(1)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1429 z dnia 26 sierpnia 2015 r. (3) Komisja Europejska („Komisja”) nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) i Tajwanu („pierwotne środki”).

(2)

W dniu 11 sierpnia 2016 r. Komisja powiadomiła o wznowieniu dochodzenia antydumpingowego w odniesieniu do Tajwanu (4) na podstawie art. 12 rozporządzenia (UE) 2016/1036 („rozporządzenie podstawowe”). Przedmiotowe dochodzenie w sprawie absorpcji zakończono w dniu 11 kwietnia 2017 r. bez wprowadzania zmian w obowiązujących środkach (5).

(3)

Obecnie w odniesieniu do przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z ChRL obowiązują cła antydumpingowe o stawkach wynoszących 24,4 % w przypadku objętych próbą producentów eksportujących, 24,6 % w przypadku współpracujących przedsiębiorstw nieobjętych próbą oraz 25,3 % w przypadku wszystkich pozostałych przedsiębiorstw.

(4)

W odniesieniu do przywozu pochodzącego z Tajwanu obecnie obowiązują cła antydumpingowe o stawce wynoszącej 6,8 %. Obowiązujące środki mają zastosowanie do całego przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Tajwanu, z wyjątkiem wyrobów wyprodukowanych przez Taiwan Chia Far Industrial Factory Co., Ltd. W odniesieniu do tego przedsiębiorstwa pierwotnie ustalono zerową stawką cła, gdyż stwierdzono, że nie stosuje ono dumpingu.

(5)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (6) Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(6)

Wniosek o dokonanie przeglądu został złożony w dniu 27 maja 2020 r. przez Europejskie Stowarzyszenie Hutnictwa Stali („Eurofer” lub „wnioskodawca”) reprezentujące ponad 25 % ogólnej produkcji unijnej płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno. Wniosek o przeprowadzenie przeglądu oparto na uzasadnieniu, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu Unii.

(7)

Po konsultacji z komitetem ustanowionym na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody, aby wszcząć przegląd wygaśnięcia, w dniu 25 sierpnia 2020 r. Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z ChRL i Tajwanu („państwa, których dotyczy postępowanie”) na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (7) („zawiadomienie o wszczęciu”).

(8)

W dniu 30 września 2020 r. Komisja wszczęła postępowanie antydumpingowe dotyczące przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Indii i Indonezji na podstawie art. 5 rozporządzenia podstawowego (8). Dochodzenie to wciąż trwa.

(9)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2017 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

(10)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała wnioskodawcę, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów w ChRL i Tajwanie oraz władze tych państw, znanych importerów, użytkowników, przedsiębiorstwa handlowe, a także stowarzyszenia, o których wiadomo było, że są zainteresowane, o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia i zaprosiła ich do udziału.

(11)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia przeglądu wygaśnięcia oraz możliwość złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(12)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(13)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Komisja dokonała doboru próby na podstawie wielkości produkcji i sprzedaży produktu objętego przeglądem, zapewniając odpowiedni zakres geograficzny. Próba ta składała się z trzech producentów unijnych. Produkcja producentów unijnych objętych próbą odpowiadała ponad 60 % całkowitej szacunkowej produkcji unijnej i około 70 % całkowitej szacunkowej wielkości unijnej sprzedaży produktu objętego przeglądem.

(14)

Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby. Komisja nie otrzymała żadnych uwag dotyczących próby. Próba jest reprezentatywna dla przemysłu Unii.

(15)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(16)

Trzech niepowiązanych importerów zgłosiło się jako zainteresowane strony i przedstawiło wymagane informacje. Z uwagi na niewielką liczbę uzyskanych odpowiedzi kontrola wyrywkowa nie była konieczna. Nie przedstawiono żadnych uwag do tej decyzji. Importerów poproszono o wypełnienie kwestionariusza.

(17)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich znanych producentów eksportujących w ChRL i Tajwanie do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej i Biura Przedstawicielskiego Tajpej w Unii Europejskiej o wskazanie - jeśli istnieją - innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(18)

Zgłosił się jeden producent eksportujący z Tajwanu, który wyraził chęć udziału w dochodzeniu. Ze względu na ograniczoną liczbę producentów, którzy się zgłosili, Komisja uznała, że przeprowadzenie kontroli wyrywkowej nie jest konieczne. Tego producenta eksportującego poproszono o wypełnienie kwestionariusza przeznaczonego dla producentów eksportujących.

(19)

Żaden producent z ChRL nie przedstawił wymaganych informacji i nie wyraził zgody na włączenie do próby. Komisja powiadomiła misję dyplomatyczną ChRL, że z powodu braku współpracy ze strony producentów eksportujących w ChRL zamierzała ona zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego, a zatem oprzeć swoje ustalenia dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oraz szkody w odniesieniu do ChRL na dostępnych faktach. Nie otrzymano żadnych uwag w odpowiedzi na to zawiadomienie. Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów ustaleń dotyczących przywozu z ChRL dokonuje się zatem na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(20)

W momencie wszczęcia postępowania Komisja udostępniła na stronie internetowej DG ds. Handlu kwestionariusze przeznaczone dla objętych próbą producentów unijnych, importerów niepowiązanych i producentów eksportujących. Dodatkowy kwestionariusz przesłano wnioskodawcy.

(21)

Komisja przesłała też rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(22)

Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od trzech objętych próbą producentów unijnych i Euroferu.

(23)

Żaden z importerów niepowiązanych nie przedłożył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(24)

Nie otrzymano żadnej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od producenta eksportującego z Tajwanu, który się zgłosił i początkowo zgodził się współpracować. Komisja poinformowała to przedsiębiorstwo objęte postępowaniem, że nie uznaje go już za przedsiębiorstwo współpracujące i w związku z tym zastosuje art. 18 rozporządzenia podstawowego. O sprawie poinformowano również Biuro Przedstawicielskie Tajpej w Unii Europejskiej. Ani przedsiębiorstwo objęte postępowaniem, ani Biuro Przedstawicielskie Tajpej w Unii Europejskiej nie odpowiedziały na te pisma. Ze względu na brak współpracy ze strony tajwańskich producentów eksportujących, podobnie jak w przypadku Chin (zob. motyw 19 powyżej), ustaleń dotyczących kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oraz szkody w odniesieniu do Tajwanu dokonuje się zatem na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(25)

Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii. Z uwagi na wybuch pandemii COVID-19 i środki izolacji wprowadzone przez poszczególne państwa członkowskie, jak również przez poszczególne państwa trzecie, Komisja nie mogła przeprowadzić wizyt weryfikacyjnych na podstawie z art. 16 rozporządzenia podstawowego. Zamiast tego Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe wszystkich informacji uznanych za niezbędne, aby dokonać ustaleń zgodnie z zawiadomieniem w sprawie skutków, jakie pandemia COVID-19 ma na dochodzenia antydumpingowe i antysubsydyjne (9).

(26)

Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe następujących przedsiębiorstw:

(27)

W dniu 2 lipca 2021 r. Komisja ujawniła istotne fakty i ustalenia, na podstawie których zamierza utrzymać obowiązujące cła antydumpingowe w odniesieniu do przywozu z państw, których dotyczy postępowanie. Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi dotyczące ujawnionych ustaleń.

(28)

Komisja rozpatrzyła i w stosownych przypadkach uwzględniła uwagi przedstawione przez konsorcjum importerów i dystrybutorów („Euranimi” (10)) i dwóch importerów niepowiązanych („LSI” (11) i „MFT” (12)). Wszystkie te strony wystąpiły również z wnioskiem o przeprowadzenie posiedzenia wyjaśniającego, który rozpatrzono pozytywnie.

(29)

Produktem objętym przeglądem jest ten sam produkt, który był objęty pierwotnym dochodzeniem, mianowicie płaskie wyroby walcowane ze stali nierdzewnej, nieobrobione więcej niż walcowane na zimno, obecnie objęte kodami CN 7219 31 00, 7219 32 10, 7219 32 90, 7219 33 10, 7219 33 90, 7219 34 10, 7219 34 90, 7219 35 10, 7219 35 90, 7219 90 20, 7219 90 80, 7220 20 21, 7220 20 29, 7220 20 41, 7220 20 49, 7220 20 81, 7220 20 89, 7220 90 20 i 7220 90 80 (produkt objęty przeglądem).

(30)

W Unii produkcję płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno prowadzą głównie producenci zintegrowani poprzez przetwarzanie złomu stali nierdzewnej i pierwiastków stopowych w płaskie wyroby ze stali nierdzewnej walcowane na zimno w procesie przetapiania, walcowania na gorąco i walcowania na zimno. Wydaje się, że w ChRL i, coraz częściej, na Tajwanie producenci płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno wykorzystują surowce pierwotne, które przed przetopieniem, walcowaniem na gorąco i walcowaniem na zimno zostają przekształcone w surówkę hutniczą niklu.

(31)

Produkt objęty przeglądem wykorzystuje się w wielu sektorach przemysłu niższego szczebla obejmujących na przykład budownictwo i urządzenia energetyczne, infrastrukturę, produkty konsumenckie i pojazdy.

(32)

W toku pierwotnego dochodzenia wykazano, a w przedmiotowym przeglądzie wygaśnięcia potwierdzono, że takie same podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

(33)

Produkty te uznano zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(34)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń stowarzyszenie Euranimi i przedmiotowi dwaj importerzy twierdzili, że Komisja rozszerzyła zakres definicji produktu poprzez uwzględnienie w definicji produktu objętego przeglądem dodatkowych określonych kodów CN, których nie dotyczyły pierwotne środki. Zdaniem tych stron takie rozszerzenie zakresu definicji produktu stanowi naruszenie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(35)

Pierwotne środki obejmowały następującą definicję produktu objętego postępowaniem:

„produktem objętym postępowaniem są płaskie wyroby walcowane ze stali nierdzewnej, nieobrobione więcej niż walcowane na zimno, obecnie objęte kodami CN 7219 31 00, 7219 32 10, 7219 32 90, 7219 33 10, 7219 33 90, 7219 34 10, 7219 34 90, 7219 35 10, 7219 35 90, 7220 20 21, 7220 20 29, 7220 20 41, 7220 20 49, 7220 20 81 i 7220 20 89”.

(36)

W notatce dodanej do akt w dniu wszczęcia (13) Komisja wyjaśniła, że określone rodzaje produktu, które poddano określonej końcowej obróbce po walcowaniu na zimno, w szczególności obróbce powierzchniowej, są objęte definicją produktu, ale odpowiednie kody CN (7219 90 20, 7219 90 80, 7220 90 20 and 7220 90 80) zostały niesłusznie pominięte w definicji produktu, mimo że rodzaje produktu oznaczone tymi kodami CN były objęte pierwotnym dochodzeniem, w wyniku którego nałożono odnośne środki.

(37)

Chociaż większość rodzajów produktu, które poddaje się obróbce końcowej, nie wchodzi w zakres definicji produktu (gdyż nie można ich zakwalifikować jako „nieobrobione więcej niż walcowane na zimno”) i tym samym nie jest objęta zakresem zastosowania środków, rodzaje produktu, które poddaje się obróbce końcowej polegającej na „polerowaniu”, „szczotkowaniu” i „perforacji”, oznaczone są kodami CN 7219 90 20, 7220 90 20, 7219 90 80 oraz 7220 90 80 podkategorii „pozostałe” i wchodzą w zakres definicji produktu. Te rodzaje produktu należą do podkategorii CN „pozostałe” i były objęte pierwotnym dochodzeniem, w wyniku którego nałożono odnośne środki. Podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne, procesy produkcji, wyłączając określoną obróbkę końcową, oraz użytkownicy końcowi nie różnią się w przypadku tych rodzajów produktu i rodzajów produktu ujętych w podkategorii CN „nieobrobione więcej niż walcowane na zimno”.

(38)

W związku z powyższym, ponieważ te dodatkowe kody CN dotyczyły produktu objętego pierwotnym dochodzeniem i obecnym dochodzeniem przeglądowym, Komisja odpowiednio wyjaśniła definicję produktu w notatce, o której mowa w motywie 36 powyżej.

(39)

Zakres definicji produktu objętego pierwotnym dochodzeniem nie został rozszerzony, a definicja nie została zmieniona, a jedynie wyjaśniona. Przypomina się, że kody CN podaje się jedynie w celach informacyjnych i nie mają one wiążącego wpływu na klasyfikację taryfową produktu objętego przeglądem. W związku z tym argument stron został odrzucony.

