Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2021-09-26
Wersja aktualna od 2021-09-26
obowiązujący
Alerty
DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2021/1439
z dnia 3 sierpnia 2021 r.
zmieniająca decyzję (UE) 2018/546 w sprawie przekazania uprawnień do przyjmowania decyzji w przedmiocie funduszy własnych (EBC/2021/35)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (1), w szczególności art. 26 ust. 2 i 3, art. 28, 29, 77, 78 i 78a,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (2), w szczególności art. 4 ust. 1 lit. d),
uwzględniając decyzję Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/933 z dnia 16 listopada 2016 r. w sprawie ogólnych warunków ramowych delegowania uprawnień decyzyjnych w odniesieniu do instrumentów prawnych związanych z zadaniami nadzorczymi (EBC/2016/40) (3), w szczególności art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) | Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2018/546 (EBC/2018/10) (4) określa kryteria przekazywania uprawnień decyzyjnych kierownikom jednostek organizacyjnych Europejskiego Banku Centralnego (EBC) w celu przyjmowania decyzji w przedmiocie funduszy własnych. W świetle doświadczenia zdobytego w trakcie stosowania tej decyzji, w szczególności przez wzgląd na spójność i pewność stosowania tych kryteriów, należy doprecyzować pewne zapisy oraz wprowadzić określone zmiany techniczne. |
(2) | Należy doprecyzować procedurę przekazywania uprawnień decyzyjnych w odniesieniu do decyzji w przedmiocie funduszy własnych, w przypadku gdy kierownicy jednostek organizacyjnych mają wątpliwości wynikające z powiązania takiej decyzji z co najmniej jedną inną decyzją wymagającą zatwierdzenia przez organ nadzoru. Może do tego dojść, gdy wynik danej oceny nadzorczej ma bezpośredni wpływ na co najmniej jedną z tych innych decyzji, w związku z czym, aby zapobiec sprzecznym rezultatom, decyzje te powinny być rozpatrywane jednocześnie przez ten sam organ decyzyjny. |
(3) | W dniu 24 czerwca 2020 r. Rada Prezesów zdecydowała o nawiązaniu bliskiej współpracy między EBC a Republiką Bułgarii (5) oraz między EBC a Republiką Chorwacji (6). Art. 7 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 stanowi, że w celu realizacji określonych zadań w odniesieniu do instytucji kredytowych mających siedzibę w państwie członkowskim, którego walutą nie jest euro, w przypadku gdy zgodnie z tym artykułem została ustanowiona bliska współpraca, EBC może skierować instrukcje do właściwego organu krajowego danego państwa członkowskiego. Takie instrukcje należy zatem włączyć do aktów, które EBC może przyjmować w ramach przekazania uprawnień kierownikom jednostek organizacyjnych zgodnie z odpowiednimi postanowieniami decyzji (UE) 2018/546 (EBC/2018/10). |
(4) | Gdy jest to uzasadnione złożonością oceny, decyzji w przedmiocie funduszy własnych nie przyjmuje się w drodze decyzji delegowanej, lecz zgodnie z procedurą opartą na braku sprzeciwu. Należy ponadto doprecyzować, że może dojść do sytuacji, w których z uwagi na wrażliwość danej kwestii - biorąc pod uwagę jej wpływ na reputację EBC lub funkcjonowanie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego - wymagane będzie przyjęcie decyzji w przedmiocie funduszy własnych zgodnie z procedurą opartą na braku sprzeciwu, a nie w drodze decyzji delegowanej. |
(5) | Aby ułatwić proces decyzyjny, konieczne jest przekazanie uprawnień decyzyjnych w związku z udzielaniem zezwoleń na włączanie zysków z bieżącego okresu lub zysków rocznych do kapitału podstawowego Tier I przed podjęciem przez instytucję formalnej decyzji potwierdzającej ostateczny wynik finansowy instytucji w danym roku, zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Jeżeli jednak spełnione są wymogi zastosowania decyzji Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/656 (EBC/2015/4) (7), decyzja ta powinna mieć zastosowanie. |
(6) | Ponadto w celu ułatwienia procesu decyzyjnego konieczne jest przekazanie uprawnień decyzyjnych w odniesieniu do odpowiedzi EBC na wniosek o konsultacje otrzymany od organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji zgodnie z art. 78a rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w sprawie marginesu, o jaki - po przeprowadzeniu przez instytucję działania, o którym mowa w art. 77 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 - powinny być przekroczone przez nią wymogi w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych określone w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (8) oraz dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (9). |
(7) | Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję (UE) 2018/546 (EBC/2018/10), |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zmiany
W decyzji (UE) 2018/546 (EBC/2018/10) wprowadza się następujące zmiany:
1) | w art. 1 wprowadza się następujące zmiany:
|
