Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2021-05-31
Wersja aktualna od 2021-05-31
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/771
z dnia 21 stycznia 2021 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 przez ustanowienie szczegółowych kryteriów i warunków dotyczących sprawdzania dokumentacji rozliczeniowej w ramach kontroli urzędowych w zakresie produkcji ekologicznej oraz kontroli urzędowych grup podmiotów
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (1 ), w szczególności jego art. 38 ust. 8 lit. a) ppkt (i) oraz (ii),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W celu zapewnienia integralności produkcji ekologicznej należy ustanowić szczegółowe kryteria i warunki dokonywania kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia identyfikowalności na wszystkich etapach produkcji, przygotowania i dystrybucji oraz zgodności z rozporządzeniem (UE) 2018/848, w szczególności w odniesieniu do kontroli bezpośredniej na miejscu podmiotów lub grup podmiotów prowadzących produkcję ekologiczną, o której to kontroli mowa w art. 38 ust. 3 tego rozporządzenia. Aby kontrola bezpośrednia na miejscu była skuteczna, powinna obejmować co najmniej kontrolę identyfikowalności i kontrolę bilansowania masy za pomocą sprawdzania dokumentacji rozliczeniowej. Kontrola identyfikowalności ma na celu potwierdzenie, czy produkty otrzymane lub wysłane przez podmiot lub grupę podmiotów są ekologiczne lub w okresie konwersji. Celem kontroli bilansowania masy jest określenie równowagi między nakładami a wynikami podmiotu lub grupy podmiotów, a w szczególności wiarygodności wolumenów produktów ekologicznych lub produktów w okresie konwersji. Należy określić elementy, które mają być objęte kontrolą identyfikowalności i kontrolą bilansowania masy.
(2) Do celów kontroli urzędowych pojęcie grupy podmiotów określone w art. 36 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/848 obejmuje szczególną kategorię podmiotów będących rolnikami lub podmiotami produkującymi algi lub zwierzęta akwakultury, które ponadto mogą prowadzić działalność w zakresie przetwarzania, przygotowywania lub wprowadzania do obrotu żywności lub paszy. Każda grupa podmiotów ma ustanowić system kontroli wewnętrznych obejmujący udokumentowany zestaw działań kontrolnych. Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca powinny posiadać odpowiednie kwalifikacje do oceny systemu kontroli wewnętrznych i przeprowadzania powtórnych kontroli na podstawie analizy ryzyka na próbie członków grupy podmiotów w celu sformułowania wniosku dotyczącego ogólnego poziomu zgodności grupy. W związku z tym należy ustanowić wymogi dotyczące kompetencji właściwego organu lub, w stosownych przypadkach, organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej w zakresie oceny tego konkretnego składu podmiotów w ramach grupy oraz systemu kontroli wewnętrznych, wymogi dotyczące zharmonizowanych ram oceny systemu kontroli wewnętrznych i doboru próby członków do celów powtórnych kontroli.
(3) W celu zapewnienia jasności i pewności prawa niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Sprawdzanie dokumentacji rozliczeniowej
1. Kontrola bezpośrednia na miejscu zgodnie z art. 38 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/848 obejmuje kontrolę identyfikowalności oraz kontrolę bilansowania masy w odniesieniu do podmiotu lub grupy podmiotów przeprowadzane za pomocą sprawdzania dokumentacji rozliczeniowej.
2. Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przeprowadzają kontrolę identyfikowalności i bilansowania masy zgodnie ze standardowym wzorem, udokumentowaną w pisemnym raporcie, o którym mowa w art. 38 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2018/848.
3. Do celów kontroli identyfikowalności i kontroli bilansowania masy wybór produktów, grup produktów i okresu objętego kontrolą odbywa się na podstawie oceny ryzyka.
4. Kontrola identyfikowalności obejmuje co najmniej następujące elementy uzasadnione odpowiednimi dokumentami, w tym ewidencją zapasów i dokumentacją finansową:
a) nazwa i adres dostawcy oraz, jeżeli są to różne podmioty, właściciela lub sprzedawcy bądź eksportera produktów;
b) nazwa i adres odbiorcy oraz, jeżeli są to różne podmioty, nabywcy lub importera produktów;
c) certyfikat dostawcy zgodnie z art. 35 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2018/848;
d) informacje, o których mowa w pkt 2.1 akapit pierwszy załącznika III do rozporządzenia (UE) 2018/848;
e) odpowiednia identyfikacja partii.