(40)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy wygaśnięcie obowiązujących środków prowadziłoby do kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu ze strony ChRL i Tajwanu.

(41)

W okresie badanym kontynuowano przywóz produktu objętego przeglądem z ChRL, choć poziom takiego przywozu znacznie spadł w porównaniu z okresem objętym pierwotnym dochodzeniem (tj. od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.). Według statystyk Eurostatu udział w rynku unijnym przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno z ChRL wyniósł w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym około 0,4 %. W ujęciu bezwzględnym przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno z ChRL wyniósł 14 111 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, w porównaniu z ilością 143 420 ton w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem.

(42)

Jak wspomniano w motywie 19, żaden z eksporterów/producentów z ChRL nie współpracował w toku dochodzenia. W związku z tym producenci eksportujący nie przedłożyli odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, w tym jakichkolwiek danych dotyczących cen i kosztów eksportowych, cen i kosztów krajowych, nakładów wykorzystanych w procesie produkcji, kosztów produkcji, mocy produkcyjnych, produkcji, inwestycji itd. Podobnie rząd ChRL i producenci eksportujący nie odnieśli się do dowodów zawartych w aktach sprawy, w tym do dokumentu roboczego służb Komisji na temat znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu (14) („sprawozdanie”).

(43)

W związku z tym Komisja poinformowała władze ChRL, że z uwagi na brak współpracy Komisja może zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ustaleń dotyczących ChRL. Komisja nie otrzymała żadnych uwag.

(44)

W związku z powyższym, zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, przedstawione poniżej ustalenia dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w odniesieniu do ChRL oparto na dostępnych faktach, a w szczególności na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia i w oświadczeniach zainteresowanych stron, w połączeniu z innymi źródłami informacji, takimi jak statystyki handlowe dotyczące przywozu i wywozu (Eurostat i GTA), dane statystyczne pochodzące ze stron internetowych chińskich organów podatkowych i celnych (15), sprawozdania Banku Światowego i OECD oraz dane od niezależnych podmiotów świadczących usługi informacji dotyczących cen, wiadomości, danych, analiz i konferencji dla przemysłu hutnictwa żelaza i stali.

(45)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych na początku dochodzenia, które wykazują, w odniesieniu do ChRL, istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie w odniesieniu do tego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(46)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto, w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Nie otrzymano odpowiedzi od rządu ChRL i nie wpłynęły w wyznaczonym terminie stanowiska dotyczące zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(47)

W pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów wstępnie wybrała Brazylię jako odpowiedni reprezentatywny kraj na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia. Komisja stwierdziła ponadto, że rozważy możliwość wykorzystania innych odpowiednich reprezentatywnych krajów zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(48)

W dniu 30 września 2020 r. Komisja poinformowała w nocie („pierwsza nota”) zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej. W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, energia i siła robocza, które mogą być wykorzystywane w produkcji produktu objętego przeglądem. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja określiła możliwe reprezentatywne kraje (mianowicie: Argentyna, Brazylia, Meksyk, Rosja, Republika Południowej Afryki i Turcja). Komisja otrzymała uwagi dotyczące pierwszej noty od wnioskodawcy, który wyraził wątpliwości co do produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno w Argentynie, Meksyku, Rosji, Republice Południowej Afryki i Turcji.

(49)

W dniu 23 grudnia 2020 r. Komisja poinformowała w drugiej nocie („druga nota”) zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej, z wykorzystaniem Brazylii jako reprezentatywnego kraju (16). Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że określi koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne („koszty SG&A”) oraz zyski na podstawie dostępnych informacji otrzymanych od producenta w reprezentatywnym kraju - Aperam Inox America do Sul S.A. Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących drugiej noty.

(50)

W prowadzonych niedawno dochodzeniach dotyczących sektora stali w ChRL (17) Komisja ustaliła, że istnieją znaczące zakłócenia w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. W obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego jest również właściwe.

(51)

W toku tych dochodzeń Komisja ustaliła, że w ChRL dochodzi do istotnej interwencji rządowej, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (18). W szczególności Komisja stwierdziła, że w sektorze stali - czyli głównego surowca wykorzystywanego przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem - znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego (19), a co więcej rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego (20). Komisja ustaliła również, że obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych, a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku. Rzeczywiście, ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są koncentrowane w sektorach uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (21). Ponadto Komisja stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, co prowadzi do zakłóceń wynikających w szczególności z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w ChRL (22). Podobnie Komisja ustaliła, że w sektorze stali występują zniekształcenia kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego (23), a także zakłócenia rynków finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, w szczególności jeżeli chodzi o dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL (24).

(52)

Podobnie jak w przypadku poprzednich dochodzeń dotyczących sektora stali w ChRL w obecnym dochodzeniu Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych we wniosku i w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w gospodarce ChRL ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia występowania znaczących zakłóceń w ChRL, stwierdzonego również w jej poprzednich dochodzeniach w tym względzie.

(53)

Poza sprawozdaniem w skardze wskazano najnowsze ustalenia zawarte w rozporządzeniu nakładającym tymczasowe cła antydumpingowe na przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na gorąco, pochodzących, między innymi, z Chin (25), ponieważ płaskie wyroby ze stali nierdzewnej walcowane na zimno i płaskie wyroby ze stali nierdzewnej walcowane na gorąco zasadniczo są produktami podobnymi - płaskie wyroby ze stali nierdzewnej walcowane na gorąco są wytwarzane na wcześniejszym etapie procesu produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno. W skardze wskazano również, że ponieważ chińscy eksporterzy płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno są jednocześnie producentami płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na gorąco (producenci zintegrowani) lub nabywają lokalnie płaskie wyroby ze stali nierdzewnej walcowane na gorąco (podmioty zajmujące się ponownym walcowaniem), wszystkie czynniki, które zgodnie z ustaleniami Komisji mają wpływ na produkcję i sprzedaż płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na gorąco w Chinach, mają również bezpośredni wpływ na produkcję i sprzedaż płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno w tym kraju. W przedmiotowej sprawie wniosek zawierał informacje dotyczące zakłócającego wpływu 13. pięcioletniego planu na rzecz przemysłu stalowego na przemysł stalowy, a także na przepisy 13. pięcioletniego planu na rzecz surowców mineralnych i 13. pięcioletniego planu na rzecz sektora metali nieżelaznych. W skardze podkreślono, że przemysł stalowy jest w Chinach przemysłem uprzywilejowanym, o czym świadczy fakt, że znajduje się on w „Katalogu wytycznych dotyczących restrukturyzacji przemysłu” i w wytycznych dotyczących promowania współpracy w zakresie mocy produkcyjnych w wymiarze międzynarodowym i produkcji wyposażenia. Ponadto w skardze odniesiono się do sprawozdania dla ministrów z globalnego forum G20 ds. nadwyżki mocy produkcyjnych w przemyśle stalowym, w którym to sprawozdaniu wskazano, że następujące subsydia sektorowe udziela się pod auspicjami rządu ChRL: finansowanie preferencyjne niezgodne z warunkami rynkowymi, wkłady kapitałowe i zamiana na udziały niezgodne z warunkami rynkowymi, dotacje i nagrody, zwolnienia z podatku, ulgi podatkowe i zwroty podatków, zapewnianie towarów i usług, zapewnianie materiałów do produkcji stali nierdzewnej po cenie nieosiągającej ceny rynkowej, w tym złomu stali, surówki hutniczej, węgla koksowego, niklu i żelazochromu/chromu, a także wsparcie na rzecz przedsiębiorstw w stanie upadłości (26).

(54)

Jak wskazano w motywie 42, rząd ChRL nie przedstawił uwag ani dowodów potwierdzających lub obalających dowody istniejące w aktach sprawy, włączając w to sprawozdanie i dodatkowe dowody przedstawione przez skarżącego, odnośnie do istnienia znaczących zakłóceń lub zasadności zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(55)

Podobnie jak w przypadku poprzednich dochodzeń dotyczących sektora stali w ChRL Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było stosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych w sprawozdaniu, które opierają się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w gospodarce ChRL ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia występowania znaczących zakłóceń w ChRL, stwierdzonego również w jej poprzednich dochodzeniach w tym względzie.

(56)

W szczególności w sektorze stali, która stanowi główny surowiec w produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno, znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL. Wielu największych producentów jest własnością państwa. Niektórzy z tych producentów zostali bezpośrednio wymienieni w „Planie na rzecz dostosowania i modernizacji przemysłu stalowego na lata 2016-2020”. Na przykład państwowe chińskie przedsiębiorstwo Shanxi Taiyuan Iron & Steel Co. Ltd. („Tisco”) wspomina na swojej stronie internetowej, że jest „super gigantem w sektorze żelaza i stali”, i że „przekształciło się w niezwykle obszerny kompleks hutnictwa żelaza i stali, który jest zintegrowany z działalnością w zakresie wydobycia żelaza, produkcji, przetwarzania, dostaw żelaza i stali oraz obrotu nimi” (27). Baosteel jest kolejnym dużym chińskim przedsiębiorstwem państwowym, które prowadzi produkcję stali i stanowi część niedawno skonsolidowanej grupy China Baowu Steel Group Co. Ltd. (przedtem Baosteel Group i Wuhan Iron & Steel) (28) .. Choć w ujęciu nominalnym szacuje się, że liczba przedsiębiorstw państwowych jest niemal równa liczbie przedsiębiorstw prywatnych, czterech spośród pięciu chińskich producentów stali należących do grupy 10 największych producentów stali na świecie jest przedsiębiorstwami państwowymi (29).. Jednocześnie, choć w 2016 r. producenci należący do czołowej dziesiątki odpowiadali za zaledwie 36 % łącznej produkcji tego sektora, rząd ChRL wyznaczył w tym samym roku cel polegający na skonsolidowaniu do 2025 r. od 60 % do 70 % produkcji wyrobów ze stali wokół mniej więcej dziesięciu przedsiębiorstw prowadzących działalność na dużą skalę (30). Rząd ChRL ponownie przedstawił ten cel w kwietniu 2019 r., ogłaszając publikację wytycznych dotyczących konsolidacji przemysłu stalowego (31). Taka konsolidacja może wiązać się z przymusowym łączeniem rentownych przedsiębiorstw prywatnych z osiągającymi niezadowalające wyniki przedsiębiorstwami państwowymi (32). Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich eksporterów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno nie można było ustalić dokładnych proporcji prywatnych i państwowych producentów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno. Niemniej jednak w wykazie chińskich producentów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno przedstawionym przez skarżącego szereg producentów to przedsiębiorstwa państwowe, w tym Tisco Shanxi Taigang Stainless Steel Co. Ltd, Baosteel Baoshan Iron and Steel Co. Ltd, Lisco Lianzhong Stainless Steel Corporation, Beihai Chengde Stainless Steel Co. Ltd, Jisco Jiuquan Iron and Steel Group Co. Ltd, Shougang Kaixi Stainless Steel, Baosteel Desheng Stainless Steel i Tangshan Stainless Steel Co. Ltd.

(57)

Jeżeli chodzi o obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach umożliwiającą rządowi ChRL ingerowanie w ceny lub koszty w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego, w toku dochodzenia ustalono występowanie osobistych powiązań między producentami produktu objętego przeglądem a KPCh, takich jak obecność członków KPCh wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla lub członków zarządu szeregu przedsiębiorstw produkujących płaskie wyroby ze stali nierdzewnej walcowane na zimno. W sektorze płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno główni producenci eksportujący będący własnością państwa często są wiodącymi światowymi producentami płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na gorąco i płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno, bez względu na to, czy są to producenci zintegrowani. Na przykład państwowe chińskie przedsiębiorstwo Shanxi Taiyuan Iron & Steel Co. Ltd. („Tisco”) wspomina na swojej stronie internetowej, że jest „super gigantem w sektorze żelaza i stali oraz wiodącym przedsiębiorstwem w światowym przemyśle stali nierdzewnej”, „największym przedsiębiorstwem w branży stali nierdzewnej posiadającym największe na świecie zdolności produkcyjne oraz najnowocześniejsze technologie i wyposażenie”. W związku z tym „Tisco przekształciło się w niezwykle obszerny kompleks hutnictwa żelaza i stali, który jest zintegrowany z działalnością w zakresie wydobycia żelaza, produkcji, przetwarzania, dostaw żelaza i stali oraz obrotu nimi” (33). Tisco stanowi przykład ingerencji rządu ChRL w działalność producenta płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno w drodze mianowań członków kadry. Przykładowo zastępca sekretarza Komitetu KPCh został również wyznaczony na stanowisko prezesa TISCO decyzją Komitetu KPCh i rządu prowincji Shanxi (34).

