Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2023 nr 169 str. 1
Wersja aktualna od 2023-07-05
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2023 nr 169 str. 1
Wersja aktualna od 2023-07-05
Akt prawny
obowiązujący
ZAMKNIJ close

Alerty

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2023/1404

z dnia 3 lipca 2023 r.

nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz beczek ze stali nierdzewnej do wielokrotnego napełniania pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (1) („rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 9 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

1. PROCEDURA

1.1. Wszczęcie postępowania

1.2. Środki tymczasowe

1.3. Dalsze postępowanie

1.4. Kontrola wyrywkowa

1.5. Okres objęty dochodzeniem i okres badany

2. PRODUKT OBJĘTY DOCHODZENIEM, PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

2.1. Produkt objęty dochodzeniem

2.2. Produkt objęty postępowaniem

2.3. Produkt podobny

3. DUMPING

3.1. Wartość normalna

3.1.1. Istnienie znaczących zakłóceń

3.1.2. Kraj reprezentatywny

3.1.3. Źródła, na podstawie których ustalono poziom niezniekształconych kosztów czynników produkcji

Dozowniki

(46)

Po opublikowaniu rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych dwaj producenci eksportujący objęci próbą twierdzili, że stosowanie tylko jednego kodu HS 848190 w odniesieniu do dozowników (zaworów stosowanych do regulacji ciśnienia gazu wewnątrz beczki), jak uczyniono na etapie tymczasowym, nie było prawidłowe. Twierdzili, że Komisja powinna była zastosować kod HS 848180 lub oba kody, ponieważ europejscy producenci dozowników dokonywali wywozu tech produktów do chińskich producentów beczek w ramach obu kodów. Twierdzili ponadto, że dozownik jest samodzielną jednostką, a nie elementem dystrybutora piwa. Dozowniki sprzedaje się ponadto na sztuki. Fakt, że w nomenklaturze brazylijskiej w ramach kodu HS 848180 jako miarę ilości stosuje się sztukę/artykuł, a w ramach kodu HS 848190 - kilogram, świadczy o tym, że w przypadku pierwszego kodu HS cena byłaby odpowiedniejszą wartością odniesienia.

(47)

W toku dochodzenia wykazano, że dwaj eksporterzy objęci próbą dokonywali przywozu dozowników z Unii, jeden w ramach kodu HS 848180, a drugi w ramach kodu HS 848190. W celu dokonania wyboru surowca podobnego do surowca używanego przez producentów eksportujących objętych próbą Komisja wykorzystała opisy dotyczące brazylijskich danych statystycznych, aby określić, w ramach których kodów dozowniki można uwzględnić w danych dotyczących przywozu odnoszących się do wybranego kraju reprezentatywnego. W związku z tym, biorąc pod uwagę fakt, że istnieją różne rodzaje dozowników do beczek oraz uwzględniając ich interfejs i stopień współzależności z urządzeniami dozującymi, Komisja postanowiła zastosować ośmiocyfrowe kody o węższym zakresie obejmujące elementy obu kodów HS (HS 848190 i HS 848180), którym mogą podlegać dozowniki, a mianowicie kody towaru 84819090 (części kranów, inne urządzenia kanalizacyjne itp. - jedyny kod stosowany na etapie tymczasowym), a także 84818031 (inne zawory do urządzeń gazowych o ciśnieniu roboczym poniżej 50 megabarów, z zabezpieczeniem termoelektrycznym) oraz 84818039 (inne zawory stosowane w urządzeniach gazowych).

