(1)

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 (2) uzupełnia przepisy dotyczące zdrowia zwierząt ustanowione w rozporządzeniu (UE) 2016/429 w odniesieniu do wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przemieszczania ich i postępowania z nimi po ich wprowadzeniu do Unii.

(2)

Ze stosowania przepisów rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 dotyczących zwierząt wodnych i pochodzących od nich produktów wynika, że należy zapewnić większą klarowność w kwestii, które towary są wyłączone z zakresu stosowania tego rozporządzenia delegowanego. W szczególności należy wyraźnie wskazać, że z zakresu stosowania tego rozporządzenia są wyłączone dzikie zwierzęta wodne i produkty pochodzenia zwierzęcego pozyskane od lub z tych dzikich zwierząt wodnych, wyładowane ze statków rybackich i wprowadzane do łańcucha żywnościowego z przeznaczeniem do bezpośredniego spożycia przez ludzi. Ponadto należy wyjaśnić, że z zakresu stosowania rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 wyłączone są produkty pochodzenia zwierzęcego pozyskane od lub ze zwierząt wodnych innych niż żywe zwierzęta wodne, nieprzeznaczone do dalszego przetwarzania w Unii. Należy odpowiednio zmienić art. 1 ust. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(3)

Szereg państw członkowskich i zainteresowanych stron wskazało, że w związku z ostatnimi zmianami i specjalizacjami w sektorze materiału biologicznego definicja terminu „zespół pozyskiwania zarodków" określona w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 powinna również obejmować zespoły, które wyłącznie pozyskują niezapłodnione oocyty i zajmują się nimi. Definicję tę należy zatem zmienić, aby uwzględnić w niej takie zespoły.

(4)

Ponadto do celów wymagań szczególnych dotyczących zwierząt koniowatych w zakresie afrykańskiego pomoru koni i wenezuelskiego zapalenia mózgu i rdzenia koni, określonych w pkt 2.1 i 2.2 załącznika XI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 konieczne jest określenie definicji terminu „zakład zabezpieczony przed wektorami" w art. 2 tego rozporządzenia delegowanego. Definicję terminu „zakład zabezpieczony przed wektorami" określono już w art. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2020/689 (3) w kontekście zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1-24). Definicja terminu „zakład zabezpieczony przed wektorami" określona w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692, w kontekście afrykańskiego pomoru koni i wenezuelskiego zapalenia mózgu i rdzenia koni, musi być zatem spójna z definicją terminu „zakład zabezpieczony przed wektorami" określoną w art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(5)

Art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/429 stanowi, że przemieszczanie zwierząt domowych inne niż przemieszczanie o charakterze niehandlowym spełnia wymagania w zakresie zdrowia zwierząt określone w częściach IV i V tego rozporządzenia. Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 5 tego rozporządzenia Komisja jest uprawniona do przyjmowania przepisów dotyczących dostosowań niezbędnych do zapewnienia prawidłowego stosowania części IV i V tego rozporządzenia do zwierząt domowych, w szczególności w celu uwzględnienia faktu, że zwierzęta domowe są utrzymywane w gospodarstwach domowych przez ich posiadaczy. W związku z tym należy dostosować wymagania ogólne dotyczące środków transportu zwierząt lądowych określone w art. 17 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 oraz wymagania dotyczące przemieszczania zwierząt lądowych po wprowadzeniu do Unii oraz postępowania z nimi określone w art. 19 tego rozporządzenia delegowanego w odniesieniu do zwierząt domowych utrzymywanych w gospodarstwach domowych. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 17 i 19 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(6)

Art. 21 ust. 1 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 stanowi, że zezwala się na wprowadzanie do Unii przesyłek zwierząt kopytnych innych niż zwierzęta koniowate wyłącznie wówczas, gdy zwierzęta wchodzące w skład przesyłki zostały indywidualnie oznakowane przed wysyłką z zakładu pochodzenia za pomocą fizycznych środków identyfikacji, które w sposób widoczny, czytelny i trwały przestawiają m.in. kod państwa wywozu zgodny z normą ISO 3166 w formacie dwuliterowym. Należy wprowadzić odstępstwo od tego wymogu, aby państwa członkowskie mogły dopuszczać wprowadzanie do Unii takich zwierząt kopytnych oznakowanych za pomocą fizycznych środków identyfikacji, które przedstawiają kod państwa wywozu inny niż kod zgodny z normą ISO 3166. Takie odstępstwo powinno być przyznawane wyłącznie przez Komisję i na wniosek danego państwa trzeciego lub terytorium.

