1)

„udostępnianie, łączenie i analizę informacji dostępnych w systemach zgłaszania statków i innych systemach informacyjnych prowadzonych przez te agencje lub im udostępnianych, zgodnie z ich odpowiednimi podstawami prawnymi i z zastrzeżeniem prawa własności państw członkowskich dotyczącego danych;

2)

świadczenie usług w zakresie nadzoru i łączności opartych na najnowszej technologii, w tym infrastrukturze kosmicznej i naziemnej oraz czujnikach umieszczonych na wszelkiego rodzaju platformach;

3)

budowanie potencjału przez opracowywanie wytycznych i zaleceń oraz ustanawianie najlepszych praktyk, a także organizowanie szkoleń i wymiany pracowników;

4)

wzmacnianie wymiany informacji i współpracy w zakresie funkcji straży przybrzeżnej, w tym przez analizowanie wyzwań operacyjnych i zagrożeń pojawiających się na obszarach morskich;

5)

udostępnianie potencjałów przez planowanie i realizację operacji wielofunkcyjnych oraz przez udostępnianie aktywów i innych zdolności w zakresie, w jakim działania te są koordynowane przez te agencje i przeprowadzane za zgodą właściwych organów zainteresowanych państw członkowskich”.

a)

katalogi usług, produktów, kursów szkoleniowych, wytycznych dotyczących najlepszych praktyk i podręczników dotyczących wszystkich działań realizowanych wspólnie przez agencje w celu wsparcia funkcji straży przybrzeżnej w państwach członkowskich;

b)

ramy współpracy regionalnej; oraz

c)

zestawienia informacyjne dotyczące poszczególnych krajów zawierające szczegółowe informacje na temat struktury i organizacji funkcji straży przybrzeżnej.

a)

opisanie wszystkich usług międzysektorowych dostępnych za pośrednictwem agencji oraz zapewnienie państwom członkowskim i agencjom wytycznych dotyczących dostępu do tych usług;

b)

przedstawienie przeglądu możliwości szkoleniowych i podręczników opracowanych przez agencje oraz sposobów dostępu do nich;

c)

przedstawienie przeglądu istniejących mechanizmów współpracy z funkcją straży przybrzeżnej, które odnoszą się do praktycznych działań państw członkowskich;

d)

dostarczenie państwom członkowskim zestawień informacyjnych zawierających wykaz organów krajowych uczestniczących w wykonywaniu funkcji straży przybrzeżnej, w tym ich punktów kontaktowych.

a)

obejmuje pięć obszarów współpracy między agencjami;

b)

ogranicza się głównie do tematów międzysektorowych;

c)

obejmuje zagadnienia jednofunkcyjne, które mogą wchodzić w zakres kompetencji co najmniej dwóch agencji (np. nadzór morski);

d)

obejmuje państwa członkowskie UE i państwa należące do EFTA;

e)

uwzględnia uwagi państw członkowskich przekazane za pomocą zestawień informacyjnych, w tym dotyczące wskazania istniejących mechanizmów współpracy regionalnej i międzynarodowej;

f)

obejmuje wszystkie podmioty (cywilne lub wojskowe) odpowiedzialne za wykonywanie funkcji straży przybrzeżnej (obejmuje np. marynarkę wojenną państwa członkowskiego pełniącą funkcję straży przybrzeżnej).

a)

Katalog usług koncentruje się na usługach międzyagencyjnych, które są obecnie dostępne dla zainteresowanych stron z państw członkowskich i które wspierają wykonywanie obowiązków straży przybrzeżnej.

b)

Katalog szkoleń, który stanowi integralną część działań agencji w zakresie budowania potencjału, obejmuje wszystkie prowadzone przez wspomniane trzy agencje kursy szkoleniowe (we wszystkich obszarach morskich), które są obecnie dostępne dla zainteresowanych stron z państw członkowskich. Te kursy szkoleniowe są organizowane przez jedną agencję albo wspólnie przez dwie lub trzy agencje.

