lub bezemisyjnych, co obejmuje produkty, które można wykorzystać do redukcji emisji z działalności. Należy zatem określić podstawowy zestaw zasad regulujących udzielanie wsparcia w drodze przetargu konkurencyjnego. Przetarg konkurencyjny powinien w szczególności przyczyniać się do realizacji nowego celu funduszu innowacyjnego, jakim jest zwiększanie skali innowacyjnych technik, procesów i technologii z myślą o ich szerokim wdrożeniu w całej UE. |
(16) | W świetle Planu przemysłowego Zielonego Ładu na miarę epoki neutralności emisyjnej i komunikatu w sprawie Europejskiego Banku Wodoru wsparcie udzielone w drodze pierwszego przetargu konkurencyjnego powinno przyjąć formę stałych premii. Należy wybrać wnioskodawców oferujących najniższą cenę oferty i zawrzeć z nimi kontrakt na stałą premię, na mocy której producentowi zapewnia się wsparcie w formie stałej kwoty za jednostkę wytworzonego produktu. Kwota każdej stałej premii powinna być równa zaoferowanej przez wnioskodawców cenie oferty. Stałe premie należy uznać za dotacje w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6) („rozporządzenie finansowe”). |
(17) | Komisja powinna zaplanować każdy przetarg konkurencyjny zgodnie z zasadami otwartości, jasności, przejrzystości i niedyskryminacji, oraz mając na celu zminimalizowanie ryzyka składania ofert o charakterze spekulacyjnym. Plan każdego przetargu konkurencyjnego powinien zawierać główne parametry ekonomiczne mające bezpośredni wpływ na strukturę zachęt i zachowanie oferentów będących potencjalnymi wnioskodawcami projektów, i należy je opublikować z wystarczającym wyprzedzeniem w stosunku do publikacji zaproszenia do składania wniosków, aby umożliwić efektywną konkurencję. Należy unikać korekt ex post wyniku procedury przetargowej, takich jak późniejsze negocjacje wyników przetargu lub racjonowanie. |
(18) | W celu zapewnienia wystarczającej i efektywnej konkurencji między wnioskodawcami przetarg konkurencyjny powinien mieć maksymalny budżet lub maksymalny wolumen stanowiące wiążące ograniczenie, aby można było się spodziewać, że nie wszyscy wnioskodawcy otrzymają wsparcie. W przypadku wpłynięcia zbyt niskiej liczby wniosków w przetargu konkurencyjnym należy dostosować plan kolejnego przetargu konkurencyjnego w taki sposób, aby zapewnić efektywną konkurencję. |
(19) | Każdy przetarg konkurencyjny (w tym definicja i wymogi dotyczące produktu niskoemisyjnego lub bezemisyjnego, na który można przyznać wsparcie) powinien być zaplanowany w taki sposób, aby wybrano jedynie te projekty, które mają potencjał redukcji emisji w kilku sektorach i przyczynienia się do realizacji unijnych celów w dziedzinie klimatu i energii oraz unijnych celów dotyczących zerowego poziomu zanieczyszczeń i obiegu zamkniętego. Produkt będący przedmiotem przetargu powinien mieć potencjał do szerokiego zastosowania i do ograniczenia kosztów przechodzenia na gospodarkę neutralną dla klimatu w sektorach, których dotyczy. Należy ponadto nadać priorytet produktom, które mają potencjał w zakresie wpływu na wiele czynników środowiskowych. |
(20) | W odniesieniu do każdego przetargu konkurencyjnego Komisja powinna jasno określić wymogi dotyczące kwalifikacji, które wniosek musi spełnić, aby został sklasyfikowany. Takie wymogi dotyczące kwalifikacji powinny ograniczać się do tego, co niezbędne do zapewnienia przeprowadzenia skutecznego przetargu konkurencyjnego i realizacji proponowanych projektów zgodnie z celami zaproszenia do składania wniosków i z prawem Unii. |
(21) | Wnioski spełniające wymogi dotyczące kwalifikacji należy sklasyfikować od najniższej do najwyższej ceny oferty. Powinna istnieć możliwość, aby w wyjątkowych przypadkach skorzystać z dodatkowych kryteriów klasyfikacji wniosków, pod warunkiem że cena oferty w bezpośrednim ujęciu względem produktu lub celu będących przedmiotem przetargu konkurencyjnego stanowi co najmniej 70 % wagi kryteriów klasyfikacji. |