5. W stosownych przypadkach kontrola bilansowania masy obejmuje co najmniej następujące elementy uzasadnione odpowiednimi dokumentami, w tym ewidencją zapasów i dokumentacją finansową:
a) rodzaj i ilość produktów dostarczonych do jednostki oraz, w stosownych przypadkach, zakupionych materiałów a także wykorzystanie takich materiałów, oraz, w stosownych przypadkach, skład produktów;
b) rodzaju i ilości produktów składowanych w obiektach;
c) rodzaj i ilość produktów wydanych przez jednostkę podmiotu lub grupy podmiotów do obiektów odbiorcy lub jego obiektów magazynowych;
d) w przypadku podmiotów, które kupują i sprzedają produkt(-y) bez fizycznego kontaktu z produktem(-ami), rodzaj i ilości produktów, które zostały zakupione i sprzedane, oraz dostawcy, a jeżeli są to różne podmioty - sprzedawcy lub eksporterzy i nabywcy, a jeżeli są to różne podmioty - odbiorcy;
e) wydajność produktów uzyskanych, zebranych lub pozyskanych w poprzednim roku;
f) rzeczywista wydajność produktów uzyskanych, zebranych lub pozyskanych w bieżącym roku;
g) liczba lub masa w przypadku zwierząt gospodarskich utrzymywanych w bieżącym i poprzednim roku;
h) wszelkie straty, wzrost lub spadek ilości produktów na dowolnym etapie produkcji, przygotowania i dystrybucji;
i) produkty ekologiczne lub produkty w okresie konwersji sprzedawane na rynku jako nieekologiczne.
Artykuł 2
Kontrole urzędowe grup podmiotów
1. W celu certyfikacji i weryfikacji zgodności grupy podmiotów właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca wyznaczają inspektorów właściwych do oceny systemów kontroli wewnętrznych.
2. Do celów oceny utworzenia, funkcjonowania i utrzymywania systemu kontroli wewnętrznych grupy podmiotów właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca określają co najmniej, czy:
a) udokumentowane procedury systemu kontroli wewnętrznych, które wprowadzono, są zgodne z wymogami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) 2018/848;
b) wykaz członków grupy podmiotów wraz z informacjami wymaganymi dla każdego członka jest stale aktualizowany i dostosowany do zakresu certyfikatu;
c) wszyscy członkowie grupy podmiotów spełniają kryteria określone w art. 3 6 ust. 1 lit. a), b) oraz e) rozporządzenia (UE) 2018/848 przez cały czas ich uczestnictwa w grupie podmiotów;
d) liczba, przeszkolenie i kompetencje inspektorów systemu kontroli wewnętrznych są proporcjonalne i adekwatne, a inspektorzy systemu kontroli wewnętrznych nie mają konfliktu interesów;
e) kontrole wewnętrzne wszystkich członków grupy podmiotów i ich działalności oraz jednostek produkcyjnych lub obiektów, w tym centrów zakupów i centrów odbioru, były prowadzane co najmniej raz w roku i zostały udokumentowane;
f) nowi członkowie lub nowe jednostki produkcyjne oraz nowa działalność dotychczasowych członków, w tym nowe centra zakupów i odbioru, zostały przyjęte dopiero po ich zatwierdzeniu przez kierownika systemu kontroli wewnętrznych na podstawie sprawozdania z kontroli wewnętrznej, zgodnie z udokumentowanymi procedurami systemu kontroli wewnętrznych, które wprowadzono;
g) kierownik systemu kontroli wewnętrznych wprowadza odpowiednie środki w przypadku wystąpienia niezgodności, w tym działania następcze, zgodnie z udokumentowanymi procedurami systemu kontroli wewnętrznych, które wprowadzono;
h) zgłoszenia dokonywane przez kierownika systemu kontroli wewnętrznych kierowane do właściwego organu lub, w stosownych przypadkach, organu kontrolnego lub jednostki certyfikującej są odpowiednie i wystarczające;
i) wewnętrzna identyfikowalność wszystkich produktów i członków grupy podmiotów jest zapewniona poprzez oszacowanie ilości i kontrolę krzyżową wydajności każdego członka grupy podmiotów;
j) członkowie grupy podmiotów przechodzą odpowiednie szkolenie w zakresie procedur systemu kontroli wewnętrznych i wymogów rozporządzenia (UE) 2018/848.
3. Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca stosują ocenę ryzyka w celu doboru próby członków grupy podmiotów do celów powtórnej kontroli zgodnie z art. 38 ust. 4 lit. d) rozporządzenia (UE) 2018/848. Uwzględniają przy tym co najmniej wielkość i wartość produkcji oraz ocenę prawdopodobieństwa wystąpienia niezgodności z przepisami rozporządzenia (UE) 2018/848. Powtórne kontrole przeprowadza się fizycznie na miejscu w obecności wybranych członków.
4. Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przydzielają odpowiednią ilość czasu na przeprowadzenie kontroli grupy podmiotów, proporcjonalnie do rodzaju, struktury, wielkości, produktów i działalności grupy oraz wielkości produkcji ekologicznej grupy podmiotów.
5. Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca przeprowadzają audyty obserwacyjne w celu zweryfikowania kompetencji i wiedzy inspektorów systemu kontroli wewnętrznych.
6. Właściwy organ lub, w stosownych przypadkach, organ kontrolny lub jednostka certyfikująca oceniają, czy wystąpił błąd systemu kontroli wewnętrznych na podstawie liczby niezgodności niewykrytych przez inspektorów systemu kontroli wewnętrznych oraz wyniku postępowania wyjaśniającego w sprawie przyczyny i charakteru niezgodności.
Artykuł 3
Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 stycznia 2021 r.