c)

Celem katalogu wytycznych i podręczników dotyczących najlepszych praktyk jest uwzględnienie wszystkich wytycznych i podręczników dotyczących najlepszych praktyk udostępnionych zainteresowanym stronom za pośrednictwem trzech agencji. Te wytyczne i podręczniki dotyczące najlepszych praktyk mogą być zapewniane przez jedną agencję albo wspólnie przez dwie lub trzy agencje. Ponadto od dawna istnieje szereg ustaleń dotyczących współpracy regionalnej w Europie i poza nią, obejmujących zainteresowane strony z UE. W ramach tych ustaleń opracowano liczne wytyczne i podręczniki dotyczące najlepszych praktyk, które uznaje się za istotne na potrzeby podręcznika, a w katalogu podręczników zawarto odpowiednie odniesienia.

d)

W sekcji dotyczącej współpracy regionalnej/międzynarodowej/dwustronnej/wielostronnej przedstawiono reprezentatywną próbę niektórych mechanizmów koordynacji i współpracy istniejących w Europie i poza nią, obejmujących pełne spektrum funkcji straży przybrzeżnej. W poświęconej temu zagadnieniu sekcji (dostępnej za pośrednictwem specjalnej platformy internetowej) przedstawiono wiele spośród tych mechanizmów, a każdy z nich jest powiązany z zestawieniami informacyjnymi dotyczącymi poszczególnych krajów (zob. poniżej). Dzięki temu każdy kraj może wskazać, czy uczestniczy w każdym z tych mechanizmów.

e)

Celem zestawień informacyjnych dotyczących poszczególnych krajów jest określenie, która organizacja uczestniczy w pełnieniu poszczególnych funkcji straży przybrzeżnej w każdym kraju. Wzór zestawień informacyjnych opracowano w porozumieniu z ekspertami wyznaczonymi przez radę administracyjną agencji, a następnie zostały one wypełnione przez poszczególne kraje.

a)

bezpieczeństwo morskie, w tym kontrola ruchu statków;

b)

usługi związane z wypadkami statków i pomocą na morzu;

c)

nadzór nad rybołówstwem i jego kontrola;

d)

kontrola granic morskich;

e)

ochrona środowiska morskiego i reagowanie;

f)

zapobieganie nielegalnemu handlowi i przemytowi oraz ich zwalczanie, a także związane z tym ściganie przestępstw na morzu;

g)

działania poszukiwawczo-ratownicze na morzu;

h)

monitoring i nadzór morski;

i)

działalność związana z odprawą celną na morzu;

j)

reagowanie na wypadki i katastrofy morskie;

k)

bezpieczeństwo morskie, bezpieczeństwo statków i portów.

a)

umowa o gwarantowanym poziomie usług między EFCA a EMSA, którą zawarto w 2012 r. i którą od tego czasu regularnie odnawiano i rozszerzano. Obecnie jest ona co roku automatycznie odnawiana i obejmuje świadczenie przez EMSA specjalnych zintegrowanych usług morskich na rzecz EFCA oraz mechanizmy dla statków zakontraktowanych przez EMSA, które mają być wykorzystywane do działań EFCA. Umożliwia ona również EFCA korzystanie ze zdalnie kierowanego bezzałogowego systemu powietrznego (BSP) EMSA w celu monitorowania i kontroli rybołówstwa oraz współpracy w zakresie reagowania na zanieczyszczenia;

b)

umowa o gwarantowanym poziomie usług między EFCA a Fronteksem, którą zawarto w 2013 r. i którą od tego czasu regularnie odnawiano i rozszerzano. Obecnie umowa obowiązuje na czas nieokreślony i obejmuje świadczenie przez EMSA specjalnych usług morskich na rzecz wsparcia EUROSUR na potrzeby Fronteksu oraz mechanizm umożliwiający Fronteksowi wykorzystywanie BSP EMSA do działań w zakresie kontroli granicznej;