(58)

W sektorze płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne są objęte nadzorem politycznym i otrzymują wytyczne polityczne. Poniższy przykład ilustruje opisaną powyżej tendencję polegającą na rosnącym poziomie interwencji rządu ChRL w sektorze płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno. Wielu producentów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno wyraźnie zwraca uwagę na swoich stronach internetowych na działania dotyczące rozbudowy partii, posiada członków partii w kierownictwie przedsiębiorstwa i podkreśla swoje powiązanie z KPCh. W toku dochodzenia ujawniono, że szereg producentów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno prowadzi działania dotyczące rozbudowy partii, w tym Tisco, Baosteel i Lisco.

(59)

Ponadto w sektorze płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno prowadzona jest polityka faworyzująca producentów krajowych lub w inny sposób wpływająca na rynek w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego.

(60)

Mimo że sektor płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno jest specjalistyczną gałęzią przemysłu i w trakcie dochodzenia nie udało się wskazać żadnych konkretnych dokumentów strategicznych dotyczących rozwoju tego sektora, korzysta on z rządowych wytycznych i interwencji rządu w sektorze głównego surowca do produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno, a mianowicie stali.

(61)

Rząd ChRL uznaje przemysł stalowy za jedną z kluczowych gałęzi gospodarki (35). Znajduje to potwierdzenie w licznych planach, wytycznych i innych dokumentach dotyczących sektora stalowego wydawanych przez organy na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym takich jak „Plan na rzecz dostosowania i modernizacji przemysłu stalowego na lata 2016-2020”, ważnych w okresie objętym dochodzeniem. We wspomnianym planie stwierdzono, że przemysł stalowy jest „ważnym sektorem o podstawowym znaczeniu dla chińskiej gospodarki, jej fundamentem” (36). Główne zadania i cele przedstawione w tym planie obejmują wszystkie aspekty związane z rozwojem tej gałęzi przemysłu (37). W 13. planie pięcioletnim na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego (38), obowiązującym w okresie objętym dochodzeniem, przewidziano objęcie wsparciem przedsiębiorstw wytwarzających wysokiej klasy wyroby ze stali (39). Skoncentrowano się w nim również na dążeniu do zapewnienia odpowiedniej jakości, trwałości i niezawodności tych wyrobów, wspierając przedsiębiorstwa korzystające z technologii w zakresie produkcji stali o wysokim stopniu czystości, precyzyjnego walcowania i poprawy jakości (40). W „Katalogu wytycznych dotyczących restrukturyzacji przemysłu (wersja z 2011 r.) (poprawiona w 2013 r.)” (41)(„katalog”) przemysł stalowy wymieniono wśród promowanych gałęzi przemysłu.

(62)

Jak widać na powyższych przykładach dotyczących stali, która stanowi ważny surowiec do produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno, ponadto rząd ChRL kieruje rozwojem tego sektora zgodnie z szerokim spektrum narzędzi polityki i wytycznych oraz kontroluje praktycznie wszystkie aspekty związane z rozwojem i funkcjonowaniem tego sektora. Sektor płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno korzysta zatem z rządowych wytycznych i interwencji rządu dotyczących głównego surowca wykorzystywanego przy wytwarzaniu tych wyrobów, czyli stali.

(63)

Ponadto producenci płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno są również beneficjentami subsydiów państwowych, co wyraźnie świadczy o tym, że sektor ten stanowi przedmiot zainteresowania państwa. W toku dochodzenia Komisja ustaliła, że szereg producentów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno otrzymuje bezpośrednie subsydia państwowe, w tym Tisco, Baosteel i Tangsteel.

(64)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej polegających na wspieraniu promowanych gałęzi przemysłu, w tym sektora produkcji stali, żelaza i stopów żelaza jako głównych surowców wykorzystywanych do wytwarzania płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(65)

W toku obecnego dochodzenia nie wykryto żadnych dowodów świadczących o tym, że dyskryminujące stosowanie bądź niedostateczne egzekwowanie przepisów prawa upadłościowego lub prawa rzeczowego zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego w sektorze płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno, o czym jest mowa w motywie 51 powyżej, nie miałoby wpływu na producentów produktu objętego przeglądem.

(66)

Na sektor płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno mają również wpływ zniekształcenia kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego, o czym również jest mowa w motywie 51. W sektorze tym występują takie zniekształcenia zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem lub głównych materiałów do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w ChRL) (42).

(67)

Ponadto w toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów świadczących o tym, że w sektorze płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno nie dochodzi do interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, o czym również jest mowa w motywie 51. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(68)

Komisja przypomina również, że do produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno niezbędny jest szereg materiałów do produkcji. W przypadku gdy producenci płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Ponadto podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(69)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach A i B sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej.

(70)

W obecnym dochodzeniu rząd ChRL ani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

(71)

Podsumowując, z dostępnych dowodów wynika, że ceny i koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(72)

W ujawnienia ostatecznych ustaleń Komisja otrzymała dwa oświadczenia od LSI i Euranimi dotyczące stosowania art. 2 ust. 6a. Zarówno LSI, jak i Euranimi stwierdziły, że ustalenia dotyczące znaczących zakłóceń w dużej mierze opierają się na ustaleniach zawartych w sprawozdaniu dotyczącym Chin, które zdaniem LSI i Euranimi nie posiada jednak formalnych i merytorycznych elementów pozwalających na uznanie go za formalne sprawozdanie Komisji Europejskiej i które nie może służyć jako środek dowodowy do celów ustalenia kwestii, czy istnieją znaczące zakłócenia. Wynika to z faktu, że, po pierwsze, sprawozdanie to jest publikowane w formie dokumentu roboczego służb Komisji, który zdaniem LSI i Euranimi nie ma wystarczająco formalnego charakteru, a, po drugie, sprawozdanie to nie zostało udostępnione publicznie ani zaktualizowane zgodnie z wymogami określonymi w art. 2 ust. 6a podstawowego rozporządzenia antydumpingowego.

(73)

Komisja przypomina, że w przepisach art. 2 ust. 6a lit. c) nie określono konkretnego formatu, w jakim należy publikować sprawozdanie krajowe, ani kanału jego publikacji. W związku z tym publikacja sprawozdania dotyczącego Chin jako dokumentu roboczego służb Komisji, czyli rodzaju dokumentu, który nie wymaga tłumaczenia na wszystkie języki europejskie ani formalnej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, jest zgodna z odpowiednimi przepisami. Komisja zauważa również, że sprawozdanie to było dostępne publicznie od grudnia 2017 r. na stronie internetowej Komisji i każda zainteresowana strona miała wystarczającą możliwość podważenia, uzupełnienia lub wprowadzania uwag do niego i dowodów, na których się ono opiera. Ani LSI ani Euranimi, ani żadna inna zainteresowana strona nie dostarczyły dowodów, z których wynikałoby, że sprawozdanie jest nieaktualne. W praktyce sprawozdanie opiera się w głównej mierze na 13. pięcioletnim planie obejmujących lata 2016-2020, który obowiązywał w okresie objętym dochodzeniem. Argument ten zostaje zatem odrzucony.

(74)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(75)

Jak wyjaśniono w motywach 48 i 49, Komisja opublikowała w dniach 30 września i 23 grudnia 2020 r. dwie noty do akt dotyczące źródeł do celów określenia wartości normalnej i czynników produkcji („pierwsza nota” i „druga nota”). W drugiej nocie Komisja poinformowała zainteresowane strony o swoim wniosku, że odpowiednim reprezentatywnym krajem w omawianym przypadku jest Brazylia.

(76)

W pierwszej nocie Komisja wskazała Argentynę, Brazylię, Meksyk, Rosję, Republikę Południowej Afryki i Turcję jako państwa o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do ChRL, tzn. że wszystkie one są sklasyfikowane przez Bank Światowy jako państwa o „wyższym średnim dochodzie” na podstawie dochodu narodowego brutto.

(77)

W związku z tą notą nie otrzymano żadnych uwag dotyczących poziomu rozwoju gospodarczego.

(78)

W pierwszej nocie Komisja wskazała, że stwierdzono, iż produkt objęty przeglądem jest wytwarzany w Argentynie, Brazylii, Meksyku, Rosji, Republice Południowej Afryki i Turcji. Republikę Południowej Afryki wykluczono jednak z grupy potencjalnych reprezentatywnych krajów, ponieważ zidentyfikowano tylko jednego producenta produktu objętego przeglądem, który nie udostępniał publicznie sprawozdania finansowego dotyczące okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

(79)

W następstwie pierwszej noty otrzymano uwagi od wnioskodawcy dotyczące produkcji produktu objętego przeglądem w możliwych reprezentatywnych krajach. Wnioskodawca twierdził, że przedsiębiorstwa wymienione w pierwszej nocie, z wyjątkiem jednego przedsiębiorstwa z Brazylii, nie wytwarzają produktu objętego przeglądem i przedstawił szczegółowe wyjaśnienie w odniesieniu do każdego przedsiębiorstwa. W związku z tym wnioskodawca stwierdził, że w Argentynie, Meksyku, Rosji i Turcji nie prowadzi się produkcji produktu objętego dochodzeniem.

(80)

Po przeprowadzeniu analizy i w miarę możliwości kontroli krzyżowej wyżej wskazanych informacji dostarczonych przez wnioskodawcę Komisja ustaliła, że przedsiębiorstwa z Argentyny, Meksyku, Rosji i Turcji wskazane w pierwszej nocie jako możliwi producenci nie produkowały produktu objętego przeglądem w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, tylko zajmowały się produkcją innego rodzaju produktów ze stali nieobjętych obecnym dochodzeniem przeglądowym.

(81)

W odniesieniu do Republiki Południowej Afryki nie zidentyfikowano żadnych przedsiębiorstw, które produkują produkt objęty przeglądem i udostępniają publicznie sprawozdania finansowe. W tej kwestii nie otrzymano żadnych uwag.

(82)

W rezultacie Komisja nie uznaje już, że Argentyna, Meksyk, Rosja, Republika Południowej Afryki i Turcja stanowią możliwe reprezentatywne kraje. W drugiej nocie Komisja stwierdziła zatem, że Brazylia jest jedynym krajem, którego poziom rozwoju gospodarczego jest podobny do poziomu ChRL i w którym prowadzona była produkcja produktu objętego przeglądem w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(83)

Komisja dodatkowo zweryfikowała dostępność danych publicznych w Brazylii, a w szczególności publicznych danych finansowych pochodzących od producentów produktu objętego przeglądem.

(84)

Komisja poszukiwała producentów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno udostępniających publicznie swoje dane finansowe, które można byłoby wykorzystać do ustalenia niezniekształconych i odpowiednich kwot kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku. Komisja ograniczyła poszukiwania do przedsiębiorstw, które udostępniały publicznie rachunek zysków i strat w odniesieniu do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym i były w tym okresie rentowne. Ponadto preferowano producentów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno, którzy publicznie udostępniali sprawozdania finansowe dotyczące poziomu przedsiębiorstwa, a nie poziomu skonsolidowanego obejmującego całą grupę. W związku z powyższym w drugiej nocie zidentyfikowano jedno przedsiębiorstwo w Brazylii, mianowicie Aperam Inox America do Sul S.A.

(85)

Na podstawie jakości i poziomu szczegółowości danych finansowych publicznie dostępnych w Brazylii, uwzględniając również reprezentatywność wartości odniesienia dotyczących czynników produkcji, Komisja stwierdziła, że Brazylię można uznać za odpowiedni reprezentatywny kraj.

(86)

Komisja dokładnie przeanalizowała wszystkie istotne dane dotyczące czynników produkcji w Brazylii dostępne w aktach i odnotowała, co następuje:

(87)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów SG&A oraz zyski. Jak stwierdzono w motywie 112, Komisja uznała, że przedsiębiorstwo Aperam Inox America do Sul S.A. opublikowało sprawozdania finansowe, które można było wykorzystać w celu ustalenia niezniekształconej i odpowiedniej kwoty kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysków.

(88)

Po ustaleniu na podstawie tych elementów, że Brazylia jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(89)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Brazylia spełniła wszystkie kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj. W szczególności Brazylia wytwarzała znaczną ilość produktu objętego przeglądem i dysponuje kompletnym zbiorem danych dotyczących wszystkich czynników produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku.