2) | w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) | tytuł art. 3 otrzymuje brzmienie: „Kryteria przyjmowania decyzji delegowanych w przedmiocie zezwolenia na klasyfikację instrumentów jako instrumentów w kapitale podstawowym Tier I”; |
4) | w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Decyzje w przedmiocie klasyfikacji instrumentów kapitałowych jako instrumentów w kapitale podstawowym Tier I podejmuje się na mocy decyzji delegowanej, jeżeli rodzaj instrumentu, którego dotyczy wniosek o zezwolenie, w momencie otrzymania wniosku przez EBC znajdował się w wykazie EUNB.”; |
5) | tytuł art. 4 otrzymuje brzmienie: „Kryteria przyjmowania decyzji delegowanych w przedmiocie zezwolenia na klasyfikację instrumentów jako instrumentów dodatkowych w Tier I lub instrumentów w Tier II”; |
6) | w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. W przypadku gdy zezwolnie jest wymagane na mocy prawa krajowego, decyzje w przedmiocie zezwolenia na klasyfikację instrumentów jako instrumentów dodatkowych w Tier I lub instrumentów w Tier II podejmowane są na mocy decyzji delegowanej.”; |
7) | w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Decyzji odmownych nie przyjmuje się w postaci decyzji delegowanej.”; |
8) | w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
|
9) | dodaje się art. 5a w brzmieniu: „Artykuł 5a Kryteria przyjmowania decyzji delegowanych w sprawie zezwolenia na włączenie zysków z bieżącego okresu oraz zysków rocznych do kapitału podstawowego Tier I 1. Decyzje na podstawie art. 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w sprawie zezwolenia na włączenie zysków z bieżącego okresu lub zysków rocznych do kapitału podstawowego Tier I przed podjęciem przez instytucję formalnej decyzji potwierdzającej jej ostateczny wynik finansowy w danym roku, w tym tych, które nie spełniają wymogu określonego w art. 3 ust. 2 decyzji (UE) 2015/656 (EBC/2015/4), podejmuje się w drodze decyzji delegowanej, jeżeli spełnione są poniższe kryteria:
2. Decyzji odmownych nie przyjmuje się w postaci decyzji delegowanej.”; |
10) | dodaje się art. 5b w brzmieniu: „Artykuł 5b Kryteria zatwierdzania odpowiedzi na wniosek organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji o wydanie opinii w sprawie obniżenia instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych 1. W przypadku gdy organ ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji składa wniosek o wydanie opinii przez EBC lub dąży do porozumienia na podstawie art. 78a ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, decyzję w sprawie zatwierdzenia odpowiedzi EBC na taki wniosek o wydanie opinii podejmuje się w drodze przekazania uprawnień, chyba że zachodzą przesłanki określone w ust. 2. 2. W przypadku gdy EBC nie zgadza się lub częściowo nie zgadza się ze stanowiskiem organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w sprawie, w której organ zwrócił się do EBC z wnioskiem o wydanie opinii lub w celu porozumienia na podstawie art. 78a ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, decyzji w sprawie zatwierdzenia odpowiedzi EBC nie podejmuje się w drodze decyzji delegowanej.”. |
Artykuł 2
Przepis przejściowy
Postanowienia decyzji (EU) 2018/546 (EBC/2018/10) mają nadal zastosowanie jako niezmienione, jeżeli wniosek o zatwierdzenie działań, o których mowa w art. 2 ust. 1 tej decyzji w kształcie niezmienionym, został przedłożony EBC przed wejściem w życie niniejszej decyzji.
Artykuł 3
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 3 sierpnia 2021 r.
Prezes EBC
Christine LAGARDE
(1) Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1.
(2) Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63.
(3) Dz.U. L 141 z 1.6.2017, s. 14.
(4) Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2018/546 z dnia 15 marca 2018 r. w sprawie przekazania uprawnień do przyjmowania decyzji w przedmiocie funduszy własnych (EBC/2018/10) (Dz.U. L 90 z 6.4.2018, s. 105).
(5) Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2020/1015 z dnia 24 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia bliskiej współpracy między Europejskim Bankiem Centralnym a Българска народна банка (Narodowym Bankiem Bułgarii) (EBC/2020/30) (Dz.U. L 224I z 13.7.2020, s. 1).
(6) Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2020/1016 z dnia 24 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia bliskiej współpracy między Europejskim Bankiem Centralnym a Hrvatska narodna banka (EBC/2020/31) (Dz.U. L 224I z 13.7.2020, s. 4).
(7) Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/656 z dnia 4 lutego 2015 roku w sprawie warunków, na jakich instytucje kredytowe mogą włączać zyski z bieżącego okresu lub zyski roczne do kapitału podstawowego Tier I zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 (EBC/2015/4) (Dz.U. L 107 z 25.4.2015, s. 76).
(8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
(9) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).