c)

umowa o gwarantowanym poziomie usług między EFCA a Fronteksem w odniesieniu do świadczenia usług wspierających działania EFCA, w tym usług nadzoru z powietrza i rozmieszczania morskich statków patrolowych. Jest ona co roku automatycznie przedłużana;

d)

umowa o gwarantowanym poziomie usług między EFCA a Fronteksem w odniesieniu do świadczenia usług ochrony granicy w ramach EUROSUR. Jest ona co roku automatycznie przedłużana, a także regularnie aktualizowana i zmieniana.

a)

Naziemny system automatycznej identyfikacji

Naziemny system automatycznej identyfikacji (T-AIS) jest morskim systemem nadawczym opartym na transmisji sygnałów radiowych o bardzo wysokiej częstotliwości. Statki przesyłają raporty z numerem identyfikacyjnym, pozycją i kursem statku, jak również informacje na temat ładunku. W Europie wymiana komunikatów AIS odbywa się za pośrednictwem systemu SafeSeaNet (SSN).

b)

Unijny system wymiany informacji morskich (SafeSeaNet)

Unijny system wymiany informacji morskich (SSN) (5) jest międzysektorowym i transgranicznym systemem umożliwiającym udostępnianie i wymianę informacji związanych z bezpieczeństwem morskim, ochroną w portach i ochroną na morzu, ochroną środowiska morskiego oraz efektywnością ruchu morskiego i transportu morskiego, a także morską orientacją sytuacyjną i nadzorem morskim; system łączy organy administracji morskiej z całej Europy za pośrednictwem sieci wymiany danych morskich. SSN zawiera informacje o statkach pochodzące z AIS, systemów obowiązkowego zgłaszania zdarzeń, dane dotyczące zawinięć do portu, towarów niebezpiecznych i zanieczyszczających, bezpieczeństwa, odpadów i pozostałości ładunku oraz informacje na temat zdarzeń związanych z bezpieczeństwem.

EMSA odpowiada za opracowanie, obsługę i utrzymanie centralnego systemu SSN oraz interakcje operacyjne z użytkownikami.

c)

Satelitarny system automatycznej identyfikacji (AIS)

Satelity mogą również otrzymywać komunikaty o pozycji AIS. Wymiana informacji AIS drogą satelitarną za pośrednictwem dostawców komercyjnych zwiększyła zasięg geograficzny, w którym statki mogą być monitorowane; w takim przypadku dane są dostarczane w czasie krótszym niż godzina.

Satelitarne dane AIS dostępne za pośrednictwem EMSA i udostępniane EFCA i Fronteksowi mają zasięg globalny.

d)

System dalekiego zasięgu do identyfikacji i śledzenia statków

System dalekiego zasięgu do identyfikacji i śledzenia statków (LRIT) to globalny system identyfikacji i śledzenia statków oparty na łączności satelitarnej. Zgodnie z przepisami Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) statki pasażerskie, statki towarowe (o pojemności brutto 300 i powyżej) oraz morskie ruchome platformy wiertnicze uprawiające żeglugę międzynarodową co 6 godzin przesyłają obowiązkowe raporty o pozycji. EMSA prowadzi wspólne centrum danych LRIT, za pośrednictwem którego użytkownicy „krajów uczestniczących w unijnym wspólnym centrum danych LRIT” mogą uzyskać dostęp do informacji LRIT na temat statków pływających pod ich banderą na całym świecie.

Państwa członkowskie otrzymują obowiązkowe raporty o pozycji bezpłatnie, ponieważ EMSA pokrywa związane z tym koszty z budżetu UE. Wprowadzono rozwiązanie, zgodnie z którym państwa członkowskie mogą bezpłatnie dzielić się danymi dotyczącymi statków pływających pod ich banderą z innymi państwami członkowskimi.

Ponadto użytkownicy z „krajów uczestniczących w unijnym wspólnym centrum danych LRIT” mogą otrzymywać, na wniosek, ale odpłatnie, dane dotyczące statków pływających pod dowolną banderą w promieniu 1 000 mil morskich od wód UE.

e)

Morskie centralne referencyjne bazy danych EMSA

EMSA zarządza licznymi morskimi centralnymi bazami danych. Przedmiotem szczególnego zainteresowania (również w odniesieniu do europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych) są centralna baza danych organizacji (COD), centralna baza danych dotyczących towarów niebezpiecznych (CHD) oraz centralna baza danych statków (CSD).

W COD przechowuje się informacje dotyczące organizacji publicznych, takich jak organy lokalne i krajowe zaangażowane w ekosystem SafeSeaNet. COD miała pierwotnie pełnić funkcję bazy danych nabrzeżnej infrastruktury monitorowania ruchu (STMID), która to baza upraszcza i ułatwia wymianę informacji na temat organów i stacji nadbrzeżnych wyznaczonych przez państwa członkowskie na podstawie art. 22 dyrektywy 2002/59/WE ustanawiającej wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków.

CSD może być wykorzystywana do kontroli krzyżowej danych identyfikacyjnych statków (IMO, MMSI, nazwa, sygnał wywoławczy i bandera) przechowywanych w krajowych bazach danych statków lub otrzymanych od stron zgłaszających. Dostępne są również dane szczegółowe dotyczące statku (np. pojemność, długość, szerokość), jeśli odpowiednie zainteresowane strony je przedstawią. CSD jest prowadzona przez EMSA i świadczy wspólne usługi dla wewnętrznych użytkowników EMSA i wszystkich państw członkowskich.

Głównym celem CHD jest poprawa jakości zgłaszania towarów niebezpiecznych i zanieczyszczających w systemie SafeSeaNet. Zawiera ona wyczerpujący wykaz wszystkich towarów niebezpiecznych i zanieczyszczających, które wymagają zgłoszenia zgodnie z dyrektywą 2002/59/WE ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków, z późniejszymi zmianami (6). Zapewnia również dostęp do bazy danych zestawień informacji dotyczących substancji chemicznych w środowisku morskim (MAR-CIS) na temat towarzyszących im zagrożeń i czynników ryzyka związanych z produktami niebezpiecznymi i zanieczyszczającymi. CHD jest dostępna dla organów państw członkowskich, przemysłu i ogółu społeczeństwa.

f)

Dane i informacje dotyczące rybołówstwa

W ramach wspólnych planów rozmieszczenia (JDP) i zobowiązań międzynarodowych EFCA otrzymuje od właściwych organów państw członkowskich i organizacji międzynarodowych szereg danych i usług związanych z rybołówstwem.

Satelitarny system monitorowania statków (VMS) jest satelitarnym systemem monitorowania, który w regularnych odstępach czasu dostarcza organom ds. rybołówstwa państwa bandery danych dotyczących lokalizacji, kursu i prędkości statków rybackich. W UE stosowanie tego systemu jest obowiązkowe dla statków rybackich o długości całkowitej wynoszącej co najmniej 12 metrów (7).

Statki rybackie są wyposażone w pokładowy terminal uniemożliwiający ingerencję. Terminal ten otrzymuje z globalnych systemów nawigacji satelitarnej (GNSS), za pośrednictwem satelity, dane dotyczące pozycji, a następnie przesyła drogą satelitarną dane VMS, zwykle co (maksymalnie) 1 lub 2 godziny do stacji lądowej ziemskiej (LES) w celu dalszego ich przekazania do odpowiedniego ośrodka monitorowania rybołówstwa. System jest zaprojektowany, aby działać w sposób całkowicie automatyczny, bez konieczności ręcznego wprowadzania danych.

VMS wykorzystuje się do sprawdzania pozycji statku rybackiego w czasie zbliżonym do rzeczywistego i pozycji historycznych w celu zapewnienia zgodności z raportami połowowymi, wspierania wdrażania przepisów dotyczących nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (NNN) oraz wspierania funkcji straży przybrzeżnej. W ramach wspólnego planu rozmieszczenia EFCA otrzymuje dane VMS od wszystkich państw członkowskich UE zaangażowanych w realizację każdego wspólnego planu rozmieszczenia. Państwa członkowskie przesyłają również EFCA dane VMS otrzymane od statków państw trzecich uprawnionych do prowadzenia połowów na ich wodach.

Ponieważ EFCA koordynuje również wspólne plany rozmieszczenia na wodach międzynarodowych, organizacje ds. zarządzania rybołówstwem przesyłają dane do EFCA z VMS ze statków rybackich państw trzecich prowadzących działalność na tych obszarach.

System elektronicznej rejestracji i elektronicznego raportowania (ERS) wykorzystuje się w celu automatycznej wymiany danych dotyczących działalności połowowej. Dane te są przekazywane przez statki rybackie organom krajowym państwa bandery i wymieniane za pośrednictwem ERS w standardowym formacie i protokole między państwem bandery a innymi stronami (państwem nadbrzeżnym, państwem kontroli, EFCA). ERS wykorzystuje się w dziennikach połowowych UE (w tym w deklaracjach połowowych i wyładunkowych itp.), a EFCA otrzymuje dane dotyczące wcześniej ustalonego wykazu statków.

a)

Usługa programu Copernicus w zakresie nadzoru morskiego

b)

Obrazy satelitarne z radaru z syntetyczną aperturą (SAR)

Czujniki SAR wykorzystują częstotliwości mikrofalowe do pobierania pomiarów rozpraszania wstecznego z wykrytej powierzchni poniżej (na morzu lub na lądzie). Obrazy można pozyskać niezależnie od warunków pogodowych i zachmurzenia oraz o każdej porze dnia lub nocy.

Obrazy oceanu SAR w dużej mierze zależą od chropowatości powierzchni spowodowanej naporem wiatru na morze. Dzięki pomiarom wysokości fal powstałe obrazy ukazują cechy wyróżniające się na tle otoczenia; na przykład statki i inne konstrukcje stworzone przez człowieka pojawiają się jako jasne punkty, natomiast wycieki ropy naftowej lub obszary z bardzo słabym wiatrem pojawiają się jako ciemne kształty.

c)

Optyczne obrazy satelitarne

Obrazy optyczne mogą dostarczać wielu informacji w różnych pasmach widma. Umożliwiają one łatwiejszą interpretację obrazu i identyfikację obiektów dzięki połączeniu częstotliwości czerwono-zielono-niebieskich (RGB) i większego kontrastu, chociaż w bardzo dużym stopniu zależą od światła słonecznego i warunków pogodowych. Czujniki optyczne nie mogą uchwycić obrazów w nocy lub przy zachmurzeniu.

d)

Usługa programu Copernicus w zakresie monitorowania środowiska morskiego (8)

e)

Satelitarne produkty oceanograficzne

Niektóre satelity Sentinel są przeznaczone do monitorowania oceanów za pomocą przyrządów takich jak wysokościomierze, radiometry i przyrządy optyczne wyposażone w specjalne pasma widma. Te trzy rodzaje czujników (na pokładzie, np. Sentinel3, Sentinel6) dostarczają obserwacji referencyjnych umożliwiających uzyskanie wszelkich informacji na temat stanu oceanów i fizyki koniecznych do opracowania prognoz oceanicznych: prądy, fale, poziom morza, lód morski, temperatura, zasolenie. W połączeniu z wieloma źródłami obrazów optycznych zapewniają one również obserwacje zawartości biogeochemicznej w morzu (w tym na potrzeby powiązanych prognoz).

a)

Zdalnie kierowane bezzałogowe systemy powietrzne (BSP)

Usługi zdalnie kierowanych bezzałogowych systemów powietrznych wspomagają operacje nadzoru morskiego, wspierając organy zaangażowane w funkcje straży przybrzeżnej wypełniane przez państwa członkowskie i agencje UE, takie jak:

BSP, wykorzystywane jako narzędzie uzupełniające w całym łańcuchu nadzoru, mają zdolność do lotów przez długi czas (ponad 10 godzin w zależności od systemu). Umożliwia to monitorowanie dużych obszarów, a BSP mogą pozostać „na miejscu” w razie potrzeby zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy.

Obecna oferta EMSA w zakresie BSP obejmuje systemy pionowego startu i lądowania (VTOL), jak również stałopłatowe BSP, z których część wykorzystuje łączność satelitarną do prowadzenia operacji poza radiowym zasięgiem widoczności wzrokowej. VTOL BSP są szczególnie przydatne w celu kontroli rybołówstwa, monitorowania emisji ze statków (za pomocą czujników w słupie spalin statku) oraz reagowania na zanieczyszczenia. W zależności od maksymalnego obciążenia użytkowego BSP mogą posiadać zestaw czujników, takich jak kamery optyczne lub kamery wideo na podczerwień do nadzoru w dzień/w nocy, promieniowanie podczerwone lub czujniki radarowe do wykrywania wycieków ze statków i wycieków ropy naftowej.

Strumienie wideo na żywo i dane gromadzone za pośrednictwem BSP są rozpowszechniane za pośrednictwem internetowego centrum danych BSP, które umożliwia dostęp z miejsca pracy lub w odległych lokalizacjach. Dane te są połączone z obrazem sytuacji na morzu, który jest już dostępny dzięki integracji innych usług nadzoru morskiego.

b)

Źródła oparte na załogowych statkach powietrznych

Służby załogowe umożliwiają monitorowanie w czasie rzeczywistym między innymi obszarów zainteresowania w strefach przedgranicznych, natomiast dane z nadzoru udostępnia się wnioskodawcom bezpośrednio podczas operacji.

Czujniki zainstalowane na platformie powietrznej dostarczają w czasie rzeczywistym strumienie wideo i strumienie informacji i przekazują je bezpośrednio do centrum monitorowania i partnerskich centrów koordynacji w UE.

Głównym celem jest wspieranie organów krajowych państw członkowskich i państw stowarzyszonych w ramach Schengen zaangażowanych w funkcje straży przybrzeżnej, agencji i podmiotów UE w działaniach w zakresie nadzoru i monitorowania w konkretnym obszarze zainteresowania, ze szczególnym uwzględnieniem stref przedgranicznych UE.

Wielofunkcyjny nadzór z powietrza wspiera użytkowników zaangażowanych w:

Frontex i EFCA świadczą te usługi na podstawie wspólnej międzyinstytucjonalnej umowy ramowej.

a)

Dane meteorologiczne i oceanograficzne

Dostępny jest szereg danych meteorologiczno-oceanograficznych, które włączono do systemów EMSA. Poniżej znajduje się opis zbiorów danych.

b)

Dodatkowe informacje dotyczące statku i rejsu

Państwa członkowskie wymieniają się również za pośrednictwem systemów EMSA dodatkowymi danymi (dotyczącymi statków, rejsów, inspekcji i innymi powiązanymi informacjami). Obejmują one m.in.: dane dotyczące inspekcji i ostrzeżenia związane z przepisami międzynarodowymi lub unijnymi (THETIS, THETIS-UE); sprawozdania z dochodzeń w sprawie wypadków (EMCIP); dane certyfikacyjne marynarzy (STCW-IS); zatwierdzenia dotyczące wyposażenia morskiego (MarED); zawiadomienia o przybyciu do portu i wypłynięciu z portu, przewozie towarów niebezpiecznych oraz raporty o zdarzeniach (SafeSeaNet).