(48)

Po ostatecznym ujawnieniu producenci eksportujący objęci próbą powtórzyli swoje argumenty przedstawione na etapie tymczasowym dotyczące klasyfikacji dozowników bez przedstawienia jakichkolwiek dodatkowych dowodów. Podkreślili również, że kody 84818031 i 84818039 nie były prawidłowymi kodami dla dozowników, ponieważ opisywały one zawory gazowe, podczas gdy zawory wykorzystywane w dozownikach były zaworami do piwa w postaci ciekłej. Strony stwierdziły, że biorąc pod uwagę fakt, że klasyfikacja dozowników wzbudzała wątpliwości, a statystyki dotyczące przywozu w Brazylii były niewiarygodne, za jedyną odpowiednią wartość odniesienia dla dozowników należałoby uznać ich własną cenę zakupu od unijnych producentów dozowników, zgodnie z przekazanymi przez nie odpowiedziami na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(49)

Jak wspomniano w motywie 84 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dozownik beczki jest zaprojektowany z myślą o utrzymaniu gazu pod ciśnieniem wewnątrz beczki oraz do nalewania gazowanej cieczy z możliwością regulowania jej przepływu. Za funkcję tę odpowiada głównie mechanizm umieszczony wewnątrz dozownika beczki, który składa się z zaworu lub dwóch zaworów. Z tego względu Komisja uznała, że dozownik można uznać za element dystrybutorów piwa na gaz wchodzących w zakres pozycji HS 8481, która obejmuje kody brazylijskiej nomenklatury celnej 84818031 i 84818039.

(50)

Co więcej, nawet jeżeli eksporterzy objęci próbą kupowali od 45 % do 60 % dozowników z Unii, w przedstawionych przez nich odpowiedziach nie przedstawiono żadnych odpowiednich dowodów wymaganych zgodnie z kwestionariuszem (takich jak umowa kupna lub faktury) na poparcie twierdzenia dotyczącego niezniekształconych cen zakupu w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Podobnie żaden z eksporterów objętych próbą nie dokonał rozróżnienia wykorzystywanych przez siebie dozowników i nie wskazał w danych dotyczących kosztów, czy były one pozyskiwane na rynku krajowym, czy też pochodziły z Unii, nawet w przypadkach gdy kwestionariusz zapewniał taką możliwość. W związku z tym argumenty stron zostały odrzucone.

Koszty pracy

(51)

Na etapie tymczasowym Komisja wykorzystała dane statystyczne Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) (10) w celu ustalenia niezniekształconych kosztów pracy w odniesieniu do rzeczywistych godzin pracy w Brazylii. Producenci eksportujący objęci próbą wykryli jednak błędy w dostosowaniach dokonanych w celu włączenia obciążeń socjalnych do kosztów pracy, co sugeruje, że nieprawidłowo obliczono koszty pracy. Twierdzili ponadto, że z danych statystycznych MOP wynika, że w Brazylii liczba godzin przepracowanych w tygodniu wynosi 39,09, natomiast w pozostałych źródłach informacji wskazano, że liczba godzin przepracowanych w ciągu tygodnia wynosi 44. Według nich rozbieżność ta wynikała z faktu, że MOP odliczyła już dni ustawowo wolne od pracy i dni wolne od pracy w skali roku. W związku z tym zasugerowali, że albo Komisja nie powinna była korygować tygodniowego czasu pracy wskazanego przez MOP o urlopy i dni ustawowo wolne od pracy, albo powinna była przyjąć 44-godzinny tygodniowy czas pracy jako podstawę do obliczenia wartości odniesienia dla kosztów pracy.

(52)

Komisja przeprowadziła zatem bardziej szczegółowy przegląd wartości odniesienia MOP. Z dalszej analizy kosztów pracy przeprowadzonej przez Komisję wynika, że zaniżono wartości zarobków określone w zestawie danych MOP, ponieważ nie uwzględniono faktu, że brazylijscy pracownicy otrzymywali trzynastomiesięczne wynagrodzenie za przepracowany rok, ani faktu, że zestaw zawierał jedynie dane dotyczące średnich kosztów pracy w Brazylii w przemyśle wytwórczym, niezależnie od wielkości lub szczególnej działalności przedsiębiorstwa.

