(1)

W dniu 24 września 2020 r. na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska ("Komisja") wszczęła dochodzenie antydumpingowe dotyczące przywozu przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("Chiny", "ChRL" lub "państwo, którego dotyczy postępowanie"). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2) ("zawiadomienie o wszczęciu postępowania").

(2)

Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej przez Europacable ("skarżący") w imieniu producentów unijnych. Skarżący reprezentował ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji przewodów światłowodowych. W skardze przedstawiono dowody na wystąpienie dumpingu i wynikającej z niego istotnej szkody, które były wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia.

(3)

W dniu 21 grudnia 2020 r. Komisja wszczęła dochodzenie antysubsydyjne w odniesieniu do przywozu przewodów światłowodowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i rozpoczęła odrębne dochodzenie. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (3).

(4)

Po otrzymaniu w dniu 17 grudnia 2020 r. od skarżącego wniosku popartego wymaganymi dowodami Komisja, rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/548 z dnia 29 marca 2021 r. ("rozporządzenie w sprawie rejestracji") (4), objęła przywóz produktu objętego postępowaniem rejestracją zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(5)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja w szczególności poinformowała skarżącego, znanych producentów unijnych, znane krajowe stowarzyszenia unijne, znanych producentów eksportujących, władze Chin, znanych importerów, znane przedsiębiorstwa handlowe i użytkowników o wszczęciu dochodzenia oraz zaprosiła ich do wzięcia udziału w tym dochodzeniu.

(6)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. W posiedzeniach wyjaśniających uczestniczyli skarżący i jeden importer objęty próbą (Cable 77 Danmark ApS ("Cable 77")).

(7)

Komisja otrzymała uwagi dotyczące wszczęcia postępowania od rządu Chin ("rząd ChRL"), Chińskiej Izby Gospodarczej ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych ("CCCME"), skarżącego i jednego importera (Connect Com GmbH ("Connect Com")).

(8)

Connect Com stwierdziło, że istnieje potrzeba uzyskania większej ilości informacji i wyjaśnień dotyczących skargi. W szczególności twierdziło ono, że pogorszenie sytuacji rynkowej przemysłu UE nie było spowodowane korzystnymi cenami przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej, lecz stosunkowo wysokimi wewnętrznymi cenami transferowymi w transakcjach między przedsiębiorstwami. Ponadto Connect Com stwierdziło, że wykaz producentów UE w skardze był niekompletny. W związku z tym, że uwagi te dotyczą raczej istoty sprawy niż wszczęcia postępowania, omówiono je poniżej w motywie 415 oraz w motywach 539-541.

(9)

W odniesieniu do wymogów merytorycznych dotyczących wszczęcia dochodzenia CCCME stwierdziła, że skarżący dokonał w skardze niepełnej oceny szkody, ponieważ nie przedstawił danych liczbowych dotyczących sześciu z piętnastu wskaźników szkody wymienionych w art. 3.4 porozumienia antydumpingowego WTO ("porozumienie antydumpingowe") (w szczególności: wydajności, zwrotu z inwestycji, przepływów środków pieniężnych, wynagrodzeń, rozwoju i zdolności do pozyskania kapitału lub inwestycji). Ponadto CCCME argumentowała, że skarżący nie przedstawił żadnych wiarygodnych/porównywalnych danych dotyczących cen sprzedaży.

(10)

Komisja przypomina - co skarżący zauważył już w swojej odpowiedzi na uwagi rządu ChRL i CCCME - że obowiązującą normą prawną odnośnie do wszczęcia dochodzenia antydumpingowego jest art. 5.2 porozumienia antydumpingowego, podczas gdy art. 3.4 tego porozumienia stanowi normę dotyczącą przeglądu dokonywanego przez organ prowadzący dochodzenie, w tym przypadku Komisję. Skarżący był zatem zobowiązany do spełnienia wymogów określonych w art. 5.2 porozumienia antydumpingowego, który to przepis jest odzwierciedlony w art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Podczas gdy, jak zauważyła CCCME, art. 5.2 porozumienia antydumpingowego zawiera odniesienie do art. 3.4 tego porozumienia, a art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zawiera odniesienie do art. 3 ust. 5 tego rozporządzenia, w obu przypadkach takie odniesienie ma jedynie charakter poglądowy ("[czynnikami i wskaźnikami] wymienionymi w art. 3 ust. 2 i 4" oraz "[czynnikami i wskaźnikami] wymienionymi w art. 3 ust. 3 i 5") (5). Art. 5.2 porozumienia antydumpingowego i art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego stanowią, że wniosek powinien zawierać dowody na istnienie: a) dumpingu, b) szkody i c) związku przyczynowego między zarzucanym przywozem towarów po cenach dumpingowych a zarzucaną szkodą. W orzecznictwie UE wyjaśniono, że "ilość i jakość informacji przedstawionych przez skarżącego nie muszą być na poziomie wymaganym do wstępnego lub ostatecznego stwierdzenia istnienia dumpingu, szkody lub związku przyczynowego" (6). W konsekwencji "dowody, których ilość lub jakość jest niewystarczająca do uzasadnienia wstępnego lub ostatecznego stwierdzenia istnienia dumpingu, szkody lub związku przyczynowego, mogą być jednak wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia" (7).

(11)

W odpowiedzi na twierdzenie, że skarżący nie dostarczył wiarygodnych/porównywalnych danych dotyczących cen sprzedaży, Komisja uznała, że wersja skargi otwarta do wglądu zainteresowanych stron zawiera wszystkie istotne dowody oraz niepoufne streszczenia danych, które zostały objęte poufnym traktowaniem, w celu umożliwienia zainteresowanym stronom skorzystania z prawa do obrony w trakcie całego postępowania.

(12)

W art. 19 rozporządzenia podstawowego i art. 6 ust. 5 porozumienia antydumpingowego przewidziano ochronę informacji poufnych w sytuacji, w której ujawnienie takich informacji stworzyłoby znaczącą przewagę konkurencyjną konkurenta lub miałoby znacząco negatywne skutki dla osoby przekazującej informacje lub osoby, od której osoba przekazująca informacje otrzymała te informacje.

(13)

Komisja oceniła i uznała, że dane dotyczące cen sprzedaży mieszczą się w tych kategoriach. W każdym razie skarżący przedstawili znaczące streszczenie informacji zawartych w załącznikach do skargi objętych poufnym traktowaniem, tak "aby umożliwić zrozumienie istoty informacji poufnych" zainteresowanym stronom, jak określono w art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Skarżący odpowiednio streścili informacje o cenach sprzedaży, nie ujawniając danych wrażliwych dotyczących poszczególnych przedsiębiorstw, zawartych m.in. w załącznikach 44b i 67 do skargi.

(14)

CCCME stwierdziła również, że w skardze nie wykazano szkody, ponieważ przemysł Unii zwiększył produkcję, a nieznaczny spadek mocy produkcyjnych wynikający z niemożności zaspokojenia przez przemysł unijny całej nowo powstałej konsumpcji w Europie nie jest sam w sobie wskaźnikiem istotnej szkody. Wielkość sprzedaży również wzrosła, podczas gdy przemysł Unii utrzymuje udział w rynku na poziomie prawie 80 %, a tendencja rentowności jest niejasna i nie wskazuje na szkodę. W tym względzie skarżący odpowiedział, że wzrost konsumpcji w Unii przyniósł korzyści przywozowi z Chin, że pozostały udział w rynku nie ma znaczenia dla oceny szkody oraz że skutki przetargów wygranych przez chińskich producentów pojawią się z pewnym opóźnieniem. CCCME odpowiedziała, że dane dotyczące konsumpcji, produkcji i mocy produkcyjnych pokazują, iż przemysł Unii był w stanie zaspokoić większość wzrostu konsumpcji w UE, a jednocześnie rozszerzyć działalność.

(15)

Ponadto CCCME stwierdziła, że skarga nie zawierała dowodów na istnienie związku przyczynowego między przywozem towarów po cenach dumpingowych a szkodą. Po pierwsze, CCCME argumentowała, że nie ma korelacji między przywozem z Chin a rozwojem przemysłu Unii. CCCME stwierdziła na przykład, że w okresie największego wzrostu wielkości przywozu z Chin w latach 2017-2018 przemysł Unii odnotował największy wzrost rentowności. Po drugie, przywóz z państw trzecich wzrósł w latach 2018-2019 w przeciwieństwie do przywozu z Chin, zatem jego skutków nie można przypisać Chinom, a jeśli istnieje szkoda, jest to szkoda powstała z własnej winy z powodu powolnej reakcji przemysłu Unii na zmiany rynkowe. Skarżący zareagował na to twierdzenie CCCME stwierdzając, że można ustalić związek przyczynowy, ponieważ szkoda wystąpiła w tym samym czasie co wzrost przywozu z Chin, oraz że przywozu z państw trzecich nie uwzględniono, ponieważ albo był on na poziomie de minimis, albo nie dostarczał dowodów na istnienie dumpingu wyrządzającego szkodę. CCCME w odpowiedzi przypomniała, że w okresie największego wzrostu wielkości przywozu z Chin w latach 2017-2018 przemysł Unii odnotował największy wzrost rentowności oraz że nie było korelacji między wzrostem przywozu z Chin a malejącą wielkością sprzedaży przemysłu Unii. W odniesieniu do przywozu z państw trzecich CCCME zauważyła natomiast, że w latach 2018-2019 przywóz ten ogółem wzrósł, podczas gdy przywóz z Chin zmalał. CCCME zauważyła ponadto, że skarżący nie zakwestionował argumentów, iż praktycznie wszystkie wskaźniki szkody przywołane w skardze wykazywały tendencje pozytywne oraz że domniemana szkoda przynajmniej w pewnym stopniu powstała z własnej winy.

(16)

Ponadto CCCME stwierdziła, że dane dotyczące przywozu, które przedstawił skarżący, są zawyżone, ponieważ opierają się na błędnym założeniu dotyczącym wielkości, co skutkuje zniekształconym wzrostem przywozu. W szczególności przywóz z Chin w 2019 r. zmniejszyłby się, zamiast zwiększyć. Ponadto obliczenia podcięcia cenowego zawarte w skardze są błędne, ponieważ dotyczą tylko jednego eksportera w jednym konkretnym przetargu. W odniesieniu do tego skarżący odpowiedział, że należy wziąć pod uwagę dłuższy okres, aby dostrzec wzrost wielkości przywozu, czemu CCCME nie zaprzeczyła i co potwierdzają dane z badania rynkowego pochodzące od strony trzeciej (CRU), oraz że obliczenia nie są błędne, ponieważ skarżący był zobowiązany do przedstawienia jedynie rozsądnie dostępnych mu informacji, które obejmowały informacje od szeregu producentów w Unii i w Chinach. CCCME odpowiedziała, że obowiązkiem skarżącego jest uzasadnienie jego twierdzeń i dostarczenie dowodów w odniesieniu do danych dotyczących przywozu oraz że dane pochodzące z badań rynkowych (CRU) odnoszą się do światłowodów, a nie do przewodów światłowodowych. Jeżeli chodzi o obliczenia podcięcia cenowego i zaniżania cen, CCCME powtórzyła, że nie spełniają one normy pozwalającej na uznanie ich za wystarczające dowody oraz że w przypadku istotnych obliczeń skarżący odniósł się tylko do cen jednego chińskiego producenta (np. ceny eksportowej w swobodnym obrocie stosowanej do obliczenia marginesu szkody dla I półrocza 2019 r. oraz ceny eksportowej stosowanej do obliczenia kosztów produkcji w odniesieniu do marginesu zaniżania cen dla II półrocza 2019 r.).

(17)

Komisja uznaje, że żaden z zarzutów CCCME nie podważa ustalenia, iż istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania antydumpingowego. Skarga rzeczywiście zawierała wystarczające dowody na to, że przywóz towarów po cenach dumpingowych miał istotnie szkodliwy wpływ na stan przemysłu Unii. Szczegółowa analiza szkody zawarta w skardze wykazała zwiększoną penetrację rynku UE (zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i względnym) przez przywóz z Chin po cenach, które znacznie podcinają i zaniżają ceny przemysłu Unii. Wydaje się, że miało to istotnie szkodliwy wpływ na stan przemysłu Unii, czego dowodem jest na przykład spadek sprzedaży i udziału w rynku lub pogorszenie się wyników finansowych.

(18)

Komisja nie zgodziła się, że obliczenia podcięcia cenowego i zaniżania cen zawarte w skardze są nieprawidłowe. Metodykę wyjaśniono w skardze w sekcji 8.1.2 i w przytoczonych tam załącznikach, które zawierają oddzielne obliczenia podcięcia cenowego i zaniżania cen dla każdego reprezentatywnego rodzaju produktu. Na etapie wszczęcia postępowania Komisja była usatysfakcjonowana dowodami podcięcia cenowego i zaniżania cen przedstawionymi przez wnioskodawców i uznała je za wystarczające dowody do wszczęcia postępowania.

(19)

W odniesieniu do wystarczających dowodów na istnienie związku przyczynowego należy zauważyć, co następuje. Po pierwsze, pogorszenie sytuacji przemysłu Unii zbiegło się w czasie ze wzrostem przywozu towarów po cenach dumpingowych, które znacznie podcinały ceny przemysłu Unii. To zdecydowanie wskazuje na istnienie związku przyczynowego. Po drugie, jeżeli chodzi o inne czynniki takie jak przywóz z państw trzecich, ich wpływ nie jest na tyle duży, aby spowodować pogorszenie sytuacji przemysłu Unii, analiza skargi natomiast nie wykazała szkody powstałej z własnej winy.

(20)

Podczas posiedzenia wyjaśniającego, które odbyło się w następstwie niewprowadzenia środków tymczasowych, CCCME przedstawiła szereg uwag dotyczących zawartej w skardze analizy szkody, związku przyczynowego i interesu Unii. Komisja uważa, że na tym bardzo późnym etapie dochodzenia, po upływie terminu określonego w pkt 5.2 zawiadomienia o wszczęciu postępowania, nie można uznać tych uwag w odniesieniu do skargi za zgłoszone. W każdym razie większość tych uwag stanowi powtórzenie argumentów już podniesionych i omówionych w niniejszej sekcji i nie świadczy o jakimkolwiek braku wystarczających dowodów w momencie podjęcia przez Komisję decyzji o wszczęciu omawianego dochodzenia. Jeżeli chodzi o przedłożone nowe elementy, Komisja przypomina, że poza ramami czasowymi określonymi w pkt 5.2 zawiadomienia o wszczęciu postępowania obecny etap dochodzenia znacznie wykracza poza terminy przedkładania nowych informacji określone w pkt 7 zawiadomienia o wszczęciu postępowania.

(21)

W swoich uwagach dotyczących ujawnienia ostatecznych ustaleń Connect Com stwierdziło, że informacje zawarte w skardze wskazują na tendencje, które nie uzasadniają nałożenia ceł antydumpingowych. Connect Com wnioskowało również o ujawnienie informacji poufnych zawartych w pkt 105 i 109 skargi, dotyczących zysku niektórych producentów unijnych oraz przetargów przegranych przez producentów chińskich.

(22)

W tym względzie Komisja przypomniała, że zgodnie z pkt 5.2 zawiadomienia o wszczęciu postępowania zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat skargi i wszelkich innych aspektów wszczęcia dochodzenia w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu postępowania. Dlatego też uwagi te nie mogą być rozpatrywane po ostatecznym ujawnieniu informacji. W każdym razie informacje, o które zwróciło się Connect Com, są z natury poufne i nie można ich ujawniać innym zainteresowanym stronom.

(23)

Na podstawie powyższych ustaleń Komisja potwierdziła, że skarżący przedstawił wystarczające dowody istnienia dumpingu, szkody i związku przyczynowego, spełniając tym samym wymogi określone w art. 5.2 porozumienia antydumpingowego i art. 5 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja spełniła zatem wszystkie ustawowe wymogi dotyczące wszczęcia postępowania.

(24)

Komisja uwzględniła wszystkie pozostałe istotne uwagi i odniosła się do nich w poniższych sekcjach.

(25)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(26)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Komisja wybrała próbę na podstawie wielkości produkcji i sprzedaży produktów podobnych w Unii w okresie objętym dochodzeniem. Próba ta składała się z trzech producentów unijnych. Producenci unijni objęci próbą odpowiadali za 52 % produkcji unijnej w okresie objętym dochodzeniem i uznano ich za reprezentatywnych dla przemysłu Unii. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby. Nie otrzymano żadnych uwag, w związku z czym próba została zatwierdzona.

(27)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(28)

Pięciu importerów niepowiązanych dostarczyło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Po przeanalizowaniu informacji dostarczonych przez importerów na potrzeby kontroli wyrywkowej Komisja uznała, że przeprowadzenie takiej kontroli nie jest konieczne, i zwróciła się do wszystkich współpracujących importerów o przesłanie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(29)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w Chinach do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(30)

Trzydziestu producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, dostarczyło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dobrała próbę złożoną z dwóch grup producentów eksportujących, opierając się na największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii, która mogła zostać właściwie zbadana w dostępnym czasie. Objęte próbą grupy producentów eksportujących odpowiadały za ponad 40 % wywozu zgłoszonego przez producentów eksportujących przewody światłowodowe z Chin do Unii w okresie objętym dochodzeniem.

(31)

Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w kwestii doboru próby zasięgnięto opinii wszystkich znanych producentów eksportujących, których dotyczy postępowanie, oraz organów państwa, którego dotyczy postępowanie.

(32)

Uwagi dotyczące doboru próby otrzymano od jednego producenta eksportującego nieobjętego próbą, Yangtze Optical Fibre and Cable Joint Stock Limited Company ("YOFC"), oraz od Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej.

(33)

YOFC i Misja Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej twierdziły, że zważywszy na dużą liczbę współpracujących producentów eksportujących, dwa przedsiębiorstwa objęte próbą odpowiadają za niewielką część wielkości wywozu do Unii, która jest niereprezentatywna dla chińskich eksporterów. Ponadto twierdzono, że próba złożona z trzech przedsiębiorstw pozwala lepiej uniknąć sytuacji, w której zmiany w przedsiębiorstwach objętych próbą mogłyby skutkować ograniczeniem próby do jednego przedsiębiorstwa. Misja Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej odniosła się w tym względzie do dochodzenia antydumpingowego dotyczącego przywozu felg stalowych pochodzących z Chin (8), w którym zarzucano, że doszło do naruszenia praw pozostałych eksporterów współpracujących, ponieważ próba złożona z dwóch producentów eksportujących została zmniejszona do jednego po tym, jak jeden z objętych próbą producentów eksportujących postanowił na późniejszym etapie zrezygnować ze współpracy w dochodzeniu. Stwierdzono ponadto, że praktyka Komisji w poprzednich dochodzeniach antydumpingowych polegała na objęciu próbą co najmniej trzech przedsiębiorstw. Stwierdzono również, że próba obejmująca trzy przedsiębiorstwa byłaby bardziej odpowiednia ze względu na fakt, że eksporterzy mogą mieć różne kanały sprzedaży, rodzaje produktów i klientów oraz odmienną pozycję pod względem konkurencji.

(34)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego wybór próby powinien opierać się na największej reprezentatywnej wielkości produkcji, sprzedaży lub wywozu, która może zostać właściwie zbadana w dostępnym czasie. Jak określono w motywie 30, objęte próbą grupy producentów eksportujących odpowiadały za ponad 40 % zgłoszonego wywozu z Chin do Unii w okresie objętym dochodzeniem, co stanowi poziom reprezentatywny. Komisja uznała, że wybrana próba zawiera największą wielkość przywozu, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie. W tym kontekście dwie grupy producentów eksportujących objęte próbą obejmują dużą liczbę podmiotów (pięć podmiotów zajmujących się produkcją i siedem zajmujących się sprzedażą) oraz co najmniej czterech producentów eksportujących posiadających różne kanały sprzedaży i klientów oraz dużą liczbę produktów. Ponadto to, czy przedsiębiorstwo objęte próbą będzie rzeczywiście współpracować po objęciu go próbą, jest warunkiem koniecznym, ale niewystarczającym do uwzględnienia producenta eksportującego przy doborze próby na podstawie art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Jeżeli chodzi o domniemaną praktykę Komisji polegającą na doborze próby składającej się z co najmniej trzech przedsiębiorstw, należy zauważyć, że, jak wyjaśniono powyżej, dobór próby opierał się na największej reprezentatywnej wielkości produkcji, sprzedaży lub wywozu, którą można było właściwie zbadać w czasie dostępnym w tym przypadku. Twierdzenie o różnicach w pozycji konkurencyjnej odrzucono, ponieważ strony nie wyjaśniły, w jaki sposób miałoby to podważać reprezentatywność próby, a także w jaki sposób trzecie przedsiębiorstwo objęte próbą miałoby zniwelować ewentualne różnice w konkurencji.

(35)

Przedsiębiorstwo YOFC stwierdziło, że włączenie go do próby nie byłoby uciążliwe dla Komisji, ponieważ z powodu pandemii COVID-19 Komisja nie przeprowadza wizyt weryfikacyjnych na miejscu.

(36)

Chociaż zespół Komisji nie przeprowadził w tym przypadku wizyt weryfikacyjnych na miejscu, przeprowadził zdalną kontrolę krzyżową odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Zdalna kontrola krzyżowa nie oznacza, że Komisja oszczędziła czas podczas dochodzenia. Jest raczej odwrotnie, ponieważ potrzeba więcej czasu na przygotowanie weryfikacji informacji dostarczonych przez przedsiębiorstwa, gdy weryfikacja ta odbywa się zdalnie. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(37)

Przedsiębiorstwo YOFC twierdziło również, że powinno zostać włączone do próby, ponieważ jest doświadczonym producentem, który dokonuje wywozu do Unii wysokiej jakości przewodów światłowodowych, a jego proces produkcyjny różni się od procesu produkcyjnego innych chińskich producentów (jest zintegrowany pionowo, wykorzystuje europejską technologię do produkcji przewodów światłowodowych, przedsiębiorstwo stosuje zaawansowane technologie, jest jedyną krajową jednostką demonstracyjną inteligentnej produkcji w Chinach i osiągnęło wysoki stopień automatyzacji produkcji światłowodów). Utrzymywało ono także, że wielkość jego wywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem była stosunkowo duża. Ponadto twierdziło, że jeden z objętych próbą producentów unijnych pośrednio posiada udziały w YOFC i dwóch przedsiębiorstwach objętych postępowaniem powiązanych z YOFC, a zatem włączenie YOFC do próby umożliwiłoby Komisji uzyskanie bardziej kompleksowej wiedzy na temat struktury przemysłu. Argumentowało również, że niektórzy unijni klienci YOFC również współpracują w dochodzeniu jako importerzy niepowiązani, dlatego włączenie YOFC do próby mogłoby pomóc Komisji w weryfikacji pełnego łańcucha sprzedaży z Chin na rynek Unii.

(38)

Jak wyjaśniono powyżej, doboru próby producentów eksportujących dokonano na podstawie największej reprezentatywnej wielkości wywozu z przedmiotowego państwa, która mogła zostać właściwie zbadana w dostępnym czasie. YOFC nie należało do dwóch największych producentów eksportujących, których wybrano, i dlatego nie włączono go do próby. W każdym razie dwie grupy producentów eksportujących objęte próbą to również duże doświadczone grupy przedsiębiorstw - w tym także podmioty zintegrowane pionowo - które produkują i sprzedają wysokiej jakości przewody światłowodowe do Unii. Ponadto w dokumentacji nie ma żadnych informacji wskazujących na to, że technologia stosowana przez producentów eksportujących objętych próbą jest mniej zaawansowana niż technologia stosowana przez innych chińskich producentów eksportujących. Przedsiębiorstwo YOFC nie przedstawiło żadnych dowodów, które przeczyłyby temu faktowi. Ponadto ani fakt, że jeden z objętych próbą producentów unijnych posiada udziały w przedsiębiorstwie będącym producentem eksportującym, ani to, że klienci producentów eksportujących współpracują w dochodzeniu, nie ma znaczenia dla doboru próby producentów eksportujących. W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.

(39)

Ośmiu chińskich producentów eksportujących, którzy zwrócili formularz dotyczący kontroli wyrywkowej, poinformowało Komisję o zamiarze wnioskowania o indywidualne badanie na mocy art. 17 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. W dniu wszczęcia postępowania Komisja udostępniła kwestionariusz online. Ponadto Komisja poinformowała producentów eksportujących nieobjętych próbą, iż jeśli chcą być objęci indywidualnym badaniem, muszą udzielić odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Dwa przedsiębiorstwa udzieliły odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(40)

Ze względu na złożoność dochodzenia i skomplikowaną strukturę objętych próbą producentów eksportujących Komisja postanowiła nie przeprowadzać indywidualnego badania, ponieważ byłoby to nadmiernie uciążliwe i mogłoby utrudnić Komisji zakończenie dochodzenia w ustawowym terminie.

(41)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej ("rząd ChRL") kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w Chinach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Kwestionariusze dla producentów unijnych, importerów, użytkowników i producentów eksportujących w Chinach udostępniono w internecie (9) w dniu wszczęcia postępowania.

(42)

Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do stwierdzenia dumpingu oraz określenia wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Z powodu wybuchu pandemii COVID-19 i wynikających z niej środków wprowadzonych w celu powstrzymania jej rozprzestrzeniania się ("zawiadomienie w sprawie COVID-19") (10) Komisja nie mogła przeprowadzić wizyt weryfikacyjnych w lokalach przedsiębiorstw objętych próbą i współpracujących użytkowników. W zamian Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe dotyczące informacji przekazanych przez poniższe przedsiębiorstwa za pośrednictwem wideokonferencji:

Producenci unijni:

Importerzy:

Użytkownicy:

Producenci eksportujący w Chinach:

grupa FTT:

grupa ZTT:

Powiązane przedsiębiorstwo handlowe w Chinach:

Powiązane przedsiębiorstwo handlowe w Hongkongu:

Importerzy powiązani w Unii:

(43)

Biorąc pod uwagę złożoność sprawy pod względem technicznym, Komisja postanowiła nie wprowadzać środków tymczasowych i kontynuować dochodzenie w celu zgromadzenia dalszych informacji.

(44)

W dniu 23 kwietnia 2021 r., zgodnie z art. 19a ust. 2 rozporządzenia podstawowego, Komisja poinformowała państwa członkowskie i wszystkie zainteresowane strony, że na przywóz kabli światłowodowych pochodzących z Chin nie zostaną nałożone żadne cła tymczasowe oraz że dochodzenie będzie kontynuowane.

(45)

Po ujawnieniu zamiaru Komisji dotyczącego niewprowadzania środków tymczasowych od przedsiębiorstw Cable 77, Eku Kabel, Infraconcept i Comel otrzymano uwagi i wnioski o wyjaśnienie.

(46)

Stronom, które wystąpiły z odpowiednim wnioskiem, umożliwiono przedstawienie swoich argumentów. Posiedzenie wyjaśniające odbyło się z udziałem Cable 77 i CCCME.

(47)

Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich informacji uznanych za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń. W tym względzie do współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą, do objętych próbą producentów eksportujących oraz do objętych próbą producentów unijnych Komisja przesłała dodatkowy wniosek o przedstawienie informacji obejmujących m.in. dane dotyczące sprzedaży na podstawie grup numerów kontrolnych produktów, inwestycji i ofert. Komisja zweryfikowała odpowiedzi w ramach dodatkowej rundy zdalnych kontroli krzyżowych.

(48)

Oficjalne statystyki przywozowe podawane są w kilogramach, a kod CN 8544 70 00 obejmuje produkty inne niż produkt objęty postępowaniem. Aby uzyskać bardziej precyzyjny obraz przywozu produktu objętego postępowaniem, Komisja przeanalizowała szczegółowe informacje przekazane przez krajowe organy celne w odniesieniu do pełnego zestawu pojedynczych transakcji przywozowych w okresie od 2017 r. do OD, zgłoszonych przez importerów w ich zgłoszeniach celnych i przetworzonych przez wyżej wymienione organy. Informacje dotyczyły przywozu do 9 państw członkowskich (Bułgarii, Danii, Francji, Niemiec, Węgier, Niderlandów, Portugalii, Rumunii i Hiszpanii) i zostały uznane za reprezentatywne, ponieważ obejmowały 79 % przywozu w okresie badanym. Szczegółowa analiza przeprowadzona na tej podstawie doprowadziła do przedstawionych poniżej wniosków.

(49)

W dniu 30 czerwca 2021 r. Komisja poinformowała wszystkie zainteresowane strony o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło antydumpingowe na przywóz przewodów światłowodowych pochodzących z Chin ("ostateczne ujawnienie"). Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi na temat ostatecznego ujawnienia. Komisja otrzymała uwagi od rządu ChRL, CCCME, dwóch objętych próbą chińskich producentów eksportujących, wszystkich współpracujących importerów niepowiązanych oraz od skarżącego. W oparciu o te uwagi Komisja zmieniła niektóre ustalenia, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło antydumpingowe i poinformowała o tym wszystkie zainteresowane strony ("dodatkowe ostateczne ujawnienie") w dniu 2 września 2021 r.

(50)

Po ostatecznym ujawnieniu i dodatkowym ostatecznym ujawnieniu zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie swoich argumentów zgodnie z przepisami pkt 5.7 zawiadomienia o wszczęciu. W posiedzeniach wyjaśniających wzięli udział objęci próbą producenci eksportujący, CCCME i jeden importer (Cable77).

(51)

Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody obejmowało okres od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. ("okres objęty dochodzeniem"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2017 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").

(52)

Produktem objętym postępowaniem są przewody światłowodowe jednomodowe, złożone z jednego lub wielu indywidualnie osłoniętych włókien, w obudowie ochronnej, nawet połączone z przewodnikami prądu elektrycznego, pochodzące z Chin, objęte obecnie kodem CN ex 8544 70 00 (kod TARIC 8544700010) ("produkt objęty postępowaniem").

(53)

Wyłączone są następujące produkty:

(54)

Przewody światłowodowe są stosowane jako optyczne medium transmisyjne w dalekosiężnych, miejskich i dostępowych sieciach telekomunikacyjnych.

(55)

W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania:

(56)

Komisja uznała zatem na tym etapie postępowania, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(57)

Grupa ZTT wystąpiła o wyłączenie z dochodzenia przewodów odgromowych skojarzonych ze światłowodem (ang. optical ground wire, "OPGW") i przewodów światłowodowych skojarzonych z przewodem fazowym (ang. optical phase conductor, "OPPC"). Twierdziła, że chociaż przewody te wchodzą w zakres definicji produktu, mają inne właściwości fizyczne i zastosowanie (tj. przesył energii elektrycznej), podlegają innym normom technicznym, są produkowane przy użyciu innych surowców i innych procesów produkcji oraz są sprzedawane na odrębnych rynkach. Ponadto twierdziła, że przewody OPGW i OPPC stanowią jedynie niewielką część sprzedaży do Unii. Grupa ZTT wnioskowała również o to, by w przypadku gdy Komisja uzna, że przewody OPGW i OPPC wchodzą w zakres produktu objętego dochodzeniem, w dochodzeniu wzięto pod uwagę szczególne cechy tych produktów, ich końcowe przeznaczenie lub segment rynku.

(58)

W swoich uwagach po ostatecznym ujawnieniu grupa ZTT powtórzyła swoje wnioski o wyłączenie z dochodzenia przewodów OPGW i OPPC, argumentując, że objęci próbą producenci unijni nie sprzedawali rodzajów produktu sprzedawanych przez grupę ZTT w okresie objętym dochodzeniem.

(59)

Przewody OPGW i OPPC służą do transmisji danych i posiadają podstawowe cechy innych przewodów światłowodowych, w tym: (i) zawierają włókna światłowodowe; (ii) średnica powlekanego włókna światłowodowego należy do tego samego przedziału; (iii) liczba włókien również mieści się w tym samym przedziale; (iv) liczba włókien na moduł jest taka sama; oraz (v) konstrukcja rdzenia przewodu jest taka sama. Fakt, że przewody OPGW i OPPC przesyłają energię i posiadają pewne cechy (takie jak właściwości elektryczne, brak wymogu odporności na płomień, wymóg wysokiej wytrzymałości na rozciąganie itp.), nie umniejsza znaczenia tego faktu.

(60)

Ponadto wszystkie rodzaje przewodów podlegają do pewnego stopnia różnym specyfikacjom technicznym i normom. Jeżeli chodzi o surowce, fakt, że materiał stosowany do produkcji jednego elementu przewodu światłowodowego może różnić się w zależności od rodzaju przewodu, jest nieistotny: wszystkie rodzaje przewodów światłowodowych są produkowane z wykorzystaniem włókien światłowodowych. Jeśli chodzi o procesy produkcji, w dochodzeniu ujawniono, że niektóre konkretnie objęte ochroną modele standardowych przewodów światłowodowych miały warstwę drutu stalowego wokół płaszcza, a przewody te były produkowane na tych samych maszynach co przewody OPGW. Ponadto produkcja pancerzy przewodów OPGW i OPPC dotyczyła tylko jednego etapu konstruowania tych przewodów, co nie uzasadniało wyłączenia ich z zakresu produktu objętego dochodzeniem. Również fakt, że sprzedaż przewodów OPGW i OPPC stanowiła mniejszą część sprzedaży do Unii w okresie objętym dochodzeniem, nie ma znaczenia dla oceny tego argumentu. Wreszcie fakt, że konkretne numery kontrolne produktu sprzedawane przez grupę ZTT w OD nie były sprzedawane przez objętych próbą producentów unijnych, nie umniejsza znaczenia tego, że przemysł Unii produkuje przewody OPGW i OPPC, które konkurują z chińskimi eksporterami.

(61)

Na podstawie powyższego Komisja stwierdziła, że przewody OPGW i OPPC należy uznać za rodzaj przewodów światłowodowych, które mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne jak pozostałe przewody światłowodowe wchodzące w zakres definicji produktu objętego postępowaniem, dlatego oddzielna analiza tych produktów nie jest konieczna. W rzeczywistości przewody OPGW i OPPC są przewodami światłowodowymi, ponieważ zawierają światłowody, konstrukcja rdzenia przewodu jest taka sama i są przeznaczone do transmisji danych. Ponadto numery kontrolne produktu stosowane przez Komisję do obliczenia marginesów dumpingu i szkody właściwie identyfikują przewody OPGW i OPPC i odpowiednio umożliwiają Komisji przeprowadzenie uczciwego porównania cen między producentami unijnymi i chińskimi. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(62)

Grupa ZTT zaproponowała również cztery metody rozwiązania i uniknięcia wszelkich możliwych problemów związanych z obchodzeniem środków w przypadku wyłączenia przewodów OPGW i OPPC z zakresu produktu objętego dochodzeniem, takie jak (i) oględziny i kontrola dokumentów przez funkcjonariuszy celnych, (ii) system certyfikacji, (iii) procedura celna kontroli końcowego przeznaczenia oraz (iv) system monitorowania. Ponieważ stwierdzono, że przewody OPGW i OPPC wchodzą w zakres dochodzenia, zajęcie się proponowanymi metodami zapobiegania obchodzeniu środków nie było konieczne.

(63)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do Chin, Komisja uznała za właściwe wszczęcie dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących z tego kraju, uwzględniając art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(64)

W związku z tym w celu zebrania danych niezbędnych do ewentualnego zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja zwróciła się do wszystkich chińskich producentów eksportujących o udzielenie informacji dotyczących materiałów stosowanych do produkcji przewodów światłowodowych. Dwudziestu pięciu chińskich producentów eksportujących dostarczyło stosowne informacje.

(65)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających dotyczących zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni. Rząd ChRL nie udzielił żadnej odpowiedzi w odniesieniu do wymaganych informacji. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia w Chinach znaczących zakłóceń wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(66)

W wyznaczonym terminie otrzymano od rządu ChRL i CCCME uwagi dotyczące zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(67)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego "[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu".

(68)

Jednakże zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego "w przypadku stwierdzenia […], że w kraju wywozu nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w związku z istnieniem w tym kraju znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b), wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia" oraz wartość ta "obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski".

(69)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że na podstawie dostępnych dowodów oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL, jak stwierdzono w motywie 65, właściwe było zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(70)

Zgodnie z definicją w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego "znaczące zakłócenia to te zakłócenia, które występują wówczas, gdy podane ceny lub koszty, w tym koszty surowców i energii, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa. Przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się m.in. potencjalny wpływ jednego z następujących elementów lub kilku z nich:

(71)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) bierze się pod uwagę m.in. niewyczerpujący wykaz elementów wymienionych w tym pierwszym przepisie. Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego przy ocenie istnienia znaczących zakłóceń uwzględnia się potencjalny wpływ jednego ze wspomnianych powyżej elementów lub większej ich liczby na ceny i koszty produktu objętego postępowaniem w kraju wywozu. Ponieważ wspominany wykaz nie ma charakteru kumulatywnego, nie wszystkie wymienione w nim elementy muszą zostać wzięte pod uwagę, aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń. Ponadto te same okoliczności faktyczne mogą posłużyć do wykazania istnienia jednego elementu z wykazu lub większej ich liczby. Wszelkie wnioski dotyczące znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) muszą jednak zostać wyciągnięte na podstawie wszystkich dostępnych dowodów. Ogólna ocena istnienia zakłóceń może również obejmować ogólny kontekst i sytuację w kraju wywozu, w szczególności w sytuacji, w której system gospodarczy i administracyjny kraju wywozu jest fundamentalnie skonstruowany w sposób, który daje rządowi znaczące uprawnienia do ingerencji w gospodarkę, w konsekwencji czego ceny i koszty nie są wynikiem swobodnego rozwoju mechanizmów rynkowych.

(72)

Art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego stanowi, że "jeśli Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń, o których mowa w lit. b), w jakimś kraju lub w jakimś sektorze w tym kraju, oraz jeśli jest to stosowne dla skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia, Komisja przygotowuje, udostępnia publicznie i regularnie aktualizuje sprawozdanie opisujące okoliczności rynkowe, o których mowa w lit. b), panujące w tym kraju lub sektorze".

(73)

Na podstawie tego przepisu Komisja wydała sprawozdanie krajowe dotyczące ChRL (dalej "sprawozdanie") (11), w którym zgromadzono informacje na temat istnienia istotnej interwencji rządowej na wielu poziomach gospodarki, w tym konkretne zakłócenia w zakresie wielu kluczowych czynników produkcji (takich jak grunty, energia, kapitał, surowce i siła robocza), a także w określonych sektorach (takich jak przemysł chemiczny). Sprawozdanie to umieszczono w aktach dochodzenia na etapie wszczęcia postępowania. W momencie wszczęcia postępowania zainteresowane strony zostały wezwane do obalenia dowodów zawartych w aktach dochodzenia, których sprawozdanie było integralną częścią, przedstawienia uwag w ich sprawie lub ich uzupełnienia.

(74)

Skarga dostarczyła dodatkowych dowodów na istnienie znaczących zakłóceń w sektorze przewodów światłowodowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b), uzupełniając sprawozdanie. Skarżący przedstawił dowody na to, że na produkcję i sprzedaż produktu objętego postępowaniem mają wpływ (przynajmniej potencjalnie) zakłócenia wskazane w sprawozdaniu, w szczególności wysoki poziom ingerencji państwa w łańcuch wartości przewodów światłowodowych, tj. w sektor przewodów światłowodowych i sektory związane z produkcją przewodów światłowodowych, w szczególności w sektory materiałów do produkcji i czynniki produkcji.

(75)

Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach, w szczególności na ustawodawstwie chińskim, oficjalnie opublikowanych chińskich dokumentach dotyczących polityki, sprawozdaniach opublikowanych przez organizacje międzynarodowe oraz wynikach badań i artykułach naukowych autorstwa renomowanych badaczy akademickich, które wskazano bezpośrednio w sprawozdaniu. Analiza ta obejmowała badanie istotnych interwencji rządowych w gospodarce Chin ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w danym sektorze, do którego należy produkt objęty postępowaniem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia występowania znaczących zakłóceń w ChRL, stwierdzonego również w jej poprzednich dochodzeniach w tym względzie.

(76)

Chiński system gospodarczy bazuje na koncepcji "socjalistycznej gospodarki rynkowej". Koncepcja ta jest zapisana w chińskiej konstytucji i określa zarządzanie gospodarką ChRL. Podstawową zasadą jest "socjalistyczna własność publiczna środków produkcji, a mianowicie własność całych osób i zbiorowa własność osób pracujących". Gospodarka państwowa jest "wiodącą siłą gospodarki narodowej", a państwo posiada mandat "do zapewnienia konsolidacji i wzrostu" (12). W związku z tym ogólna struktura chińskiej gospodarki nie tylko pozwala na znaczące interwencje rządowe w gospodarkę, ale wyraźnie sankcjonuje takie interwencje. Pojęcie nadrzędności własności publicznej wobec własności prywatnej przenika cały system prawny i stanowi ogólną zasadę podkreślaną we wszystkich głównych aktach prawnych. Doskonałym przykładem jest chińskie prawo rzeczowe: odnosi się ono do podstawowego etapu socjalizmu i powierza państwu utrzymanie podstawowego systemu gospodarczego, w ramach którego własność publiczna odgrywa dominującą rolę. Inne formy własności są tolerowane, a prawo zezwala na ich rozwój obok własności państwowej (13).

(77)

Ponadto zgodnie z prawem chińskim socjalistyczna gospodarka rynkowa jest rozwijana pod przywództwem Komunistycznej Partii Chin ("KPCh"). Struktury państwa chińskiego i KPCh są ze sobą powiązane na każdym poziomie (prawnym, instytucjonalnym, osobowym), tworząc podstawową strukturę, w której nie można odróżnić ról KPCh i państwa. W wyniku zmiany chińskiej konstytucji w marcu 2018 r. jeszcze bardziej podkreślono wiodącą rolę KPCh, potwierdzając ją w tekście art. 1 konstytucji. Po już istniejącym pierwszym zdaniu przepisu: "System socjalistyczny jest systemem podstawowym Chińskiej Republiki Ludowej" wprowadzono nowe drugie zdanie w brzmieniu: "[p]odstawową cechą chińskiego socjalizmu jest przywództwo Komunistycznej Partii Chin" (14). Świadczy to o niekwestionowanej i coraz większej kontroli KPCh nad systemem gospodarczym ChRL. To przywództwo rządowe i kontrola rządowa nierozerwalnie wiążą się z ustrojem chińskim, a ich zakres jest znacznie większy niż w innych państwach, w których ogólna kontrola makroekonomiczna sprawowana przez rządy jest ograniczona działaniem mechanizmów rynkowych.