a)

Algorytmy automatycznego monitorowania zachowań (ABM)/usługa wykrywania anomalii

ABM to wykorzystujące algorytmy narzędzia, które umożliwiają analizę pozycji statków w celu wykrywania ich konkretnych zachowań i ostrzegania odpowiedniego armatora. Dotychczas opracowano ponad 20 algorytmów, w tym dotyczące wpłynięcia na obszar zainteresowania, zetknięcia się dwóch statków na morzu oraz zbliżania się statku do brzegu. Użytkownik ma możliwość bezpośredniego wyboru i konfiguracji wszystkich ABM; armatorzy są automatycznie ostrzegani w czasie rzeczywistym za pośrednictwem poczty elektronicznej lub graficznego interfejsu użytkownika SafeSeaNet.

ABM są wykorzystywane przez stale rosnącą liczbę państw członkowskich i organów UE w różnych kontekstach operacyjnych, takich jak kontrola rybołówstwa, kontrola graniczna, ochrona, bezpieczeństwo ruchu morskiego, ochrona wybrzeża i ochrona środowiska.

ABM są dostępne za pośrednictwem zintegrowanych usług morskich EMSA dla państw członkowskich i EFCA. Powiązaną platformą jest „SEG”. Są one również przekazywane Fronteksowi, na zasadzie międzysystemowej, za pośrednictwem aplikacji służącej do przekazywania informacji o wspólnych operacjach (JORA). Na platformie Fronteksu nazywa się je „usługą wykrywania anomalii”.

b)

Produkty o wartości dodanej z zakresu obserwacji Ziemi

Produkty o wartości dodanej pomagają użytkownikom, ponieważ umożliwiają pozyskiwanie szczególnie wartościowych informacji z podstawowych produktów obrazowania, a to umożliwia organom przeprowadzanie na wyższym poziomie szybszych i skuteczniejszych analiz obiektów, obiektów morskich lub aktywności na morzu. Produkty o wartości dodanej mogą być dostarczane albo jako warstwa nałożona na pierwotny produkt obrazowania satelitarnego, albo jako odrębna warstwa informacji, na przykład warstwa wektorowa, albo jako prognoza lub ponowna analiza/przewidywanie dotyczące klimatu. Oferowane obecnie użytkownikom produkty o wartości dodanej obejmują:

Te produkty o wartości dodanej z zakresu obserwacji Ziemi są dostępne za pośrednictwem IMS EMSA dla państw członkowskich i EFCA. W miejscu ich wykorzystania przez państwa członkowskie i EFCA produkty te mogą być bezpłatne, ponieważ istnieje możliwość uzyskania finansowania w ramach usługi programu Copernicus w zakresie nadzoru morskiego za pomocą usługi programu Copernicus w zakresie monitorowania środowiska morskiego (12). Możliwa jest wizualizacja takich produktów na platformie SEG, a także przekazanie ich Fronteksowi, na zasadzie międzysystemowej, za pośrednictwem JORA. Na platformie Fronteksu nazywa się je systemem wykrywania statków (VDS) i systemem wykrywania aktywności.

c)

Korelacja danych dotyczących statków w ramach obserwacji Ziemi

Dane dotyczące wykrywania statków pochodzące z SAR i obrazy optyczne są wiązane z danymi statku (np. danymi AIS, LRIT i VMS). Dostarcza to informacji, które statki zgłaszają swoją obecność na danym obszarze, a które nie. Informacje te przedstawiane są w dwóch warstwach wektorowych:

Użytkownicy otrzymają jedynie korelacje informacji pochodzących ze zgłoszeń dokonywanych przez statki, w odniesieniu do których przyznano im odpowiednie prawa dostępu.

a)

EFCA: Zintegrowane usługi morskie (IMS) EFCA zapewniają zintegrowany obraz na potrzeby orientacji w obszarze morskim, specjalnie dostosowany do kontroli rybołówstwa, który wspiera działania państw członkowskich w zakresie kontroli rybołówstwa. Obraz ten jest tworzony z wykorzystaniem platformy SEG opracowanej przez EMSA.

