(1)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/2015 (2) przedstawiono szczegółowe informacje na temat sposobu wdrożenia obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach zachodnich w latach 2021-2023 w następstwie dwóch wspólnych rekomendacji przedłożonych odpowiednio przez Belgię, Hiszpanię, Francję, Niderlandy i Portugalię ("państwa członkowskie leżące nad wodami południowo-zachodnimi") oraz Belgię, Irlandię, Hiszpanię, Francję i Niderlandy ("państwa członkowskie leżące nad wodami północno-zachodnimi").

(2)

Na mocy rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 niektóre wyłączenia z obowiązku wyładunku obowiązują tymczasowo do dnia 31 grudnia 2021 r. W tych przypadkach państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu przedkładają, możliwie najszybciej, a w każdym razie nie później niż do dnia 1 maja 2021 r., dodatkowe informacje naukowe uzasadniające wyłączenie. Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) powinien ocenić dostarczone informacje do dnia 31 lipca 2021 r.

(3)

Państwa członkowskie leżące nad wodami północno-zachodnimi, po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Wód Północno-Zachodnich i Komitetem Doradczym ds. Zasobów Pelagicznych, przedłożyły Komisji w dniu 30 kwietnia 2021 r. wspólną rekomendację z wnioskiem o zmianę planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów na wodach północno-zachodnich.

(4)

Państwa członkowskie leżące nad wodami południowo-zachodnimi, po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Wód Południowo-Zachodnich i Komitetem Doradczym ds. Zasobów Pelagicznych, przedłożyły Komisji w dniu 30 kwietnia 2021 r. wspólną rekomendację z wnioskiem o zmianę planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów na wodach południowo-zachodnich.

(5)

STECF (3) dokonał przeglądu tych wspólnych rekomendacji w maju 2021 r. Komisja przedstawiła projekty aktów delegowanych grupie ekspertów składającej się z przedstawicieli państw członkowskich podczas posiedzenia, które odbyło się w dniu 16 lipca 2021 r. i w którym Parlament Europejski uczestniczył w charakterze obserwatora.

(6)

W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/2015 określono zakres wyłączeń mających zastosowanie w wodach północno-zachodnich [podobszary 5 (z wyjątkiem rejonu 5a oraz wyłącznie wody Unii rejonu 5b), 6 i 7 Międzynarodowej Rady Badań Morza (zwanej dalej "ICES")]. W tym samym rozporządzeniu określono zakres wyłączeń mających zastosowanie w wodach południowo-zachodnich [podobszary ICES 8, 9 i 10 (wody wokół Azorów) oraz w obszarach 34.1.1, 34.1.2 i 34.2.0 Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowo-Wschodnim Atlantyku (zwanego dalej "CECAF") (wody wokół Madery i Wysp Kanaryjskich)]. Do celów jasności prawa stosowanie tych środków powinno wyraźnie odnosić się do wód Unii na tych obszarach. Należy zatem zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2020/2015.

(7)

Państwa członkowskie leżące nad wodami północno-zachodnimi zwróciły się o nowe wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do gładzicy złowionej przy użyciu niewodów (SSC) w rejonach ICES 7b-7k. Państwa członkowskie leżące nad wodami północno-zachodnimi przedstawiły nowe dowody naukowe świadczące o wysokich wskaźnikach przeżywalności gładzicy w tego rodzaju połowach. Dowody te zostały przedłożone STECF, który stwierdził (4), że dane dotyczące wskaźników przeżywalności są wiarygodne i pozwalają na miarodajne szacunki dotyczące przetrwania w odniesieniu do tego rodzaju połowów. Należy zatem uwzględnić wyłączenie w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/2015.

(8)

W art. 10 ust. 4 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano wyłączenie z uwagi na wysoką przeżywalność w odniesieniu do rai dwuplamej złowionej za pomocą włoków dennych w podobszarze ICES 8 do dnia 31 grudnia 2021 r. Państwa członkowskie leżące nad wodami południowo-zachodnimi zwróciły się o przedłużenie wyłączenia do dnia 31 grudnia 2023 r. STECF dokonał przeglądu dowodów naukowych przedstawionych przez państwa członkowskie leżące nad wodami południowo-zachodnimi i stwierdził, że wskaźniki przeżywalności w najnowszych badaniach są niskie, ale charakteryzują się wysokim stopniem zmienności. W 2021 r. planowane są jednak dodatkowe badania naukowe, które połączą żywotność na pokładzie i monitorowanie w niewoli. Wyłączenie należy zatem przedłużyć do 2022 r., aby zapewnić wystarczająco dużo czasu na zakończenie badań. Państwa członkowskie są zobowiązane przedłożyć wyniki tych badań STECF najpóźniej do dnia 1 maja 2022 r.

(9)

W art. 13 ust. 1 lit. f) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do kaprosza złowionego przez statki używające włoków dennych w rejonach ICES 7b-7c oraz 7f-7k. Państwa członkowskie leżące nad wodami północno-zachodnimi zwróciły się o sprecyzowanie, że obliczanie wyłączenia powinno opierać się na połowach dokonywanych wszystkimi narzędziami połowowymi. STECF stwierdził (5), że chociaż wniosek ten ma wpływ na dopuszczony potencjał wielkości odrzutów de minimis, domyślna wielkość odrzutów na poziomie de minimis wynoszącym 0,5 % jest niewielka, niezależnie od tego, czy połowy odpowiadają wszystkim narzędziom połowowym, czy tylko włokom dennym. Ponadto wyłączenie powinno mieć zastosowanie jedynie do kodów narzędzi połowowych odpowiednich włoków dennych wymienionych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 404/2011. Należy zatem przyznać wyłączenie na tych warunkach do dnia 31 grudnia 2022 r. Państwa członkowskie są zobowiązane przedłożyć wymagane przez STECF dane dotyczące połowów najpóźniej do dnia 1 maja 2022 r.

(10)

W art. 13 ust. 1 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do witlinka złowionego przez statki używające włoków dennych i niewodów, włoków pelagicznych oraz włoków rozprzowych w rejonach ICES 7b-7k. Wyłączenie to przyznano jedynie do grudnia 2021 r., biorąc pod uwagę ogólny stan ochrony witlinka w podobszarach ICES 7b-k. Państwa członkowskie leżące nad wodami północno-zachodnimi zwróciły się o przedłużenie wyłączenia. STECF dokonał przeglądu dowodów naukowych przedstawionych przez państwa członkowskie leżące nad wodami północno-zachodnimi i stwierdził (6), że wskaźniki odrzutów są stosunkowo niskie, a selektywność poprawiła się dzięki środkom naprawczym wprowadzonym na Morzu Celtyckim (7). Witlinek w Morzu Celtyckim jest jednak stadem ściśle powiązanym z połowami dorsza atlantyckiego w Morzu Celtyckim i podlega ścisłemu monitorowaniu. Należy zatem przedłużyć wyłączenie do dnia 31 grudnia 2022 r., a państwa członkowskie są zobowiązane przedłożyć wymagane przez STECF dane dotyczące połowów najpóźniej do dnia 1 maja 2022 r.

(11)

W art. 14 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do witlinka złowionego przez statki stosujące włoki pelagiczne, włoki rozprzowe, włoki denne i niewody w podobszarze ICES 8. Wykaz narzędzi połowowych nie uwzględnia jednak narzędzi odpowiadających włokom pelagicznym (OTM, PTM i TM). Państwa członkowskie leżące nad wodami południowo-zachodnimi zwróciły się do Komisji o skorygowanie tego pominięcia. Należy zatem zmienić wyłączenie.

(12)

Należy zatem odpowiednio sprostować i zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2020/2015.

(13)

Biorąc pod uwagę, że środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu statków unijnych oraz na powiązaną działalność gospodarczą, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie powinno stosować się od dnia 1 stycznia 2022 r.,