(53)

Z drugiej strony Komisja ustaliła, że brazylijski Instytut Geografii i Statystyki (ang. Institute of Geography and Statistics - IBGE) (11) zarejestrował szczegółowe koszty pracy, w tym koszty pełnego przystosowania społecznego (odpowiadając tym samym na wstępne twierdzenie producentów eksportujących objętych próbą), w centralnym rejestrze przedsiębiorstw wraz z danymi dotyczącymi szczegółowej działalności gospodarczej (produkcja opakowań metalowych) i wielkości przedsiębiorstwa odpowiadającej wielkości dwóch producentów eksportujących objętych próbą w Chinach. Komisja podjęła zatem decyzję o wykorzystaniu najnowszych dostępnych danych IBGE z 2020 r. skorygowanych o wskaźnik kosztów pracy na 2021 r. na ostatecznym etapie dochodzenia, aby obliczyć roczne koszty pracy.

(54)

Komisja dokonała również przeglądu tygodniowego czasu pracy podanego w danych statystycznych MOP oraz źródeł wskazanych przez strony (12). W jednym ze źródeł wskazano na maksymalnie 44-godzinny tygodniowy czas pracy, natomiast w drugim ze źródeł wskazano na 44-godzinny standardowy tygodniowy czas pracy. Oba źródła były prywatne i podano w nich średnią liczbę godzin obowiązującą w Brazylii, bez określania sektora działalności. Zgodnie ze zmienionymi danymi statystycznymi MOP średnia tygodniowa liczba faktycznie przepracowanych godzin wynosiła w rzeczywistości 40,21 (13) w sektorze produkcji gotowych wyrobów metalowych (z wyjątkiem maszyn i urządzeń), który jest istotnym sektorem dla dwóch producentów eksportujących objętych próbą. W związku z tym Komisja uznała dane statystyczne MOP za odpowiedniejsze do ustalenia tygodniowej liczby faktycznie przepracowanych godzin.

(55)

Komisja obliczyła roczną liczbę faktycznie przepracowanych godzin, mnożąc tygodniową liczbę faktycznie przepracowanych godzin przez liczbę tygodni w roku, a następnie odejmując dni nieprzepracowane (urlopy, święta państwowe, opcjonalne dni wolne od pracy, które nie są obowiązkowe, święta regionalne). Podejście to przyjęto zamiast podejścia sugerowanego przez strony, ponieważ w przeciwnym razie przyjęto by, że wszystkie tygodnie w roku mają pięć faktycznych dni roboczych, co nie odpowiada rzeczywistości dotyczącej faktycznego czasu pracy.

(56)

W związku z tym ustalone roczne koszty pracy podzielono przez liczbę godzin faktycznie przepracowanych w ciągu roku w celu obliczenia wartości odniesienia kosztów pracy dla faktycznie przepracowanej godziny w Brazylii.

(57)

Po ostatecznym ujawnieniu producenci eksportujący objęci próbą stwierdzili, że źródło, na podstawie którego ustalono koszty pracy w Brazylii (IBGE), nie było odpowiednie, ponieważ metoda statystyczna (badanie przedsiębiorstw) zastosowana przez IBGE uzależniała jakość danych statystycznych od skłonności przedsiębiorstw do wzięcia udziału w badaniu, co w połączeniu z brakiem szczegółowych informacji na temat przedsiębiorstw objętych badaniem wzbudzało wątpliwości co do reprezentatywności danych dotyczących odpowiedniego sektora przemysłu.

(58)

Komisja zwróciła uwagę na fakt, że IBGE jest podmiotem zarządzanym przez administrację na szczeblu federalnym i podlegającym Ministerstwu Gospodarki, który dostarcza większość danych i informacji na temat sytuacji w państwie (14). Dlatego też - biorąc pod uwagę fakt, że IBGE pełni funkcję głównego źródła danych statystycznych w Brazylii - uznaje się, że gromadzone przez niego dane i stosowane przez niego metody są wystarczająco wiarygodne. Dostępność szczegółowych informacji na temat przedsiębiorstw biorących udział w konkretnym badaniu nie została uznana za konieczną do potwierdzenia wiarygodności takiej instytucji, stosowanych przez nią metod statystycznych ani gromadzonych przez nią danych. Twierdzenie stron zostało zatem odrzucone.