(7)

Art. 38 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 stanowi, że po stwierdzeniu wystąpienia ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków w państwie trzecim lub na terytorium, lub w ich strefie, poprzednio wolnych od tej choroby takie państwo trzecie lub terytorium, lub ich strefa, zostają ponownie uznane za wolne od wysoce zjadliwej grypy ptaków, jeżeli wdrożono politykę likwidacji stad i wszystkie zakłady poprzednio objęte zakażeniem zostały odpowiednio oczyszczone i zdezynfekowane, a w okresie co najmniej 3 miesięcy po zakończeniu polityki likwidacji stad oraz oczyszczania i dezynfekcji właściwy organ państwa trzeciego lub terytorium zrealizował program nadzoru. Te ramy czasowe nie odpowiadają jednak ramom czasowym stosowanym po stwierdzeniu wystąpienia ogniska wysoce zjadliwej grypy ptaków w państwie członkowskim. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 38 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(8)

Art. 53 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 stanowi, że zezwala się na wprowadzanie do Unii przesyłek ptaków żyjących w niewoli wyłącznie wówczas, gdy zwierzęta wchodzące w skład przesyłki identyfikuje się indywidualnym numerem identyfikacyjnym, który zawiera m.in. kod państwa trzeciego pochodzenia lub terytorium pochodzenia zgodny z normą ISO 3166 w formacie dwuliterowym. Ponieważ niektóre ptaki są w sposób ważny identyfikowane w państwach trzecich lub na terytoriach, które nie są państwami trzecimi lub terytoriami, z których dane ptaki są wprowadzane do Unii, lub są w sposób ważny identyfikowane za pomocą indywidualnego numeru identyfikacyjnego zawierającego kod państwa trzeciego lub terytorium pochodzenia zgodny z normą ISO 3166 w formacie trzyliterowym, rozporządzenie delegowane (UE) 2020/692 należy odpowiednio zmienić.

(9)

W art. 73 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 określono wymagania dotyczące wysyłki psów, kotów i fretek domowych do Unii. W artykule tym nie przewidziano obowiązku zatwierdzania schronisk, z których przesyłki psów, kotów i fretek domowych są wysyłane do Unii, podczas gdy w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/688 (4) przewidziano taki obowiązek zatwierdzania w odniesieniu do przemieszczania na terytorium Unii. Należy zatem dostosować rozporządzenie delegowane (UE) 2020/692 w tym zakresie do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688 oraz odpowiednio zmienić art. 73 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(10)

Art. 79 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 stanowi, że zezwala się na wprowadzanie do Unii przesyłek nasienia, oocytów i zarodków bydła, świń, owiec, kóz i koniowatych wyłącznie wówczas, gdy materiały te pozyskano od zwierząt pochodzących z państw trzecich lub terytoriów spełniających wymagania w zakresie zdrowia zwierząt określone w art. 22 tego rozporządzenia. Art. 22 tego rozporządzenia delegowanego stanowi, że zezwala się na wprowadzanie do Unii takich przesyłek wyłącznie wówczas, gdy w ich przypadku przestrzega się m.in. zakazu szczepień bydła, świń, owiec i kóz będących zwierzętami dawcami przeciwko m.in. pryszczycy. W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/686 (5), a także w odpowiednich normach międzynarodowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) dopuszcza się jednak szczepienie bydła, świń, owiec i kóz przeciwko pryszczycy pod pewnymi warunkami. Należy zatem zmienić art. 79 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692, aby wprowadzić odstępstwo w odniesieniu do takiego szczepienia i dostosować ten artykuł do porównywalnych przepisów stosowanych w Unii, a także do norm międzynarodowych.

