-

uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2020, sekcja I - Parlament Europejski,

-

uwzględniając art. 100 i art. 104 ust. 3 Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

-

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0044/2022),

A.

mając na uwadze, że w poświadczeniu końcowego sprawozdania finansowego księgowy Parlamentu Europejskiego (zwanego dalej "Parlamentem") stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że przedstawia ono rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową, wyniki operacji i przepływy pieniężne w Parlamencie;

B.

mając na uwadze, że zgodnie ze zwykłą procedurą przesłano 191 pytań do administracji Parlamentu, a otrzymane pisemne odpowiedzi zostały publicznie omówione przez parlamentarną Komisję Kontroli Budżetowej w obecności wiceprzewodniczącego odpowiedzialnego za budżet, sekretarza generalnego, dyrektora Urzędu ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych (zwanego dalej "Urzędem") oraz audytora wewnętrznego;

C.

mając na uwadze, że zawsze możliwa jest poprawa jakości, wydajności i skuteczności zarządzania finansami publicznymi, zaś kontrola jest konieczna w celu dopilnowania, by przywódcy polityczni i administracja Parlamentu byli rozliczani przed obywatelami Unii;

1.

zauważa, że ostateczna kwota środków w budżecie Parlamentu na rok 2020 wyniosła 2 038 745 000 EUR, tj. 18,1 % środków w dziale V wieloletnich ram finansowych (1) przeznaczonych na wydatki administracyjne wszystkich instytucji unijnych w 2020 r., i w stosunku do budżetu w 2019 r. (1 996 978 262 EUR) kwota ta wzrosła o 2,1 %, ale jednocześnie zmniejszyła się o 0,4 % w stosunku do względnego udziału w budżecie ogólnym;

2.

zauważa, że całkowita kwota dochodów zaksięgowanych na dzień 31 grudnia 2020 r. wynosiła 203 449 523 EUR (w porównaniu z 207 521 070 EUR w 2019 r.), w tym 33 567 305 EUR dochodu przeznaczonego na określony cel (w porównaniu z 36 566 236 EUR w 2019 r.);

3.

zwraca uwagę, że 67,6 % łącznej kwoty zobowiązań przeznaczono na cztery rozdziały: rozdział 1 0 ("Członkowie instytucji"), rozdział 1 2 ("Urzędnicy i pracownicy tymczasowi"), rozdział 2 0 ("Budynki i koszty dodatkowe") oraz rozdział 4 2 ("Wydatki związane z asystentami posłów"), co wskazuje na dużą nieelastyczność w odniesieniu do głównej części wydatków Parlamentu;

4.

odnotowuje następujące dane liczbowe, na podstawie których zamknięto rachunki Parlamentu za rok budżetowy 2020:

5.

zwraca uwagę, że zaciągnięto zobowiązania na 95,7 % środków z budżetu Parlamentu, w kwocie 1 950 750 955 EUR, a stopa anulowania wyniosła 0,8 %; odnotowuje z zadowoleniem, że podobnie jak w poprzednich latach osiągnięto bardzo wysoki poziom wykonania budżetu; zauważa, że płatności wyniosły ogółem 1 590 035 012 EUR, co oznacza, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 81,5 %;

6.

podkreśla fakt, że anulowane środki na rok 2020 w wysokości 17 292 007 EUR dotyczyły głównie wydatków związanych z nieruchomościami, produkcją i rozpowszechnianiem, a także z wynagrodzeniami, informatyką i telekomunikacją;

7.

odnotowuje, że w roku budżetowym 2020 zatwierdzono dwanaście przesunięć zgodnie z art. 31 i 49 rozporządzenia finansowego, na kwotę 183 933 785 EUR, czyli 9 % ostatecznych środków; zauważa, że 76,4 % przesuniętych środków dotyczyło polityki Parlamentu w zakresie budynków i w przeważającej części było przeznaczone na sfinansowanie zakupu budynku Wiertz oraz rocznych płatności na rzecz projektu budynku Adenauer II;

8.

przypomina, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej "Trybunałem") przeprowadza szczegółową kontrolę wydatków administracyjnych i innych wydatków łącznie dla wszystkich instytucji unijnych; podkreśla, że wydatki administracyjne i pochodne obejmują wydatki na zasoby kadrowe (wynagrodzenia, świadczenia oraz emerytury i renty), które stanowią 60 % łącznych wydatków, oraz wydatki na budynki, wyposażenie, energię, telekomunikację i informatykę;

9.

stwierdza, że z ogółu dowodów kontroli wynika, iż w wydatkach dotyczących administracji nie wystąpił istotny poziom błędu;

10.

z zaniepokojeniem odnotowuje konkretne ustalenie przez Trybunał w sprawozdaniu rocznym z wykonania budżetu za rok budżetowy 2020 błędów w dwóch płatnościach: (i) zawyżonej płatności za usługi informatyczne spowodowanej nieprawidłowym zastosowaniem postanowień umowy oraz (ii) nieprawidłowej wypłaty diety dziennej posłowi w wyniku błędu na liście obecności; wyraża ubolewanie, że istniejący system kontroli nie zapobiegł tym błędom ani ich nie wykrył; wzywa Parlament do wyjaśnienia, w jaki sposób doszło do tych błędów i jakie środki podjęto, aby je naprawić, oraz do dopilnowania, aby w przyszłości nie mogły się one powtórzyć, a także do zagwarantowania, że do końca 2022 r. będzie wypłacał diety dzienne jedynie tym posłom, którzy są do nich uprawnieni;

11.

odnotowuje udzieloną przez Parlament w ramach postępowania kontradyktoryjnego odpowiedź, w której przyjęto zalecenie Trybunału; zauważa, że w 2019 r. Parlament zainicjował projekt mający na celu zautomatyzowanie rejestracji obecności za pomocą technologii biometrycznej w centralnym rejestrze obecności i podpisał umowę na ten projekt pod koniec 2020 r.; podkreśla, że należy unikać przetwarzania danych biometrycznych na dużą skalę; zwraca się do Prezydium o opracowanie alternatywnego rozwiązania, które nie obejmuje przetwarzania danych biometrycznych i pozwala dopilnować, by tylko posłowie uprawnieni do otrzymywania dziennej diety rzeczywiście ją otrzymywali; ubolewa, że projekt ten był kontynuowany pomimo negatywnej opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych wydanej pod koniec marca 2021 r. i powtórzonej w jego sprawozdaniu rocznym za 2021 r., w którym stwierdzono, że Parlament powinien rozważyć mniej inwazyjne rozwiązania alternatywne w odniesieniu do ochrony danych;

12.

podkreśla, że Trybunał zbadał bardziej szczegółowo postępowania instytucji Unii o udzielenie zamówień publicznych na zakup środków ochrony indywidualnej dla pracowników w 2020 r.; odnotowuje, że Trybunał skontrolował trzy postępowania o udzielenie zamówień publicznych zorganizowane przez Parlament w celu zakupu masek ochronnych, termometrów i testów na COVID-19; wyraża ubolewanie z powodu kosztów spowodowanych kolejnymi decyzjami o zakupie i stosowaniu różnych modeli termometrów, aż do momentu znalezienia najodpowiedniejszego dla aktualnych potrzeb; podkreśla, że pilne zamówienie sprzętu na wczesnym etapie pandemii COVID-19 stanowiło wyzwanie ze względu na rosnący popyt i konkurencję między instytucjami zamawiającymi i krajami; zauważa, że w jednym przypadku związanym z zakupem maseczek materiałowych Trybunał stwierdził, że wymogi określone przez Parlament w specyfikacji istotnych warunków zamówienia były zbyt szerokie, aby umożliwić ocenę zgodności, oraz że zwycięscy oferenci nie załączyli do swoich ofert pełnych dowodów na to, że wszystkie minimalne wymogi jakościowe zostały spełnione w momencie zawierania umowy - np. dowodów dotyczących zgodności ze specyfikacjami technicznymi i trwałości masek;

13.

zauważa, że na posiedzeniu komisji przedmiotowo właściwej z audytorem wewnętrznym, które odbyło się 30 listopada 2021 r., audytor wewnętrzny przedstawił swoje sprawozdanie roczne oraz opis przeprowadzonych i zgłoszonych przez siebie prac audytowych mających na celu zapewnienie wystarczającej pewności, które w 2020 r. obejmowały następujące kwestie:

14.

z zadowoleniem przyjmuje i popiera następujące działania - uzgodnione przez audytora wewnętrznego z właściwymi dyrekcjami generalnymi - wynikające z zadań poświadczających:

15.

zauważa, że proces działań następczych w 2020 r. doprowadził do zamknięcia 61 ze 108 otwartych, przeanalizowanych działań, w odniesieniu do których uzgodnione terminy wdrożenia już upłynęły; odnotowuje, że spośród pozostałych 47 działań wynikających z odnośnych sprawozdań z audytu 15 dotyczy znacznego ryzyka; ubolewa, że niektóre z wyżej wspomnianych działań nadal nie zostały wdrożone, choć zalecono je kilka lat temu; oczekuje, że poszczególne dyrekcje generalne zapewnią zamknięcie zaległych działań bez dalszej zwłoki, a uzgodnione działania zostaną wdrożone zgodnie z terminami określonymi w sprawozdaniu rocznym audytora wewnętrznego; wzywa sekretarza generalnego do złożenia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z zamknięcia pozostałych działań w trakcie wysłuchań w Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu we wrześniu i listopadzie 2022 r.;

16.

zauważa, że zgodnie z art. 118 ust. 9 rozporządzenia finansowego sprawozdania z audytu wewnętrznego Parlamentu nie są udostępniane publicznie po ich sfinalizowaniu przez audytora wewnętrznego; odnotowuje, że w praktyce są one publikowane dopiero po wdrożeniu wszystkich zaleceń; ubolewa, że skutkuje to de facto opóźnieniem publikacji o kilka lat; ubolewa również, że posłowie mogą zapoznawać się z tymi publikacjami jedynie w zabezpieczonej czytelni, dopóki nie zostaną wdrożone zalecane środki; wzywa Prezydium do umożliwienia posłom natychmiastowego i pełnego dostępu do sprawozdań z audytu wewnętrznego; ponadto wzywa Prezydium do publicznego udostępniania każdego sprawozdania z audytu wewnętrznego rok po jego sfinalizowaniu, po zatwierdzeniu przez audytora wewnętrznego działań podjętych w celu wdrożenia zaleceń z poprzedniego roku; przypomina, że zatwierdzenie zaleceń nie wymaga pełnego wdrożenia wszystkich zaleceń;

17.

odnotowuje pisemne odpowiedzi udzielone Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu 17 września 2021 r. w związku z rezolucją w sprawie udzielenia absolutorium za rok 2019, a także wystąpienie sekretarza generalnego dotyczące poszczególnych kwestii i wniosków zawartych w rezolucji Parlamentu w sprawie udzielenia absolutorium za rok 2019 oraz wymianę poglądów z posłami, która po nim nastąpiła;

18.

zauważa, że po tym, jak na posiedzeniu plenarnym posłowie zaapelują o wdrożenie przez Parlament różnych przepisów lub środków, takie zaproponowane przepisy lub środki są omawiane i poddawane pod głosowanie w Prezydium, zgodnie z art. 25 Regulaminu i załącznikiem V do Regulaminu oraz art. 6 i 166 rozporządzenia finansowego, jak i w administracji Parlamentu; odnotowuje, że Prezydium zostało upoważnione przez zgromadzenie plenarne do podejmowania decyzji we wszystkich sprawach administracyjnych, personalnych i organizacyjnych dotyczących posłów; podkreśla znaczenie procedury udzielania absolutorium i zwraca się o dokładne monitorowanie wszystkich decyzji o udzieleniu absolutorium podjętych na posiedzeniu plenarnym;

19.

zwraca się do sekretarza generalnego o przekazanie niniejszej rezolucji Prezydium, z zaznaczeniem wszystkich wniosków o podjęcie działań lub decyzji przez Prezydium; apeluje do sekretarza generalnego o opracowanie planu działania i harmonogramu, które umożliwią Prezydium działania następcze lub reakcję na żądania i zalecenia zawarte w rezolucjach Parlamentu w sprawie udzielenia absolutorium, oraz o uwzględnienie podjętych i wdrożonych działań w rocznym dokumencie podsumowującym; zwraca się do sekretarza generalnego i wiceprzewodniczącego odpowiedzialnego za budżet o prowadzenie regularnych dyskusji z parlamentarną Komisją Kontroli Budżetowej na temat kwestii dotyczących wdrażania wspomnianego planu działania;

20.

ponawia swój wniosek do Prezydium o lepsze wyeksponowanie procesu decyzyjnego, zwłaszcza w odniesieniu do terminowego publikowania odpowiednich dokumentów i informacji na stronie internetowej Prezydium;

21.