(78)

Państwo chińskie stosuje interwencjonizm gospodarczy, dążąc do osiągnięcia celów, które nie odzwierciedlają przeważających warunków ekonomicznych na wolnym rynku, tylko pokrywają się z programem politycznym określonym przez KPCh (15). Stosowane przez władze chińskie narzędzia interwencjonizmu gospodarczego są różnorakie, włącznie z systemem planowania przemysłowego, systemem finansowym, a także innymi środkami, za których pomocą państwo działa na rynku i wpływa na niego, takimi jak inwestycje i zamówienia publiczne.

(79)

Po pierwsze, na poziomie ogólnej kontroli administracyjnej kierunek chińskiej gospodarki wyznacza się w ramach złożonego systemu planowania przemysłowego, który ma wpływ na wszystkie rodzaje działalności gospodarczej w państwie. Wszystkie te plany obejmują kompleksowy i złożony model sektorów i przekrojowych strategii obejmujący wszystkie szczeble administracji. Plany na szczeblu prowincji są szczegółowe, natomiast w planach krajowych wyznacza się szersze cele. W planach określa się również środki służące wspieraniu odpowiednich branż/sektorów, a także ramy czasowe, w jakich cele muszą zostać osiągnięte. Niektóre plany nadal zawierają wyraźne cele w zakresie produkcji, które były stałym elementem również w poprzednich cyklach planowania. Zgodnie z planami poszczególne sektory lub projekty przemysłowe są traktowane jako (pozytywne lub negatywne) priorytety zgodnie z priorytetami rządu i przypisuje się im konkretne cele w zakresie rozwoju (modernizacja przemysłu, ekspansja międzynarodowa itp.). Podmioty gospodarcze, zarówno prywatne, jak i państwowe, muszą skutecznie dostosowywać swoją działalność do realiów narzuconych w ramach systemu planowania. Jest to spowodowane nie tylko wiążącym charakterem planów, ale również faktem, że odpowiednie władze chińskie na wszystkich szczeblach sprawowania rządów stosują się do systemu planów i odpowiednio wykorzystują przyznane im uprawnienia, skłaniając tym samym podmioty gospodarcze do przestrzegania priorytetów określonych w planach (zob. również sekcja 3.1.1.5 poniżej) (16).

(80)

Po drugie, jeżeli chodzi o pozyskiwanie środków finansowych, system finansowy ChRL jest zdominowany przez banki komercyjne będące własnością państwa. Ustanawiając i wdrażając swoją politykę kredytową, banki te muszą raczej dostosować się do celów polityki przemysłowej rządu, a nie oceniać przede wszystkim korzyści gospodarcze danego projektu (zob. również sekcja 3.1.1.8 poniżej) (17). To samo dotyczy pozostałych elementów chińskiego systemu finansowego, takich jak rynki akcji, rynki obligacji, rynki niepublicznych instrumentów kapitałowych itp. Ponadto instytucjonalna i operacyjna struktura tych obszarów sektora finansowego, które nie stanowią części sektora bankowego, nie jest nastawiona na maksymalizację skutecznego funkcjonowania rynków finansowych, lecz na zapewnienie kontroli i umożliwienie interwencji państwa i KPCh (18).

(81)

Po trzecie, jeżeli chodzi o wykorzystanie różnych instrumentów państwowych i regulacyjnych, interwencje państwa w zakresie gospodarki przyjmują różne formy. Na przykład przepisy dotyczące zamówień publicznych są regularnie wykorzystywane do osiągania celów politycznych innych niż efektywność gospodarcza, co podważa zasady rynkowe w tym obszarze. Mające zastosowanie ustawodawstwo przewiduje w szczególności, że zamówienia publiczne są udzielane w celu ułatwienia osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach polityki państwa. Niemniej jednak charakter tych celów pozostaje niezdefiniowany, co pozostawia organom decyzyjnym szeroki margines swobody (19). Podobnie w obszarze inwestycji rząd ChRL utrzymuje znaczącą kontrolę i wpływ, jeżeli chodzi o miejsce przeznaczenia oraz wielkość inwestycji zarówno państwowych, jak i prywatnych. Kontrola inwestycji oraz różne zachęty, ograniczenia i zakazy dotyczące inwestycji są wykorzystywane przez władze jako ważne narzędzie wspierania celów polityki przemysłowej, takich jak utrzymanie kontroli państwa nad kluczowymi sektorami lub wzmocnienie przemysłu krajowego (20).

(82)

Podsumowując, model ekonomiczny Chin opiera się na pewnych podstawowych aksjomatach, które przewidują różnorakie formy interwencji i zachęcają do nich. Tak duża skala interwencji rządowych jest sprzeczna z zasadą swobodnego działania mechanizmów rynkowych, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (21).

(83)

Przedsiębiorstwa będące własnością państwa, przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo lub przedsiębiorstwa działające pod nadzorem politycznym państwa lub zgodnie z jego wytycznymi stanowią istotną część gospodarki ChRL.

(84)

Rząd ChRL i KPCh utrzymują struktury, które zapewniają wywieranie stałego wpływu na przedsiębiorstwa, a w szczególności na przedsiębiorstwa państwowe. Władze państwowe (a pod wieloma względami również KPCh) nie tylko aktywnie opracowują ogólne strategie gospodarcze dla poszczególnych przedsiębiorstw państwowych i nadzorują ich wdrażanie, ale również roszczą sobie prawa do brania udziału w procesie podejmowania decyzji operacyjnych przez przedsiębiorstwa państwowe. Odbywa się to zazwyczaj poprzez rotację kadr między organami rządowymi a przedsiębiorstwami państwowymi, poprzez powoływanie członków Partii do organów wykonawczych przedsiębiorstw państwowych i poprzez tworzenie komórek partyjnych w przedsiębiorstwach (zob. również sekcja 3.1.1.4), a także poprzez kształtowanie struktury korporacyjnej sektora przedsiębiorstw państwowych (22). W zamian przedsiębiorstwa państwowe mają szczególny status w chińskiej gospodarce, co wiąże się z szeregiem korzyści ekonomicznych, w szczególności ochroną przed konkurencją i zapewnieniem preferencyjnego dostępu do odpowiednich czynników produkcji, w tym finansowania (23). Elementy świadczące o istnieniu kontroli rządu nad przedsiębiorstwami w sektorze przewodów światłowodowych lub wpływu rządu na te przedsiębiorstwa omówiono bardziej szczegółowo w sekcjach 3.1.1.4 i 3.1.1.5 poniżej.

(85)

Konkretnie w łańcuchu wartości przewodów światłowodowych rząd ChRL posiada udziały w wielu przedsiębiorstwach, a szereg z nich także kontroluje.

(86)

Komisja zidentyfikowała co najmniej jednego głównego producenta przewodów światłowodowych - FiberHome Telecommunication Technologies Co., Ltd ("FTT") (24) - który przyznaje, że jest w pełni kontrolowany przez Komisję ds. Administracji i Nadzoru nad Aktywami Państwowymi (SASAC) (25), a zatem przez podmiot państwowy. Będąc podmiotem kontrolowanym przez państwo, FTT posiada przy tym również większość udziałów w przedsiębiorstwach będących innymi producentami przewodów światłowodowych, takich jak: Changchun Fiberhome Technologies, Chengdu Datang Cable, Fiberhome Marine Network Equipment, Xinjiang Fiberhome Optical Communications. Ustalono również, że inny producent przewodów światłowodowych - Nanjing Wasin Fujikura Optical Communication - jest kontrolowany przez FTT, a zatem również przez państwo.

(87)

Poza przedsiębiorstwami kontrolowanymi bezpośrednio rząd ChRL ma także wpływ na prywatne przedsiębiorstwa w ChRL. Jak w trakcie dochodzenia potwierdził jeden z producentów eksportujących objętych próbą, ustalono również, że państwo bezpośrednio lub pośrednio (np. poprzez różne podmioty powiązane z państwem, takie jak: Bank of China, Industrial and Commercial Bank of China, Agricultural Bank of China, China Development Bank, Changshu City Development Investment Co. lub Shanghai Financial Development Investment Fund) posiada udziały w wielu przedsiębiorstwach produkujących przewody światłowodowe. Warto zwrócić uwagę, że wśród tych przedsiębiorstw wyróżnia się Yangtze Optical Fiber and Cable (YOFC), które w 39 % należy do inwestorów kontrolowanych przez państwo (26). Przedsiębiorstwo to jest dużym producentem krajowym, a także dużym eksporterem do UE produktu objętego postępowaniem.

(88)

Jeżeli chodzi o prywatnych producentów przewodów światłowodowych, Komisja ustaliła również, że w przypadku co najmniej dwóch z nich - Jiangsu Zhongtian Technology (ZTT) (27) i Hengtong Group - (prywatni) udziałowcy posiadający pakiet kontrolny byli powiązani z KPCh i zajmowali stanowiska w Partii (zob. motyw 104).

(89)

Jeżeli chodzi o dostawców materiałów wykorzystywanych do produkcji przewodów światłowodowych, jednym z surowców do wytwarzania tych przewodów jest przędza aramidowa. W odniesieniu do tej przędzy Komisja również stwierdziła znaczną ingerencję państwa w sektorze aramidowym. Przedsiębiorstwo Yantai Tayho Advanced Materials (YTAM) jest jednym z głównych producentów włókien aramidowych w ChRL (28). Udziałowcem posiadającym pakiet kontrolny YTAM jest przedsiębiorstwo Yantai Guofeng Investment Holdings Group (29), będące z kolei w całości własnością Yantai SASAC (30), a zatem pełną kontrolę nad YTAM sprawują władze państwowe. Innymi znaczącymi producentami włókien aramidowych w ChRL są Sinopec Yizheng Chemical Fibre Company (31) (jednostka zależna państwowego koncernu Sinopec Group (32)) oraz przedsiębiorstwo państwowe Sinochem (33).

(90)

Produkcja przewodów światłowodowych wiąże się również z wykorzystywaniem materiałów chemicznych, takich jak: polietylen o niskiej, średniej lub wysokiej gęstości lub politereftalan butylenu. Substancje te są związkami chemicznymi otrzymywanymi w procesach chemicznych. Różne związki chemiczne są również wykorzystywane do produkcji preformy, z której następnie powstaje światłowód. W związku z tym producentów tych materiałów można również uznać za uczestników chińskiego sektora chemicznego. W odniesieniu do tego sektora Komisja ustaliła, że zgodnie z krajowymi statystykami przedsiębiorstwa państwowe stanowiły 52 % całkowitych aktywów przedsiębiorstw chemicznych w 2015 r. (34) Przedsiębiorstwa państwowe, w szczególności duże przedsiębiorstwa centralne, tradycyjnie odgrywały dominującą rolę w przemyśle chemicznym ChRL ze względu na ich oligopolistyczną pozycję na rynku wyższego szczebla/rynku surowcowym, łatwy dostęp do zasobów przydzielanych przez rząd (fundusze, pożyczki, grunty itp.) oraz znaczny wpływ na decyzje rządu. W tym względzie Komisja ustaliła, że niektórzy kluczowi producenci polietylenu o wysokiej gęstości w ChRL, tacy jak PetroChina, Sinopec Maoming Petrochemical Corporation, China National Offshore Oil Corporation (35), są przedsiębiorstwami państwowymi.

(91)

Ponadto do produkcji przewodów światłowodowych wykorzystuje się niektóre produkty stalowe, m.in. niektóre rodzaje drutu stalowego lub taśm stalowych. W tym względzie w sektorze stalowym znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL. Choć w ujęciu nominalnym szacuje się, że liczba przedsiębiorstw państwowych jest niemal równa liczbie przedsiębiorstw prywatnych, czterech spośród pięciu chińskich producentów stali należących do grupy 10 największych producentów stali na świecie jest przedsiębiorstwami państwowymi (36). Jednocześnie, choć w 2016 r. producenci należący do czołowej dziesiątki odpowiadali za zaledwie 36 % łącznej produkcji tego sektora, rząd ChRL wyznaczył w tym samym roku cel polegający na skonsolidowaniu do 2025 r. od 60 % do 70 % produkcji wyrobów z żelaza i stali wokół mniej więcej dziesięciu przedsiębiorstw prowadzących działalność na dużą skalę (37) Rząd ChRL ponownie przedstawił ten cel w kwietniu 2019 r., ogłaszając publikację wytycznych dotyczących konsolidacji przemysłu stalowego (38). Taka konsolidacja może wiązać się z przymusowym łączeniem rentownych przedsiębiorstw prywatnych z osiągającymi niezadowalające wyniki przedsiębiorstwami państwowymi (39). Przykładem niedawnego łączenia z 2016 r. są producenci stali Baosteel Group Corp. i Wuhan Iron & Steel Group Corp. - przedsiębiorstwa, które stały się drugim co do wielkości producentem stali na świecie (40). Główni producenci stali nierdzewnej, na przykład Tisco, Baosteel, Ansteel Lianzhong, Jiujuan Iron and Steel oraz Tangshan, są spółkami państwowymi.

(92)

Z uwagi na znaczną skalę interwencji rządowych w sektorach produkcji materiałów na potrzeby rynku przewodów światłowodowych (np. w sektorze stalowym, w łańcuchach wartości chemikaliów lub poprzez kontrolę państwa nad niektórymi czołowymi przedsiębiorstwami produkującymi aramid) oraz w połączeniu z faktem, że - jak ustaliła Komisja - niektórzy producenci przewodów światłowodowych są kontrolowani przez państwo lub są jego własnością bezpośrednio lub pośrednio, lub podlegają wpływom państwa (np. poprzez obecność KPCh w przedsiębiorstwie), polegają na jego wsparciu i w niektórych przypadkach wdrażają ideologię KPCh, producenci będący własnością państwa lub kontrolowani przez państwo, jak również prywatni producenci przewodów światłowodowych nie mogą prowadzić działalności na warunkach rynkowych. Zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne prowadzące działalność w zakresie produkcji przewodów światłowodowych oraz materiałów wykorzystywanych do ich produkcji podlegają również, bezpośrednio lub pośrednio, nadzorowi politycznemu i wytycznym, jak określono w sekcji 3.1.1.5 poniżej.

(93)

Poza sprawowaniem kontroli nad gospodarką z racji bycia właścicielem przedsiębiorstw państwowych i korzystania z innych narzędzi rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach. Choć przewidziane w ustawodawstwie chińskim prawo do powoływania i odwoływania kluczowych członków kierownictwa przedsiębiorstw państwowych przez właściwe organy państwowe można uznać za przejaw korzystania przez te organy z przysługujących im praw własności (41), komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych stanowią kolejny istotny kanał umożliwiający państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych. Zgodnie z prawem spółek ChRL w każdym przedsiębiorstwie należy ustanowić organizację partyjną KPCh (składającą się z co najmniej trzech członków KPCh, jak określono w statucie KPCh (42)), a przedsiębiorstwo zapewnia warunki konieczne do prowadzenia działalności przez organizację partyjną. W przeszłości wymóg ten nie zawsze był spełniany lub nie był egzekwowany w rygorystyczny sposób. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak rościć sobie prawo do ściślejszego kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach państwowych, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki. Napływające informacje sugerują również, że KPCh wywiera presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się "patriotyzmem" i postępowania zgodnie z polityką partii (43). Informacje z 2017 r. wskazują, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierały coraz większą presję, aby zapewniono im możliwość podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (44). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, we wszystkich sektorach, w tym do producentów przewodów światłowodowych i dostawców materiałów do ich produkcji.

(94)

Ponadto 15 września 2020 r. opublikowany został dokument zatytułowany "Wytyczne Biura Generalnego Komitetu Centralnego KPCh w sprawie intensyfikacji prac Zjednoczonego Frontu w sektorze prywatnym w nowej erze" (45), który jeszcze bardziej zwiększył rolę komitetów partyjnych w przedsiębiorstwach prywatnych. Sekcja II.4 wytycznych stanowi: "[m]usimy zwiększyć ogólną zdolność Partii do przewodzenia pracom Zjednoczonego Frontu w sektorze prywatnym i skutecznie zintensyfikować prace w tym obszarze", a sekcja III.6 stanowi: "[m]usimy jeszcze bardziej zintensyfikować budowanie Partii w przedsiębiorstwach prywatnych i umożliwić komórkom Partii skuteczne odgrywanie roli twierdzy, a członkom Partii odegranie roli awangardowych liderów i pionierów". W wytycznych podkreśla się zatem rolę KPCh w przedsiębiorstwach i innych podmiotach sektora prywatnego oraz dąży się do zwiększenia tej roli (46).

(95)

Poniższy przykład ilustruje opisaną powyżej tendencję polegającą na rosnącym poziomie interwencji rządu ChRL w sektorze przewodów światłowodowych.

(96)

Jak już zwrócono uwagę, pewna liczba producentów przewodów światłowodowych jest własnością państwa lub jest przez nie kontrolowana, co pozwala państwu na swobodną ingerencję w ceny i koszty. Ingerencję tę pogłębia również silna obecność i wpływy KPCh w tych przedsiębiorstwach.

(97)

Komisja ustaliła na przykład, że China Information and Communication Technology Group, do której należy producent eksportujący FTT, stwierdza na swojej stronie internetowej, że: "[t]rzymanie się przywództwa Partii i wzmacnianie budowania Partii to »korzenie« i »dusza« przedsiębiorstw państwowych. Od czasu powstania China Information and Communication Technology Group Co., Ltd. (China Information and Communication Technology Group Co., Ltd.) Komitet Partii w tej grupie w pełni wprowadził w życie ducha XVIII Zjazdu Krajowego, XIX Zjazdu Krajowego, poprzednich sesji plenarnych Partii oraz ducha Krajowej konferencji na temat budowy Partii w przedsiębiorstwach państwowych, a także zapewnił, aby zarówno budowanie Partii, jak i wszystkie aspekty pracy przedsiębiorstwa były zgodne z teorią Xi Jinpinga dotyczącą nowej ery socjalizmu o chińskiej specyfice. Ustanowienie »czterech świadomości«, wzmocnienie »czterech przekonań«, zdecydowane osiągnięcie »dwóch zabezpieczeń«, głębokie wdrożenie ogólnych wymogów dotyczących budowania Partii w nowej erze, zwrócenie szczególnej uwagi na główne obowiązki kierownictwa Partii oraz pełne zaangażowanie Komitetu Partii grupy w ład korporacyjny, aby sprawować przywództwo i »nadawać kierunek, zapewniać ogólne zarządzanie i zagwarantować realizację« oraz ustawicznie propagować »podwójną integrację i podwójną promocję« budowania Partii poprzez działania w zakresie produkcji i biznesu" (47).

(98)

Komisja ustaliła również, że działania na rzecz budowania Partii są rozszerzane na całe strefy przemysłowe, jak podano na stronie internetowej strefy rozwoju zaawansowanych technologii Wuhan Eastlake High-Tech Development Zone: "Relacja z całej konferencji poświęconej pracy na rzecz budowania Partii w miejskim przedsiębiorstwie państwowym, oddolne budowanie Partii przez sekretarza powiatowego komitetu (roboczego) Partii oraz informacje o ogólnym duchu konferencji: W dniu 7 maja 2019 r. w Fiberhome Communications Group odbyła się lokalna konferencja promocyjna dotycząca pracy na rzecz budowania Partii w przedsiębiorstwach państwowych w strefie Donghu High-tech Zone. W spotkaniu tym wzięło udział blisko 30 osób, w tym wicedyrektor Departamentu Organizacji Komitetu Roboczego Partii w Donghu High-tech Zone Wan Ling i związani z nim towarzysze, a także osoby odpowiedzialne za zarządzanie i kierowanie pracą na rzecz budowania Partii w przedsiębiorstwach państwowych zarządzanych centralnie przez powiat i pozostających pod jego bezpośrednim zarządem" (48). Strefa Donghu High-tech Zone (lub Wuhan East Lake High-Tech Development Zone) jest często nazywana "Doliną Optyczną" (49) ze względu na koncentrację na produkcji optoelektroniki, w tym przewodów światłowodowych.

(99)

Należy zauważyć, że działania wspomniane w poprzednim motywie dotyczą Fiberhome Group, jednostki dominującej FTT. Na stronie internetowej przedsiębiorstwa wymienia się "poparcie polityki rządu" jako jeden z kluczowych elementów jej stosunków z rządem ChRL (50). Ponadto w odniesieniu do działań przedsiębiorstwa na rzecz budowania Partii Fiberhome przedstawiane jest jako wzór dla innych przedsiębiorstw: "W dniu 17 maja przedsiębiorstwo Optics Valley Construction Company zorganizowało wizytę studyjną dla kadr i pracowników Fiberhome Technology Group, aby zwiedzili wystawę osiągnięć naukowych i technologicznych, wysłuchali prelekcji ekspertów oraz śledzili szlak inspekcji Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga, przeanalizowali ducha ważnego przemówienia Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga podczas inspekcji w Hubei [...] Towarzysz Hua Xiaodong, dyrektor Biura Prezesa Fiberhome Communications, skupił się na oddolnym budowaniu Partii przez Fiberhome Technology Group, innowacyjnych środkach na rzecz budowania Partii i wynikach budowania Partii online [...] Dyrektor generalny przedsiębiorstwa, towarzysz Zhou Aiqiang, podkreślił, że kadry i pracownicy firmy muszą połączyć badanie i wdrażanie ducha ważnych przemówień Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga z duchem strefy zaawansowanych technologii, promując wdrażanie wysokiej jakości rozwoju Doliny Optycznej" (51). Jak wynika z tego ostatniego fragmentu, działania na rzecz budowania Partii mają być ściśle powiązane z rozwojem biznesowym Doliny Optycznej.

(100)

Jak wspomniano w motywie 94, rząd ChRL również nadal rozszerza rolę KPCh w sektorze prywatnym, zwiększając tym samym swoją zdolność do kontrolowania decyzji i działalności przedsiębiorstw prywatnych oraz do ingerowania w nie. Komisja znalazła liczne dowody takiej ingerencji w przypadku prywatnych producentów przewodów światłowodowych.

(101)

Przedsiębiorstwo ZTT samo chwali się zainteresowaniem okazywanym mu przez KPCh i władze: "przedsiębiorstwo ZTT przyciągnęło uwagę Komunistycznej Partii Chin i przywódców państwowych ze względu na swój międzysektorowy rozwój. Przywódcy ze szczebla centralnego, prowincjonalnego i gminnego przeprowadzili inspekcję w ZTT oraz wyrazili aprobatę i poparcie dla niego" (52). Ponadto na stronie internetowej przedsiębiorstwa można znaleźć informacje o jego działaniach i osiągnięciach w zakresie budowania Partii, a także o interakcjach z KPCh i władzami w tej dziedzinie. Przedsiębiorstwo opisuje na przykład inspekcję swoich działań na rzecz budowania Partii przeprowadzoną przez prowincjonalnych i gminnych przywódców partyjnych i rządowych: "Xue Jiping [sekretarz Komitetu Partii i prezes ZTT], zaznaczył, że Zhongtian Technology jest kluczowym przedsiębiorstwem produkcyjnym w Nantong oraz że dzisiejszy rozwój jest nierozerwalnie związany z opieką i wsparciem komitetów Partii i przywódców rządowych na wszystkich szczeblach, jak również że Komitet Partii w Zhongtian Technology Group pod kierunkiem nadrzędnej organizacji Partii starannie zapewnił warunki, aby wspierać wzajemną promocję, wspólny postęp i korzystne dla wszystkich budowanie Partii wraz z rozwojem przedsiębiorstwa. Podkreślił on dwie szczególne praktyki, które przedsiębiorstwo Zhongtian Technology podsumowało i ukształtowało pod sztandarem Partii. Pierwszą z nich jest system pracy wyspecjalizowanych inżynierów, których działaniami kieruje duch dbałości o ojczyznę. […]; Drugą jest wyspecjalizowany bank własności intelektualnej zwiększający podstawową konkurencyjność przedsiębiorstwa poprzez wykorzystanie inicjatyw trzonu członków Partii, prawdziwe przekształcenie zalet budowania Partii w korzyści dla rozwoju oraz przełożenie mądrości Partii i mas na wydajność rozwoju" (53). Przedsiębiorstwo podkreśla również znaczenie swoich działań związanych z Partią oraz wagę włączenia tych działań w swoją działalność: "Komitet Partii w Jiangsu Zhongtian Technology Co., Ltd. otrzymał honorowy tytuł »Zaawansowanej Oddolnej Organizacji Partyjnej w Prowincji Jiangsu«, a przedsiębiorstwo jako jedyne w rejonie Nantong dostąpiło tego zaszczytu. W ostatnich latach pod kierownictwem Xue Jipinga, wzorowego pracownika krajowego, sekretarza Partii i prezesa Zarządu, Komitet Partii w Zhongtian Technology zawsze trzymał się przewodniej ideologii, jaką jest »koncentrowanie się na budowaniu Partii wokół rozwoju i promowanie rozwoju poprzez budowanie Partii«, i aktywnie badał standardowe i zintegrowane modele budowania Partii, skupiając się na integracji pracy związanej z budowaniem Partii z produkcją i działalnością przedsiębiorstwa, szczegółowym zarządzaniem i rozwojem kultury" (54).

(102)

Komisja poczyniła również ustalenia dotyczące wpływu KPCh na innego producenta przewodów światłowodowych o znacznej produkcji krajowej i dokonującego wywozu produktu objętego postępowaniem do UE, tj. na Hengtong Group. Chociaż przedsiębiorstwo to jest prywatne, publikuje relacje dotyczące roli i wpływu KPCh, członkostwa w KPCh i komitetów partyjnych w przedsiębiorstwie, a także tego, w jaki sposób przedsiębiorstwo stosuje się do strategii państwowych w swojej działalności: "Bez polityki reform i otwarcia nie byłoby dziś Hengtong; jeżeli chodzi o przyszły rozwój Hengtong, sztandar Partii w przedsiębiorstwie musi powiewać wysoko. Cui Genliang, sekretarz Komitetu Partii i prezes Zarządu Hengtong Group, powiedział, że Komitet Partii w Hengtong Group nigdy nie zapomniał o swoich pierwotnych zamiarach, zawsze pamiętał o swojej misji i będzie kontynuował wykuwanie »czerwonego silnika«, jakim jest budowanie Partii, wykorzystywał siłę napędową nowej rundy rozwoju przedsiębiorstwa i starał się odpowiadać na potrzeby ery wysokiej jakości rozwoju. […] Dzięki systemowi »jedna osoba na dwa stanowiska«, pozwalającemu tej samej osobie być sekretarzem Partii i szefem przedsiębiorstwa, obecnie 32 stanowisk sekretarzy komórek partyjnych w Hengtong Group jest sprawowanych przez kierowników poszczególnych przedsiębiorstw, a skuteczność pracy na rzecz budowania Partii jest uwzględniona w ogólnej ocenie jednostek zależnych. [...] Komitet Partii w [Hengtong] Group organizuje co dwa lata seminarium dotyczące budowania Partii, aby sformułować plan prac Grupy na rzecz budowania Partii jako »zalecanego działania« w pracy rocznej każdej komórki partyjnej, podczas gdy każda komórka wybiera innowacyjne »działanie opcjonalne«, promować komórkę korporacyjną na potrzeby osiągnięcia celu typu twierdza i utworzenia »zespołu bojowego« do spraw budowania Partii w grupie, dopilnować, by członkowie Partii byli skupieni na zaszczytach typu sztandarowego, stworzyć »siły specjalne« zajmujące się budowaniem Partii w grupie i stworzyć paradygmat budowania Partii w grupie obejmujący »strategiczne komitety Partii, komórki Partii na szczeblu twierdzy i członków sztandarowych Partii [...] Rozwój przedsiębiorstwa jest nierozerwalnie związany z właściwym przywództwem Partii. Musimy być zawsze wdzięczni i brać na siebie odpowiedzialność, polegając jednocześnie na społeczeństwie«. Komitet Partii w Hengtong Group wziął na siebie wielką odpowiedzialność związaną ze ścisłym podążaniem za krajową strategią rozwoju i uważa pracę na rzecz budowania Partii za sposób na osiągnięcie ścisłej integracji rozwoju korporacyjnego ze strategią krajową oraz na wykorzystanie ważnych możliwości, aby rozwijać się i rosnąć w siłę" (55).

(103)

Ponadto Komisja ustaliła, że prywatne przedsiębiorstwo YOFC również podlega wpływowi państwa, zwłaszcza poprzez rolę, jaką KPCh odgrywa w działalności tego przedsiębiorstwa. Na stronie internetowej przedsiębiorstwa można znaleźć opis takiej interakcji przy okazji opisywania wydarzenia mającego na celu uczczenie 97. rocznicy powstania KPCh: "Na posiedzeniu towarzysz Ma Jie, sekretarz Komitetu Partii i prezes YOFC, przekazał ważne sprawozdanie. Sekretarz Ma Jie wyczerpująco podsumował pracę na rzecz budowania Partii w przedsiębiorstwie i warunków działania w ciągu ostatniego roku, a także przedstawił wymagania dotyczące pracy w przyszłości. Zwrócił uwagę na to, że: W minionym roku pod właściwym przywództwem organizacji wyższego szczebla zgodnie z ogólnym rozmieszczeniem i wymaganiami Komitetu Roboczego Partii strefy Donghu High-tech Zone komitet partyjny przedsiębiorstwa dokładnie przestudiował i wdrożył ducha XIX Zjazdu Krajowego Komunistycznej Partii Chin i skupił się na ogólnym rozwoju YOFC. […] W sprawozdaniu sekretarz Ma Jie przeanalizował również wyzwania stojące przed YOFC w 2018 r. i zobowiązał wszystkich członków Partii do skutecznego wdrożenia pięciu strategicznych środków przedsiębiorstwa, aby przyspieszyć jego transformację i rozwój. […] Stwierdził: "[...] kierując się duchem sprawozdania z XIX Zjazdu Krajowego Komunistycznej Partii Chin i traktując 30. rocznicę powstania YOFC jako okazję, wniesiemy nowy wkład w zupełnie nową przyszłość przedsiębiorstwa, odtworzymy jego chwałę" (56). Rok później, przy okazji 98. rocznicy powstania KPCh, YOFC poinformowało również, że w 2019 r. "komitet partyjny YOFC otrzymał zaszczytny tytuł »Zaawansowanej Organizacji Partyjnej« strefy Donghu High-tech Zone". W trakcie wydarzenia prezes i sekretarz Ma Jie "wezwał wszystkich członków Partii, by nieśli wysoko wielki sztandar socjalizmu o chińskiej specyfice i zdecydowanie kształtowali »cztery świadomości«, wzmacniali »cztery przekonania«, praktykowali »dwa zabezpieczenia«, uczyli się na przykładzie, traktowali osoby o zaawansowanej wiedzy jako punkt odniesienia, wykonywali obowiązki z sumiennością, dziedziczyli i nieśli dalej pionierskiego i innowacyjnego ducha rewolucjonistów i postępowych wzorców, w pełni angażowali oddolne komórki partyjne jako twierdze bojowe, jak również pionierskich i przykładnych członków Partii, dążyli do pełnej realizacji celów biznesowych YOFC w 2019 r. oraz ofiarowali wybitne osiągnięcia jako prezent na 98. rocznicę założenia Komunistycznej Partii Chin i na 70. rocznicę proklamowania Chińskiej Republiki Ludowej!" (57).

(104)

Struktura osobowa KPCh pokrywa się również ze strukturą osobową korporacyjnego organu zarządzającego w przypadku szeregu czołowych producentów przewodów światłowodowych. Komisja ustaliła, że prezes i udziałowiec posiadający pakiet kontrolny w ZTT, Xue Jiping, jest członkiem KPCh i sekretarzem Komitetu Partii (58). W przypadku FTT, innego ważnego producenta przewodów światłowodowych, prezes Zarządu, Lu Guoqing, jest członkiem KPCh (59), a dwaj inni kierownicy najwyższego szczebla zajmują również stanowiska sekretarza i zastępcy sekretarza Komitetu Partii (60). Jak wcześniej wykazano w motywie 102, udziałowiec posiadający pakiet kontrolny prywatnego producenta przewodów światłowodowych, Hengtong Group - Cui Genliang - jest nie tylko prezesem Zarządu, ale również sekretarzem Komitetu Partii. Zasiadał również jako delegat na XII i XIII Zgromadzeniu Przedstawicieli Ludowych (61). Ponadto, jak ustalono w motywie 103, prezes Zarządu YOFC - Ma Jie - zajmuje stanowisko sekretarza Komitetu Partii i jest członkiem KPCh (62).

(105)

Obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych (zob. również sekcja 3.1.1.8 poniżej), a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku (63). W związku z tym obecność państwa w przedsiębiorstwach, w tym w przedsiębiorstwach państwowych, w sektorze przewodów światłowodowych i w innych powiązanych sektorach (takich jak sektor finansowy i sektory dostarczające czynniki produkcji), pozwala rządowi ChRL ingerować w ceny i koszty.

(106)

Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują praktycznie wszystkie sektory gospodarki. Cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są przydzielane do sektorów uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (64).

(107)

Rząd ChRL uważa urządzenia wyposażone w przewody światłowodowe za kluczowy produkt, jak wynika z dokumentów i wykazów dotyczących polityki publicznej (65). Taka kategoryzacja ma istotne znaczenie, ponieważ kwalifikuje dane sektory do objęcia ich różnymi szczególnymi strategiami politycznymi i środkami wsparcia mającymi na celu pobudzenie rozwoju w poszczególnych sektorach (66). Ponieważ przewody światłowodowe są kluczowym elementem infrastruktury sieci internetowych, odgrywają pierwszorzędną rolę we wprowadzaniu sieci światłowodowych i szerokopasmowego internetu. Kierowanie i zarządzanie rozwojem infrastruktury szerokopasmowego internetu odbywa się w ChRL na podstawie licznych planów, wytycznych i innych dokumentów, które są wydawane na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym oraz wzajemnie ze sobą powiązane. Przykłady takich kluczowych dokumentów politycznych na szczeblu centralnym obejmują: 13. plan pięcioletni rozwoju gospodarczego i społecznego Chińskiej Republiki Ludowej (na lata 2016-2020) (67) oraz towarzyszący mu 13. plan pięcioletni dla strategicznych wschodzących gałęzi przemysłu (68), plan "Made in China 2025" (69), plan "Internet Plus" (70), strategia "Broadband China" (71), opinie przewodnie Urzędu Generalnego Rady Państwa w sprawie przyspieszenia budowy szybkiej sieci szerokopasmowej i wprowadzenia niższych taryf za szybsze połączenia internetowe (72) lub trzyletni plan działania na rzecz budowy głównych projektów infrastruktury informacyjnej (73). Te centralne postanowienia polityczne znajdują odzwierciedlenie i kontynuację również na szczeblu niższym niż centralny, jak np. w planie działania prowincji Guangdong "Internet Plus" (na lata 2015-2020) (74). W związku z tym dokumenty dotyczące planowania odnoszące się do innych sektorów wydane na szczeblu niższym niż centralny mogą nawiązywać do rozwoju internetu w kontekście wytycznych politycznych, a w szczególności realizacji planu "Internet Plus", tak jak w przypadku 13. planu pięcioletniego prowincji Hebei dla sektora petrochemicznego (75).

(108)

Powyższe strategie polityczne leżą u podstaw ukierunkowania działań państwa na rozwój sieci światłowodowych i infrastruktury światłowodowej, a tym samym rynku przewodów światłowodowych i związanego z nim wsparcia ze strony państwa. Ponadto realizacja wyżej wspomnianych strategii politycznych jest również ściśle związana z realizacją nadrzędnych strategii politycznych, takich jak rozwój przemysłu informacyjnego (odpowiedni dokument: "Przewodnik dotyczący rozwoju przemysłu informacyjnego" Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnej i NDRC), przemysłu dużych zbiorów danych (odpowiedni dokument: "Plan rozwoju branży dużych zbiorów danych (2016-2020) Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnej"), przetwarzania w chmurze (odpowiedni dokument "Trzyletni plan działania na rzecz rozwoju przetwarzania w chmurze (2017-2019) Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnej") lub internetu rzeczy (odpowiedni dokument: zawiadomienie Urzędu Generalnego Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnej w sprawie kompleksowego promowania budowy i rozwoju mobilnego internetu rzeczy) (76). Innymi słowy, przewody światłowodowe wyróżniają się jako produkt mający szczególne znaczenie dla rządu ChRL w dziedzinie budowy sieci i infrastruktury obsługującej wszystkie warstwy kluczowych obszarów łączności i polityki cyfrowej opracowanych i nadzorowanych przez państwo. Na podstawie dokumentów programowych wymienionych w motywie 107 i 108 rząd ChRL interweniuje w celu wdrożenia powiązanych strategii politycznych i ingeruje w swobodne działanie mechanizmów rynkowych w sektorze przewodów światłowodowych, w szczególności promując i wspierając ten sektor za pomocą różnych środków.

(109)

Rząd ChRL kieruje rozwojem sektora przewodów światłowodowych, wykorzystując szerokie spektrum narzędzi. Komisja znalazła dowody świadczące o istnieniu konkretnych projektów oraz o ustanowieniu rządowych funduszy wspierających i stref przemysłowych, co odzwierciedla zakres wsparcia organów publicznych na rzecz producentów przewodów światłowodowych i ich łańcucha wartości.

(110)

Jedno z uczestniczących przedsiębiorstw w następujący sposób przedstawiło przykład działań w ramach lokalnego funduszu wspierającego i działań organów wspierających sektor przewodów światłowodowych poprzez projekt budowania zdolności w prowincji Szantung: "Całkowita wartość inwestycji w ramach etapu I projektu wyniosła 1,8 mld RMB i obejmowała budowę 6 wież do wyciągania światłowodów i 12 linii produkcyjnych światłowodów, co przyniosło przełom w przemyśle światłowodowym w prowincji Szantung. [...] Napływ funduszy z rządowych inwestycji kapitałowych umożliwił przedsiębiorstwom obniżenie kosztów finansowania, przyczynił się do wzmocnienia ich stabilności finansowej i zwiększenia wskaźnika bezpieczeństwa, ukierunkował przekształcenie koncepcji biznesowych i zapewnił modernizację" (77). Z kolejnego źródła wynika, że projekt jest ukierunkowany na realizację nadrzędnych strategii politycznych państwa, takich jak te wymienione w motywach 106 do 108, które to strategie z kolei opierają się na światłowodach: "Rozwój internetu jest nierozerwalnie związany z narzędziami szybkiej transmisji danych, a narzędzia te powstają z odpowiednich światłowodów. Shandong Zhiguang Communication Technology Co., Ltd. jest przedsiębiorstwem wykorzystującym zaawansowane technologie utworzonym w celu realizacji działań strategicznych »Made in China 2025«, krajowej strategii na rzecz rozwoju gospodarczego opartego na informacjach, a także w celu zaspokojenia potrzeb kluczowych projektów krajowych, takich jak »Big Data«, »Internet Plus« i »Digital China«. Idea światłowodu, materiału z naturalnym »genem« nauki i technologii, zakorzeniła się obecnie i rozkwitła w mieście Zaozhuang" (78).

(111)

Komisja zidentyfikowała również przypadek ustanowienia funduszu ustanowionego przez gminę w mieście Suzhou na kwotę 1 mld RMB, który udostępniono w celu zmniejszenia presji finansowej wynikającej z problemów finansowych jednego z producentów przewodów światłowodowych - Tongding Interconnection Information. Przeznaczeniem funduszu jest również ułatwienie przedsiębiorstwom drogi do wejścia na giełdę (79).

(112)

Ponadto, jak wspomniano w motywie 98, Komisja stwierdziła, że jedna ze wspieranych przez rząd ChRL specjalnych stref rozwoju przemysłu - w Wuhan - strefa rozwoju przemysłu nowych technologii East Lake (ang. East Lake New Technology Industry Development Zone) - służyła jako główna baza produkcyjna dla przewodów światłowodowych. Jako jedna z zatwierdzonych przez Radę Państwa "krajowych stref rozwoju przemysłu zaawansowanych technologii" i "krajowych stref demonstracyjnych lokalnych innowacji", stała się ona pierwszą bazą przemysłu optoelektronicznego (nazywaną również "chińską Doliną Optyczną" - zob. motyw 98). Producenci przewodów światłowodowych prowadzący działalność w strefie korzystali z różnych form zachęt i wsparcia ze strony państwa (80).

(113)

Ponadto do instrumentów, za których pomocą rząd ChRL kieruje rozwojem sektora przewodów światłowodowych, należą również bezpośrednie dotacje państwowe. W sprawozdaniu rocznym producenta eksportującego FTT za 2019 r. potwierdzono, że przedsiębiorstwo na koniec 2019 r. posiadało 393,8 mln RMB odroczonego dochodu w ramach dotacji rządowych oraz 45,8 mln RMB dotacji rządowych w ramach "innego dochodu" (81). W sprawozdaniu rocznym producenta eksportującego ZTT za 2019 r. potwierdzono, że przedsiębiorstwo na koniec 2019 r. posiadało 150,3 mln RMB odroczonego dochodu w ramach dotacji rządowych oraz otrzymało 361,1 mln RMB dotacji rządowych związanych z codzienną działalnością przedsiębiorstwa (82). Ponadto w sprawozdaniu rocznym producenta przewodów światłowodowych Hengtong Group za 2019 r. uzasadniono, że odroczony dochód przedsiębiorstwa składający się z dotacji rządowych wynosił 81,8 mln RMB, a dotacje określone jako związane z codzienną działalnością przedsiębiorstwa wyniosły w 2019 r. 268,3 mln RMB (83).