(59)

Po ostatecznym ujawnieniu producenci eksportujący objęci próbą argumentowali, że - bazując na pytaniach zawartych w kwestionariuszu badania wykorzystanym przez IBGE - dane na temat wynagrodzeń i obciążeń socjalnych były zawyżone i niereprezentatywne, ponieważ uwzględniały koszty pracowników niepowiązanych z procesem produkcji (członków personelu niebędący pracownikami takich jak właściciel, wspólnicy, członkowie rodziny niepobierający wynagrodzenia). Liczba pracowników przedstawiona w badaniu odzwierciedlała ponadto stan na koniec roku, a nie średnią z danego roku. Pandemia COVID-19 wywarła istotny wpływ na sytuację w 2020 r., doprowadzając do zwolnienia wielu pracowników z powodu niskiego poziomu działalności gospodarczej - z tego względu podzielenie rocznych kosztów pracy przez liczbę pracowników według stanu na koniec roku skutkowało zawyżeniem kosztu pracy na pracownika.

(60)

W świetle zgłoszonych uwag Komisja dokonała przeglądu danych IBGE i wykluczyła dane dotyczące wynagrodzeń i obciążeń socjalnych pracowników niepowiązanych z procesem produkcji. Opierając się na danych dotyczących zmiany stopy bezrobocia z początku i z końca 2020 r. (15), Komisja obliczyła również średnią liczbę pracowników w 2020 r., którą wykorzystała następnie w swoich obliczeniach.

(61)

Te same strony argumentowały ponadto, że zgodnie z definicją przedstawioną na stronie internetowej MOP (16) dni ustawowo wolne od pracy i dni wolne od pracy zostały już odliczone w ujęciu rocznym, a zatem dostosowanie danych statystycznych MOP dotyczących liczby godzin roboczych w tygodniu o okresy wakacji i dni ustawowo wolne od pracy nie było konieczne. W przeciwnym wypadku Komisja powinna przyjąć 44 godziny pracy w tygodniu jako podstawę przy obliczaniu wartości odniesienia dla kosztów pracy.

(62)

Komisja dokonała przeglądu swoich obliczeń. Liczbę godzin faktycznie przepracowanych w roku obliczono, mnożąc liczbę godzin faktycznie przepracowanych w tygodniu (zgodnie z definicją przedstawioną przez MOP) przez liczbę tygodni w roku, bez odejmowania dni, w których nie świadczono pracy.

Należności celne przywozowe stosowane przy zakupie surowców

3.1.4. Obliczanie wartości normalnej

3.2. Cena eksportowa

3.3. Porównanie

3.4. Margines dumpingu

4. SZKODA

4.1. Definicja przemysłu Unii i produkcji unijnej

4.2. Dodatkowe działania dochodzeniowe podejmowane w następstwie wprowadzenia środków tymczasowych

4.2.1. Analiza danych organów celnych otrzymanych od organów celnych Hiszpanii i Rumunii

4.2.2. Porównanie danych dotyczących sprzedaży producentów eksportujących po okresie objętym dochodzeniem z danymi dotyczącymi przywozu zawartymi w bazie danych nadzoru (19) i art. 14 ust. 6 (20) .