zwraca się do administracji o rozważenie zatwierdzania protokołów Prezydium w ramach procedury pisemnej, aby zapobiec faktycznemu opóźnieniu publikacji wynoszącemu co najmniej jeden miesiąc do czasu ponownego zebrania się Prezydium w celu zatwierdzenia protokołu, a po jego przyjęciu o bezzwłoczne udostępnienie protokołu zarówno w intranecie, jak i na stronie internetowej Parlamentu;

22.

zauważa, że obecność urzędników Parlamentu w delegaturach lub innych organach Unii ma na celu wzmocnienie stosunków Parlamentu z organizacją regionalną; ponownie wyraża jednak obawy dotyczące decyzji Prezydium z 11 lutego 2019 r. w sprawie wsparcia parlamentarnego dla misji Unii Europejskiej przy ASEAN w Dżakarcie, delegatury Unii Europejskiej przy Unii Afrykańskiej w Addis Abebie oraz delegatury Unii Europejskiej przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku; wzywa do przeprowadzenia dokładnej oceny kosztów i korzyści w celu uzasadnienia każdej nowej decyzji, do opracowania wymiernych wskaźników oceny rocznych wyników oraz do informowania Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu;

23.

przypomina, że rok 2020 upłynął pod znakiem wyzwań związanych z pandemią COVID-19, która spowodowała zasadnicze zmiany w sposobie pracy Parlamentu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że od początku kryzysu pandemicznego i przez cały czas jego trwania Parlament podejmował często bezprecedensowe decyzje mające na celu ograniczenie do minimum ryzyka dla posłów i pracowników i umożliwienie Parlamentowi kontynuowania podstawowej działalności, a także okazywał w praktycznym wymiarze solidarność z lokalnymi społecznościami;

24.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2020 r. w Brukseli, w pomieszczeniach Parlamentu, utworzono ośrodek wykonywania testów na COVID-19 oraz że podobne ośrodki powstały również w Luksemburgu i Strasburgu;

25.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Parlament mógł osiągnąć powyższy cel dzięki swojej odporności organizacyjnej i zdolności do stosowania nowych metod pracy, w szczególności telepracy i zdalnego uczestnictwa;

26.

docenia niezwykłe wysiłki Parlamentu i jego służb informatycznych w 2020 r. zmierzające do natychmiastowego zapewnienia posłom, pracownikom, akredytowanym asystentom parlamentarnym i stażystom urządzeń elektronicznych umożliwiających pracę zdalną; prosi jednak o informacje na temat kryteriów zakupu urządzeń oraz tego, jakie względy praktyczne wpłynęły na decyzję o zakupie obecnie używanych urządzeń Surface; z zaniepokojeniem podkreśla liczbę problemów technicznych, jakie posłowie i akredytowani asystenci parlamentarni mają z tymi urządzeniami, jak np. nagłe rozłączanie, gubienie dokumentów, przegrzewanie, krótka żywotność baterii i słaba łączność podczas połączeń wideo;

27.

wyraża ubolewanie z powodu sytuacji stażystów Schumana odbywających staż od marca do lipca 2020 r., którzy od drugiego tygodnia stażu pracowali zdalnie; zauważa, że Komisja i Rada zapewniły swoim stażystom możliwość powrotu w październiku w celu ponownego rozpoczęcia pełnych 5-miesięcznych staży; wyraża ubolewanie z powodu decyzji Dyrekcji Generalnej ds. Personelu (DG PERS), by dać stażystom Schumana taką możliwość jedynie w przypadku przerwania przez nich obecnego stażu; wzywa DG PERS, by zapewniła równe traktowanie swoim stażystom znajdującym się w podobnej sytuacji;

28.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że procesy cyfryzacji obejmowały organizację posiedzeń na odległość i systemy zdalnego głosowania na posiedzeniach plenarnych i w komisjach parlamentarnych, co umożliwiło Parlamentowi kontynuowanie prac, również podczas sesji miesięcznych w Strasburgu, które zawieszono na większą część 2020 r.; zauważa, że według Sekretariatu Generalnego Parlamentu Europejskiego zawieszenie sesji miesięcznych w Strasburgu przyczyniło się do całkowitych oszczędności w wysokości 26 260 608 EUR, a także do znacznego zmniejszenia śladu węglowego Parlamentu; przyznaje, że te nadzwyczajne okoliczności mają charakter tymczasowy; wzywa przewodniczącą do dopuszczenia możliwości zdalnego udziału posłów w posiedzeniach do czasu sprowadzenia pandemii COVID-19 do bezpiecznego poziomu;

29.

w odniesieniu do zdalnego udziału z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wdrożenia złożonego, wielojęzycznego rozwiązania, którego realizacja w normalnych warunkach wymagałaby miesięcy, a nawet lat, dokonano w ciągu kilku tygodni; podkreśla, że system zdalnego głosowania stworzono zgodnie z odpowiednimi przepisami Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich i Statutu posła do Parlamentu Europejskiego oraz że system ten, działający od marca 2020 r., jest stale unowocześniany i ulepszany; z uznaniem odnotowuje, że od marca do października 2020 r. ten system głosowania umożliwił przeprowadzenie 143 sesji głosowania i prawie 10 000 głosowań;

30.

podkreśla wynikające z przejścia na spotkania zdalne poważne ryzyko problemów ze słuchem tłumaczy ustnych Parlamentu, którzy podczas wystąpień zdalnych muszą polegać na dźwięku często bardzo słabej jakości; podkreśla wysiłki podejmowane w tym zakresie przez tłumaczy ustnych i wzywa Prezydium, by przypomniało uczestnikom o korzystaniu z odpowiedniego sprzętu do wystąpień, aby zminimalizować zakłócenia i zapobiec czasem niskiej jakości połączeń; przypomina, że w przeszłości tłumacze ustni słusznie odmawiali tłumaczenia, jeżeli jakość dźwięku na to nie pozwalała;

31.

podkreśla, że tłumaczenie ustne ma zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania komisji i życia parlamentarnego; dostrzega, że z powodu nagłych i zakłócających zmian spowodowanych pandemią i wynikających z niej ograniczeń sanitarnych administracja musiała szybko znaleźć możliwe do wprowadzenia rozwiązania, aby zapewnić usługi tłumaczeniowe; podkreśla, że na niektórych posiedzeniach komisji nie były dostępne wszystkie wymagane języki, co utrudniało uczestnictwo niektórym członkom i zmniejszało ich możliwości interakcji; rozumie, że trzema językami roboczymi są angielski, francuski i niemiecki, ale zdecydowanie podkreśla, że na wniosek posłów należy zapewnić możliwość posługiwania się którymkolwiek z 24 języków urzędowych;

32.

wzywa sekretarza generalnego, aby w ogólnym kontekście kryzysu związanego z pandemią COVID-19 wymagał od wszystkich przedsiębiorstw zewnętrznych świadczących usługi w Parlamencie zagwarantowania praw pracowniczych i warunków pracy ich pracowników oraz ścisłego przestrzegania środków przyjętych przez rząd w związku z pandemią;

33.

zwraca uwagę, że niektóre środki sanitarne, choć konieczne, doprowadziły do znacznego pogorszenia warunków pracy w niektórych służbach, czego dobitnym przykładem są pracownicy zatrudnieni w punkcie ksero, wciąż pracujący w izolacji od wielu miesięcy; wzywa, aby środki obowiązujące w podobnych sytuacjach w przyszłości uwzględniały ochronę zdrowia psychicznego pracowników;

34.

wyraża ubolewanie, że głosowanie zdalne nie jest obecnie przewidziane w Regulaminie Parlamentu, chyba że przewodniczący stwierdzi zaistnienie nadzwyczajnych okoliczności;

35.

odnotowuje, że nie istnieje system umożliwiający posłom tymczasowo nieobecnym z uzasadnionego powodu, np. urlopu macierzyńskiego lub ojcowskiego, dalsze wykonywanie podstawowych obowiązków; uważa, że stanowi to problem, ponieważ może mieć negatywny wpływ na reprezentację obywateli w Parlamencie; podkreśla, że istnieje ryzyko dyskryminacji posłów i ich wyborców, gdy takie ustalenia nie są przewidziane; podkreśla, że głosowanie na posłankę do Parlamentu nie powinno prowadzić do braku reprezentacji, co jest niepokojące, biorąc pod uwagę, że młodsi posłowie, a zwłaszcza posłanki, i ich wyborcy są nieproporcjonalnie dotknięci brakiem ustaleń dotyczących urlopów macierzyńskich i rodzicielskich w Parlamencie; przypomina, że sytuacja posłów krajowych w takich samych okolicznościach różni się w poszczególnych państwach członkowskich; wzywa Komisję Spraw Konstytucyjnych Parlamentu do zapewnienia wykonalnych, tymczasowo ograniczonych rozwiązań dla posłów, którzy z uzasadnionych powodów są nieobecni podczas debat i głosowań lub tymczasowo zastępowani, poprzez zmianę Regulaminu Parlamentu i europejskiego prawa wyborczego; przypomina, że diety dzienne są nadal powiązane z fizyczną obecnością w miejscach pracy Parlamentu;

36.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Parlamentu zmierzające do zapewnienia codziennych posiłków solidarnościowych i schronienia kobietom znajdującym się w trudnej sytuacji, we wszystkich trzech miejscach pracy Parlamentu, zgodnie z decyzją Prezydium, a w szczególności osobiste zaangażowanie byłego przewodniczącego Davida Sassolego w tę kwestię; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w pierwszym roku pandemii COVID-19 około 65 kierowców zgłosiło się jako ochotnicy do przewożenia lekarzy, pielęgniarek i innego personelu medycznego na nocne dyżury w szpitalu;

37.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na początku pandemii COVID-19 Parlament dostarczał członkom personelu maseczki materiałowe wielokrotnego użytku; odnotowuje, że w budynkach Parlamentu wprowadzono wymóg noszenia masek medycznych EN14683 lub sprzętu ochrony układu oddechowego FFP2, by lepiej chronić posłów i pracowników oraz jeszcze bardziej ograniczyć uwalnianie cząsteczek zakaźnych z dróg oddechowych;

38.

wyraża uznanie dla służb Parlamentu za decyzję o dalszym umożliwianiu hybrydowych konferencji prasowych po pandemii, ponieważ może to ułatwić relacjonowanie spraw europejskich dziennikarzom, którzy nie są obecni w Strasburgu lub Brukseli; zaleca dalszą rozbudowę infrastruktury audiowizualnej i innych urządzeń w Brukseli, Strasburgu i biurach łącznikowych Parlamentu Europejskiego, w tym przez zwiększenie możliwości VoxBox i modernizację sal konferencji prasowych w Strasburgu i Brukseli, tak aby były one bardziej odpowiednie dla hybrydowych konferencji prasowych;

39.

podkreśla, że Parlament musi przodować w przyjmowaniu w większej mierze cyfrowych, elastycznych i energooszczędnych metod pracy i praktyk organizacji posiedzeń, wyciągając wnioski z doświadczeń zebranych w trakcie pandemii COVID-19 i wykorzystując już zrealizowane inwestycje technologiczne; zauważa, że z inicjatywy byłego przewodniczącego Sassolego grupy dyskusyjne zajmujące się tematem "Nowe podejście do demokracji parlamentarnej - silniejszy Parlament Europejski po pandemii COVID-19" omówiły w okresie od kwietnia do lipca 2021 r. przyszłość prac w Parlamencie w odniesieniu do każdego z ich obszarów działania: posiedzeń plenarnych, prerogatyw parlamentarnych, komunikacji, dyplomacji zewnętrznej i organizacji wewnętrznej; zauważa, że grupy dyskusyjne przedstawiły sprawozdanie końcowe zawierające zalecenia, których wdrożenie zostanie omówione przez Prezydium;

40.

wzywa Parlament do ponownej oceny celów systemu ekozarządzania i audytu (EMAS) na 2023 r. w świetle pandemii COVID-19; ponawia apel o zmianę obecnego planu redukcji CO2 w celu osiągnięcia neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla przy zastosowaniu uznanej na szczeblu międzynarodowym metody, gdy zostanie ona zatwierdzona jako np. mechanizm wewnętrznego systemu ustalania opłat za emisję, za pomocą którego przedsiębiorstwa dobrowolnie wyceniają swój ślad węglowy, a tym samym ustalają wartość swojej emisji gazów cieplarnianych;

41.