(22) | Projekty obejmujące produkcję produktów niskoemisyjnych lub bezemisyjnych mogą już teraz korzystać ze wsparcia o różnym poziomie w poszczególnych państwach członkowskich. Aby zapewnić równe warunki działania między wnioskodawcami i wybór najbardziej opłacalnych projektów, należy umożliwić ograniczenie możliwości uczestniczenia w przetargu konkurencyjnym projektów, które korzystają już z publicznego wsparcia na produkcję niskoemisyjnych lub bezemisyjnych produktów. Ograniczenie takie należy wyraźnie określić w decyzji o ogłoszeniu zaproszenia do składania wniosków. |
(23) | Aby uniknąć składania ofert o charakterze spekulacyjnym oraz zapewnić uczciwość i wysoką jakość wniosków, jak również ułatwić ocenę wniosków poprzez stosowanie łagodniejszej kontroli stopnia zaawansowania projektu, można wprowadzić wymóg wpłacenia kaucji. Kaucje powinny przyjąć formę depozytów gotówkowych, gwarancji bankowych, gwarancji ze strony spółki dominującej lub inną powszechnie stosowaną formę gwarancji. |
(24) | Aby wdrożyć „aukcję jako usługę” (unijną platformę aukcyjną, o której mowa w komunikacie w sprawie Europejskiego Banku Wodoru), organ wykonawczy odpowiedzialny za klasyfikację wniosków może być zobowiązany do sklasyfikowania wniosków, których cena oferty przewyższa cenę rozliczenia, tak aby projekty te mogły korzystać ze wsparcia państw członkowskich w kontekście aukcji jako usługi. |
(25) | Zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Komisja, w odpowiedzi na stosowny wniosek, udziela pomocy technicznej państwom członkowskim o niskim stopniu faktycznego uczestnictwa w projektach finansowanych w ramach funduszu innowacyjnego. Taka pomoc techniczna powinna zwiększyć zdolności państwa członkowskiego we wspieraniu na stosownych terytoriach starań wnioskodawców projektów w składaniu wniosków o finansowanie z funduszu innowacyjnego, aby poprawić rzeczywisty zakres geograficzny uczestnictwa w funduszu innowacyjnym i podnieść ogólną jakość przedkładanych projektów. Zgodnie z art. 110 rozporządzenia finansowego Komisja określa kwotę dostępną na potrzeby pomocy technicznej na rzecz państw członkowskich i wykaz państw członkowskich kwalifikujących się do uzyskania pomocy technicznej. Państwami członkowskimi kwalifikującymi się do uzyskania pomocy technicznej powinny być te państwa, które mają najniższy stosunek wsparcia z funduszu innowacyjnego uzyskanego przez projekty na ich terytorium (zarówno pod względem liczby, jak i kwoty pieniężnej) do ich udziału zweryfikowanych emisji w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji w latach 2013-2020. Wykaz kwalifikujących się państw członkowskich należy aktualizować co najmniej raz na dwa lata. |
(26) | Zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Komisja dąży do synergii między funduszem innowacyjnym a programem ramowym w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont Europa”, a w stosownych przypadkach między funduszem innowacyjnym a innymi programami unijnymi. Należy zatem wymagać od organu wykonawczego, aby sprzyjał synergii między funduszem innowacyjnym a innymi zarządzanymi przez niego programami finansowania unijnego. |
(27) | Aby zapewnić widoczność finansowania z funduszu innowacyjnego, wnioskodawcy projektów powinni promować swoje projekty, ich rezultaty i wpływ, a także jasno wskazać źródło otrzymanego wsparcia, korzystając z elementów promocyjnych uzgodnionych wcześniej z organem wykonawczym. |
(28) | Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2019/856, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zmiany w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/856