(90)

W drugiej nocie Komisja stwierdziła, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji w reprezentatywnym kraju.

(91)

Komisja stwierdziła ponadto, że do ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów pracy w reprezentatywnym kraju wykorzysta dane statystyczne MOP; natomiast do ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów energii wykorzysta, jak wspomniano w motywie 86, krajowe dane statystyczne.

(92)

Komisja uwzględniła w obliczeniach wartość pośrednich kosztów produkcji, aby objąć koszty, które nie zostały uwzględnione we wspomnianych powyżej czynnikach produkcji. Do ustalenia tej kwoty Komisja wykorzystała dane finansowe jednego z producentów unijnych, mianowicie Aperam Stainless Europe, dostarczone przez wnioskodawcę (zob. motyw 111).

(93)

Ponadto jak stwierdzono w drugiej nocie, do ustalenia poziomu kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Komisja wykorzystała dane pochodzące od wybranego brazylijskiego przedsiębiorstwa wskazanego w motywie 112.

(94)

W dwóch notach dotyczących czynników produkcji Komisja podjęła próbę sporządzenia wykazu czynników produkcji i źródeł, które miały być stosowane w odniesieniu do wszystkich czynników produkcji, takich jak materiały, energia i praca, wykorzystywanych przez producentów w ChRL do wytworzenia produktu objętego przeglądem.

(95)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących w ramach procedury przeglądowej Komisja musiała podczas ustalania poziomu czynników produkcji wykorzystywanych do wytwarzania płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno oprzeć się na informacjach pochodzących od wnioskodawcy.

(96)

We wniosku i uwagach do pierwszej noty wnioskodawca podkreślił, że proces produkcji w Chinach zasadniczo różni się od procesu produkcji w Unii. Dotyczy to w szczególności fazy topienia, w której chińscy producenci w przeważającej mierze używają surówki hutniczej niklu, podczas gdy głównym materiałem wsadowym producentów unijnych jest złom stali nierdzewnej. Wnioskodawca wezwał Komisję do uwzględnienia tej różnicy w procesie produkcji i zalecił, aby Komisja obliczyła wartość surówki hutniczej niklu na podstawie średniej wartości rozrachunku pieniężnego w odniesieniu do niklu na Londyńskiej Giełdzie Metali za 2019 r., dostępnej ze źródeł publicznych (47). Inne zainteresowane strony nie przedstawiły uwag.

(97)

W drugiej nocie Komisja wyjaśniła, że obliczenie wartości normalnej i odpowiedni wykaz czynników produkcji oparto wyłącznie na gatunku stali głównie sprzedawanym w Unii i wywożonym do Unii zgodnie z informacjami przedstawionymi we wniosku, a także uwzględniono uwagi otrzymane od wnioskodawcy w odniesieniu do pierwszej noty. W tej kwestii nie otrzymano żadnych uwag.

(98)

Wobec braku współpracy Komisja nie dysponowała bardziej szczegółowymi kodami taryfowymi dla każdego czynnika produkcji niż 6-cyfrowe kody HS, które pokrywały się w pełni z brazylijskimi kodami taryfowymi.

(99)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przekazane przez wnioskodawcę oraz brak innych uwag do dwóch not w związku ze źródłami użytymi do określenia wartości normalnych czynników produkcji, zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i kody cła:

Tabela 1

Czynniki produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno

(100)

Biorąc pod uwagę fakt, że żaden z producentów w ChRL nie zdecydował się na współpracę, do ustalenia poziomu niezniekształconej ceny materiałów dostarczanych do zakładu producenta zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego Komisja wykorzystała do reprezentatywnego kraju ceny importowe zgłoszone w bazie danych GTA dla poszczególnych materiałów wykorzystywanych do produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno, z wyjątkiem niklu.

(101)

Nikiel wykorzystano do obliczenia wartości wsadu żelazoniklu i surówki hutniczej niklu, których nie przywożono do Brazylii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym i które stanowią około jednej trzeciej wartości normalnej ex-works. Ponadto uznano, że wielkość przywozu niklu do Brazylii nie jest reprezentatywna. Aby obliczyć niezniekształcone wartości odniesienia dla żelazoniklu i surówki hutniczej niklu, przyjęto zatem następujące założenia zgodnie z informacjami przedstawionymi we wniosku:

(102)

Metodykę tę wyjaśniono w drugiej nocie (zob. motyw 49); nie otrzymano żadnych uwag.

(103)

Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL. Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ w motywie 71 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe.

(104)

Wykluczono również wielkość przywozu w reprezentatywnym kraju z krajów niebędących członkami WTO wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (49). Art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego stanowi, że ceny krajowe w tych krajach nie mogą być wykorzystywane do określania wartości normalnej.

(105)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta eksportującego zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, Komisja zastosowała średnie należności celne przywozowe obowiązujące w reprezentatywnym kraju na odnośnych poziomach. Ponadto Komisja dodała krajowe koszty transportu obliczone dla kilograma produktu na podstawie informacji przedstawionych przez wnioskodawcę.

(106)

W celu ustalenia wartości odniesienia dla kosztów pracy Komisja wykorzystała dane statystyczne MOP (50) wraz z publicznie dostępnymi informacjami dotyczącymi dodatkowych kosztów pracy poniesionych przez pracodawców w Brazylii (51).

(107)

Z danych statystycznych MOP pozyskano dane dotyczące średniej tygodniowej liczby faktycznie przepracowanych godzin na osobę zatrudnioną w przemyśle wytwórczym w Brazylii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (52).

(108)

Wykorzystując te dane, Komisja obliczyła wynagrodzenie godzinowe w produkcji, do którego dodano dodatkowe koszty związane z pracą ponoszone przez pracodawcę.

(109)

Cena energii elektrycznej, jaką pobierał jeden z największych dostawców energii elektrycznej Brazylii - przedsiębiorstwo EDP Brasil - była łatwo dostępna (53). Informacje były wystarczająco szczegółowe, aby umożliwić ustalenie ceny energii elektrycznej oraz ceny za wykorzystanie systemu dystrybucji (modalidade tarifaria azul) płaconej przez użytkowników przemysłowych.

(110)

Należy zauważyć, że w Brazylii organ regulacyjny Agência Nacional de Energia Elétrica (54) („ANEEL”) zobowiązuje dostawców energii elektrycznej do podnoszenia swoich stawek o konkretną wartość procentową w celu regulowania zużycia energii elektrycznej w kraju. ANEEL stosuje system flag (55) (zielona, żółta, czerwona 1, czerwona 2), aby sygnalizować, czy cena energii elektrycznej powinna pozostać taka, jaką zaproponował dostawca (zielona), czy też należy ją zwiększyć o 0,01343 BRL/kWh (żółta), 0,04169 BRL/kWh (czerwona 1) lub 0,06243 BRL/kWh (czerwona 2). Flagi są publikowane przez ANEEL co miesiąc, a w przypadku okresu objętego dochodzeniem były łatwo dostępne na stronie internetowej EDP Brazil (56). Przy określaniu niezniekształconych kosztów energii elektrycznej Komisja uwzględniła flagi zastosowane w okresie objętym dochodzeniem i odpowiednio dostosowała ceny.

(111)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „skonstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(112)

Aby ustalić niezniekształconą wartość pośrednich kosztów produkcji oraz biorąc pod uwagę brak współpracy ze strony chińskich producentów, Komisja wykorzystała dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W nawiązaniu do czynników produkcji podsumowanych w motywie 99 powyżej obliczono pośrednie koszty produkcji. W świetle braku współpracy ze strony chińskich producentów obliczenie pośrednich kosztów produkcji opierało się na stosunku pośrednich kosztów produkcji podzielonych przez koszty produkcji zgłoszone w odniesieniu do produkcji jednej tony gatunku stali głównie produkowanego i sprzedawanego w Unii. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(113)

W odniesieniu do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku Komisja wykorzystała dane finansowe brazylijskiego producenta Aperam Inox America do Sul S.A. (57) Komisja obliczyła odsetek kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku w stosunku do kosztów sprzedanych towarów. Publicznie dostępne zbadane sprawozdania finansowe tego przedsiębiorstwa udostępniono zainteresowanym stronom jako załącznik do drugiej noty.

(114)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną dla podstawowego rodzaju produktu na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(115)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących Komisja oparła się na dostarczonych przez wnioskodawcę informacjach dotyczących zużycia poszczególnych czynników produkcji (surowców, pracy i energii) wykorzystywanych w produkcji produktu objętego przeglądem, jak opisano w motywach 100-109. Komisja pomnożyła te wskaźniki konsumpcji przez niezniekształcone koszty jednostkowe ustalone w Brazylii, co opisano w sekcji d) powyżej.

(116)

Obliczeń dokonano dla jednego podstawowego rodzaju płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno, tj. dla gatunku 304, który był gatunkiem stali głównie sprzedawanym w Unii i wywożonym do Unii; zob. motyw 97.

(117)

Po drugie, aby uzyskać niezniekształcone koszty produkcji, Komisja dodała odsetek kosztów ogólnych produkcji, określonych zgodnie z motywem 111, do niezniekształconych kosztów produkcji.

(118)

Ponadto oprócz kosztów produkcji określonych, jak opisano w motywach 115-116 Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk w reprezentatywnym kraju ustalone w sposób wyjaśniony w motywie 112. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk wyrażone jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły odpowiednio 7,5 % i 14,5 %.

(119)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Z uwagi na fakt, że żaden z producentów eksportujących nie podjął współpracy, wartość normalną ustalono na poziomie ogólnokrajowym.

(120)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących cenę eksportową ustalono w oparciu o dane Eurostatu dotyczące CIF skorygowane o poziom cen ex-works. Tym samym cenę eksportową CIF obniżono o koszty frachtu morskiego i koszty ubezpieczenia (58) oraz krajowe koszty transportu w Chinach (59).

(121)

Komisja porównała konstruowaną wartość normalną jednego rodzaju produktu (zob. motyw 115), określoną zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, z ceną eksportową ustaloną powyżej.

(122)

Na tej podstawie wyliczono średni ważony margines dumpingu dla przywozu z Chin, wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wynoszący 17,9 %.

(123)

Komisja stwierdziła, że przywóz produktu objętego przeglądem z Chin był prowadzony po cenach dumpingowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Przedmiotowa wielkość przywozu była jednak ograniczona i stanowiła 1,8 % łącznego przywozu i 0,4 % udziału w rynku. Komisja zbadała zatem również prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu.

(124)

Oprócz ustalenia, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym miał miejsce dumping, Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków. Przeanalizowano następujące czynniki dodatkowe: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL, atrakcyjność rynku unijnego oraz związek między cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich a poziomem cen w Unii.

(125)

Ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i chińskich producentów moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL ustalono na podstawie dostępnych faktów, a w szczególności na podstawie informacji dostarczonych przez wnioskodawcę, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(126)

Według wnioskodawcy moce produkcyjne w ChRL znacznie przekraczają obecną wielkość produkcji i wewnętrzny popyt na chińskim rynku. W związku z tym Komisja uznała przedstawioną poniżej rozbieżność między mocami produkcyjnymi a rzeczywistą produkcją i popytem na chińskim rynku za reprezentatywną dla produktu objętego przeglądem.

(127)

Zgodnie z danymi przedstawionymi we wniosku produkcja płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno w ChRL w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniosła 16 mln ton, podczas gdy widoczna konsumpcja wyniosła 14,8 mln ton, a moce produkcyjne - 18,0 mln ton. Według wnioskodawcy wolne moce produkcyjne w ChRL w przypadku produktu objętego przeglądem wynosiły zatem 2 mln ton, co stanowiło 62,5 % konsumpcji w Unii płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, a moce produkcyjne wzrosły o 64 % z 11,0 mln ton, którą to wartość odnotowano w poprzednim postępowaniu (2013 r.), do 18,0 mln ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(128)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że chińscy producenci eksportujący posiadają znaczące moce produkcyjne, które - w przypadku wygaśnięcia środków - mogliby wykorzystać do produkcji płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno w celu wywozu na rynek Unii.