zauważa, że trzem budynkom Parlamentu w Brukseli (Martens, Campoamor i żłobek Wayenberg) przyznano niedawno uznawany na całym świecie certyfikat ekologiczny dotyczący zrównoważonego charakteru, BREEAM Excellence, potwierdzający długofalową politykę i działania Parlamentu zmierzające do stopniowego przekształcania portfela budynków we wzorcowy pod względem ekologicznym; zauważa, że obecnie na terenie Parlamentu w Brukseli cztery budynki (jedna czwarta całkowitej ich liczby - Spinelli, Campoamor, Arendt, Montoyer-Science) są wyposażone w panele fotowoltaiczne, a łączna powierzchnia tych instalacji stanowi mniej niż 2 % całkowitej powierzchni dachów budynków Parlamentu w Brukseli; zauważa, że trzy nowe instalacje fotowoltaiczne (100 m2 na budynku Montoyer 70 i 200 m2 na budynku Spinelli oraz 52 m2 obecnych paneli słonecznych wymienianych na panele fotowoltaiczne na budynku Brandt) zostaną ukończone do końca 2022 r. (co oznacza wzrost o 64 % w 2022 r. całkowitej powierzchni wyposażonej w panele fotowoltaiczne);

42.

zauważa, że obecnie na żadnym z budynków Parlamentu w Strasburgu nie ma paneli fotowoltaicznych, ponieważ położono nacisk na bardziej wydajne sposoby oszczędzania energii, instalując na przykład nowe, wysoce wydajne pompy ciepła; zauważa, że studia wykonalności, na podstawie których podjęto decyzję o nieinstalowaniu paneli słonecznych na dachach w Strasburgu, pochodzą z 2011 r., i przypomina, że ceny paneli słonecznych spadły o ponad 80 % od 2010 r.; zachęca Prezydium, by dokonało oceny instalacji paneli fotowoltaicznych do 2023 r., biorąc pod uwagę wykonalność techniczną i efektywność kosztową;

43.

z zadowoleniem przyjmuje instalację pomp ciepła i kogeneracji w budynkach w Strasburgu i Brukseli w celu wytwarzania odnawialnej energii elektrycznej i cieplnej; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowy budynek Adenauer w Luksemburgu zbudowano z wykorzystaniem najnowocześniejszych dostępnych technik ekologicznych, w tym energii geotermalnej i słonecznej, oraz przy założeniu pełnego wykorzystania światła dziennego; wzywa Parlament do dalszego zwiększania udziału energii odnawialnej w jego koszyku energetycznym, w szczególności w produkcji energii, oraz do jak najszybszego stopniowego wycofania paliw kopalnych; wzywa Parlament do opublikowania świadectw energetycznych wszystkich budynków Parlamentu;

44.

przypomina, że wydajne rozwiązania oświetleniowe są istotnym czynnikiem zrównoważonego charakteru budynków; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wykonuje się ocenę wymiany istniejącego oświetlenia na energooszczędne oświetlenie LED, gdy tylko jest to możliwe i wykonalne w budynkach Parlamentu; ubolewa, że nie wszystkie biura w trzech miejscach pracy Parlamentu są wyposażone w czujniki ruchu, a czujniki te - jak się wydaje - nie działają w kilku biurach w budynku SPINELLI; wzywa Parlament do dopilnowania, aby w pełni działające czujniki ruchu były instalowane wszędzie tam, gdzie jest to wykonalne, w celu ograniczenia zużycia energii;

45.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że żłobek Wayenberg w Brukseli, którego rozbudowę ukończono we wrześniu 2020 r., jest pierwszym budynkiem pasywnym Parlamentu; zachęca Prezydium do rozpoczęcia w 2022 r. badań technicznych, aby określić dodatkowe możliwości dalszego zmniejszenia zużycia energii i zwiększenia produkcji energii ze źródeł odnawialnych, oraz do jak najszybszego wykorzystania tych możliwości;

46.

przypomina, że prawie dwie trzecie emisji dwutlenku węgla przez Parlament pochodzi z transportu osób; wzywa do zastanowienia się nad rozszerzeniem dobrowolnej telepracy na większą liczbę dni i funkcji, w stosownych przypadkach i o ile nie zakłóca to pracy parlamentarnej; mając na względzie znaczenie fizycznej obecności, przypomina, że Parlament ustanowił grupy robocze zajmujące się przyszłymi pracami Parlamentu; apeluje do Parlamentu, aby uwzględniał wnioski grup dyskusyjnych; apeluje o preferowanie w stosownych przypadkach niskoemisyjnych środków transportu podczas podróży służbowych;

47.

z zadowoleniem przyjmuje stopniowe przechodzenie na pojazdy bezemisyjne we flocie samochodowej Parlamentu; wzywa do tego, aby najpóźniej w 2024 r. flota służbowa była w pełni elektryczna;

48.

wzywa do odpowiedniego zwiększenia liczby ładowarek do pojazdów elektrycznych zgodnie z obecnym i przyszłym zapotrzebowaniem; apeluje o utworzenie dodatkowych miejsc parkingowych dla rowerów; wzywa do utworzenia odpowiednich miejsc parkingowych dla rowerów towarowych, aby zapewnić dostępność zwykłych miejsc parkingowych dla zwykłych rowerzystów;

49.

zauważa, że w latach 2018-2020 marnowanie żywności w Parlamencie wyniosło 0,055-0,068 kg na jeden podany posiłek; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Parlamentu na rzecz ograniczenia marnowania żywności poprzez gromadzenie i dostarczanie pozostałej żywności organizacjom pierwszego kontaktu, które przekazują żywność osobom potrzebującym; wzywa Parlament, aby nieustannie poszukiwał sposobów dalszego ograniczenia marnowania żywności;

50.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie szerszego i bardziej zrównoważonego wyboru żywności w stołówkach Parlamentu, w tym większej różnorodności produktów wegetariańskich i wegańskich; sugeruje zwiększenie różnorodności posiłków wegetariańskich i wegańskich serwowanych w stołówkach Parlamentu; ponadto wymaga, aby każdego dnia dostępna była przynajmniej jedna opcja świeżego posiłku bezglutenowego oraz aby informacje o alergiach i dietach były umieszczone w widocznym miejscu na kartach dań obok lady;

51.

przypomina, że zgodnie z Traktatem o Unii Europejskiej, a w szczególności z protokołem nr 6 załączonym do traktatów, Parlament ma siedzibę w Strasburgu, gdzie odbywa się 12 miesięcznych sesji plenarnych, w tym sesja budżetowa; przypomina, że zdecydowana większość w Parlamencie popiera utworzenie jednej siedziby w celu zapewnienia efektywnego wydatkowania pieniędzy podatników Unii i przyjęcia na siebie instytucjonalnej odpowiedzialności za zmniejszenie śladu węglowego; zauważa, że trwałe zmiany wymagałyby zmiany traktatu; przypomina, że na posiedzeniu plenarnym Parlamentu zwrócono się wcześniej o przeprowadzenie debaty na temat jego prawa do określania własnej organizacji pracy i zobowiązano się do wszczęcia zwykłej procedury zmiany traktatu na podstawie art. 48 Traktatu o Unii Europejskiej w celu zaproponowania niezbędnych zmian w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i protokole nr 6, aby umożliwić Parlamentowi decydowanie o lokalizacji swojej siedziby i o organizacji wewnętrznej (4);

52.

ponawia swój apel do Parlamentu o wprowadzenie przyjaznego dla użytkownika systemu rezerwacji online, umożliwiającego korzystanie z usług samochodowych Parlamentu w celu dojazdu do Strasburga, który to system powinien zostać uruchomiony po wznowieniu regularnych sesji w Strasburgu; ponadto wzywa Parlament do rozszerzenia grupy użytkowników, tak aby obejmowała ona również członków personelu, pracowników grup i akredytowanych asystentów, nawet jeśli nie towarzyszą im posłowie;

53.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że mające zastosowanie do Parlamentu standardy dotyczące aspektów etycznych i przejrzystości pod wieloma względami przewyższają standardy stosowane w jego odpowiednikach w państwach członkowskich; uważa, że Parlament powinien starać się dawać przykład w zakresie ustanawiania ogólnoeuropejskich standardów etyki i przejrzystości; popiera wzmacnianie istniejących zasad etycznych poprzez przekazywanie posłom wskazówek i wsparcia;

54.

z zadowoleniem zauważa, że od początku dziewiątej kadencji parlamentarnej na stronie internetowej Parlamentu dostępna jest niezbędna infrastruktura umożliwiająca posłom upublicznianie informacji o zaplanowanych spotkaniach z przedstawicielami grup interesu w celu zwiększenia przejrzystości; wzywa służby Parlamentu do rozszerzenia tej infrastruktury, aby umożliwić akredytowanym asystentom parlamentarnym i doradcom politycznym dobrowolne publikowanie informacji o ich spotkaniach z przedstawicielami grup interesu; przypomina, że art. 11 Regulaminu zobowiązuje sprawozdawców, kontrsprawozdawców i przewodniczących komisji do publikowania ich spotkań z przedstawicielami grup interesu; z zaniepokojeniem odnotowuje, że do 30 kwietnia 2021 r. jedynie 380 z 705 obecnych posłów opublikowało na stronie internetowej Parlamentu informacje o przynajmniej jednym spotkaniu z przedstawicielem grupy interesu; ponadto zauważa, że od początku dziewiątej kadencji parlamentarnej 10 z 24 przewodniczących komisji nie opublikowało informacji o żadnym spotkaniu z przedstawicielem grupy interesu lub opublikowało informacje tylko o jednym takim spotkaniu; przypomina, że informacje, zawiadomienia przypominające oraz wiadomości e-mail dotyczące obowiązku publikowania informacji o spotkaniach należy wysyłać do wszystkich posłów w bardziej regularnych odstępach czasu;

55.

przypomina pisemną odpowiedź przewodniczącego z kwietnia 2020 r. na wspólne pismo intergrupy Parlamentu ds. walki z korupcją, w której to odpowiedzi przewodniczący zgodził się w szczególności na wprowadzenie szeregu zmian w narzędziu do publikowania informacji o spotkaniach posłów z przedstawicielami grup interesu, aby uczynić je bardziej przyjaznym dla użytkownika, przede wszystkim poprzez powiązanie go z rejestrem służącym przejrzystości i z Obserwatorium Legislacyjnym; ubolewa, że te praktyczne usprawnienia nie zostały jeszcze wdrożone; zwraca się do administracji Parlamentu o skuteczne ustanowienie tego powiązania tak szybko, jak tylko będzie to możliwe, bez zbędnych przeszkód praktycznych;

56.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ze skutkiem od lipca 2021 r. porozumienie międzyinstytucjonalne z 2011 r. w sprawie wspólnego rejestru na rzecz przejrzystości zastąpiono nowym porozumieniem trójstronnym, w którym uczestniczy Rada; odnotowuje, że jakość wpisów dotyczących działalności przedstawicieli grup interesu w rejestrze służącym przejrzystości poprawiła się w ostatnich latach, i wyraża uznanie dla roli, jaką wspólny sekretariat odegrał w tej poprawie pomimo ograniczonych zasobów; ubolewa jednak nad tym, że ogólna jakość wpisów pozostaje niezadowalająca, gdyż w wyniku kontroli około 40 % wpisów w 2020 r. sekretariat stwierdził, że jedynie 43 % skontrolowanych wpisów wykazuje zadowalającą jakość danych, co stanowi odsetek podobny do odnotowanego w 2019 r.; z zadowoleniem przyjmuje przyznanie sekretariatowi dodatkowego 1,5 stanowiska w ekwiwalencie pełnego czasu pracy (EPC); wzywa sekretariat do wykorzystania tych stanowisk na potrzeby dalszego zmniejszania liczby wpisów w rejestrze zawierających nieoptymalne dane;

57.

przypomina, że zgodnie z art. 176 ust. 2 Regulaminu Parlamentu kiedy decyzja o sankcji nałożonej przez przewodniczącego na posła staje się ostateczna, sankcja jest publikowana w widocznym miejscu na stronie internetowej Parlamentu i pozostaje na niej przez pozostałą część kadencji, zgodnie z zasadami prawnymi dotyczącymi należytego prowadzenia dochodzeń, domniemania niewinności i ochrony praw osobistych; wzywa do zastanowienia się nad tym, czy informacje o sankcjach są obecnie publikowane w wystarczająco widoczny sposób;

58.

ubolewa nad faktem, że posłowie uczestniczą w nieoficjalnych misjach obserwacji wyborów, a także nad wydatkami poniesionymi na te misje; uważa, że takie misje narażają na szwank reputację Parlamentu; odnotowuje, że w 2020 r. osiem takich przypadków związanych było z Krymem i Wenezuelą; wzywa Prezydium oraz grupę ds. wspierania demokracji i koordynacji wyborów, by przedłużyły okres obowiązywania zakazu podejmowania przez zainteresowanych posłów oficjalnych misji obserwacji wyborów z jednego roku do całego mandatu, o ile jeszcze tak się nie stało;

59.

wzywa Parlament do opublikowania na swojej stronie internetowej listy wszystkich grup przyjaźni w Parlamencie;

60.