W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/856 wprowadza się następujące zmiany:
1) | w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) | w art. 3 dodaje się lit. aa) w brzmieniu:
|
3) | w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:
|
4) | tytuł rozdziału II otrzymuje brzmienie:
|
5) | art. 5 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 5 Odnośne koszty Do celów art. 10a ust. 8 akapit szesnasty zdanie piąte dyrektywy 2003/87/WE odnośne koszty są dodatkowymi kosztami netto, które ponosi wnioskodawca projektu w wyniku stosowania technologii innowacyjnej związanej z redukcją lub unikaniem emisji gazów cieplarnianych. Dodatkowe koszty netto oblicza się jako różnicę między (i) najlepszym szacunkiem kosztów gospodarczych (obejmujących inwestycje i eksploatację) oraz przychodów gospodarczych i korzyści operacyjnych a (ii) najlepszym szacunkiem kosztów i przychodów gospodarczych i korzyści operacyjnych projektu stosującego technologię konwencjonalną o takiej samej zdolności pod względem skutecznej produkcji analogicznego produktu końcowego. Komisja może również zdecydować, aby odnośnymi kosztami były dodatkowe koszty netto obliczane jako różnica między najlepszym szacunkiem (i) kosztów gospodarczych (obejmujących inwestycje i eksploatację) i (ii) przychodów gospodarczych i korzyści operacyjnych.”; |
6) | w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:
|
7) | w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:
|
8) | w art. 10 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. W przypadku zastosowania dwuetapowej procedury składania wniosków, składa się ona z poniższych następujących po sobie etapów:
3. W przypadku gdy zastosowanie ma jednoetapowa procedura składania wniosków, wnioskodawca projektu składa pełny wniosek opisany w ust. 2 akapit trzeci.” |
9) | w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:
|
10) | w art. 12 wprowadza się następujące zmiany:
|
11) | w art. 12a wprowadza się następujące zmiany:
|
12) | po art. 12b dodaje się tytuł rozdziału w brzmieniu: „ROZDZIAŁ IIa Pomoc w zakresie opracowywania projektu ”; |
13) | art. 13 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 13 Pomoc w zakresie opracowywania projektu 1. Komisja, po przeprowadzeniu konsultacji z państwami członkowskimi zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. c), określa maksymalną kwotę wsparcia z funduszu innowacyjnego dostępną do celów pomocy w zakresie opracowywania projektu. 2. Komisja może przyznać pomoc w zakresie opracowywania projektu w formie pomocy technicznej każdemu projektowi objętemu zakresem funduszu innowacyjnego, jak określono w art. 10a ust. 8 akapity pierwszy i szósty dyrektywy 2003/87/WE. 3. W ramach pomocy w zakresie opracowywania projektu mogą być finansowane następujące działania:
4. Jeżeli pomoc w zakresie opracowywania projektu jest wdrażana w ramach zarządzania pośredniego, podmiot wdrażający przeprowadza procedurę wyboru i podejmuje decyzję o przyznaniu pomocy w zakresie opracowywania projektu po konsultacji z Komisją. Kryteria przyznawania pomocy uwzględniają stopień innowacyjności w stosunku do stanu techniki, potencjał znacznego ograniczenia wpływu na klimat i wspierania powszechnego stosowania, dojrzałość, a także zrównoważenie pod względem geograficznym i sektorowym w odniesieniu do portfela finansowanych projektów.”; |