IMS EFCA umożliwiają uwzględnienie i połączenie w czasie rzeczywistym zbiorów danych o pozycji gromadzonych za pośrednictwem kanałów takich jak VMS, naziemny i satelitarny AIS, a także zgłoszenia z LRIT i VDS oraz obrazy satelitarne dostarczane za pośrednictwem usługi programu Copernicus w zakresie nadzoru morskiego.

Aplikacja obejmuje wiele różnych funkcji i zestawów danych referencyjnych oraz może obsługiwać konkretne zadania w zakresie kontroli rybołówstwa. Zadania te obejmują m.in. monitorowanie działalności połowowej na wodach UE i wodach regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO) oraz zapewnienie wiarygodnego źródła globalnych historycznych informacji o ruchu statków (nie tylko statków rybackich) na potrzeby weryfikacji świadectw połowowych NNN (rozporządzenie w sprawie połowów NNN (13)).

Ponadto włączenie informacji dotyczących rybołówstwa na temat granic morskich i obszarów połowowych oraz, co ważniejsze, na temat szczególnych cech działalności połowowej statków rybackich - takich jak rodzaje statków czy rodzaje narzędzi połowowych określone przez Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), oznakowania zewnętrzne w unijnym rejestrze floty rybackiej oraz informacje dotyczące upoważnień do połowów - umożliwia zaawansowane filtrowanie i wyszukiwanie. Do wspomnianych powyżej licznych funkcji filtrowania i wyszukiwania należą:

b)

EMSA: SEG jest główną platformą wizualizacji SafeSeaNet i zintegrowanych usług morskich, w tym automatycznego monitorowania zachowań, dla większości społeczności użytkowników. Dostęp do zintegrowanych usług morskich można uzyskać za pośrednictwem internetowego graficznego interfejsu użytkownika SEG, który jest dostępny na komputerach stacjonarnych, laptopach i urządzeniach mobilnych (za pośrednictwem aplikacji IMS). Usługi te są również dostępne na interfejsach międzysystemowych, które umożliwiają użytkownikom przeglądanie zintegrowanych danych we własnych systemach i odbieranie ostrzeżeń w konkretnych z góry określonych przypadkach objętych nadzorem.

Ponadto rolę głównej platformy zarządzania produktami obserwacji Ziemi pełni centrum danych obserwacji Ziemi. W przypadku danych operacyjnych BSP główną platformą jest centrum danych BSP.

c)

Frontex:

-

cel kursu,

-

założenia kursu, oraz

-

odbiorcy docelowi kursu.

a)

krajowe punkty kontaktowe w ministerstwach i na poziomie strategicznym, z odpowiednimi danymi kontaktowymi, tj. adresem e-mail i numerem telefonu;

b)

ministerstwa/departamenty/agencje/organizacje zaangażowane w różne funkcje straży przybrzeżnej, wraz z ich adresem, danymi do kontaktu całodobowego (telefon i e-mail) oraz, w stosownych przypadkach, odpowiednią stroną internetową;

c)

w zestawieniu informacyjnym wskazuje się również „wiodącą” organizację odpowiedzialną za każdą z funkcji straży przybrzeżnej oraz wszelkie inne organizacje pełniące role lub posiadające obowiązki związane z tymi funkcjami. Określa się w nim również, czy i kiedy ta „wiodąca” rola ulegnie zmianie w zależności od obszaru morskiego/jurysdykcji (tj. mórz terytorialnych, strefy przyległej, wyłącznej strefy ekonomicznej i morza pełnego);

d)

wykaz różnych organizacji regionalnych/międzynarodowych, w których dane państwo uczestniczy lub których jest członkiem.