ponownie podkreśla, że w odniesieniu do interesów finansowych i konfliktu interesów art. 4 kodeksu postępowania stanowi, że przedstawiane oświadczenia majątkowe posłów powinny być szczegółowe; ponawia swój apel do Prezydium o dokonanie przeglądu formatu oświadczeń, tak aby wprowadzić wymóg ich większej szczegółowości, a tym samym jasności; zwraca się do przewodniczącej o poinstruowanie służb, aby systematycznie przeprowadzały szczegółowe kontrole oświadczeń w celu zapewnienia, by informacje w nich zawarte były wystarczająco szczegółowe, aby umożliwić ocenę ewentualnego konfliktu interesów;

61.

przypomina, że zgodnie z art. 5 załącznika I do Regulaminu odnoszącego się do przepisów wykonawczych do kodeksu postępowania posłowie wstrzymują się od przyjmowania w czasie wykonywania mandatu jakichkolwiek prezentów lub podobnych korzyści, z wyjątkiem tych o przybliżonej wartości poniżej 150 EUR, oraz że wszelkie prezenty wręczane posłom, gdy oficjalnie reprezentują oni Parlament, są przekazywane przewodniczącemu; zauważa, że Dział do Spraw Administracyjnych Posłów powinien często przypominać posłom o obowiązku powiadamiania przewodniczącego o przyjęciu prezentu otrzymanego w ramach pełnienia obowiązków służbowych; wzywa Prezydium do wprowadzenia standardowego formularza wypełnianego na zakończenie delegacji przez wszystkich posłów w niej uczestniczących, w którym będą oni informować o otrzymaniu jakichkolwiek prezentów osobistych lub delegacyjnych oraz o ich wartości;

62.

wyraża zaniepokojenie faktem, że od 459 posłów 8. kadencji parlamentarnej, którzy nie zostali ponownie wybrani w 2019 r., Parlament otrzymał tylko jedno powiadomienie o zatrudnieniu po zakończeniu mandatu zgodnie z art. 6 kodeksu postępowania; zwraca uwagę, że powiadomienia mogłyby pomóc w zapobieganiu konfliktom interesów, a jednocześnie uniemożliwić byłym posłom, którzy angażują się w zawodowy lobbing lub działalność reprezentacyjną bezpośrednio związaną z procesem decyzyjnym Unii, korzystanie z ułatwień przyznanych byłym posłom; wzywa zatem Parlament do poprawy wdrażania kodeksu postępowania, a także zwraca w tym względzie uwagę na rezolucję w sprawie absolutorium dla Parlamentu Europejskiego za rok 2019, w której organ udzielający absolutorium wzywa do przeprowadzenia niezależnej oceny tego, czy działalność posłów po zakończeniu mandatu prowadzi do konfliktu interesów; ponownie zwraca się do służb Parlamentu o przeprowadzenie takiej oceny;

63.

z zadowoleniem przyjmuje realizowany przez służby Parlamentu projekt udostępnienia protokołów głosowań plenarnych na specjalnej stronie internetowej, gdzie użytkownicy będą mieli dostęp do przejrzystych i przyjaznych dla czytelnika dokumentów, a także odnotowuje nowy układ głosowań imiennych, w którym publikowane będą indywidualne wyniki głosowania każdego posła, co umożliwi wizualizację rozkładu głosów m.in. według przynależności do grupy politycznej lub narodowości; wyraża ubolewanie, że służby Parlamentu nie mają jeszcze technicznej możliwości umożliwienia wyświetlania tekstu każdej poprawki wraz z protokołem głosowania, co oferuje kilku dostawców prywatnych; wzywa służby Parlamentu do udostępniania wszystkich poprawek i protokołów głosowań imiennych; wzywa również służby do uzupełnienia dostępnych informacji o aktualne harmonogramy i listy głosowań, a także końcowe kompromisy uzgodnione przez sprawozdawcę i kontrsprawozdawcę, zgodnie z zaleceniami grupy dyskusyjnej ds. wzmocnienia prerogatyw parlamentarnych; ponadto zwraca się do służb Parlamentu o umożliwienie posłom przetestowania wersji beta nowego narzędzia i przekazania informacji zwrotnych, które zostaną uwzględnione podczas opracowywania narzędzia;

64.

odnotowuje 18 dochodzeń przeprowadzonych przez służby Parlamentu w 2020 r. w sprawie niewłaściwego wykorzystania diet; dochodzenia te dotyczyły biur 12 posłów (w porównaniu z 6 posłami poprzednio), a łączna kwota obarczona ryzykiem wyniosła 1 318 000 EUR (w porównaniu z 560 000 EUR w 2019 r.); wyraża uznanie dla służb Parlamentu za dochodzenia prowadzone w tym względzie, a jednocześnie wskazuje na potrzebę dalszego monitorowania sytuacji pod katem liczby oraz rodzajów odnośnych spraw;

65.

zwraca uwagę na fakt, że w 2020 r. Parlament ponownie nie odnotował żadnych przypadków sygnalizowania nieprawidłowości; przypomina, że ostatnie przypadki sygnalizowania nieprawidłowości pochodzą z 2016 r. i że każdy z trzech akredytowanych asystentów, których dotyczyły, został następnie zwolniony; przypomina, że m.in. akredytowani asystenci znajdują się w trudnej sytuacji ze względu na ich szczególny status zatrudnienia; apeluje do Parlamentu o pełne dostosowanie własnych przepisów wewnętrznych zawartych w regulaminie pracowniczym do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 (5), w tym poprzez utworzenie bezpiecznych kanałów zgłaszania; zauważa ponadto, że sygnaliści zasługują na odpowiednią ochronę, podobną do tej, jaką zapewnia się ofiarom nękania, i że powinna ona również obejmować ustanowienie komitetu doradczego zajmującego się ochroną sygnalistów; ubolewa, że niewielu pracowników wie o istnieniu punktu kontaktowego dla sygnalistów w gabinecie sekretarza generalnego, i uważa, że ten punkt kontaktowy nie może zastąpić pełnoprawnego komitetu doradczego; wzywa Prezydium do wprowadzenia wymogu szkolenia dla punktów kontaktowych przyjmujących od sygnalistów informacje o nieprawidłowościach oraz do przyjęcia jasnych i pewnych pod względem prawnym standardów dotyczących przypadków, w których należy przyznać ochronę sygnalistom, w tym akredytowanym asystentom, oraz do opublikowania tych standardów; zwraca się do Parlamentu, by w miarę możliwości podnosił świadomość pracowników Parlamentu w kwestii ochrony sygnalistów;

66.

z zaniepokojeniem odnotowuje niejasne zasady i obowiązki dotyczące okresów przechowywania dokumentów przez posłów, w szczególności tych dotyczących informacji osobowych i finansowych, a także informacji o pracownikach; wzywa Prezydium do ustanowienia jasnych, zrozumiałych i wiążących przepisów, które należycie uwzględniałyby liczbę dokumentów, które mają być przechowywane, oraz sposób ich przechowywania; zdecydowanie podkreśla, że przepisy muszą być proporcjonalne, nie mogą zwiększać biurokracji i muszą być adekwatne do kosztów; zauważa, że działalność archiwalna ma być finansowana w ramach wydatków na dodatki z tytułu kosztów ogólnych;

67.

przypomina, że zgodnie z art. 11 ust. 4 Regulaminu Parlamentu Europejskiego Parlament daje już posłom możliwość opublikowania dobrowolnej kontroli lub potwierdzenia ich wydatków w ramach dodatku z tytułu kosztów ogólnych; zauważa, że w roku kalendarzowym 2020 złożono pięć dobrowolnych deklaracji w sprawie wykorzystania dodatku z tytułu kosztów ogólnych; wzywa służby Parlamentu do wysyłania posłom corocznego przypomnienia o tej możliwości; wzywa Prezydium do regularnego informowania organu udzielającego absolutorium o liczbie posłów, którzy zastosowali się do tych zaleceń;

68.

podkreśla, że decyzja Prezydium z 2018 r. w sprawie dodatku z tytułu kosztów ogólnych przewiduje, że Prezydium utrzyma tę decyzję do końca 2022 r. oraz oceni ją na podstawie doświadczeń zebranych podczas 9. kadencji parlamentarnej;

69.

wyraża ubolewanie z powodu faktu, że Prezydium nie zastosowało się w pełni do wyrażonej przy wielu okazjach woli Zgromadzenia Plenarnego dotyczącej reformy dodatku z tytułu kosztów ogólnych (GEA), a tym samym uniemożliwia wydatkowanie pieniędzy unijnych podatników - w kwocie 40 mln EUR rocznie - w sposób bardziej przejrzysty i rozliczalny; ponawia swój apel o reformę GEA, która wprowadziłaby kontrole wyrywkowe przeprowadzane przez służby Parlamentu w odniesieniu do 5 % wydatków posłów w ramach GEA oraz zobowiązałaby posłów do przechowywania wszystkich rachunków związanych z GEA, do corocznego publikowania na stronie internetowej Parlamentu przeglądu wydatków według kategorii oraz opinii niezależnego audytora, a także do zwrotu niewydanej części GEA na koniec mandatu; zauważa, że kontrole wyrywkowe, o które wnioskuje, dotyczyłyby sprawdzenia 36 losowo wybranych posłów rocznie i na podstawie obliczeń DG FINS wymagałyby maksymalnie 4-6 stanowisk stanowiących EPC;

70.

przypomina, że Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich w swoim zaleceniu z 29 kwietnia 2019 r. w sprawie 1651/2018/THH uznał, że odmowa udzielenia przez Parlament publicznego dostępu do dokumentów związanych z przeglądem wykazu wydatków, które mogą być pokrywane z dodatku z tytułu kosztów ogólnych, stanowiła przypadek niewłaściwego administrowania, i zalecił udzielenie publicznego dostępu do wniosku grupy roboczej ad hoc Prezydium Parlamentu, w tym do opcji wymienionych w tym wniosku; wyraża ubolewanie, że Parlament odrzucił zalecenie Rzecznika Praw Obywatelskich, i wzywa administrację Parlamentu do ponownego rozważenia udzielenia publicznego dostępu do przedmiotowych dokumentów;

71.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Prezydium na posiedzeniu 5 lipca 2021 r. zatwierdziło zmianę art. 40 swojej decyzji z 14 kwietnia 2014 r. w sprawie przepisów wykonawczych do tytułu VII warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, aby umożliwić akredytowanym asystentom parlamentarnym, na ich wniosek, wypłatę pieniędzy w euro w dowolnym banku w Unii;

72.

przypomina, że obecne przepisy dotyczące rozwiązania umowy z akredytowanymi asystentami parlamentarnymi nie przewidują możliwości rozwiązania umowy za obopólną zgodą, co byłoby sposobem na uznanie szczególnych stosunków politycznych między posłami a asystentami, w których obie strony mogą uznać, że wzajemne zaufanie ustało, i skorzystać ze wspólnego rozwiązania bez osłabiania praw socjalnych akredytowanych asystentów parlamentarnych; wyraża ubolewanie, że wniosek ten został uwzględniony w kilku rezolucjach Parlamentu w sprawie udzielenia absolutorium i nie uzyskał zadowalającej odpowiedzi, oraz oczekuje jak najszybszego podjęcia działań;

73.

po raz kolejny domaga się, aby akredytowani asystenci parlamentarni otrzymywali taką samą dietę dzienną jak pracownicy statutowi za podróże służbowe w celu uczestnictwa w sesjach miesięcznych w Strasburgu; przyznaje, że jakakolwiek zmiana ram prawnych, a zwłaszcza decyzji Prezydium z 2 października 2017 r., wymagałaby zmiany obowiązujących przepisów, i w związku z tym zwraca się do sekretarza generalnego o przedłożenie Prezydium niniejszego wniosku o decyzję;

74.

zwraca uwagę, że od czasu decyzji Komisji C(2002) 98 z dnia 24 stycznia 2002 r. Komisja nie zaktualizowała dodatków dla akredytowanych asystentów parlamentarnych podczas podróży służbowych poza trzy miejsca pracy Parlamentu, co w konsekwencji zwiększyło różnicę między tymi świadczeniami a cenami bieżącymi; wzywa sekretarza generalnego do złożenia sprawozdania Prezydium, tak aby Parlament formalnie zwrócił się do Komisji o rewizję tych dodatków;

75.

wyraża ubolewanie, że nie podjęto żadnych działań w związku z dawno złożonym wnioskiem o ponowne rozważenie możliwości, aby akredytowani asystenci parlamentarni, na pewnych warunkach, które powinny zostać ustalone, mogli towarzyszyć posłom w oficjalnych delegacjach i misjach Parlamentu, o co wnioskowano już w kilku rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium; zwraca się do sekretarza generalnego o przeanalizowanie konsekwencji budżetowych oraz organizacji i logistyki tych misji;

76.