4.2.3. Dane od importerów niepowiązanych i małych browarów

4.2.4. Kontrola krzyżowa danych dotyczących przywozu dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą

4.2.5. Informacje dotyczące małych browarów

4.2.6. Wnioski dotyczące przywozu

4.3. Konsumpcja w Unii

4.4. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie

4.4.1. Metodyka zastosowana w celu ilościowego określenia wielkości przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie

4.4.2. Ceny importowe z państwa, którego dotyczy postępowanie: podcięcie cenowe i tłumienie cen

4.5. Sytuacja gospodarcza przemysłu Unii

4.5.1. Uwagi ogólne

4.5.2. Wskaźniki makroekonomiczne

4.5.2.1. Wielkość sprzedaży i udział w rynku

4.5.2.2. Wielkość marginesu dumpingu i poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

4.5.3. Wskaźniki mikroekonomiczne

4.5.4. Wnioski dotyczące szkody

5. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

5.1. Wpływ przywozu towarów po cenach dumpingowych

5.1.1. Analiza sytuacji w 2022 r.

Tabela 5

Porównanie głównych wskaźników szkody w latach 2018-2022

2018

2019

2020

2021

2022

Całkowita konsumpcja w Unii (w szt.)

3 493 180

2 481 922

1 703 848

941 237

2 092 723

Wielkość sprzedaży przemysłu Unii (w szt.)

2 875 573

2 124 518

1 479 302

822 777

1 533 024

Udział w rynku

82 %

86 %

87 %

87 %

73 %

Wielkości przywozu z Chin (w szt.)

617 607

357 404

224 546

118 460

559 699

Udział w rynku

18 %

14 %

13 %

13 %

27 %

Średnia jednostkowa cena sprzedaży

Przemysł Unii

(EUR/szt.)

56

55

51

51

76

Średnia jednostkowa cena importowa z Chin

(EUR/szt.)

43

37

38

43

51

Koszt jednostkowy produkcji przemysłu Unii (w EUR/szt.)

55

59

63

64

75

Rentowność przemysłu Unii

12 %

5 %

-18 %

-9 %

1 %

Źródło: Dane dostarczone przez skarżącego. Dane dostarczone przez objętych próbą producentów unijnych. Dane dostarczone przez współpracujących producentów eksportujących. Baza danych Surveillance.

5.2. Wpływ pozostałych czynników

5.2.1. Pandemia COVID-19 i spadek konsumpcji

5.2.2. Wyniki wywozu przemysłu Unii

5.2.3. Podsumowanie

6. POZIOM ŚRODKÓW

6.1. Margines szkody

7. INTERES UNII

7.1. Interes przemysłu Unii

7.2. Interes importerów niepowiązanych

7.3. Interes użytkowników

7.4. Wnioski dotyczące interesu Unii

8. OSTATECZNE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

8.1. Środki ostateczne

8.2. Ostateczne pobranie cła tymczasowego

9. PRZEPISY KOŃCOWE

(182)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (31), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę oprocentowania stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(183)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz beczek, zbiorników, bębnów, cystern, baryłek i podobnych pojemników, nadających się do wielokrotnego napełniania, ze stali nierdzewnej, powszechnie znanych jako „beczki ze stali nierdzewnej do wielokrotnego napełniania", o kształcie w przybliżeniu cylindrycznym, o grubości ścianki 0,5 mm lub większej, w rodzaju stosowanych do towarów innych niż gaz skroplony, ropa naftowa i produkty ropopochodne, o pojemności 4,5 litra lub większej, niezależnie od rodzaju wykończenia, wskaźnika pojemności lub gatunku stali nierdzewnej, nawet z dodatkowymi elementami (ekstraktory, szyje, wątory lub wszelkie inne elementy), nawet pomalowanych lub pokrytych innymi materiałami, obecnie objętych kodami CN ex 7310 10 00 i ex 7310 29 90 (kody TARIC 7310100010 i 7310299010), pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, z wyjątkiem szyjek, dozowników, złącz lub kranów, kołnierzy, zaworów i innych komponentów przywożonych osobno.

