(1)

Umowę przejściową ustanawiającą ramy Umowy o partnerstwie gospodarczym między państwami Afryki Wschodniej i Południowej, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (1) („przejściową UPG”) stosuje się tymczasowo od dnia 14 maja 2012 r. między Unią a Republiką Madagaskaru, Republiką Mauritiusu, Republiką Seszeli i Republiką Zimbabwe. Stosuje się ją również tymczasowo od dnia 7 lutego 2019 r. między Unią Europejską a Związkiem Komorów.

(2)

Decyzją nr 1/2020 Komitetu UPG z dnia 14 stycznia 2020 r. zmieniono protokół 1 do przejściowej UPG UE-AWP dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej ze skutkiem od dnia 31 marca 2020 r. (2).

(3)

Zgodnie z art. 44 ust. 1 protokołu 1 Komitet Współpracy Celnej AWP-UE może przyjąć decyzję przyznającą odstępstwo od reguł pochodzenia określonych w tym protokole.

(4)

W dniu 2 października 2017 r. Komitet Współpracy Celnej AWP-UE przyjął decyzję nr 2/2017 przyznającą odstępstwo od reguł pochodzenia w odniesieniu do 120 ton solonego atuna przywożonego do Unii Europejskiej w okresie od dnia 2 października 2017 r. do dnia 1 października 2018 r.

(5)

W dniu 14 stycznia 2019 r. Komitet Współpracy Celnej AWP-UE przyjął decyzję nr 1/2019 przyznającą drugie odstępstwo od reguł pochodzenia w odniesieniu do 100 ton solonego atuna przywożonego do Unii Europejskiej w okresie od dnia 14 stycznia 2019 r. do dnia 13 stycznia 2020 r.

(6)

W dniu 5 maja 2020 r. Komitet Współpracy Celnej AWP-UE przyjął decyzję nr 1/2020 przyznającą trzecie odstępstwo od reguł pochodzenia w odniesieniu do 100 ton solonego atuna przywożonego do Unii Europejskiej w okresie od dnia 5 maja 2020 r. do dnia 4 maja 2021 r.

(7)

W dniu 31 marca 2021 r. Mauritius złożył, zgodnie z art. 44 ust. 1 protokołu 1 do przejściowej UPG, czwarty wniosek o odstępstwo od reguł pochodzenia w odniesieniu do 120 ton solonego atuna objętego pozycją HS 0305 69, które mają być przywożone do Unii w okresie od czerwca 2021 r. do czerwca 2022 r. W dniu 17 maja 2021 r. Mauritius przedstawił dodatkowe informacje w odpowiedzi na pismo Komisji.

(8)

W swoim wniosku Mauritius przypomina o powtarzających się problemach związanych z pozyskiwaniem surowców uniemożliwiających spełnienie reguł pochodzenia. Powołuje się w szczególności na niedostępność atuna pochodzącego z Unii lub z Mauritiusu oraz na nieopłacalność inwestowania w statki w celu spełnienia warunków określonych w art. 6 ust. 2 protokołu 1 w odniesieniu do atuna połowowego. Mauritius twierdzi, że atun z innych państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku objętych umową o partnerstwie gospodarczym (zwanych dalej „innymi państwami AKP objętymi UPG”), z którymi możliwa jest kumulacja, jest zbyt drogi (np. atun z Namibii) lub nie spełnia wymogów dotyczących jakości i regularnych dostaw. Mauritius stwierdza, że na potrzeby swojego przemysłu przetwórczego może jedynie zaopatrywać się w surowce o innym pochodzeniu, w szczególności atuna przywożonego z Nowej Zelandii. Według danych przedstawionych przez Mauritius wartość dodana na Mauritiusie stanowi zaledwie 17,5 % wartości produktów gotowych.

(9)

Art. 44 ust. 1 protokołu 1 stanowi, że Komitet Współpracy Celnej może przyjąć odstępstwa od protokołu, jeżeli uzasadniają to rozwój istniejącego przemysłu lub tworzenie nowych gałęzi przemysłu w państwach AWP, oraz że Unia powinna pozytywnie odpowiedzieć na wszystkie należycie uzasadnione wnioski państw AWP zgodnie z tym artykułem, które nie mogą spowodować poważnego zagrożenia dla istniejącego przemysłu Unii.

(10)

W art. 44 ust. 3 i 5 protokołu 1 dodano, że rozpatrywanie wniosków uwzględnia w szczególności: położenie geograficzne danego państwa AWP, z korzyścią dla wyspiarskich państw AWP oraz przypadki, w których stosowanie istniejących reguł pochodzenia miałoby znaczny wpływ na zdolność przemysłu istniejącego w państwie AWP do kontynuowania wywozu do Unii.

(11)

Po przeprowadzeniu analizy stwierdzono, że stosowanie istniejących reguł pochodzenia w odniesieniu do przedmiotowych produktów wpłynęłoby na zdolność istniejącego małego przemysłu produkującego solonego atuna na Mauritiusie do kontynuowania wywozu do Unii; należy wziąć pod uwagę położenie geograficzne Mauritiusu, będącego małą wyspą oddaloną od jego rynków eksportowych i źródeł przywozu; odstępstwo, którego dotyczy wniosek, nie spowodowałoby poważnego zagrożenia dla istniejącego przemysłu Unii; a wcześniej przyznane odstępstwa nie przekraczały pięciu lat.

(12)

Odstępstwa przewidziane w art. 44 protokołu 1 powinny jednak pozostać rozwiązaniami tymczasowymi i nie powinny być wykorzystywane jako sposób trwałej zmiany uzgodnionych reguł pochodzenia.

(13)

Niemniej jednak wniosek i dalsze wyjaśnienia przedstawione przez Mauritius nie wskazują żadnych konkretnych kroków, które zostałyby podjęte w celu przezwyciężenia obecnej sytuacji i trwałego przestrzegania uzgodnionych reguł pochodzenia. Mauritius wskazuje, że rozwój własnej floty w celu połowu atuna jest niewykonalny oraz że przestrzeganie reguł pochodzenia w przyszłości zależy od możliwości zawarcia umów handlowych z dostawcami z Namibii lub przekonania floty UE działającej w regionie do połowu atuna.

(14)

Z tych powodów odstępstwo to powinno być ostatnim odstępstwem przyznanym tym samym produktom i na tych samych warunkach.

(15)

Mauritius złożył wniosek o przyznanie odstępstwa w odniesieniu do 120 ton solonego atuna na lata 2021-2022. Z uwagi na rzeczywiste wykorzystanie poprzedniego odstępstwa wynikającego z decyzji 1/2020, nie wydaje się właściwe zwiększenie kontyngentu na okres, którego dotyczy wniosek, w porównaniu z kontyngentem przyznanym na lata 2020-2021. W związku z tym należy przyznać Mauritiusowi odstępstwo na okres dodatkowego jednego roku w odniesieniu do 100 ton solonego atuna objętego pozycją HS 0305 69, które to odstępstwo pozwala istniejącemu przemysłowi na kontynuację wywozu do Unii.

(16)

W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/2447 (3) określono zasady administrowania kontyngentami taryfowymi. Zasady te należy stosować do administrowania ilością, w odniesieniu do której niniejsza decyzja przyznaje odstępstwo.

(17)

Aby umożliwić skuteczne monitorowanie funkcjonowania odstępstwa, władze Mauritiusu powinny regularnie powiadamiać Komisję o szczegółach świadectw przewozowych EUR.1 lub deklaracji na fakturze wystawianych dla przedmiotowych produktów,