odrzuca obowiązkowe wyznaczanie akredytowanych asystentów parlamentarnych jako przedstawicieli do kontaktów z władzami belgijskimi w zakresie przetwarzania dokumentów pobytowych stażystów z państw trzecich w biurach poselskich; wzywa do natychmiastowej rewizji obowiązujących przepisów, tak aby administracja przejęła tę funkcję;

77.

wyraża uznanie dla wyjątkowej pracy wykonanej przez Dział Front Office dla Akredytowanych Asystentów Parlamentarnych w 2020 r., mającej na celu zaradzenie trudnościom zawodowym napotykanym przez akredytowanych asystentów parlamentarnych w związku z pandemią COVID-19, zarówno w miejscach pracy Parlamentu, jak i w krajach pochodzenia;

78.

przypomina, że akredytowani asystenci parlamentarni nie powinni być zmuszani do mianowania na szefów grup odwiedzających i w związku z tym przejmowania odpowiedzialności związanej z wkładem finansowym oferowanym przez Parlament zaproszonym grupom; domaga się, aby akredytowani asystenci parlamentarni zostali pozbawieni tej możliwości, tak aby szefami grup odwiedzających mogli zostać jedynie członkowie zaproszonej grupy lub profesjonaliści, tacy jak upoważnieni płatnicy lub biura podróży;

79.

podkreśla, że od połowy marca 2020 r. administracja Parlamentu przeszła od systemu telepracy okazjonalnej do wdrażania telepracy na poziomie od 70 % do 100 %, w zależności od zastosowanego środka izolacji i potrzeby fizycznej obecności;

80.

przyjmuje do wiadomości starania zarówno Parlamentu, jak i Komisji, aby zapewnić byłym akredytowanym asystentom parlamentarnym z delegacji brytyjskich możliwość przeniesienia nabytych praw emerytalnych do funduszy emerytalnych w Zjednoczonym Królestwie; wzywa Parlament do dopilnowania, aby znaleziono rozwiązanie tej kwestii;

81.

wzywa Prezydium do ustanowienia systemu umożliwiającego akredytowanym asystentom parlamentarnym branie bezpłatnych urlopów na podobnych zasadach jak pracownicy tymczasowi lub kontraktowi, którzy mogą wziąć do dwunastu miesięcy bezpłatnego urlopu w trakcie kariery zawodowej;

82.

zauważa, że w czerwcu i listopadzie 2020 r. Parlament przeprowadził wśród swoich pracowników dwa obejmujące ogół instytucji badania na temat przyszłego korzystania z telepracy; uznaje, że wyniki obu badań wykazały wysoki poziom zadowolenia pracowników z telepracy i pracownicy opowiadają się za szerszym stosowaniem telepracy w okresie po pandemii; domaga się, aby, dopóki ryzyko zakażenia COVID-19 pozostaje stosunkowo wysokie nawet dla osób zaszczepionych, pracownicy należący do grup wysokiego ryzyka, po przedstawieniu dowodu stanu zdrowia, zachowali możliwość telepracy w pełnym wymiarze godzin;

83.

pochwala wprowadzenie przez Parlament szeregu środków mających na celu wspieranie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym pracowników podczas telepracy zapewniającej ciągłość działania, zwłaszcza w przypadku osób znajdujących się w trudniejszej sytuacji osobistej; zauważa, że środki te obejmowały elastyczność (pod względem czasu pracy i wydajności) w przypadku pracowników znajdujących się w trudnej sytuacji rodzinnej, możliwość pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy poza miejscem zatrudnienia w przypadku pracowników, którzy musieli opiekować się wstępnymi lub zstępnymi, zezwolenie opiekunom dzieci z niepełnosprawnością na pracę w wymiarze 50 % czasu bez odpowiadającej temu utraty dochodów w okresie, gdy szkoły i placówki dla dzieci z niepełnosprawnością były zamknięte, a także tymczasowe odstępstwo od regulaminu pracowniczego w celu umożliwienia pracownikom znajdującym się w trudnej sytuacji telepracy w 100 % prowadzonej z kraju pochodzenia; wzywa Parlament do zadbania o to, by procedura składania wniosków o objęcie takimi specjalnymi programami była skutecznie przekazywana i jasna, oraz do unikania opóźnień w przyznawaniu dostępu do tych programów;

84.

z zadowoleniem przyjmuje możliwość pracy poza miejscem zatrudnienia, jaką daje decyzja sekretarza generalnego z dnia 31 marca 2021 r.; ubolewa jednak, że było to możliwe jedynie w niepełnym wymiarze czasu pracy, co wiązało się z odpowiednio niższym wynagrodzeniem; ubolewa, że taka decyzja zmusiła pracowników i akredytowanych asystentów parlamentarnych przebywających w tym czasie poza Belgią do dokonania wyboru między utratą zarobków a powrotem do miejsc pracy Parlamentu w czasie, gdy podróżowanie było zdecydowanie odradzane; odnotowuje z zadowoleniem, że 17 kwietnia 2021 r. Prezydium przyznało, iż decyzja ta jest nieuzasadniona, i ustanowiło szereg kryteriów, zgodnie z którymi akredytowani asystenci parlamentarni mogliby pracować zdalnie w pełnym wymiarze godzin (w tym warunki zdrowotne, ograniczenia w podróży i zamknięcie granic); z dużym zaniepokojeniem zauważa, że obowiązek telepracy z miejsca zatrudnienia w okresach niemal całkowitego lockdownu zwiększył poczucie izolacji i przyczynił się do wzmożenia problemów ze zdrowiem psychicznym wśród pracowników; wzywa administrację do zniesienia w przyszłości obowiązku telepracy z miejsca zatrudnienia w przypadku wszystkich kategorii pracowników, w tym stażystów, w tak wyjątkowych i ograniczonych w czasie okresach, jak okresy niemal całkowitego lockdownu, które miały miejsce w części 2020 r.;

85.

zauważa, że stworzenie pracownikom stałej możliwości telepracy z dowolnego miejsca, na warunkach do określenia, wiąże się z wieloma korzyściami zarówno dla pracowników, jak i instytucji, w tym z poprawą dobrostanu pracowników i zwiększeniem atrakcyjności Parlamentu jako pracodawcy, oszczędnościami finansowymi wynikającymi m.in. z mniejszego zapotrzebowania na powierzchnię biurową, mniejszym wpływem dojazdów pracowników na środowisko oraz ściślejszym powiązaniem instytucji unijnych z obywatelami państw członkowskich innych niż Belgia, Francja i Luksemburg; wzywa Parlament do podjęcia dyskusji międzyinstytucjonalnej w celu dokonania przeglądu decyzji zobowiązującej pracowników do wykonywania telepracy wyłącznie z miejsca zatrudnienia w wyjątkowych okolicznościach, np. pod warunkiem czasowej utraty dodatku zagranicznego;

86.

pochwala, na szczeblu Sekretariatu Generalnego, wsparcie Parlamentu dla pracowników poprzez wzmocnienie istniejących zasobów i wprowadzenie nowych środków, takich jak dwie infolinie, konsultacje psychologiczne i sesje grupowe, pomoc społeczna, poufne doradztwo oraz sieć osób udzielających pierwszej pomocy psychologicznej; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że pracownikom zaoferowano zróżnicowany zestaw inicjatyw podnoszących świadomość oraz zasoby wsparcia psychospołecznego, w tym od października 2020 r. bezpłatne internetowe zajęcia uważności "mindfulness" dla wszystkich pracowników;

87.

zauważa, że dwie dyrekcje generalne wprowadziły szczegółowe strategie polityczne określające prawo do bycia offline, a pięć innych dyrekcji podniosło poziom wiedzy kadry kierowniczej na temat prawa do bycia offline; wzywa Parlament, aby przyjął wytyczne dotyczące prawa do bycia offline obejmującego każdą kategorię pracowników dla każdej dyrekcji generalnej i dopilnował, aby wszystkie dyrekcje generalne zastosowały się do tych wytycznych;

88.

z zadowoleniem przyjmuje dotychczasowe osiągnięcia wynikające z prowadzonej przez Parlament polityki uwzględniania aspektu płci, polegające na osiągnięciu parytetu płci na szczeblu dyrektorów i odsetka 41,9 % stanowisk kierowników działów zajmowanych przez kobiety; zauważa, że nadal istnieje możliwość znacznej poprawy na szczeblu dyrektorów generalnych, gdzie obecnie jedynie 23,1 % stanowisk zajmują kobiety; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Prezydium zatwierdziło 13 stycznia 2020 r. nowe i bardziej ambitne cele dotyczące równowagi płci na stanowiskach kierowniczych wyższego i średniego szczebla w Sekretariacie Generalnym Parlamentu Europejskiego, które mają zostać osiągnięte do 2024 r.: 50 % kobiet na stanowiskach kierowników działów, 50 % kobiet na stanowiskach dyrektorów i 40 % kobiet na stanowiskach dyrektorów generalnych; ponownie podkreśla, że zasadnicze znaczenie ma wysłuchanie przedstawicieli pracowników podczas omawiania przez Prezydium ogólnych kwestii mających wpływ na politykę kadrową, i ponownie zwraca się do sekretarza generalnego o podjęcie odpowiednich środków w celu wdrożenia tego kluczowego podejścia; ponawia swój wniosek do sekretarza generalnego o podjęcie dalszych kroków w celu zapewnienia przejrzystości i uczciwości podczas procedur mianowania na stanowiska kierownicze najwyższego szczebla, w szczególności w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 lipca 2021 r. w sprawie T-670/19 Carbajo Ferrero przeciwko Parlamentowi (6); przyjmuje do wiadomości ograniczenia wynikające z art. 3 akapit czwarty załącznika III do regulaminu pracowniczego dotyczące udziału przedstawicieli pracowników w komisjach wybierających kadrę kierowniczą najwyższego szczebla; domaga się ponadto zapewnienia spójności zewnętrznego publikowania informacji o stanowiskach dla kadry kierowniczej najwyższego szczebla oraz staranności w publikowaniu informacji o wolnych miejscach pracy na tych stanowiskach;

89.

ponawia swój apel do sekretarza generalnego o podkreślenie znaczenia, jakie ma oparcie całej rekrutacji na kompetencjach, przy jednoczesnym poszanowaniu potrzeby równowagi geograficznej wszystkich państw członkowskich na wszystkich szczeblach personelu; wyraża zaniepokojenie trudnościami napotkanymi podczas rekrutacji osób pochodzących z niektórych państw oraz internalizacji niektórych profili zawodowych; domaga się dalszych wysiłków w celu sprawienia, by zatrudnienie w Parlamencie było tak samo atrakcyjne dla wszystkich narodowości Unii; wzywa Parlament do budowania własnych zdolności w zakresie kontaktów zewnętrznych w celu przyciągania do konkursów wysokiej jakości kandydatów, których Parlament potrzebuje, jeśli chodzi o profil, wiek, płeć i narodowość, zwłaszcza kandydatów z krajów słabo reprezentowanych;

90.

przypomina o rezolucji Komitetu Pracowniczego z 18 października 2021 r. w sprawie nowego systemu oferowania stażystom stanowisk pracowników kontraktowych; jest zdania, że procedury rekrutacji muszą być oparte na kryteriach merytorycznych, konkurencyjne, sprawiedliwe i przejrzyste, a jednocześnie nie może być mowy o uprzywilejowanym dostępie do stanowisk pracowników kontraktowych ani o dyskryminacji pracowników i akredytowanych asystentów parlamentarnych; zwraca się do administracji o ponowne rozważenie nowego systemu z udziałem przedstawicieli pracowników w tym procesie;

91.

proponuje, aby zgodnie z faktem, że promowanie równych szans pozostaje kluczowym elementem polityki zarządzania zasobami ludzkimi Parlamentu, położyć większy nacisk na równość szans dla wszystkich, w szczególności na zwiększenie liczby osób z niepełnosprawnościami pracujących w administracji Parlamentu; zauważa, że w Prezydium istnieje już Grupa Wysokiego Szczebla ds. Równości Płci i Różnorodności, i zwraca się do niej o przeprowadzenie analizy skutecznych środków podejmowanych w państwach członkowskich i na szczeblu międzynarodowym w celu zwiększenia udziału osób z niepełnosprawnościami w miejscu pracy, w tym środków legislacyjnych; zwraca się do grupy wysokiego szczebla o przedstawienie Prezydium konkretnych sugestii po przeprowadzeniu badania i przeanalizowaniu jego wyników; apeluje o pilne wyznaczenie ambitniejszych celów i osiągnięcie ich w krótkim czasie;

92.