(129)

Istnieje szereg środków ochrony handlu i innych ograniczeń przywozu obowiązujących wobec wywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z ChRL. Według Global Trade Alert środki antydumpingowe są stosowane w Brazylii, Kanadzie, Malezji, Meksyku, Tajwanie, Tajlandii, Zjednoczonym Królestwie, Stanach Zjednoczonych i Wietnamie, a cła wyrównawcze są stosowane w Stanach Zjednoczonych. Środki te nie tylko wskazują na stosowanie nieuczciwych praktyk handlowych przez chińskich producentów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno, lecz także ograniczają dostęp chińskich producentów do wymienionych powyżej rynków.

(130)

Ponadto rynek unijny jest bardzo dużym rynkiem o łącznej rocznej konsumpcji przekraczającej 3,2 mln ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, co odpowiada 62,5 % chińskich wolnych mocy produkcyjnych.

(131)

Biorąc pod uwagę środki ochrony handlu na innych rynkach oraz wielkość rynku unijnego, Komisja stwierdziła, że rynek unijny jest atrakcyjnym rynkiem dla chińskich producentów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno i że w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia obecnych środków prawdopodobnie producenci ci (prze-)kierowaliby wywóz do Unii.

(132)

Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów Komisja wykorzystała stosowne dane statystyczne GTA (60) dotyczących przywozu dla poszczególnych państw do analizy chińskich cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii i do państw trzecich.

(133)

Komisja zidentyfikowała sześciu największych importerów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno z ChRL w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym: Koreę Południową, Rosję, Wietnam, Turcję, Indie i Indonezję. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym do państw tych trafiało 36 % wywozu z Chin produktu objętego przeglądem.

(134)

Komisja porównała te odpowiednie ceny eksportowe z chińską ceną eksportową stosowaną w wywozie do Unii na podstawie ceny ex-works. Komisja ustaliła, że chińskie ceny eksportowe stosowane w wywozie do tych sześciu państw były średnio o [19-37 %] niższe od średnich chińskich cen sprzedaży do Unii Europejskiej.

(135)

Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że różnica poziomu cen między chińskimi cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do Unii z jednej strony a chińskimi cenami eksportowymi stosowanymi na ich innych głównych rynkach eksportowych stanowi dla chińskich producentów eksportujących wyraźną zachętę do intensyfikacji dumpingu stosowanego na rynku unijnym.

(136)

W ramach dochodzenia wykazano, że przywóz z Chin nadal napływał na rynek unijny po cenach dumpingowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(137)

Ponadto Komisja stwierdziła, że sprzedaż dokonywana przez chińskich producentów eksportujących na ich najważniejszych rynkach eksportowych odbywa się po znacznie niższych cenach niż sprzedaż do Unii oraz że wiele innych państw wprowadziło środki ochrony handlu przeciwko chińskiemu wywozowi płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno.

(138)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że wolne moce produkcyjne w samych Chinach stanowią ponad 60 % konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz że rynek unijny jest bardzo atrakcyjny dla chińskich producentów eksportujących ze względu na jego wielkość i ceny.

(139)

Wskutek tego w świetle utrzymującego się dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, zachowania cenowego chińskich eksporterów na rynkach państw trzecich, istniejących wolnych mocy produkcyjnych w ChRL, rozmiaru rynku unijnego i cen na tym rynku oraz środków ochrony handlu i innych ograniczeń przywozu obowiązujących wobec wywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z ChRL na innych ważnych rynkach Komisja stwierdziła, że istnieje duże prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu z ChRL, a w każdym razie ponownego wystąpienia dumpingu, i to znacznie większych ilości, w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków.

(140)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przywóz z Tajwanu produktu objętego przeglądem utrzymywał się na podobnym poziomie, jak w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem (tj. od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.). Według Eurostatu udział w rynku unijnym przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno z Tajwanu wyniósł w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym około 5,3 %, w porównaniu z udziałem w rynku na poziomie 5,1 % w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. W ujęciu bezwzględnym poziom przywozu z Tajwanu nieznacznie zmalał z 169 097 ton w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem do 165 540 ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(141)

Jak wskazano w motywie 24, żaden z eksporterów/producentów z Tajwanu nie współpracował w toku dochodzenia. Producenci eksportujący nie przedłożyli zatem odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, w tym jakichkolwiek danych dotyczących cen i kosztów eksportowych, cen i kosztów krajowych, nakładów wykorzystanych w procesie produkcji, pośrednich kosztów produkcji, mocy produkcyjnych, produkcji, inwestycji itd.

(142)

W związku z tym Komisja poinformowała władze Tajwanu, że z uwagi na brak współpracy Komisja może zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ustaleń dotyczących Tajwanu. Komisja nie otrzymała żadnych uwag.

(143)

W związku z powyższym zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ustalenia dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w odniesieniu do Tajwanu oparto na dostępnych faktach, w szczególności na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, w połączeniu z innymi źródłami informacji, takimi jak statystyki handlowe dotyczące przywozu i wywozu (Eurostat i GTA).

(144)

Jak wspomniano w motywach 140-142 powyżej, brak współpracy ze strony producentów eksportujących w Tajwanie sprawił, że do ustalenia wartości normalnej Komisja musiała wykorzystać dostępne fakty. W tym celu wykorzystano informacje przekazane przez wnioskodawcę.

(145)

W celu ustalenia wartości normalnej Komisja wykorzystała skorygowane średnie tajwańskie ceny sprzedaży krajowej różnych gatunków i wymiarów płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno w 2019 r., przedstawione przez wnioskodawcę na podstawie badań rynkowych. Według wnioskodawcy ceny te należało skorygować do poziomu zapewniającego rentowność, ponieważ ceny sprzedaży krajowej na Tajwanie uznano za przynoszące straty, biorąc pod uwagę presję cenową wywieraną przez znaczny przywóz na rynek tajwański.

(146)

Komisja stwierdziła, że założenie wnioskodawcy, jakoby ceny sprzedaży krajowej na Tajwanie przynosiły straty i w związku z tym należy je skorygować, jest uzasadnione, ponieważ potwierdza je nie tylko fakt, że przywóz był w coraz większym stopniu obecny na rynku tajwańskim, lecz także fakt, że największy tajwański producent produktu objętego przeglądem zgłosił ogólną stratę w sprawozdaniu rocznym za 2019 r. (61)

(147)

Zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego wartość normalną skonstruowano zatem, dodając rozsądny zysk do przynoszącej straty ceny sprzedaży, która obejmuje koszty produkcji i sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne poniesione przez niewspółpracującego producenta eksportującego przy sprzedaży krajowej produktu podobnego. Z uwagi na brak innego wiarygodnego i zweryfikowanego zysku Komisja wykorzystała zysk podany przez wnioskodawcę, tj. 6 %. Komisja nie miała żadnych przesłanek wskazujących na to, że zysk ten przekroczy normalną marżę zysku osiąganą przez producenta eksportującego.

(148)

Ze względu na brak współpracy ze strony producentów eksportujących w Tajwanie do ustalenia ceny eksportowej Komisja musiała wykorzystać dostępne fakty.

(149)

W związku z tym cenę eksportową ustalono na podstawie cen tajwańskiego wywozu produktu objętego przeglądem według danych Eurostatu. Wywóz dokonany przez Chia Far Industrial Factory Co., Ltd, jedynego tajwańskiego producenta objętego zerową stawką cła antydumpingowego, a zatem formalnie wyłączonego z postępowania, wyłączono z tych obliczeń. W ujęciu ilościowym przywóz ten stanowił mniej niż 10 % przywozu z Tajwanu. Uzyskane w ten sposób ceny CIF według danych Eurostatu skorygowano do poziomu ex-works, odejmując koszty frachtu i ubezpieczenia oraz krajowe koszty transportu na Tajwanie (62).

(150)

Komisja porównała wartość normalną i cenę eksportową produktu objętego przeglądem na podstawie ceny ex-works.

(151)

W wyniku wyżej wspomnianego porównania okazało się, że krajowy margines dumpingu w przypadku wywozu z Tajwanu do Unii, wyrażony jako odsetek wartości CIF, wynosi 12 %. Stwierdzono zatem, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping nadal miał miejsce.

(152)

Komisja stwierdziła zatem, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping z Tajwanu nadal miał miejsce. Komisja zauważa ponadto, że wywóz towarów po cenach dumpingowych odbywał się w znacznych ilościach, stanowiących 5,3 % rynku unijnego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(153)

Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków. Przeanalizowano następujące czynniki dodatkowe: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne na Tajwanie, atrakcyjność rynku unijnego oraz związek między cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich a poziomem cen w Unii.

(154)

Zgodnie z danymi przedstawionymi przez wnioskodawcę wolne moce produkcyjne producentów tajwańskich wyniosły w 2019 r. 638 000 ton, co odpowiada udziałowi w rynku unijnym wynoszącemu 18,5 %.

(155)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że tajwańscy producenci eksportujący posiadają znaczne wolne moce produkcyjne, które mogliby wykorzystać w celu wywozu produktu objętego przeglądem na rynek Unii w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków.

(156)

W toku dochodzenia ustalono, że jeżeli chodzi o wielkość rynku, przy całkowitej konsumpcji przekraczającej 3,2 mln ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (zob. motyw 172) Unia jest po Chinach drugim co do wielkości jednolitym rynkiem produktu objętego przeglądem. Jego rozmiar jest ważnym czynnikiem przyczyniającym się do jego atrakcyjności.

(157)

Pomimo obowiązujących środków antydumpingowych tajwańscy producenci eksportujący w dalszym ciągu sprzedawali znaczne ilości płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno na rynku unijnym, co czyniło go zdecydowanie najważniejszym rynkiem eksportowym (zob. motyw 160). Fakt ten dowodzi również, że rynek unijny jest ważnym i interesującym miejscem przeznaczenia dla tajwańskiego przemysłu.

(158)

Czynniki te pokazują, że Unia jest atrakcyjnym rynkiem eksportowym dla tajwańskich producentów eksportujących.

(159)

Wobec braku współpracy ze strony tajwańskich producentów eksportujących porównanie tajwańskich cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii z tajwańskimi cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie na inne rynki eksportowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zostało oparte na danych GTA.

(160)

Według bazy danych GTA w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym Unia była najważniejszym rynkiem eksportowym Tajwanu (22 % wywozu). Drugim ważnym miejscem przeznaczenia wywozu z Tajwanu była Turcja (7 % wywozu), a następnie 11 państw, do których trafiało po 3-6 % tajwańskiego wywozu. Komisja ustaliła, że tajwańskie ceny eksportowe stosowane w wywozie do Turcji oraz niektórych z tych 11 państw były (czasami znacznie) niższe od cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii.

(161)

Utrzymujący się i nadal znaczący udział wywozu z Tajwanu w rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym potwierdza, że poziomy cen w wywozie do Unii były atrakcyjne.

(162)

Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że różnica poziomu cen między tajwańskimi cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do Unii z jednej strony a tajwańskimi cenami eksportowymi stosowanymi na ich innych głównych rynkach eksportowych stanowi dla tajwańskich producentów eksportujących wyraźną zachętę do dalszej intensyfikacji dumpingu stosowanego na rynku unijnym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(163)

W ramach dochodzenia wykazano, że wywóz z Tajwanu nadal napływał na rynek unijny po cenach dumpingowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(164)

Ponadto Komisja stwierdziła, że wolne moce produkcyjne na Tajwanie są dość znaczące i odpowiadają 18,5 % całkowitej konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(165)

Ponadto o atrakcyjności rynku unijnego świadczy fakt, że jest on jednym z największych rynków na świecie oraz że tajwańscy producenci eksportujący nadal sprzedawali znaczne ilości na tym rynku pomimo obowiązujących środków.

(166)

Co więcej, dochodzenie wykazało, że ceny tajwańskiego wywozu na kilka ważnych rynków państw trzecich były znacznie niższe od tajwańskich cen sprzedaży do Unii.

(167)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że istnieje duże prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu z Tajwanu oraz że prawdopodobnie nastąpiłby znaczny wzrost przywozu po cenach dumpingowych w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków.

(168)

Komisja uznała zatem, że istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu, jeżeli okres obowiązywania środków nie zostanie przedłużony.

(169)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez 13 znanych producentów w Unii. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(170)

Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniosła około 3,1 mln ton. Komisja ustaliła tę wartość na podstawie wszystkich dostępnych informacji dotyczących przemysłu Unii, a mianowicie poddanych zdalnej kontroli krzyżowej odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszach otrzymanych od stowarzyszenia Eurofer oraz producentów unijnych objętych próbą.