(114)

W odniesieniu do materiałów wykorzystywanych do produkcji przewodów światłowodowych Komisja ustaliła, że aramid, włókno syntetyczne otrzymywane w wyniku reakcji chemicznej oraz materiał wykorzystywany do produkcji przewodów światłowodowych, jest - podobnie jak światłowód (zob. motyw 107) - sklasyfikowany przez rząd ChRL jako kluczowy produkt w przewodnim katalogu kluczowych produktów i usług w strategicznych wschodzących gałęziach przemysłu (84). Dzięki przedmiotowej kwalifikacji ten ostatni surowiec znalazł się w centrum różnych strategii politycznych rządu ChRL. W związku z tym aramid uwzględniono w dokumentach ChRL dotyczących planowania, takich jak plan wdrożenia transformacji i modernizacji przemysłu produkcji włókien chemicznych (2017-2020) (plan wdrożenia), w którym aramid stanowi kluczowy element przyspieszenia rozwoju (85). Ustalono, że aramid objęto również zakresem co najmniej jednego dodatkowego dokumentu dotyczącego planowania - planu promocji rozwoju przemysłu nowych materiałów w Hebei z 2016 r., w którym zalecono odpowiednim zainteresowanym stronom, aby znacznie przyspieszyły rozwój przemysłu włókien aramidowych w ramach wdrażania krajowego programu "Torch Programme" miasta Handan (86).

(115)

Ogólnie rzecz ujmując, włókna chemiczne podlegają regulacjom państwowym i polityce zarządzania rynkiem nie tylko na szczeblu centralnym (np. w ramach planu wdrożenia), ale również w ramach dokumentów dotyczących planowania na szczeblu niższym niż centralny, takich jak plan działania prowincji Zhejiang dotyczący kompleksowej transformacji i modernizacji tradycyjnych gałęzi przemysłu wytwórczego, w którym włókna chemiczne stanowią jedną z 10 kluczowych gałęzi przemysłu podlegających specjalnemu zarządzaniu polityką (87), lub 13. plan pięcioletni na rzecz rozwoju przemysłu chemicznego w prowincji Jiangsu (2016-2020). W postanowieniach określonych w ostatnim wspomnianym dokumencie, dotyczących nowych materiałów chemicznych, położono nacisk szczególnie na wspieranie rozwoju i uprzemysłowienia zastosowań niższego szczebla o wysokiej wartości dodanej, takich jak "włókna o wysokiej wydajności", które mogą obejmować włókna wykorzystywane w produkcji przewodów światłowodowych. W tym względzie w ostatnim wspomnianym planie zaleca się ograniczenie kosztów produkcji w przemyśle oraz "wyeliminowanie wąskich gardeł w zakresie dostaw kluczowych materiałów pomocniczych wyższego szczebla" (88).

(116)

W odniesieniu do kolejnego podstawowego materiału wykorzystywanego do produkcji - polietylenu - istnieją dowody świadczące o zarządzaniu produkcją przez państwo: Krajowa Komisja Rozwoju i Reform (NDRC) uwzględniła określone procesy produkcji polietylenu w swoim katalogu wytycznych dotyczących restrukturyzacji przemysłu, w którym jedna z podsekcji "wykazu zastrzeżonego" obejmuje produkty petrochemiczne, a w szczególności "otrzymywany w procesie wytwarzania acetylenu polietylen lub polichlorek winylu, którego roczna produkcja wynosi mniej niż 200 000 ton" (89).

(117)

Ogólnie rzecz biorąc, przemysł chemiczny, z którego producenci przewodów światłowodowych pozyskują szereg materiałów (zob. motyw 90 i 114), jest uznawany przez rząd ChRL za ważny sektor. Znajduje to odzwierciedlenie w licznych planach, dyrektywach i innych dokumentach dotyczących sektora chemicznego, wydawanych przez organy na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym. Dokumenty te są ukierunkowane na zarządzanie wieloma aspektami dotyczącymi funkcjonowania całego sektora chemicznego i wpływają tym samym np. na podsektory produkujące poszczególne związki chemiczne wyższego szczebla wykorzystywane do produkcji surowców chemicznych używanych do wytwarzania przewodów światłowodowych (np. tych wymienionych w motywach 90 i 114), zwłaszcza w zakresie rozwoju łańcucha wartości, struktur dostaw, wyboru technologii, lokalizacji produkcji lub wsparcia politycznego (90).

(118)

W szczególności również w przypadku włókien szklanych stanowiących jeden z materiałów wykorzystywanych do produkcji, Komisja potwierdziła, że państwo ingerowało w geograficzne rozmieszczenie produkcji włókien szklanych za pośrednictwem przepisów 13. planu pięcioletniego na rzecz przemysłu materiałów budowlanych (2016-2020) (91), w szczególności nakazując rozwój produkcji konkretnie w prowincji Jiangxi, ingerując tym samym w swobodny proces decyzyjny właściwych podmiotów gospodarczych.

(119)

Jak wspomniano w sprawozdaniu, ceny energii elektrycznej stanowiącej jeden z czynników produkcji przewodów światłowodowych nie są oparte w ChRL na zasadach rynkowych, a ponadto podlegają znaczącym zakłóceniom (przez ustalanie cen na szczeblu centralnym, zróżnicowanie cen i praktyki bezpośredniego zakupu energii elektrycznej) (92).

(120)

To zaangażowanie rządu i władz lokalnych w cały łańcuch wartości przewodów światłowodowych wywiera - przynajmniej potencjalnie - zakłócający wpływ na ceny. Za pośrednictwem wyżej określonych środków sektor przewodów światłowodowych oraz sektory produkujące surowce wykorzystywane do produkcji przewodów światłowodowych podlegają interwencji rządowej, a rząd ChRL kieruje praktycznie każdym aspektem rozwoju i funkcjonowania łańcucha wartości przewodów światłowodowych oraz go kontroluje.

(121)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi nakłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki, w tym producentów przewodów światłowodowych i materiałów wykorzystywanych do wytwarzania przewodów światłowodowych. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(122)

Z informacji zawartych w aktach wynika, że chiński system prawa upadłościowego nie zapewnia możliwości odpowiedniego osiągnięcia najistotniejszych postawionych przed nim celów, tj. sprawiedliwego rozliczania wierzytelności i długów oraz ochrony uzasadnionych praw i interesów wierzycieli i dłużników. Wydaje się, że jest to spowodowane faktem, iż - mimo że chińskie prawo upadłościowe opiera się formalnie na zasadach podobnych do tych, które stosuje się w analogicznym prawie obowiązującym w państwach innych niż ChRL - system funkcjonujący w Chinach charakteryzuje się systematycznym niedostatecznie rygorystycznym egzekwowaniem przepisów. Liczba upadłości nadal jest uderzająco niska w stosunku do wielkości gospodarki tego kraju, zwłaszcza dlatego, że postępowania upadłościowe borykają się z szeregiem niedociągnięć, które skutecznie zniechęcają do składania wniosków o ogłoszenie upadłości. Ponadto organy państwowe nadal pełnią istotną i aktywną rolę w postępowaniach upadłościowych, niejednokrotnie wywierając bezpośredni wpływ na ich rezultat (93).

(123)

Ponadto, jeżeli chodzi o prawo własności do gruntów oraz prawo do użytkowania gruntów, w systemie praw własności ChRL można zaobserwować szczególnie rażące braki (94). Wszystkie grunty są własnością państwa chińskiego (grunty rolne stanowiące własność wspólną i grunty miejskie będące własnością państwa). Podejmowanie decyzji w kwestii przydziału gruntów stanowi wyłączną prerogatywę państwa. W Chinach przyjęto przepisy prawne służące zagwarantowaniu, aby proces przydziału gruntów przebiegał w przejrzysty sposób i był przeprowadzany po cenach rynkowych - w tym celu wprowadzono np. postępowania przetargowe. Przepisy te są jednak nagminnie naruszane i w rezultacie niektórzy nabywcy otrzymują grunty nieodpłatnie lub po cenach znacznie niższych od stawek rynkowych (95). Decydując o przydziale gruntów, organy państwa niejednokrotnie dążą do osiągnięcia konkretnych celów politycznych, w tym realizacji określonych planów gospodarczych (96).

(124)

Producenci przewodów światłowodowych - podobnie jak inne sektory chińskiej gospodarki - podlegają powszechnym przepisom chińskiego prawa upadłościowego, prawa spółek i prawa rzeczowego. Z tego powodu przedsiębiorstwa te podlegają także odgórnym zakłóceniom wynikającym z dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego. W obecnym dochodzeniu nie ujawniono żadnych informacji, które mogłyby podważyć te ustalenia. W związku z tym Komisja wstępnie stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób, co prowadzi do zakłóceń wynikających z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w ChRL. Na podstawie dostępnych dowodów można stwierdzić, że powyższe ustalenia odnoszą się również w pełni do sektora przewodów światłowodowych oraz do sektorów wytwarzających surowce wykorzystywane w produkcji produktu objętego postępowaniem.

(125)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że w sektorze przewodów światłowodowych i sektorach wytwarzających surowce wykorzystywane w produkcji produktu objętego postępowaniem dochodziło do przypadków dyskryminującego stosowania bądź niedostatecznego egzekwowania przepisów dotyczących upadłości i prawa rzeczowego.

(126)

W ChRL nie ma warunków dla pełnego rozwoju systemu wynagrodzeń bazującego na zasadach rynkowych, ponieważ pracownicy i pracodawcy nie mogą swobodnie korzystać z praw do tworzenia związków zawodowych. ChRL nie ratyfikowała szeregu podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy ("MOP"), w szczególności konwencji dotyczących wolności zrzeszania się i rokowań zbiorowych (97). Zgodnie z chińskim prawem krajowym w Chinach funkcjonuje tylko jeden związek zawodowy. Organizacja ta nie jest jednak niezależna od władz państwowych i w tylko ograniczonym stopniu angażuje się w rokowania zbiorowe i ochronę praw pracowniczych (98). Ponadto system rejestracji gospodarstw domowych, który ogranicza możliwość korzystania z pełnego spektrum usług w zakresie zabezpieczenia społecznego oraz innych świadczeń do mieszkańców danego obszaru administracyjnego, zmniejsza mobilność chińskiej siły roboczej. W rezultacie pracownicy niezarejestrowani jako mieszkańcy danego obszaru znajdują się zazwyczaj w mniej korzystnej sytuacji pod względem pewności zatrudnienia i otrzymują niższe wynagrodzenie niż osoby zameldowane jako mieszkańcy tego obszaru (99). Z ustaleń tych wynika, że koszty wynagrodzeń w ChRL są zniekształcone.

(127)

Nie przedstawiono żadnych dowodów świadczących o tym, że przedsiębiorstwa produkujące przewody światłowodowe lub powiązane materiały wykorzystywane do produkcji nie podlegałyby opisanemu chińskiemu systemowi prawa pracy. W sektorze przewodów światłowodowych występują zatem zakłócenia kosztów wynagrodzeń zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego postępowaniem), jak i pośrednio (przy dostępie producentów przewodów światłowodowych do kapitału lub materiałów do produkcji dostarczanych przez przedsiębiorstwa podlegające temu samemu systemowi zatrudniania siły roboczej w ChRL).

(128)

Dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL podlega różnym zakłóceniom.

(129)

Po pierwsze, chiński system finansowy charakteryzuje się silną pozycją banków będących własnością państwa (100), które przy przyznawaniu dostępu do finansowania biorą pod uwagę inne kryteria niż rentowność projektu. Podobnie jak w przypadku niefinansowych przedsiębiorstw państwowych banki pozostają powiązane z państwem nie tylko poprzez własność, ale również poprzez osobiste relacje (kadrę zarządzającą najwyższego szczebla dużych instytucji finansowych będących własnością państwa ostatecznie wyznacza KPCh) (101), a także, podobnie jak niefinansowe przedsiębiorstwa państwowe, banki regularnie wdrażają politykę publiczną opracowaną przez rząd. W ten sposób banki wypełniają wyraźny obowiązek prawny prowadzenia swojej działalności stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z programem polityki przemysłowej państwa (102). Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (103).

(130)

Chociaż uznaje się, że różne przepisy prawne odnoszą się do potrzeby przestrzegania normalnych zachowań bankowych i zasad ostrożnościowych, takich jak konieczność zbadania zdolności kredytowej kredytobiorcy, przytłaczające dowody, w tym ustalenia poczynione w dochodzeniach w sprawie ochrony handlu, sugerują, że przepisy te odgrywają jedynie drugorzędną rolę w stosowaniu różnych instrumentów prawnych.

(131)

Na przykład rząd ChRL wyjaśnił ostatnio, że nawet decyzje dotyczące prywatnej bankowości komercyjnej muszą być nadzorowane przez KPCh i pozostawać w zgodzie z polityką krajową. Jednym z trzech nadrzędnych celów państwa w odniesieniu do zarządzania bankowością jest obecnie wzmocnienie przywództwa Partii w sektorze bankowym i sektorze ubezpieczeń, w tym w odniesieniu do kwestii operacyjnych i dotyczących zarządzania w przedsiębiorstwach (104). Ponadto w kryteriach oceny wyników banków komercyjnych należy obecnie uwzględnić, w jaki sposób podmioty "służą krajowym celom rozwoju i gospodarki realnej", a w szczególności, w jaki sposób "obsługują strategiczne i nowo powstające gałęzie przemysłu" (105).

(132)

Ponadto ratingi obligacji i kredytowe są często zniekształcone z różnych powodów, w tym w związku z faktem, że na ocenę ryzyka wpływ ma strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla rządu ChRL oraz moc każdej domniemanej gwarancji rządowej. Z szacunków zdecydowanie wynika, że chińskie ratingi kredytowe systematycznie odpowiadają niższym ratingom międzynarodowym (106).

(133)

Sytuację tę pogarszają dodatkowe istniejące przepisy, które kierują środki finansowe do sektorów wskazanych przez rząd jako promowane lub z innych względów ważne (107). Prowadzi to do preferencyjnego udzielania kredytów przedsiębiorstwom państwowym, dużym dobrze powiązanym przedsiębiorstwom prywatnym oraz przedsiębiorstwom w kluczowych sektorach przemysłu, co oznacza, że dostępność i koszt kapitału nie są równe dla wszystkich podmiotów na rynku.

(134)

Po drugie, koszty finansowania zewnętrznego były sztucznie utrzymywane na niskim poziomie w celu stymulowania wzrostu inwestycji. Doprowadziło to do nadmiernego wykorzystania inwestycji kapitałowych o coraz niższych zwrotach z inwestycji. Świadczy o tym wzrost stosunku zadłużenia do aktywów przedsiębiorstw w sektorze państwowym pomimo gwałtownego spadku rentowności, co sugeruje, że mechanizmy funkcjonujące w systemie bankowym nie odpowiadają normalnym działaniom handlowym.

(135)

Po trzecie, chociaż w październiku 2015 r. osiągnięto liberalizację nominalnych stóp procentowych, sygnały cenowe nadal nie są wynikiem działania sił rynkowych, ale wpływają na nie zakłócenia powodowane przez działanie rządu. Odsetek kredytów udzielanych na poziomie stopy referencyjnej lub poniżej tego poziomu nadal stanowił co najmniej jedną trzecią wszystkich kredytów na koniec 2018 r. (108). Media państwowe w ChRL podały ostatnio, że KPCh wezwała do "obniżenia rynkowej stopy procentowej kredytów" (109). Sztucznie niskie stopy procentowe prowadzą do zaniżania cen, a co za tym idzie do nadmiernego wykorzystywania kapitału.

(136)

Ogólny wzrost akcji kredytowej w ChRL wskazuje na pogarszającą się skuteczność alokacji kapitału bez żadnych oznak ograniczenia akcji kredytowej, jakiego można by oczekiwać w niezniekształconym otoczeniu rynkowym. W wyniku tego w ostatnich latach szybko wzrosła liczba kredytów zagrożonych. W obliczu rosnącego ryzyka zadłużenia rząd ChRL zdecydował się uniknąć niewykonania zobowiązań. W związku z tym kwestie dotyczące wierzytelności nieściągalnych rozwiązano poprzez refinansowanie długu, tworząc tym samym tzw. przedsiębiorstwa zombie, lub poprzez przeniesienie prawa własności do długu (np. poprzez połączenia lub zamianę długu na udziały w kapitale własnym) bez konieczności usunięcia ogólnego problemu zadłużenia lub usunięcia jego pierwotnych przyczyn.

(137)

Zasadniczo, pomimo kroków podjętych w celu liberalizacji rynku, w systemie kredytów dla przedsiębiorstw w ChRL występują znaczące zakłócenia wynikające z utrzymującej się dominującej roli państwa na rynkach kapitałowych.

(138)

Nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że sektor przewodów światłowodowych byłby wyłączony z opisanej powyżej interwencji rządowej w system finansowy. Komisja ustaliła również, że wiodący producenci przewodów światłowodowych korzystali z dotacji rządowych (zob. motyw 113). Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(139)

Komisja zauważyła, że zakłócenia opisane w sprawozdaniu są charakterystyczne dla chińskiej gospodarki. Z dostępnych dowodów wynika, że fakty i cechy chińskiego systemu opisane powyżej w sekcjach 3.1.1.2-3.1.1.5 oraz w części A sprawozdania dotyczą całego państwa i wszystkich sektorów gospodarki. To samo odnosi się do opisu czynników produkcji określonych w sekcjach 3.1.1.6-3.1.1.8 powyżej i w części B sprawozdania.

(140)

Komisja przypomina, że do produkcji przewodów światłowodowych niezbędny jest szeroki zakres materiałów do produkcji. W tym względzie zgodnie z dowodami dostępnymi w dokumentacji objęci próbą producenci eksportujący pozyskiwali większość swoich materiałów do produkcji w ChRL. W przypadku gdy producenci przewodów światłowodowych kupują/zamawiają te materiały do produkcji w ChRL, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Ponadto podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(141)

W rezultacie nie tylko nie jest właściwe stosowanie cen sprzedaży krajowej przewodów światłowodowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty nakładów (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach A i B sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej. W niniejszym dochodzeniu nie przedstawiono żadnych dokładnych i właściwych dowodów ani argumentów świadczących o zaistnieniu sytuacji przeciwnej.

(142)

Analiza przedstawiona w sekcjach 3.1.1.2-3.1.1.9, która obejmuje badanie wszystkich dostępnych dowodów odnoszących się do interwencji ChRL w jej gospodarce, zarówno w ujęciu ogólnym, jak i w sektorze przewodów światłowodowych i w powiązanym łańcuchu dostaw, wykazała, że ceny i koszty produktu objętego postępowaniem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają ze swobody działania mechanizmów rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych.

(143)

W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(144)

W trakcie dochodzenia otrzymano uwagi od CCCME, rządu ChRL i producenta eksportującego ZTT.

(145)

Po pierwsze CCCME stwierdziła, że w art. 2.2 porozumienia antydumpingowego WTO nie określa się pojęcia znaczących zakłóceń, oraz że w porozumieniu antydumpingowym nie ma artykułu zezwalającego na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, które nie mogą odzwierciedlać cen lub poziomu kosztów kraju wywozu, do określenia wartości normalnej. Wartość normalną w dochodzeniu antydumpingowym należy określić na podstawie cen lub kosztów sprzedaży po stronie przedsiębiorstw w kraju pochodzenia lub przynajmniej na podstawie cen lub kosztów, które mogą odzwierciedlać poziom cen lub kosztów w kraju pochodzenia. W związku z tym CCCME uznała, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest sprzeczny z porozumieniem antydumpingowym i nie powinien mieć zastosowania w tym przypadku. Według CCCME obliczona przez UE konstruowana wartość normalna musiałaby być również zgodna z art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego oraz z wykładnią przepisów tego artykułu przedstawioną przez Organ Apelacyjny w sprawie UE - Biodiesel (Argentyna) (DS473) (dalej UE - Biodiesel). Znaczące zakłócenia w kraju wywozu musiałyby wchodzić w zakres definicji sprzedaży, która nie jest prowadzona w "zwykłym obrocie handlowym", albo "szczególnej sytuacji na rynku". Ponadto CCCME stwierdziła, że zgodnie z art. 2.2 porozumienia antydumpingowego skonstruowanie wartości normalnej jest dozwolone tylko w przypadku braku sprzedaży w zwykłym obrocie handlowym. Pojęcie "zwykły obrót handlowy" można interpretować jako oznaczające regularną sprzedaż i zakup charakteryzujące się zamiarem osiągnięcia zysku przez sprzedawcę. Dodatkowo art. 2.2.1 porozumienia antydumpingowego stanowi, że sprzedaż produktu można uznać za sprzedaż, która nie odbywa się w zwykłym obrocie handlowym, i można jej nie uwzględniać "tylko wtedy, jeżeli [...] taka sprzedaż jest realizowana w wydłużonym czasie w znacznych ilościach i po cenach, które nie gwarantują pokrycia wszystkich kosztów". W tym kontekście CCCME stwierdziła również, że skarżący nie udowodnił, że domniemane znaczące zakłócenia należą do kategorii sprzedaży, która nie jest prowadzona w "zwykłym obrocie handlowym", lub do kategorii "szczególnej sytuacji na rynku".

(146)

Komisja uznaje, że przepisy art. 2 ust. 6a są w pełni zgodne ze zobowiązaniami Unii Europejskiej w ramach WTO i z orzecznictwem przywoływanym przez CCCME. Na wstępie Komisja zauważa, że sprawozdanie WTO w sprawie UE - Biodiesel nie dotyczyło stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, lecz przepisu szczegółowego art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. W każdym razie prawo WTO, zgodnie z wykładnią zespołu orzekającego WTO i Organu Apelacyjnego w sprawie UE - Biodiesel, zezwala na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych, jeżeli takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Istnienie znaczących zakłóceń sprawia, że koszty i ceny w kraju wywozu nie są właściwe do celów konstrukcji wartości normalnej. W tych okolicznościach art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego przewiduje konstrukcję kosztów produkcji i sprzedaży na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia, uwzględniając te w odpowiednim reprezentatywnym kraju o podobnym poziomie rozwoju co kraj wywozu. W odniesieniu do argumentu dotyczącego skarżącego podstawa prawna i dowody zawarte w skardze dotyczyły warunków stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Jak wskazano w sekcji 3 zawiadomienia o wszczęciu, Komisja uznała, że skarga zawierała wystarczające dowody świadczące o znaczących zakłóceniach zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e) rozporządzenia podstawowego, aby na ich podstawie wszcząć dochodzenie. W art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie przewidziano dalszych wymogów dotyczących dowodów, w rodzaju tych sugerowanych przez tę stronę. W związku z tym Komisja odrzuciła powyższe argumenty.

(147)

CCCME twierdziła również, że skarżący nie przedstawił wystarczających dowodów uzasadniających jakiekolwiek ustalenia dotyczące "znaczących zakłóceń" w chińskim przemyśle przewodów światłowodowych. Według CCCME sprawozdanie stanowi jedynie ogólne wprowadzenie do określonych chińskich strategii politycznych, warunków rynkowych i przypuszczalnej interwencji rządowej w określonych sektorach, a w skardze nie przedstawiono żadnych konkretnych dowodów wskazujących na sposób, w jaki rząd faktycznie ingeruje w codzienną działalność handlową przedsiębiorstw produkujących przewody światłowodowe. CCCME odniosła się w tym względzie do orzeczenia Organu Apelacyjnego w sprawie Stany Zjednoczone - Środki wyrównawcze (DS437), twierdząc, że argument dotyczący istnienia "znaczących zakłóceń" powinien być poparty wystarczającymi dowodami, a nie tylko domniemanym istnieniem interwencji rządowej, oraz że takiej analizy i ustaleń należy dokonywać w poszczególnych przypadkach.

(148)

Według CCCME obowiązkiem skarżącego i Komisji było przedstawienie dalszych dowodów, które odpowiednio potwierdzą istnienie domniemanych "znaczących zakłóceń" w sektorze przewodów światłowodowych. CCCME uznała, że Komisja ma obowiązek przeanalizować sytuację każdego współpracującego / objętego próbą chińskiego producenta i w odniesieniu do każdego z nich zdecydować, czy którykolwiek z czynników kosztów produkcji i sprzedaży jest zniekształcony. CCCME uznała również, że nawet jeżeli Komisja ostatecznie podjęła decyzję o zastosowaniu art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, zastąpienie wszystkich danych i czynników kosztów wykorzystanych do skonstruowania wartości normalnej dla wszystkich przedsiębiorstw danymi z państwa trzeciego jest nieuzasadnione i niezgodne z przepisami podstawowego rozporządzenia antydumpingowego - zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 6a jedynie te koszty produkcji i sprzedaży, co do których udowodniono, że są zniekształcone, zostają zastąpione niezniekształconymi cenami lub wartościami odniesienia.

(149)

Uzasadniając dalej to twierdzenie, CCCME stwierdziła, że skarżący i Komisja nie udowodnili, że na krajowych rynkach zaopatrzenia we wszystkie surowce do produkcji przewód światłowodowych występowały zakłócenia, a zatem zastąpienie kosztów wszystkich surowców nie może być uzasadnione. Ponadto, nawet jeżeli skarżący i Komisja dysponowaliby dowodami świadczącymi o zakłóceniach w sektorach określonych surowców, bez wystarczających dowodów świadczących o występowaniu zakłóceń w sektorach innych surowców źródłem danych dotyczących kosztów tych ostatnich powinny być rejestry współpracujących chińskich producentów.

(150)

CCCME stwierdziła również, że koszty pracy określone w rejestrach chińskich producentów przewodów światłowodowych były niezniekształcone, więc powinny być traktowane jako dane niezniekształcone zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego i wykorzystane do skonstruowania wartości normalnej. W tym względzie CCCME stwierdziła, że skarżący nie przedstawił wystarczających dowodów potwierdzających, że koszty te w chińskim sektorze przewodów światłowodowych były zniekształcone. Według CCCME zastąpienie kosztów pracy kosztami pracy w państwie trzecim było nieuzasadnione i niesprawiedliwe, ponieważ na koszty pracy wpływa połączenie szeregu czynników, a średnie koszty pracy różnią się nawet między poszczególnymi producentami chińskimi, a tym bardziej w różnych państwach. CCCME dodała, że reprezentatywny kraj wybrany przez Komisję to jeden z 50 krajów o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do Chin, a w tych krajach koszty pracy są znacząco różne. CCCME wysunęła podobne twierdzenia w odniesieniu do cen energii.

(151)

W odpowiedzi na argumenty dotyczące wystarczających dowodów na etapie wszczęcia postępowania Komisja przypomina, że w sekcji 3 zawiadomienia o wszczęciu odniesiono się do szeregu elementów prima facie na chińskim rynku przewodów światłowodowych, aby uzasadnić, że na rynek ten wpływają zakłócenia w łańcuchu wartości przewodów światłowodowych w ChRL. Komisja stwierdziła, że dowody przedstawione w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania dawały wystarczające podstawy do wszczęcia dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. O ile bowiem stwierdzenie rzeczywistego istnienia znaczących zakłóceń oraz związane z tym zastosowanie metody opisanej w art. 2 ust. 6a lit. a) następuje dopiero w chwili tymczasowego lub ostatecznego ujawnienia informacji, w art. 2 ust. 6a lit. e) przewidziano obowiązek zbierania danych niezbędnych do zastosowania wspomnianej metody, gdy dochodzenie wszczęto na tej właśnie podstawie. W tym przypadku Komisja uznała dowód prima facie przekazany przez skarżącego w odniesieniu do znaczących zakłóceń za wystarczający do wszczęcia dochodzenia na tej podstawie. Zostało to wyraźnie określone w sekcji 3 zawiadomienia o wszczęciu zgodnie z obowiązkiem określonym w art. 2 ust. 6a lit. e) rozporządzenia podstawowego. W związku z tym Komisja podjęła niezbędne działania w celu umożliwienia zastosowania metodyki na mocy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przypadku potwierdzenia wystąpienia znaczących zakłóceń w trakcie dochodzenia. W związku z tym argument CCCME został odrzucony.

(152)

W odniesieniu do argumentu dotyczącego ogólnego charakteru dowodów zawartych w sprawozdaniu, Komisja zauważa, że występowanie znaczących zakłóceń dających podstawę do zastosowania przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie jest w żaden sposób powiązane z tym, czy w sprawozdaniu zamieszczono rozdział poświęcony sektorowi lub informacje na temat konkretnego rynku, w którym lub na którym wytwarza się produkt objęty postępowaniem, ani też z określonymi przedsiębiorstwami. W sprawozdaniu opisano różne rodzaje zakłóceń istniejących w ChRL - zakłócenia te mają charakter przekrojowy i występują w całej chińskiej gospodarce, wywierając wpływ na ceny lub surowce i koszty produkcji produktu objętego postępowaniem. Ponadto sprawozdanie nie jest jedynym źródłem dowodów wykorzystywanym przez Komisję przy podejmowaniu decyzji, ponieważ istnieją dodatkowe elementy dowodowe wykorzystywane w tym celu.

(153)

Komisja przypomina ponadto, że sprawa Stany Zjednoczone - Środki wyrównawcze nie dotyczyła stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, który stanowi właściwą podstawę prawną w odniesieniu do określania wartości normalnej w niniejszym dochodzeniu, ani nawet dziedziny dumpingu. Spór ten dotyczył innego stanu faktycznego i dotyczył wykładni Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, a nie porozumienia antydumpingowego. W każdym razie, jak wyjaśniono powyżej, dowody przedstawione na etapie wszczęcia postępowania jasno odnosiły się do chińskiego rynku przewodów światłowodowych, a więc do produktu objętego postępowaniem w przedmiotowej sprawie. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(154)

W odniesieniu do argumentu CCCME dotyczącego zastąpienia kosztów produkcji i sprzedaży chińskich producentów wszystkimi danymi z państwa trzeciego lub w sposób indywidualny, Komisja przypomina, że po stwierdzeniu, iż ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen krajowych i kosztów w tym kraju wywozu, Komisja może skonstruować wartość normalną dla każdego producenta eksportującego na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a). Art. 2 ust. 6a lit. a) dopuszcza zastosowanie kosztów krajowych tylko wówczas, gdy potwierdzono, że koszty te nie są zniekształcone. W świetle dostępnych dowodów dotyczących czynników produkcji poszczególnych producentów eksportujących nie można było jednak ustalić, że jakiekolwiek koszty produkcji i sprzedaży produktu objętego postępowaniem były niezniekształcone. W związku z tym argument CCCME został odrzucony.

(155)

Jeżeli chodzi o argumenty dotyczące zakłóceń na rynkach surowców i energii, Komisja odniosła się już powyżej do kwestii wystarczającego charakteru dowodów na etapie wszczęcia postępowania, która obejmuje również domniemane zakłócenia mające wpływ na materiały wykorzystywane do produkcji. W toku dochodzenia Komisja ustaliła ponadto, w sekcjach 3.1.1.3-3.1.1.8 powyżej, że na rynkach materiałów wykorzystywanych przez producentów przewodów światłowodowych w ChRL występował szereg znaczących zakłóceń, nie tylko o charakterze szczególnym, ale także przekrojowym. Ta sama sytuacja dotyczyła producentów bardziej podstawowych materiałów wykorzystywanych do wytwarzania surowców do produkcji przewodów światłowodowych itd. W związku z tym Komisja uznała, że wszystkie koszty materiałów wykorzystywanych do produkcji przewodów światłowodowych w ChRL, w tym koszty energii, były - przynajmniej potencjalnie - zniekształcone. Fakt, że - jak twierdzi CCCME - istnieją znaczne różnice w kosztach energii między różnymi państwami nie zmienia oceny Komisji w odniesieniu do zniekształcenia cen w ChRL. W tym względzie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego dopuszcza możliwość zastosowania krajowych kosztów materiałów do produkcji, o ile ustalono z całą pewnością, że koszty te nie są zniekształcone. Chociaż niektóre zainteresowane strony dostarczyły informacje na temat kosztów materiałów, w aktach nie było dowodów, które potwierdzałyby, że cena lub koszt jakiegokolwiek konkretnego surowca, w tym koszt energii, były niezniekształcone. W związku z tym przy konstruowaniu wartości normalnej nie można było wykorzystać żadnych krajowych kosztów ani cen materiałów, a argument odrzucono.

(156)

Jeżeli chodzi o argument dotyczący zakłóceń w odniesieniu do kosztów wynagrodzeń, Komisja powtarza swoje wyjaśnienia zawarte w powyższych motywach w zakresie wystarczającego charakteru dowodów na etapie wszczęcia postępowania. Ponadto, chociaż Komisja przyznaje, że koszty wynagrodzeń mogą różnić się w poszczególnych państwach, a nawet sektorach, w wyniku swojego dochodzenia Komisja ustaliła - jak określono w sekcji 3.1.1.7 - że na rynku pracy w ChRL występowały zakłócenia na szczeblu ogólnokrajowym. Kwestie nierozerwalnie związane z chińskim rynkiem pracy, w tym brak związków zawodowych niezależnych od rządu oraz ograniczenia w zakresie mobilności siły roboczej z powodu systemu rejestracji gospodarstw domowych, mają zakłócający wpływ na kształtowanie się wynagrodzeń w ChRL dla wszystkich podmiotów gospodarczych. Fakt, że koszty wynagrodzeń mogą być inne w innych państwach lub mogą się różnić w obrębie ChRL, nie zmienia tego ustalenia. W tym względzie, chociaż art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego dopuszcza możliwość zastosowania kosztów krajowych, w tym kosztów wynagrodzeń, o ile ustalono z całą pewnością, że koszty te nie są zniekształcone, w aktach nie ma dowodów świadczących o tym, że zakłócenia ogólnokrajowe nie mają zastosowania do producentów przewodów światłowodowych. W związku z tym przy konstruowaniu wartości normalnej nie można było wykorzystać żadnych krajowych kosztów wynagrodzeń, a argument odrzucono.

(157)

CCCME stwierdziła ponadto, że wykorzystanie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku przedsiębiorstw w państwie trzecim do skonstruowania wartości normalnej dla chińskich eksporterów było nieuzasadnione. Ponieważ art. 2 ust. 6a lit. b) odnosi się do tych zakłóceń, które występują przy podawaniu cen lub kosztów, w tym kosztów surowców i energii, według CCCME skutków domniemanych znaczących zakłóceń nie należy rozszerzać na koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne ani na zyski. CCCME dodała, że nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że wykorzystanie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków chińskich producentów do skonstruowania wartości normalnej było niewłaściwe. Ponadto CCCME stwierdziła, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski różnych producentów w tym samym sektorze (lub nawet w tej samej grupie) znacznie się różnią, a jeżeli producent w ostatecznie wybranym reprezentatywnym kraju ma stosunkowo wyższy udział kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków, skonstruowana zostanie wyższa wartość normalna, co jest niesprawiedliwe. CCCME zakwestionowała również fakt, że w przypadku zaproponowanego właściwego przedsiębiorstwa w Turcji - Prysmian Kablo Ve Sistemleri AS - dochód ze sprzedaży produktu objętego postępowaniem stanowił ponad 89 % całkowitego dochodu, a dostępne dane dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków odnosiły się do całego przedsiębiorstwa, a nie wyłącznie do produktu objętego postępowaniem. W tym kontekście według CCCME danych dotyczących kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków wykorzystanych przez Komisję do skonstruowania wartości normalnej nie można uznać za "niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zysków", a ostatecznie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz marży zysku nie należy również zastępować odnośnymi kosztami i marżami producentów w państwach trzecich.

(158)

W odpowiedzi Komisja odnotowuje, że po stwierdzeniu, iż ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się dla każdego producenta eksportującego na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Komisja podkreśliła, że w art. 2 ust. 6a lit. a) przewidziano również wyraźny wymóg, zgodnie z którym konstruowana wartość normalna musi obejmować odpowiednią kwotę niezniekształconych kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zysków. Jeżeli w toku dochodzenia Komisja, w oparciu o wszystkie dowody zawarte w aktach, udowodni istnienie znaczących zakłóceń wywierających wpływ na produkt objęty postępowaniem w kraju wywozu, nie musi ona udowadniać, że rzeczywiste koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne ponoszone przez tego producenta eksportującego w rzeczywistości nie uległy zniekształceniu.

(159)

W odniesieniu do argumentu dotyczącego rzetelności wykorzystania danych dotyczących kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych zaproponowanego producenta w potencjalnym reprezentatywnym kraju, Komisja w swoim wyborze kieruje się kryteriami ostatnich dostępnych publicznie sprawozdań finansowych i rentowności. W takim procesie preferowane są dane pochodzące z potencjalnie reprezentatywnego kraju. Na wszystkich etapach przedmiotowej oceny zainteresowane strony mają możliwość przedstawienia uwag na temat kolejnych proponowanych danych dotyczących przedsiębiorstwa. W niniejszym dochodzeniu zarówno należycie zastosowano kryteria wymienione w odniesieniu do ostatecznego wyboru danych dotyczących przedsiębiorstwa, jak również przeprowadzono analizę uwag na temat kolejnych not dotyczących czynników produkcji. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(160)

W odniesieniu do argumentu dotyczącego konkretnie stosowności danych przedsiębiorstwa Prysmian Kablo Ve Sistemleri AS w kontekście udziału w sprzedaży jego różnych produktów, Komisja poruszyła kwestię stosowności danych finansowych przedsiębiorstwa w motywie 227, w którym odrzuciła powiązany ogólny argument CCCME.

(161)

W odniesieniu do polityki wsparcia i dotacji finansowych na rzecz producentów przewodów światłowodowych, o których mowa w skardze, CCCME wskazała, że w przypadku przemysłu zaawansowanych technologii wprowadzenie polityki promującej rozwój tego przemysłu jest normalne i ma miejsce nie tylko w Chinach, ale również w innych państwach, którym nie zarzuca się występowania znaczących zakłóceń. Ponadto według CCCME fakt, że przedsiębiorstwa otrzymały dotacje, nie ma związku z metodą obliczania marginesu dumpingu, a dotacji nie można utożsamiać z zakłóceniami na rynku i nie mogą one być powodem stosowania nieuczciwych cen.

(162)

Komisja przypomina, że aby stwierdzić istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, w analizie cen i kosztów w kraju wywozu uwzględnia się potencjalny wpływ co najmniej jednego z elementów zakłócających wymienionych w tym przepisie. W tym kontekście, po pierwsze, pomijając fakt, że przedmiotowy argument ma charakter ogólny i jest nieuzasadniony, Komisja zauważa, że struktura kosztów i mechanizmy kształtowania się cen na innych rynkach (w tym kwestie związane ze wsparciem finansowym) są w każdym przypadku nieistotne dla niniejszego dochodzenia, które dotyczy występowania znaczących zakłóceń w ChRL. Po drugie, w analizie przeprowadzonej na podstawie art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego kluczowa jest ocena tego, czy producenci mają - przynajmniej potencjalnie - dostęp do finansowania przyznawanego przez instytucje, które realizują cele polityki publicznej lub w inny sposób nie działają w sposób niezależny, lub czy otrzymują inne finansowanie ze strony państwa, które zakłóca mechanizmy rynkowe i tym samym wpływa na zgłaszane przez nich ceny lub koszty. Ponieważ chińscy producenci przewodów światłowodowych i producenci materiałów podlegają planom i dyrektywom rządowym, jak wyjaśniono w sekcji 3.1.1.5, korzystają oni również z dostępu do finansowania za pośrednictwem chińskiego systemu finansowego, jak ustalono w sekcji 3.1.1.8. Komisja ustaliła również, że niektórzy producenci przewodów światłowodowych faktycznie zgłosili dotacje w swoich sprawozdaniach rocznych, jak określono w motywie 113. Dotacje są tylko jednym z elementów, wraz ze wszystkimi innymi elementami istotnymi w kontekście art. 2 ust. 6a lit. b), mogących świadczyć o występowaniu znaczących zakłóceń w kraju wywozu, ponieważ stanowią inną formę interwencji rządowej ingerującą w swobodne działanie mechanizmów rynkowych i mającą wpływ na ceny lub koszty. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument CCCME.

(163)

Jeżeli chodzi o odniesienia skarżącego do ustaleń wynikających z dochodzenia w sprawie tkanin z włókna szklanego (ang. glass fibre fabrics - "GFF") pochodzących z ChRL i Egiptu (110), CCCME wskazała, że tkane lub zszywane materiały z włókna szklanego i przewody światłowodowe stanowią dwa różne produkty i należą do różnych grup produktów. W związku z tym ustalenia dokonane w toku przedmiotowego dochodzenia nie mają związku z przewodami światłowodowymi i nie należy traktować ich jako dowodu na wystąpienie domniemanych znaczących zakłóceń, o których mowa w omawianym przypadku. Według CCCME dowody dostarczone przez skarżącego nie odnosiły się konkretnie do rzeczywistej gałęzi przemysłu będącej przedmiotem dochodzenia, a zatem były niewystarczające i nieistotne.