z poważnym zaniepokojeniem zauważa, że w 2020 r. wszczęto 17 nowych spraw dotyczących molestowania; podkreśla, że nadal należy dołożyć starań, aby dwa komitety doradcze rozpatrujące skargi dotyczące molestowania z udziałem posłów i wszyscy pracownicy zyskali większe zaufanie ofiar, które mogą obawiać się, że ich kariera lub pozycja w Parlamencie będzie zagrożona, jeśli przejdą przez całą procedurę, zgromadzą dowody i zbudują swoją sprawę; wzywa Prezydium i Sekretariat, aby wdrożyły działania, do których wielokrotnie wzywano w rezolucjach w sprawie molestowania z dnia 26 października 2017 r. (217/2897 (RSP)) (7), 28 listopada 2019 r. (2019/2855 (RSP)) (8) i 10 grudnia 2021 r. (2021/2986 (RSP)) (9), w tym w szczególności opublikowały wyniki audytu zewnętrznego dotyczącego obecnej struktury przeciwdziałania molestowaniu oraz wprowadziły obowiązek szkolenia w zakresie przeciwdziałania molestowaniu dla wszystkich posłów i pracowników, w tym osób pełniących funkcje kierownicze w różnych dyrekcjach generalnych i grupach politycznych;

93.

ponadto wzywa Parlament do dopilnowania, aby procedury zwrotu kosztów leczenia psychologicznego dla każdej ofiary molestowania nie były nadmiernie zbiurokratyzowane i były szybko rozpatrywane;

94.

przypomina, że w art. 1 ust. 7 umowy dotyczącej usług sprzątania określono, że wykonawcy muszą przestrzegać obowiązków wynikających z prawa socjalnego i prawa pracy przewidzianych w prawie Unii, prawie krajowym i układach zbiorowych lub w zobowiązaniach międzynarodowych w zakresie prawa socjalnego i prawa pracy; przypomina, że należy skontaktować się z właściwymi organami w przypadku wykrycia naruszeń lub otrzymania przez właściwe służby Parlamentu informacji o możliwych naruszeniach, przy czym należy uczynić to pod warunkiem, że dane osoby na próżno poruszały tę kwestię ze swoimi przełożonymi, przedstawicielami związków zawodowych i zewnętrznymi służbami ds. profilaktyki i dobrostanu w przedsiębiorstwie; zauważa, że ani inspekcja służby krajowej "Contrôle des lois sociales / Direction de Bruxelles" (2020), ani analiza przeprowadzona przez dział psychospołeczny zewnętrznej służby ds. profilaktyki i ochrony w miejscu pracy w Brukseli (2020) nie wykazały żadnych naruszeń prawa związanych z przepisami socjalnymi i warunkami pracy personelu sprzątającego; apeluje o natychmiastowe badanie, które przeprowadziłoby przedsiębiorstwo z zewnątrz, aby zagwarantować respondentom poufność i anonimowość, i które ma na celu zobrazowanie rzeczywistego stanu poziomu zadowolenia pracowników w przedsiębiorstwie, ich zaangażowania, oddania, lojalności, motywacji itp. oraz określenie słabych punktów, problemów lub możliwości poprawy w odniesieniu do obecnego przedsiębiorstwa sprzątającego; wzywa Parlament do podjęcia wszelkich niezbędnych środków ostrożności, aby zapewnić przestrzeganie przez wykonawców zewnętrznych najwyższych standardów prawa pracy w przypadku personelu sprzątającego, w szczególności w odniesieniu do presji psychologicznej i warunków pracy;

95.

wzywa Parlament do dopilnowania, aby plany pracy dla pracowników pracujących w systemie zmianowym, w tym w szczególności dla pracowników Dyrekcji Generalnej ds. Bezpieczeństwa i Ochrony, były przekazywane z dużym wyprzedzeniem i aby w miarę możliwości unikano wprowadzania zmian z krótkim wyprzedzeniem;

96.

z zadowoleniem przyjmuje ukończenie budowy nowego skrzydła żłobka Wayenberg; wyraża ubolewanie z powodu kolejnych zmian i przedłużających się zamknięć poszczególnych sekcji w związku z wewnętrznym protokołem dotyczącym COVID-19, o których poinformowano z minimalnym wyprzedzeniem i bez czasu na reakcję; wzywa do przeglądu protokołów sanitarnych dotyczących COVID-19, aby dostosować je do protokołów krajowych i zapewnić, w miarę możliwości, dalsze świadczenie tej ważnej usługi; wzywa DG PERS do dopilnowania, by zmiany w organizacji czasu pracy żłobka były wprowadzane i komunikowane rodzicom w odpowiednim czasie, tak aby umożliwić im wykonywanie obowiązków zawodowych z minimalnymi przerwami; ponawia swój apel do DG PERS o przeprowadzenie badania satysfakcji zarówno wśród pracowników żłobka, jak i rodziców dzieci, aby regularnie uzyskiwać istotne informacje zwrotne na temat usługodawcy; odnotowuje, że w 2021 r. ogłoszono nowe zaproszenie do składania ofert w odniesieniu do zarządzania żłobkiem Wayenberg i że nowy usługodawca przejął żłobek 1 lutego 2022 r.; wzywa DG PERS do ścisłego monitorowania jakości usług nowego usługodawcy, który zachował obecnych pracowników zgodnie z belgijskim prawem pracy; wzywa do stałego monitorowania, aby dopilnować, by nowy usługodawca oferował dobre warunki pracy, które pomogą zatrzymać wysokiej jakości personel;

97.

wzywa do uwzględnienia rozkładów zajęć pracowników Parlamentu i akredytowanych asystentów parlamentarnych w celu dostosowania godzin otwarcia punktów usług świadczonych w Parlamencie, w szczególności Klubu Sportowego, aby zapewnić obsługę poza godzinami największego natężenia pracy, a tym samym umożliwić dostęp do nich większej liczbie użytkowników;

98.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Parlamentu zmierzające do zapewnienia codziennych posiłków solidarnościowych, które przyczyniły się do złagodzenia finansowych, gospodarczych i społecznych skutków dla firm cateringowych i ich pracowników; zauważa, że Parlament stara się uratować jak najwięcej miejsc pracy, które są racjonalne z punktu widzenia zatrudnienia, ale również uzasadnione w kontekście właściwego wykorzystania budżetu Parlamentu;

99.

przypomina, że przez cały 2020 r. administracja kontynuowała wdrażanie parlamentarnej "Strategii w zakresie nieruchomości na okres po 2019 r." zatwierdzonej przez Prezydium w kwietniu 2018 r.; zauważa, że w tej strategii w zakresie nieruchomości zatwierdzono elastyczność jako kluczową zasadę przydziału biur zarówno posłom, jak i pracownikom, a także umożliwiono wykorzystanie dostępnej przestrzeni w sposób regulowany, pozwalający na dostosowanie się do wszelkich możliwych sytuacji w okresie po COVID-19;

100.

zauważa, że decyzja o zaprzestaniu dystrybucji ciepłej wody w biurach posłów w Brukseli i Strasburgu została podjęta przez kwestorów 24 października 2017 r. w związku z zagrożeniem zdrowia wywołanym obecnością szkodliwych bakterii z rodzaju legionella w starzejących się i niszczejących systemach hydraulicznych budynków; podkreśla, że walka z bakteriami legionelli jest jednym z najważniejszych zadań w dziedzinie uzdatniania i dezynfekcji wody; zwraca się do Sekretariatu o apel o przeprowadzenie dogłębnej analizy w celu znalezienia odpowiednich rozwiązań tego długotrwałego problemu;

101.

popiera przeprowadzenie debaty na temat potrzeb Parlamentu w zakresie przestrzeni w świetle skutków pandemii COVID-19 i obecnego i przyszłego wzrostu korzystania z telepracy oraz, w razie potrzeby, o dostosowanie długoterminowej strategii w zakresie nieruchomości; zachęca do przeglądu polityki w zakresie nieruchomości, aby sprawdzić, czy nadal konieczne jest zapewnienie każdemu pracownikowi wydzielonej przestrzeni biurowej, ponieważ zmiana mogłaby doprowadzić do oszczędności powierzchni biurowej; zachęca administrację do łączenia stanowisk pracy w jak największym stopniu, zgodnie z systemem telepracy pracowników, przy jednoczesnym dalszym gwarantowaniu powierzchni biurowej każdemu pracownikowi, który o to wystąpi; wskazuje ponadto, że należy zwrócić uwagę na potencjalnie negatywne skutki takich praktyk, jak przestrzenie otwarte, przestrzenie współpracy i współdzielenie stanowisk pracy dla zdrowia i satysfakcji pracowników; przypomina o pracy wykonanej przez grupy dyskusyjne i grupę roboczą ds. budynków i zwraca się o ich zaangażowanie w tę debatę; zwraca się do Prezydium o podjęcie odpowiednich kroków w celu wdrożenia zaleceń grupy dyskusyjnej 5, w szczególności dotyczących stworzenia bardziej nieformalnych sal posiedzeń, wielofunkcyjnych i ulepszonych sal do wideokonferencji zgodnie z polityką Parlamentu w zakresie ochrony środowiska;

102.

podkreśla, że praktyka przesunięcia zbiorczego sprzyjała w ostatnich latach oszczędnościom w wysokości ponad 100 mln EUR pod względem płatności z tytułu odsetek, a tym samym stanowi najlepszą praktykę, jeżeli chodzi o wykorzystywanie pieniędzy podatników w instytucjach publicznych; zachęca Prezydium do określenia dodatkowych linii budżetowych, które mogłyby skorzystać z tej praktyki; zauważa, że praktyka ta pomogła zapobiec niepotrzebnemu wydatkowaniu pozostałych środków na koniec roku; przypomina, że przesunięcie zbiorcze wspiera długoterminową strategię Parlamentu w zakresie nieruchomości, która polega na posiadaniu budynków zamiast ich wynajmowania; przypomina, że przesunięcie zbiorcze umożliwiło Parlamentowi zakup strategicznie ważnego budynku Scholl w 2020 r. i zapłacenie pełnej ceny zakupu w ramach jednej transakcji, co pozwoliło uniknąć dalszych kosztów finansowania;

103.

zauważa, że istotną częścią strategii Parlamentu w zakresie nieruchomości jest projekt nowego budynku Adenauer, dzięki któremu wszystkie służby Parlamentu działające w Luksemburgu znajdą się pod jednym dachem; odnotowuje ukończenie pierwszej części tego projektu (skrzydło wschodnie) w październiku 2020 r. oraz trwające prace nad budową ostatniej części - skrzydła zachodniego; podkreśla, że podobnie jak w poprzednich latach Komisja Budżetowa Parlamentu zatwierdziła w 2020 r. przesunięcie zbiorcze środków na prefinansowanie projektu, przy czym część przesuniętych środków przeznaczona na nowy budynek Adenauer wyniosła około 63,35 mln EUR;

104.

przypomina, że w odniesieniu do nabycia budynku Scholl na posiedzeniu 5 października 2020 r. Prezydium zatwierdziło rozpoczęcie prospektywnego badania lokalnego rynku nieruchomości w Brukseli, a Komisja Budżetowa Parlamentu przeprowadziła wymianę poglądów na ten temat na posiedzeniu 15 października 2020 r. w kontekście wczesnego informowania;

105.

rozumie, że w Brukseli decyzja o zakupie budynku Scholl w 2020 r. umożliwiła realizację kolejnego etapu strategii Parlamentu w zakresie nieruchomości oraz że przyczyni się ona do dalszej konsolidacji nieruchomości Parlamentu, wzmacniając wzajemne powiązania między budynkami centralnymi, i przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa; podkreśla, że zakup ten był również przedmiotem przesunięcia zbiorczego środków, przy czym wykorzystano środki finansowe zaoszczędzone w 2020 r. dzięki m.in. zmniejszeniu kosztów podróży, w wysokości 74,9 mln EUR;

106.

odnotowuje zakup budynku Scholl za 74,9 mln EUR, podczas gdy cenę rynkową budynku oszacowano wcześniej na 42-65 mln EUR; zauważa, że różnicę między ceną zakupu a szacunkami eksperta zewnętrznego należy przeanalizować w odniesieniu do sytuacji, w której Parlament nie nabyłby budynku i straciłby już zrealizowane inwestycje; zauważa, że umowa użytkowania podpisana przez Parlament w 2009 r. niestety nie zawierała klauzuli wyjścia, co oznaczało, że Parlament musiałby w każdym wypadku zapłacić pełną kwotę za pozostały okres obowiązywania umowy (ok. 24 mln EUR), nawet gdyby nie nabył budynku;

107.

podkreśla, że w Brukseli niektóre budynki zajmowane obecnie przez Parlament lub mające kluczowe znaczenie strategiczne ze względu na ich położenie i związane z nim aspekty bezpieczeństwa nie są częścią portfela Parlamentu, jak to miało miejsce w przypadku budynku Scholl przed jego nabyciem; zauważa, że w strategii Parlamentu w zakresie nieruchomości na okres po 2019 r. podkreślono znaczenie własności centralnych budynków Parlamentu i ich wzajemnych połączeń oraz wymieniono Treves II jako budynek, którego nabycie leży w interesie Parlamentu; zauważa, że chociaż kryteria te są ważne i należy je dokładnie przeanalizować przy proponowaniu zakupu nowego budynku, nie powinny być jedynymi rozważanymi kryteriami;