(171)

Jak wskazano w motywie 13, do próby wybrano trzech producentów unijnych, którzy odpowiadają za ponad 60 % całkowitej unijnej produkcji produktu podobnego. Wszyscy oni są producentami zintegrowanymi pionowo.

(172)

Komisja ustaliła wielkość konsumpcji w Unii na podstawie: a) skontrolowanych krzyżowo danych stowarzyszenia Eurofer dotyczących sprzedaży produktu podobnego przez przemysł Unii klientom niepowiązanym, niezależnie od tego, czy jest to sprzedaż bezpośrednia czy pośrednia, częściowo skontrolowanych krzyżowo przez porównanie z danymi producentów unijnych objętych próbą; oraz b) przywozu produktu objętego przeglądem z wszystkich państw trzecich, według danych Eurostatu.

(173)

Konsumpcja w Unii kształtowała się w okresie badanym następująco:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii (w tonach)

(174)

W okresie badanym konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 13 %.

(175)

Komisja określiła wielkość przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, na podstawie danych statystycznych Eurostatu. Udział przywozu w rynku ustalono na podstawie konsumpcji w Unii określonej w motywie 171.

(176)

Przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, w okresie badanym kształtował się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku

(177)

Przywóz z ChRL utrzymywał się na bardzo niskim poziomie w całym okresie badanym, chociaż wzrósł w tym okresie o 66 % i podwoił swój udział w rynku.

(178)

Przywóz z Tajwanu wykazał wzrost o 10 % w latach 2017-2018, ale od 2018 r. do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym spadł o 28 pp., utrzymując udział w rynku na poziomie około 5,5 % w okresie badanym.

(179)

Przywóz od jednego tajwańskiego producenta eksportującego, u którego w pierwotnym dochodzeniu nie stwierdzono stosowania dumpingu, jak wyjaśniono w motywie 4, w analizie szkody odjęto od przywozu towarów po cenach dumpingowych. Ze względu na poufność nie można ujawnić wielkości i udziału w rynku tego przywozu, jednak stwierdzono, że był on bardzo niewielki, a jego udział w rynku był znacznie niższy niż 1 % i nie miał on wpływu na tendencje w zakresie zmian wielkości i udziału w rynku przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, w okresie badanym.

(180)

Komisja ustaliła ceny przywozu na podstawie danych Eurostatu.

(181)

Średnia ważona cena przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, w okresie badanym kształtowała się następująco:

Tabela 4

Ceny przywozu z państw, których dotyczy postępowanie (EUR/t)

(182)

W przypadku przywozu z Tajwanu w latach 2017-2018 zaobserwowano wzrost średniej ceny jednostkowej, jednak między 2018 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym cena przywozu z Tajwanu powróciła do poziomu z 2017 r. Średnie ceny przywozu z Tajwanu były niższe od średnich cen przemysłu Unii w całym okresie badanym.

(183)

Ze względu na nieznaczną wielkość przywóz od tajwańskiego producenta eksportującego, u którego w pierwotnym dochodzeniu nie stwierdzono stosowania dumpingu, nie miał wpływu na poziom średniej ceny jednostkowej przywozu z Tajwanu i tendencje w tym zakresie.

(184)

Chińska cena importowa wykazywała w okresie badanym tendencję spadkową, w wyniku czego cena w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym była niższa o 6 % w porównaniu z ceną na początku okresu badanego. Średnia cena jednostkowa przywozu z Chin była wyższa od średniej ceny jednostkowej przemysłu Unii, jednak wielkość przywozu z ChRL była bardzo mała (tj. 0,4 % udziału w rynku).

(185)

Ze względu na brak współpracy ze strony producentów eksportujących w ChRL i na Tajwanie Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez porównanie:

(186)

Przywóz od tajwańskiego producenta eksportującego, u którego w pierwotnym dochodzeniu nie stwierdzono stosowania dumpingu, wyłączono z tego obliczenia podcięcia cenowego.

(187)

Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów objętych próbą producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(188)

W odniesieniu do przywozu z Tajwanu porównanie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym średnie podcięcie cenowe na rynku unijnym wynosiło 16,9 % pomimo obowiązywania ceł antydumpingowych.

(189)

Przywóz z ChRL nie prowadził do podcięcia cenowego rynku Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, ponieważ ceny objęte cłami antydumpingowymi były wyższe niż ceny przemysłu Unii. Jednak biorąc pod uwagę chińskie ceny eksportowe stosowane wobec innych państw trzecich (63), ceny te w rzeczywistości podcinały ceny na rynku unijnym o 29,3 %. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 249, obecne ceny importowe bez uwzględniania ceł antydumpingowych, choć nadal nieco wyższe niż ceny przemysłu Unii (64), skutkowałyby marginesem zaniżania cen wynoszącym 6,7 %.

(190)

Przywóz produktu objętego przeglądem z państw trzecich innych niż ChRL i Tajwan miał miejsce przede wszystkim z Korei, Indii i Indonezji.

(191)

Wielkość przywozu, jak również udział w rynku oraz trendy cenowe dotyczące przywozu produktu objętego przeglądem z innych państw trzecich kształtowały się następująco:

Tabela 5

Przywóz z państw trzecich

(192)

Przywóz z Korei wzrósł w okresie badanym, co spowodowało wzrost jego udziału w rynku z 4,0 % w 2017 r. do 5,1 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W całym okresie badanym ceny przywozu z Korei były jednak o około 9 % wyższe od cen przywozu z państw, których dotyczy postępowanie (65).

(193)

Przywóz z Indii wzrósł w latach 2017-2018, w późniejszym okresie odnotowano jego spadek. Przełożyło się to na ogólny spadek wielkości przywozu w ujęciu bezwzględnym w okresie badanym. Spadek wielkości przywozu z Indii był jednak mniejszy niż ogólny spadek konsumpcji w Unii, dzięki czemu udział przywozu z Indii w rynku mimo wszystko wzrósł nieznacznie z poziomu 3,1 % w 2017 r. do poziomu 3,4 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(194)

Indonezja zwiększyła wielkość przywozu niemal 6,5-krotnie w okresie badanym, co przełożyło się na wzrost jego udziału w rynku z poziomu 0,4 % do 2,8 %.

(195)

Jak wyjaśniono w motywie 8, przywóz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno pochodzących z Indii i Indonezji jest przedmiotem równoległego dochodzenia antydumpingowego (66) i tymczasowo uznano (67) go za przywóz po cenach dumpingowych prowadzący do podcięcia cenowego przemysłu Unii.

(196)

Przywóz z innych państw trzecich zmniejszył się w okresie badanym zarówno pod względem wielkości bezwzględnej, jak i udziału w rynku. Średnie ceny sprzedaży w przywozie z innych państw trzecich były w okresie badanym stale wyższe niż średnie ważone ceny importowe stosowane w przywozie z państw, których dotyczy postępowanie, oraz ceny sprzedaży producentów unijnych.

(197)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł unijny zawierało ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych, które wywierają wpływ na przemysł unijny w okresie badanym.

(198)

Jak wspomniano w motywie 13, w celu ustalenia ewentualnej szkody poniesionej przez przemysł Unii dokonano doboru próby.

(199)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych zawartych w odpowiedziach Eurofer na pytania zawarte w kwestionariuszu dotyczących wszystkich producentów unijnych, porównanych w razie potrzeby z odpowiedziami na pytania zawarte w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu od producentów unijnych objętych próbą. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych. Oba zbiory danych poddano zdalnej kontroli krzyżowej i uznano za reprezentatywne dla warunków ekonomicznych przemysłu Unii.

(200)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(201)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji.

(202)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(203)

Wielkość produkcji przemysłu unijnego spadła gwałtownie w okresie badanym o 16 %. Zgłoszone wartości mocy produkcyjnych dotyczyły zdolności rzeczywistej, co oznacza, że uwzględniono dostosowania, uznawane w przemyśle za normy, obejmujące czas przygotowawczy, prace konserwacyjne, wąskie gardła i inne normalne przerwy w produkcji. Po wprowadzeniu pierwotnych środków niektórzy producenci unijni rozpoczęli modernizację swojej infrastruktury produkcyjnej. Wspomniana modernizacja doprowadziła do nieznacznego wzrostu mocy produkcyjnych o 4 % w okresie badanym.

(204)

W wyniku zmniejszenia produkcji i nieznacznego wzrostu mocy produkcyjnych wykorzystanie mocy produkcyjnych zmniejszyło się o 19 % w okresie badanym i spadło poniżej 70 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(205)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Wielkość sprzedaży i udział w rynku

(206)

Wielkość sprzedaży przemysłu Unii zmalała w okresie badanym o 15 %. Spowodowało to również spadek udziału w rynku o 1,2 punktu procentowego w okresie badanym.

(207)

Powyższe dane liczbowe dotyczące produkcji i wielkości sprzedaży w ujęciu bezwzględnym, które wykazywały wyraźną tendencję spadkową w okresie badanym, świadczą o tym, że przemysł Unii nie był w stanie rozwijać się w ujęciu bezwzględnym. Nieznaczny wzrost w porównaniu z poziomem konsumpcji był możliwy wyłącznie z uwagi na fakt, że przemysł Unii zdecydował się zareagować na presję cenową wywieraną przez przywóz towarów po cenach dumpingowych, obniżając swoje ceny sprzedaży.

(208)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Zatrudnienie i wydajność

(209)

Poziom zatrudnienia w przemyśle Unii związanego z produkcją płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno wzrósł o 4 % w latach 2017-2019 i spadł o 2 punkty procentowe między 2019 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym, co oznacza wzrost o 2 % w okresie badanym. W związku z gwałtownym spadkiem produkcji wydajność siły roboczej przemysłu Unii, mierzona w tonach na pracownika rocznie (w ekwiwalentach pełnego czasu pracy), znacznie spadła w okresie badanym - o 18 %.

(210)

Komisja stwierdziła w motywach 123 i 152, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping z państw, których dotyczy postępowanie, nadal miał miejsce. Komisja uznała również, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu z ChRL i Tajwanu, jeżeli okres obowiązywania środków nie zostanie przedłużony.

(211)

Ponadto w ramach równoległego postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno z Indii i Indonezji Komisja tymczasowo ustaliła, że przywóz po cenach dumpingowych z tych państw miał również znaczny wpływ na sytuację przemysłu Unii.

(212)

Analizowane powyżej wskaźniki makroekonomiczne wskazują, że mimo obowiązywania środków antydumpingowych od 2015 r. sytuacja gospodarcza przemysłu Unii pozostaje podatna na zagrożenia. Nie stwierdzono zatem poprawy sytuacji po wcześniejszym dumpingu, a przemysł Unii jest nadal bardzo podatny na szkodliwe wpływy przywozu towarów po cenach dumpingowych na rynek unijny.

(213)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Ceny sprzedaży w Unii

(214)

Po wykazaniu niewielkiego wzrostu o 3 % w latach 2017-2018 średnie jednostkowe ceny sprzedaży spadły o 6 pp. od 2018 r. do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym, co oznacza spadek o 3 % w okresie badanym. W tym samym okresie koszty produkcji wzrosły równocześnie o 5 %, po czym ustabilizowały się na poziomie kosztów o 3 % wyższym niż na początku okresu badanego. Zmiana kosztów była w dużej mierze wynikiem znacznego wzrostu cen surowców, takich jak nikiel i żelazochrom. Ze względu na tłumienie cen spowodowane przywozem towarów z Tajwanu po cenach dumpingowych przemysł Unii nie był w stanie przełożyć tego wzrostu kosztów na ceny sprzedaży, a wręcz był zmuszony do obniżenia tych cen.

(215)

Średnie koszty pracy objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Średnie koszty pracy na pracownika

(216)

Średnie koszty pracy na pracownika producentów unijnych objętych próbą zmniejszyły się w okresie badanym o 3 %. Pokazuje to, że w celu ograniczenia szkody producenci unijni byli w stanie obniżyć koszty pracy w odpowiedzi na pogarszającą się sytuację na rynku.

(217)

Stan zapasów objętych próbą producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Zapasy

(218)

W okresie badanym stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego zmniejszył się o 21 %. Tendencja ta wynikała ze spadku wielkości produkcji. Większość rodzajów produktu podobnego jest wytwarzanych przez przemysł Unii na konkretne zamówienia od użytkowników. Zapasy nie są zatem uznawane za istotny wskaźnik szkody w przypadku tego przemysłu. Potwierdza to także analiza zmian stanu zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako wartości procentowej produkcji. Jak przedstawiono powyżej, wskaźnik ten wahał się w okresie badanym w zakresie 5-7 % wielkości produkcji producentów unijnych objętych próbą.