(164)

Ustalenia Komisji w ramach dochodzenia w sprawie materiałów z włókna szklanego, do których odniesiono się w skardze, są istotne dla wszystkich sektorów przemysłu w ChRL, przynajmniej jeżeli chodzi o zakłócenia o charakterze przekrojowym mające wpływ na czynniki produkcji we wszystkich sektorach lub zakłócenia dotyczące funkcjonowania systemu społeczno-gospodarczego w ChRL. Ponadto niektóre szczegółowe strategie polityczne i plany dotyczące sektora materiałów z włókna szklanego mogą również bezpośrednio lub pośrednio dotyczyć sektora przewodów światłowodowych, szczególnie jeżeli są one częścią tego samego nadrzędnego programu lub polityki dotyczącej podobnych sektorów. Komisja uznała dowody przedstawione w skardze za związane z sektorem przewodów światłowodowych i mające do niego zastosowanie oraz za wystarczające do wszczęcia dochodzenia zgodnie z art. 5 ust. 9 i art. 2 ust. 6a lit. e). W każdym razie Komisja ustaliła w toku niniejszego dochodzenia i szczegółowo opisała w sekcjach 3.1.1.2-3.1.1.9 powyżej, że istnieje szereg strategii politycznych i znaczących zakłóceń uzasadniających zastosowanie art. 2 ust. 6a w omawianym przypadku. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(165)

Ponadto CCCME zakwestionowała argument wysunięty przez skarżącego, zgodnie z którym rola SASAC jako "faktycznego podmiotu kontrolującego" przedsiębiorstwo stanowi wystarczający dowód istnienia znaczących zakłóceń. CCCME stwierdziła ponadto, że Komisja powinna uwzględnić wszystkie istotne czynniki w całości, aby właściwie ocenić, czy udział państwa powoduje ingerencję państwa, która w sposób istotny i znaczący wpływa na zachowania handlowe przedsiębiorstw w zakresie podejmowania decyzji, ustalania cen i organizowania produkcji. CCCME dodała, że taka ingerencja jest zabroniona "ustawą Chińskiej Republiki Ludowej o państwowych aktywach przedsiębiorstw", której art. 6 stanowi, że "zgodnie z prawem Rada Państwa i lokalne ludowe władze państwowe pełnią funkcje podmiotu wnoszącego wkład w oparciu o zasady rozdziału instytucji rządowych i przedsiębiorstw, rozdziału funkcji administracyjnych w zakresie spraw publicznych i funkcji podmiotu wnoszącego wkład w postaci aktywów państwowych oraz nieingerowania w zgodną z prawem i niezależną działalność gospodarczą przedsiębiorstw". W tym względzie CCCME stwierdziła, że SASAC, pełniąc rolę pośredniego akcjonariusza FTT, pełni jedynie funkcję podmiotu wnoszącego wkład, ale nie ingeruje w codzienną działalność przedsiębiorstw. CCCME zakwestionowała również sposób, w jaki stosunki przedsiębiorstwa z SASAC miałyby w jakimkolwiek kształcie lub formie wskazywać na wystąpienie znaczących zakłóceń. Ponadto CCCME zarzuciła, że skarżący, formułując powyższy argument, nie wziął pod uwagę wzajemnych powiązań między producentami unijnymi a licznymi eksporterami w tym znaczeniu, że większość skarżących i wspierających producentów unijnych ma przedsiębiorstwa powiązane lub oddziały w ChRL lub sama dokonuje przywozu przewodów światłowodowych z ChRL.

(166)

W odpowiedzi Komisja zauważa na wstępnie, że CCCME w ramach swojego argumentu błędnie łączy dwa różne elementy określone w art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, tj. elementy zawarte w tiret pierwszym i drugim. Co więcej, CCCME pominęła w swoim argumencie fakt, że wymaganą normą prawną w tym przepisie jest "potencjalny", a nie rzeczywisty wpływ tych elementów. Pierwszy element dotyczy przedsiębiorstw "będących własnością lub będących pod kontrolą lub politycznym nadzorem władz lub też działających zgodnie ze wskazówkami tych władz" i nie jest ograniczony do roli "faktycznego podmiotu kontrolującego", jak zdaje się sugerować CCCME. Natomiast drugi element w art. 2 ust. 6a lit. b) dotyczy obecności przedstawicieli państwa umożliwiającej "ingerowanie w ceny lub koszty". Są to dwa odrębne elementy i muszą być odczytywane w połączeniu z formułą wprowadzającą do art. 2 ust. 6a lit. b), która odnosi się do "potencjalnego", a nie rzeczywistego wpływu. W analizie w sekcji 3.1.1.3 wykazano własność i kontrolę rządu ChRL w sektorze przewodów światłowodowych, w tym w szczególności w odniesieniu do producentów eksportujących objętych próbą. Podobnie w analizie w sekcji 3.1.1.4 wykazano, w jaki sposób rząd ChRL może ingerować w ceny lub koszty w odniesieniu do działalności w sektorze przewodów światłowodowych, w tym w szczególności w odniesieniu do producentów eksportujących objętych próbą. Argument ten można zatem odrzucić już na tej podstawie. W istocie zdolność sprawowania kontroli w przypadku podmiotu państwowego takiego jak SASAC może istotnie ingerować w rynek, powodując zakłócenia na rynku opisane we wspomnianych powyżej sekcjach przedmiotowego rozporządzenia. Zakwalifikowanie go jako zwykłego "podmiotu wnoszącego wkład", który nie ingeruje w bieżącą działalność na podstawie cytowanego art. 6 ustawy ChRL o państwowych aktywach przedsiębiorstw, nie zmienia roli państwa za pośrednictwem SASAC w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze i nie wyklucza takiej możliwości zgodnie z odpowiednią normą w zakresie "potencjalnego wpływu", również w związku z innymi artykułami wspomnianej ustawy. Te ostatnie stanowią wyraźny dowód na to, w jaki sposób państwo dąży do wywierania wpływu na gospodarkę poprzez przedsiębiorstwa kontrolowane przez państwo oraz poprzez swoją rolę w tych przedsiębiorstwach (111). W szczególności w odniesieniu do roli "podmiotu wnoszącego wkład" art. 12 wspomnianej ustawy stanowi, że "organ wykonujący funkcje podmiotu wnoszącego wkład w imieniu odpowiedniego rządu ludowego korzysta ze stopy zwrotu z aktywów, udziału w podejmowaniu głównych decyzji, wyboru kadry kierowniczej i innych praw zgodnie z prawem przysługujących podmiotowi wnoszącemu wkład do przedsiębiorstw, w które inwestuje się środki państwowe" (112). Te ostatnie wymienione prawa "podmiotu wnoszącego wkład" potwierdzają jego potencjalny wpływ na funkcjonowanie kontrolowanego przedsiębiorstwa, przynajmniej w zakresie kluczowych kierunków rozwoju działalności przedsiębiorstwa i jego strategicznych decyzji korporacyjnych, zwłaszcza poprzez mianowanie kluczowych przedstawicieli kadry kierowniczej zaangażowanych w podejmowanie decyzji, które siłą rzeczy mają wpływ na codzienne funkcjonowanie przedsiębiorstwa, w tym w odniesieniu do cen lub kosztów. Ponadto, niezależnie od kwestii kontrolowania przez SASAC, Komisja znalazła również liczne dowody wskazujące na istnienie znaczących zakłóceń w sektorze przewodów światłowodowych, w którym działa np. przedsiębiorstwo FTT (i inni producenci), przedstawione w sekcjach 3.1.1.5 - 3.1.1.8. Wreszcie, jeżeli chodzi o stosunki między producentami unijnymi a eksporterami chińskimi, nie są one istotne dla oceny kontrolnej roli SASAC w przedsiębiorstwie FTT w ChRL, a w każdym razie zostały szczegółowo przeanalizowane w motywach 408-415 niniejszego rozporządzenia. W związku z tym argumenty CCCME zostały odrzucone.

(167)

Rząd ChRL stwierdził, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego UE nie jest zgodny z art. 2.2 i 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego, powołując się na fakt, że metody UE w zakresie dostosowania kosztów zostały uznane za niezgodne z interpretacją Organu Apelacyjnego przedstawioną w sprawie UE - Biodiesel oraz przez zespół orzekający w sprawie UE - Dostosowanie kosztów (DS494).

(168)

W odniesieniu do argumentu rządu ChRL dotyczącego sprawy UE - Biodiesel opinie Komisji wyrażono w motywie 146. W odniesieniu do sprawy UE - Dostosowanie kosztów Komisja przypomina, że zarówno UE, jak i Federacja Rosyjska odwołały się od ustaleń zespołu orzekającego, które nie są zatem prawomocne, a co za tym idzie - zgodnie z utrwalonym orzecznictwem WTO - nie mają statusu prawnego w systemie WTO, ponieważ nie zostały zatwierdzone w drodze decyzji przez członków WTO. W każdym razie w sprawozdaniu zespołu orzekającego dotyczącym tego sporu wyraźnie uznano, że przepisy art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie wchodzą w zakres sporu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(169)

W odniesieniu do sprawozdania rząd ChRL twierdził również, że Komisja wydała sprawozdania tego samego rodzaju dotyczące jedynie kilku wybranych państw, w których wyrażono obawy dotyczące naruszenia zasady najwyższego uprzywilejowania i traktowania narodowego. Rząd ChRL stwierdził również, że w odniesieniu do poprzednich dochodzeń dotyczących produktów pochodzących z ChRL nie zbadano, czy występowały zakłócenia na rynku w sektorach przemysłu UE i ich sektorach wyższego szczebla, ani czy zakłócenia na rynku wpłynęły na dane pochodzące od stron trzecich, które wykorzystano w postępowaniu. Dlatego też podstawowej logiki całego systemu dochodzeniowego funkcjonującego w oparciu o art. 2 ust. 6a nie można uznać za spójną, a tym bardziej sprawiedliwą. Rząd ChRL twierdził ponadto, że wśród ekonomistów nie istnieje powszechnie akceptowana koncepcja "zakłócenia na rynku" oraz że norma "znaczącego zakłócenia na rynku" określona w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie została w pełni wykazana i nie ma dla niej poparcia w teorii, ani nie spotkała się z międzynarodowym uznaniem. Według rządu ChRL należy przedyskutować i zdefiniować podstawowe pojęcia i normy w odniesieniu do "rynku", "zakłócenia" i "znaczącego", a jeśli nie ma ostatecznej konkluzji lub konsensusu co do tego ostatniego, nie ma również możliwości dokładnego zdefiniowania "znaczącego zakłócenia na rynku", a zatem ustanawianie na tej podstawie jakichkolwiek przepisów prawnych lub zasad międzynarodowych jest absurdalne i skutkowałoby przepisami martwymi. Rząd ChRL zauważył wreszcie, że niemożliwe jest, aby różne gospodarki przyjmujące zasady gospodarki rynkowej stosowały identyczne rozwiązania, ponieważ w każdej z nich mogą występować różnice instytucjonalne, i logicznie nieuzasadnione jest uznanie różnic w systemach lub rozwiązaniach za dowód znaczących zakłóceń na rynku. Według rządu ChRL tego ostatniego podejścia nie można uznać za nic innego, niż przejaw dyskryminacji i protekcjonizmu.

(170)

W odniesieniu do twierdzenia rządu ChRL dotyczącego naruszenia klauzul największego uprzywilejowania i traktowania narodowego Komisja przypomina, że zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego sprawozdanie krajowe jest sporządzane dla dowolnego kraju jedynie w przypadku, gdy Komisja ma uzasadnione przesłanki świadczące o możliwości istnienia znaczących zakłóceń w określonym kraju lub w sektorze w tym kraju. Po wejściu w życie nowych przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w grudniu 2017 r. Komisja dysponowała takimi przesłankami znaczących zakłóceń w przypadku Chin. Komisja opublikowała również sprawozdanie w sprawie zakłóceń w Rosji w październiku 2020 r. (113) i nie wyklucza się, że pojawią się kolejne sprawozdania. Ponadto, jak stwierdzono powyżej, sprawozdania nie są obowiązkowe w celu zastosowania art. 2 ust. 6a. W art. 2 ust. 6a lit. c) opisano warunki wydawania przez Komisję sprawozdań krajowych, a zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. d) skarżący nie są zobowiązani do korzystania ze sprawozdania, a istnienie sprawozdania krajowego nie jest warunkiem wszczęcia dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e). Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e) dochodzenie można wszcząć na podstawie wystarczających dowodów świadczących o znaczących zakłóceniach w jakimś kraju, przedstawionych przez skarżących spełniających kryteria określone w art. 2 ust. 6a lit. b). W związku z tym zasady dotyczące znaczących zakłóceń charakterystycznych dla danego państwa mają zastosowanie do wszystkich państw bez rozróżnienia oraz niezależnie od istnienia sprawozdania krajowego. Dlatego też z definicji zasady dotyczące zakłóceń występujących w danym państwie nie naruszają zasady największego uprzywilejowania. W odniesieniu do domniemanych zakłóceń w UE Komisja zauważa, że oprócz tego, iż twierdzenie rządu ChRL jest ogólne i całkowicie nieuzasadnione, zakłócenia występujące w UE i wpływające na unijne przedsiębiorstwa nie są przedmiotem analizy na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, który dotyczy kraju wywozu. Dlatego też w szczególnym kontekście dochodzeń antydumpingowych pojęcie to nie ma znaczenia prawnego dla przemysłu Unii. W odniesieniu do twierdzenia dotyczącego przyjęcia przez różne kraje różnych rozwiązań w zakresie gospodarki rynkowej, przepisy art. 2 ust. 6a mają zastosowanie jedynie w przypadku znaczących zakłóceń w kraju wywozu, w którym dochodzi do znaczących interwencji rządowych wpływających na koszty i ceny, a zatem nie koliduje to z różnymi rozwiązaniami stosowanymi w różnych gospodarkach rynkowych, o ile nie dochodzi do znaczących interwencji rządowych zakłócających działanie mechanizmów rynkowych. Na podstawie wszystkich powyższych ustaleń Komisja odrzuciła te argumenty.

(171)

W odniesieniu do podniesionego przez rząd ChRL na etapie wszczęcia postępowania zarzutu, zgodnie z którym dane pochodzące od stron trzecich wykorzystane w postępowaniu Komisji nie zostały zbadane pod kątem wystąpienia wpływu zakłóceń na rynku, Komisja przypomina, że zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) przystępuje do konstruowania wartości normalnej na podstawie wybranych danych innych niż ceny i koszty krajowe w kraju wywozu tylko wtedy, gdy ustali, że takie dane są najbardziej odpowiednie, aby odzwierciedlić niezniekształcone ceny i koszty. W trakcie tego procesu Komisja ma obowiązek korzystać wyłącznie z danych niezniekształconych. W związku z tym zainteresowane strony są proszone o przedstawienie uwag na temat proponowanych źródeł do celów ustalenia wartości normalnej na wczesnych etapach dochodzenia. W ostatecznej decyzji Komisji dotyczącej tego, które niezniekształcone dane należy wykorzystać do obliczenia wartości normalnej, w pełni uwzględniono te uwagi.

(172)

W odniesieniu do uwagi rządu ChRL dotyczącej pojęcia "znaczącego zakłócenia na rynku" Komisja zauważa, że twierdzenie to jest ogólne i teoretyczne, oraz że nie wskazano w nim, dlaczego i w jaki sposób pojęcie zastosowane w rozporządzeniu podstawowym miałoby być w jakimkolwiek aspekcie wadliwe. Komisja przypomina ponadto, że w ramach procedury prowadzącej do przyjęcia wniosku ustawodawczego Komisja opublikowała ocenę skutków, w której zawarto również szczegółowe informacje na temat pojęcia znaczącego zakłócenia i zastosowanych kryteriów, a następnie przeprowadziła konsultacje publiczne i konferencję z udziałem zainteresowanych stron. Rząd ChRL również aktywnie uczestniczył w tym procesie i wziął udział w konferencji z udziałem zainteresowanych stron. Wyniki tego procesu konsultacyjnego w pełni uwzględniono w procedurze prowadzącej do przyjęcia wniosku ustawodawczego, a następnie w procesie legislacyjnym prowadzącym do przyjęcia tego przepisu. W art. 2 ust. 6a zdefiniowano w jasny sposób pojęcie "znaczących zakłóceń" do celów stosowania rozporządzenia podstawowego UE. Ponadto w art. 2 ust. 6a lit. b) określono, jakie elementy wraz z ich potencjalnym wpływem będą brane pod uwagę przy ocenie występowania znaczących zakłóceń. Różnice w systemach gospodarczych nie odgrywają roli w tej ocenie, ponieważ może ona być stosowana wyłącznie w odniesieniu do państwa wywożącego produkt objęty postępowaniem. W odniesieniu do zarzutu dotyczącego dyskryminacji Komisja zauważa, że rozporządzenie podstawowe, a w szczególności jego art. 2 ust. 6a, nie ma zastosowania do żadnego konkretnego kraju ani nie dyskryminuje się w nim jednych krajów z korzyścią dla innych. Ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy w toku dochodzenia formułowane są zarzuty dotyczące występowania znaczących zakłóceń w kraju wywozu (dowolnym kraju), którego dotyczy postępowanie, w oparciu o dowody zawarte w aktach sprawy. W związku z tym Komisja odrzuciła te argumenty.

(173)

Ponadto rząd ChRL stwierdził, że w sprawozdaniu sporządzonym przez służby Komisji znalazły się istotne błędy zarówno o charakterze merytorycznym, jak i prawnym. Według rządu ChRL skarga opiera się na błędnych wnioskach zawartych w sprawozdaniu, a także wynikających z poprzednich dochodzeń, przy czym te ostatnie stały się nowymi dowodami wykorzystanymi przez skarżącego w obecnym dochodzeniu. Rząd ChRL twierdził, że tym samym Komisja odeszła od neutralnego stanowiska organu prowadzącego dochodzenie i zachęca przemysł Unii do stawiania w skardze zarzutów dotyczących znaczących zakłóceń na rynku w Chinach, co stanowi naruszenie najbardziej podstawowego prawnego ducha uczciwości i sprawiedliwości. Przedstawione dowody są zdaniem rządu ChRL niewystarczające, ponieważ nie wskazują na sytuację rynkową produktu objętego postępowaniem, a skarżący nie przedstawił żadnego innego sprawozdania ani dowodu potwierdzającego zakłócenie na chińskim rynku przedmiotowych produktów. Ani skarżący, ani Komisja nie byli w stanie udowodnić, w jaki dokładnie sposób polityka i środki rządu ChRL wpłynęły na mechanizm cenowy na rynku konkretnego sektora przemysłu w Chinach.

(174)

W odniesieniu do twierdzenia rządu ChRL dotyczącego wad i błędnych wniosków, które znalazły się w sprawozdaniu, Komisja zauważa, że sprawozdanie to jest kompleksowym dokumentem opartym na obszernych obiektywnych dowodach, w tym przepisach ustawowych i wykonawczych oraz innych oficjalnych dokumentach programowych opublikowanych przez rząd ChRL, sprawozdaniach osób trzecich sporządzonych przez organizacje międzynarodowe, badaniach akademickich i artykułach naukowców oraz innych wiarygodnych niezależnych źródłach. Sprawozdanie było dostępne publicznie od grudnia 2017 r., tak aby każda zainteresowana strona miała wystarczającą możliwość obalenia, uzupełnienia lub przedstawienia uwag do niego i dowodów, na których je oparto. Wskazując wady w sprawozdaniu, rząd ChRL opisał je w sposób ogólny i abstrakcyjny, nie odnosząc się zarazem w żaden sposób do treści i dowodów przedstawionych w sprawozdaniu. Skarżący mogą opierać się na dowodach i ustaleniach z poprzednich dochodzeń w zakresie, w jakim są one istotne i w jakim ich legalność nie została podważona przez organ sądowy. Art. 2 ust. 6a stanowi gwarancję, że postępowanie jest prowadzone w sposób neutralny i bezstronny, a w toku całego dochodzenia przestrzega się prawa do obrony przysługującego wszystkim stronom. Komisja zauważa, że oferowana skarżącym możliwość przedstawienia zarzutów i dowodów dotyczących możliwych zakłóceń cen i kosztów w krajach, w których prawdopodobnie wystąpiłyby znaczące zakłócenia spowodowane przez państwo, nie może być interpretowana jako nieuczciwa i niesprawiedliwa praktyka, która zachęca do wysuwania takich zarzutów. W odniesieniu do uwagi rządu ChRL dotyczącej niewystarczających dowodów na etapie wszczęcia postępowania Komisja przypomina, że zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. e), jeśli Komisja uzna dowód przekazany przez skarżącego dotyczący znaczących zakłóceń za wystarczający, może wszcząć dochodzenie na tej podstawie. Stwierdzenie rzeczywistego istnienia i wpływu znaczących zakłóceń oraz związane z tym zastosowanie metody opisanej w art. 2 ust. 6a lit. a) następuje jednak dopiero w chwili tymczasowego lub ostatecznego ujawnienia informacji w wyniku dochodzenia. Istnienia i wpływu znaczących zakłóceń nie potwierdza się na etapie wszczęcia postępowania, jak twierdzi rząd ChRL, ale dopiero w trakcie szczegółowego dochodzenia. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(175)

W odniesieniu do zawartych w skardze odniesień do dotacji przyznanych przez ChRL rząd ChRL zauważył, że UE przyznała wiele dotacji, co może wskazywać na zakłócenia na rynku, a skarżący nie udowodnił, że dotacja w istocie była interwencją rządową, która miała znaczący wpływ na rynek lub zakłócający wpływ na ceny lub koszty odnośnych produktów. Rząd ChRL wskazał, że zgodnie z art. 32.1 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych szczególne działania przeciwko subsydium innego członka można podjąć wyłącznie zgodnie z postanowieniami GATT 1994.

(176)

Zgodnie z wyjaśnieniem Komisji zawartym w motywie 162 zarzut dotyczący przyznawania dotacji przez UE, który w każdym przypadku jest całkowicie bezpodstawny, nie ma znaczenia dla oceny zakłóceń w kraju wywozu na podstawie art. 2 ust. 6a lit. b). Zgodnie z tym samym motywem dotacje należy uznać za jeden ze środków interwencji, za których pomocą państwo realizuje określone zakłócające polityki publiczne, a zatem nie ma potrzeby ustalania ich szczególnego wpływu. W każdym razie, jak stwierdzono w motywie 174, istnienia i wpływu znaczących zakłóceń nie potwierdza się na etapie wszczęcia postępowania, ale dopiero po przeprowadzeniu szczegółowego dochodzenia. Ponadto w odniesieniu do stosowania art. 32.1 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, niniejsze dochodzenie i metody określone w art. 2 ust. 6a dotyczą obliczania wartości normalnej w kontekście dumpingu w przywozie towarów i nie mogą być postrzegane jako szczególne działania przeciwko subsydiom przyznawanym przez ChRL. Dlatego też wszelkie odniesienia do cytowanego artykułu są nieistotne. W związku z tym argumenty te zostały odrzucone.

(177)

Producent eksportujący ZTT stwierdził, że konstruowanie przez Komisję wartości normalnej na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju jest sprzeczne ze zobowiązaniem UE wynikającym z porozumień WTO, w szczególności ze zobowiązaniem wynikającym z sekcji 15 Protokołu przystąpienia Chin do WTO. Według ZTT od 12 grudnia 2016 r. UE nie powinna odstępować od standardowej metodyki ustalania wartości normalnej producentów z kraju wywozu, tj. wykorzystać wyłącznie krajowe ceny i koszty kraju wywozu, chyba że w innych postanowieniach porozumień WTO, w tym w porozumieniu antydumpingowym, zezwolono na inne postępowanie. Przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło również, że art. 2 porozumienia antydumpingowego nie zezwala na wykorzystanie innych informacji niż informacje dostępne w kraju wywozu w celu ustalenia wartości normalnej. Nawet jeśli w wyjątkowych okolicznościach konieczne jest skonstruowanie wartości normalnej, dane dotyczące kosztów produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków muszą zostać uzyskane ze źródeł w kraju wywozu. Według przedsiębiorstwa ZTT żadne postanowienie porozumienia antydumpingowego nie pozwala na odstępstwo od tej ogólnej zasady, a pojęcie znaczących zakłóceń w porozumieniu antydumpingowym nie występuje. W tym względzie przedsiębiorstwo ZTT odniosło się do definicji wartości normalnej zawartej w art. 2.1 porozumienia antydumpingowego oraz do wyjątkowych okoliczności opisanych w art. 2.2 porozumienia antydumpingowego, w których wartość normalną można ustalić na podstawie porównywalnej ceny produktu podobnego przy wywozie do odpowiedniego państwa trzeciego, pod warunkiem że cena ta jest reprezentatywna, lub na podstawie kosztów produkcji w kraju pochodzenia powiększonych o odpowiednią kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków. Przedsiębiorstwo ZTT dodało, że w porozumieniu antydumpingowym wymaga się, aby koszty zwyczajowo obliczać na podstawie rejestrów prowadzonych przez eksportera lub producenta objętego postępowaniem, o ile są one zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości kraju wywozu i stanowią odpowiednie odzwierciedlenie kosztów związanych z produkcją i sprzedażą produktu objętego postępowaniem, oraz że kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych i zysków są podobnie oparte na rzeczywistych danych dotyczących produkcji i sprzedaży w zwykłym obrocie handlowym produktu podobnego przez eksportera lub producenta objętego postępowaniem lub, jeśli nie można ich określić na tej podstawie, na podstawie innych źródeł, ale zawsze na rynku krajowym kraju pochodzenia.

(178)

Ponadto przedsiębiorstwo ZTT odniosło się do orzeczenia w sprawie UE - Biodiesel, zgodnie z którym organom prowadzącym dochodzenie nie wolno było oceniać kosztów zgłoszonych w rejestrach prowadzonych przez eksportera/producenta na podstawie wartości odniesienia niezwiązanej z kosztami produkcji w kraju pochodzenia. Przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło, że w świetle sprawozdania Organu Apelacyjnego w tej sprawie porównanie na podstawie art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego należy przeprowadzić pomiędzy kosztami zgłoszonymi w rejestrach producenta/eksportera z jednej strony, a kosztami faktycznie poniesionymi przez tego producenta z drugiej. Ponadto przedsiębiorstwo ZTT wskazało na fakt, że zgodnie ze sprawozdaniem Organu Apelacyjnego w tej sprawie zakłócenia w Argentynie, które powodowały różnicę między krajowymi i międzynarodowymi cenami głównego surowca wykorzystywanego w produkcie objętym postępowaniem, nie stanowiły same w sobie wystarczającej podstawy na mocy art. 2.2.1.1 do stwierdzenia, że rejestry producenta nie stanowiły odpowiedniego odzwierciedlenia kosztów surowca związanych z produkcją i sprzedażą produktu objętego postępowaniem, lub do pominięcia tych kosztów przy konstruowaniu wartości normalnej produktu objętego postępowaniem. W związku z tym przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło, że art. 2 ust. 6a jest niezgodny z porozumieniami WTO, w tym z Protokołem przystąpienia Chin do WTO, oraz z orzecznictwem Organu Rozstrzygania Sporów.

(179)

Zgodnie ze swoimi uwagami w motywie 146 Komisja odrzuciła twierdzenie przedsiębiorstwa ZTT dotyczące domniemanej ogólnej niezgodności z porozumieniami WTO konstruowania przez Komisję wartości normalnej na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży lub wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju. W tym samym motywie Komisja odniosła się do kwestii istotności sprawy UE - Biodiesel i ustaleń Organu Apelacyjnego w tym zakresie dla niniejszego dochodzenia. W odniesieniu do zobowiązań wynikających z sekcji 15 Protokołu przystąpienia Chin do WTO Komisja przypomina, że w postępowaniach antydumpingowych dotyczących produktów z Chin przy określaniu wartości normalnej nadal mają zastosowanie części sekcji 15 Protokołu, które nie wygasły, zarówno w odniesieniu do normy gospodarki rynkowej, jak i w odniesieniu do stosowania metodyki, która nie jest oparta na ścisłym porównaniu z chińskimi cenami lub kosztami. Z tych wszystkich powodów powyższe argumenty zostały odrzucone.

(180)

Przedsiębiorstwo ZTT argumentowało również, że w sektorze przewodów światłowodowych nie dochodzi do zakłóceń, a tego rodzaju zakłócenia można stwierdzić co najwyżej jedynie w przypadku niektórych materiałów wykorzystywanych na tym rynku. Celem uzasadnienia powyższego twierdzenia przedsiębiorstwo ZTT wyjaśniło, że: sprawozdanie, do którego odnosi się skarga, nie zawiera konkretnego ani szczegółowego omówienia sektora przewodów światłowodowych; nie można stwierdzić, że w przypadku wszystkich wykorzystywanych materiałów dochodzi do zakłóceń ani że dochodzi do nich na samym rynku przewodów światłowodowych; skarżący nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie twierdzenia dotyczącego obecności przedstawicieli państwa w chińskich przedsiębiorstwach, którzy mieliby wywierać wpływ na ceny lub koszty na rynku przewodów światłowodowych, a w skardze zawarto wyłącznie ogólny opis Chin jako socjalistycznej gospodarki rynkowej; przedsiębiorstwa obecne na rynku przewodów światłowodowych nie podlegają kontroli państwa, nawet jeżeli to ostatnie może posiadać w nich udziały (przy czym w każdym przypadku większość udziałów należy do sektora prywatnego), a także nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących na to, aby posiadanie udziałów przez państwo dotyczyło większości rynku przewodów światłowodowych w Chinach ani - tym samym - aby na całym rynku dochodziło do zakłóceń.

(181)

Do ogólnego twierdzenia dotyczącego braku konkretnych dowodów w skardze w odniesieniu do sektora przewodów światłowodowych Komisja odniosła się już w motywach 152 i 154. Zgodnie z art. 5 ust. 9 rozporządzenia podstawowego materiał dowodowy, który potwierdza, że w sektorze przewodów światłowodowych w ChRL co najmniej częściowo dochodzi do znaczących zakłóceń, przedstawiony przez skarżących spełniających kryteria określone w art. 2, ust. 6a, lit. b), był wystarczający do wszczęcia postępowania na podstawie tego przepisu. Ściślej mówiąc, istnienie znaczących zakłóceń dających podstawy do zastosowania przepisów art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie jest w żaden sposób powiązane z tym, czy w sprawozdaniu zamieszczono rozdział poświęcony sektorowi lub informacje na temat konkretnego rynku, w którym lub na którym wytwarza się produkt objęty postępowaniem. W tym zakresie, jak wykazano w sekcjach 3.1.1.2-3.1.1.9, w toku wyżej wymienionego dochodzenia Komisja ustaliła istnienie znaczących zakłóceń w sektorze przewodów światłowodowych oraz w sektorach powiązanych materiałów. Zastosowanie kosztów krajowych przy konstruowaniu wartości normalnej jest dozwolone na podstawie art. 2, ust. 6a, lit. a) wyłącznie wówczas, gdy w toku dochodzenia wyraźnie ustalono, że koszty te nie są zakłócone. W odniesieniu do powyższego nie istniały żadne dowody świadczące o tym, że czynniki produkcji poszczególnych producentów eksportujących były niezniekształcone. Wobec tego dotyczący tej kwestii argument przedsiębiorstwa ZTT został odrzucony.

(182)

Jeżeli chodzi o twierdzenie przedsiębiorstwa ZTT dotyczące sprawowania przez państwo kontroli nad producentami przewodów światłowodowych, Komisja znalazła dowody na istnienie takiej kontroli, których opis znajduje się w sekcji 3.1.1.3. Komisja przypomina, że posiadanie przez państwo większości udziałów nie jest warunkiem koniecznym sprawowania przez nie skutecznej kontroli. Ogólnie rzecz biorąc, w sekcjach 3.1.1.3 -3.1.1.5 Komisja ustaliła, że rynek przewodów światłowodowych (zarówno jeżeli chodzi o producentów przewodów światłowodowych, jak i producentów materiałów wykorzystywanych do ich produkcji) jest w znacznej mierze obsługiwany przez przedsiębiorstwa będące własnością władz ChRL lub będące pod kontrolą lub politycznym nadzorem tych władz, lub też działające zgodnie ze wskazówkami tych władz. W związku z tym powyższy argument podniesiony w tej kwestii przez przedsiębiorstwo ZTT został odrzucony.

(183)

Przedsiębiorstwo ZTT twierdziło również, że dowody skarżącego dotyczące polityki publicznej lub działań publicznych, które faworyzują krajowych dostawców przewodów światłowodowych lub w inny sposób wpływają na działanie mechanizmów rynkowych w sektorze tych przewodów, są związane z sektorami niższego szczebla, a nie z rynkiem przewodów światłowodowych wyższego szczebla. Jeżeli chodzi o zawarte w skardze odniesienia do zakłóceń w przypadku materiałów, przedsiębiorstwo utrzymywało, że dowody były "marne", oraz wskazało na niejasności dotyczące tego, czy "włókna o wysokiej wydajności", których produkcję zalecano w 13. planie pięcioletnim były światłowodami, (lub tego, na czym polegało wsparcie w ramach planu) lub na brak informacji w odniesieniu do włókien aramidowych na wskazanej stronie sprawozdania. Dodatkowo przedsiębiorstwo ZTT skomentowało twierdzenia skarżącego dotyczące uwzględnionych w sprawozdaniu dowodów związanych ze wsparciem udzielonym w przypadku włókien szklanych, wyjaśniając, że te ostatnie stanowią zupełnie inne sektor i rynek niż światłowody i przewody światłowodowe, przez co zarzut ten był bez znaczenia dla oceny produktu objętego postępowaniem, podczas gdy nie wykazano również, jakiego rodzaju wsparcie miało zostać udzielone i na czym polegało zakłócenie rynku.

(184)

Do kwestii wystarczającego charakteru dowodów przedstawionych w skardze odniesiono się już wyżej, w motywie 181. W swoim dochodzeniu Komisja ustaliła, że ponieważ przewody światłowodowe są jedną z kluczowych części składowych sieci światłowodowych, sektor tych przewodów jest ściśle powiązany z rozwojem tych sieci oraz zależny od ich rozwoju, wobec czego jest on w równym stopniu narażony na konsekwencje związane z polityką państwową i powiązanymi z nią dokumentami programowymi regulującymi rozwój sieci internetowych oraz na konsekwencje nadrzędnych polityk dotyczących technologii, aplikacji i usług opartych na internecie, które to polityki szczegółowo opisano w motywach 107 i 108. Wyżej wspomniane dokumenty programowe dały państwu możliwość ingerowania za pomocą różnych środków w mechanizmy rynkowe w wielu obszarach i na wielu rynkach, gdzie wykorzystuje się sieci światłowodowe, a więc i omawiane przewody. Wobec tego ustalenia Komisji potwierdziły, że ChRL stosuje politykę lub działania publiczne wpływające na działanie mechanizmów rynkowych w sektorze przewodów światłowodowych. Niezależnie od tego ustalenia Komisja stwierdziła również, że na sektor przewodów światłowodowych wpływ miały także inne rodzaje znaczących zakłóceń opisane w sekcjach 3.1.1.3, 3.1.1.4 i 3.1.1.6-3.1.1.8. Argument przedsiębiorstwa ZTT został zatem odrzucony.

(185)

W odniesieniu do twierdzeń dotyczących niejasnego charakteru dowodów zawartych w sprawozdaniu i przywołanych w skardze Komisja ustaliła w toku dochodzenia, że co najmniej jeden z materiałów wykorzystywanych do produkcji przewodów światłowodowych - aramid - jest zdefiniowany jako "włókno o wysokiej wydajności" w co najmniej jednym dokumencie programowym. Jeżeli chodzi o wsparcie przewidziane dla tego produktu w ramach 13. planu pięcioletniego, w swoim sprawozdaniu Komisja ustaliła, że środki wsparcia są nieodłącznym elementem towarzyszącym dokumentom ChRL dotyczącym planowania, w szczególności w przypadku 13. planu pięcioletniego na poziomie centralnym (114). Komisja potwierdziła również - w tym w oparciu o dowody zawarte w sprawozdaniu - że aramid był przedmiotem różnych dokumentów dotyczących planowania polityki (zob. motyw 114). W kwestii odniesień skarżącego zawartych w materiale dowodowym uwzględnionym w sprawozdaniu i dotyczących włókien szklanych Komisja zauważa, że włókna te można wykorzystywać jako materiał do produkcji przewodów światłowodowych, a zatem takie odniesienie było istotne dla wszczęcia dochodzenia. Jeżeli chodzi o związane z tym zakłócenie, swoje ustalenia Komisja opisała w motywie 118. Z tego względu powyższy argument został odrzucony.

(186)

Ponadto w odniesieniu do stosowania lub niewłaściwego egzekwowania przepisów prawa upadłościowego, prawa spółek lub prawa rzeczowego na rynkach przewodów światłowodowych przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło, że nie przedstawiono żadnych dowodów oraz że odpowiednie ustalenia zawarte w rozporządzeniu w sprawie materiałów z włókna szklanego dotyczyły innego rynku. Przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło również, że - podobnie jak w wyżej omówionym przypadku - przedstawiono jedynie ogólne dowody dotyczące zakłóceń w kosztach wynagrodzeń, co nie dowodzi, że rynek pracy był w przypadku przewodów światłowodowych zakłócony.

(187)

Jak wyjaśniono w motywie 163, ustalenia Komisji poczynione w toku dochodzenia w sprawie materiałów z włókna szklanego, do których przedsiębiorstwo ZTT odnosi się w kontekście skargi, były oparte na dowodach zawartych w sprawozdaniu mających znaczenie dla wszystkich sektorów przemysłu w ChRL, a zatem odniesienia do tych ustaleń przez skarżącego były uzasadnione. W każdym przypadku wskutek przeprowadzonego dochodzenia Komisja stwierdziła w sekcji 3.1.1.6, że w sektorze przewodów światłowodowych dochodziło - lub potencjalnie dochodziło - do dyskryminującego stosowania lub niedostatecznego egzekwowania prawa upadłościowego i rzeczowego, również w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem. Podobnie w odniesieniu do kosztów wynagrodzeń skarżący odniósł się do dowodów zawartych w sprawozdaniu, które dotyczą całej struktury przemysłowej w ChRL, a zatem są istotne dla rynku przewodów światłowodowych. W każdym razie Komisja ustaliła również w swoim dochodzeniu, co szczegółowo opisano w sekcji 3.1.1.7, że zakłócenia kosztów wynagrodzeń wpływają na sektor przewodów światłowodowych zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio. Argument przedsiębiorstwa ZTT został zatem odrzucony.

(188)

W odniesieniu do zawartych w skardze odniesień do dotacji przedsiębiorstwo ZTT twierdziło, że nie jest prawdą, jakoby służyły one realizacji celów polityki publicznej lub były przyznawane w celu zagwarantowania, że przedsiębiorstwa nie będą działać niezależnie od państwa.

(189)

Komisja jest zdania, że skarżący przedstawił wystarczające dowody na to, że poszczególne dotacje wydawały się związane z realizacją celów polityki (np. takich jak uprzemysłowienie, rozwój technologii lub transformacja przemysłowa), który to dowód zdaniem Komisji wskazywał na możliwe istnienie pewnego rodzaju zakłócenia spowodowanego przez państwo i był wystarczający jako jeden z elementów uzasadniających wszczęcie dochodzenia na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. W związku z powyższym Komisja odrzuciła ten argument.

(190)

Jeżeli chodzi o zakłócenia w odniesieniu do surowców, przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło, że jest przedsiębiorstwem całkowicie zintegrowanym pionowo, a zatem jego materiały są pozyskiwane przez powiązane przedsiębiorstwa, i istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, aby jego ceny były zniekształcone przez rynki wyższego szczebla. Przedsiębiorstwo ZTT twierdziło również, że przekazało odpowiednie informacje dotyczące produkcji materiałów wyższego szczebla przez przedsiębiorstwa powiązane. Zdaniem przedsiębiorstwa ZTT nie przedstawiono dowodów na to, że rynek przewodów światłowodowych był sam w sobie zniekształcony, a zatem nie było dowodów na to, że koszty przedsiębiorstwa ZTT były zniekształcone. Przedsiębiorstwo ZTT wskazało również, że te z jego kosztów, w których przypadku nie wykazano zniekształcenia, należało wykorzystać przy konstruowaniu wartości normalnej.

(191)

Jak stwierdzono powyżej, w szczególności w motywie 181, Komisja uznała dowody zawarte w dokumentacji za wystarczające do wszczęcia dochodzenia. W wyniku dochodzenia Komisja ustaliła, że nie tylko przedsiębiorstwa działające w sektorze przewodów światłowodowych, lecz również - jak wskazano w motywie 155 - producenci surowców wykorzystywanych przez producentów przewodów światłowodowych w ChRL oraz producenci podstawowych materiałów do produkcji tych surowców na wyższym szczeblu zostali dotknięci różnego rodzaju znaczącymi zakłóceniami międzysektorowymi opisanymi w sekcjach 3.1.1.2-3.1.1.9. Nawet jeżeli przedsiębiorstwo ZTT pozyskiwałoby swoje materiały od przedsiębiorstw powiązanych, takie produkujące materiały przedsiębiorstwa również podlegają - podobnie jak przedsiębiorstwo ZTT - zakłóceniom opisanym w przywołanych sekcjach. W informacjach przedstawionych przez przedsiębiorstwo ZTT nie znalazły się dokładne ani odpowiednie dowody potwierdzające, że którekolwiek z jego kosztów można z całą pewnością uznać za niezniekształcone na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Argument ten został zatem odrzucony.

(192)

Ponadto przedsiębiorstwo ZTT stwierdziło, że gdyby Komisja uznała, że państwo dokonało ingerencji, aby pomóc w upowszechnieniu szybkich sieci szerokopasmowych poprzez wsparcie dla rynku przewodów światłowodowych lub rynku materiałów do ich produkcji (w szczególności poprzez dotacje), ingerencja ta usunęła niedoskonałość rynku i przyczyniła się do powstania pozytywnych efektów zewnętrznych, w związku z czym nie należy jej uznawać za istotną ingerencję, a związanych z nią zakłóceń nie można uznać za znaczące.

(193)

Zgodnie z wyjaśnieniem Komisji przedstawionym w motywie 172 kwestia, czy ingerencja państwa koryguje niedoskonałość rynku, jest bez znaczenia dla stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Każda ingerencja państwa, która prowadziłaby lub mogłaby prowadzić do zakłócenia na rynku odpowiadającego definicji "znaczącego zakłócenia" zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b), podlega ocenie na podstawie tego artykułu. W związku z powyższym Komisja odrzuciła argument przedsiębiorstwa ZTT.

(194)

Po ostatecznym ujawnieniu kilka zainteresowanych stron przedstawiło uwagi dotyczące stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, powtarzając w znacznym stopniu swoje wcześniejsze uwagi.

