Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2023-02-28 do 2023-06-30
Wersja archiwalna od 2023-02-28 do 2023-06-30
archiwalny
Alerty
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2023/438
z dnia 24 lutego 2023 r.
przyznająca odstępstwo niektórym państwom członkowskim na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013, dotyczące stosowania sposobów innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych do wymiany i przechowywania informacji w ramach wersji 2 systemu kontroli importu 2
(notyfikowana jako dokument nr C(2023) 1174)
(Jedynie teksty w językach: chorwackim, duńskim, estońskim, francuskim, greckim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, rumuńskim i szwedzkim są autentyczne)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (1), w szczególności jego art. 6 ust. 4 w związku z art. 8 ust. 2,
po zasięgnięciu opinii Komitetu Kodeksu Celnego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) | Art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 wymaga, aby wszelka wymiana informacji między organami celnymi oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji zgodnie z wymogami przepisów prawa celnego odbywały się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych. W tym celu i zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 Komisja opracowuje wspólne wymogi dotyczące danych. |
(2) | Art. 6 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 przewiduje możliwość przyjęcia przez Komisję w wyjątkowych przypadkach decyzji umożliwiających jednemu państwu członkowskiemu lub większej ich liczbie korzystanie z odstępstwa od stosowania technik elektronicznego przetwarzania danych do wymiany i przechowywania informacji, jeżeli takie odstępstwo jest uzasadnione specyficzną sytuacją wnioskującego państwa członkowskiego i jest przyznawane na określony czas. |
(3) | Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/2151 (2) ustanawia program prac dotyczący rozwoju i wdrażania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym („program prac"). W programie prac wymieniono systemy teleinformatyczne, które mają zostać opracowane, oraz planowane daty uruchomienia tych systemów. W programie prac określono między innymi wdrożenie i okres wdrażania systemu kontroli importu 2 („ICS2") zgodnie z art. 6 ust. 1, art. 16, 46, 47 i 127-132 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. |
(4) | W art. 278 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 określono ponadto termin, do którego sposoby inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych można wykorzystywać przejściowo w celu wdrożenia przepisów dotyczących przywozowej deklaracji skróconej i analizy ryzyka w odniesieniu do wprowadzania towarów na obszar celny Unii. |
(5) | Zgodnie z programem prac państwa członkowskie mają być gotowe od dnia 1 marca 2023 r. do wdrożenia krajowego systemu przywozu jako krajowego elementu wersji 2 ICS2 w celu wymiany i przechowywania przywozowych deklaracji skróconych przedłożonych przez przedsiębiorców w odniesieniu do towarów przewożonych transportem lotniczym oraz mają umożliwić przedsiębiorcom podłączenie się do systemu w okresie wdrażania trwającym do dnia 2 października 2023 r. i składanie przywozowych deklaracji skróconych za pomocą tego systemu od dnia podłączenia. |
(6) | Wystąpiły jednak trzy poważne i częściowo nieprzewidziane wydarzenia, które wszystkie mają istotny wpływ na zasoby państw członkowskich i stanowią dla nich dodatkowe wyzwania: pandemia COVID-19 spowodowała znaczne opóźnienia w rozwoju systemów informatycznych w Austrii, Francji, Grecji i Niderlandach. Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej i spowodowany nim gwałtowny wzrost liczby zgłoszeń celnych zmusiły Francję i Niderlandy do realokacji zasobów i zmiany priorytetów. Skutki finansowe rosyjskiej inwazji na Ukrainę dla działalności w obszarze ceł państw sąsiadujących lub bliskich geograficznie dodatkowo pogorszyły sytuację i wymagały dodatkowych zasobów w Austrii. W szczególności trudności związane z zamówieniami publicznymi i przetargami, a także kwestie budżetowe i kadrowe, wynikające z wyżej wymienionych okoliczności, wywarły znaczący wpływ na zdolność państw członkowskich do dotrzymania terminów, zgodnie z informacjami przedstawionymi przez Belgię, Danię, Estonię, Grecję, Francję, Chorwację, Luksemburg, Austrię, Polskę, Rumunię i Szwecję. |
(7) | Te szczególne okoliczności spowodowały znaczne opóźnienia w rozwoju systemów informatycznych i uniemożliwiły niektórym państwom członkowskim zakończenie do dnia 1 marca 2023 r. wdrażania środków informatycznych w ramach elementu wersji 2 ICS2 obejmującego krajowy system przywozu. W związku z tym w dniu 16 maja 2022 r. Estonia, w dniu 19 maja 2022 r. Niderlandy, w dniu 25 maja 2022 r. Rumunia, w dniu 3 czerwca 2022 r. Grecja, w dniu 7 czerwca 2022 r. Francja, w dniu 23 września 2022 r. Dania, w dniu 28 października 2022 r. Austria, w dniu 15 grudnia 2022 r. Szwecja, w dniu 19 grudnia 2022 r. Belgia, w dniu 22 grudnia 2022 r. Luksemburg, w dniu 23 grudnia 2022 r. Chorwacja i w dniu 23 stycznia 2023 r. Polska zwróciły się o korzystanie ze sposobów wymiany i przechowywania informacji innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych zgodnie z art. 6 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 952/2013. |