14) | dodaje się rozdział IIb w brzmieniu: „ROZDZIAŁ IIb Przepisy szczegółowe mające zastosowanie do przetargów konkurencyjnych Artykuł 13a Plan i zasady przetargu konkurencyjnego 1. Komisja określa plan przetargu konkurencyjnego zgodnie z zasadami otwartości, jasności, przejrzystości i niedyskryminacji. 2. Plany przetargów konkurencyjnych opracowuje się w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko składania ofert spekulacyjnych. 3. W odniesieniu do wszystkich przetargów konkurencyjnych określa się maksymalny budżet lub maksymalny wolumen, które stanowią wiążące ograniczenie. Przetargi konkurencyjne, w których liczba oferentów jest niewystarczająca, są dostosowywane w taki sposób, aby przywrócić efektywną konkurencję w kolejnych przetargach konkurencyjnych. 4. Plan przetargu konkurencyjnego publikuje się z odpowiednim wyprzedzeniem przed publikacją zaproszenia do składania wniosków, aby umożliwić efektywną konkurencję. Artykuł 13b Zaproszenia do składania wniosków 1. Wnioskodawców projektów zaprasza się do składania wniosków w ramach przetargu konkurencyjnego za pośrednictwem otwartych zaproszeń do składania wniosków ogłaszanych przez Komisję. 2. Przed przyjęciem decyzji o ogłoszeniu zaproszenia do składania wniosków Komisja przeprowadza z państwami członkowskimi konsultacje dotyczące projektu decyzji. 3. W decyzji Komisji o ogłoszeniu zaproszenia do składania wniosków wyraźnie określa się następujące elementy:
Artykuł 13c Wymogi dotyczące kwalifikacji 1. W procedurze klasyfikacji określonej w art. 13d uwzględniane są wyłącznie wnioski spełniające wymogi dotyczące kwalifikacji. 2. Wymogi dotyczące kwalifikacji mają na celu zapewnienie, aby wnioskodawcy projektów uczestniczący w przetargu konkurencyjnym mogli zrealizować projekt, którego dotyczy wniosek, zgodnie z planem przetargu konkurencyjnego, warunkami zaproszenia do składania wniosków i celami określonymi w art. 3 oraz zgodnie z prawem UE. 3. Wymogi dotyczące kwalifikacji są ograniczone do tego, co jest konieczne do osiągnięcia celów przetargu konkurencyjnego oraz zapewnienia najwyższego stopnia konkurencji i jakości składanych wniosków. 4. Wymogi dotyczące kwalifikacji mogą stanowić kryteria kwalifikowalności, kwalifikacji i wyboru w rozumieniu rozporządzenia finansowego. Artykuł 13d Procedura klasyfikacji 1. Wnioski spełniające wymogi dotyczące kwalifikacji zostają sklasyfikowane w kolejności od najniższej do najwyższej oferowanej ceny, chyba że zastosowane zostaną dodatkowe kryteria zgodnie z ust. 2. 2. Komisja może w wyjątkowych przypadkach podjąć decyzję o zastosowaniu dodatkowych kryteriów klasyfikacji wniosków, pod warunkiem że cena oferty, umieszczona w bezpośrednim związku z produktem lub celem stanowiącym przedmiot przetargu konkurencyjnego, stanowi co najmniej 70 % wagi kryteriów klasyfikacji. Stosowanie dodatkowych kryteriów musi być jasno określone w zaproszeniu do składania wniosków i uzasadnione charakterem produktu będącego przedmiotem przetargu oraz celami zaproszenia. 3. Organ wykonawczy sporządza wykaz wstępnie wybranych wniosków i przekazuje go Komisji. Wykaz ten zawiera:
4. Na wniosek Komisji organ wykonawczy przekazuje również klasyfikację wniosków, które spełniają wymogi dotyczące kwalifikacji, ale których cena jest wyższa od ceny rozliczenia. 5. Na podstawie informacji przekazanych na podstawie ust. 3 Komisja, po przeprowadzeniu konsultacji z państwami członkowskimi zgodnie z art. 21 ust. 2, przyjmuje decyzję o przyznaniu wsparcia, w której określa wsparcie, które ma zostać udzielone wybranym wnioskom, i - w stosownych przypadkach - sporządza listę rezerwową. Artykuł 13e Kumulacja 1. W przypadku każdego przetargu konkurencyjnego Komisja może podjąć decyzję o ograniczeniu możliwości kumulowania przez wnioskodawcę projektu wsparcia przyznanego na podstawie przetargu konkurencyjnego z finansowaniem unijnym lub krajowym wsparciem publicznym. 2. Wszelkie ograniczenia przyjęte na podstawie ust. 1 ograniczają się do tego, co jest konieczne do zapewnienia równych warunków działania i osiągnięcia celów danego przetargu konkurencyjnego. 