(195)

Po pierwsze, rząd ChRL stwierdził, że sprawozdanie zawiera błędy, a decyzje podjęte na jego podstawie nie mają podstaw faktycznych i prawnych. W szczególności rząd ChRL twierdził, że sprawozdanie nie jest tym, co w przepisach UE określa się mianem "sprawozdania". Istnieją zatem wątpliwości, czy sprawozdanie może stanowić oficjalne stanowisko Komisji. Jeśli chodzi o fakty, zdaniem rządu ChRL sprawozdanie jest niereprezentatywne, jednostronne i oderwane od rzeczywistości. Ponadto fakt, że Komisja wydała sprawozdania krajowe tylko w odniesieniu do kilku wybranych państw, budzi obawy co do zasady największego uprzywilejowania. Co więcej, opieranie się przez Komisję na dowodach zawartych w sprawozdaniu jest, w opinii rządu ChRL, niezgodne z duchem sprawiedliwego i uczciwego prawa, ponieważ w rzeczywistości sprowadza się do osądzenia sprawy przed procesem.

(196)

Po drugie, rząd ChRL twierdził, że konstruowanie wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest niezgodne z porozumieniem antydumpingowym, w szczególności z art. 2.2 tego porozumienia, który zawiera wyczerpujący wykaz sytuacji, w których można skonstruować wartość normalną, przy czym "znaczące zakłócenia" nie są wymienione wśród takich sytuacji. Ponadto wykorzystanie danych od odpowiedniego reprezentatywnego kraju jest, według rządu ChRL, niezgodne z art. VI.1 lit. b) Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu i art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego, które wymagają wykorzystania kosztów produkcji w kraju pochodzenia przy konstruowaniu wartości normalnej.

(197)

Po trzecie, rząd ChRL stwierdził, że praktyki dochodzeniowe Komisji na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego są niezgodne z zasadami WTO, ponieważ Komisja, naruszając art. 2.2.1.1 porozumienia antydumpingowego, pominęła rejestry chińskiego producenta, nie ustalając, czy rejestry te są zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości w Chinach. W związku z tym rząd ChRL nie zgadza się z odpowiedzią udzieloną wcześniej przez Komisję (zob. motywy 146 i 168).

(198)

Po czwarte, rząd ChRL twierdzi, że Komisja powinna być konsekwentna i w pełni zbadać, czy w reprezentatywnym kraju występują tzw. zakłócenia na rynku. Łatwe przyjmowanie danych od reprezentatywnego kraju bez takiej oceny stanowi "podwójne standardy". To samo dotyczy, zdaniem rządu ChRL, oceny cen i kosztów przemysłu Unii. Po piąte, rząd ChRL zauważył, że w UE występują powszechne zakłócenia na rynku, takie jak wytyczne władz, uwzględnianie kwestii społecznych przez banki komercyjne, zwolnienia od podatku, wsparcie finansowe lub ratowanie gospodarki.

(199)

W odniesieniu do pierwszego argumentu dotyczącego sprawozdania Komisja bardzo szczegółowo omówiła zasadę największego uprzywilejowania w motywie 170 powyżej. Podobnie w motywie 174 odniesiono się do uwag dotyczących błędnego stanu faktycznego sprawozdania. W tym samym motywie odniesiono się również do argumentu dotyczącego bezstronności Komisji. Jeżeli chodzi o status sprawozdania w przepisach UE, Komisja przypomniała, że w art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego nie określono szczególnego formatu sprawozdań dotyczących znaczących zakłóceń ani nie zdefiniowano kanału publikacji. Komisja przypomniała, że sprawozdanie jest dokumentem technicznym opartym na faktach, stosowanym wyłącznie w kontekście dochodzeń w sprawie ochrony handlu. Sprawozdanie zostało zatem odpowiednio wydane jako dokument roboczy służb Komisji, ponieważ ma charakter czysto opisowy i nie wyraża żadnych poglądów politycznych, preferencji ani osądów. Nie ma to wpływu na jego treść, a mianowicie na obiektywne źródła informacji dotyczących istnienia znaczących zakłóceń w chińskiej gospodarce, istotnych dla celów stosowania art. 2 ust. 6a lit. c) rozporządzenia podstawowego. W odniesieniu do drugiego i trzeciego argumentu dotyczącego domniemanej niezgodności art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego z przepisami WTO Komisja zauważyła, że rząd ChRL nie przedstawił żadnych nowych dowodów, z wyjątkiem odesłania do sprawozdania AB w sprawie UE - Biodiesel oraz do sprawozdania zespołu orzekającego w sprawie UE - dostosowanie kosztów. Argumenty te zostały już jednak w wystarczającym stopniu omówione w motywach 146 i 168. Czwarty argument dotyczący oceny danych z państw trzecich został już omówiony w motywie 171 powyżej. Jeżeli chodzi o piąty argument dotyczący domniemanych zakłóceń na rynku UE, Komisja zauważyła, że w motywie 170 wyjaśniono już szczegółowo, dlaczego takie obawy nie są istotne w kontekście obecnego dochodzenia. W związku z tym Komisja odrzuciła argumenty rządu ChRL.

(200)

Grupa ZTT, po pierwsze, powtórzyła swój pogląd, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest niezgodny z porozumieniami WTO i stwierdziła, że ponieważ odpowiedź Komisji na jej wcześniejsze argumenty nie zawiera jasnego uzasadnienia, w szczególności nie wskazuje podstawy prawnej w porozumieniach WTO (zob. motyw 146). W związku z tym ujawnienie informacji nie spełnia, zdaniem grupy ZTT, norm prawnych dotyczących odpowiedniego uzasadnienia decyzji Komisji. Po drugie, grupa ZTT stwierdziła, iż nie udowodniono, że grupa podlega znaczącym zakłóceniom, ponieważ, z jednej strony, zwykła działalność polityczna partii w ramach przedsiębiorstwa lub członkostwo kierownictwa przedsiębiorstwa w KPCh nie wskazują na bezpośredni wpływ KPCh na grupę, a z drugiej strony, grupa ZTT, jako przedsiębiorstwo prywatne i notowane na giełdzie, podlega zorientowanemu na rynek ładowi korporacyjnemu i wymogom związanym z notowaniem na giełdzie. W związku z tym grupa ZTT zauważyła, że istnienie interwencji państwa nie jest równoznaczne ze znaczącymi zakłóceniami, ponieważ interwencja rządowa może również służyć skorygowaniu niedoskonałości rynku, np. w sektorze łączności szerokopasmowej, w którym produkt objęty dochodzeniem jest powszechnie stosowany.

(201)

Komisja obszernie omówiła kwestię zgodności art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego z przepisami WTO w motywach 146 i 179 oraz 168. W szczególności Komisja wyjaśniła, że chociaż orzecznictwo WTO, do którego odwołuje się grupa ZTT, nie odnosi się do stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, to w każdym przypadku orzecznictwo to zezwala na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych, gdy takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. Jeżeli chodzi o argument grupy ZTT dotyczący braku znaczących zakłóceń w sektorze przewodów światłowodowych, Komisja zauważyła, że kwestie te zostały już szczegółowo omówione w motywach 154 i 181. Chociaż z uwag grupy ZTT nie wynika całkowicie jasno, czy sugeruje ona sama, że sektor łączności szerokopasmowej w Chinach charakteryzuje się niedoskonałościami rynku, jej ogólne uwagi, niepoparte dowodami, że działalność KPCh w przedsiębiorstwie nie wskazuje na wpływ partii lub że interwencje państwa nie są równoznaczne ze znaczącymi zakłóceniami, nie mogą zmienić wniosków Komisji opartych na badaniu różnych elementów wskazujących na istnienie znaczących zakłóceń w sektorze, jak wykazano w sekcjach 3.3.1.2 do 3.3.1.9. W związku z tym Komisja odrzuciła argumenty przedstawione przez grupę ZTT.

(202)

CCCME powtórzyła swój pogląd, że art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest niezgodny z porozumieniem antydumpingowym W szczególności CCCME zauważyła, że według Komisji prawo WTO, zgodnie z wykładnią Organu Apelacyjnego w sprawie UE-Biodiesel, zezwala na wykorzystanie danych z państwa trzeciego, odpowiednio dostosowanych, jeżeli takie dostosowanie jest konieczne i uzasadnione. CCCME wskazała jednak, że metodyka na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego nie jest wyraźnie powiązana z przepisami art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które były przedmiotem sprawy DS473. Ponadto CCCME stwierdziła, że Komisja nie wyjaśniła, w jaki sposób art. 2 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia podstawowego jest zgodny z art. 2.2 porozumienia antydumpingowego.

(203)

Komisja zgadza się z CCCME, że metodyka stosowana zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego rzeczywiście nie jest wyraźnie powiązana z przepisami art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, jak już wskazano w motywie 146. W każdym razie Komisja zauważyła, że warunki stosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego oraz istota odpowiedniej oceny różnią się od tych stosowanych na podstawie art. 2 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Argument dotyczący zgodności tego ostatniego przepisu z WTO nie jest zatem istotny w obecnym dochodzeniu. W związku z powyższym Komisja odrzuciła argumenty CCCME.

(204)

FTT, odnosząc się również wyraźnie do uwag CCCME, stwierdziła, że zarzuty dotyczące zakłóceń na rynku nie są uzasadnione. W opinii FTT, zamiast opierać się na dowodach rzeczowych, skarżący jedynie przytacza wcześniejsze ustalenia Komisji i odnosi się do sprawozdania, które z kolei dotyczy struktur rynkowych i gospodarczych Chin "w szerszym zakresie", bez konkretnych dowodów dotyczących sektora przewodów światłowodowych. FTT nie dostrzega zatem, w jaki sposób elementy takie jak własność państwowa, struktura przemysłu chemicznego, cele polityczne lub rola KPCh w przedsiębiorstwie dowiodły, że działalność handlowa sektora przewodów światłowodowych jest zakłócona.

(205)

Argumenty FTT są bezzasadne. Jak już wyjaśniono w motywie 152, sprawozdanie nie jest niekonkretne i nie dotyczy struktury gospodarczej Chin w "szerszym zakresie", lecz opisuje różne rodzaje zakłóceń, o charakterze przekrojowym, występujące w całej gospodarce chińskiej i wpływające na ceny lub surowce oraz koszty produkcji produktu objętego postępowaniem. Komisja zwróciła ponadto uwagę, że sprawozdanie jest jedynym źródłem dowodów wykorzystywanym przez Komisję przy podejmowaniu decyzji co do istnienia znaczących zakłóceń. Dodatkowe elementy dowodowe wykorzystywane przez Komisję oraz wnioski, do jakich Komisja doszła na podstawie tych dowodów, opisano w sekcjach 3.3.1.2-3.3.1.9. W związku z powyższym, choć elementy, o których mówi FTT, takie jak własność państwowa czy rola KPCh w przedsiębiorstwach, należą do istotnych czynników wskazujących na znaczące zakłócenia, ogólne ustalenia Komisji co do istnienia znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego opierają się na znacznie szerszym zakresie dowodów. W związku z tym Komisja odrzuciła argumenty FTT.

(206)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(207)

Jak wyjaśniono w motywach 209 i 210, Komisja wydała dwie noty w odniesieniu do akt dotyczących źródeł do celów określenia wartości normalnej: W notach tych opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów, a ponadto odniesiono się do uwag otrzymanych przez strony na temat tych elementów i odpowiednich źródeł. W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja poinformowała zainteresowane strony o zamiarze rozważenia wykorzystania Argentyny jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w niniejszej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(208)

W sekcji 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wskazała Turcję, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jako potencjalny reprezentatywny kraj do celów ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia. Komisja stwierdziła ponadto, że rozważy możliwość wykorzystania innych odpowiednich reprezentatywnych krajów zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(209)

W dniu 19 listopada 2020 r. Komisja poinformowała w nocie ("pierwsza nota") zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej. W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, energia i siła robocza, wykorzystywanych w produkcji przewodów światłowodowych. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja określiła sześć potencjalnych reprezentatywnych krajów, mianowicie Kolumbię, Malezję, Serbię, Republikę Południowej Afryki, Tajlandię i Turcję, i uznała Turcję za najbardziej odpowiedni reprezentatywny kraj. Komisja otrzymała uwagi dotyczące pierwszej noty od przedsiębiorstwa Connect Com, CCCME oraz grupy ZTT. Uwagi te szczegółowo przeanalizowano w motywach 226-237.

(210)

W dniu 12 marca 2021 r. Komisja poinformowała w drugiej nocie ("druga nota") zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej, z wykorzystaniem Argentyny jako reprezentatywnego kraju. Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że określi koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne ("koszty SG&A") oraz zyski na podstawie informacji dostępnych dla właściwego przedsiębiorstwa Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A. w reprezentatywnym kraju. W drugiej nocie odniesiono się również do otrzymanych uwag dotyczących pierwszej noty. Uwagi dotyczące drugiej noty otrzymano od przedsiębiorstwa Connect Com, CCCME oraz grupy ZTT. Uwagi te szczegółowo przeanalizowano w motywach 247-292.

(211)

W pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja wskazała Kolumbię, Malezję, Serbię, Republikę Południowej Afryki, Tajlandię i Turcję jako państwa o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do Chin, tzn. że wszystkie one są sklasyfikowane przez Bank Światowy jako państwa "o wyższym średnim dochodzie" na podstawie dochodu narodowego brutto, w których zgodnie z dostępnymi danymi odbywała się produkcja produktu objętego postępowaniem. Uwagi od przedsiębiorstwa Connect Com wpłynęły w dniu 30 listopada 2020 r., a uwagi od CCCME i grupy ZTT w dniu 3 grudnia 2020 r. (przedłużony termin).

(212)

Przedsiębiorstwo Connect Com argumentowało, że Komisja powinna rozważyć Meksyk, Rosję i Kazachstan jako możliwe reprezentatywne kraje. Komisja nie znalazła jednak żadnego producenta przewodów światłowodowych w tych krajach, którego informacje finansowe byłyby łatwo dostępne, wobec czego nie przeprowadziła dalszej ich oceny.

(213)

Grupa ZTT stwierdziła, że w gospodarce tureckiej występują znaczące zakłócenia, w szczególności na rynku energii oraz na rynkach elektroniki i optyki, i odniosła się w tym względzie do dokumentu roboczego służb Komisji "Sprawozdanie w sprawie Turcji z 2020 r." (116). Biorąc pod uwagę wniosek zawarty poniżej w motywie 294, dotyczący wyboru Argentyny jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju, argument ten stał się bezprzedmiotowy.

(214)

Grupa ZTT twierdziła, że dochód narodowy brutto ("DNB") nie jest odpowiednim wskaźnikiem do celów oceny poziomu rozwoju gospodarczego państwa, ponieważ za pomocą DNB na mieszkańca nie da się odpowiednio podsumować poziomu rozwoju danego państwa ani zmierzyć dobrobytu, oraz że produkt krajowy brutto ("PKB") na mieszkańca jest dużo bardziej adekwatny. Grupa ZTT zauważyła również, że poziom rozwoju gospodarczego Malezji jest bardziej zbliżony do poziomu Chin niż poziom Turcji, jeżeli wziąć pod uwagę PKB na mieszkańca, wobec czego poziom rozwoju Malezji jest bardziej zbliżony do poziomu Chin niż poziom Turcji. Grupa ZTT stwierdziła, że w takiej analizie należy wziąć pod uwagę również produktywność, oraz że mimo iż w obu tych państwach produktywność jest wyższa niż w Chinach, Malezja jest bardziej zbliżona gospodarczo niż Turcja. Grupa ZTT zauważyła, że również na podstawie wskaźnika rozwoju społecznego ONZ (który łączy w sobie różne sposoby pomiaru poziomu rozwoju, na przykład dotyczące średniego trwania życia, lat edukacji i DNB na mieszkańca, przy czym im wyższy wskaźnik, tym wyższy poziom rozwoju) Malezja jest bardziej zbliżona do Chin pod względem poziomu rozwoju niż Turcja. Ponadto grupa ZTT zauważyła, że w oparciu o współczynnik Giniego (miara nierówności, która waha się od 0 do 100, przy czym nierówność rośnie wraz ze wzrostem wskaźnika) Malezja jest bardziej zbliżona Chin pod względem poziomu nierówności niż Turcja.

(215)

Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że Komisja powinna również wziąć pod uwagę warunki produkcji w sektorze - zważywszy, że w przeciwieństwie do Turcji Chiny dysponują wysoce zaawansowanymi technologiami - jak również liczbę przedsiębiorstw działających na rynku.

(216)

Przy konstruowaniu wartości normalnej w przypadku państw, w których występują znaczące zakłócenia, w art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego określono, że Komisja może wykorzystać reprezentatywny kraj o poziomie rozwoju gospodarczego podobnym do poziomu państwa wywozu. W celu określenia, które państwa w danym przypadku są na podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co państwo wywozu, Komisja wykorzystuje państwa sklasyfikowane przez Bank Światowy w tej samej kategorii dochodów. Na potrzeby takiego określenia Komisja kieruje się swobodnym uznaniem w interpretowaniu i stosowaniu rozporządzenia podstawowego, co wielokrotnie potwierdzał Trybunał Sprawiedliwości, w okolicznościach, w których Komisji przyznano takie uprawnienia (117). Komisja jest zdania, że taka klasyfikacja umożliwia pozyskanie wystarczającej liczby potencjalnie odpowiednich krajów o podobnym poziomie rozwoju do celów dokonania wyboru właściwego reprezentatywnego kraju zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, zapewniając jednocześnie spójny i obiektywny zbiór państw.

(217)

Rozporządzenie podstawowe nie zawiera wymogu, aby reprezentatywny kraj był najbliższy państwu wywozu pod względem poziomu rozwoju gospodarczego, produktywności, średniego trwania życia, poziomu rozwoju, poziomu nierówności, warunków produkcji lub poziomu konkurencji. W związku z tym żaden z powyższych elementów nie ma znaczenia przy wyborze odpowiedniego reprezentatywnego kraju. W przedmiotowej sprawie właściwą kategorią Banku Światowego była kategoria krajów o wyższym średnim dochodzie, do której zaliczana jest ChRL. W związku z tym wszystkie państwa znajdujące się w tym wykazie i przeanalizowane w dwóch notach mają podobny poziom rozwoju gospodarczego do Chin i uznano, że spełniają one kryterium określone w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(218)

W pierwszej nocie Komisja wskazała, że w przypadku Kolumbii, Malezji, Serbii, Republiki Południowej Afryki, Tajlandii i Turcji dostępność danych publicznych wymaga dalszej weryfikacji, w szczególności w odniesieniu do publicznych danych finansowych producentów produktu objętego postępowaniem. Komisja zidentyfikowała jednego producenta przewodów światłowodowych w Kolumbii, czterech w Malezji, jednego w Serbii, dwóch w Republice Południowej Afryki, trzech w Tajlandii i czterech w Turcji, jak wyjaśniono w motywach 219-224.

(219)

Jeżeli chodzi o Kolumbię, łatwo dostępne dane finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Furukuwa Industrial Colombia SAS pochodzą z 2018 r. i w związku z tym nie można było ich uznać za odpowiednie dla okresu objętego dochodzeniem. Dostępne były bardziej aktualne dane dotyczące innych producentów w innych możliwych reprezentatywnych krajach, jak stwierdzono w motywie 238.

(220)

Jeżeli chodzi o Malezję, Komisja zidentyfikowała czterech producentów, których dane finansowe są łatwo dostępne, tj. przedsiębiorstwa Fujikura Federal Cables SDN BHD ("Fujikura"), Lite Kabel SDN BHD ("Lite Kabel"), Opcom Cables SDN BHD ("Opcom") oraz Tenaga Cable Industries SDN BHD ("Tenaga"). Łatwo dostępne dane finansowe dotyczące przedsiębiorstw Lite Kabel i Tenaga pochodziły z 2018 r., a dotyczące przedsiębiorstwa Opcom z pierwszego kwartału 2019 r., i w związku z tym nie można było ich uznać za odpowiednie dla okresu objętego dochodzeniem. W przypadku przedsiębiorstwa Fujikura łatwo dostępne dane finansowe dotyczyły 2019 r., jednak przedsiębiorstwo ponosiło straty.

(221)

Jeśli chodzi o Serbię, chociaż łatwo dostępne dane finansowe odnoszące się do przedsiębiorstwa Novkabel Doo Novi Sad dotyczyły 2019 r., przedsiębiorstwo ponosiło straty.

(222)

Jeśli chodzi o Republikę Południowej Afryki, Komisja zidentyfikowała dwóch producentów przewodów światłowodowych, tj. CBI-Electric Telecom Cables (PTY) LTD oraz Malesela Taihan Electric Cable (PTY) LTD. W przypadku tych przedsiębiorstw nie istniały jednak żadne łatwo dostępne dane finansowe.

(223)

Jeśli chodzi o Tajlandię, Komisja zidentyfikowała trzech producentów przewodów światłowodowych, tj. Futong Group Communication Technology (Thailand) Co Ltd ("Futong"), Siam Fiber Optics Co Ltd ("Siam Fiber") i Thai Fiber Optics Co Ltd ("Thai Fiber"), których dane finansowe za 2019 r. były łatwo dostępne. W 2019 r. przedsiębiorstwo Futong było rentowne, natomiast przedsiębiorstwa Siam Fiber i Thai Fiber ponosiły straty.

(224)

W przypadku Turcji Komisja zidentyfikowała czterech producentów przewodów światłowodowych, których dane finansowe były łatwo dostępne, tj. Cen Kablo Sanayi Ve Ticaret AS ("Cen Kablo"), Corning Optik Iletisim Sanayi Limited Sirketi ("Corning Optik"), ETK Kablo Sanayii Ve Ticaret AS ("ETK Kablo") oraz Turk Prysmian Kablo Ve Sistemleri AS ("Turk Prysmian"). Łatwo dostępne dane finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Cen Kablo i Corning Optik pochodziły z 2018 r., a przedsiębiorstwa ETK Kablo z 2017 r. W przypadku przedsiębiorstwa Turk Prysmian łatwo dostępne dane finansowe dotyczyły 2019 r. W 2019 r. przedsiębiorstwo odnotowało jednak niską marżę zysku, której nie uznano za "odpowiednią kwotę" w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) akapit ostatni rozporządzenia podstawowego.

(225)

Ponieważ dostępne były bardziej aktualne dane dotyczące innych producentów w innych możliwych reprezentatywnych krajach, jak stwierdzono w motywie 238, Kolumbii, Malezji i Turcji nie uznano na tym etapie za potencjalnie odpowiednie reprezentatywne kraje. W każdym razie Komisja odniosła się poniżej do argumentów dotyczących tych państw.

(226)

CCCME i grupa ZTT twierdziły, że producenci w możliwych reprezentatywnych krajach, których dane finansowe ujawniono w pierwszej nocie, wytwarzają i sprzedają zarówno produkt objęty postępowaniem, jak i inne produkty. CCCME i grupa ZTT twierdziły w szczególności, że zgodnie ze sprawozdaniem rocznym przedsiębiorstwa Turk Prysmian za 2019 r. przewody energetyczne stanowiły 89 % jego sprzedaży, a przewody telekomunikacyjne jedynie 11 %, a zatem nie byłoby ono dobrym źródłem danych finansowych dotyczących jego działalności w zakresie przewodów światłowodowych. Ponadto grupa ZTT twierdziła, że działalność przedsiębiorstwa Corning Optik również nie ogranicza się do produkcji przewodów światłowodowych.

(227)

W tym względzie Komisja zauważyła, że działalność tych przedsiębiorstw w dalszym ciągu polega na produkcji przewodów, w tym produktu objętego postępowaniem, a zatem dane finansowe tych przedsiębiorstw byłyby reprezentatywnym wskaźnikiem zastępczym wyników finansowych odnoszących się do produkcji przewodów światłowodowych w Turcji w 2019 r. Ponadto zastosowanie metodyki określonej w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego opiera się na łatwo dostępnych danych i możliwe, że dane publiczne nie są dostępne na najbardziej szczegółowym poziomie produktu objętego postępowaniem, lecz na poziomie bardziej zagregowanym. Argument ten nie może zatem zostać przyjęty.

(228)

Przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło, że ze względu na związek między producentem unijnym Prysmian a producentem tureckim Turk Prysmian koszty pośrednie, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zyski przedsiębiorstwa tureckiego byłyby niewiarygodne. Nie wyjaśniło jednak, dlaczego związek ten miałby spowodować, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk byłyby niewiarygodne, w związku z tym argument ten został odrzucony.

(229)

CCCME i grupa ZTT zauważyły, że kilku dużych tureckich producentów, takich jak Turk Prysmian i Corning Optik, dokonuje przywozu włókien optycznych od powiązanych z nimi przedsiębiorstw, a zatem takie powiązane ceny importowe nie mogą odzwierciedlać cen rynkowych. Z drugiej strony skarżący twierdził, że taka sytuacja nie ma miejsca. Ponieważ twierdzenie to nie zostało poparte dowodami, nie może zatem zostać przyjęte.

(230)

Grupa ZTT przedstawiła sprawozdania roczne dwóch producentów z Malezji, Opcom Cables za lata 2019 i 2020 oraz Lite za 2019 r., które były publicznie dostępne. Oba przedsiębiorstwa wskazano w pierwszej nocie jako producentów przewodów światłowodowych, jak stwierdzono w motywie 220. Grupa ZTT zaproponowała, aby w celu określenia reprezentatywnego kraju wykorzystać dostępność danych finansowych dotyczących tych dwóch malezyjskich producentów. Zauważyła, że oba malezyjskie przedsiębiorstwa nie były rentowne odpowiednio w latach 2019 i 2020, ale zasugerowała, że do tego wskaźnika można wykorzystać dane z innych lat, ponieważ Lite Kabel było rentowne w 2018 r.

(231)

Ponieważ oba malezyjskie przedsiębiorstwa były nierentowne odpowiednio w latach 2019 i 2020, ich dane nie mogły zostać wykorzystane, jako że nie stanowiły "odpowiedniej kwoty" w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) akapit ostatni rozporządzenia podstawowego. Jeśli chodzi o wykorzystanie danych za 2018 r., sprzed okresu objętego dochodzeniem, pierwszeństwo mają zawsze dane dotyczące okresu objętego dochodzeniem. W tym konkretnym przypadku w innym potencjalnym reprezentatywnym kraju dostępne są dane finansowe dotyczące okresu objętego dochodzeniem i dlatego nie ma powodu, aby odwoływać się do danych odnoszących się do innego okresu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(232)

CCCME argumentowała również, że w przypadku braku producenta w Malezji, który był rentowny w 2019 r. i którego informacje finansowe były łatwo dostępne, Komisja powinna wykorzystać dane producentów unijnych dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, tak jak uczyniła to w dochodzeniu w ramach przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych w odniesieniu do elektrod wolframowych z Chin (118).

(233)

Komisja zauważa, że w rozporządzeniu podstawowym pierwszeństwo przyznaje się danym pochodzącym z reprezentatywnego kraju mającego poziom rozwoju podobny do poziomu kraju wywozu, a zatem nie można przyjąć tego argumentu.

(234)

Grupa ZTT twierdziła, że w celu określenia wartości czynników produkcji Komisja nie powinna opierać się na bazie danych Global Trade Atlas ("GTA") (119), ale na danych statystycznych dotyczących przywozu przedstawionych przez chińskie organy celne lub krajową administrację celną w reprezentatywnym kraju, ponieważ rzekomo byłyby one bardziej wiarygodne niż dane zawarte w GTA.

(235)

Komisja zauważyła, że zainteresowane strony nie przedstawiły dowodów wskazujących, że baza danych GTA jest mniej wiarygodna niż oficjalne statystyki celne. W rzeczywistości Komisja zauważyła, że zgodnie z umowami dwustronnymi zawartymi przez GTA ze wszystkimi państwami objętymi umową źródłem danych GTA są oficjalne statystyki celne w państwie, którego dotyczy postępowanie. Komisja odnotowała również, że szereg organów administracji publicznej od dawna korzysta z GTA w celu uzyskania dostępu do statystyk celnych oraz że ta baza danych jest również powszechnie wykorzystywana przez podmioty prywatne do różnych celów i w różnych okolicznościach. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.

(236)

CCCME i grupa ZTT twierdziły, że duża część przywozu włókien optycznych objętych kodem towaru 9001 10 dokonywanego przez Turcję nie jest materiałem stosowanym do wytwarzania produktu objętego postępowaniem, takim jak włókna wielomodowe, a zatem cena importowa GTA stosowana przez Turcję nie może w sposób uzasadniony odzwierciedlać niezniekształconej ceny włókien jednomodowych. CCCME twierdziła również, że Komisja powinna wykorzystać Malezję jako możliwy reprezentatywny kraj, ponieważ udział włókien optycznych jednomodowych w przywozie w ramach kodu towarów 9001 10 z Malezji jest znacznie wyższy niż w przypadku Turcji, a zatem dane GTA dotyczące przywozu z Malezji są bardziej wiarygodne niż dane dotyczące Turcji. CCCME argumentowała ponadto, że w związku z faktem, iż Turcja dokonuje przywozu włókien optycznych głównie ze Stanów Zjednoczonych, a Malezja głównie z Indii, koszty dostawy miałyby mniejszy wpływ na dane dotyczące przywozu z Malezji.

(237)

W odniesieniu do argumentów dotyczących Malezji, a w szczególności reprezentatywności wartości przywozu włókien optycznych jednomodowych, biorąc pod uwagę wyższy udział tego materiału w ramach kodu towarów 9001 10 oraz mniejszy udział kosztów dostawy (w porównaniu z Turcją), Komisja zauważyła, że porównując przywóz poszczególnych materiałów w poszczególnych państwach, sprawdziła, czy przywóz do potencjalnych krajów był wystarczająco reprezentatywny. Ponadto po wybraniu odpowiedniego reprezentatywnego kraju Komisja stosuje bardziej szczegółowe kody towarów odnoszące się do poszczególnych państw, które wykraczają w miarę możliwości poza 6-cyfrowy poziom systemu zharmonizowanego, jak stwierdzono w motywie 318.

(238)

Ponieważ Komisja nie znalazła informacji dotyczących okresu objętego dochodzeniem na temat danych finansowych producentów prowadzących działalność w Kolumbii i Republice Południowej Afryki lub przynoszących zyski producentów w Malezji i Serbii, państw tych nie uznano za odpowiednie reprezentatywne kraje. Komisja przeprowadziła dodatkowe badania dotyczące potencjalnych odpowiednich reprezentatywnych krajów i, jak opisano w drugiej nocie, ustaliła jednego producenta przewodów światłowodowych w Argentynie (tj. Prysmian Energia Cables y Sistemas De Argentina S.A.), jednego w Brazylii (tj. Prysmian Cabos e Sistemas do Brasil S/A) i jednego dodatkowego producenta kabli zasilania w Tajlandii (tj. Venine Cable), którzy dysponowali łatwo dostępnymi informacjami finansowymi za 2019 r.

(239)

Komisja przeanalizowała również przywóz głównych czynników produkcji (takich jak włókno optyczne, polietylen o wysokiej i niskiej gęstości, drut stalowy platerowany aluminium, przędza z włókna szklanego, niskodymny bezhalogenowy materiał osłon, fosfatowany drut stalowy pokryty warstwą polietylenu oraz rury) do Argentyny, Brazylii, Tajlandii i Turcji.

(240)

W odniesieniu do wszystkich czynników produkcji w kontekście znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego wyłączono dane dotyczące przywozu z Chin do reprezentatywnego kraju. Ponadto wyłączono również dane dotyczące przywozu do reprezentatywnego kraju z państw niebędących członkami WTO wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2015/755 (120) (Azerbejdżan, Białoruś, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Turkmenistan, Uzbekistan), ponieważ ich cen nie uznano za ceny niezniekształcone.

(241)

Jeśli chodzi o Argentynę, połowę włókien optycznych stanowiących główny materiał przywożono z Chin na poziomie kodu sześciocyfrowego. Analiza na poziomie kodu ośmiocyfrowego wykazała jednak, że tylko w przypadku jednego z trzech odpowiednich kodów przywóz z Chin był znaczny (52 %). W związku z tym uznano, że reprezentatywność tego materiału do produkcji oraz jego wartość bazowa są całościowo odpowiednie. Pozostałe główne czynniki produkcji przywożono w znacznych ilościach z państw posiadających gospodarkę rynkową. W związku z tym uznano, że reprezentatywność niezniekształconego przywozu w Argentynie jest wysoka.

(242)

Jeśli chodzi o Brazylię, włókna optyczne przywożono głównie z Chin na poziomie kodu sześciocyfrowego. Ponadto na poziomie kodu ośmiocyfrowego przywóz włókien optycznych odbywał się w ramach trzech kodów, a w przypadku dwóch z nich prawie cały przywóz pochodził z Chin. W związku z tym reprezentatywność tego materiału oraz jego wartość bazową uznano za niewiarygodne. Ponadto Komisja zauważyła, że na poziomie kodu sześciocyfrowego 72 % przywozu drutu stalowego platerowanego aluminium wykorzystywanego w znacznych ilościach przez jednego producenta eksportującego do wytwarzania przewodów światłowodowych pochodzi z Chin. Na poziomie kodu ośmiocyfrowego ten czynnik produkcji przywożono w ramach dwóch kodów, a w przypadku obu tych kodów ponad 60 % przywozu pochodziło z Chin. W związku z tym reprezentatywność tego materiału oraz jego wartość bazową uznano za niewiarygodne, a ponieważ był to istotny materiał w procesie produkcji przewodów światłowodowych, ma on wpływ na znaczną część wartości normalnej. Ponadto 80 % przędzy z włókna szklanego przywożono głównie z Chin na poziomie kodu sześciocyfrowego. Na poziomie kodu ośmiocyfrowego ten czynnik produkcji przywożono w ramach dwóch kodów, a w przypadku obu tych kodów ponad 60 % przywozu pochodziło z Chin. W związku z powyższym uznano, że ogólna reprezentatywność niezniekształconego przywozu do Brazylii jest niska.

(243)

Jeśli chodzi o Tajlandię, podobnie jak w przypadku Brazylii, główny materiał, tj. włókna optyczne, był przywożony głównie z Chin. Tylko w przypadku 15 % całkowitego przywozu włókien optycznych pochodziło z innych źródeł, które były niezniekształcone (na poziomie kodu sześciocyfrowego). Ponadto na poziomie kodu ośmiocyfrowego włókna optyczne przywożono w ramach dwóch kodów, a w przypadku obu kodów ponad 70 % wielkości przywozu pochodziło z Chin. W związku z tym reprezentatywność tego materiału oraz jego wartość bazową uznano za niewiarygodne. Ponadto 96 % przędzy z włókna szklanego przywożono głównie z Chin na poziomie kodu sześciocyfrowego. Kod ten nie ma odpowiednika w postaci kodu ośmiocyfrowego. W związku z tym reprezentatywność tego materiału oraz jego wartość bazową uznano również za niewiarygodne. W związku z powyższym uznano, że ogólna reprezentatywność niezniekształconego przywozu w Tajlandii jest niska.

(244)

Jeśli chodzi o Turcję, jedynie dwa czynniki produkcji, których niewielkie ilości miały udział w kosztach produkcji przewodów światłowodowych, były przywożone w znacznych ilościach z Chin. W związku z tym reprezentatywność niezakłóconego przywozu w Turcji była wysoka.

(245)

W świetle powyższych ustaleń (motywy 224, 241-244) Komisja poinformowała zainteresowane strony drugą notą, że zamierza wykorzystać Argentynę jako odpowiedni reprezentatywny kraj oraz Prysmian Energia Cables Y Sistemas de Argentina S.A., zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, w celu uzyskania niezniekształconych cen lub wartości odniesienia na potrzeby obliczenia wartości normalnej.

(246)

Zainteresowane strony zaproszono do przedstawienia uwag na temat stosowności wyboru Argentyny jako reprezentatywnego kraju oraz Prysmian Energia Cables Y Sistemas de Argentina S.A. jako producenta w reprezentatywnym kraju. Uwagi otrzymano od przedsiębiorstwa Connect Com, CCCME oraz grupy ZTT.

(247)

Grupa ZTT powtórzyła swój argument, że DNB nie jest odpowiednim wskaźnikiem do oceny poziomu rozwoju gospodarczego kraju, ponieważ obejmuje on nie tylko dochód wytworzony w danym kraju, ale również dochód wygenerowany poza jego granicami, i stwierdziła, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie faktów, uwzględniając w ocenie podobieństwa rozwoju gospodarczego w odniesieniu do Chin jedynie kategorię dochodu Banku Światowego opartą na DNB na mieszkańca. Podobnie jak w przypadku Turcji, jak wyjaśniono w motywie 214, grupa ZTT twierdziła, że poziom rozwoju gospodarczego Malezji jest bliższy poziomowi rozwoju Chin niż poziomowi rozwoju Argentyny, mierzonemu na podstawie PKB na mieszkańca, poziomu wydajności i wskaźnika rozwoju społecznego ONZ, w związku z czym twierdzono, że Malezja jest lepszym reprezentatywnym krajem niż Argentyna.

(248)

Komisja nie zgadza się z twierdzeniem grupy ZTT, że popełniła oczywisty błąd, stosując DNB do oceny poziomu rozwoju gospodarczego możliwych reprezentatywnych krajów. Jak wyjaśniono szczegółowo w motywach 216 i 217, w celu określenia, które państwa w danym przypadku są na podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co państwo wywozu, Komisja wykorzystuje państwa sklasyfikowane przez Bank Światowy w tej samej kategorii dochodów. Rozporządzenie podstawowe nie zawiera żadnych dalszych wymogów dotyczących wyboru kraju o PKB na mieszkańca, poziomie wydajności lub wskaźniku rozwoju społecznego ONZ najbardziej zbliżonym do poziomu kraju wywozu. W przedmiotowej sprawie właściwą kategorią Banku Światowego, do której zaliczają się Chiny, była kategoria krajów o wyższym średnim dochodzie. W związku z tym zarówno Malezja, jak i Argentyna mają podobny poziom rozwoju gospodarczego jak Chiny i uznano, że spełniają kryterium określone w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. Odrzucono zatem argument, że Malezja jest bardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem niż Argentyna.

(249)

CCCME twierdziła, że kosztu surowców przywożonych przez chińskich producentów z rynków międzynarodowych nie należy uznać za zniekształcony i w związku z tym nie należy go zastępować.

(250)

Objętym próbą chińskim producentom eksportującym zapewniono możliwość przedstawienia argumentu, zgodnie z którym koszty ich (przywożonych) surowców nie uległy zniekształceniu zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Wraz ze swoimi argumentami musieli oni dostarczyć dowody potwierdzające (tj. kraj pochodzenia towarów, umowę kupna, faktury) w tym zakresie. Grupa ZTT stwierdziła, że żaden z jej zakupów materiałów i energii nie jest zniekształcony oraz że przywożone surowce w okresie objętym dochodzeniem sprzedawano po niezniekształconych cenach. Chociaż grupa ZTT wskazała te zakupy w wykazie zakupów materiałów w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.

(251)

Ponadto grupa FTT przedstawiła pewne elementy dowodów potwierdzających w odniesieniu do pięciu surowców, ale były one częściowe (obejmowały tylko kilka transakcji) i niespójne z innymi informacjami przedstawionymi w odpowiednim wykazie. Nie pozwoliło to Komisji na ocenę tego argumentu, który w związku z tym na tym etapie nie mógł zostać przyjęty.

(252)

CCCME twierdziła również, że ceny importowe z państw trzecich nie zastępują w sposób reprezentatywny cen krajowych przy obliczaniu wartości normalnej, ponieważ cena importowa może obejmować wyższe koszty dostawy niż koszty surowców kupowanych na rynku krajowym, co sztucznie zawyżyłoby koszty zastępowanego surowca, a Komisja nie mogła odpowiednio rozgraniczyć tych różnic w skutkach kosztowych.

(253)

Jak wyjaśniono w motywie 69, w niniejszym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest właściwe. W art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zaleca się korzystanie ze stosownych danych w odpowiednim reprezentatywnym kraju. Komisja stosuje ceny importowe GTA jako punkt wyjścia do obliczenia niezniekształconej ceny w reprezentatywnym kraju, do której dodaje odpowiednie należności celne przywozowe. Uznaje się to za ostrożne oszacowanie w celu skonstruowania odpowiedniego niezniekształconego wskaźnika zastępczego ceny rynkowej w reprezentatywnym kraju, biorąc pod uwagę, że oprócz tej wartości mogą zostać poniesione dodatkowe koszty, takie jak opłaty przywozowe i podatki inne niż należności celne przywozowe (takie jak podatek od wartości dodanej), w zależności od państwa, którego dotyczy postępowanie. Ponadto gdyby w przypadku przywozu nie wzięto pod uwagę wszystkich kosztów dostawy, cena wynikowa nie odzwierciedlałaby niezniekształconej ceny na rynku argentyńskim, lecz średnią cenę ex-works (przy sprzedaży na wywóz) w krajach, które sprzedają do Argentyny. Byłoby to sprzeczne z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, a zatem wniosek ten został odrzucony.

(254)

Wobec braku dowodów wykazujących, że wykorzystane dane i zastosowana metodyka nie odzwierciedlałyby w reprezentatywny sposób niezniekształconych kosztów poszczególnych materiałów do produkcji, Komisja odrzuciła ten argument.

(255)

CCCME twierdziła, że istnieją znaczne różnice w kosztach pracy i energii między różnymi krajami, a zatem ceny pracy i energii w państwach trzecich nie mogą być wykorzystane do określenia wartości normalnej.

(256)

Jak wyjaśniono w motywie 69, w niniejszym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest właściwe. W art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zaleca się korzystanie ze stosownych danych w odpowiednim reprezentatywnym kraju. Jak wyjaśniono w motywie 245, na tym etapie dochodzenia Komisja wybrała Argentynę jako reprezentatywny kraj. Z tego względu niezniekształcone koszty pracy i energii elektrycznej pochodzą z Argentyny, jak wyjaśniono w motywach 345 i 348.