(8) | Zgodnie z art. 6 ust. 4 akapit trzeci tego rozporządzenia odstępstwa takie nie będą miały wpływu na wymianę informacji między korzystającym z niego państwem członkowskim a innymi państwami członkowskimi ani na wymianę i przechowywanie informacji w innych państwach członkowskich zgodnie z przepisami prawa celnego. Belgia, Dania, Estonia, Grecja, Francja, Chorwacja, Luksemburg, Niderlandy, Austria, Polska, Rumunia i Szwecja mają powiadamiać Komisję o postępach w rozwijaniu krajowego systemu przywozu objętego wersją 2 ICS2 w odniesieniu do towarów przewożonych transportem lotniczym w ramach procesu sprawozdawczości z postępów określonego w art. 278a rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Należy zapewnić przekazywanie i wymianę informacji dotyczących planowania na szczeblu krajowym, jak określono w art. 4 decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151. |
(9) | Ze względu na znaczenie systemu ICS2 dla ustanowienia zintegrowanego podejścia UE w celu wzmocnienia zarządzania ryzykiem celnym oraz zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony przed przybyciem towarów, przy jednoczesnym ułatwianiu swobodnego przepływu legalnego handlu, a także ze względu na charakter i złożoność systemu ICS2 zmiany niezbędne do dostosowania do wymogów unijnego kodeksu celnego mają również wpływ na inne powiązane lub zależne systemy informatyczne. Należy zatem ograniczyć okres obowiązywania odstępstwa do niezbędnego minimum. Uwzględniając powyższe i biorąc pod uwagę wpływ wyjątkowych okoliczności, które spowodowały opóźnienia w rozwoju systemów informatycznych wersji 2 ICS2 w państwach członkowskich, oraz obecny stan tych zmian, odstępstwo powinno obowiązywać nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2023 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
1. Państwa członkowskie mogą stosować sposoby wymiany i przechowywania informacji inne niż techniki elektronicznego przetwarzania danych w ramach wspólnego elementu wersji 2 systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 182 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (3) („ICS2"), do dnia 30 czerwca 2023 r., pod warunkiem że stosowanie sposobów innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych nie wpływa na wymianę informacji między państwem członkowskim a innymi państwami członkowskimi lub wymianę i przechowywanie informacji w innych państwach członkowskich do celów stosowania prawa celnego.
2. Aby spełnić warunek przewidziany w ust. 1, państwa członkowskie korzystają z systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 36 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2015/2447 („system zarządzania ryzykiem celnym"), w celu wymiany informacji w następujący sposób:
a) | organy celne państw członkowskich, którym przekazano dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej za pośrednictwem ICS2, o czym mowa w art. 186 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) 2015/2447, przedstawiają wyniki swojej analizy ryzyka urzędowi celnemu pierwszego wprowadzenia w państwie członkowskim, któremu przyznano odstępstwo określone w ust. 1; |
b) | urząd celny pierwszego wprowadzenia, o którym mowa w art. 186 ust. 7 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) 2015/2447, przekazuje zalecenie kontroli towarów urzędowi celnemu, o którym mowa w art. 186 ust. 7 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2015/2447, w państwie członkowskim, któremu przyznano odstępstwo określone w ust. 1; |
c) | urząd celny, o którym mowa w art. 186 ust. 7 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2015/2447, państwa członkowskiego, któremu przyznano odstępstwo określone w ust. 1, powiadamia o decyzji w sprawie kontroli towarów, o której mowa w lit. b), wszystkie urzędy celne, których potencjalnie dotyczy przemieszczanie towarów; |
d) | urząd celny państwa członkowskiego, któremu przyznano odstępstwo określone w ust. 1, przekazuje wyniki przeprowadzonej przez siebie kontroli innym organom celnym państw członkowskich zgodnie z art. 186 ust. 7a rozporządzenia (UE) 2015/2447. |
Artykuł 2
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 marca 2023 r. do dnia 30 czerwca 2023 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Estońskiej, Republiki Greckiej, Republiki Francuskiej, Republiki Chorwacji, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Rumunii i Królestwa Szwecji.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 lutego 2023 r.
W imieniu Komisji
Paolo GENTILONI
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.
(2) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/2151 z dnia 13 grudnia 2019 r. ustanawiająca program prac dotyczący rozwoju i wdrażania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym (Dz.U. L 325 z 16.12.2019, s. 168).
(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).