(11)

W art. 117 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 ustanowiono wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące wprowadzania do Unii przesyłek materiału biologicznego niektórych zwierząt przeznaczonego do zakładów odizolowanych. Od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 szereg państw członkowskich i zainteresowanych stron zakwestionowało proporcjonalność tych wymagań w świetle specyfiki tych przesyłek i różnic w powiązanych rodzajach ryzyka dla zdrowia zwierząt. Należy zatem zmienić ten artykuł, aby państwa członkowskie mogły w bardziej elastyczny sposób zarządzać ryzykiem w danych warunkach krajowych i w zależności od danego gatunku zwierząt, uwzględniając jednocześnie unijne wykazy państw trzecich, terytoriów lub ich stref, z których dozwolone jest wprowadzanie do Unii, określone w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/404 (6).

(12)

Art. 124 lit. c) ppkt (i) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 stanowi, że zezwala się na wprowadzanie do Unii przesyłek świeżego mięsa zwierząt utrzymywanych - z wyjątkiem zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych, które uśmiercono na miejscu - wyłącznie wówczas, gdy świeże mięso wchodzące w skład przesyłki pozyskano ze zwierząt utrzymywanych, które podczas transportu do rzeźni nie przejeżdżały przez państwo trzecie ani terytorium, ani ich strefę, które nie są umieszczone w wykazie dotyczącym wprowadzania do Unii określonego gatunku i określonej kategorii świeżego mięsa. Jeżeli jednak chodzi o przesyłki drobiu, aby wymóg ten został spełniony, w niektórych przypadkach trzeba by stosować mniej bezpośrednie drogi, co miałoby nieproporcjonalny wpływ na zwykłą strukturę handlu, a ponadto skutkowałoby wydłużeniem czasu podróży. Aby rozwiązać ten problem, a jednocześnie zapewnić stosowanie środków zmniejszających ryzyko w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób, w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/692 należy wprowadzić odstępstwo od tego wymogu stosowane pod pewnymi warunkami.

(13)

W art. 150 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 określono wymagania dotyczące wprowadzanie do Unii przesyłek produktów mięsnych w odniesieniu do zakładu pochodzenia zwierząt, z których pozyskano świeże mięso wykorzystane do produkcji tych produktów. Przepis ten należy zmienić, aby uwzględnić w nim odniesienie do daty uboju lub uśmiercenia zwierząt, a nie do daty wysyłki przesyłki do Unii, co ma służyć lepszemu powiązaniu ewentualnego ryzyka dla zdrowia zwierząt z konkretnymi produktami w danej przesyłce.

(14)

W art. 156 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 ustanowiono wymagania dotyczące wprowadzania do Unii przesyłek produktów mleczarskich niebędących przedmiotem obróbki zmniejszającej ryzyko i wytwarzanych wyłącznie z mleka surowego. Przepis ten należy zmienić, aby dopuścić wprowadzanie do Unii produktów mleczarskich wyprodukowanych z produktów mleczarskich niebędących przedmiotem obróbki zmniejszającej ryzyko z zastrzeżeniem zgodności z określonymi warunkami, ponieważ ryzyko to jest podobne.

(15)

W art. 163 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 określono odstępstwo od art. 3 lit. a) ppkt (i) i art. 3 lit. c) ppkt (i) tego rozporządzenia oraz ustanowiono wymagania szczególne dotyczące produktów złożonych trwałych w temperaturze pokojowej. Przepis ten należy zmienić, aby dopuścić pozyskiwanie produktów mleczarskich z państw członkowskich i poddanych obróbce produktów mleczarskich z państw trzecich lub terytoriów, lub ich stref, które są upoważnione do wprowadzania do Unii mleka surowego do produkcji produktów złożonych trwałych w temperaturze pokojowej. Ponadto należy doprecyzować wymagania dotyczące produktów złożonych trwałych w temperaturze pokojowej, o których mowa w art. 163 ust. 3.

(16)

Art. 12 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 stanowi, że specjaliści ds. zdrowia zwierząt wodnych mogą dokonywać czynności, które w tym rozporządzeniu przypisano lekarzom weterynarii, o ile specjaliści ci są do tego uprawnieni przez dane państwo członkowskie zgodnie z jego przepisami krajowymi. W niektórych państwach trzecich i na niektórych terytoriach kontrole kliniczne, którym poddawane są zwierzęta wodne przed wywozem do Unii, w przeszłości były przeprowadzane oprócz lekarzy weterynarii również przez specjalistów ds. zdrowia zwierząt wodnych. Należy zatem zmienić art. 166 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692, aby kontrole kliniczne poprzedzające wywóz do Unii mogli przeprowadzać specjaliści ds. zdrowia zwierząt wodnych, o ile są oni do tego uprawnieni zgodnie z przepisami krajowymi państwa trzeciego wywozu lub terytorium wywozu.