3. Zakres i uzasadnienie ograniczeń, o których mowa w ust. 1, zostają jasno określone w projekcie decyzji przedłożonym państwom członkowskim zgodnie z art. 13b ust. 2, a także w opublikowanym planie przetargu konkurencyjnego, o którym mowa w art. 13a ust. 4. Artykuł 13f Kaucje 1. Komisja może zażądać kaucji, zgodnie z art. 10a ust. 8a dyrektywy 2003/87/WE, w formie gwarancji finansowej w celu ograniczenia ryzyka składania ofert spekulacyjnych lub zachęcenia wnioskodawców projektów do realizacji proponowanego projektu w terminie i zgodnie z wnioskiem. 2. Zatrzymane kaucje są przekazywane do funduszu innowacyjnego jako zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel zgodnie z art. 21 ust. 5 rozporządzenia finansowego.”; |
15) | dodaje się rozdział IIc w brzmieniu: „ROZDZIAŁ IIc Przepisy szczegółowe mające zastosowanie do pomocy technicznej udzielanej państwom członkowskim o niskim poziomie skutecznego uczestnictwa Artykuł 13g Pomoc techniczna udzielana państwom członkowskim o niskim poziomie skutecznego uczestnictwa 1. Państwa członkowskie o najniższym stosunku wsparcia z funduszu innowacyjnego uzyskanego przez projekty na ich terytorium do ich udziału w zweryfikowanych emisjach w ramach EU ETS w latach 2013-2020 mogą kwalifikować się do pomocy technicznej udzielanej przez Komisję zgodnie z art. 10a ust. 8 akapit czternasty dyrektywy 2003/87/WE. 2. Komisja, po konsultacji z państwami członkowskimi zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. d), określa maksymalną kwotę wsparcia z funduszu innowacyjnego dostępną na pomoc techniczną, a także sporządza wykaz państw członkowskich kwalifikujących się do pomocy technicznej. Wykaz kwalifikujących się państw członkowskich należy następnie aktualizować przynajmniej raz na dwa lata.”; |
16) | tytuł rozdziału III otrzymuje brzmienie: „Przepisy szczegółowe mające zastosowanie do innych form wsparcia z funduszu innowacyjnego”; |
17) | w art. 18 wprowadza się następujące zmiany:
|
18) | w art. 19 wprowadza się następujące zmiany:
|
19) | art. 20 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Z zastrzeżeniem przepisów dyrektywy 2003/87/WE, dochody funduszu innowacyjnego pozostające na koniec okresu kwalifikowalności w odniesieniu do wspieranych projektów przeznacza się na wspieranie nowych projektów, które spełniają kryteria kwalifikowalności określone w art. 10a ust. 8 tej dyrektywy, do czasu gdy wszystkie dochody zostaną wydane na cele funduszu innowacyjnego.” |
20) | w art. 21 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
21) | w art. 23 uchyla się ust. 5 i 6; |
22) | art. 24 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W 2025 r., a następnie co każde pięć lat, Komisja przeprowadza ocenę działania funduszu innowacyjnego. Ocena ta skupia się m.in. na ocenie synergii między funduszem innowacyjnym a innymi istotnymi programami UE, w szczególności programem ramowym UE w zakresie badań naukowych i innowacji (w tym programami »Horyzont Europa« i »Horyzont 2020«), jak również na procedurze wypłaty wsparcia z funduszu innowacyjnego.” |
23) | w art. 27 wprowadza się następujące zmiany:
|
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 15 września 2023 r.
W imieniu Komisji
Przewodnicząca
Ursula VON DER LEYEN
(1) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz decyzję (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 134).
(3) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Plan przemysłowy Zielonego Ładu na miarę epoki neutralności emisyjnej (COM(2023) 62 final).
(4) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie Europejskiego Banku Wodoru (COM(2023) 156 final).
(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/856 z dnia 26 lutego 2019 r. uzupełniające dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do działania funduszu innowacyjnego (Dz.U. L 140 z 28.5.2019, s. 6).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00