2. Stawki ostatecznego cła antydumpingowego mające zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktów opisanych w ust. 1 i wytwarzanych przez wymienione przedsiębiorstwa, są następujące:

Państwo

Przedsiębiorstwo

Ostateczne cło antydumpingowe

Dodatkowy kod TARIC

Chińska Republika Ludowa

Penglai Jinfu Stainless Steel Products Co., Ltd

69,6 %

A024

Chińska Republika Ludowa

Ningbo Major Draft Beer Equipment Co., Ltd

62,6 %

A030

Chińska Republika Ludowa

Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące wymienione w załączniku

66,7 %

Chińska Republika Ludowa

Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa

69,6 %

C999

3. Stosowanie indywidualnych stawek celnych ustalonych dla przedsiębiorstw wymienionych w ust. 2 uwarunkowane jest przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej, która musi zawierać opatrzone datą oświadczenie podpisane przez pracownika podmiotu wystawiającego taką fakturę, z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska, przy czym takie oświadczenie sporządza się w sposób następujący: „Ja, niżej podpisany, poświadczam, że [ilość] [produktu objętego postępowaniem] sprzedana na wywóz do Unii Europejskiej objęta niniejszą fakturą została wytworzona przez [nazwa i adres przedsiębiorstwa] [dodatkowy kod TARIC] w Chińskiej Republice Ludowej. Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są pełne i zgodne z prawdą". W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury obowiązuje cło mające zastosowanie do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw.

4. W przypadku przedstawienia zgłoszenia do dopuszczenia do obrotu w odniesieniu do produktu, o którym mowa w ust. 1, w odpowiednie pole takiego zgłoszenia wprowadza się liczbę sztuk przywożonych produktów, pod warunkiem że takie wskazanie jest zgodne z załącznikiem I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87.

5. W przypadku gdy towary zostały uszkodzone przed wprowadzeniem do swobodnego obrotu, w związku z czym cena faktycznie zapłacona lub należna jest ustalana w drodze proporcjonalnego podziału w celu określenia wartości celnej na podstawie art. 131 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (32), wysokość cła antydumpingowego obliczoną na podstawie określonych powyżej stawek pomniejsza się o odsetek, który odpowiada proporcjonalnemu podziałowi ceny faktycznie zapłaconej lub należnej.

6. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

Kwoty zabezpieczone w postaci tymczasowego cła antydumpingowego na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/100 z dnia 11 stycznia 2023 r. nakładającego tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz beczek ze stali nierdzewnej do wielokrotnego napełniania pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej zostają ostatecznie pobrane. Zabezpieczone kwoty przekraczające ostateczne stawki cła antydumpingowego zostają zwolnione.

Artykuł 3

Art. 1 ust. 2 można zmienić w celu dodania nowych producentów eksportujących z Chińskiej Republiki Ludowej i objęcia ich odpowiednią średnią ważoną stawką cła antydumpingowego dla nieobjętych próbą przedsiębiorstw współpracujących. Nowy producent eksportujący przedstawia dowody potwierdzające, że:

a)

nie dokonał wywozu towarów opisanych w art. 1 ust. 1 w okresie objętym dochodzeniem (od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.);

b)

nie jest powiązany z żadnym eksporterem ani producentem podlegającym środkom wprowadzonym na mocy niniejszego rozporządzenia, który mógł współpracować w pierwotnym dochodzeniu oraz

c)

faktycznie dokonał wywozu produktów objętych postępowaniem albo stał się stroną nieodwołalnego zobowiązania umownego do wywozu znaczącej ilości do Unii po okresie objętym dochodzeniem.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 lipca 2023 r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN


(1) Dz.U. L 176 z 30.6.2016, s. 21.

(2) Dz.U. C 195 z 13.5.2022, s. 24.

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/100 z dnia 11 stycznia 2023 r. nakładające tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz beczek ze stali nierdzewnej do wielokrotnego napełniania pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 10 z 12.1.2023, s. 36).