(17)

Niektóre zwierzęta wodne przed ich wprowadzeniem do Unii są pakowane i opatrzone etykietą wskazującą ich przeznaczenie do spożycia przez ludzi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (7). Ryzyko rozprzestrzenienia się choroby stwarzane przez takie zwierzęta wodne jest mniejsze niż w przypadku pozostałych zwierząt wodnych, które są wprowadzane do Unii i które nie są pakowane i opatrzone etykietą w ten sam sposób. Należy zatem zmienić art. 167 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692, aby wyłączyć żywe zwierzęta wodne, o których mowa w art. 172 lit. d), e) i f) tego samego rozporządzenia, z wymogu, aby zostały one wysłane bezpośrednio z miejsca pochodzenia do Unii. W wyniku tej zmiany tego typu towary można by przechowywać na przykład w zatwierdzonej chłodni na trasie z ich miejsca pochodzenia w państwie trzecim lub na terytorium do miejsca ich przeznaczenia w Unii. Podobne wyłączenie powinno mieć również zastosowanie do art. 174 ust. 1 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 w odniesieniu do postępowania z określonymi produktami pochodzenia zwierzęcego pozyskanymi od lub ze zwierząt wodnych innych niż żywe zwierzęta wodne po ich wprowadzeniu do Unii. Należy zatem odpowiednio zmienić te artykuły.

(18)

Również ze względu na niższe ryzyko rozprzestrzenienia się choroby stwarzane przez takie towary przesyłki zwierząt wodnych, o których mowa w art. 172 lit. d), e) i f) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692, należy wyłączyć z wymogu, zgodnie z którym w chwili wprowadzenia do Unii przesyłkom musi towarzyszyć deklaracja podpisana przez kapitana statku, na którym były one transportowane. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 168 tego rozporządzenia.

(19)

Rozporządzenie (UE) 2016/429 stanowi, że pod pewnymi warunkami państwa członkowskie mogą wprowadzać środki krajowe dotyczące choroby innej niż jedna z chorób umieszczonych w wykazie, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/429. Jeżeli takie środki dotyczą przemieszczenia między państwami członkowskimi zwierząt wodnych i produktów pochodzenia zwierzęcego pozyskanych od lub ze zwierząt wodnych, wówczas takie środki muszą zostać zatwierdzone zgodnie z art. 226 ust. 3 tego rozporządzenia. Takie środki mogą być stosowane wobec chorób umieszczonych w wykazie będących chorobami kategorii E zdefiniowanymi w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/1882 (8) oraz wobec chorób nieumieszczonych w wykazie. Należy zatem zmienić część V tytuł 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 w celu wyjaśnienia, że środki krajowe zatwierdzone zgodnie z art. 226 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429 mają zastosowanie nie tylko do chorób nieumieszczonych w wykazie, ale również do chorób kategorii E.

(20)

W art. 170 ust. 1 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 wykryto błędne odesłanie. Należy sprostować ten artykuł poprzez usunięcie odesłania do art. 176 i zastąpienie go odesłaniem do art. 175 tego rozporządzenia.

(21)

W art. 178 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 określono wymagania szczególne dotyczące wprowadzania do Unii zwierząt kopytnych, drobiu i zwierząt wodnych pochodzących z Unii i powracających do Unii w następstwie odmowy ich wprowadzenia przez państwo trzecie lub terytorium. W art. 179 tego rozporządzenia określono wymagania szczególne dotyczące wprowadzania do Unii zwierząt innych niż zwierzęta kopytne, drób i zwierzęta wodne pochodzących z Unii i powracających do Unii w następstwie odmowy ich wprowadzenia przez państwo trzecie lub terytorium. Ryzyko wprowadzenia do Unii chorób zwierząt przez ptaki żyjące w niewoli jest jednak podobne do ryzyka występującego w przypadku drobiu. Wymagania szczególne określone w art. 178 powinny zatem mieć również zastosowanie do ptaków żyjących w niewoli. Należy odpowiednio zmienić art. 178 i 179 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(22)