(219)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji

(220)

Komisja określiła rentowność objętych próbą producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.

(221)

Ogólna rentowność spadła z 7,6 % w 2017 r. do 0,4 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wszystkie pozostałe wskaźniki finansowe, tj. przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z aktywów, wyraźnie wykazywały tę samą tendencję spadkową.

(222)

Przepływy środków pieniężnych netto to zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Przepływy środków pieniężnych wykazywały stały spadek w okresie badanym, w wyniku czego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym znajdowały się na poziomie o 52 % niższym niż na początku okresu objętego dochodzeniem.

(223)

Inwestycje to wartość księgowa aktywów netto. W latach 2017-2018 utrzymywały się na stałym poziomie, a w latach 2018-2019 można zaobserwować gwałtowny spadek o 13 punktów procentowych. Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji odzwierciedlający poziom amortyzacji środków trwałych. Zwrot ten zmniejszał się systematycznie i odnotował znaczący spadek o 80 % w okresie badanym.

(224)

Słabe wyniki finansowe przemysłu Unii pomiędzy rokiem 2017 a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym ograniczyły jego zdolność do pozyskania kapitału. Przemysł Unii jest kapitałochłonny i charakteryzuje się znacznymi inwestycjami. Zwrot z inwestycji w okresie badanym nie jest wystarczający do pokrycia tak znacznych inwestycji.

(225)

Zmiany wskaźników mikro- i makroekonomicznych w okresie badanym pokazały, że sytuacja finansowa przemysłu Unii pogorszyła się.

(226)

W dochodzeniu wskazano, że przemysł Unii mógł zareagować na presję cenową wywieraną przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z Tajwanu jedynie poprzez obniżenie cen sprzedaży, aby utrzymać (a nawet nieznacznie zwiększyć) swój udział w rynku w okresie badanym. W okresie badanym ceny przemysłu Unii spadły o 3 %, podczas gdy w warunkach uczciwej konkurencji należałoby oczekiwać, że ich wzrost będzie porównywalny ze wzrostem kosztu produkcji, który wzrósł o 3 %. Sytuacja ta miała istotny wpływ na zyskowność przemysłu Unii, która spadła o 94 % w okresie badanym do bardzo niskiego i niemożliwego do utrzymania w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(227)

Konsumpcja w Unii znacznie spadła w okresie badanym i zarówno wielkość sprzedaży, jak i wielkość produkcji przemysłu Unii były zgodne z tą tendencją. Moce produkcyjne nieznacznie wzrosły, co wynikało z pozytywnych perspektyw dla przemysłu Unii po wprowadzeniu pierwotnych środków.

(228)

W okresie badanym producenci unijni odnotowali jednak gwałtowny spadek wydajności i wykorzystania mocy produkcyjnych. To pogorszenie danych liczbowych można jedynie w niewielkim stopniu wyjaśnić niewielkim wzrostem zatrudnienia i mocy produkcyjnych - ich główną przyczyną był spadek konsumpcji w Unii przy jednoczesnym wzroście przywozu towarów po cenach dumpingowych.

(229)

Jednak to wskaźniki finansowe producentów unijnych w pełni ilustrują poniesioną szkodę. W okresie badanym przemysł Unii odnotował wzrost kosztów produkcji, co w połączeniu ze spadkiem cen sprzedaży spowodowało spadek rentowności z 7,6 % w 2017 r. do 0,4 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Podobne negatywne zmiany można zaobserwować w przypadku pozostałych wskaźników finansowych: inwestycji (-13 %), zwrotu z inwestycji (-80 %) oraz przepływu środków pieniężnych (-52 %).

(230)

Ze wskaźników szkody wynika zatem, że przemysł Unii poniósł w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym istotną szkodę, ponieważ obniżył ceny sprzedaży pomimo rosnących kosztów produkcji, co doprowadziło do załamania się jego rentowności, a to z kolei miało negatywny wpływ na inwestycje, zwrot z inwestycji i przepływy środków pieniężnych.

(231)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(232)

Zgodnie z art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu unijnego.

(233)

W odniesieniu do ChRL w toku dochodzenia wykazano, że wielkość przywozu utrzymywała się poniżej poziomu de minimis w całym okresie badanym. Ponadto ceny przywozu z Chin były w całym okresie badanym wyższe niż ceny przemysłu Unii i nie prowadziły do podcięcia cen przemysłu Unii.

(234)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że istotnej szkody poniesionej przez przemysł Unii nie mógł spowodować przywóz z Chin.

(235)

W odniesieniu do Tajwanu Komisja stwierdziła, że ciągłe tłumienie cen powodowane przywozem towarów po cenach dumpingowych jest kluczowym czynnikiem negatywnie wpływającym na sytuację gospodarczą przemysłu Unii.

(236)

Oprócz przywozu towarów po cenach dumpingowych z Indii i Indonezji przywóz towarów po cenach dumpingowych z Tajwanu ma ze względu na jego wielkość, udział w rynku i niskie ceny wpływ na praktyki cenowe przemysłu europejskiego.

(237)

W odpowiedzi na konkurencję cenową ze strony tajwańskich producentów eksportujących przemysł europejski musiał obniżyć swoje ceny sprzedaży, co negatywnie wpłynęło na jego rentowność i inne wskaźniki finansowe. Ponadto nawet przy tym spadku cen producenci unijni nadal nie byli w stanie konkurować z cenami tajwańskich eksporterów, które pomimo obowiązujących środków antydumpingowych były w całym okresie badanym niższe niż ceny przemysłu Unii.

(238)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że istotna szkoda poniesiona przez przemysł Unii została spowodowana przywozem z Tajwanu.

(239)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń LSI i Euranimi twierdziły, że przywóz z Tajwanu nie mógł wyrządzić szkody przemysłowi Unii, ponieważ jego udział w rynku był stabilny i porównywalny z udziałem Korei w rynku, który to udział nie był objęty niniejszym dochodzeniem.

(240)

Przywóz z Tajwanu pomimo wielkości i udziału w rynku podobnych jak w przypadku przywozu z Korei odbywał się jednak po znacznie niższych cenach. Przywóz z Tajwanu nadal również odbywał się po cenach dumpingowych, podcinał ceny przemysłu Unii, a ceny stosowane w tym przywozie były na poziomie wyrządzającym szkodę nawet przy obowiązujących obecnych środkach. W przypadku wygaśnięcia środków oczekiwany jest dalszy wzrost marginesów podcięcia cenowego i zaniżania cen.

(241)

W związku z tym argument stron został odrzucony.

(242)

W motywie 231 Komisja stwierdziła, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ponadto w motywie 238 Komisja stwierdziła, że istotną szkodę poniesioną przez przemysł Unii spowodował przywóz z Tajwanu. W związku z tym Komisja oceniła, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, czy istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody wyrządzonej przywozem z Chin oraz kontynuacji szkody powodowanej przywozem z Tajwanu w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków.

(243)

Aby określić, czy kontynuacja lub ponowne wystąpienie szkody spowodowanej pierwotnie przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, jest prawdopodobne, Komisja uwzględniła następujące elementy: 1) wolne moce produkcyjne w państwach, których dotyczy postępowanie, i atrakcyjność rynku unijnego oraz 2) wpływ potencjalnego przywozu z tych państw oraz poziomu jego cen na sytuację przemysłu Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(244)

Jak opisano w motywie 126, producenci eksportujący w ChRL dysponują znacznymi wolnymi mocami produkcyjnymi, które znacznie przewyższają obecną wielkość produkcji i konsumpcję wewnętrzną w tym kraju. W przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków te wolne moce produkcyjne, które stanowią 62,5 % całkowitej konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, mogłyby zostać wykorzystane do celów wywozu do Unii.

(245)

Chińscy producenci eksportujący dokonywali wywozu na swoje główne rynki państw trzecich po cenach o około 30 % niższych zarówno od ich cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii, jak i od średnich cen sprzedaży producentów unijnych na rynku unijnym.

(246)

Dlatego też, biorąc pod uwagę poziom cen wywozu z ChRL na inne rynki państw trzecich, wywóz do Unii jest potencjalnie znacznie bardziej atrakcyjny dla chińskich eksporterów. Ponadto jeżeli w następstwie równoległego dochodzenia antydumpingowego na przywóz z Indii i Indonezji nałożone zostaną ostateczne środki antydumpingowe, oczekuje się, że ceny na rynku unijnym wzrosną do sprawiedliwego poziomu, co jeszcze bardziej zwiększy atrakcyjność rynku unijnego. Co więcej, w tej sytuacji chińscy producenci eksportujący napotkaliby mniejszą konkurencję cenową ze strony indyjskich i indonezyjskich eksporterów na rynku europejskim.

(247)

W związku z tym można racjonalnie oczekiwać, że w przypadku wygaśnięcia środków chińscy producenci eksportujący znacznie zwiększyliby wielkość przywozu produktu objętego przeglądem po cenach dumpingowych do Unii. Oczekiwanie to znajduje dodatkowe uzasadnienie w dostępności znacznych wolnych mocy produkcyjnych w ChRL.

(248)

Komisja zbadała prawdopodobne poziomy cen przywozu z ChRL w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków na podstawie poziomu cen importowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym i cen eksportowych stosowanych w wywozie do państw trzecich oraz ich wpływ na sytuację przemysłu Unii.

(249)

Jak wskazano w motywie 233, ceny przywozu z Chin w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym z uwzględnieniem obecnych ceł antydumpingowych były wyższe niż ceny przemysłu Unii, a ich poziom nie wyrządzał szkody (68). Niemniej jednak obecne ceny importowe bez uwzględniania ceł antydumpingowych, choć nadal nieco wyższe niż ceny przemysłu Unii (69), skutkowałyby marginesem zaniżania cen wynoszącym 7,1 % w porównaniu z ceną docelową ustaloną na podstawie kosztów produkcji przemysłu Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz docelowego zysku w wysokości 8,7 % ustalonego podczas równoległego dochodzenia antydumpingowego wobec Indii i Indonezji (70).

(250)

Ponadto obecny stosunkowo wysoki poziom cen stosowany przez chińskich eksporterów na rynku unijnym dotyczy bardzo ograniczonej ilości produktów, najprawdopodobniej produktów wysokiej jakości i specjalistycznych, jeżeli pomimo ceł antydumpingowych na poziomie około 25 % produkty te nadal mogą być sprzedawane na rynku (71). W związku z tym ceny chińskie stosowane w wywozie do państw trzecich obejmującym ogromne ilości wydają się bardziej reprezentatywne w ocenie wpływu potencjalnego przywozu z ChRL na sytuację przemysłu Unii w przypadku wygaśnięcia środków. Średnie chińskie ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich bez ceł antydumpingowych na granicy Unii skutkowałyby marginesem zaniżania cen wynoszącym 58,4 % w porównaniu z ceną docelową ustaloną na podstawie kosztów produkcji przemysłu UE w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz docelowego zysku w wysokości 8,7 % ustalonego podczas równoległego dochodzenia wobec Indii i Indonezji.

(251)

Pokazuje to, że w przypadku wygaśnięcia środków przywóz z Chin prawdopodobnie odbywałby się po wyrządzających szkodę cenach, zwiększając presję cenową na przemysł Unii, który straciłby w ten sposób na wielkości sprzedaży lub byłby zmuszony do obniżenia poziomu cen.

(252)

Mając na uwadze powyższe ustalenia, a mianowicie występowanie wolnych mocy produkcyjnych w ChRL, atrakcyjność rynku unijnego i oczekiwany poziom cen przywozu z ChRL w przypadku braku środków antydumpingowych oraz ich wpływ na przemysł Unii, stwierdza się, że brak środków najprawdopodobniej doprowadziłby do znacznego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych z ChRL po wyrządzających szkodę cenach, a istotna szkoda spowodowana pierwotnie przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL najpewniej wystąpiłaby ponownie.

(253)

Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń LSI i Euranimi twierdziły, że Komisja nie przedstawiła wystarczających dowodów na to, że przywóz z ChRL ponownie będzie dokonywany po cenach podcinających i że w przyszłości będzie wyrządzał szkodę.

(254)

Wbrew twierdzeniom tych stron Komisja oparła swoją analizę na solidnych faktach.

(255)

Po pierwsze, jak wyjaśniono w motywie 121, nawet przy obecnym stosunkowo wysokim poziomie cen chińscy eksporterzy kontynuowali praktyki dumpingowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(256)

Po drugie, jak wyjaśniono w motywie 249, obecny poziom chińskich cen eksportowych byłby już poziomem wyrządzającym szkodę w przypadku braku ceł antydumpingowych, tj. mającym margines szkody wynoszący 7,1 % w porównaniu z ceną docelową producentów unijnych.

(257)

Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 250, ten margines szkody wzrósłby do niepokojącego poziomu 58,4 %, gdyby poziom cen chińskiego wywozu do Unii spadł do poziomu chińskich cen eksportowych stosowanych w wywozie do państw trzecich. Ten poziom cen w wywozie do państw trzecich można uznać za znacznie bardziej reprezentatywny niż obecny poziom chińskich cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii, biorąc pod uwagę bardzo małe wielkości tego wywozu w okresie badanym.

(258)

Ponadto w motywie 244 powyżej wykazano, że w ChRL istnieją znaczne wolne moce produkcyjne w odniesieniu do produktu objętego przeglądem, które w przypadku wygaśnięcia środków mogłyby zostać wykorzystane do celów wywozu do Unii.

(259)

W związku z tym argument stron został odrzucony.

(260)

Jak opisano w motywie 154, producenci eksportujący na Tajwanie dysponują znacznymi wolnymi mocami produkcyjnymi, które znacznie przewyższają obecną wielkość produkcji i konsumpcję wewnętrzną na Tajwanie. W przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków te wolne moce produkcyjne, które stanowią 18,5 % całkowitej konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, mogłyby zostać wykorzystane do celów wywozu do Unii.

(261)

Ustalono, że tajwańskie ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich, nawet jeśli są nieco wyższe niż tajwańskie ceny eksportowe stosowane w wywozie do Unii, są nadal o około 17 % niższe od cen producentów unijnych na rynku unijnym.

(262)

W związku z tym, biorąc pod uwagę poziom cen na rynku unijnym, wywóz do Unii jest dla tajwańskich eksporterów potencjalnie znacznie bardziej atrakcyjny niż wywóz do innych państw.

(263)

Ponadto jeżeli na przywóz z Indii i Indonezji nałożone zostaną ostateczne środki antydumpingowe, oczekuje się, że ceny na rynku unijnym wzrosną do sprawiedliwego poziomu, co jeszcze bardziej zwiększy atrakcyjność rynku unijnego. Co więcej, w tej sytuacji tajwańscy producenci eksportujący napotkaliby mniejszą konkurencję ze strony indyjskich i indonezyjskich eksporterów na rynku europejskim.

(264)

W związku z tym można racjonalnie oczekiwać, że w przypadku wygaśnięcia środków tajwańscy producenci eksportujący znacznie zwiększyliby wielkość przywozu produktu objętego przeglądem po cenach dumpingowych do Unii. Oczekiwanie to znajduje dodatkowe uzasadnienie w dostępności znacznych wolnych mocy produkcyjnych w Tajwanie.

(265)

Komisja zbadała prawdopodobne poziomy cen przywozu z Tajwanu w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków na podstawie poziomu cen importowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz ich wpływ na sytuację przemysłu Unii.

(266)

Jak wskazano w motywie 261, ceny przywozu z Tajwanu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym z uwzględnieniem obecnych ceł antydumpingowych podcinały ceny przemysłu Unii o 16,9 %. Odpowiedni margines zaniżania cen wyniósł 36,8 % w porównaniu z ceną docelową ustaloną na podstawie kosztów produkcji przemysłu UE w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz docelowego zysku w wysokości 8,7 % ustalonego podczas równoległego dochodzenia antydumpingowego wobec Indii i Indonezji. Bez ceł antydumpingowych przedmiotowe marginesy wzrosłyby do 22,1 % w przypadku podcięcia cenowego i do 43,6 % w przypadku zaniżania cen.

(267)

Pokazuje to, że w przypadku wygaśnięcia środków przywóz z Tajwanu w dalszym ciągu odbywałby się po wyrządzających szkodę cenach, zwiększając presję cenową na przemysł Unii, który straciłby w ten sposób na wielkości sprzedaży lub byłby zmuszony do obniżenia poziomu cen.

(268)

Mając na uwadze powyższe ustalenia, a mianowicie występowanie wolnych mocy produkcyjnych na Tajwanie, atrakcyjność rynku unijnego i oczekiwany poziom cen przywozu z Tajwanu w przypadku braku środków antydumpingowych oraz ich wpływ na przemysł Unii, stwierdza się, że wygaśnięcie obecnych środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do znacznego wzrostu przywozu towarów po cenach dumpingowych z Tajwanu po wyrządzających szkodę cenach, a istotna szkoda najpewniej wystąpiłaby ponownie.

(269)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów, dystrybutorów i użytkowników.

(270)

Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(271)

Przemysł Unii obejmuje 13 producentów zlokalizowanych w szeregu państw członkowskich i zatrudnia bezpośrednio 13 660 pracowników w związku z produktem objętym przeglądem. Żaden z producentów unijnych nie sprzeciwił się wszczęciu dochodzenia. Jak wykazano powyżej w sekcji 4, na podstawie analizy wskaźników szkody stwierdzono, że pogorszenie sytuacji dotknęło cały przemysł Unii, który doświadczył ponadto negatywnych skutków przywozu towarów po cenach dumpingowych.

(272)

Oczekuje się, że utrzymanie ceł antydumpingowych umożliwi przemysłowi Unii pokrycie rosnących kosztów produkcji oraz poprawę jego sytuacji finansowej pomimo spadku sprzedaży spowodowanego kurczeniem się rynku. Pozwoliłoby to przemysłowi unijnemu na zwiększenie rentowności do poziomów uznawanych za niezbędne w tym kapitałochłonnym przemyśle. Należy przypomnieć, że szereg kluczowych wskaźników szkody wskazywało w okresie badanym na tendencję spadkową. W szczególności widoczny był znaczny niekorzystny wpływ na wskaźniki dotyczące wyników finansowych producentów unijnych.

(273)

Chociaż obowiązujące środki antydumpingowe w znacznym stopniu zapobiegły przywozowi towarów po cenach dumpingowych na rynek unijny z państw, których dotyczy postępowanie, przemysł Unii poniósł istotną szkodę spowodowaną przywozem po cenach dumpingowych z Tajwanu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Sytuacja przemysłu Unii prawdopodobnie ulegnie dalszemu pogorszeniu, jeżeli środki nie zostaną przedłużone, i ponownie wystąpi dodatkowa szkoda spowodowana przywozem towarów po cenach dumpingowych z Chin.

(274)

Komisja ustaliła, że nadal występuje szkoda spowodowana przywozem z Tajwanu i istnieje duże prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody spowodowanej pierwotnie przez przywóz z Chin w przypadku wygaśnięcia środków. Napływ przywozu znacznych ilości towarów po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, spowodowałby dalszą szkodę dla przemysłu Unii. Pogorszyłoby to sytuację przemysłu Unii i tak już wiążącą się ze znaczną szkodą.

(275)

Komisja stwierdziła zatem, że utrzymanie środków antydumpingowych wobec państw, których dotyczy postępowanie, leży w interesie przemysłu Unii.

(276)

Komisja skontaktowała się ze wszystkimi znanymi importerami niepowiązanymi, przedsiębiorstwami handlowymi i użytkownikami. Żadna z tych stron nie udzieliły jednak odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i nie współpracowała w toku przeglądu wygaśnięcia.

(277)

Po ujawnieniu ustaleń Euranimi i LSI twierdziły, że obecnie borykają się z niedoborem dostaw produktu objętego przeglądem w Unii, spowodowanym ogólnoświatowym niedoborem dostaw surowców. Ponadto pandemia COVID-19 doprowadziła do braku równowagi między podażą a popytem, powodując wzrost cen i niedobór surowców oraz płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno. Środki ochronne w odniesieniu do stali dodatkowo pogorszyły sytuację pod względem niedoboru płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno.

(278)

Zakłócenia w łańcuchu dostaw spowodowane pandemią COVID-19 mają wyjątkowy charakter i nie są specyficzne dla łańcucha dostaw płaskich wyrobów ze stali nierdzewnej walcowanych na zimno. W tabeli 5 powyżej pokazano, że istniały różne źródła dostaw, a udział w rynku przywozu z innych państw trzecich nawet wzrósł w okresie badanym, chociaż już obowiązywały środki ochronne. Korei udało się w okresie badanym zwiększyć wywóz do Unii zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i względnym; również przywóz z RPA pozostał obecny na rynku unijnym. Ponadto pomimo środków antydumpingowych przywóz z Tajwanu nadal wydaje się konkurencyjny, ponieważ w okresie badanym towary te nadal przywożono do Unii.

(279)

Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że skutki rozszerzenia środków antydumpingowych na importerów i użytkowników nie przeważają nad pozytywnym wpływem środków na przemysł Unii.

(280)

W związku z powyższym Komisja ustaliła, że nie ma przekonujących powodów, aby stwierdzić, że utrzymanie istniejących środków nałożonych na przywóz produktu objętego przeglądem pochodzącego z państw, których dotyczy postępowanie, nie leży w interesie Unii.

(281)

Na podstawie wyciągniętych przez Komisję wniosków dotyczących kontynuacji dumpingu z państw, których dotyczy postępowanie, kontynuacji i ponownego wystąpienia szkody spowodowanej pierwotnie przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z państw, których dotyczy postępowanie, oraz interesu Unii, Komisja stwierdza, że należy utrzymać środki antydumpingowe nałożone na przywóz płaskich wyrobów walcowanych ze stali nierdzewnej, nieobrobionych więcej niż walcowanych na zimno, z ChRL i Tajwanu.

(282)

Poszczególne stawki cła antydumpingowego określone w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego przeglądem pochodzącego z ChRL i Tajwanu i wytworzonego przez wymienione osoby prawne. Przywożony produkt objęty przeglądem, wytworzony przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, podlega stawce cła stosowanej względem „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”. Nie powinny one być objęte żadną z indywidualnych stawek cła antydumpingowego.

(283)

Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie indywidualnych stawek cła antydumpingowego w przypadku późniejszej zmiany jego nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji (72). Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeżeli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki celnej mającej wobec niego zastosowanie, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowane zostanie rozporządzenie w sprawie zmiany nazwy.

(284)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na których podstawie zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków nałożonych na przywóz produktu objętego przeglądem z ChRL i Tajwanu. Wyznaczono również stronom termin do przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Wszystkie otrzymane uwagi zostały rozpatrzone przez Komisję.

(285)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia 2018/1046 (73), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, należnymi odsetkami powinna być stopa stosowana przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowana w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązująca pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(286)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/159 (74) Komisja nałożyła na trzy lata środek ochronny w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali. Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2021/1029 (75) przedłużono obowiązywanie środka ochronnego do dnia 30 czerwca 2024 r. Produkt objęty przeglądem należy do jednej z kategorii produktów objętych środkiem ochronnym. W związku z tym po przekroczeniu kontyngentów taryfowych określonych w ramach środka ochronnego zarówno cło za ilości powyżej kontyngentu, jak i cło antydumpingowe stałyby się należne za ten sam przywóz. Ponieważ taka kumulacja środków antydumpingowych ze środkami ochronnymi może mieć skutki dla handlu większe niż jest to pożądane, Komisja postanowiła zapobiec jednoczesnemu stosowaniu cła antydumpingowego z cłem za ilości powyżej kontyngentu w odniesieniu do produktu objętego przeglądem w okresie obowiązywania cła ochronnego.

(287)

Oznacza to, że jeżeli cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159, zaczyna mieć zastosowanie do produktu objętego przeglądem i przewyższa poziom ceł antydumpingowych nałożonych na podstawie niniejszego rozporządzenia, pobiera się tylko cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159. W okresie równoczesnego stosowania cła ochronnego i cła antydumpingowego zawiesza się pobór ceł nałożonych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Jeżeli cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159, zaczyna mieć zastosowanie do produktu objętego przeglądem i jest określone na poziomie niższym niż poziom ceł antydumpingowych określony w niniejszym rozporządzeniu, pobiera się cło za ilości powyżej kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/159, powiększone o różnicę między tym cłem a poziomem wyższego z poziomów ceł antydumpingowych nałożonych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Zawiesza się niepobraną część kwoty ceł antydumpingowych.

(288)

Komitet ustanowiony na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036 nie przedstawił swojej opinii,