108.

podkreśla, że pracownicy grup politycznych mają szczególne potrzeby w zakresie elastycznej organizacji pracy, które nie odpowiadają zasadom stosowanym w odniesieniu do wstępu do budynków poza budynkiem głównym (np. zakaz wstępu po określonej godzinie lub w weekendy); ubolewa, że po wejściu w życie wymogu sprawdzania temperatury, pracownicy umieszczeni w budynku Treves I byli przez pewien czas zmuszeni do poddawania się badaniu w budynku Altiero Spinelli przed uzyskaniem pozwolenia na wejście do budynku Treves I;

109.

wyraża obawy dotyczące problemów strukturalnych budynku Treves I; podkreśla pilną potrzebę dostosowania budynku do najnowszych norm energetycznych i środowiskowych; podkreśla potrzebę podjęcia pilnych działań w celu naprawy niestabilnego systemu ogrzewania, braku klimatyzacji i toalet dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej, słabej izolacji akustycznej, a także problemów z kanalizacją;

110.

zauważa, że za opinie i decyzje dotyczące projektów związanych z budynkami, mających znaczące skutki finansowe, zgodnie z załącznikiem VI do Regulaminu, odpowiada Komisja Budżetowa Parlamentu; zwraca uwagę na kompetencje Komisji Budżetowej określone w art. 266 rozporządzenia finansowego w odniesieniu do budynków wszystkich instytucji, organów i urzędów, w tym Parlamentu; podkreśla, że obejmuje to wczesne informowanie, informacje na temat przejrzystego i szczegółowego planowania, kontroli i podejmowania decyzji, a także zatwierdzania projektów;

111.

wzywa Prezydium do uwzględnienia nowych warunków w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa, a także wzrostu liczby osób pracujących zdalnie, jako kryteriów wyboru wniosków dotyczących remontu i przebudowy budynku Paul-Henri Spaak, biorąc pod uwagę zmianę praktyk pracy i potencjalne ograniczenie przyszłości fizycznej obecności w Parlamencie;

112.

oczekuje bardziej przejrzystego i szczegółowego planowania i podejmowania decyzji, w tym wczesnego informowania, z należytym uwzględnieniem art. 266 rozporządzenia finansowego, w odniesieniu do polityki Parlamentu w zakresie nieruchomości;

113.

przyjmuje do wiadomości jednogłośną decyzję Prezydium z 23 października 2019 r. o zatwierdzeniu utworzenia IDEA Lab w 2020 r. w celu testowania nowych, innowacyjnych rozwiązań w kontekście zarządzania biurami i obiektami; zauważa, że decyzja Prezydium nie była oparta na żadnym konkretnym kosztorysie; ponadto odnotowuje, że w ramach IDEA Lab w 2020 r. zbudowano i wyposażono biuro dla jednego posła, którego koszt wyniósł 486 012 EUR, oraz przylegający do niego showroom za co najmniej 203 978 EUR; uważa, że istotne jest rozważne i celowe wykorzystanie budżetu przeznaczonego na tego rodzaju projekty pilotażowe; przypomina Prezydium, że przed zaangażowaniem się w takie projekty należy ustalić jasne linie budżetowe oraz że wydatki powinny być rozliczane w sposób przejrzysty; uważa, że testowanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie zarządzania biurami i obiektami jest ogólnie użyteczne, ale jest zdania, że koszty muszą pozostać rozsądne i uzasadnione; uważa za istotne, by takie projekty korzystały z oceny szeregu posłów i akredytowanych asystentów parlamentarnych, tak by zagwarantować jak najbardziej wiarygodne wyniki testów;

114.

przypomina zalecenia grupy dyskusyjnej nr 5 dotyczące oceny w IDEA Lab narzędzi informatycznych, które obejmowały większą liczbę lepszej jakości wyposażenia sal konferencyjnych, biur wyposażonych w urządzenia do prowadzenia spotkań zdalnych/internetowych oraz ulepszonych wideokonferencji o szerszym zakresie funkcji;

115.

przypomina, że podczas posiedzeń Prezydium w dniach 16 grudnia 2019 r., 22 lipca 2020 r., 24 września 2020 r., 16 grudnia 2020 r. oraz 18 stycznia 2021 r. członkowie Prezydium zaproponowali, aby IDEA Lab przetestował rozwiązania w zakresie efektywności środowiskowej, efektywności energetycznej, bezpieczeństwa (zwłaszcza zamków elektronicznych), IT i telepracy oraz strategii innowacji ICT;

116.

zauważa, że obszar jednego z biur na 15. piętrze i wokół niego służy jako obszar testowy w ramach IDEA Lab oraz że obszar ten został gruntownie przystosowany kosztem 629 259 EUR w ciągu 2020 r.; przypomina, że w IDEA Lab przetestowano usunięcie modułowych łazienek w biurach poselskich i uważa się, że daje to potencjalny wzrost powierzchni, który będzie możliwy do osiągnięcia we wszystkich biurach w ciągu najbliższych 5-10 lat; przypomina, że tylko na 15 piętrze możliwe jest przecięcie i odizolowanie istniejących rur wodociągowych oraz dostosowanie kanałów wentylacyjnych bez trwałego odcinania wody na pozostałych kondygnacjach;

117.

podkreśla, że obecnie 20 % przestrzeni nie jest właściwie wykorzystywane, jak np. pomieszczenia do kopiowania lub pomieszczenia pierwotnie przeznaczone na serwerownie; zauważa ponadto, że ustalenia IDEA Lab dostarczą danych i doświadczeń dla przyszłych prac remontowych nie tylko w budynku Paul-Henri Spaak, lecz także w budynku Altiero Spinelli, który będzie nadawał się do użytku przez kolejne 20-25 lat;

118.

podkreśla, że Prezydium na posiedzeniu inauguracyjnym 26 stycznia 2022 r. ponownie wyraziło poparcie dla IDEA Lab; wyraża zadowolenie, że IDEA Lab wchodzi obecnie w fazę, w której można wdrożyć koncepcje istniejące od początku, a mianowicie zintegrować koszty testów i zastosowań w jednej linii budżetowej przeznaczonej na zarządzanie projektem IDEA Lab z jednej strony, a z drugiej strony w odpowiednich liniach budżetowych w dyrekcjach generalnych odpowiedzialnych za poszczególne zastosowania;

119.

wyraża zadowolenie z faktu, że rozbudowę żłobka Wayenberg w Brukseli zakończono we wrześniu 2020 r.; wyraża ubolewanie, że prace były kontynuowane w czasie, gdy dzieci i ich rodziny przychodziły do szkoły, a w niektórych przypadkach musiały przechodzić bardzo blisko robót, zważywszy na związane z tym niebezpieczeństwo; zachęca Prezydium do rozpoczęcia w 2022 r. badań technicznych w celu określenia dodatkowych możliwości dalszego zmniejszenia zużycia energii i zwiększenia produkcji energii ze źródeł odnawialnych oraz do jak najszybszego ich wdrożenia;

120.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z decyzją Prezydium z listopada 2019 r. strategiczne podejście związane z wdrożeniem "Europa Experience" we wszystkich państwach członkowskich do końca 2024 r. zostało wzmocnione w listopadzie 2020 r. poprzez przyjęcie przez Prezydium harmonogramu rozmieszczenia obiektów we wszystkich państwach członkowskich; zdecydowanie wyraża pogląd, że biura łącznikowe Parlamentu Europejskiego i centra "Europa Experience" to jedne z najlepszych miękkich narzędzi, jakimi dysponuje Unia i Parlament, aby promować pracę instytucji i korzyści, jakie Unia przynosi obywatelom; zachęca Parlament i Komisję do dalszego tworzenia nowych centrów "Europa Experience" we wszystkich stolicach i miejscach o strategicznym znaczeniu w perspektywie kolejnych wyborów europejskich w 2024 r; popiera sformalizowaną umowę dotyczącą podziału kosztów wszystkich centrów "Europa Experience" między Komisję i Parlament, aby zapewnić solidne długoterminowe finansowanie tych obiektów;

121.

przypomina o wartości dodanej wolnego i otwartego oprogramowania w zakresie poprawy bezpieczeństwa, ponieważ umożliwia ono Parlamentowi identyfikację i usuwanie słabych punktów, utrzymanie kontroli nad danymi poprzez hosting na swoich serwerach i projektowanie rozwiązań zgodnie z własnymi specyfikacjami, przy jednoczesnej możliwości uniknięcia efektu uzależnienia od dostawcy;

122.

przypomina, że rozważając nowe aplikacje wewnętrzne, preferuje rozwiązania oparte na wolnym i otwartym oprogramowaniu zamiast rozwiązań prawnie zastrzeżonych; zwraca się o zgłaszanie organom zarządzającym TIK sytuacji, w których nie wybrano rozwiązań oprogramowania otwartego;

123.

zgodnie z poprzednią rezolucją Parlamentu w sprawie udzielenia absolutorium oraz w celu znacznego zwiększenia poufności komunikacji wewnętrznej zwraca się do właściwych służb o przetestowanie integracji i wdrożenia rozwiązań w zakresie komunikatorów internetowych i wirtualnych spotkań, które są oparte na otwartym oprogramowaniu, znajdują się na serwerach Parlamentu i umożliwiają bezpieczną komunikację, takich jak Matrix i Jitsi;

124.

docenia fakt, że służby Parlamentu pracują nad dalszą poprawą jakości i dostępności publicznie udostępnianych danych tej instytucji, przyjmując zasady stosowane do otwartych danych w zakresie ponownego wykorzystywania i redystrybucji, które zostały przedstawione grupie roboczej Prezydium ds. innowacji w dziedzinie ICT w kwietniu 2021 r.; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Parlamentu dotyczącą portalu otwartych danych, której celem jest umieszczanie publicznie dostępnych zbiorów danych tak, aby były łatwo dostępne i przyjazne dla użytkownika, a także dostarczanie danych w interoperacyjnym formacie nadającym się do odczytu maszynowego, a tym samym stosowanie w praktyce zasad otwartych danych w zakresie otwartości technicznej, prawnej, praktycznej i społecznej;

125.

zauważa, że liczba cyberataków znacznie wzrasta i że ataki te mogą spowodować poważne szkody w systemie informatycznym Parlamentu, które mogą mieć negatywny wpływ na jego funkcjonowanie instytucjonalne; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w czerwcu 2020 r. dyrektor generalny ds. bezpieczeństwa przyjął politykę bezpieczeństwa informacji, określając różne kategorie danych i ustanawiając odpowiednie warunki, których należy przestrzegać przy ich przetwarzaniu i przechowywaniu, w oparciu o ocenę wpływu na ochronę danych i ocenę bezpieczeństwa; z zaniepokojeniem odnotowuje krytyczne problemy związane z cyberbezpieczeństwem stwierdzone przez sekretarza generalnego, w tym dotyczące braków kadrowych; zachęca Parlament do szybkiego podjęcia wszelkich odpowiednich kroków w celu ulepszenia struktury informatycznej i zwiększenia liczebności personelu w dziedzinie cyberbezpieczeństwa;

126.

zauważa, że niektórzy posłowie i ich asystenci często napotykają problemy z podłączeniem się do konta poczty elektronicznej posła na swoich urządzeniach mobilnych po zmianie hasła do konta posła, co jest wymagane co trzy miesiące; wzywa Parlament do podjęcia wszelkich niezbędnych środków w celu dopilnowania, by takie trudności techniczne nie występowały;

127.

przypomina, że na dzień 31 grudnia 2020 r. deficyt aktuarialny dobrowolnego funduszu emerytalnego wynosił 371,3 mln EUR, w porównaniu z 328,6 mln EUR na dzień 31 grudnia 2019 r.;

128.

przypomina, że fundusz utworzono w 1990 r. w celu zapewnienia posłom dodatkowego programu emerytalnego na zasadzie dobrowolności; przypomina, że przed wprowadzeniem Statutu posła do Parlamentu Europejskiego w 2009 r. posłowie byli już uprawnieni do emerytury równoważnej emeryturom ich odpowiedników w parlamentach narodowych, z wyjątkiem posłów z Włoch, Francji i Luksemburga, którzy mogli w związku z tym uczestniczyć w specjalnych programach emerytalnych Parlamentu Europejskiego utworzonych w 1981 r. wyłącznie na potrzeby posłów z trzech wyżej wymienionych państw; przypomina zatem, że dobrowolny fundusz emerytalny zawsze zapewniał jedynie dodatkowe świadczenia emerytalne (10);

129.