(4) Zob. motyw 34 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych (Dz.U. L 10 z 12.1.2023, s. 40).

(5) http://www.stantamauser.com/

(6) Statystyczna klasyfikacja działalności gospodarczej w Unii Europejskiej

(7) 210 litrów, źródło: http://www.stantamauser.com/products.html.

(8) Źródło: baza danych Global Trade Atlas.

(9) Cła antydumpingowe nałożono na przywóz wyrobów walcowanych płaskich ze stali nierdzewnej (HS721933) pochodzących z Chin, Tajwanu, Niemiec i Finlandii.

(10) https://ilostat.ilo.org/

(11) https://www.ibge.gov.br/estatisticas/economicas/industria/9042-pesquisa-industrial-anual.html?=&t=destaques

(12) https://www.globalization-partners.com/pl/globalpedia/brazil-employer-of-record/, https://www.papayaglobal.com/countrypedia/country/brazil/

(13) Pojęcie faktycznie przepracowanych godzin w procesie produkcji w ramach systemu rachunków narodowych odnosi się do czasu, który osoby zatrudnione spędzają bezpośrednio na wykonywaniu działalności produkcyjnej i na działaniach z nią związanych; czasu przestojów; oraz czasu odpoczynku w danym okresie odniesienia. Obejmuje zatem a) „godziny bezpośrednie" lub czas spędzony na wykonywaniu zadań i obowiązków związanych z pracą; b) „godziny powiązane" lub czas spędzony na utrzymywaniu, ułatwieniu lub wspieraniu działalności produkcyjnej; c) „czas przestoju" lub czas, w którym osoba zatrudniona nie może pracować z powodu awarii maszyn lub procesów, wypadku, braku dostaw lub zasilania lub dostępu do internetu; oraz d) „czas odpoczynku" lub czas spędzony na krótkim odpoczynku, odprężeniu lub orzeźwieniu obejmujący przerwę na herbatę, kawę lub modlitwę, którego powszechne praktykowanie wynika ze zwyczaju lub z umowy, zgodnie z ustalonymi normami lub uwarunkowaniami krajowymi. Źródło: https://ilostat.ilo.org/

(14) https://www.ibge.gov.br/en/access-to-information/institutional/the-ibge.html

(15) Źródło: IBGE, https://www.ibge.gov.br/en/statistics/social/labor/16809-quarterly-disseminationpnad2.html?=&t=series-historicas.

(16) „Faktycznie przepracowane godziny nie obejmują m.in. następujących okresów, w których dana osoba nie świadczyła pracy: a) urlopu wypoczynkowego, dni ustawowo wolnych od pracy, zwolnienia chorobowego, urlopu rodzicielskiego lub urlopu macierzyńskiego/ojcowskiego, innego urlopu ze względów osobistych lub rodzinnych lub okresu pełnienia służby publicznej; b) czasu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i z powrotem w przypadku gdy dana osoba nie wykonuje w tym czasie żadnej produktywnej działalności związanej z pracą; c) czasu spędzonego na określonego rodzaju działalności edukacyjnej; d) dłuższych przerw różniących się od krótkich okresów odpoczynku, podczas których nie wykonuje się żadnej produktywnej działalności (takich jak przerwy na posiłek lub naturalne przerwy na odpoczynek w trakcie długich wyjazdów)". Źródło: https://ilostat.ilo.org/resources/concepts-and-definitions/description-wages-and-working-time-statistics/

(17) Baza danych Orbis dostarczona przez Bureau Van Dick (https://orbis.bvdinfo.com).

(18) Ogólnie przyjęte zasady rachunkowości.

(19) Baza danych utworzona zgodnie z art. 55 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447. Dodatkowe informacje można uzyskać pod adresem: https://taxation-customs.ec.europa.eu/online-services/online-services-and-databases-customs/surveillance-system_en

(20) Baza danych oparta na art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

(21) Dane uszczegółowione na poziomie 10-cyfrowych kodów towarów („kodów TARIC").

