(1)

Rozporządzenie (UE) 2019/817 wraz z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/818 (2) ustanawia ramy zapewniające interoperacyjność systemów informacyjnych UE w obszarze granic, wiz, współpracy policyjnej i sądowej, azylu i migracji.

(2)

Ramy te obejmują szereg elementów interoperacyjności, w tym detektor wielokrotnych tożsamości. Detektor wielokrotnych tożsamości tworzy i przechowuje powiązania między danymi w różnych systemach informacyjnych UE, aby wykrywać wielokrotne tożsamości, co służy podwójnemu celowi ułatwienia kontroli tożsamości osób podróżujących w dobrej wierze i zwalczania oszustw dotyczących tożsamości. Tworzenie powiązań między danymi ma zasadnicze znaczenie dla realizacji celów detektora wielokrotnych tożsamości.

(3)

Proces wykrywania wielokrotnych tożsamości prowadzi do automatycznego utworzenia automatycznych białych i żółtych powiązań. Powiązanie białe wskazuje, że dane dotyczące tożsamości zawarte w powiązanych ze sobą rekordach są tożsame lub zbliżone, natomiast powiązanie żółte wskazuje, że danych dotyczących tożsamości zawartych w powiązanych ze sobą rekordach nie można uznać za tożsame i że należy przeprowadzić ręczną weryfikację różniących się tożsamości.

(4)

Biorąc pod uwagę obciążenie osób, których dane są zarejestrowane w systemach informacyjnych UE, oraz organów krajowych i agencji unijnych, niezbędne jest ograniczenie liczby przypadków, w których powiązania żółte są generowane przez detektor wielokrotnych tożsamości, a zatem wymagają ręcznej weryfikacji.

(5)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/817 Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 (3), powinna być odpowiedzialna za przygotowanie i opracowanie elementów interoperacyjności, w tym detektora wielokrotnych tożsamości, oraz zarządzanie operacyjne tymi elementami.

(6)

Przed opracowaniem detektora wielokrotnych tożsamości konieczne jest określenie procedur ustalania przypadków, w których dane dotyczące tożsamości, odnoszące się do danej osoby, przechowywane w kilku różnych systemach, uznaje się za tożsame lub zbliżone do celów wykrywania wielokrotnych tożsamości.

(7)

Zważywszy na fakt, że rozporządzenie (UE) 2019/817 powstało w oparciu o dorobek Schengen, zgodnie z art. 4 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania powiadomiła o wdrożeniu rozporządzenia (UE) 2019/817 do swojego prawa krajowego. Jest ona zatem związana niniejszym rozporządzeniem.

(8)

Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii (4). Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu i nie jest nim związana ani go nie stosuje.

(9)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (5), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE (6).

(10)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (7), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE (8).

(11)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (9), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE (10).

(12)

W odniesieniu do Cypru, Bułgarii i Rumunii oraz Chorwacji niniejsze rozporządzenie stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany odpowiednio w rozumieniu art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r., art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r. oraz art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2011 r.

(13)

Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (11) skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych; swoją opinię wydał on w dniu 27 kwietnia 2021 r.,

a)

„tożsamość potwierdzona", jeżeli tożsamość danej osoby została potwierdzona na podstawie autentycznych dokumentów identyfikacyjnych, w wyniku porównywania danych biometrycznych lub oświadczenia właściwych organów;

b)

„tożsamość niepotwierdzona", jeżeli nie ma wystarczających dowodów potwierdzających tożsamość danej osoby;

c)

„pseudonim", jeżeli dana osoba posługuje się fałszywą lub przybraną tożsamością;

d)

„tożsamość przywłaszczona", jeżeli osoba, której dotyczy wpis w Systemie Informacyjnym Schengen, posługuje się tożsamością innej rzeczywistej osoby, w szczególności gdy dokument jest wykorzystywany ze szkodą dla rzeczywistego właściciela tego dokumentu.

a)

dane wprowadzone do co najmniej jednego z następujących pól danych są identyczne w obu systemach:

b)

dane wprowadzone do co najmniej jednego z następujących pól danych są identyczne w obu systemach:

a)

„tożsamość potwierdzona", jeżeli tożsamość danej osoby została potwierdzona na podstawie autentycznych dokumentów identyfikacyjnych, w wyniku porównywania danych biometrycznych lub oświadczenia właściwych organów;

b)

„tożsamość niepotwierdzona", jeżeli nie ma wystarczających dowodów potwierdzających tożsamość danej osoby;

c)

„pseudonim", jeżeli dana osoba posługuje się fałszywą lub przybraną tożsamością;

d)

„tożsamość przywłaszczona", jeżeli osoba, której dotyczy wpis w Systemie Informacyjnym Schengen, posługuje się tożsamością innej rzeczywistej osoby, w szczególności gdy dokument jest wykorzystywany ze szkodą dla rzeczywistego właściciela tego dokumentu.

a)

przyjęta transliteracja imion i nazwisk;

b)

odwrócenie kolejności następujących kategorii danych:

c)

przypadki, w których imię i nazwisko są ujęte zbiorczo w jednym z pól danych;

d)

przypadki, w których kolejność dwóch słów jest odwrócona, w tym zarówno słów sąsiadujących, jak i niesąsiadujących;

e)

przypadki, w których kolejność dwóch liter jest odwrócona, w tym zarówno liter sąsiadujących, jak i niesąsiadujących;

f)

przypadki, w których wymagana jest edycja jednego znaku obejmująca wprowadzenie, usunięcie i zastąpienie, aby kategoria danych jednego systemu informacyjnego UE i kategoria danych w innym systemie informacyjnym UE były identyczne;

g)

przypadki, w których stwierdzono różnicę wynikającą ze stosowania łączników, przecinków lub apostrofów;

h)

przypadki, w których imię lub nazwisko jest okrojone.

a)

pola miesiąca i dnia będą dopasowane, jeżeli zostaną odwrócone;

b)

różnica w dacie urodzenia wynika z przyjętej konwersji różnych kalendarzy;

c)

wymagana jest edycja jednego znaku obejmująca wprowadzenie, usunięcie i zastąpienie, aby kategoria danych jednego systemu informacyjnego UE i kategoria danych w innym systemie informacyjnym UE były identyczne.

a)

występuje przyjęta transliteracja obywatelstwa lub miejsca urodzenia;

b)

przypadki, w których wymagana jest edycja jednego znaku obejmująca wprowadzenie, usunięcie i zastąpienie, aby kategoria danych jednego systemu informacyjnego UE i kategoria danych w innym systemie informacyjnym UE były identyczne;

c)

występują znane przypadki, w których obywatelstwa/kraje/miasta zmieniły swoją nazwę.