(257)

CCCME zwróciła się do Komisji o wyjaśnienie standardu służącego do ustalania, czy rentowność przedsiębiorstwa w reprezentatywnym kraju jest niska czy wysoka.

(258)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a akapit ostatni rozporządzenia podstawowego konstruowana wartość normalna musi obejmować niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zyski. Jest to norma prawna stosowana przez Komisję podczas oceny służącej ustaleniu, czy poziom zysku jest niski czy wysoki. Zgodnie ze wspomnianym artykułem zysk ten musi być odpowiedni (rozsądny). Przy ustalaniu odpowiednich kwot w poszczególnych przypadkach Komisja weźmie pod uwagę szczególne cechy każdego dochodzenia, takie jak produkt objęty postępowaniem oraz sektor. Oczywiście poziom rozsądnego zysku nie może być (praktycznie) ujemny lub zbliżony do progu rentowności.

(259)

CCCME stwierdziła ponadto, że Argentyna nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ jedyny producent w Argentynie wskazany przez Komisję (tj. Prysmian Energia) jest powiązany z jednym ze skarżących, a przedsiębiorstwo to posiada duży udział w argentyńskim rynku. W tym względzie CCCME odniosła się do dochodzenia antydumpingowego dotyczącego przywozu glifosatu z Chin (121), w którym Argentyna, Australia, Indie i Malezja zostały odrzucone jako państwa analogiczne, ponieważ ich rynki były w dużej mierze zdominowane przez przedsiębiorstwa powiązane z głównym skarżącym z UE. CCCME stwierdziła również, że ponieważ rynek telekomunikacyjny Argentyny odnotował silny wzrost w 2020 r., a rząd argentyński udzielił wsparcia lokalnym producentom, dane dotyczące kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku przedsiębiorstwa, które posiada duży udział w rynku rozwijającym się, nie mogą odzwierciedlać rozsądnego i zorientowanego na rynek poziomu oraz nie należy ich stosować do konstruowania wartości normalnej. Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło również, że argentyńscy producenci przewodów światłowodowych nie są niezależnymi przedsiębiorstwami, lecz są powiązani z przedsiębiorstwami Prysmian i Nexans, a zatem (i) nie istnieje wystarczająca konkurencja na rynku krajowym Argentyny, a także powołało się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-16/90 (122); (ii) koszty i zyski tych producentów przekroczą poziom konkurencyjny; (iii) wewnątrzgrupowe ceny transferowe producentów powiązanych są zawyżone. Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło również, że zysk przedsiębiorstwa Prysmian Energia na poziomie 20 % jest zawyżony, natomiast zysk przedsiębiorstwa Venine Cable w Tajlandii wynoszący 9,5 % w większym stopniu odpowiada warunkom konkurencji. Ponadto przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że Brazylia byłaby bardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ na tym rynku działa więcej producentów, a co najmniej czterech z nich jest niezależnych od skarżących.

(260)

Fakt, że wybrane przedsiębiorstwo w reprezentatywnym kraju jest powiązane z producentem unijnym, nie ma wpływu na wybór reprezentatywnego kraju. CCCME nie przedstawiła żadnej przyczyny ani dowodu, które czyniłyby ten fakt istotnym w niniejszej sprawie. Ponadto fakt, że przedsiębiorstwo posiada duży udział w rynku argentyńskim, nie oznacza, iż konkurencja w Argentynie nie istnieje, ani nie powoduje automatycznie, że dane finansowe dotyczące takiego przedsiębiorstwa stają się niewłaściwe. Argumentu, że rynek argentyński jest antykonkurencyjny, również nie poparto żadnymi dowodami. Jak stwierdzono w motywie 362, marża zysku ustalona dla przedsiębiorstwa argentyńskiego wyniosła 10,6 %, co jest spójne z zyskiem na poziomie 9,5 %, którego przedsiębiorstwo Connect Com broni jako "odpowiadającego warunkom konkurencji". W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.

(261)

CCCME ponownie zwróciła się do Komisji o wykorzystanie Malezji jako reprezentatywnego kraju. CCCME stwierdziła, że wobec braku danych dotyczących rentowności w okresie objętym dochodzeniem Komisja może wykorzystać dane finansowe rentownej spółki za 2018 r., ponieważ branża przewodów światłowodowych jest stosunkowo stabilna, a jej poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku nie zmieniał się znacznie z roku na rok. CCCME podkreśliła również, że w dochodzeniu antydumpingowym dotyczącym kwasu cytrynowego pochodzącego z Chin (123), mimo że producent wskazany w Kolumbii poniósł stratę w 2019 r., Komisja i tak wybrała Kolumbię jako odpowiedni reprezentatywny kraj, a w odniesieniu do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Komisja wykorzystała dane spółek w Kolumbii, które wytwarzają produkty należące do kategorii zbliżonej do kwasu cytrynowego.

(262)

Jak wyjaśniono w motywie 231, preferowane są dostępne dane dotyczące okresu objętego dochodzeniem, a takie dane istnieją w przypadku przedsiębiorstwa w Argentynie. CCCME nie przedstawiła żadnej przyczyny odejścia od tego samego okresu, w odniesieniu do którego konstruowana jest wartość normalna. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(263)

Ponadto grupa ZTT twierdziła, że Malezja jest bardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem niż Argentyna, ponieważ (i) produkty wytwarzane przez trzy malezyjskie przedsiębiorstwa zaproponowane przez grupę ZTT są bardziej zbliżone do produktów wytwarzanych przez grupę ZTT w porównaniu z produktami wytwarzanymi przez przedsiębiorstwo Prysmian Energia; (ii) w Malezji zidentyfikowano więcej producentów przewodów światłowodowych niż w Argentynie.

(264)

Pomijając fakt, że pierwszy zarzut nie został poparty niezbędnymi dowodami, oba podpunkty nie mają znaczenia, ponieważ malezyjskie przedsiębiorstwa przynosiły straty albo nie odnotowały rozsądnych zysków w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w okresie objętym dochodzeniem. Jak wyjaśniono w motywie 230, przedsiębiorstwa Lite i Opcom Cables nie były rentowne odpowiednio w latach 2019 i 2020, natomiast zysk przedsiębiorstwa Tenaga Cable w 2019 r. nie stanowił "odpowiedniej kwoty" w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak stwierdzono w motywie 268. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(265)

Grupa ZTT twierdziła, że Komisja może wykorzystać margines rentowności malezyjskiego przedsiębiorstwa za 2018 r. w taki sam sposób, w jaki wykorzystuje szacunki dotyczące rentowności przed okresem objętym dochodzeniem przy obliczaniu marginesu usuwającego szkodę.

(266)

W art. 2 ust. 6a jako pierwszą metodę wskazano wykorzystanie stosownych kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju w okresie objętym dochodzeniem. W tym kontekście zyski w sposób naturalny pochodziłyby z tego samego okresu. Jeżeli zyski nie są rozsądne, jak ma to miejsce w tym przypadku, dokonuje się wyboru innego reprezentatywnego kraju. Z tego względu nie można zaakceptować tego argumentu.

(267)

Grupa ZTT przedłożyła również sprawozdanie finansowe za 2019 r. malezyjskiego przedsiębiorstwa Tenaga Cable Industries SDN BHB, które zostało wymienione w pierwszej nocie, jak stwierdzono w motywie 220, i zwróciła się do Komisji o wybranie Malezji jako reprezentatywnego kraju oraz wykorzystanie kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz marży zysku tego przedsiębiorstwa przy konstruowaniu wartości normalnej.

(268)

Komisja zauważyła, że przedsiębiorstwo to było rzeczywiście rentowne w 2019 r., jednak marża zysku nie stanowiła "odpowiedniej kwoty" w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) akapit ostatni rozporządzenia podstawowego. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.

(269)

Grupa ZTT twierdziła również, że Komisja zamiast Argentyny powinna wykorzystać Malezję jako reprezentatywny kraj, ponieważ dane dotyczące przywozu były lepsze niż w przypadku Argentyny. Malezja posiadała ośmiocyfrowy kod taryfowy przypisany do światłowodów (9001 10 10), który odpowiadał rodzajowi surowca wykorzystywanego do wytworzenia produktu objętego postępowaniem (do zastosowań telekomunikacyjnych), i nie nałożono żadnych ceł przywozowych - podczas gdy w argentyńskiej nomenklaturze taryfowej nie przewidziano takiego szczególnego podziału światłowodów do zastosowań telekomunikacyjnych ani nałożenia cła.

(270)

Przywołany argument nie znajduje jednak oparcia w faktach. Ośmiocyfrowy kod dla Malezji (tj. 9001 10 10) jest przeznaczony zarówno do zastosowań telekomunikacyjnych, jak i elektrycznych. W przypadku Argentyny dwa właściwe ośmiocyfrowe kody dotyczące światłowodu (9001 10 19 i 9001 10 11) nie określają zastosowania, ale wyraźnie identyfikują produkt, tj. światłowód. Główne zastosowanie światłowodów jest oczywiście w telekomunikacji. W każdym razie, jak wyjaśniono w motywie 231, Komisja nie zdołała znaleźć w Malezji odpowiedniego przedsiębiorstwa, którego dane finansowe były łatwo dostępne w okresie objętym dochodzeniem i które odnotowało odpowiednią kwotę zysku w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(271)

Grupa ZTT twierdziła również, że Komisja powinna zamiast Argentyny wykorzystać Malezję jako reprezentatywny kraj, ponieważ rynek energii w Argentynie był zniekształcony. Odniosła się w tym względzie do sprawozdania sporządzonego przez Fitch Rating (124) z 2019 r., w którym stwierdzono, że sektor energii elektrycznej w Argentynie opiera się na rządowych dotacjach wypłacanych na rzecz Compania Administradora del Mercado Mayorista Eléctrico S.A. (CAMMESA), które przekazywano przedsiębiorstwom wytwarzającym energię elektryczną. Grupa ZTT twierdziła również, że według Banku Światowego na rynku energii elektrycznej w Argentynie działały cztery przedsiębiorstwa państwowe.

(272)

Komisja zauważyła, że sprawozdanie sporządzone przez Fitch Rating zostało opublikowane w dniu 13 czerwca 2019 r., a dotacje otrzymane przez CAMMESA dotyczyły okresu do 2018 r. Ponadto w przedłożonych przez tę stronę fragmentach sprawozdania stwierdzono jedynie, że dotacje zostały przekazane przedsiębiorstwom wytwarzającym energię elektryczną; nie stwierdzono natomiast, że przedsiębiorstwa te przekazały wspomniane dotacje odbiorcom końcowym. W każdym razie, nawet jeżeli tak by było, to koszty energii elektrycznej wykorzystane jako wartość odniesienia byłyby niższe, na skutek czego wartość normalna również byłaby niższa, co przyniosłoby korzyści producentom eksportującym. W każdym przypadku, jak wyjaśniono w motywie 348, przy obliczeniu wartości odniesienia dla energii elektrycznej Komisja wykorzystała taryfy opublikowane przez dystrybutorów energii elektrycznej Edesur i Edenor w okresie objętym dochodzeniem. W sprawozdaniu przedłożonym przez grupę ZTT stwierdzono również, że Edenor i Edesur są podmiotami prywatnymi (Edenor jest w większości własnością przedsiębiorstwa Pampa Energia, a Edesur - Enel Americas), a zatem nie wydaje się, aby otrzymały te dotacje. Ponadto nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że domniemane dotacje miały wpływ na rynek. W związku z tym Komisja odrzuciła ten argument.

(273)

Grupa ZTT twierdziła również, że w przypadku wykorzystania Argentyny zamiast Malezji jako reprezentatywnego kraju statystyki dotyczące przywozu w ramach argentyńskiego kodu 9001 10 19 powinny zostać wyłączone z obliczania niezniekształconej ceny tego nakładu, ponieważ wielkość przywozu jest niska (688 kg) i wysoko wyceniona, zarzuca się zatem, że nie przeprowadzono go w zwykłym obrocie handlowym. Ponadto stwierdzono, że należy uwzględnić dane dotyczące argentyńskiego kodu 9001 10 20 (Haces Y Cables De Fibras Ópticas - przewody i wiązki światłowodowe), ponieważ przywieziono znacznie większe i bardziej zwyczajowe ilości (1 212 473 kg).

(274)

W odniesieniu do argentyńskiego kodu 9001 10 19 grupa ZTT nie przedstawiła żadnych dowodów wskazujących na to, że przywozu w ramach tego kodu nie przeprowadzono w zwykłym obrocie handlowym. Wyższa cena nie stanowi w tym względzie wyznacznika. Ponadto w toku dochodzenia wykazano, że niektórzy chińscy producenci eksportujący kupowali światłowody po podobnych cenach. Ponadto zauważono, że argentyński kod 9001 10 20 dotyczy przewodów światłowodowych, a nie światłowodu, a zatem nie może być stosowany przy obliczaniu wartości odniesienia dla światłowodu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(275)

Grupa ZTT argumentowała również, że na podstawie raportu rocznego z 2019 r. sporządzonego przez grupę Prysmian 16 % przychodów grupy pochodziło z jej działalności projektowej (niestandardowe przewody wysokiej technologii i wysokiego napięcia do zastosowań podwodnych i naziemnych), 70 % pochodziło z jej działalności energetycznej (całego asortymentu produktów okablowania energetycznego), ale tylko 14 % pochodziło z jej działalności telekomunikacyjnej. W związku z tym argumentowano, że określenie kosztów, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków na rynku przewodów światłowodowych na podstawie członka grupy Prysmian wprowadzałoby w błąd, ponieważ koszty te stanowią jedynie niewielką część tego, co grupa ta wyprodukowała.

(276)

Informacje finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Prysmian Energia ujawnione zainteresowanym stronom w drugiej nocie nie są informacjami na poziomie całej grupy Prysmian, lecz na poziomie podmiotu w Argentynie. Ponadto z informacji dostępnych na stronie internetowej Prysmian Energia (125) wynika, że działalność tego przedsiębiorstwa obejmuje produkt objęty postępowaniem, a zatem dane finansowe dotyczące tego przedsiębiorstwa stanowią reprezentatywny wskaźnik zastępczy wyników finansowych dotyczących działalności związanej z przewodami światłowodowymi w Argentynie. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 227, zastosowanie metodyki określonej w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego opiera się na łatwo dostępnych danych i możliwe, że dane takie nie są dostępne na najbardziej szczegółowym poziomie produktu objętego postępowaniem, lecz na poziomie bardziej zagregowanym. Argument został zatem odrzucony.

(277)

Grupa ZTT twierdziła również, że jakość danych w Argentynie nie jest wiarygodna, ponieważ przedsiębiorstwo Prysmian Energia było powiązane z przedsiębiorstwem Prysmian S.p.A., producentem unijnym uczestniczącym w prowadzonym dochodzeniu. W związku z tym wszelka szkoda poniesiona przez Prysmian S.p.A. będzie miała wpływ na wyniki finansowe całej grupy, w tym przedsiębiorstwa Prysmian Energia. Stwierdzono ponadto, że wpływ na wynik finansowy przedsiębiorstwa Prysmian Energia równie dobrze mogły mieć wpływ transakcje dotyczące nakładów dostarczanych przez podmioty powiązane.

(278)

Jak wyjaśniono w motywie 276, informacje finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Prysmian Energia ujawnione zainteresowanym stronom w drugiej nocie nie dotyczyły poziomu całej grupy Prysmian, lecz poziomu jednostki w Argentynie. Ponadto grupa ZTT nie wyjaśniła, w jaki sposób szkoda poniesiona przez przedsiębiorstwo powiązane we Włoszech mogłaby wpłynąć na dane finansowe dotyczące przedsiębiorstwa w Argentynie. Argument ten ma charakter czysto spekulacyjny, ponieważ nie został on poparty dowodem potwierdzającym. Argument, że na wynik finansowy przedsiębiorstwa Prysmian Energia mogły mieć wpływ transakcje dotyczące materiałów dostarczanych przez podmioty powiązane, również ma charakter spekulacyjny, ponieważ nie przedstawiono żadnych dowodów na poparcie tego argumentu. W związku z tym argumenty te zostały odrzucone.

(279)

Grupa ZTT zwróciła się do Komisji o przedstawienie bardziej szczegółowego podziału kosztów operacyjnych przedsiębiorstwa Prysmian Energia, które udostępniono Komisji lub - w przypadku, gdy nie są obecnie dostępne - o ich uzyskanie i ujawnienie.

(280)

Komisja potwierdza, że w drugiej nocie ujawniła zainteresowanym stronom odpowiednie łatwo dostępne informacje finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Prysmian Energia, które pochodziły od Dun & Bradstreet.

(281)

Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że - podobnie jak w przypadku Turcji - również w przypadku Argentyny nie można założyć, że produkowane są tam wystarczająco reprezentatywne ilości przewodów światłowodowych, aby osiągnąć wartość odniesienia wynoszącą 5 % produkcji w Chinach, jak przewidziano w wytycznych Komisji dotyczących skarg (126). Zdaniem tej strony całkowita wielkość produkcji producentów przewodów światłowodowych w Argentynie pozostawałaby daleko w tyle w porównaniu z wielkością produkcji producentów chińskich.

(282)

Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło również, że producenci w Argentynie nie mają dostępu do najważniejszych surowców, takich jak włókna szklane, aramid lub polietylen, i w przeciwieństwie do producentów chińskich surowce te należy przywozić w stosunkowo złożony i kosztowny sposób. W tym względzie oparło się ono na się na wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-16/90 z dnia 22 października 1991 r. (127), w którym stwierdzono, że przy wyborze państwa odniesienia należy uwzględnić dostęp do surowców.

(283)

Na wstępie należy zauważyć, że argumenty przedsiębiorstwa Connect Com i odniesienie do wyroku w sprawie C-16/90 są niesłuszne. W sprawie tej Trybunał omawiał wybór państwa analogicznego na podstawie dawnego art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego, w którym określono, że w przypadku krajów nieposiadających gospodarki rynkowej wartość normalną można ustalać na podstawie rzeczywistych cen krajowych lub faktycznie kosztów ponoszonych przez producentów krajowych w kraju trzecim o gospodarce rynkowej. Zgodnie z tym przepisem czynniki takie jak dostęp do surowców i wielkość produkcji producentów z państwa analogicznego mogłyby mieć wpływ na wybór państwa analogicznego, ponieważ mogłyby wpłynąć na ceny krajowe i koszty producentów z państwa analogicznego związane z produkcją i sprzedażą produktu podobnego. W związku z tym uzasadniony był wybór państwa analogicznego, w którym czynniki te były porównywalne z czynnikami obserwowanymi w gospodarce nierynkowej objętej dochodzeniem. Względy te nie mają już znaczenia dla stosowania art. 2 ust. 6a. Wynika to z faktu, że zgodnie z art. 2 ust. 6a wartość normalna opiera się na czynnikach produkcji producentów eksportujących objętych dochodzeniem. Reprezentatywny kraj odniesienia jest wykorzystywany wyłącznie do pozyskania niezniekształconych danych na potrzeby wyceny czynników produkcji, w tym przypadku chińskich producentów eksportujących objętych dochodzeniem.

(284)

Bez uszczerbku dla powyższego Komisja odnotowała, co następuje.

(285)

Jeżeli chodzi o argument dotyczący przewodnika dla skarżących, cały tekst, na który powołuje się Connect Com, jest przewodnikiem objaśniającym dla skarżących, który nie jest prawnie wiążący i którego celem jest przekazanie jedynie ogólnych porad (128). Ponadto celem tego przewodnika jest przekazanie skarżącym jedynie wskazówek dotyczących etapu składania skargi i nie obejmuje on etapu dochodzenia, który stanowi kontekst argumentu tej strony. W każdym razie Komisja zauważa, że cytowany tekst był niedopatrzeniem w odniesieniu do poprzedniej wersji, która dotyczyła wyboru państwa analogicznego na mocy dawnego art. 2 ust. 7, i że w międzyczasie przewodnik ten został zmieniony (129). W związku z powyższym argument ten został odrzucony.

(286)

W odniesieniu do twierdzenia dotyczącego dostępu do surowców, jest to zarówno błędne, jak i oparte wyłącznie na przypuszczeniach. Według danych z GTA przedsiębiorstwa w Argentynie przywożą znaczne ilości włókien szklanych, aramidu lub polietylenu. Ponadto przedsiębiorstwo Connect Com nie przedstawiło żadnych dowodów, które potwierdzałyby, że prowadzony przez przedsiębiorstwa argentyńskie przywóz tych surowców jest skomplikowany i kosztowny. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(287)

Ponadto przedsiębiorstwo Connect Com niesłusznie twierdziło, że Komisja wykluczyła Kolumbię, Malezję, Serbię i Republikę Południowej Afryki jako możliwe reprezentatywne kraje na podstawie analizy danych dotyczących przywozu na poziomie kodu sześciocyfrowego przeprowadzonej w pierwszej nocie, podczas gdy w przypadku Argentyny przeprowadziła analizę na poziomie kodu ośmiocyfrowego.

(288)

Jak wyjaśniono w motywie 238, Komisja nie uznała Kolumbii, Malezji, Serbii i Republiki Południowej Afryki za odpowiednie reprezentatywne kraje, ponieważ nie znalazła informacji dotyczących okresu objętego dochodzeniem na temat danych finansowych producentów działających w tych krajach. W związku z tym nie przeprowadzono analizy danych dotyczących przywozu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(289)

Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło również, że Komisja nie może wykluczyć Brazylii na podstawie faktu, że duża część drutu stalowego platerowanego aluminium jest przywożona z Chin, ponieważ drut stalowy platerowany aluminium nie jest odpowiednim surowcem, który byłby wymagany do produkcji przewodów światłowodowych, oraz że jeżeli decyzja ta opiera się na wielkości przywozu z Chin mało istotnych czynników produkcji, to również Argentynę należy odrzucić jako reprezentatywny kraj, ponieważ Argentyna prowadzi znaczny przywóz z Chin innych mało istotnych czynników produkcji, takich jak drut ze stopów aluminium i pręty aluminiowe.

(290)

Przedsiębiorstwo Connect Com błędnie zrozumiało powody, dla których Komisja nie uznała Brazylii za odpowiedni reprezentatywny kraj. Jak wyjaśniono w motywie 242, Komisja stwierdziła, że ogólna reprezentatywność niezniekształconego przywozu do Brazylii była niska, ponieważ niektóre surowce, które w znacznych ilościach ujęto w kosztach produkcji przewodów światłowodowych, przywożono głównie z Chin. W szczególności Komisja podkreśliła, że reprezentatywność światłowodów i ich wartość bazowa zostały w znacznym stopniu podważone, ponieważ większość przywożonych produktów pochodziła z Chin, zarówno w przypadku oceny na poziomie kodu sześciocyfrowego, jak i ośmiocyfrowego. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 242, drut stalowy platerowany aluminium jest w znacznych ilościach wykorzystywany przez jednego producenta eksportującego do wytwarzania przewodów światłowodowych. Producent ten wytwarza przewody światłowodowe, które oprócz transmisji danych są również wykorzystywane do przesyłania energii elektrycznej i, jak wyjaśniono w motywie 59, produkty te są również objęte prowadzonym dochodzeniem. Co więcej, włókna szklane również były głównie przywożone z Chin. Z tego powodu argument zostaje odrzucony.

(291)

Przedsiębiorstwo Connect Com podtrzymało swój argument, że Komisja powinna zbadać, czy Meksyk, Kazachstan i Federacja Rosyjska mogą zostać uznane za odpowiednie reprezentatywne kraje, ponieważ produkuje się w nich przewody światłowodowe w większych ilościach niż w Argentynie. Stwierdziło ono ponadto, że w oparciu o orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości (130) Komisja nie może powoływać się na to, że nie znalazła producenta dysponującego łatwo dostępnymi danymi, lecz musi dołożyć wszelkich starań, aby w państwie trzecim, którego dotyczy postępowanie, znaleźć producenta wykazującego gotowość do współpracy w toku dochodzenia.

(292)

Jak wyjaśniono w motywie 212, Komisja nie dokonała dalszej oceny Meksyku, Kazachstanu i Federacji Rosyjskiej, ponieważ nie była w stanie znaleźć w tych krajach producenta przewodów światłowodowych, który dysponuje łatwo dostępnymi informacjami finansowymi. Ponadto zauważono, że przedsiębiorstwo Connect Com również nie przedłożyło takich informacji. Co więcej, informacje finansowe odpowiedniego przedsiębiorstwa w reprezentatywnym kraju są oparte na łatwo dostępnych informacjach i nie ma potrzeby, aby Komisja zwracała się o współpracę do przedsiębiorstw w reprezentatywnym kraju. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(293)

Po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Argentyna jest jedynym odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(294)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Argentyna spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj.

(295)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT powtórzyła swój argument dotyczący wyboru reprezentatywnego kraju, twierdząc, że Malezja jest bardziej odpowiednim reprezentatywnym krajem niż Argentyna. W tym względzie podtrzymała ona swoje argumenty zawarte w motywach 265, 267 i 269, nie przedstawiając żadnych nowych informacji. Ponadto twierdziła - nie przedstawiając na to żadnych dowodów - że w Argentynie nie odbywa się żadna produkcja włókien optycznych, a przywóz włókien optycznych był niewystarczający do zaspokojenia potrzeb związanych z normalną działalnością.

(296)

Z powodów przedstawionych w motywach 266, 268 i 270 oraz z uwagi na brak dowodów potwierdzających argumenty te odrzucono.

(297)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia w odniesieniu do wyboru reprezentatywnego kraju z wykazu krajów o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego jak państwo wywozu przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło, że choć Komisja wykorzystała kraje zaklasyfikowane do tej samej kategorii dochodu przez Bank Światowy, kierując się swobodnym uznaniem w interpretacji i stosowaniu rozporządzenia podstawowego, Connect Com uważa, że wybór kraju o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego wyłącznie na podstawie ogólnej klasyfikacji Banku Światowego nie wydaje się właściwy. Ponadto twierdziło ono, że sądy europejskie nie potwierdziły tej praktyki. W związku z tym przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło, że Komisja nie powinna była odrzucać jako niemających znaczenia twierdzeń Connect Com, że Komisja powinna również wziąć pod uwagę warunki produkcji w sektorze oraz poziom rozwoju technologicznego w reprezentatywnych krajach w porównaniu z Chinami.

(298)

Z powodów wyjaśnionych w motywach 216 i 217 argumenty te odrzucono.

(299)

Przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło ponadto, że Komisja powinna ujawnić, w przypadku których z trzech kodów towarów stosowanych w Argentynie w odniesieniu do włókien optycznych wielkość przywozu z Chin stanowiła 52 % i jaka była wielkość przywozu w przypadku pozostałych produktów.

(300)

Należy zauważyć, że w dniu 12 marca 2021 r. Komisja dodała do niepoufnych akt dochodzenia kompletny wyciąg dotyczący przywozu obejmujący czynniki produkcji Argentyny, Brazylii, Tajlandii i Turcji. W arkuszu "QTY share" wielkość przywozu z Chin stanowiła 51,55 % (w zaokrągleniu 52 %) całkowitej wielkości przywozu produktów oznaczonych argentyńskim kodem towaru 9001 10 20, w przypadku kodu towaru 9001 10 19 stanowiła 21,83 %, a w przypadku kodu towaru 9001 10 11 - 1,55 %.

(301)

Przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło również, że Komisja wykluczyła Kolumbię, Malezję, Serbię i Republikę Południowej Afryki jako odpowiednie reprezentatywne kraje na podstawie analizy przywozu na poziomie kodu sześciocyfrowego, podczas gdy w przypadku Argentyny przeprowadziła analizę na poziomie kodu ośmiocyfrowego.

(302)

Komisja nie zgadza się z tym twierdzeniem. Jak stwierdzono w motywie 238, Kolumbia i Republika Południowej Afryki nie zostały uznane za odpowiednie reprezentatywne kraje, ponieważ Komisja nie znalazła łatwo dostępnych informacji dotyczących okresu objętego dochodzeniem na temat danych finansowych producentów działających w tych krajach. Malezja i Serbia również nie zostały uznane za odpowiednie reprezentatywne kraje, ponieważ Komisja nie znalazła w tych krajach przynoszących zyski producentów. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(303)

Ponadto przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło, że nie należało wykluczać Brazylii jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju, ponieważ znaczna wielkość przywozu drutu stalowego platerowanego aluminium w Brazylii pochodziła z Chin. Przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło również, że drut stalowy platerowany aluminium nie był odpowiednim surowcem do produkcji przewodów światłowodowych. Connect Com zwróciło się także do Komisji o ujawnienie, który chiński producent eksportujący rzekomo wykorzystywał drut stalowy platerowany aluminium do produkcji przewodów światłowodowych.

(304)

Jak wyjaśniono w motywie 242, ogólna reprezentatywność niezniekształconego przywozu do Brazylii była niska i dotyczyła nie tylko drutu stalowego platerowanego aluminium. Drut stalowy platerowany aluminium jest wykorzystywany do produkcji przewodów OPGW i OPPC, które również wchodzą w zakres dochodzenia i są wywożone do Unii przez objętych próbą chińskich producentów eksportujących.

(305)

Przedsiębiorstwo Connect Com powtórzyło także argumenty podniesione przez CCCME oraz swoje twierdzenia omówione w motywie 259 bez przedstawiana żadnych nowych elementów.

(306)

Z powodów wyjaśnionych w motywie 260 argumenty te odrzucono.

(307)

Przedsiębiorstwo Connect Com powtórzyło również swoje argumenty podniesione w motywie 281 bez przedstawiana nowych elementów.

(308)

Z powodów wyjaśnionych w motywach 283-285 argumenty te odrzucono.

(309)

Ponadto przedsiębiorstwo Connect Com twierdziło, że ponieważ przewody OPGW i OPPC także wchodzą w zakres dochodzenia, wybrany argentyński producent powinien wytwarzać również te rodzaje przewodów światłowodowych, a Komisja powinna ujawnić, czy rzeczywiście tak było.

(310)

Komisja zauważa, że nie ma wymogu, zgodnie z którym wybrany producent z reprezentatywnego kraju powinien produkować wszystkie rodzaje produktu wywożonego przez chińskich producentów. W związku z powyższym argument ten został odrzucony jako niemający znaczenia.

(311)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME powtórzyła swoje twierdzenia ujęte w motywie 259, że Argentyna nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, ponieważ jedyny producent w Argentynie wskazany przez Komisję (tj. Prysmian Energia) jest powiązany z jednym ze skarżących, a przedsiębiorstwo to posiada duży udział w argentyńskim rynku. Ponownie odniosła się do dochodzenia antydumpingowego dotyczącego przywozu glifosatu z Chin (131), w którym Argentyna, Australia, Indie i Malezja zostały odrzucone jako państwa analogiczne, ponieważ ich rynki były w dużej mierze zdominowane przez przedsiębiorstwa powiązane z głównym skarżącym z UE. Twierdziła ponadto, że Komisja nie odniosła się do argumentu dotyczącego dochodzenia w sprawie glifosatu oraz nie wykazała, że koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz dane dotyczące zysku argentyńskiego producenta można stosować do konstruowania wartości normalnej.

(312)

Jak stwierdzono w motywie 260, fakt, że wybrane przedsiębiorstwo w reprezentatywnym kraju jest powiązane z producentem unijnym, nie ma decydującego znaczenia przy wyborze reprezentatywnego kraju. CCCME odnosi się do sprawy dotyczącej zastosowania dawnego art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego, który to artykuł uchylono w grudniu 2017 r. (132) Art. 2 ust. 7 lit. a) zawierał wymóg wyboru odpowiedniego państwa trzeciego o gospodarce rynkowej, zwanego również "państwem analogicznym", oraz wyboru producenta mającego siedzibę w tym państwie. Zgodnie z art. 2 ust. 6a zamiast żądania przekazania i weryfikowania danych producenta z państwa analogicznego Komisja opiera się na łatwo dostępnych informacjach dotyczących okresu objętego dochodzeniem. Jako taka procedura określona w art. 2 ust. 6a jest zasadniczo odmienna i Komisja nie uważa, że domniemany związek w niniejszej sprawie może mieć jakikolwiek wpływ na odpowiedniość opierania się na łatwo dostępnych danych producenta argentyńskiego. Ponadto fakt, że przedsiębiorstwo posiada duży udział w rynku argentyńskim, nie oznacza, iż konkurencja w Argentynie nie istnieje. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(313)

CCCME twierdziła również, że Komisja nie określiła standardu, do którego się odniosła przy ustalaniu, czy marża zysku producenta w reprezentatywnym kraju jest racjonalna czy nie. Ponadto twierdziła ona, że Komisja nie wyjaśniła, dlaczego do konstruowania wartości normalnej nie można zastosować rzeczywistej marży zysku producenta działającego na rynku, na którym nie stwierdzono zakłóceń.

(314)

Komisja nie zgadza się z tym twierdzeniem. Odpowiednie wyjaśnienia przedstawiono w motywach 258 i 294, w których Komisja stwierdziła, że Argentyna spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj, a w związku z tym Komisja musiała zastosować zysk w odniesieniu do producenta z Argentyny. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(315)

W pierwszej nocie Komisja podała wykaz czynników produkcji, takich jak materiały, energia i praca, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego postępowaniem i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia łatwo dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie.

(316)

Następnie w drugiej nocie Komisja stwierdziła, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji, w szczególności surowców. Ponadto Komisja oznajmiła, że w celu ustalenia odpowiednio niezniekształconych kosztów pracy i energii wykorzysta dane statystyczne MOP oraz stawki opłat za energię elektryczną opublikowane przez dwóch dystrybutorów energii elektrycznej, tj. przedsiębiorstwa Edenor i Edesur, jak opisano szczegółowo w motywie 348.

(317)

W drugiej nocie Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że ze względu na nadzwyczajnie dużą liczbę czynników produkcji u producentów eksportujących objętych próbą, którzy dostarczyli pełne informacje, może ona pogrupować czynniki mające nieznaczny udział w kosztach produkcji w ramach kategorii "materiałów zużywalnych". Jeżeli chodzi o traktowanie ich przy obliczaniu wartości normalnej, Komisja poinformowała, że obliczy procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosuje ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców, stosując ustalone niezniekształcone wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju. Komisja zastosowała to podejście, jak wyjaśniono poniżej w motywie 320.

(318)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przedstawione przez zainteresowane strony i zebrane podczas wizyt weryfikacyjnych, w celu określenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i ich źródła:

Tabela 1

Czynniki produkcji przewodów światłowodowych

(319)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną ceny importowej stosowanej przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA, do której dodano należności celne przywozowe i koszty transportu. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem Chin i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755. Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z Chin do reprezentatywnego kraju, ponieważ w motywie 69 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w Chinach nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe. Po wykluczeniu przywozu do Argentyny z Chin oraz z państw nieposiadających gospodarki rynkowej Komisja ustaliła, że przywóz głównych surowców z innych państw trzecich pozostawał reprezentatywny (ponad 70 % łącznej wielkości przywozu do Argentyny).

(320)

Biorąc pod uwagę wyjątkowo dużą liczbę czynników produkcji wykorzystywanych przez producentów eksportujących, w przypadku wielu z nich rzeczywiste koszty ponoszone przez współpracujących producentów eksportujących stanowiły znikomy udział w całkowitych kosztach surowców w okresie objętym dochodzeniem. Komisja postanowiła uwzględnić te koszty w materiałach zużywalnych, ponieważ uznano, że ich wpływ na obliczenie wartości normalnej jest bardzo ograniczony. Surowce uwzględnione w materiałach zużywalnych wymieniono w ujawnieniach odnoszących się do danego przedsiębiorstwa. Komisja obliczyła procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosowała ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców, stosując ustalone niezniekształcone ceny.

(321)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, Komisja zastosowała odpowiednie należności celne przywozowe obowiązujące w reprezentatywnym kraju.

(322)

Komisja ujęła koszt transportu poniesiony przez producentów eksportujących objętych próbą z tytułu dostaw surowców jako odsetek rzeczywistego kosztu tych surowców, a następnie zastosowała taki sam odsetek wobec niezakłóconego kosztu tych samych surowców, aby uzyskać niezakłócony koszt transportu. Komisja uznała, że w kontekście przedmiotowego dochodzenia istnieją podstawy, aby wykorzystać stosunek surowca producenta eksportującego do zgłoszonych kosztów transportu jako przesłankę do oszacowania niezakłóconych kosztów transportu surowców w momencie dostarczenia do fabryki przedsiębiorstwa.

(323)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa FTT twierdziła, że kod towaru 9001 10 19 stosowany w Argentynie w odniesieniu do włókna optycznego nie dotyczy włókien jednomodowych, ale włókien wielomodowych i specjalnych, które nie były wykorzystywane do produkcji produktu objętego postępowaniem. Wynikało to z faktu, że włókna objęte tym kodem miały średnicę większą niż 11 mikronów, typową dla włókien wielomodowych.

(324)

Argument ten uznano za uzasadniony i w związku z tym Komisja zgodziła się odpowiednio zmienić wartość odniesienia dla włókien optycznych.

(325)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT twierdziła, że Komisja niesłusznie nie uwzględniła w obliczeniach wartości odniesienia dla włókien optycznych przywozu produktów objętych argentyńskim kodem towaru 9001 10 20, ponieważ uwzględniła przewody światłowodowe, jak stwierdzono w motywie 274, jako że przewody światłowodowe były przywożone za pośrednictwem argentyńskiego kodu towaru 8544 70 00. Grupa FTT oświadczyła jednak, że nie zgłasza zastrzeżeń co do decyzji Komisji o pominięciu tego argentyńskiego kodu towaru.

(326)

Komisja zauważa, że kod HS 8544 70 dotyczy przewodów światłowodowych jednomodowych, złożonych z jednego lub wielu indywidualnie osłoniętych włókien, w obudowie ochronnej, nawet połączonych z przewodnikami prądu elektrycznego, co wyklucza przewody, w których wszystkie włókna optyczne są indywidualnie wyposażone w złącza na jednym lub obu krańcach i izolowane tworzywami sztucznymi przewody do zastosowań podmorskich zawierające przewodnik miedziany lub aluminiowy, w których włókna są zawarte w modułach metalowych. Z drugiej strony pozycja 9001 dotyczy włókien optycznych oraz wiązek włókien optycznych, a także przewodów światłowodowych innych niż te objęte pozycją 8544. Argentyński kod towaru 9001 10 20 opisano jako "wiązki włókien optycznych i przewody światłowodowe". W związku z tym argument ten został odrzucony.

(327)

Grupa FTT twierdziła ponadto, że dane wykorzystane przez Komisję do obliczenia wartości odniesienia dla włókien optycznych obejmują zarówno kolorowe, jak i inne światłowody, oraz zwróciła się do Komisji o odliczenie poniesionego przez grupę kosztu barwienia światłowodu od wartości odniesienia.

(328)

Komisja zwróciła uwagę, że dowody przedstawione przez FTT jedynie w poufnej wersji uwag nie mogą być odpowiednio ocenione, ponieważ stanowiły jedynie fragment niektórych zestawów danych. Niemniej jednak Komisja przypomniała, że wartość odniesienia oblicza się na podstawie łatwo dostępnych danych, a dostarczone przez FTT w tym względzie fragmentaryczne informacje ewidentnie nie są łatwo dostępne. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(329)

Grupa ZTT twierdziła, że do celów konstrukcji wartości odniesienia dla surowca "żel wypełniający przewód" spośród czterech kodów towaru wykorzystanych przez Komisję, tj. 4002 99 10, 4002 99 20, 4002 99 30 i 4002 99 90, należy zastosować tylko kod 4002 99 90. Grupa ZTT przedstawiła dowody potwierdzające, że pozostałe trzy kody towaru nie były stosowane do produkcji produktu objętego postępowaniem.

(330)

Argument ten również uznano za uzasadniony i w związku z tym Komisja odpowiednio zmieniła wartość odniesienia dla żelu wypełniającego przewód.

(331)

Grupa ZTT twierdziła ponadto, że kod towaru stosowany w odniesieniu do surowca "pręty aluminiowe" był nieprawidłowy, ponieważ w nomenklaturze argentyńskiej określenie to odnosi się do drążonych i innych profilów z aluminium, a nie do sztab i prętów, których nie wykorzystuje się do produkcji produktu objętego postępowaniem, w związku z czym Komisja powinna wskazać inny kod. Grupa ZTT nie zaproponowała alternatywnego kodu towaru.

(332)

Komisja potwierdziła, że argentyński kod obejmował drążone i inne profile z aluminium, a nie sztaby i pręty. Po dalszej analizie Komisja zdecydowała się zmienić kod i zamiast niego zastosować kod HS 7605 21 dotyczący prętów ze stopu aluminium, które są wykorzystywane do produkcji drutów stalowych platerowanych aluminium stosowanych w przewodach odgromowych skojarzonych ze światłowodem (OPGW) (133).

(333)

Grupa ZTT twierdziła także, że do produkcji przewodów światłowodowych nie wykorzystuje przędzy z włókna szklanego, ale niedoprzędy z włókien szklanych, a związku z tym prawidłowym kodem HS jest kod 7019 12. Grupa ZTT oświadczyła, że decydującym czynnikiem rozróżniającym przędzę od niedoprzędu jest to, czy ich włókna są skręcone czy nie. Grupa ZTT twierdziła, że stosowane przez nią włókna nie były skręcone, a zatem właściwym kodem HS jest kod niedoprzędów, tj. 7019 12.

(334)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Kod HS 7019 12 stosuje się w odniesieniu do niedoprzędów z włókien szklanych, które są surowcami do produkcji przędzy z włókna szklanego. Ponadto producenci unijni potwierdzili, że niedoprzędy z włókien szklanych są surowcami wykorzystywanymi przez dostawców przędzy szklanej i prętów wzmocnionych włóknem szklanym w branży przewodów światłowodowych. Dlatego też prawidłowym kodem HS jest 7019 19.

(335)

Grupa FTT stwierdziła, że czynnik produkcji "woda" został błędnie włączony przez Komisję do "materiałów zużywalnych", podczas gdy ten czynnik produkcji nie był bezpośrednim kosztem surowca, lecz kosztem bezpośrednim.

(336)

Komisja włączyła czynnik produkcji "woda" do materiałów zużywalnych, ponieważ stanowił on mniej niż 0,05 % całkowitego kosztu bezpośredniego, a zatem jego wpływ na margines dumpingu był nieistotny.

(337)

Grupa FTT twierdziła, że Komisja była zobowiązana do opracowania wskaźnika odniesienia dla każdego czynnika produkcji, ponieważ uznała, że wszystkie czynniki produkcji były zniekształcone. Twierdziła ona zatem, że Komisja nie mogła zgrupować kilku czynników produkcji w ramach materiałów zużywalnych i zastosować metody obliczeń wyjaśnionej w motywie 320, ponieważ zniekształciłoby to dane. Grupa FTT zwróciła się do Komisji o wykorzystanie zgłoszonych przez nią danych w odniesieniu do tych czynników produkcji. Grupa ZTT nie zgodziła się również z metodyką Komisji w odniesieniu do materiałów zużywalnych i stwierdziła, że Komisja powinna obliczyć wartość odniesienia dla materiałów zużywalnych oddzielnie od innych nakładów.

(338)

Jak wyjaśniono w motywie 320, ze względu na dużą liczbę czynników produkcji (na przykład ponad 60 czynników produkcji w przypadku FTT) Komisja zaliczyła do materiałów zużywalnych kilka czynników produkcji (około 30 czynników produkcji w przypadku FTT), które stanowiły nieznaczny udział w całkowitych kosztach surowców w okresie objętym dochodzeniem (około 4 % w przypadku FTT). Komisja uznała, że pozyskiwanie wszystkich tych czynników produkcji wiązałoby się ze znacznym obciążeniem administracyjnym, biorąc również pod uwagę, że dla niektórych z nich wartości przywozu do kraju reprezentatywnego nie były reprezentatywne, natomiast wpływ na obliczanie wartości normalnej, której te czynniki produkcji stanowią jedynie część, został uznany za bardzo ograniczony. Komisja zastosowała zatem swoją standardową metodykę obliczania niezniekształconej wartości materiałów zużywalnych, tj. obliczyła udział procentowy materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosowała ten udział procentowy do ponownie obliczonego kosztu surowców przy zastosowaniu ustalonych niezniekształconych cen. Uważa się, że ta metodyka, dotycząca tak małej części kosztów produkcji i jeszcze mniejszej części obliczeń wartości normalnej, prowadzi do bardzo podobnych wyników jak metodyka oparta na pozyskiwaniu każdego czynnika produkcji. W każdym razie, metodyka ta mogłaby równie dobrze prowadzić do korzystnego wyniku dla producentów eksportujących, jeżeli podstawowa rzeczywista wartość nakładów byłaby wyższa niż wartość obliczona jako procent całkowitego kosztu surowców. Żadna z zainteresowanych stron nie przedstawiła dowodów na to, że podejście zastosowane przez Komisję prowadziłoby do mniej korzystnego wyniku. Ponadto Komisja zauważyła, że znaczące zakłócenia ustalono w sekcji 3.1.1 powyżej. W takim przypadku zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego można wykorzystywać koszty krajowe, ale tylko jeśli zostanie potwierdzone, że nie są zniekształcone, w oparciu o dokładne i odpowiednie dowody. Producenci eksportujący nie przedstawili, a Komisja nie znalazła żadnych takich dowodów w odniesieniu do czynników produkcji zgrupowanych w ramach materiałów zużywalnych. W związku z tym Komisja nie może wykorzystać danych przedstawionych przez grupę FTT. Komisja uważa, że jej metodyka obliczania niezniekształconej wartości materiałów zużywalnych jest odpowiednia, ponieważ nie są dostępne lepsze informacje. Grupa ZTT nie próbowała również przedstawić wartości odniesienia obliczonej przy użyciu wartości przywozu GTA do reprezentatywnego kraju ani nie zaproponowała alternatywnej niezniekształconej wartości odniesienia dla materiałów zużywalnych. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(339)

Grupa ZTT twierdziła, że sześć produktów ubocznych/odpadów zgłoszonych jako czynniki produkcji nie powinno być włączonych do materiałów zużywalnych, a Komisja powinna opracować wartość odniesienia dla każdego z nich.

(340)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Jak wyjaśniono w motywie 320, biorąc pod uwagę wyjątkowo dużą liczbę czynników produkcji wykorzystywanych przez producentów eksportujących, Komisja uwzględniła kilka czynników produkcji, których rzeczywiste koszty ponoszone przez współpracujących producentów eksportujących stanowiły znikomy udział w całkowitych kosztach surowców w materiałach zużywalnych. Sześć produktów ubocznych/odpadów zgłoszonych przez grupę ZTT stanowiło, w zależności od produktów ubocznych/odpadów, od mniej niż 0,005 % do mniej niż 0,050 % całkowitych kosztów bezpośrednich, a ogółem mniej niż 0,10 % całkowitych kosztów bezpośrednich. Dlatego też ich potencjalny wpływ na wartość normalną był nieistotny i w tym względzie istotne są te same uwagi, które podsumowano w motywie 338. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

(341)

Grupa FTT stwierdziła, że wykorzystując wartości CIF w celu skonstruowania wartości odniesienia, które obejmują koszty transportu poza Argentyną, opłaty za fracht morski i ubezpieczenie, Komisja zaprzecza wszelkiej przewadze komparatywnej, jaką mogą mieć producenci ze względu na dostępność niektórych surowców na ich rynku krajowym.

(342)

W art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zaleca się korzystanie ze stosownych danych w odpowiednim reprezentatywnym kraju "o ile stosowne dane na temat kosztów są łatwo dostępne". Komisja nie dysponowała danymi dotyczącymi cen krajowych w możliwych reprezentatywnych krajach. Z kolei dane łatwo dostępne są dotyczące cen importowych i Komisja wykorzystuje jako źródło tych danych Global Trade Atlas (GTA). Strona ta nie przedłożyła również ewentualnych istotnych danych z reprezentatywnego kraju, które mogłyby zostać wykorzystane w dochodzeniu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(343)

Grupa ZTT nie zgodziła się również z metodyką Komisji dotyczącą obliczania niezniekształconego kosztu transportu surowców, wyjaśnioną w motywie 322. Grupy ZTT stwierdziły, że Komisja powinna obliczyć koszt transportu indywidualnie dla każdego surowca. Dodano również, że koszt transportu może się znacznie różnić w zależności od czynnika produkcji.

(344)

Komisja zauważa, że grupa ZTT nie zasugerowała, w jaki sposób Komisja powinna obliczać koszt transportu indywidualnie dla każdego surowca. Jak wyjaśniono w motywie 322 Komisja uznała, że w kontekście przedmiotowego dochodzenia istnieją podstawy, aby wykorzystać stosunek surowca producenta eksportującego do zgłoszonych kosztów transportu jako przesłankę do oszacowania niezakłóconych kosztów transportu surowców w momencie dostarczenia do fabryki przedsiębiorstwa. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(345)

Komisja wykorzystała dane statystyczne MOP do określania wynagrodzeń w Argentynie. Dane statystyczne MOP zawierają informacje na temat średniego kosztu pracy za 2018 r. w odniesieniu do kilku zawodów. Średni koszt pracy w przemyśle wytwórczym nie był jednak dostępny. W związku z tym w celu ustalenia wartości odniesienia dla kosztów pracy Komisja wykorzystała całkowity średni koszt pracy zawarty w danych statystycznych MOP wraz z łatwo dostępnymi informacjami dotyczącymi dodatkowych kosztów pracy (takich jak podatki) poniesionych przez pracodawcę w Argentynie (134). Komisja skorzystała także z tego wskaźnika (135) w celu dostosowania do inflacji danych za 2018 r.

(346)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT stwierdziła, że Komisja powinna zastosować koszt pracy "operatorów i monterów maszyn i urządzeń", ponieważ w większości przypadków jest on zbliżony do rodzaju siły roboczej mającej do czynienia z przewodami światłowodowymi.

(347)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Grupa ZTT nie przedstawiła żadnych dowodów wskazujących, że większość pracowników grupy ZTT to operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń. W związku z tym, że branża przewodów światłowodowych jest branżą zaawansowanych technologii, producenci przewodów światłowodowych zatrudniają wielu inżynierów i techników, których MOP zalicza do kategorii "wysoko wykwalifikowani specjaliści", a także techników do spraw informacji i komunikacji, których MOP zalicza do kategorii "technicy i inny personel średniego stopnia". Średni koszt pracy w tych trzech zawodach jest o ponad 20 % wyższy niż wartość całkowitego kosztu pracy wykorzystana przez Komisję do obliczenia wartości odniesienia dla siły roboczej. Ponieważ Komisja nie posiada zestawienia udziału liczby pracowników w tych głównych kategoriach w ogólnej liczbie pracowników, uznała za stosowne zastosować średni koszt pracy podany przez MOP. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(348)

W okresie objętym dochodzeniem dystrybutorzy energii elektrycznej Edenor i Edesur (136) publikują ceny energii elektrycznej dla przedsiębiorstw (użytkowników przemysłowych) w Argentynie. Informacje te pozwalają na ustalenie ceny energii elektrycznej płaconej przez użytkowników przemysłowych (Tarifa T3). Przedstawiają również szczegółowe informacje na temat cen płaconych przez użytkowników przemysłowych, którzy wybrali zróżnicowane stawki w zależności od pory dnia, w której zużywana jest energia elektryczna, oraz od wykorzystywanego napięcia. Komisja wykorzystała te taryfy do obliczeń.

(349)

Po ostatecznym ujawnieniu grupa ZTT stwierdziła, że we wzorze na obliczenie wartości odniesienia dla energii elektrycznej wystąpił błąd.

(350)

Komisja skorygowała ten błąd, którego wpływ był niewielki.

(351)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego "skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski". Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(352)

Pośrednie koszty produkcji poniesione przez współpracujących producentów eksportujących wyrażono jako udział w kosztach produkcji rzeczywiście poniesionych przez producentów eksportujących. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(353)

W celu ustalenia niezniekształconej i odpowiedniej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Komisja oparła się na danych finansowych za 2019 r. dotyczących Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A, pochodzących z Dun and Bradstreet (D&B) (137). Komisja udostępniła te dane zainteresowanym stronom w drugiej nocie.

(354)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa FTT nie zgodziła się z metodyką obliczeń zastosowaną do ogólnych kosztów wyjaśnionych w motywie 352, twierdząc, że Komisja oparła się na "zniekształconych danych" w celu ponownego obliczenia "zniekształconej" wartości, co było sprzeczne z zasadami prawnymi i praktyką Komisji, i zwróciła się do Komisji o zachowanie pierwotnych danych zgłoszonych przez grupę FTT. Grupa ZTT nie zgodziła się również z metodyką Komisji w odniesieniu do ogólnych kosztów i zwróciła się do Komisji o opracowanie wartości odniesienia dla tych kosztów oddzielnie od innych nakładów.

(355)

Komisja zauważyła, że dane dotyczące ogólnych kosztów nie były łatwo dostępne oddzielnie w sprawozdaniach finansowych producenta w reprezentatywnym kraju. Ponadto po stwierdzeniu znaczących zakłóceń, zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego można wykorzystywać koszty krajowe, ale tylko jeśli zostanie potwierdzone, że nie są zniekształcone, w oparciu o dokładne i odpowiednie dowody. Producenci eksportujący nie przedstawili, a Komisja nie znalazła żadnych takich dowodów w odniesieniu do ogólnych kosztów. W związku z tym argument ten został odrzucony. Komisja uważała, że jej metodyka obliczania niezniekształconej wartości ogólnych kosztów jest odpowiednia, ponieważ nie są dostępne lepsze informacje. Grupa ZTT nie zaproponowała również alternatywnej, niezniekształconej wartości odniesienia dla ogólnych kosztów. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(356)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT stwierdziła, że jej własne koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk nie powinny być wyłączone z rozważań, ponieważ Komisja nie udowodniła, że są one zniekształcone.

(357)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Jak wyjaśniono w motywie 142 Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. Dlatego też w tym przypadku, jak stwierdzono w motywie 158, Komisja nie musi udowadniać, że rzeczywiste koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne producentów eksportujących nie zostały zniekształcone.

(358)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(359)

Najpierw Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji (obejmujące konsumpcję surowców, pracę i energię). Komisja zastosowała niezniekształcone koszty jednostkowe do rzeczywistej konsumpcji poszczególnych czynników produkcji objętych próbą producentów eksportujących. Komisja pomnożyła wskaźniki zużycia przez niezniekształcone koszty jednostkowe odnotowane w reprezentatywnym kraju, jak opisano w motywie 318.

(360)

Następnie Komisja dodała koszty ogólne produkcji, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji. Koszty ogólne produkcji, jakie ponieśli współpracujący producenci eksportujący zostały powiększone o koszty surowców i materiałów zużywalnych, o których mowa w motywie 317, i wyrażone następnie jako udział w kosztach produkcji faktycznie poniesionych przez poszczególnych producentów eksportujących. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(361)

Po ustaleniu wartości niezniekształconych kosztów produkcji Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk, jak wskazano w motywach 351-353. Ustalono je na podstawie sprawozdania finansowego Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A., jak wyjaśniono w motywie 353.

(362)

Do kosztów produkcji określonych w sposób opisany w poprzednim motywie Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk przedsiębiorstwa Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne wyrażone jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły 15 %. Zysk wyrażony jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowany do niezniekształconych kosztów produkcji wyniósł 10,6 %.

(363)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną dla każdego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(364)

Objęta próbą grupa producentów eksportujących prowadziła wywóz do Unii bezpośrednio do niezależnych klientów albo za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych działających w charakterze przedstawiciela, przedsiębiorstwa handlowego albo importera.

(365)

Cena eksportowa sprzedaży dokonywanej bezpośrednio na rzecz klientów niezależnych w Unii i za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych była ceną faktycznie zapłaconą lub należną za produkt objęty dochodzeniem przy jego wywozie do Unii, zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego.

(366)

Cenę eksportową w przypadku sprzedaży za pośrednictwem powiązanych importerów ustalono na podstawie ceny, po której produkt przywieziony został po raz pierwszy odsprzedany niezależnym klientom w Unii, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. W tym przypadku dokonano dostosowań ceny w odniesieniu do wszystkich kosztów poniesionych między przywozem a odsprzedażą, w tym kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz do rozsądnego zysku.

(367)

Jako rozsądną marżę zysku przyjęto średnią ważoną zysków współpracujących importerów (zob. motyw 28). Wspomniana marża zysku mieści się w przedziale od 15 % do 25 %.

(368)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupy ZTT i FTT stwierdziły, że doszło do podwójnego naliczenia niektórych dodatków, które odliczono zarówno w wykazie sprzedaży, jak i w kosztach sprzedaży, kosztach ogólnych i administracyjnych.

(369)

Argumenty te uznano za uzasadnione i Komisja dokonała odpowiedniej korekty ceny eksportowej. Szczegółową ocenę tego argumentu przedstawiono obu grupom w ramach konkretnego ujawnienia, ponieważ zawiera ona informacje poufne.

(370)

Grupa FTT twierdziła, że Komisja nie powinna odliczać od ceny eksportowej całkowitej opłaty za pośrednictwo, która składała się z czterech różnych rodzajów opłat, lecz jedynie opłatę za pośrednictwo wywozowe.

(371)

Komisja zwróciła się do grupy FTT o przedstawienie dodatkowych informacji dotyczących opłaty za pośrednictwo na rzecz jej powiązanego przedstawiciela. Z informacji przedstawionych przez grupę FTT wynika, że w rzeczywistości FTT zapłaciła swojemu powiązanemu przedstawicielowi całkowitą kwotę opłaty za pośrednictwo, a nie tylko opłatę za pośrednictwo wywozowe. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(372)

Grupa FTT twierdziła, że Komisja wykorzystała niewłaściwą kwotę opłaty za pośrednictwo w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem w 2020 r. i dwukrotnie odliczyła koszty frachtu morskiego i przeładunku; raz jako dodatek w wykazie sprzedaży, a raz jako część opłaty za pośrednictwo.

(373)

Argumenty te uznano za uzasadnione i w związku z tym zostały one przyjęte. Metoda obliczania cen eksportowych została następnie odpowiednio zmieniona.

(374)

Grupa FTT twierdziła również, że przy konstruowaniu ceny eksportowej sprzedaży jej podmiotu powiązanego NW, Komisja nie powinna odliczać opłaty za pośrednictwo stosowanej w odniesieniu do sprzedaży FTT, ponieważ 1) nie było umowy między NW a FTT ani z przedstawicielem eksportowym FTT, 2) opłaty takie były odzwierciedlone w transakcjach między FTT a jej przedstawicielem oraz 3) transakcje między NW a FTT były transakcjami krajowymi wyrażonymi wartością faktury VAT.

(375)

Umowa między FTT a jej powiązanym przedstawicielem nie określa, że opłata za pośrednictwo dotyczy wyłącznie sprzedaży przewodów światłowodowych wytwarzanych przez FTT. W związku z tym, że FTT prowadzi również wywóz przewodów światłowodowych produkowanych przez NW, opłata za pośrednictwo powinna być odliczana od całości wywozu dokonywanego przez FTT, niezależnie od producenta. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(376)

Grupa FTT twierdziła również, że marża zysku importera niepowiązanego określona w motywie 367 jest niereprezentatywna i nie jest normalnie realizowana przez importerów. Grupa FTT twierdziła również, że importerzy wybrani przez Komisję mają inny zakres działalności gospodarczej w porównaniu z powiązanymi importerami należącymi do grupy FTT.

(377)

Na wstępie należy zauważyć, że Komisja nie dokonała wyboru importerów. Współpraca w ramach dochodzenia antydumpingowego ze strony importerów jest dobrowolna. Jak wyjaśniono w motywie 28, pięciu importerów niepowiązanych przesłało wymagane informacje i zgodziło się na włączenie do próby. Komisja zwróciła się do wszystkich współpracujących importerów o przesłanie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Jak stwierdzono w motywie 42, Komisja zweryfikowała krzyżowo informacje przedstawione przez importerów. Ponadto, jak stwierdzono w motywie 367, zastosowana marża zysku jest średnią ważoną zysków współpracujących importerów wymienionych w motywie 28, którzy byli w stanie przedstawić dane za okres objęty dochodzeniem. Komisja uznała zatem, że ta marża zysku była reprezentatywna i dokładna.

(378)

Komisja porównała wartość normalną i cenę eksportową objętych próbą producentów eksportujących na podstawie ceny ex-works.

(379)

W przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia obiektywnego porównania Komisja dostosowała wartość normalną lub cenę eksportową, uwzględniając różnice mające wpływ na ceny i ich porównywalność, zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Dostosowań dokonano w odniesieniu do transportu, ubezpieczenia, przeładunku i załadunku, kosztów kredytu, opłat bankowych, innych opłat przywozowych, kosztów pakowania, płatności na rzecz przedstawiciela, prowizji i rabatów na koniec roku.

(380)

Dokonano również dostosowania na podstawie art. 2 ust. 10 lit. i) w odniesieniu do sprzedaży za pośrednictwem powiązanych przedsiębiorstw handlowych. Ustalono, że funkcje przedsiębiorstw handlowych w Chinach lub Hongkongu są podobne do funkcji przedstawiciela. Te przedsiębiorstwa handlowe poszukiwały klientów i nawiązywały z nimi kontakt. Ponosiły one odpowiedzialność za proces sprzedaży i otrzymywały marżę zysku za swoje usługi. Na dostosowanie składały się koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne przedsiębiorstw handlowych oraz marżę zysku wynoszącą 10 %. Zważywszy na wysokie marże (zazwyczaj na poziomie 20 %) uzyskiwane w tym sektorze przez importerów niepowiązanych, założenie wspomnianej marży zysku uznano za zachowawcze oszacowanie odpowiedniego poziomu rentowności.

(381)

Grupa ZTT twierdziła, że jej przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją i sprzedażą stanowią jeden podmiot gospodarczy w odniesieniu do sprzedaży eksportowej przewodów światłowodowych.

(382)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Należy zauważyć, że twierdzenie to dotyczyło wyłącznie produktu objętego postępowaniem, a nie wszystkich produktów sprzedawanych przez grupę ZTT. Jak potwierdził Sąd (138), badanie, czy przedsiębiorstwo powiązane tworzy jeden podmiot gospodarczy z podmiotami produkującymi, musi wykraczać poza sprzedaż produktu objętego postępowaniem do Unii. Zbadanie roli podmiotu produkującego i podmiotu sprzedającego jest wymagane w odniesieniu do wszystkich produktów wytwarzanych lub sprzedawanych przez grupę. W analizie Komisji ujawniono m.in., że odnotowano znaczną sprzedaż bezpośrednią i brak kontroli gospodarczej. Stwierdzono zatem, że nie można uznać, iż przedsiębiorstwa handlowe Grupy ZTT działają jedynie jako wewnętrzne działy sprzedaży. Dalsze szczegóły oceny Komisji zostały ujawnione grupie ZTT w jej konkretnym ujawnieniu, ponieważ zawierają one poufne informacje handlowe. Na podstawie wyników tej oceny powyższe argumenty zostały odrzucone.

(383)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT nie zgodziła się z wnioskiem Komisji, że nie można uznać, iż przedsiębiorstwa handlowe grupy ZTT działają jedynie jako wewnętrzne działy sprzedaży. Twierdziła ona, że nawet jeśli jeden z podmiotów produkcyjnych nie posiadał udziałów w chińskim przedsiębiorstwie handlowym ani nie sprawował nad nim kontroli gospodarczej, istniała kontrola wspólna dla obu tych przedsiębiorstw.

(384)

Komisja zauważyła, że nawet jeśli tak jest, warunek ten jest jedynie warunkiem wstępnym i nie jest decydujący.

(385)

Ponadto grupa ZTT twierdziła, że Komisja nie przedstawiła dowodów na to, że przedsiębiorstwo handlowe sprzedawało produkty niepowiązanym przedsiębiorstwom i że istniała pisemna umowa, która wskazywałaby na transakcje zawarte na warunkach rynkowych między producentami a przedsiębiorstwem handlowym w odniesieniu do sprzedaży eksportowej. Grupa twierdziła również, że jedynie sprzedaż eksportowa była istotna dla tej oceny, podczas gdy sprzedaż krajowa była nieistotna i że jedynie sprzedaż produktu objętego postępowaniem powinna zostać oceniona. W tym względzie grupa twierdziła, że nie ma znaczenia, czy podmioty produkujące sprzedawały bezpośrednio inne produkty, ponieważ przedsiębiorstwo handlowe nie funkcjonowało jako wewnętrzny dział sprzedaży tych produktów. Grupa stwierdziła, że w przedsiębiorstwie może istnieć kilka działów sprzedaży, z których każdy specjalizuje się w określonym produkcie. Grupa twierdziła również, że żaden z producentów nie posiadał działów sprzedaży eksportowej ani personelu handlowego, który zajmowałby się działalnością eksportową. Grupa ZTT twierdziła również, że nie jest istotne, co zawierało zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej przedsiębiorstwa handlowego, ponieważ dotyczyło to "formy", a nie rzeczywistości gospodarczej.

(386)

Komisja podtrzymuje swoje wnioski, zgodnie z którymi nie można uznać, że chińskie przedsiębiorstwo handlowe działa jedynie jako wewnętrzny dział sprzedaży. Badanie, czy przedsiębiorstwo powiązane tworzy jeden podmiot gospodarczy z podmiotami produkującymi, musi wykraczać poza sprzedaż produktu objętego postępowaniem do Unii (139). Jeden z podmiotów produkujących prowadził znaczną bezpośrednią sprzedaż eksportową innych produktów, wynoszącą od 17 % do 22 % całkowitej sprzedaży, a zatem musiał posiadać dział sprzedaży eksportowej i pracowników sprzedaży wbrew temu, co twierdziła ZTT. Jeżeli chodzi o zezwolenie na prowadzenie działalności przez przedsiębiorstwo handlowe, należy zauważyć, że dowody w postaci dokumentów dotyczące charakteru funkcji są rzeczywiście istotne dla oceny roli przedsiębiorstwa handlowego.

(387)

Grupa ZTT powtórzyła również swoje twierdzenie, że powiązany importer w Unii tworzy jeden podmiot gospodarczy.

(388)

Komisja podtrzymała swój wniosek, że w odniesieniu do wywozu dokonywanego za pośrednictwem powiązanego importera w Unii istnienie lub nieistnienie jednego podmiotu gospodarczego nie ma znaczenia dla stosowania art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. Przepis ten ma zastosowanie do dostosowania ceny eksportowej w przypadkach, w których cena eksportowa jest niewiarygodna z powodu istnienia stowarzyszenia lub porozumienia kompensacyjnego między eksporterem a importerem lub osobą trzecią. W tym przypadku nie kwestionowano, że grupa ZTT prowadzi sprzedaż do UE za pośrednictwem powiązanego importera, a zatem przepis ten ma pełne zastosowanie.

(389)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa FTT i CCCME stwierdziły, że Komisja nie wyjaśniła źródła 10 % marży zysku ani tego, czy kwota ta jest rozsądna i dominująca na rynku.

(390)

Komisja nie zgadza się z tym twierdzeniem. Informacje te przedstawiono w motywie 380.

(391)

Grupa FTT i CCCME twierdziły również, że przy ustalaniu ceny eksportowej dla NW nie można było wprowadzić dostosowań w odniesieniu do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych (innych niż koszty sprzedaży bezpośredniej) oraz zysku odnotowanych przez powiązane przedsiębiorstwa handlowe w Chinach i Hongkongu, ponieważ Komisja nie wykazała, że funkcje tych przedsiębiorstw handlowych były podobne do funkcji przedstawiciela pracującego na zasadzie prowizji.

(392)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Komisja powtórzyła swoją ocenę przedstawioną w motywie 380. Ponadto Komisja zauważyła znaczne różnice cen przy porównywaniu poszczególnych sekcji przepływu sprzedaży do Unii, wynoszące od 18 % do 30 % w zależności od sekcji. Było zatem jasne, że każde przedsiębiorstwo handlowe otrzymało marżę, która była w rzeczywistości wyższa niż zysk niepowiązanego przedsiębiorstwa handlowego odliczony przez Komisję, jak stwierdzono w motywie 380.

(393)

Grupa FTT stwierdziła również, że jej zdaniem kwota kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych przedsiębiorstwa Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A. zawierała wszystkie wydatki poniesione w okresie obrachunkowym. Grupa FTT zwróciła się do Komisji o odliczenie kosztów sprzedaży bezpośredniej (takich jak koszty transportu i przeładunku) od całkowitej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych, ponieważ porównanie ceny eksportowej pomniejszonej o koszty sprzedaży i koszty finansowe z wartością normalną bez takiego odliczenia nie jest obiektywne i sprawiedliwe. CCCME przedstawiła podobny wniosek, twierdząc, że Komisja najwyraźniej dostosowała jedynie cenę eksportową zgodnie z art. 2 ust. 10, a nie również wartość normalną. Grupa ZTT twierdziła również, że dane finansowe Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A. nie były wystarczająco szczegółowe, aby umożliwić pełne zrozumienie pozycji kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz odpowiadających im kwot. Grupa ZTT twierdziła, że dalsze szczegóły mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia uczciwego porównania ceny eksportowej grupy ZTT ze skonstruowaną wartością normalną, jak również dla upewnienia się, że zysk pochodził z głównej działalności gospodarczej (takiej jak sprzedaż przewodów), a nie z innej działalności gospodarczej lub przychodu nieoperacyjnego. Przychód taki nie jest uwzględniany w zysku wykorzystywanym do konstruowania wartości normalnej. Ponadto grupa ZTT stwierdziła, że jeżeli Komisja nie jest w stanie zapewnić bardziej znaczącego ujawnienia danych finansowych związanych z przedsiębiorstwem Prysmian Energia Cables y Sistemas de Argentina S.A., wówczas Komisja powinna wykorzystać dane producentów malezyjskich, których sprawozdania finansowe poddane badaniu były dostępne.

(394)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne obliczono jako różnicę pomiędzy kosztem sprzedanych towarów a pozostałymi kosztami operacyjnymi na podstawie łatwo dostępnych informacji. Komisja zauważyła, że twierdzenie, iż takie wydatki uwzględniono w kosztach sprzedaży, kosztach ogólnych i administracyjnych zgłoszonych w przypadku producenta w reprezentatywnym kraju, nie zostało poparte dowodami. Ponadto objęci próbą producenci eksportujący nie przedstawili żadnych danych ilościowych dotyczących tego dostosowania. Jak wyjaśniono w motywie 280 Komisja w drugiej nocie ujawniła zainteresowanym stronom odpowiednie łatwo dostępne informacje finansowe dotyczące przedsiębiorstwa Prysmian Energia, które pochodziły od Dun & Bradstreet. Żadna z zainteresowanych stron nie dostarczyła bardziej odpowiednich danych dotyczących kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych w odniesieniu do producenta w Argentynie. Ponadto, ponieważ Komisja stwierdziła, że Argentyna spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj, jak stwierdzono w motywie 294, Komisja musi zastosować koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne w odniesieniu do producenta z Argentyny, a nie z Malezji. W związku z tym, że producent malezyjski nie zarejestrował rozsądnych zysków, Komisja nie mogła wykorzystać jego danych finansowych. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(395)

W przypadku objętych próbą współpracujących producentów eksportujących Komisja porównała średnią ważoną wartość normalną każdego rodzaju produktu podobnego ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniego rodzaju produktu objętego postępowaniem, zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego.

(396)

Na tej podstawie wyliczono następujące średnie ważone marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem:

(397)

W odniesieniu do współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą Komisja dokonała obliczenia średniego ważonego marginesu dumpingu, zgodnie z art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Margines ten określono zatem w oparciu o marginesy ustalone dla producentów eksportujących objętych próbą.

(398)

Na tej podstawie ostateczny margines dumpingu współpracujących producentów eksportujących nieobjętych próbą ustalono na 31,2 %.

(399)

W odniesieniu do marginesu dla wszystkich pozostałych producentów eksportujących w Chinach Komisja określiła poziom współpracy producentów eksportujących. Poziom współpracy określono z uwzględnieniem wielkości wywozu współpracujących producentów eksportujących do Unii oraz łącznej wielkości na podstawie przywozu - określonej w statystykach Eurostatu dotyczących przywozu - z Chin.

(400)

Poziom współpracy w tym przypadku był wysoki. Komisja uznała za właściwe przyjąć rezydualny margines dumpingu na poziomie przedsiębiorstwa objętego próbą, które miało najwyższy margines dumpingu.

(401)

Ostateczne marginesy dumpingu, wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:

(402)

Chociaż oficjalne dane statystyczne dotyczące przywozu są podawane w kilogramach, Komisja uznała, zgodnie z uwagami producentów eksportujących i przemysłu Unii, że ta jednostka miary nie jest odpowiednia do prawidłowego pomiaru wielkości objętych postępowaniem. Dochodzenie pokazuje, że przemysł zwykle jako główny wskaźnik objętości stosuje długość a nie wagę. Może to być miara długości przewodu (kilometry przewodów) lub całkowitej długości zawartych w nim włókien (kilometry włókien). Biorąc pod uwagę, że obecne dochodzenie dotyczy przewodów, kilometry przewodów są uważa się za najbardziej odpowiednią jednostkę miary, która zostanie wykorzystana do określenia szkody poniżej.

(403)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME stwierdziła, że wielkość przywozu powinna bazować na kilometrach światłowodów, a nie na kilometrach przewodów, ponieważ kilometry światłowodów są przyjętym standardem branżowym i jedyną jednostką miary, która odzwierciedla ogromne różnice w liczbie światłowodów na przewód.

(404)

Komisja utrzymywała, że kilometr przewodów jest właściwą jednostką miary, ponieważ produkty objęte dochodzeniem są przewodami, a liczba światłowodów w przewodzie jest specyficzną cechą przewodu, która znajduje odzwierciedlenie w numerze kontrolnym produktu. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(405)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przez 29 producentów w Unii. Producenci ci, z wyjątkiem dwóch przedsiębiorstw wymienionych w kolejnej sekcji, reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej określenie szkody opiera się na danych z 27 państw członkowskich (UE-27) za cały okres badany.

(406)

Łączna produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem wynosiła 1,2 mln km przewodów. Komisja ustaliła tę wartość na podstawie wszystkich dostępnych informacji dotyczących przemysłu Unii, takich jak bezpośrednie informacje od 9 stron - 6 skarżących, 3 przedsiębiorstw popierających skargę - oraz informacje z badań rynkowych dotyczących pozostałych producentów. Jak wskazano w motywie 26, do próby wybrano trzech producentów unijnych, którzy odpowiadają za 52 % całkowitej unijnej produkcji produktu podobnego.

(407)

Na podstawie art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego producenci, którzy są powiązani z chińskimi eksporterami lub importerami albo sami są importerami produktu, w odniesieniu do którego zarzuca się przewóz po cenach dumpingowych, mogą zostać wyłączeni z definicji przemysłu Unii. W art. 4 ust. 2 określono przypadki, gdy producentów uznaje się za powiązanych z eksporterami lub importerami.

(408)

Komisja zbadała istniejące powiązania przemysłu Unii z eksporterami lub importerami produktu objętego postępowaniem. W toku dochodzenia wykazano, że jeden objęty próbą producent unijny dokonał przywozu marginalnej ilości przewodów światłowodowych z Chin, a inny producent posiada udział mniejszościowy w kapitale nieobjętego próbą producenta eksportującego. Zważywszy na nieznaczną wielkość przywozu dokonanego przez pierwszego producenta oraz fakt, że drugi producent wykazał, iż nie kontroluje producenta eksportującego ani nie jest przez niego kontrolowany oraz że na skutek tych powiązań nie postępuje odmiennie od producentów niepowiązanych, Komisja stwierdziła zatem, że nie ma powodu, aby wykluczyć te przedsiębiorstwa z przemysłu Unii.

(409)

W odniesieniu do trzeciego producenta nieobjętego próbą Komisja uznała - w świetle jego powiązania z chińskim producentem eksportującym (który jest kontrolowany przez ten sam podmiot) oraz znacznych ilości przywozu z Chin - że należy wykluczyć tego producenta z definicji przemysłu Unii, mimo iż w Europie ma miejsce znacząca produkcja ze strony tego przedsiębiorstwa.

(410)

Podobnie w przypadku producenta niewspółpracującego w Unii, który zgłosił znaczną wielkość przywozu z Chin, Komisja postanowiła, że - biorąc pod uwagę powiązania z chińskim producentem eksportującym oraz znaczną wielkość przywozu - należy go również wyłączyć z przemysłu Unii.

(411)

Ponieważ w toku dochodzenia nie wykazano, że jakikolwiek inny producent był powiązany z chińskimi eksporterami albo dokonywał przywozu z Chin, nie są konieczne żadne dalsze wyłączenia z definicji przemysłu Unii.

(412)

CCCME argumentowała, że wielu producentów unijnych miało powiązania z chińskimi producentami przewodów światłowodowych, i zwróciła się do Komisji o przeprowadzenie segmentowej analizy szkody poprzez oddzielną analizę tego obszaru przywozu.

(413)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME powtórzyła swoje uwagi dotyczące segregacji przywozu i poddania go odrębnej ocenie. CCCME stwierdziła również, że Komisja powinna ujawnić wielkość i procentowy udział przywozu producentów unijnych od powiązanych i niepowiązanych producentów chińskich w OD.

(414)

Jak przedstawiono powyżej, Komisja należycie uwzględniła powiązania producentów unijnych z chińskimi przedsiębiorstwami, wykluczając producentów z większym przywozem z Chin, a także wzięła pod uwagę ich relacje z chińskimi eksporterami. Producenci unijni objęci próbą przywozili znikome ilości (mniej niż 1 % ich produkcji) produktu objętego postępowaniem od powiązanych przedsiębiorstw w Chinach. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(415)

Przedsiębiorstwo Connect Com przedłożyło wykaz innych unijnych producentów przewodów światłowodowych, którzy nie zostali uwzględnieni w skardze. Komisja odnotowała, że przedsiębiorstwa te nie współpracowały w toku dochodzenia, a szacunki w odniesieniu do niewspółpracujących producentów unijnych przedstawiono w oparciu o wiarygodne badanie rynkowe (140).

(416)

W celu ustalenia, czy przemysł Unii doznał szkody, oraz w celu określenia konsumpcji i innych wskaźników ekonomicznych dotyczących sytuacji przemysłu unijnego Komisja zbadała, czy i w jakim stopniu późniejsze wykorzystanie produktu podobnego wytwarzanego przez przemysł unijny powinno było być uwzględnione w analizie.

(417)

Komisja ustaliła, że od 5,8 % do 4,4 % całkowitej produkcji producentów unijnych było przeznaczone w okresie badanym na użytek własny. W tym przypadku przewody dostarczano w ramach tego samego przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw do dalszego przetwórstwa niższego szczebla, zwłaszcza do produkcji przewodów wyposażonych w złącza.

(418)

Podział na użytek własny i wolnorynkowy jest istotny przy analizie szkody, ponieważ produkty przeznaczone na użytek własny nie są narażone na bezpośrednią konkurencję ze strony przywozu. Natomiast produkcja przeznaczona na sprzedaż na wolnym rynku pozostaje w bezpośredniej konkurencji z przywozem produktu objętego postępowaniem.

(419)

Aby przedstawić możliwie najbardziej kompletny obraz przemysłu Unii, Komisja uzyskała dane dotyczące całej działalności związanej ze światłowodami i określiła, czy produkcja była przeznaczona na użytek własny czy do sprzedaży na wolnym rynku.

(420)

Komisja zbadała niektóre wskaźniki ekonomiczne odnoszące się do przemysłu Unii na podstawie danych dotyczących wolnego rynku. Te wskaźniki to: wielkość sprzedaży i ceny sprzedaży na rynku unijnym; udział w rynku; wzrost gospodarczy; wielkość i ceny wywozu; rentowność; zwrot z inwestycji; oraz przepływy pieniężne. Tam, gdzie było to możliwe i zasadne, ustalenia te zostały następnie porównane z danymi dotyczącymi rynku sprzedaży wewnętrznej, tak aby uzyskać pełny obraz sytuacji przemysłu Unii.

(421)

Inne wskaźniki ekonomiczne można było jednak wymiernie zbadać jedynie poprzez odniesienie się do całkowitej działalności, w tym użytku własnego przemysłu Unii (141). Są to: produkcja; moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych; inwestycje; zapasy; zatrudnienie; wydajność; wynagrodzenie; oraz zdolność do pozyskania kapitału.

(422)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME stwierdziła, że przy analizowaniu ogólnej pozycji rynkowej przemysłu Unii nie powinno się pomijać rynku sprzedaży wewnętrznej.

(423)

W tym względzie - jak zostało to opisane poniżej - Komisja odnotowuje, że nie pominęła rynku sprzedaży wewnętrznej, ale uwzględniła go i oceniła zmiany zachodzące na nim w miarę upływu czasu. Pozwoliło to uzyskać pełny obraz sytuacji, w jakiej znajdował się przemysł Unii. Niewielki i zmniejszający się rozmiar tego rynku świadczy o tym, że nie wywierał on żadnego istotnego wpływu na sytuację przemysłu Unii. Komisja przypomina również, że przewody ze złączami nie stanowią produktu objętego postępowaniem.

(424)

Komisja ustaliła konsumpcję w Unii na podstawie danych dotyczących sprzedaży określonych przez skarżącego oraz danych dotyczących przywozu ustalonych zgodnie z metodyką opisaną w motywach 427-432.

(425)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii (w kilometrach przewodów)

(426)

Konsumpcja na wolnym rynku w Unii wzrosła w okresie badanym o 38 %. W istocie w połączeniu z szeroką ekspansją cyfrową w UE jest to rynek charakteryzujący się silnym wzrostem, którego szybkie tempo prawdopodobnie się utrzyma (142). Konsumpcja rosła do okresu objętego dochodzeniem, pomimo faktu, że druga część tego okresu (tj. pierwsza połowa 2020 r.) zbiegła się z pierwszymi miesiącami zakłóceń związanych z pandemią COVID-19. Z ustaleń wynikających z dochodzenia wynika, że pandemia, która rozpoczęła się w ostatnich miesiącach okresu objętego dochodzeniem, oraz związane z nią środki zapobiegawcze spowolniły co prawda wzrost, ale nie powstrzymały zwiększenia konsumpcji produktu objętego dochodzeniem w Unii w całym okresie objętym dochodzeniem. Rynek sprzedaży wewnętrznej stanowi wykorzystanie przewodów światłowodowych w rozwiązaniach połączeniowych oferowanych przez firmy, w tym przewodów wyposażonych w łączniki; w okresie badanym odnotowano spadek o 12 % jego wielkości, bardzo ograniczonej w stosunku do całego rynku.

(427)

Wielkość przywozu z Chin określono na podstawie informacji przekazanych bezpośrednio przez chińskich producentów eksportujących zgodnie z motywem 47. Było to wysoce reprezentatywne, ponieważ wielkość przywozu w okresie objętym dochodzeniem stanowiła 89 % całkowitego przywozu zadeklarowanego przez chińskich producentów eksportujących w ramach kontroli wyrywkowej na początku dochodzenia. Wielkość łącznego przywozu ustalono zatem na o 11 % więcej niż wielkości zgłoszone zgodnie z motywem 47.

(428)

Przywóz z innych państw trzecich określono na podstawie szczegółowego działania, o którym mowa w motywie 48, w ramach którego ustalono wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem w kg i przeliczono na km przewodów przy użyciu dokładnych przeliczników zadeklarowanych przez chińskich producentów eksportujących w ich odpowiedziach na dodatkowy wniosek o przedstawienie informacji, o którym mowa w motywie 47.

(429)

Udział przywozu w rynku został ustalony na podstawie wielkości przywozu w porównaniu z wielkością konsumpcji na wolnym rynku przedstawioną w tabeli 2.

(430)

Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu i udział w rynku

(431)

W kontekście znacznej nadwyżki mocy produkcyjnych w Chinach (szacowanej na ponad dwukrotność całego rynku UE na podstawie analizy rynkowej dostarczonej przez skarżących (143)), przywóz w okresie badanym z państwa, którego dotyczy postępowanie, wzrósł z około 190 000 km przewodów do około 500 000 km przewodów, co stanowi bardzo znaczący, ponad dwuipółkrotny, wzrost. Ten 163 % wzrost jest ponad czterokrotnie wyższy niż wzrost konsumpcji, co uwydatnia rozmiar i siłę chińskiej penetracji tego rynku.

(432)

W związku z tym udział w rynku tego przywozu wzrósł z 14,8 % do 28,3 % w okresie badanym, co stanowi bardzo znaczący wzrost o 91 %. Należy zauważyć, że wielkość przywozu z Chin wykazywała wzrost w każdym roku okresu badanego, co wskazuje na szybkość i wielkość penetracji rynku.

(433)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME argumentowała, że udział przemysłu Unii w rynku był niedoszacowany, natomiast udział przywozu z Chin w rynku - zawyżony. W tym względzie CCCME stwierdziła również, że dane rynkowe powinny bazować na kilometrach światłowodów, a nie na kilometrach przewodów, co przełożyłoby się na zmniejszenie udziału przywozu z Chin w rynku.

(434)

W tym względzie Komisja przypomniała, że - jak wyjaśniono w motywach 402-404 - w toku dochodzenia ustalono, że kilometr przewodu stanowi najodpowiedniejszą jednostkę miary dla produktu objętego postępowaniem. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(435)

Komisja określiła ceny przywozu w oparciu o odpowiedzi na wniosek o przekazanie dodatkowych informacji skierowany do eksporterów współpracujących wspomnianych w motywie 47.

(436)

Średnia cena importowa w przywozie z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 4

Ceny importowe (EUR/km przewodów)

(437)

Ceny importowe z Chin obniżyły się z 452 EUR/km przewodów do 349 EUR/km przewodów w okresie badanym, co oznacza spadek o 23 %. Zmiany te należy rozpatrywać w świetle zwiększonej agresywności chińskich producentów eksportujących, która jest związana z nadwyżką mocy produkcyjnych w tym państwie (zob. motyw 431). Wskaźnik ten należy ponadto rozpatrywać w kontekście znacznych różnic cen za daną długość między różnymi rodzajami produktów oraz znacznych różnic w asortymencie produktów rok do roku. Zróżnicowanie produktów wynikało zarówno ze zmienności, a zatem również ceny sprzedawanych rodzajów przewodów, jak i z faktu, że nie wszystkie rodzaje produktów były objęte przetargami lub sprzedawane w każdym roku.

(438)

W celu uniknięcia zmian asortymentu produktów nierozerwalnie związanych z seriami cen w okresie badanym oraz w celu uzyskania dokładniejszych i bardziej reprezentatywnych danych Komisja przeanalizowała również obszerne informacje przedstawione przez chińskich eksporterów i producentów unijnych objętych próbą w oparciu o bardziej zagregowane grupy bezpośrednio porównywalnych produktów. Dzięki temu wyodrębniono 35 identycznych (mających swój odpowiednik) grup sprzedawanych zarówno przez chińskich eksporterów, jak i przemysł Unii, i w odniesieniu do których odnotowano sprzedaż w każdym badanym roku. Innymi słowy, Komisja uzyskała kompletne szeregi czasowe wraz z ceną dla poszczególnych rodzajów produktów w każdym roku okresu badanego. Ceny te można uznać za reprezentatywne dla całego wywozu z Chin w okresie badanym, obejmującego 62 % wywozu dokonanego przez przedsiębiorstwa objęte próbą w okresie objętym dochodzeniem. Uzyskane w ten sposób szeregi czasowe kształtowały się następująco, w oparciu o zagregowane dane ważone:

Tabela 4a

Przywóz z Chin (EUR/km przewodów)

(439)

Dane te świadczą o znacznym, ciągłym spadku cen wywozu z Chin. Innymi słowy, porównując sprzedaż tych samych typów produktu rok do roku, w poszczególnych latach można zaobserwować wyraźny i zauważalny spadek cen przywozu z Chin - były one znacznie niższe od cen stosowanych przez producentów unijnych w okresie 2018-OD (tabela 8a).

(440)

W tym kontekście Komisja ustaliła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem poprzez porównanie:

(441)

Przy dostosowywaniu ceny eksportowej zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego na potrzeby obliczenia dumpingu, a także obliczenia podcięcia cenowego i marginesu szkody w motywie 444, cenę eksportową ("skonstruowaną wartość CIF") obliczono na podstawie wartości faktur dla pierwszego niezależnego klienta, od której odliczono dostosowania powiązane z przywozem na rzecz punktu CIF, a także koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk wypracowany przez powiązanego importera, stosując przepisy art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego na zasadzie analogii.

(442)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT stwierdziła, że koszty ponoszone po przywozie obliczono jako odsetek wartości CIF, i zasugerowała, że Komisja powinna obliczyć je proporcjonalnie do wielkości wywozu, aby zapewnić spójność z analogicznymi dostosowaniami ceny eksportowej przy obliczaniu dumpingu. Utrzymywano, że koszty te miały większe znaczenie dla wielkości wywozu niż dla wartości transakcji wywozowych.

(443)

Argument ten uznano za uzasadniony, w związku z czym został on przyjęty.

(444)

Porównania cen dokonano według poszczególnych rodzajów produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, z zastosowaniem, w uzasadnionych przypadkach, odpowiednich korekt. Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów objętych próbą producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem. Wykazał on, że średnia ważona marginesu podcięcia cenowego dla dwóch objętych próbą producentów eksportujących wynosiła 30,0 % i 33,2 %, co daje ogólny margines podcięcia cenowego w wysokości 31,5 %. Jak opisano w motywie 502, analiza przetargów potwierdza występowanie podcięcia cenowego na poziomie przetargów.

(445)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT argumentowała również, że Komisja nie przedstawiła żadnych wyjaśnień dotyczących zagregowanych grup PCN, które należy w związku z tym uznać za arbitralne. CCCME twierdzi, że korzystanie z tych grup świadczy o istnieniu problemu związanego z dopasowaniem i porównywalnością cen przemysłu Unii i cen producentów chińskich.

(446)

Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem z dwóch powodów. Po pierwsze, wspomniane grupy nie były wykorzystywane przy obliczaniu podcięcia cenowego i zaniżania cen. Po drugie, użyto ich właśnie po to, aby zagwarantować, że znaczne zmiany asortymentu produktów w omawianym okresie nie wpłyną na trendy cenowe obserwowane w miarę upływu czasu, przyczyniając się tym samym do poprawy ich porównywalności w dłuższym okresie w oparciu o grupy, które - jak wyjaśniono powyżej - były reprezentatywne dla produktu objętego postępowaniem. Wobec braku jakichkolwiek dowodów świadczących o tym, że dokonany podział na grupy był w oczywisty sposób niewłaściwy, Komisja odrzuciła to twierdzenie.

(447)

Grupa FTT również argumentowała, że Komisja nie stwierdziła podcięcia cenowego w odniesieniu do około 30 % jej wywozu do Unii z uwagi na brak dopasowania do PCN sprzedawanych przez przemysł Unii. Grupa FTT uznała, że Komisja nie była uprawniona do ograniczenia zakresu swojej analizy wyłącznie do tych rodzajów produktu lub segmentów rynku, w przypadku których odnotowano faktyczną sprzedaż ze strony przemysłu Unii. W tym względzie powołała się na wyrok w sprawie Changshu City Standard Parts Factory i Ningbo Jinding Fastener Co. Ltd. przeciwko Radzie Unii Europejskiej (144), w którym stwierdzono, że margines dumpingu powinien być obliczany dla całości wywozu do Unii, przy czym grupa FTT argumentowała również, że wymóg ten powinien mieć również zastosowanie do podcięcia cenowego na zasadzie analogii.

(448)

Komisja nie zgodziła się z dokonaną przez grupę FTT wykładnią wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Changshu City. Wymóg uwzględnienia całości wywozu ma zastosowanie wyłącznie do obliczeń marginesu dumpingu. Ponadto Komisja zwróciła uwagę na fakt, że przy ocenianiu marginesu podcięcia cenowego i marginesu zaniżania cen przyjęła, iż podstawą porównania będą modele wywożone do Unii z państw, których dotyczy postępowanie. Fakt, że nie wszystkie wywożone modele były sprzedawane przez przemysł Unii, wynika ze specyfiki porównywania sprzedaży eksportowej producentów eksportujących ze sprzedażą przemysłu Unii. W omawianym przypadku ogólny współczynnik dopasowania wyniósł około 70 % dla chińskich producentów eksportujących objętych próbą, co Komisja uznała za poziom w pełni wystarczający do zapewnienia możliwości przeprowadzenia szeroko zakrojonego i obiektywnego porównania wywożonych modeli z tymi sprzedawanymi przez przemysł Unii. Po trzecie, w rozporządzeniu podstawowym na Komisję nie nałożono obowiązku przeprowadzania analizy ceny każdego rodzaju produktu z osobna. W obowiązujących przepisach ustanowiono wyłącznie wymóg określenia ceny na poziomie produktu podobnego. Ponadto Komisja stwierdziła, że wszystkie PCN były częścią produktu objętego postępowaniem i nawzajem siebie uzupełniały, przynajmniej w pewnym stopniu. W związku z powyższym odsetek wywozu producentów eksportujących objętych próbą, który nie został sprzedany przez przemysł Unii, nie stanowi odrębnej kategorii produktu objętego postępowaniem, ale pozostaje w pełni konkurencyjny względem pozostałych gatunku produktu, w odniesieniu do których stwierdzono istnienie dopasowania.

(449)

Jest to zgodne z cenami ustalonymi w motywach 438 i 439 powyżej.

(450)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł unijny zawierało ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych, które wywierają wpływ na przemysł unijny w okresie badanym.

(451)

Komisja otrzymała od stron szereg uwag dotyczących szkody. Rząd ChRL twierdził, że przywóz z Chin nie spowodował szkody ani zagrożenia wystąpienia szkody, ponieważ wskaźniki sugerowały, że sytuacja przemysłu Unii była dobra i że przemysł Unii, z jego udziałem w rynku, nadal zajmował pozycję dominującą. Przedsiębiorstwo Connect Com zauważyło, że spadek udziału w rynku przemysłu Unii był bardzo ograniczony i nastąpił w kontekście prawdopodobnie oligopolistycznej struktury rynku.

(452)

Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że szkoda, nawet jeśli istniała, była nieznaczna, jeżeli zyski były osiągane do minimalnej marży zysku wynoszącej 5 %, i przypomniało w tym względzie decyzję Komisji z dnia 23 grudnia 1988 r. kończącą postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu niektórych przenośnych radiotelefonów komórkowych pochodzących z Kanady, Hongkongu i Japonii (145) oraz wyrok z dnia 17 grudnia 1997 r., European Fertilizer Manufacturers Association (EFMA) przeciwko Radzie (146). Należy jednak przypomnieć, że w decyzji w sprawie radiotelefonów uwzględniono marżę zysku w świetle innych poprawiających się wskaźników, a wspomniana sprawa sądowa dotyczyła twierdzenia - które Sąd odrzucił - że zysk docelowy ustalony przez Komisję w trakcie dochodzenia powinien być wyższy. Dlatego też precedensy te nie potwierdzają poglądu, że szkoda byłaby nieistotna, gdyby marże zysku wynosiły powyżej 5 %. Szkodę ustala się na podstawie całościowej oceny wszystkich czynników wymienionych w art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, analizowanych w kontekście konkretnego badanego rynku i sektora. Ponadto osiągnięty przez sektor zysk był niższy od zysku docelowego ustalonego z uwzględnieniem wszystkich elementów odnoszących się do badanego sektora, jak wymaga tego art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego.

(453)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych zawartych w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu przedłożonej przez skarżącego, obejmującej dane dotyczące wszystkich producentów unijnych. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych.

(454)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(455)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(456)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 5

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(457)

W całym okresie objętym postępowaniem wielkość produkcji przemysłu Unii wzrosła o 16 %. Ze szczegółowej analizy wynika, że w latach 2017-2019 produkcja Unii wzrosła o 18 %, natomiast w okresie objętym dochodzeniem produkcja Unii nieznacznie spadła o 2 punkty procentowe.

(458)

Ogólny wzrost w okresie badanym wynikał ze wzrostu popytu opisanego w tabeli 2. W okresie badanym przemysł Unii zdołał jednak zwiększyć swoją produkcję jedynie o 16 % na rynku rosnącym o 38 %. Przemysł Unii nie był zatem w stanie odnieść w pełni korzyści z rozwoju rynku.

(459)

W okresie badanym unijne moce produkcyjne wzrosły o 31 %. Odzwierciedla to inwestycje dokonane przez niektórych producentów unijnych w celu dostosowania się do wzrostu rynku. Próba ta została udaremniona przez zwiększoną penetrację rynku przez produkty chińskie, które - poprzez stosowanie w odniesieniu do nich nieuczciwych strategii cenowych - w coraz większym stopniu odbierały udziały w rynku przemysłowi Unii.

(460)

W rezultacie wykorzystanie mocy produkcyjnych spadło o 12 %, osiągając poziom poniżej 60 % w OD: producentom unijnym uniemożliwiono zwiększenie produkcji zgodnie ze wzrostem rynku.

(461)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(462)

W całym okresie objętym postępowaniem całkowita wielkość sprzedaży w Unii przemysłu Unii wzrosła o 13 %. Ze względu jednak na wzrost konsumpcji udział w wolnym rynku zmniejszył się w okresie badanym z 64,3 % do 53,5 %, co stanowiło spadek o ponad 10 punktów procentowych (-17 %).

(463)

Wielkość sprzedaży w Unii w okresie badanym wzrosła o 15 %. Sprzedaż unijna była bardzo zbliżona do tendencji w unijnej produkcji, ponieważ w przemyśle w znacznym stopniu stosuje się system produkcji na zamówienie.

(464)

Rynek sprzedaży wewnętrznej przemysłu Unii (wyrażony jako odsetek całkowitej sprzedaży w Unii) był na bardzo niskim poziomie w całym okresie badanym i utrzymywał tendencję spadkową, której efektem był spadek z 7 % w 2017 r. do 5,4 % w okresie objętym dochodzeniem. Miało to znikomy wpływ ze względu na ograniczony rozmiar tego rynku.

(465)

Ze spadku udziału w rynku wielkości sprzedaży w Unii wynika, że w okresie badanym przemysł Unii nie był w stanie skorzystać ze wzrostu na rynku Unii.

(466)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Zatrudnienie i wydajność

(467)

Zatrudnienie w przemyśle Unii wzrosło od roku 2017 do roku 2019 o 18 % pod względem EPC. Po tym wzroście nastąpił spadek o 4 punkty procentowe w okresie objętym dochodzeniem. Zmiany te są w dużej mierze zgodne z tendencją w wielkości produkcji przedstawioną w tabeli 4.

(468)

Ponieważ dane dotyczące produkcji i zatrudnienia były bardzo zbliżone do siebie, wydajność w przeliczeniu na kilometry przewodów na pracownika pozostała w dużej mierze stabilna.

(469)

Wszystkie marginesy dumpingu znacznie przekraczały poziom de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł Unii był znaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie.

(470)

Jest to pierwsze dochodzenie antydumpingowe dotyczące produktu objętego postępowaniem. W związku z tym brak było dostępnych danych umożliwiających ocenę skutków ewentualnego wcześniejszego dumpingu.

(471)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Ceny sprzedaży w Unii

(472)

Ceny sprzedaży na rynku unijnym dla podmiotów niepowiązanych (wolny rynek) wzrosły w okresie 2017-2019 o 16 %, a następnie w OD spadły, osiągając poziom podobny do odnotowanego w 2017 r. (+1 %). Poziom cen zależy jednak w dużej mierze od złożoności sprzedawanych produktów, ponieważ cena może się znacznie różnić w zależności od właściwości poszczególnych przewodów (m.in. liczby włókien, liczby i rodzaju powłok itp.).

(473)

Jest to oczywiste, gdy porównuje się zmianę cen ze zmianą kosztów produkcji, biorąc pod uwagę, że bardziej złożone przewody, które mogą być sprzedawane po wyższych cenach, wiążą się również z wyższymi kosztami produkcji.

(474)

Jednostkowy koszt produkcji wzrósł w latach 2017-2019 o 14 %, mniej więcej zgodnie ze średnimi cenami na wolnym rynku unijnym (16 %). Następnie spadł o 14 %, również zgodnie ze spadkiem cen w tym samym okresie od 2019 r. do OD (15 %). Jak określono w motywie 540, dochodzenie potwierdziło, że koszt głównego surowca (włókna optyczne), nabytego od przedsiębiorstw powiązanych, odzwierciedlał cenę rynkową tego materiału.

(475)

Jak wyjaśniono w motywie 438 powyżej, w celu uniknięcia zmian asortymentu produktów nierozerwalnie związanych z seriami cen w okresie badanym Komisja przeanalizowała obszerne informacje przedstawione przez chińskich eksporterów i producentów unijnych objętych próbą w oparciu o bardziej zagregowane grupy bezpośrednio porównywalnych produktów. Dzięki temu wyodrębniono 35 identycznych (mających swój odpowiednik) grup sprzedawanych zarówno przez chińskich eksporterów, jak i przemysł Unii, i w odniesieniu do których istnieje pełny szereg czasowy dla każdego roku okresu badanego.

(476)

Są one reprezentatywne dla sprzedaży przemysłu UE w tym okresie i stanowią ponad 34 % sprzedaży takich produktów posiadających swoje odpowiedniki w okresie objętym dochodzeniem. Wynikający z tego reprezentatywny szereg czasowy przedstawia się następująco:

Tabela 8a

Przemysł Unii (EUR/km przewodów)

(477)

Dane te wskazują na znaczny spadek cen przemysłu Unii, podobny do spadku cen obserwowanego w przypadku wywozu z Chin, o którym wspomniano w motywie 438.

(478)

Ponadto, biorąc pod uwagę, że klienci często zamawiają rodzaje przewodów światłowodowych dostosowane do ich specyficznych potrzeb oraz że niektóre państwa członkowskie określają również szczególne wymogi techniczne, porównanie cen w czasie dla tego samego klienta i państwa członkowskiego zapewnia jeszcze dokładniejszy obraz zmian cen. Przemysł Unii przedstawił dodatkowe szczegółowe informacje w tym zakresie. Trend cenowy w przypadku dwudziestu najważniejszych takich kombinacji produkt-grupa-klient-państwo członkowskie kształtował się następująco (147):

Tabela 8b

Przemysł Unii (EUR/km przewodów)

(479)

Dane te ukazują wyraźny spadek cen przemysłu Unii w okresie badanym, bardzo zbliżony do spadku cen wywozu z Chin, o którym wspomniano w motywach 435-438.

(480)

Średnie koszty pracy objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Średnie koszty pracy na pracownika

(481)

Średni koszt pracy na pracownika pozostawał stosunkowo stabilny w okresie od 2017 r. do OD. Niewielki spadek w roku 2018 odpowiada wzrostowi liczby EPC o 13 % i odzwierciedla koszty tej dodatkowej siły roboczej.

(482)

Stan zapasów objętych próbą producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Zapasy

(483)

Poziom zapasów w przypadku producentów unijnych objętych próbą wzrósł w okresie badanym o 27 %. Podczas gdy wzrost zapasów oznacza wolniejszy obrót w sprzedaży niektórych powtarzających się pozycji i może być związany z coraz większymi trudnościami przemysłu Unii w sprzedaży swoich produktów z powodu bardzo agresywnej konkurencji cenowej ze strony chińskich producentów eksportujących, wzrost w okresie 2019-OD może być również związany z efektem sezonowym. W każdym przypadku, biorąc pod uwagę, że większość produkcji odbywa się na podstawie zamówień i specyfikacji klientów, zapasy nie stanowią głównego wskaźnika szkody.

(484)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(485)

Komisja określiła rentowność objętych próbą producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.

(486)

Rentowność producentów objętych próbą była dodatnia, ale rażąco niska w całym okresie badanym, i spadła z 8,1 % w 2017 r. do 7,9 % w okresie objętym dochodzeniem.

(487)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia grupa ZTT stwierdziła, że - po przeprowadzeniu analizy opierającej się na inżynierii odwrotnej - przemysł Unii uzyskiwał bardzo wysoki zysk z tytułu zawyżania ceny na rynku Unii, co wzbudza bardzo poważne obawy co do szkody poniesionej przez przemysł Unii, i utrzymywała, że podcięcie cenowe było spowodowane irracjonalną polityką ustalania cen stosowaną przez przemysł Unii, a nie przywozem tanich produktów z Chin.

(488)

Komisja nie zgadza się z tym twierdzeniem. Analiza opierająca się na inżynierii odwrotnej miała charakter fragmentaryczny i nie opierała się na wynikach pełnej oceny kosztów i cen. Komisja zweryfikowała marże zysku na podstawie takiej kompleksowej analizy i potwierdziła, że ich poziom został ustalony prawidłowo. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(489)

Skarżący twierdzili, że potrzeba inwestycji i badań w sektorze wymagałaby marży zysku w wysokości 15 %. Dochodzenie wykazało, że - opierając się na danych za okres badany - poziom już zaplanowanych inwestycji, które zostałyby zrealizowane w normalnych okolicznościach, aby nadążyć za zmianami na rynku, musiałby zostać podtrzymany przez zyski w wysokości średnio 13,4 %. Inwestycje te obejmowały następujące zagadnienia: koszty przezbrojenia urządzeń i ich utrzymania w celu zapewnienia efektywności istniejących mocy produkcyjnych, dostosowania mocy produkcyjnych do zmieniającego się asortymentu produktów; zwiększenie mocy produkcyjnych; wydatki na badania i rozwój (innowacja produktowa i procesowa).

(490)

Komisja stwierdziła, że wyżej wymieniony rząd wielkości jest zgodny z historycznymi zyskami osiągniętymi przy braku przywozu z Chin po cenach dumpingowych, które - jak podkreślono w analizie przeprowadzonej w tabeli 11a - wynoszą około 12 %.

(491)

Dowodzi to, że poziom zysku wynoszący około 8 % w okresie badanym jest niewystarczający do podtrzymania działalności na rozwijającym się rynku zaawansowanych technologii, a zatem stanowi wyraz szkody dla przemysłu Unii.

Tabela 11a

Rentowność przemysłu Unii przed 2017 r.

(492)

Nie odnotowano tego jednak w obecnym przypadku. W rzeczywistości rentowność spadła w porównaniu z latami 2014-2016. Niższy poziom zysku w całym okresie badanym odzwierciedla znaczną szkodę cenową w okresie badanym. Ze względu na presję na obniżanie cen spowodowaną przywozem z Chin (zarówno pod względem zwiększonej wielkości, jak i niskich cen) przemysł Unii nie był w stanie podwyższyć cen, zminimalizować kosztów i w rezultacie osiągnąć normalny poziom zysku, który osiągnięto przed okresem największej ekspansji, a tym bardziej jakikolwiek wzrost.

(493)

Po wzroście w 2018 r. przepływy środków pieniężnych zmniejszyły się w drugiej połowie okresu badanego.

(494)

Bezpośrednio w wyniku presji związanej z towarami przywożonymi przemysł Unii musiał odłożyć na później inwestycje, w tym takie, które zostały już zaplanowane i zatwierdzone. Inwestycje te, mające na celu zwiększenie istniejących unijnych mocy produkcyjnych, wstrzymano (nawet w przypadku, gdy ich realizacja już się rozpoczęła) w okresie badanym, co było bezpośrednim skutkiem zmiany warunków rynkowych spowodowanej agresywną polityką cenową przywozu z Chin. Doprowadziło to do gwałtownego spadku inwestycji pod koniec okresu badanego, w przeciwieństwie do tendencji w poprzednich latach i ogólnego wzrostu rynku.

(495)

Zwrot z dokonanych inwestycji wykazywał w okresie badanym tendencję spadkową i w rzeczywistości spadł o 42 %. Ta negatywna tendencja pokazuje, że chociaż nadal inwestowano w celu utrzymania i poprawy wydajności i konkurencyjności, w okresie badanym zwroty z tych inwestycji znacznie spadły ze względu na brak możliwości poprawy stopy rentowności przez przemysł Unii.

(496)

Przy tak szybko spadającym poziomie zwrotów z inwestycji zdolność objętych próbą podmiotów produkcyjnych do pozyskania kapitału w przyszłości będzie wyraźnie zagrożona, jeżeli sytuacja się nie poprawi.

(497)

Sprzedaż zdecydowanej większości przewodów światłowodowych odbywa się w drodze postępowań o udzielenie zamówienia. W celu uzyskania niezbędnego wglądu w ten istotny aspekt rynku oraz uzupełnienia pozostałej części analizy szkody Komisja zwróciła się o szczegółowe informacje na temat przetargów do objętych próbą chińskich producentów eksportujących, objętych próbą producentów unijnych, importerów i użytkowników. Zadano pytania, które dotyczyły charakteru, procedury, harmonogramu i innych istotnych cech i które obejmowały zarówno zakończone, jak i trwające przetargi. Po stronie podmiotów ogłaszających przetargi współpraca z Komisją była niewielka. W dochodzeniu nie wziął udziału żaden z podmiotów ogłaszających przetarg, a spośród dużych operatorów telekomunikacyjnych tylko Deutsche Telekom przedstawił szczegółowe informacje na temat przetargów.

(498)

Po podjęciu decyzji o niewprowadzeniu środków tymczasowych Komisja zwróciła się do producentów unijnych objętych próbą o przedstawienie dodatkowych, szczegółowych informacji dotyczących wszystkich przetargów, w których uczestniczyli w okresie badanym, w tym informacji dotyczących ofert, cen i konkurentów, jeżeli są one dostępne.

(499)

Obraz, który wyłonił się z przedstawionych informacji, był bardzo niejednorodny i fragmentaryczny, z dużą liczbą przetargów organizowanych każdego roku w różnych państwach członkowskich, dużą różnorodnością podmiotów ogłaszających przetargi oraz różnym czasem trwania i warunkami. Po stronie podmiotu ogłaszającego przetarg przetargi mogą być albo publiczne, organizowane przez gminy lub inne podmioty publiczne, albo prywatne, organizowane przez dużych operatorów telekomunikacyjnych lub operatorów sieci. Istnieje także wiele innych mniejszych rodzajów ofert, zapytań ofertowych, e-aukcji, a mniejsze ilości można pozyskiwać poprzez bezpośredni kontakt z klientem. Każde postępowanie o udzielenie zamówienia jest wysoce szczegółowe dla podmiotu ogłaszającego przetarg, który może stosować różne procedury w zależności od określonego przetargu i rozwoju sytuacji na rynku. W przetargach oferty składa również wiele różnych podmiotów. Chińscy producenci eksportujący uczestniczą w przetargach bezpośrednio (również poprzez swoje spółki zależne) oraz pośrednio, współpracując z lokalnymi przedsiębiorstwami w poszczególnych państwach członkowskich. Importerzy, przedsiębiorstwa handlowe i dystrybutorzy także konkurują z producentami unijnymi. Niekiedy zaangażowani są także instalatorzy, a sprzedaż przez zwycięskich dostawców operatorom telekomunikacyjnym odbywa się za pośrednictwem tych instalatorów.

(500)

Dochodzenie wykazało również, że liczba przetargów organizowanych w Unii jest bardzo wysoka. Trzej objęci próbą producenci unijni zgłosili łącznie ponad 500 przetargów, w których brali bezpośredni udział w okresie objętym dochodzeniem. Jeden ze współpracujących importerów niepowiązanych uczestniczy w 150-200 przetargach rocznie, koncentrując się wyłącznie na rynku niemieckim.

(501)

Czas trwania procedury przetargowej jest wysoce zróżnicowany - od natychmiastowej dostawy do trzech lat. W przypadku przetargów, w których okres dostawy jest dłuższy, ilości nie są stałe i w związku z tym podmioty ogłaszające przetargi ogłaszają kolejne przetargi, które zastępują istniejące, gdy ceny spadają. Tak więc, chociaż przetargi zapewniają pewien ogólny pułap dla warunków cenowych, ceny mogą się zmieniać i zmieniają się dynamicznie w całym cyklu procedury przetargowej. W rezultacie ceny wykazują tendencję do dostosowywania się i w dużym stopniu odzwierciedlają bieżące warunki rynkowe.

(502)

Komisja przeanalizowała szczegółowe informacje na temat przetargów zgłoszone przez objętych próbą producentów unijnych w odpowiedzi na jej wniosek. Spośród zgłoszonych przetargów, w których producenci unijni złożyli oferty w okresie badanym, Komisja przeanalizowała te, w przypadku których istniały konkretne dowody na udział Chin. W okresie badanym odbyło się 55 takich przetargów. Przeanalizowane przetargi stanowią 45 % sprzedaży objętego próbą producenta unijnego oraz 14 % całkowitej konsumpcji w UE w okresie objętym dochodzeniem. W przypadku tych przetargów przeprowadzono szczegółową analizę szkody związanej z ceną i wielkością w odniesieniu do każdego przetargu, wykazując znaczne straty w sprzedaży (między 25 a 100 %), lub zaniżanie cen (między 5 a 55 %), lub podcięcie cenowe (między 8 a 39 %). Ta analiza w odniesieniu do poszczególnych przetargów dodatkowo potwierdziła stwierdzone powyżej zaniżanie cen i podcięcie cenowe w całym okresie.

(503)

Przedsiębiorstwo Connect Com przedstawiło uwagi dotyczące postępowań o udzielenie zamówienia i wskazało, że producenci unijni reprezentowani przez skarżącego nie przegrali ogólnie dużej liczby przetargów, lecz tylko jeden lub kilka dużych przetargów prywatnych. Podkreślił, że skarżący odniósł się do pojedynczego zaproszenia do prywatnego przetargu i praktyk cenowych pojedynczego chińskiego producenta jako dowodu na podcięcie cenowe. Przedsiębiorstwo Connect Com przedstawiło zawiadomienie o umowach zawartych w sprawie zamówienia publicznego w niemieckim okręgu, w którym ceny zwycięskiego oferenta były wyraźnie określone. Stwierdziło ono, że skarżący pominął w swojej prezentacji cały segment rynku przetargów publicznych. Według Connect Com producenci unijni reprezentowani przez skarżącego nie zostali wybrani w tych przetargach, ponieważ nie spełniali wymaganych kryteriów (np. magazyny, zapasy, szeroki asortyment produktów, koncepcja logistyczna). W szczególności przedsiębiorstwo Connect Com podkreśliło niską zdolność magazynowania przedsiębiorstw Prysmian i Corning. Przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że odrzucenie istnienia segmentacji rynku zamówień publicznych byłoby błędem, ponieważ ceny na rynkach przetargów publicznych i prywatnych w dużym stopniu odpowiadają sobie lub są od siebie wzajemnie zależne. Według Connect Com nie byłoby właściwe nakładanie ceł antydumpingowych na cały rynek, który jest podzielony na segmenty przetargów publicznych i prywatnych. Przedsiębiorstwo odniosło się do motywu 42 decyzji Komisji z dnia 20 marca 1998 r. kończącej postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu tlenku wolframu i kwasu wolframowego pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (98/230/WE) (148). Na podstawie tej decyzji przedsiębiorstwo Connect Com argumentowało, że w przypadku segmentacji rynków nie występowałaby ogólna szkoda dla przemysłu Unii, jeżeli pomimo pewnego spadku sprzedaży w jednym segmencie rynku (tutaj: przetargów prywatnych) przemysł Unii ma możliwości sprzedaży w innym segmencie rynku (tutaj: przetargów publicznych), co rekompensuje spadek wielkości sprzedaży.

(504)

Argumenty i analiza przedstawione w motywie 502 zaprzeczają tym twierdzeniom. Pomimo znacznych starań podejmowanych przez przemysł Unii na rzecz utrzymania konkurencyjności cenowej, duży udział w rynkach został przejęty przez chińskich eksporterów, których oferty nie mogły być porównywalne z ofertami przemysłu Unii pod względem cen. Jeżeli chodzi o decyzję Komisji z 1998 r. dotyczącą przywozu tlenku wolframu i kwasu wolframowego, Komisja stwierdziła w tej sprawie, że spadek udziału przemysłu Unii w otwartym rynku należy postrzegać w świetle tendencji przemysłu Unii do wykorzystywania coraz większej części swojej produkcji produktu objętego postępowaniem do wytwarzania produktów rynku niższego szczebla. Podstawowa sytuacja faktyczna dotycząca tych dwóch różnych segmentów rynku przemysłu Unii (otwarty rynek i użytek własny) różni się od sytuacji konkurencyjnej w tym przypadku, gdzie wielkość rynku sprzedaży wewnętrznej nieznacznie maleje w okresie badanym i stanowi bardzo małą część produkcji produktu objętego postępowaniem. Omawiane argumenty zostały zatem odrzucone.

(505)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia przedsiębiorstwo Connect Com stwierdziło, że Komisja nie ujawniła informacji na temat liczby przetargów wygranych przez producenta chińskiego ani powodów, dla których wygrał on te przetargi, i powtórzyła swój argument, zgodnie z którym cen nigdy nie stanowiła jedynego kryterium o decydującym znaczeniu, ponieważ kryteriami tymi były raczej kryteria jakościowe i logistyczne. Przedsiębiorstwo Connect Com zwróciło się również o ujawnienie wyników analizy, o której mowa w motywie 502.

(506)

W tym względzie Komisja zgromadziła szczegółowe informacje na temat przetargów w okresie badanym. Komisja zweryfikowała te informacje i poddała je analizie, ale z uwagi na ich ściśle poufny charakter nie może ujawnić ich zainteresowanym stronom w stopniu wykraczającym poza streszczenie zawarte w powyższych motywach.

(507)

Analiza przetargów wskazuje na proces przyspieszonego zastępowania produktów przemysłu Unii produktami chińskimi, co zostało potwierdzone w przetargach pod koniec okresu objętego dochodzeniem. Ujawniła ona erozję cen i dalsze znaczące straty w wielkości przemysłu Unii, które są zgodne z ogólnym obrazem szkody i potwierdzają go.

(508)

Pozytywne tendencje odnotowano w przypadku kilku wskaźników, takich jak produkcja, moce produkcyjne, wielkość sprzedaży na rynku unijnym i zatrudnienie. Wzrost tych wskaźników nie odpowiadał jednak wzrostowi konsumpcji i w rzeczywistości wskaźniki te powinny były wzrosnąć w większym stopniu, gdyby przemysł Unii był w stanie w pełni skorzystać z rosnącego rynku. Pomimo wzrostu wielkości sprzedaży przemysł Unii stracił 10,8 punktu procentowego udziału w rynku (spadek z 64,3 % do 53,5 %) na rosnącym rynku. Jest to związane z presją cenową generowaną przez wywóz z Chin, przy znacznym podcinaniu cen, a w każdym razie zaniżaniu cen w całym okresie badanym.

(509)

Powyższe doprowadziło do powstania szkody finansowej w postaci niższych zysków oraz spadku inwestycji i spadku poziomu zwrotów z inwestycji.

(510)

Ponadto, jak wyjaśniono powyżej w motywie 502, analiza sprzedaży w ramach przetargów wskazuje, że erozja udziału w rynku i erozja cen nabiera tempa i będzie postępować ze względu na wyjątkowo agresywne zachowanie chińskich producentów eksportujących.

(511)

W swoich uwagach dotyczących ostatecznego ujawnienia CCCME stwierdziła, że szereg kluczowych wskaźników nie potwierdzało, iż przemysł Unii doznał szkody, ponieważ wielkość produkcji i zatrudnienie utrzymywały się na stabilnym poziomie, moce produkcyjne zwiększyły się, ceny sprzedaży pozostawały stabilne, odnotowując niewielki spadek, natomiast zarówno rentowność produkcji, jak i skala inwestycji w produkcję utrzymywały się na wysokim poziomie.

(512)

Jak stwierdzono w motywie 508, wspomniane wskaźniki muszą zostać ocenione, biorąc pod uwagę wzrost konsumpcji na tym rozwijającym się rynku, a wyniki przeprowadzonej analizy wykazały, że przemysł Unii nie mógł czerpać odpowiednich korzyści z rozwoju tego rynku, co świadczy o istnieniu rzeczywistego niekorzystnego wpływu na wzrost przemysłu Unii. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(513)

CCCME argumentowała również, że same kryteria udziału w rynku nie mogły stanowić podstawy dla stwierdzenia wystąpienia istotnej szkody i że - z uwagi na wzrost popytu - wielkość sprzedaży wszystkich uczestników rynku wzrosła, co świadczyło o istnieniu otwartego i konkurencyjnego rynku. Ponadto CCCME stwierdziła, że pogorszenie się sytuacji przemysłu Unii w przyszłości nie może stanowić podstawy dla stwierdzenia wystąpienia istotnej szkody, ponieważ w toku dochodzenia nie przeprowadzano oceny zagrożenia szkodą, a samo dochodzenie nie spełniało standardów dowodowych wymaganych w takim przypadku.

(514)

W tym względzie Komisja przypomina, że ustalenia dotyczącego wystąpienia istotnej szkody nie dokonuje się wyłącznie na podstawie samych udziałów w rynku, ale w oparciu o szereg ujmowanych łącznie wskaźników ekonomicznych poddanych ocenie w motywach 426, 431, 437, 444 i 490, które obejmowały m.in. rzeczywiste czynniki niekorzystnego wpływu na wzrost, spadek cen, podcięcie cenowe, zaniżanie cen oraz niski poziom zysków i świadczyły o wystąpieniu istotnej szkody W związku z tym argument ten został odrzucony.

(515)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła na tym etapie, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(516)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii. Zgodnie z art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także, czy inne znane czynniki mogły w tym samym czasie również spowodować szkodę dla przemysłu Unii. Komisja dopilnowała, aby wszelkie szkody spowodowane przez inne czynniki niż przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie były łączone z tym przywozem. Te czynniki to: przywóz z państw trzecich, wyniki wywozu przemysłu Unii, sprzedaż na wewnętrzne potrzeby i ceny surowców.

(517)

Pogorszenie udziału przemysłu Unii w rynku w okresie badanym nastąpiło równocześnie i było bezpośrednio związane ze znaczną penetracją rynku unijnego przez znaczące wielkości przywozu z Chin, co znacznie podcięło ceny przemysłu Unii, a w każdym razie spowodowało znaczne zaniżanie cen w sprzedaży unijnej.

(518)

Wielkość przywozu z Chin wzrosła (jak pokazano w tabeli 3) z około 189 000 km przewodów w 2017 r. do około 498 000 km przewodów w okresie objętym dochodzeniem, co stanowi dwuipółkrotny wzrost (+163 %). Udział w rynku w tym samym okresie wzrósł z 14,8 % do 28,3 %, co stanowi prawie dwukrotny wzrost (+91 %). W tym samym okresie (jak pokazano w tabeli 6) sprzedaż przemysłu Unii na wolnym rynku wzrosła jedynie o 14 %, a jego udział w rynku spadł z 64,3 % do 53,5 %, co stanowi spadek o 10,8 punktu procentowego (tj. -17 %). Sprzedaż na mniejszym rynku sprzedaży wewnętrznej wykazała umiarkowany spadek (-12 %). Przywóz towarów po cenach dumpingowych wzrósł zarówno w kategoriach bezwzględnych, jak i względnych. Jak wynika z tabeli 1, konsumpcja na rynku unijnym wzrosła w okresie badanym o 38 %; jest jednak oczywiste, że z tego wzrostu odniósł korzyść głównie przywóz z Chin.

(519)

Ceny przywozu towarów po cenach dumpingowych znacznie spadły w okresie badanym, np. o 62 % zgodnie z tabelą 4a. Porównywalne ceny sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym stronom niepowiązanym (wolny rynek) spadły ogółem o 12 % w tym okresie na podstawie analizy w tabeli 8-bis i o 41 % w przypadku bardziej szczegółowej analizy w tabeli 8a. Poziom cen w dużej mierze zależy od złożoności sprzedawanych typów produktu, a porównanie poszczególnych typów produktów wytwarzanych w państwie i przywożonych z państwa, którego dotyczy postępowanie (na podstawie przedsiębiorstw objętych próbą) jest najdokładniejszym narzędziem badania trendów cenowych. W okresie objętym dochodzeniem średnie ważone marginesy podcięcia cenowego dla dwóch objętych próbą producentów eksportujących wynosiły od 30,0 % do 33,2 %.

(520)

Ta agresywna polityka spowodowała, że udział przemysłu Unii w rynku zaczął się zmniejszać od początku okresu badanego, a w okresie objętym dochodzeniem na rynku nadal dostępne były chińskie produkty po wyjątkowo niskich cenach (znacznie poniżej kosztów produkcji przemysłu Unii). Odbyło się to m.in. poprzez mechanizmy opisane powyżej w sekcji dotyczącej przetargów w motywach 499-502 i doprowadziło do zaniżania cen, strat w sprzedaży, zmniejszenia udziału w rynku oraz szkody finansowej w postaci zarówno obniżonej rentowności, jak i malejących inwestycji, co zagraża istnieniu przemysłu Unii.

(521)

Jak opisano w motywie 494 powyżej, istniały również dowody na to, że niektóre planowane inwestycje i projekty ekspansji przemysłu Unii zostały anulowane lub zawieszone z powodu wzrostu przywozu z Chin po agresywnych cenach i związanej z tym utraty udziału w rynku przemysłu Unii.

(522)

Przywóz z innych państw trzecich kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Przywóz z państw trzecich