(1)

Republika Zielonego Przylądka jest państwem korzystającym ze szczególnego rozwiązania motywacyjnego dotyczącego zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów przewidzianego w art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 (2), zwanego ogólnym systemem preferencji taryfowych (GSP+). Preferencyjne reguły pochodzenia do celów ogólnego systemu preferencji taryfowych (GSP), inne niż przepisy proceduralne, określono w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2015/2446 (3).

(2)

Pismem z dnia 18 marca 2020 r. Republika Zielonego Przylądka złożyła wniosek o przedłużenie tymczasowego odstępstwa od preferencyjnych reguł pochodzenia określonych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/2446, które to odstępstwo zostało przyznane rozporządzeniami wykonawczymi Komisji (UE) 2019/561 (4) i (UE) 2019/620 (5). Wniosek dotyczył rocznej ilości 5 000 ton przetworzonych lub zakonserwowanych filetów z tuńczyka, 3 000 ton przetworzonych lub zakonserwowanych filetów z makreli oraz 1 000 ton przetworzonych lub zakonserwowanych filetów z tazara lub tazara maruna. Na mocy wnioskowanego odstępstwa produkty te byłyby uważane za pochodzące z Republiki Zielonego Przylądka, nawet jeśli zostały wyprodukowane z ryb niepochodzących.

(3)

Republika Zielonego Przylądka poparła swój wniosek o przedłużenie tych odstępstw opierając się na argumentach przedstawionych we wcześniejszych wnioskach, które według niej są nadal istotne, a mianowicie na niskich ilościach tuńczyka i makreli złowionych na jej wodach terytorialnych, ograniczonych możliwościach połowowych poza jej wodami terytorialnymi oraz ograniczonym okresie połowu. Innym elementem podkreślonym we wniosku był fakt, że Republika Zielonego Przylądka rozbudowała ostatnio swoją infrastrukturę portową. W rezultacie można przeładowywać większe ilości ryb, aby zapewnić zaopatrzenie lokalnego przemysłu przetwórstwa rybnego w celu utrzymania jego zdolności produkcyjnych. We wniosku podkreślono również trudności, z jakimi zmaga się Republika Zielonego Przylądka w wyniku opóźnień w wejściu w życie umowy o partnerstwie gospodarczym pomiędzy Unią Europejską a państwami Afryki Zachodniej. Republika Zielonego Przylądka przedstawia argumentację, aby podkreślić potrzebę odstępstwa od reguł GSP dotyczących preferencyjnego pochodzenia w celu zrekompensowania faktu, że nie jest jeszcze możliwe powoływanie się na kontyngenty pochodzenia lub zasady kumulacji na mocy umowy o partnerstwie gospodarczym, która nie jest jeszcze tymczasowo stosowana.

(4)

Odstępstwo przewidziane w art. 64 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 (unijny kodeks celny) ma charakter tymczasowy i podlega wymogowi lepszej zgodności z regułami pochodzenia dotyczącymi przedmiotowych produktów oraz z wymogiem dotyczącym współpracy administracyjnej. Aby móc zarządzać takim odstępstwem od reguł preferencyjnego pochodzenia, państwo składające wniosek musi przestrzegać reguł pochodzenia dla danych produktów i związanych z nimi procedur oraz zapewnić dobrą współpracę administracyjną.

(5)

Działania monitorujące prowadzone przez Komisję Europejską w ciągu ostatnich kilku lat w kontekście odstępstwa przyznanego na podstawie art. 64 ust. 6 rozporządzenia (UE) 952/2013 ujawniły pod tym względem pewne niedociągnięcia w zakresie współpracy administracyjnej Republiki Zielonego Przylądka z organami celnymi państw członkowskich w zakresie weryfikacji dowodów pochodzenia. Takie uchybienia mogły skutkować odrzuceniem odstępstwa wnioskowanego na podstawie powodów przedstawionych przez Republikę Zielonego Przylądka. Po złożeniu tego wniosku Republika Zielonego Przylądka, a w szczególności jej sektor rybołówstwa, musiała jednak stawić czoła głębokiemu kryzysowi związanemu z utratą dochodów spowodowaną pandemią COVID-19. Na mocy art. 64 ust. 6 kodeksu Komisja jest uprawniona do uwzględnienia tej nowej sytuacji i do podjęcia decyzji o przyznaniu odstępstwa z własnej inicjatywy.

(6)

Republice Zielonego Przylądka należy zatem przyznać tymczasowe odstępstwo od wymogu dotyczącego reguł preferencyjnego pochodzenia, zgodnie z którym produkty uznaje się za pochodzące z kraju korzystającego wyłącznie w przypadku, gdy zawarty w nich materiał objęty działami 3 i 16 Nomenklatury scalonej, jest całkowicie uzyskany w tym kraju. W pierwszym roku stosowania odstępstwo należy przyznać dla rocznej ilości 5 000 ton przetworzonych lub zakonserwowanych filetów z tuńczyka, 3 000 ton przetworzonych lub zakonserwowanych filetów z makreli oraz dla rocznej ilości 1 000 ton przetworzonych lub zakonserwowanych filetów z tazara lub tazara maruna. Aby uwzględnić interesy handlowe Unii Europejskiej i utrzymać uczciwą konkurencję między jej własnym sektorem rybołówstwa a sektorem rybołówstwa państw trzecich, roczna ilość powinna w kolejnych latach zmniejszać się zgodnie z ilościami przewidzianymi w załącznikach I i II, z wyjątkiem przetworzonych lub zakonserwowanych filetów z tazara lub tazara maruna. Okres obowiązywania odstępstwa powinien być ograniczony do trzech lat, aby umożliwić Republice Zielonego Przylądka wyjście z kryzysu związanego z COVID-19 i dołożenie starań w celu dokończenia niezbędnych dostosowań strukturalnych w sektorze rybołówstwa, tak aby zapewniać zgodność z regułami pochodzenia dotyczącymi przedmiotowych produktów. Odstępstwo należy jednak przyznać pod warunkiem że organy celne Republiki Zielonego Przylądka będą prowadzić kontrole ilościowe wywozu produktów objętych odstępstwem oraz przesyłać Komisji sprawozdanie dotyczące ilości, w odniesieniu do których, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, wydano oświadczenia o pochodzeniu, oraz numery seryjne tych oświadczeń.

(7)

Ponadto Republika Zielonego Przylądka powinna korzystać z odstępstwa przewidzianego w preferencyjnych regułach pochodzenia w ramach GSP w odniesieniu do tuńczyka i makreli pod warunkiem że będzie regularnie składać właściwym służbom Komisji sprawozdania na temat środków, które podjęła w celu poprawy zgodności z regułami pochodzenia produktów i powiązanymi procedurami oraz w celu zapewnienia współpracy administracyjnej wymaganej do wdrożenia rozwiązań preferencyjnych w ramach GSP, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 978/2012. Sprawozdania te należy składać zgodnie z dokładnym harmonogramem, przy czym wszelkie opóźnienia w dotrzymywaniu ustalonych terminów powinny prowadzić do zawieszenia odstępstwa, o którym należy powiadomić właściwe organy Republiki Zielonego Przylądka, po przypomnieniu i wezwaniu do złożenia sprawozdań w terminie dziesięciu dni roboczych. Żadne takie zawieszenie nie przedłuża okresu przewidzianego w rozporządzeniu i załącznikach 1 i 2. Elementy, które należy zawrzeć w tych sprawozdaniach, zostaną wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(8)

Ilościami określonymi w załącznikach do niniejszego rozporządzenia powinno się zarządzać zgodnie z art. 49-54 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (6), które regulują zarządzanie kontyngentami taryfowymi.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu i mieć zastosowanie z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2021 r., aby uwzględnić trudną sytuację Republiki Zielonego Przylądka i umożliwić temu krajowi stosowanie odstępstwa w stosunku do produktów przywożonych do UE od tej daty.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,