W pkt 4 załącznika VIII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 określono minimalne okresy, podczas których w zakładzie pochodzenia zwierząt koniowatych nie zgłoszono przypadku ani ogniska niektórych chorób. W punkcie tym nie uwzględniono sytuacji, w której ograniczenia przemieszczania mogą zostać zniesione przez właściwy organ po upływie 30 dni od uśmiercenia i zniszczenia albo poddania ubojowi ostatniego zwierzęcia z gatunków umieszczonych w wykazie, a pomieszczenia w zakładzie oczyszczono i zdezynfekowano. Taka sytuacja może zaistnieć w przypadku przemieszczania między państwami członkowskimi zwierząt koniowatych zgodnie z art. 22 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688 w odniesieniu do zakładów, w których zgłoszono surrę, zarazę stadniczą lub niedokrwistość zakaźną koni. Jednocześnie we wzorach świadectw zdrowia zwierząt określonych w rozdziałach 12-18 załącznika II do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/403 (9) uwzględniono już ten okres 30 dni bez zgłoszonych przypadków surry, zarazy stadniczej lub niedokrwistości zakaźnej koni w zakładzie pochodzenia zwierząt koniowatych. Należy zatem dostosować pkt 4 załącznika VIII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692. Należy odpowiednio dostosować załącznik VIII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(23)

W pkt 1 załącznika X do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 określono wymagania szczególne dotyczące wprowadzenia do Unii owiec odnośnie do zakażenia wywołanego przez Brucella, o którym mowa w art. 24 ust. 5 tego rozporządzenia delegowanego. Wymagania dotyczące okresu pobytu w zakładzie pochodzenia należy dostosować do wymagań, o których mowa w art. 11 lit. b) ppkt (iii) tego rozporządzenia delegowanego oraz odpowiedniej pozycji odnośnie do owiec w tabeli w załączniku III do tego rozporządzenia delegowanego. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik X do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(24)

W pkt 2.1 załącznika XI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 określono wymagania szczególne w odniesieniu do afrykańskiego pomoru koni, które muszą spełniać zwierzęta koniowate wprowadzane do Unii z państw trzecich lub terytoriów lub ich stref, które przypisano do grupy sanitarnej E lub F. Wymaga się, aby takie zwierzęta były trzymane w izolacji w obiektach zabezpieczonych przed wektorami przez określony okres. Należy dostosować termin „obiekt zabezpieczony przed wektorami" zarezerwowany dla zakładu odizolowanego, o którym mowa w art. 34 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692, do terminu „zakład zabezpieczony przed wektorami" zdefiniowanego w art. 2 tego rozporządzenia delegowanego. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(25)

W pkt 2.2 załącznika XI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 określono wymagania szczególne w odniesieniu do wenezuelskiego zapalenia mózgu i rdzenia koni, które muszą spełniać zwierzęta koniowate wprowadzane do Unii z państw trzecich lub terytoriów lub ich stref, które przypisano do grupy sanitarnej C lub D. Wymaga się, aby takie zwierzęta były utrzymywane w kwarantannie chronionej przed wektorami przez określony okres. Należy dostosować termin „kwarantanna chroniona przed wektorami" do terminu „zakład zabezpieczony przed wektorami" zdefiniowanego w art. 2 tego rozporządzenia delegowanego. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(26)

Ponadto należy określić minimalne kryteria w zakresie przyznawania statusu zakładu zabezpieczonego przed wektorami przez właściwy organ. Kryteria te należy zatem określić w załączniku XI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692. Kryteria te powinny być spójne z kryteriami określonymi części II rozdział 3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 i w art. 12.1.10 pkt 1 Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE). Należy odpowiednio zmienić załącznik XI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692.

(27)

W pkt 2 lit. b) załącznika XXI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692 określono okres obowiązkowego leczenia pod kątem zarażenia pasożytem Echinococcus multilocularis. Warunek ten okazuje się trudny do spełnienia. Można zapewnić określony poziom elastyczności bez zwiększania ryzyka dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XXI do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/692,

1)

w załączniku VIII pkt 4 otrzymuje brzmienie:

2)

w załączniku X pkt 1 otrzymuje brzmienie:

3)

w załączniku XI wprowadza się następujące zmiany:

4)

w załączniku XXI pkt 2 lit. b) otrzymuje brzmienie: