Artykuł 1

Wymogi, o których mowa w art. 46 ust. 2 lit. n) rozporządzenia (UE) 2018/848

1. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca składają wniosek o uznanie, o którym mowa w art. 46 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/848, przy użyciu wzoru udostępnionego przez Komisję. Jedynie kompletne wnioski zostaną rozpatrzone.

2. Dokumentacja techniczna, o której mowa w art. 46 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/848, obejmuje następujące informacje w jednym z języków urzędowych Unii:

3. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przekazują wszelkie dalsze informacje, których zażąda Komisja na potrzeby ich uznania.

4. Jeżeli Komisja ustali, że informacje przekazane zgodnie z ust. 2 lub 3 są niekompletne, nieaktualne lub niezadowalające, odrzuca wniosek o uznanie.

Artykuł 2

Rozszerzenie zakresu uznania

Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uznane zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) 2018/848 mogą złożyć wniosek o rozszerzenie zakresu ich uznania o kolejne państwo trzecie lub dodatkową kategorię produktów, korzystając ze wzoru udostępnionego przez Komisję.

Wniosek o rozszerzenie zakresu uznania obejmuje aktualizację odpowiednich części dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 1 ust. 2, uwzględniającą właściwe informacje na temat dodatkowego państwa trzeciego lub dodatkowej kategorii produktów będących przedmiotem rozszerzenia zakresu.

ROZDZIAŁ II

NADZÓR KOMISJI NAD ORGANAMI KONTROLNYMI I JEDNOSTKAMI CERTYFIKUJĄCYMI

Artykuł 3

Ogólne wymogi dotyczące nadzoru nad organami kontrolnymi i jednostkami certyfikującymi

1. Działalność nadzorcza Komisji dotycząca organów kontrolnych i jednostek certyfikujących uznanych zgodnie z art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848 skupia się na ocenie wyników operacyjnych organów kontrolnych i jednostek certyfikujących przy uwzględnieniu wyników prac jednostek akredytujących, o których mowa w art. 46 ust. 2 lit. d) tego rozporządzenia.

2. Intensywność i częstotliwość działań nadzorczych prowadzonych przez Komisję dostosowuje się według ryzyka niezgodności, zgodnie z art. 46 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2018/848.

3. Organy kontrolne i jednostki certyfikujące uznane zgodnie z art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848 zachowują zdolność spełniania warunków i kryteriów określonych w art. 45 ust. 1 lit. a), 45 ust. 1 lit. b) ppkt (i) oraz 45 ust. 1 lit. c), a także art. 46 ust. 2 tego rozporządzenia, zgodnie z dokumentacją techniczną przedłożoną w momencie ich uznania. Zachowują one również zdolność i kompetencje do wdrożenia wymogów, warunków i środków w zakresie kontroli określonych w art. 46 ust. 2 i 6 rozporządzenia (UE) 2018/848 oraz w niniejszym rozporządzeniu.

W tym celu wykazują one:

4. Do celów rocznego sprawozdania jednostki certyfikujące zapewniają przeprowadzanie audytów obserwacyjnych zgodnie z częścią B sekcja 1 i 2 załącznika I do niniejszego rozporządzenia oraz z następującymi zasadami:

5. Na wniosek Komisji organy kontrolne i jednostki certyfikujące przedkładają dokumentację dotyczącą swojej procedury analizy ryzyka.

6. Do celów nadzoru nad organami kontrolnymi i jednostkami certyfikującymi uznanymi przez Komisję mogą ją wspomagać dwa państwa członkowskie jako współsprawozdawcy przy badaniu dokumentacji technicznej przedłożonej przez organy kontrolne i jednostki certyfikujące w celu wstępnego uznania lub rozszerzenia zakresu ich uznania, przy zarządzaniu wykazem uznanych organów kontrolnych i jednostek certyfikujących i jego przeglądzie oraz przy ocenie wyników operacyjnych, w tym rocznych sprawozdań, organów kontrolnych i jednostek certyfikujących.

7. Komisja dokonuje podziału wniosków między państwa członkowskie w sposób proporcjonalny do liczby głosów każdego państwa członkowskiego w Komitecie ds. Produkcji Ekologicznej.

Artykuł 4

Roczne sprawozdanie

Do dnia 28 lutego każdego roku organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przedkładają Komisji roczne sprawozdanie.

W tym rocznym sprawozdaniu określa się działania organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej w poprzednim roku zgodnie z załącznikiem II.

Sporządza się je w jednym z języków urzędowych Unii oraz w języku angielskim, jeżeli wybranym językiem urzędowym nie jest język angielski.

Artykuł 5

Ocena zgodności i audyty na miejscu

1. Komisja regularnie organizuje oparte na analizie ryzyka oceny zgodności lub audyty na miejscu w organach kontrolnych i jednostkach certyfikujących w celu oceny jakości i skuteczności kontroli przeprowadzanych przez każdy organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą. Wspomniane oceny zgodności i audyty można koordynować z właściwą jednostką akredytującą. Podczas tych ocen zgodności i audytów na miejscu Komisji mogą towarzyszyć niezależni eksperci.

2. Komisja może zażądać wszelkich dalszych informacji, w tym przedstawienia co najmniej jednego sprawozdania z oceny zgodności na miejscu ad hoc sporządzonego przez wyznaczonych przez nią niezależnych ekspertów.

3. Oceny zgodności i audyty na miejscu mogą obejmować:

Artykuł 6

Kontrole identyfikowalności

Komisja może przeprowadzać kontrole identyfikowalności produktów lub przesyłek objętych zakresem uznania organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej uznanych zgodnie z art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848.

W celu prześledzenia składników lub etapów produkcji produktu ekologicznego Komisja może zwrócić się o informacje do właściwych organów lub do organów kontrolnych lub jednostek certyfikujących zaangażowanych w kontrolę tych produktów objętych ich nadzorem.

Komisja może przeprowadzać kontrole identyfikowalności na podstawie przeprowadzanej przez siebie rocznej oceny ryzyka, skarg otrzymanych przez Komisję lub państwa członkowskie bądź losowo.

Komisja przeprowadza kontrole identyfikowalności w określonych przez siebie ramach czasowych, o których informuje na czas odpowiednie właściwe organy, organy kontrolne i jednostki certyfikujące.

Artykuł 7

Wniosek ad hoc Komisji

Komisja może w dowolnym momencie, na podstawie analizy merytorycznej wykazującej taką konieczność, zwrócić się do organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej z wnioskami ad hoc o udzielenie informacji.

Artykuł 8

Wykaz produktów wysokiego ryzyka

Organy kontrolne i jednostki certyfikujące działające w odniesieniu do państw trzecich stosują art. 9 ust. 8 akapit drugi oraz art. 12 ust. 5 i art. 16 ust. 6 niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do produktów wysokiego ryzyka pochodzących z państw trzecich wymienionych w akcie wykonawczym przyjętym zgodnie z art. 46 ust. 8 rozporządzenia (UE) 2018/848 na podstawie wyboru dokonanego po wystąpieniu poważnych lub krytycznych bądź powtarzających się niezgodności mających wpływ na integralność produktów ekologicznych lub produktów w okresie konwersji lub produkcji.

ROZDZIAŁ III

KONTROLE PRZEPROWADZANE W ODNIESIENIU DO PODMIOTÓW I GRUP PODMIOTÓW PRZEZ ORGANY KONTROLNE I JEDNOSTKI CERTYFIKUJĄCE

Artykuł 9

Przepisy ogólne

1. Kontrole przeprowadzane przez organy kontrolne i jednostki certyfikujące w celu weryfikacji zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848 podmiotów i grup podmiotów w państwach trzecich obejmują:

2. Kontrole przeprowadzane przez organy kontrolne i jednostki certyfikujące w celu sprawdzenia zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848 przeprowadza się regularnie u wszystkich podmiotów i grup podmiotów w państwach trzecich, na podstawie oceny ryzyka i z odpowiednią częstotliwością, w całym procesie na wszystkich etapach produkcji, przygotowania i dystrybucji na podstawie prawdopodobieństwa wystąpienia niezgodności określonej w art. 3 pkt 57 rozporządzenia (UE) 2018/848, które określa się, uwzględniając następujące elementy:

3. Art. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/771 (5) oraz art. 4, 5 i 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/279 (6) stosuje się odpowiednio do kontroli w odniesieniu do grup podmiotów w państwach trzecich.

4. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przeprowadza co najmniej raz w roku weryfikację zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848 w odniesieniu do wszystkich podmiotów i grup podmiotów. Weryfikacja zgodności obejmuje kontrolę bezpośrednią na miejscu.

5. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają przeprowadzenie co najmniej 10 % dodatkowych kontroli oprócz tych, o których mowa w ust. 4. Spośród wszystkich kontroli bezpośrednich na miejscu przeprowadzonych przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą co najmniej 10 % przeprowadza się bez uprzedzenia.

6. Kontroli przeprowadzonych w ramach działań następczych w związku z podejrzeniem lub stwierdzeniem niezgodności nie zalicza się do dodatkowych kontroli, o których mowa w ust. 5.

7. Każdego roku organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przeprowadza ponowną kontrolę co najmniej 5 % członków grupy podmiotów, ale nie mniej niż 10 członków. W przypadku gdy grupa podmiotów liczy najwyżej 10 członków, wszyscy członkowie podlegają ponownej kontroli.

8. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przeprowadzają kontrolę bezpośrednią na miejscu oraz pobieranie próbek w najbardziej odpowiednim czasie w celu zweryfikowania zgodności w zakresie punktów krytycznych kontroli.

W przypadku produktów wysokiego ryzyka, o których mowa w art. 8, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przeprowadza co najmniej dwie kontrole bezpośrednie na miejscu rocznie u podmiotów lub grup podmiotów. Jedna z tych kontroli bezpośrednich na miejscu odbywa się bez uprzedzenia.

9. W przypadku gdy podmioty lub grupy podmiotów prowadzą kilka jednostek produkcyjnych lub obiektów, w tym centrów zakupów i odbioru, wszystkie jednostki produkcyjne lub obiekty, w tym centra zakupów i odbioru, wykorzystywane na potrzeby produktów nieekologicznych również podlegają wymogom w zakresie kontroli określonym w ust. 4.

10. Wydanie lub wznowienie certyfikatu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848, odbywa się na podstawie wyników weryfikacji zgodności, o której mowa w niniejszym artykule.

Artykuł 10

Kontrole w zakresie certyfikacji podmiotów lub grup podmiotów

1. Przed wyrażeniem zgody na certyfikację podmiotów lub grup podmiotów organ kontrolny lub jednostka certyfikująca upewnia się, że podmioty lub grupy podmiotów dostarczyły, co następuje:

2. Przed certyfikacją podmiotów lub grup podmiotów organ kontrolny lub jednostka certyfikująca weryfikuje:

3. Oprócz wszelkich innych elementów, które organ kontrolny lub jednostka certyfikująca może uznać za istotne, przed certyfikacją podmiotów lub grup podmiotów, które wcześniej były certyfikowane przez inny organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą, nowy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca ocenia następujące informacje przekazane przez poprzedni organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą:

Jeżeli poprzedni organ kontrolny lub poprzednia jednostka certyfikująca nie przekaże nowemu organowi kontrolnemu lub nowej jednostce certyfikującej informacji wymaganych w art. 21 ust. 5 niniejszego rozporządzenia lub w przypadku wątpliwości związanych z przekazanymi informacjami, nowy organ kontrolny lub nowa jednostka certyfikująca nie wydaje certyfikatu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848, podmiotom lub grupom podmiotów do czasu, aż ten nowy organ kontrolny lub ta nowa jednostka certyfikująca wyeliminuje swoje wątpliwości za pomocą innych środków kontroli.

4. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca nie certyfikują podmiotów lub grup podmiotów, które w ciągu ostatnich 2 lat zostały objęte wycofaniem przez poprzedni organ kontrolny lub przez poprzednią jednostkę certyfikującą, chyba że Komisja wycofała uznanie poprzedniego organu kontrolnego lub poprzedniej jednostki certyfikującej zgodnie z art. 46 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/848 w odniesieniu do określonego państwa trzeciego i kategorii produktów.

Artykuł 11

Metody i techniki kontroli

1. Metody i techniki kontroli stosowane przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą obejmują, co następuje:

2. Coroczna kontrola bezpośrednia na miejscu, o której mowa w art. 9 ust. 4, obejmuje kontrolę identyfikowalności oraz kontrolę bilansowania masy podmiotów lub grup podmiotów, przeprowadzaną za pomocą sprawdzania dokumentacji rozliczeniowej oraz wszelkich innych stosownych elementów uznanych za niezbędne przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą.

3. Do celów kontroli identyfikowalności i kontroli bilansowania masy wybór produktów, grup produktów i okresu podlegającego weryfikacji opiera się na ocenie ryzyka przeprowadzonej przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą.

4. Oprócz wszelkich innych stosownych elementów uznanych za niezbędne przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą kontrola identyfikowalności obejmuje następujące elementy uzasadnione odpowiednimi dokumentami, w tym ewidencją zapasów i dokumentacją finansową:

5. Kontrola bilansowania masy obejmuje następujące elementy uzasadnione odpowiednimi dokumentami, w tym ewidencją zapasów i dokumentacją finansową, w stosownych przypadkach:

Artykuł 12

Pobieranie próbek, metody wykorzystywane do pobierania próbek i wyboru laboratoriów do ich analizy

1. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca pobiera i poddaje analizie próbki celem wykrycia korzystania z produktów i substancji niedozwolonych w produkcji ekologicznej, sprawdzenia technik produkcji niezgodnych z zasadami produkcji ekologicznej lub celem wykrycia ewentualnego skażenia produktami i substancjami niedozwolonymi w produkcji ekologicznej.

2. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca pobierają próbki od co najmniej 5 % liczby pojedynczych podmiotów objętych ich kontrolą. W przypadku grup podmiotów organ kontrolny lub jednostka certyfikująca pobierają próbki od co najmniej 2 % członków każdej grupy.

3. Wybór podmiotów i grup podmiotów, od których należy pobrać próbki, opiera się na ocenie ryzyka, w tym prawdopodobieństwa wystąpienia niezgodności z zasadami produkcji ekologicznej, z uwzględnieniem wszystkich etapów produkcji, przygotowania i dystrybucji.

4. Poza minimalną częstotliwością pobierania próbek określoną w ust. 2, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca pobierają i analizują próbki w każdym przypadku, w którym istnieje podejrzenie stosowania produktów i substancji lub technik niedozwolonych w produkcji ekologicznej, chyba że organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uzna, że wystarczające dowody są dostępne bez pobierania próbek.

5. W przypadku produktów wysokiego ryzyka, o których mowa w art. 8, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca każdego roku pobiera co najmniej jedną próbkę terenową z uprawy, oprócz częstotliwości pobierania próbek określonej w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu. Próbkę tę pobiera się z upraw na polu, w najbardziej odpowiednim momencie do wykrycia potencjalnego zastosowania substancji niedozwolonych zgodnie z oceną organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej. W przypadku podmiotów, które nie prowadzą upraw, pobiera się odpowiednią próbkę dostarczanego surowca, produktu pośredniego lub produktu przetworzonego.

6. Organ kontrolny i jednostka certyfikująca zapewniają, aby wykorzystywane laboratoria spełniały następujące wymogi:

7. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca mogą przekazać zadania związane z pobieraniem próbek innym organom kontrolnym lub jednostkom certyfikującym uznanym przez Komisję lub akredytowanym zgodnie z normą ISO ISO/IEC 17025 „Ogólne wymagania dotyczące kompetencji laboratoriów badawczych i wzorcujących”.

Artykuł 13

Udokumentowane procedury kontroli

1. Organy kontrolne i jednostki certyfikujące przeprowadzają kontrole podmiotów i grup podmiotów zgodnie z udokumentowanymi procedurami.

Te udokumentowane procedury obejmują:

2. Organy kontrolne i jednostki certyfikujące:

Artykuł 14

Pisemna dokumentacja z kontroli

1. Organy kontrolne i jednostki certyfikujące sporządzają pisemną dokumentację z każdej kontroli, którą przeprowadzają w celu sprawdzenia zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848. Dokumentacja ta może być sporządzona w formie papierowej lub elektronicznej. Organy kontrolne i jednostki certyfikujące przechowują tę dokumentację przez 5 lat od dnia podjęcia decyzji w sprawie certyfikacji przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą.

Dokumentacja ta zawiera w szczególności:

2. Podmiot lub członek grupy podmiotów objęty kontrolą kontrasygnuje pisemną dokumentację jako potwierdzenie jej otrzymania. Podmiot lub członek grupy podmiotów objęty kontrolą zachowuje kopię tej dokumentacji w postaci elektronicznej lub papierowej.

Artykuł 15

Szczególne wymogi w zakresie kontroli w odniesieniu do produkcji alg i zwierząt akwakultury

1. Do celów określenia rozpoczęcia okresu konwersji przewidzianego w art. 10 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/848 organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają, aby podmioty lub grupy podmiotów zajmujące się produkcją alg i zwierząt akwakultury powiadamiały organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą o odnośnej działalności.

2. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają, aby ekologiczna produkcja alg i zwierząt akwakultury odbywała się w miejscu, w którym nie występuje ryzyko zanieczyszczenia zgodnie z częścią III pkt 1.1 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848. W szczególności organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają, aby podjęte zostały odpowiednie działania w zakresie oddzielenia zgodnie z pkt 1.2 części III.

3. Do celów części III pkt 3.1.3.1 lit. c) załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają, aby roślinny składnik paszy był ekologiczny, a składnik paszy uzyskany ze zwierząt akwakultury był produktem akwakultury ekologicznej lub rybołówstwa certyfikowanego jako zrównoważony zgodnie z wytycznymi FAO z 2009 r. dotyczącymi ekologicznego oznakowania ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z połowów morskich.

4. Do celów części III pkt 3.1.4.2 lit. e) załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 organ kontrolny lub jednostka certyfikująca muszą posiadać informacje na temat wszystkich zabiegów oraz sprawdzają, czy zabiegi te wykonuje się zgodnie z wymogami tego rozporządzenia.

5. Do celów wydania zezwolenia na stosowanie jaj lub larw w rozumieniu części III pkt 3.2.1 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają przestrzeganie wymogów lit. a), b) i c) tego punktu.

Artykuł 16

Weryfikacja przesyłek przeznaczonych do przywozu do Unii

1. Odpowiedni organ kontrolny lub odpowiednia jednostka certyfikująca sprawdzają przesyłki przeznaczone do przywozu do Unii pod kątem zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848 i niniejszym rozporządzeniem. Weryfikacja ta obejmuje systematyczne kontrole dokumentów oraz, w stosownych przypadkach, zgodnie z oceną ryzyka, kontrole bezpośrednie, zanim przesyłka opuści państwo trzecie wywozu lub pochodzenia.

2. Do celów niniejszego artykułu właściwym organem kontrolnym lub jednostką certyfikującą:

Odpowiedni organ kontrolny lub odpowiednia jednostka certyfikująca muszą być uznane zgodnie z art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848 w odniesieniu do danych produktów oraz w odniesieniu do państwa trzeciego, z którego pochodzą te produkty lub, w stosownych przypadkach, w którym przeprowadzono ostatnią czynność w celu ich przygotowania.

3. Celem kontroli dokumentacji, o których mowa w ust. 1, jest zweryfikowanie:

Te kontrole dokumentacji opierają się na wszystkich odpowiednich dokumentach, w tym na certyfikacie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848, ostatniej dokumentacji z kontroli, planie produkcji danego produktu oraz dokumentacji prowadzonej przez podmioty lub grupy podmiotów, dostępnych dokumentach przewozowych, dokumentach handlowych i finansowych oraz wszelkich innych dokumentach, które organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uznały za istotne.

4. W odniesieniu do oceny ryzyka poprzedzającej kontrole bezpośrednie, o których mowa w ust. 1, właściwy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uwzględnia następujące kryteria:

5. W przypadku przesyłek składających się z produktów ekologicznych luzem odpowiedni organ kontrolny lub jednostka certyfikująca sporządzają plan przewozu w zintegrowanym skomputeryzowanym systemie weterynaryjnym (TRACES), uwzględniając wszystkie obiekty, które mają być wykorzystane podczas podróży z państwa trzeciego pochodzenia lub wywozu do Unii.

6. W przypadku przesyłek produktów wysokiego ryzyka, o których mowa w art. 8, odpowiedni organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przeprowadzają systematyczne kontrole bezpośrednie i pobierają co najmniej jedną reprezentatywną próbkę każdej z przesyłek. Ponadto organ kontrolny lub jednostka certyfikująca muszą posiadać pełną dokumentację dotyczącą identyfikowalności podmiotów lub grup podmiotów oraz produktu, w tym dokumenty transportowe i handlowe, łącznie z fakturami. Na wniosek Komisji lub właściwego organu państwa członkowskiego organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przesyłają dokumentację dotyczącą identyfikowalności, jak również wyniki analizy pobierania próbek organowi kontrolnemu lub jednostce certyfikującej importera oraz właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym przesyłka jest weryfikowana.

7. W przypadku podejrzenia niezgodności, Komisja lub właściwy organ państwa członkowskiego może zwrócić się do odpowiedniego organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej o niezwłoczne udostępnienie wykazu wszystkich podmiotów i wszystkich grup podmiotów w łańcuchu produkcji ekologicznej, którego część stanowi dana przesyłka, oraz ich organów kontrolnych lub jednostek certyfikujących.

ROZDZIAŁ IV

INNE DZIAŁANIA PROWADZONE PRZEZ ORGANY KONTROLNE I JEDNOSTKI CERTYFIKUJĄCE

Artykuł 17

Wykaz podmiotów i inne istotne informacje, które mają być publicznie dostępne

Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca udostępniają na swojej stronie internetowej, w co najmniej jednym języku urzędowym Unii, następujące informacje:

Wykaz, o którym mowa w lit. a), jest niezwłocznie aktualizowany po każdej zmianie statusu certyfikacji. W przypadku wycofania informacje, o których mowa w lit. a) ppkt (iii), pozostawia się w wykazie przez okres 5 lat od momentu wycofania.

Artykuł 18

Baza danych podmiotów i grup podmiotów

Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca prowadzą aktualizowaną elektroniczną bazę danych podmiotów i grup podmiotów. Baza danych zawiera następujące informacje:

Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przechowują te informacje przez okres 5 lat. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca udostępniają te informacje Komisji na jej wniosek.

Artykuł 19

Wymogi informacyjne

1. Po uznaniu organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej powiadamiają one Komisję o wystąpieniu zmian w treści swojej dokumentacji technicznej w odpowiednim czasie, lecz nie później niż w terminie 30 dni kalendarzowych.

2. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają stałą dostępność wszystkich informacji na temat czynności kontrolnych w danym państwie trzecim i przekazują takie informacje na wniosek Komisji lub właściwych organów państw członkowskich.

3. Dokumenty potwierdzające związane z wnioskiem o uznanie na podstawie art. 46 rozporządzenia (UE) 2018/848 oraz dokumenty wymagane na podstawie niniejszego rozporządzenia są przechowywane przez organy kontrolne lub jednostki certyfikujące do dyspozycji Komisji i państw członkowskich przez 5 lat następujących po roku, w którym przeprowadzono kontrole lub przedstawiono certyfikat, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848, oraz dokumentację potwierdzającą.

Artykuł 20

Systemy i procedury wymiany informacji

1. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca wykorzystują system informatyczny rolnictwa ekologicznego do wymiany informacji z Komisją, innymi organami kontrolnymi i jednostkami certyfikującymi oraz z właściwymi organami państw członkowskich i zainteresowanych państw trzecich.

2. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca podejmują właściwe działania i ustanawiają udokumentowane procedury w celu zapewnienia terminowej wymiany informacji z Komisją oraz z innymi organami kontrolnymi i jednostkami certyfikującymi.

3. W przypadku gdy dokument lub procedura, o których mowa w art. 46 rozporządzenia (UE) 2018/848 lub w aktach delegowanych i wykonawczych przyjętych zgodnie z tym artykułem, wymagają podpisu przez upoważnioną osobę lub zatwierdzenia przez określoną osobę na co najmniej jednym etapie procedury, systemy informatyczne wprowadzone do celów przekazywania tych dokumentów muszą umożliwiać identyfikację każdej osoby i gwarantować, aby integralność treści dokumentów, w tym w odniesieniu do etapów procedury, nie mogła być zmieniona - zgodnie z prawem Unii, w szczególności zgodnie z decyzją Komisji 2004/563/WE, Euratom (8).

Artykuł 21

Wymiana informacji pomiędzy Komisją, organami kontrolnymi, jednostkami certyfikującymi i właściwymi organami

1. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca niezwłocznie udostępniają Komisji, innym organom kontrolnym i jednostkom certyfikującym oraz właściwym organom państw członkowskich i zainteresowanych państw trzecich informacje na temat wszelkich podejrzeń niezgodności mającej wpływ na integralność produktów ekologicznych lub produktów w okresie konwersji.

2. Jeżeli organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zostaną powiadomione przez Komisję, po tym jak otrzyma ona zgłoszenie od państwa członkowskiego zgodnie z art. 9 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/279 w odniesieniu do podejrzewanej lub stwierdzonej niezgodności mającej wpływ na integralność przywożonych produktów ekologicznych lub produktów w okresie konwersji, przeprowadzają postępowanie wyjaśniające zgodnie z art. 22 niniejszego rozporządzenia. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca informują Komisję i państwo członkowskie, które przesłało pierwotne powiadomienie („powiadamiające państwo członkowskie”), stosując wzór określony w załączniku III do niniejszego rozporządzenia. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca udzielają odpowiedzi w terminie 30 dni kalendarzowych od daty otrzymania tego powiadomienia i informują o wprowadzonych działaniach i środkach, w tym o wynikach postępowania wyjaśniającego, oraz przekazują wszelkie inne dostępne informacje lub informacje wymagane przez powiadamiające państwo członkowskie.

3. Na żądanie powiadamiającego państwa członkowskiego powiadomiony organ kontrolny lub jednostka certyfikująca udzielają dalszych niezbędnych informacji.

4. Jeżeli podmioty lub grupy podmiotów lub ich podwykonawcy podlegają kontrolom prowadzonym przez różne organy kontrolne lub jednostki certyfikujące, te organy kontrolne lub jednostki certyfikujące wymieniają stosowne informacje dotyczące operacji objętych zakresem ich czynności kontrolnych.

5. W przypadku gdy podmioty lub grupy podmiotów bądź ich podwykonawcy zmienią swój organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą, nowy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zwraca się do poprzedniego organu kontrolnego lub poprzedniej jednostki certyfikującej o dokumentację kontrolną podmiotu lub grupy podmiotów, których to dotyczy. Poprzedni organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przekazuje w terminie 30 dni nowemu organowi kontrolnemu lub nowej jednostce certyfikującej dokumentację kontrolną podmiotu lub grupy podmiotów, których to dotyczy, oraz pisemną dokumentację, o której mowa w art. 14, status certyfikacji, wykaz niezgodności z przepisami oraz odpowiednie środki wprowadzone przez poprzedni organ kontrolny lub poprzednią jednostkę certyfikującą.

Nowy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają, aby niezgodności odnotowane w sprawozdaniu przez poprzedni organ kontrolny lub poprzednią jednostkę certyfikującą zostały uwzględnione przez podmioty lub grupy podmiotów.

6. W przypadku gdy podmioty lub grupy podmiotów podlegają kontroli identyfikowalności i kontroli bilansowania masy, organy kontrolne i jednostki certyfikujące wymieniają odpowiednie informacje umożliwiające zakończenie tych kontroli.

Artykuł 22

Dodatkowe przepisy dotyczące działań podejmowanych w przypadku niezgodności

1. Oprócz środków, o których mowa w art. 29 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia (UE) 2018/848 oraz art. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2021/279, w przypadku gdy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca podejrzewa lub otrzyma uzasadnione informacje, również od innych organów kontrolnych lub jednostek certyfikujących, że produkt, który może nie być zgodny z rozporządzeniem (UE) 2018/848, ma zostać przywieziony z państwa trzeciego w celu wprowadzenia tego produktu do obrotu w Unii, ale nosi oznaczenie odwołujące się do produkcji ekologicznej, lub gdy organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zostaną poinformowane przez podmiot o podejrzewanej niezgodności zgodnie z art. 27 tego rozporządzenia:

2. Jeżeli w postępowaniu wyjaśniającym, o którym mowa w ust. 1 lit. a), nie wykazano żadnych niezgodności mających wpływ na integralność produktów ekologicznych lub produktów w okresie konwersji, zezwala się na stosowanie tych produktów i znakowanie ich jako produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji.

3. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca opracowują katalog środków stosowanych w przypadku stwierdzenia niezgodności z przepisami. Ten katalog środków opiera się na elementach określonych w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia i obejmuje co najmniej:

4. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca dokumentują wyniki postępowań wyjaśniających, o których mowa w art. 29 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/848.

Artykuł 23

Dodatkowe przepisy dotyczące środków w przypadku niezgodności

1. W przypadku niezgodności wpływającej na integralność produktów ekologicznych lub produktów w okresie konwersji na wszystkich etapach produkcji, przygotowania i dystrybucji, takiej jak wynikająca ze stosowania niedopuszczonych produktów, substancji lub technik, lub pomieszania z produktami nieekologicznymi, organy kontrolne lub jednostki certyfikujące zapewniają, by - oprócz środków, które mają zostać podjęte zgodnie z ust. 2 i 3 niniejszego artykułu - w znakowaniu i reklamie całej przedmiotowej partii lub serii produkcyjnej produktu przeznaczonego do przywozu z państwa trzeciego w celu wprowadzenia tego produktu do obrotu w Unii nie umieszczano odniesień do produkcji ekologicznej określonych w rozdziale IV rozporządzenia (UE) 2018/848.

2. W przypadku stwierdzenia niezgodności organ kontrolny lub jednostka certyfikująca:

Przy podejmowaniu decyzji o wyborze środków organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uwzględniają charakter tej niezgodności oraz dotychczasową historię podmiotu lub grupy podmiotów w zakresie zgodności z przepisami.

3. Działając zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca wprowadzają wszelkie środki, jakie uznają za stosowne, w celu zapewnienia zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848 oraz aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi zgodnie z tym rozporządzeniem, w tym:

4. W przypadku poważnej lub powtarzającej się lub stałej niezgodności organy kontrolne lub jednostki certyfikujące zapewniają, by - oprócz środków określonych w ust. 2 i 3 - podmiotom lub grupom podmiotów zakazano na wskazany okres wprowadzania do obrotu w Unii produktów zawierających odniesienia do produkcji ekologicznej oraz by ich certyfikaty, o których mowa w art. 45 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848, zostały - w stosownych przypadkach - zawieszone lub cofnięte.

5. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przekazują podmiotowi lub grupie podmiotów pisemne powiadomienie o swojej decyzji dotyczącej działania lub środka, które należy zastosować zgodnie z niniejszym artykułem, wraz z uzasadnieniem tej decyzji.

Artykuł 24

Kontrole przeprowadzane w celu uznania z mocą wsteczną wcześniejszego okresu

1. Przed uznaniem z mocą wsteczną wcześniejszego okresu jako części okresu konwersji do celów art. 10 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/848 organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają, aby podmiot przedstawił następujące dokumenty potwierdzające, że odnośne działki rolne stanowiły obszary naturalne lub użytki rolne i przez okres co najmniej trzech lat nie były na nich stosowane produkty ani substancje niedopuszczone do stosowania w produkcji ekologicznej zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/848 ani nie były takimi produktami lub substancjami zanieczyszczone:

2. Ponadto organ kontrolny lub jednostka certyfikująca podejmują następujące kroki:

3. Na podstawie informacji dostarczonych przez podmiot zgodnie z ust. 1 oraz po wykonaniu czynności określonych w ust. 2 organ kontrolny lub jednostka certyfikująca sporządzają pisemne sprawozdanie końcowe. Pisemne sprawozdanie końcowe zawiera uzasadnienie, dlaczego poprzedni okres można uznać z mocą wsteczną jako część okresu konwersji. W tym pisemnym sprawozdaniu końcowym wskazuje się również okres rozpoczęcia produkcji uznawanej za ekologiczną w odniesieniu do każdej wnioskowanej działki rolnej oraz łączną powierzchnię działek rolnych, którym przyznano okres uznania z mocą wsteczną.

4. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca niezwłocznie powiadamiają Komisję, państwa członkowskie oraz, w przypadku jednostki certyfikującej, jej jednostkę akredytującą, o każdym przypadku uznania z mocą wsteczną. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przedkładają pisemne sprawozdanie końcowe, o którym mowa w ust. 3, w odniesieniu do każdego przypadku uznania z mocą wsteczną.

5. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają, aby podmiot, do którego ma zastosowanie uznanie z mocą wsteczną, przechowywał przez trzy lata dokumentację potwierdzającą dotyczącą tego uznania, jak również dokumentację potwierdzającą dotyczącą użytkowania działek rolnych objętych tym uznaniem.

Artykuł 25

Zezwolenia na stosowanie nieekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin

1. Przed udzieleniem zezwoleń na stosowanie nieekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin zgodnie z częścią I pkt 1.8.5.2 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 organ kontrolny lub jednostka certyfikująca oceniają następujące informacje i sporządzają uzasadnienie dotyczące każdego przyznanego odstępstwa:

2. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uwzględniają istotne informacje dotyczące każdego zezwolenia na stosowanie nieekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin, o którym mowa w części I pkt 1.8.5.2 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848, w rocznym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 26

Odstępstwa dotyczące użycia nieekologicznych zwierząt i młodocianych osobników zwierząt akwakultury

1. Przed przyznaniem odstępstw dotyczących użycia gatunków zwierząt z nieekologicznych hodowli (bydło, koniowate, owce, kozy, świnie i jeleniowate, króliki i drób) zgodnie z częścią II pkt 1.3.4.3 i 1.3.4.4 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca oceniają następujące informacje i sporządzają uzasadnienie dotyczące każdego odstępstwa:

2. W przypadku każdego gatunku zwierząt z nieekologicznych hodowli (bydło, koniowate, owce, kozy, świnie i jeleniowate, króliki, drób) organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uwzględnia istotne informacje dotyczące odstępstw przyznanych zgodnie z częścią II pkt 1.3.4.3 i 1.3.4.4 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 w rocznym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

3. Przed przyznaniem odstępstw dotyczących użycia młodocianych osobników zwierząt z nieekologicznych hodowli akwakultury zgodnie z częścią III pkt 3.1.2.1 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 organ kontrolny lub jednostka certyfikująca oceniają następujące informacje i sporządzają uzasadnienie dotyczące każdego odstępstwa:

4. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uwzględniają istotne informacje dotyczące każdego odstępstwa przyznanego w odniesieniu do użycia młodocianych osobników nieekologicznych zwierząt akwakultury zgodnie z częścią III pkt 3.1.2.1 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 w rocznym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 27

Sprawozdawczość dotycząca tymczasowego zezwolenia na stosowanie nieekologicznych składników pochodzenia rolnego w przetworzonej żywności ekologicznej

Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca niezwłocznie powiadamiają Komisję, państwa członkowskie, jednostki akredytujące oraz inne organy kontrolne i jednostki certyfikujące uznane zgodnie z art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848 o wszelkich tymczasowych zezwoleniach udzielonych na stosowanie nieekologicznych składników pochodzenia rolnego w przetworzonej żywności ekologicznej zgodnie z art. 25 ust. 4 tego rozporządzenia. Powiadomienie to zawiera uzasadnienie, przedstawione w specjalnym formularzu udostępnionym przez Komisję, że zezwolenie przyznano zgodnie z art. 25 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848.

ROZDZIAŁ V

ODSTĘPSTWA OD ROZPORZĄDZENIA (UE) 2018/848 W OKOLICZNOŚCIACH KATASTROFICZNYCH

Artykuł 28

Uznawanie okoliczności katastroficznych

Do celów wyjątkowych zasad produkcji, o których mowa w art. 22 ust. 1 i art. 45 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/848, aby sytuacja została zakwalifikowana jako okoliczności katastroficzne wynikające z „niekorzystnego zjawiska klimatycznego”, „chorób zwierząt”, „incydentu środowiskowego”, „klęski żywiołowej” lub „katastrofy”, a także każdej porównywalnej sytuacji, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca może uznać sytuację za okoliczności katastroficzne na podstawie oświadczenia wydanego przez właściwe organy państwa trzeciego, w którym ma miejsce dana sytuacja, jeżeli jest ono dostępne. Jeżeli takie oświadczenie nie jest dostępne, każde takie uznanie przez organ kontrolny lub jednostkę certyfikującą opiera się na przekazanych przez oficjalne organizacje danych uzasadniających wystąpienie okoliczności katastroficznych.

Artykuł 29

Warunki stosowania odstępstw

1. W następstwie uznania, o którym mowa w art. 28, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca mogą - po identyfikacji podmiotów na danym obszarze, których to dotyczy, lub na wniosek indywidualnego podmiotu lub członka zainteresowanej grupy podmiotów - przyznać odpowiednie odstępstwa określone w art. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2146 i powiązane z nimi warunki, o ile odstępstwa te i warunki mają zastosowanie:

2. Stosowanie odstępstw, o których mowa w ust. 1, pozostaje bez uszczerbku dla ważności certyfikatów, o których mowa w art. 45 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (UE) 2018/848, w okresie, w którym mają zastosowanie odstępstwa, pod warunkiem że dany podmiot lub dane podmioty spełniają warunki, na podstawie których przyznano odstępstwa.

3. Organy kontrolne lub jednostki certyfikujące bezzwłocznie powiadamiają Komisję, państwa członkowskie oraz, w przypadku jednostek certyfikujących, ich jednostki akredytujące, o odstępstwach przyznanych przez siebie na podstawie niniejszego rozporządzenia za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 20 ust. 1. W szczególności organ kontrolny lub jednostka certyfikująca podają nazwę zainteresowanego podmiotu lub nazwy zainteresowanych podmiotów, okres obowiązywania odstępstwa, rodzaj produkcji lub, w stosownych przypadkach, działek rolnych, uzasadnienie dotyczące odstępstwa oraz załączają oświadczenie właściwego organu państwa trzeciego, o którym mowa w art. 28. Jeżeli takie oświadczenie nie jest dostępne, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca uzasadnia brak tego oświadczenia i przedstawia odpowiednie dane, na których oparto uznanie.

4. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca zapewniają, aby każdy podmiot, do którego mają zastosowanie przyznane odstępstwa, przechowywał dokumentację potwierdzającą dotyczącą przyznanych odstępstw, a także dokumentację potwierdzającą dotyczącą korzystania z tych odstępstw w okresie, w którym odstępstwa te mają zastosowanie. Organ kontrolny lub jednostka certyfikująca sprawdzają przestrzeganie przez podmioty warunków przyznanych im odstępstw.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 30

Odniesienia do właściwych organów i państw członkowskich w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2018/848

1. Odniesienia do właściwych organów w następujących punktach załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 należy rozumieć jako odniesienia do organów kontrolnych i jednostek certyfikujących uznanych zgodnie z art. 46 ust. 1 tego rozporządzenia:

Informacje, o których mowa w części II pkt 1.9.4.1, przesyłane są wyłącznie do Komisji.

2. Odniesienie do państw członkowskich w części II pkt 1.9.4.4 lit. c) załącznika II do rozporządzenia (UE) 2018/848 należy rozumieć jako odniesienie do organów kontrolnych i jednostek certyfikujących uznanych zgodnie z art. 46 ust. 1 tego rozporządzenia.

Artykuł 31

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 lipca 2021 r.