przypomina, że na posiedzeniu 10 grudnia 2018 r. Prezydium postanowiło zmienić przepisy mające zastosowanie do programu emerytalnego poprzez podniesienie wieku emerytalnego z 63 do 65 lat i wprowadzenie składki w wysokości 5 % do wypłat emerytur dla przyszłych emerytów w celu poprawy stabilności świadczenia, rozwiązania narastającego problemu z płynnością oraz zmniejszenia deficytu aktuarialnego i negatywnych skutków dla unijnych podatników; przypomina, że decyzja Prezydium z 10 grudnia 2018 r. ma zastosowanie wyłącznie do emerytur ustanowionych po 1 stycznia 2019 r. i jako taka nie ma wpływu na beneficjentów, którzy przeszli na emeryturę przed tą datą;

130.

zwraca uwagę, że decyzja Prezydium została zaskarżona do Trybunału Sprawiedliwości przez kilku członków funduszu; podkreśla, że w wyrokach z 15 września 2021 r. w połączonych sprawach od T-720/19 do T-725/19 (11), Richard Ashworth i in. przeciwko Parlamentowi, Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że zaskarżona decyzja Prezydium nie ma wpływu na już nabyte prawa, a także potwierdził kompetencje Prezydium do przyjmowania decyzji mających na celu poprawę stabilności funduszu; zauważa, że Trybunał Sprawiedliwości stwierdził również, iż decyzja Prezydium z 10 grudnia 2018 r. jest zgodna z zasadą proporcjonalności; odnotowuje, że wyroki wydano 15 września 2021 r. oraz że Parlament jest w trakcie analizowania ich następstw w celu przedłożenia Prezydium dodatkowych wniosków mających na celu poprawę stabilności funduszu;

131.

z zaniepokojeniem zauważa, że Trybunał Sprawiedliwości szacuje, iż do 2024 r. fundusz stanie się niewypłacalny, a ostatnie wypłaty z funduszu szacuje się dopiero na 2091 r.; ponownie stwierdza, że zobowiązanie samego Prezydium do zagwarantowania funduszu nie stanowi prawnego obowiązku zagwarantowania określonych poziomów wypłat z funduszu, ponieważ nie istnieje żadna umowa między funduszem a Parlamentem; apeluje do Prezydium, zarządu i członków dobrowolnego funduszu emerytalnego o wsparcie środków mających na celu ograniczenie deficytu dobrowolnego funduszu emerytalnego, przy jednoczesnym rozważeniu wszelkich dalszych działań w tym zakresie;

132.

z zainteresowaniem odnotowuje, że według Wydziału Prawnego Parlamentu z dwóch wyroków wynika, że Trybunał Sprawiedliwości potwierdza, iż, jako takie, prawa nabyte posłów, którzy spełnili już wszystkie warunki konieczne do nabycia uprawnień do dodatkowej dobrowolnej emerytury, są w pełni chronione na mocy ogólnych zasad prawa Unii; zauważa jednak, że wyroki potwierdzają również, iż nie uniemożliwia to Prezydium modyfikowania warunków i zasad dotyczących tej grupy posłów, pod warunkiem należytego przestrzegania zasady proporcjonalności, jak również w odniesieniu do posłów, którzy nie spełnili jeszcze wszystkich warunków nabycia uprawnień emerytalnych i którzy w związku z tym posiadają jedynie przyszłe uprawnienia w ramach programu emerytalnego, co zostało dodatkowo potwierdzone wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości z dnia 24 września 2020 r. w sprawie C-223/19: YS przeciwko NK (12); zwraca się do administracji i Prezydium o zagwarantowanie, że żadne pieniądze podatników nie zostaną wykorzystane do jakiegokolwiek przyszłego ratowania funduszu; uważa, że przegląd modelu finansowego funduszu nie wystarczy, aby zapobiec wykorzystaniu dodatkowych pieniędzy podatników w przyszłych płatnościach; wzywa zatem sekretarza generalnego do zaproponowania również środków dotyczących dostosowania warunków funkcjonowania funduszu, w tym dalszego podwyższenia wieku emerytalnego i obniżenia wypłacanych świadczeń emerytalnych;

133.

odnotowuje, że prace kontrolne Trybunału dotyczące budżetu ogólnego i sprawozdań finansowych Unii obejmują badanie zobowiązań emerytalnych, w tym dobrowolnego systemu emerytalnego dla członków; ponownie zwraca się do Trybunału o przedstawienie nowej opinii na temat dobrowolnych funduszy emerytalnych, zbadanie wszystkich możliwych opcji ograniczenia ich deficytu, uznając, że może to pomóc w dalszym badaniu środków zarządzania funduszami;

134.

przypomina, że w rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium Parlamentowi za 2017 r. wezwano sekretarza generalnego do przedstawienia wszelkich ustaleń w odpowiedzi na dochodzenie w sprawie podstaw prawnych systemu; podkreśla, że dochodzenie to powinna przeprowadzić niezależna strona;

135.

podkreśla, że art. 27 ust. 2 Statutu posła stanowi, że posłowie, którzy wnieśli składki do funduszu, nabyli prawa i przyszłe uprawnienia, które zostaną utrzymane w całości, a zatem nie wygasają w przypadku likwidacji funduszu; podkreśla ponadto, że Parlament co miesiąc wpłacał dwie trzecie wszystkich składek do systemu emerytalnego o zdefiniowanym świadczeniu, podkreślając w ten sposób swój regularny udział w funduszu; podkreśla, że posłowie, którzy wpłacali składki do dobrowolnego funduszu emerytalnego i nabyli prawa oraz przyszłe uprawnienia, uczynili to w dobrej wierze, licząc tym samym na to, że Parlament wywiąże się ze swoich zobowiązań finansowych;

136.

zauważa z niepokojem brak zrozumienia na forach decyzyjnych i zatwierdzających w ramach wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego (JSIS), jeśli chodzi o nowe metody leczenia, trendy w medycynie i jeszcze niezatwierdzone leki, w szczególności związane z nowymi przypadkami chorób nerwowych, chorób autoimmunologicznych, a także chorób nowotworowych; zwraca się do właściwych organów JSIS o należyte i regularne uwzględnianie najnowszych osiągnięć medycznych i zdobyczy wiedzy przy aktualizowaniu wykazu kwalifikujących się terapii i leków; wymaga od JSIS wykazania większej elastyczności przy ocenie obrazów klinicznych, a także późniejszego leczenia i terapii, które mogą pomóc pacjentowi; zaleca powołanie grup ekspertów, którzy mogliby oceniać i zatwierdzać niezatwierdzone jeszcze metody leczenia, leki farmaceutyczne i medykamenty w celu poprawy jakości leczenia wnioskodawców, zmniejszenia obciążeń biurokratycznych i uwzględnienia najnowszych informacji medycznych przy rozpatrywaniu wniosków o zwrot kosztów;

137.

wzywa Prezydium do dopilnowania, aby JSIS przedstawiał spójne i indywidualne uzasadnienie odrzucenia wniosku o zwrot kosztów; wyraża ubolewanie z powodu kultury przedstawiania odmowy przyjęcia wniosku o zwrot kosztów w formacie pdf bez możliwości osobistego odwołania się od tej decyzji; wzywa Prezydium do wprowadzenia możliwości rozmowy lokalnych lekarzy odpowiedzialnych za leczenie wnioskodawcy z właściwą jednostką JSIS lub grupą ekspertów w celu wyjaśnienia leczenia i korzyści medycznych; ponadto wyraża życzenie, by poprawić łatwość obsługi aplikacji, aby umożliwić szybsze i bardziej bezpośrednie monitorowanie indywidualnych wniosków;

138.

przypomina, że w rozporządzeniu finansowym określono informacje, jakie należy przekazywać władzy budżetowej i opinii publicznej odnośnie do zamówień udzielanych przez instytucję; zauważa, że rozporządzenie finansowe nakłada obowiązek publikacji udzielonych zamówień o wartości powyżej 15 000 EUR, odpowiadającej progowi, powyżej którego obowiązkowa staje się procedura przetargowa;

139.

odnotowuje, że spośród 198 zamówień udzielonych w 2020 r. 60 przyznano na podstawie procedur otwartych lub ograniczonych, przy czym ich wartość wyniosła 405,2 mln EUR, a 136 - na podstawie procedur negocjacyjnych o łącznej wartości 179,1 mln EUR; stwierdza, że łączna liczba zamówień udzielonych w ramach procedury negocjacyjnej zwiększyła się jako odsetek całkowitej wartości udzielonych zamówień, z 26 % w 2019 r. do 31 % w 2020 r., ale pod względem wielkości zmniejszyła się z 208,53 mln EUR w 2019 r. do 179,1 mln EUR w 2020 r.;

140.

odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2019 i 2020 r. według rodzaju, z uwzględnieniem umów dotyczących nieruchomości:

141.

odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2020 i 2019 r. według rodzaju zastosowanej procedury z uwzględnieniem liczby i wartości:

142.

odnotowuje fakt, że w 72 % specjalnych procedur negocjacyjnych rozpoczętych w 2020 r. przez Parlament w odniesieniu do zamówień o wartości powyżej 15 000 EUR wykorzystano jako podstawę prawną pkt 11.1 lit. b) załącznika I do rozporządzenia finansowego, odnoszący się do korzystania z usług jednego podmiotu gospodarczego z przyczyn technicznych lub artystycznych, lub związanych z ochroną praw wyłącznych, oraz że w 20 % wykorzystano jako podstawę prawną pkt 11.1 lit. c) załącznika I do rozporządzenia finansowego, który odnosi się do wyjątkowo pilnych przypadków z przyczyn niezależnych od instytucji zamawiającej, a w 2 % (jedna procedura) jako podstawę prawną wykorzystano pkt 11.1 lit. a), odnoszący się do usług, w przypadku których nie złożono żadnej oferty lub żadnej odpowiedniej oferty; zauważa na przykład, że 26 specjalnych procedur negocjacyjnych stosowanych przez Dyrekcję Generalną ds. Analiz Parlamentarnych Parlamentu w 2020 r. opiera się na pkt 11.1 lit. b) załącznika I do rozporządzenia finansowego, który odnosi się do jednego podmiotu gospodarczego i ochrony praw wyłącznych, i dotyczyło abonamentów w internetowych bazach danych lub agencjach prasowych;

143.

z zadowoleniem przyjmuje zamiar wprowadzenia przez Parlament sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju, która obejmie społeczne aspekty zamówień publicznych; wzywa Parlament do monitorowania rozwoju sytuacji w dziedzinie społecznych i zrównoważonych zamówień publicznych, takich jak prace OECD nad zamówieniami publicznymi i odpowiedzialnym prowadzeniem działalności gospodarczej oraz przyszłe prawodawstwo Unii dotyczące należytej staranności przedsiębiorstw; uważa, że dzięki włączeniu standardów odpowiedzialnego biznesu do swojej polityki zamówień publicznych i zakupów Parlament może dawać przykład, chronić interes publiczny i zapewnić odpowiedzialność wydatków publicznych; wyraża uznanie dla właściwych służb Parlamentu za rozszerzenie systemu zarządzania środowiskowego Parlamentu o inne elementy zrównoważonego rozwoju, a także za utworzenie grupy roboczej ds. odpowiedzialnych społecznie zamówień publicznych;

144.

z zadowoleniem przyjmuje całkowite usunięcie kamer termowizyjnych produkowanych przez firmę Hikvision, używanych w pomieszczeniach Parlamentu; wzywa Parlament, by w przyszłości zapobiegał nabywaniu i wykorzystywaniu produktów, które mogły zostać wyprodukowane z naruszeniem norm zrównoważonego rozwoju i praw człowieka; jest przekonany, że można to osiągnąć przede wszystkim dzięki włączeniu standardów i praktyk należytej staranności w zakresie praw człowieka i ochrony środowiska do procedur udzielania zamówień publicznych w Parlamencie;

145.

zauważa, że w 2020 r. odbyło się 1 415 przetargów z udziałem jednego oferenta, z czego 89 dotyczyło zamówień powyżej progu 15 000 EUR, w porównaniu z 1 369 przetargami z udziałem jednego oferenta w 2019 r., z czego 102 dotyczyły zamówień powyżej progu 15 000 EUR; ponownie stwierdza, że przetargi z udziałem jednego oferenta niosą ze sobą znaczne ryzyko dla zasady konkurencji i osiągania najlepszej wartości środków publicznych; ponownie wzywa Parlament do zbadania przyczyn widocznego braku konkurencji oraz do podjęcia niezbędnych środków w celu zmniejszenia liczby przetargów z udziałem jednego oferenta w przyszłych procedurach;

146.

odnotowuje, że w 2020 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 0 przyznane grupom politycznym i posłom niezrzeszonym wykorzystano w sposób przedstawiony poniżej (13):

147.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że niezależni audytorzy zewnętrzni grup politycznych wydali jedynie opinie bez zastrzeżeń za rok budżetowy 2020;