(22) Współpracujący producenci eksportujący objęci próbą i nieobjęci próbą oszacowali, że czas, jaki upłynął od dnia zarejestrowania określonej sprzedaży do dnia odprawy celnej tej przesyłki przez organy celne Unii, wynosi od 25 do 50 dni. Średnie opóźnienie czasowe wyniosłoby zatem 37,5 dnia. Ponieważ wyżej wspomniani producenci eksportujący zgłaszali jednak Komisji swoją sprzedaż co miesiąc, Komisja przyjęła, że opóźnienie czasowe wynosi 30 dni (jeden miesiąc), aby móc w odpowiedni sposób porównać dane dotyczące sprzedaży za każdy miesiąc z odpowiednim miesięcznym okresem w ramach bazy danych nadzoru.

(23) Keg Trade s.r.o, Imexa, My Kegs (VP Trading), KegExchange, i KSM Keg.

(24) Udział beczek sprzedawanych przez producentów eksportujących nieobjętych próbą w całkowitej rocznej sprzedaży z Chin wahał się od 2 do 10 % w ciągu czterech lat okresu badanego i wyniósł 7 % w 2022 r.

(25) Wyrok z dnia 1 czerwca 2017 r., Changmao Biochemical Engineering/Rada, T-442/12, EU:T:2017:372, pkt 142; wyrok z dnia 30 czerwca 2016 r., Jinan Meide Casting/Komisja, T-424/13, EU:T:2016:378, pkt 94; wyrok z dnia 20 marca 1985 r., Timex/Rada i Komisja, 264/82, ECLI:EU:C:1985:119, pkt 24; wyrok z dnia 18 grudnia 1997 r., Ajinomoto i NutraSweet/Rada, T-159/94 i T-160/94, EU:T:1997:209, pkt 83; wyrok z dnia 11 lipca 2013 r., Hangzhou Duralamp Electronics/Rada, T-459/07, EU:T:2013:369, pkt 115; wyrok z dnia 25 września 1997 r., Shanghai Bicycle/Rada, T-170/94, EU:T:1997:134, pkt 122.

(26) Wyrok z dnia 30 czerwca 2016 r., Jinan Meide Casting/Komisja, T-424/13, EU:T:2016:378, pkt 165, przywołujący wyrok z dnia 29 marca 2012 r., Interseroh Scrap and Metals Trading, C-1/11, EU:C:2012:194, pkt 43.

(27) Źródło: Baza danych Fastmarkets, https://auth.fastmarkets.com/, dostęp w dniu 20 lutego 2023 r.

(28) Zgodnie z analizą przedstawioną w przypisie 50 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, ponieważ dane dotyczące przywozu zawarte w bazie danych z nadzoru są wyrażone w kilogramach, w celu obliczenia liczby beczek Komisja zastosowała współczynnik konwersji, zgodnie z którym 1 beczka = 10 kg. Nawet po obniżeniu tego bezspornego współczynnika konwersji otrzymane dane wskazywałyby na znaczny wzrost wielkości przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, w czterotygodniowym okresie wcześniejszego informowania.

(29) European Commission, Directorate-General for Trade, Directorate G, Wetstraat 170 Rue de la Loi, 1040 Brussels, Belgia.

(30) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2022/1998 z dnia 20 września 2022 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 282 z 31.10.2022, s. 1).

(31) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012, Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.

(32) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).


ZAŁĄCZNIK

Współpracujący producenci eksportujący nieobjęci próbą

Państwo

Nazwa

Dodatkowy kod TARIC

Chińska Republika Ludowa

Kingyip - Guangzhou JingYe Machinery Co., Ltd.

A031

Ningbo Hefeng Container Manufacturer Co., Ltd.

A032

Qingdao HenKeg Craft Beer Technology Co., Ltd.

A033

Yantai Toptech Ltd.

A034

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00