(1)

W dniu 7 sierpnia 2020 r. Słowenia zwróciła się do Unii o pomoc finansową w celu uzupełnienia krajowych działań w celu uwzględnienia wpływu pandemii COVID-19 oraz odpowiedzenia na konsekwencje społeczno-gospodarcze tej pandemii dla pracowników i osób samozatrudnionych.

(2)

Oczekuje się, że pandemia COVID-19 oraz nadzwyczajne środki wdrożone przez Słowenię, aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu się oraz złagodzić jej skutki społeczno-gospodarcze i zdrowotne, będą miały ogromny wpływ na finanse publiczne. Zgodnie z prognozą Komisji z wiosny 2020 r. oczekuje się, że na koniec 2020 r. deficyt oraz dług sektora instytucji rządowych i samorządowych w Słowenii wyniosą odpowiednio 7,2 % i 83,7 % produktu krajowego brutto (PKB). Jak wynika ze śródokresowej prognozy Komisji z lata 2020 r., przewiduje się, że PKB Słowenii zmniejszy się o 7,0 % w 2020 r.

(3)

Pandemia COVID-19 wyłączyła znaczną część ludności Słowenii z aktywności zawodowej. Jak zostało to przedstawione w motywach 4-9, sytuacja ta doprowadziła do nagłego i znacznego wzrostu wydatków publicznych w Słowenii w związku z mechanizmami zmniejszonego wymiaru czasu pracy i podobnymi środkami.

(4)

Na mocy "ustawy określającej środki interwencyjne dotyczące wynagrodzeń i składek (ZIUPPP)" (2) oraz "ustawy określającej środki interwencyjne mające na celu opanowanie epidemii COVID-19 i złagodzenie jej skutków dla obywateli i gospodarki (ZIUZEOP)" (3), o których mowa we wniosku Słowenii z dnia 7 sierpnia 2020 r., wprowadzono program rekompensat wynagrodzeń dla pracowników, którzy nie pracowali (lub pozostawali w gotowości) ze względu na tymczasowy brak możliwości zapewnienia im przez pracodawców pracy z przyczyn natury gospodarczej, siły wyższej lub kwarantanny. Zasiłek wypłacany w ramach programu wynosi maksymalnie 80 % średniego wynagrodzenia pracownika z ostatnich trzech miesięcy, ale nie mniej niż minimalne wynagrodzenie w Słowenii, a warunkiem jego otrzymania jest utrzymanie zatrudnienia danego pracownika przez okres udziału pracodawcy w programie. Program obowiązywał od dnia 13 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r. Na mocy "ustawy określającej środki interwencyjne mające na celu łagodzenie i rekompensowanie skutków epidemii COVID-19 (ZIUOOPE)" (4) program przedłużono, z pewnymi zmianami, na okres od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 31 sierpnia 2020 r. oraz planowano dalsze jego przedłużenie do końca września 2020 r.

(5)

Wprowadzono zwolnienie z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne dla pracowników korzystających z programu rekompensat wynagrodzeń. Ten program obowiązywał od dnia 13 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r.

(6)

Utworzono mechanizm zmniejszonego wymiaru czasu pracy, w ramach którego pracodawcy mogą tymczasowo zmniejszać wymiar czasu pracy, a jednocześnie pracownicy otrzymują pełne wynagrodzenie. Pracodawca otrzymuje zryczałtowaną kwotę dofinansowania za nieprzepracowane godziny każdego pracownika; warunkiem otrzymania dofinansowania jest utrzymanie zatrudnienia pracowników przez okres udziału pracodawcy w programie oraz przez jeden miesiąc po zakończeniu tego okresu. Program obowiązuje od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

(7)

Dla pracowników, w przypadku których utrzymano zatrudnienie, władze wprowadziły program dofinansowania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (w tym składek na emerytury zawodowe). Środek ten połączono z obowiązkiem wypłacania przez pracodawcę comiesięcznego świadczenia kryzysowego w wysokości 200 EUR na rzecz pracowników dalej wykonujących pracę, którzy otrzymują wynagrodzenie poniżej trzykrotności minimalnego wynagrodzenia. Wniosek władz odnosił się wyłącznie do części wydatków dotyczących pracowników, których zatrudnienie utrzymano do momentu uzyskania najnowszych dostępnych danych dotyczących obrotów. Środek obowiązywał od dnia 13 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r.

(8)

Wprowadzono środek, w ramach którego zapewniono finansowanie składek na ubezpieczenie społeczne dla osób samozatrudnionych, rolników i pracowników instytucji religijnych. W ramach tego środka pokrywa się wszystkie składki na ubezpieczenie społeczne takich beneficjentów, którzy byli ubezpieczeni i podczas epidemii nie mogli prowadzić swojej działalności gospodarczej lub mogli ją prowadzić jedynie częściowo. Środek obowiązywał od dnia 13 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r.

(9)

Ponadto wprowadzono środek podstawowego wsparcia dochodu dla osób samozatrudnionych, rolników i pracowników instytucji religijnych, w ramach którego tacy beneficjenci, którzy byli ubezpieczeni i podczas epidemii nie mogli prowadzić swojej działalności gospodarczej lub mogli ją prowadzić wyłącznie częściowo, otrzymali w marcu 2020 r. kwotę 350 EUR, a w kwietniu i maju 2020 r. - 700 EUR. Środek obowiązywał od dnia 13 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r.

(10)

Słowenia spełnia warunki dotyczące zwrócenia się z wnioskiem o pomoc finansową, które określono w art. 3 rozporządzenia (UE) 2020/672. Słowenia przedstawiła Komisji odpowiednie dowody potwierdzające, że faktyczne i planowane wydatki publiczne wzrosły o 1 203 670 000 EUR od dnia 1 lutego 2020 r. w związku ze środkami krajowymi przyjętymi w celu złagodzenia skutków społeczno-gospodarczych pandemii COVID-19. Stanowi to nagły i znaczny wzrost, ponieważ nowe środki obejmują znaczną część przedsiębiorstw i ludności aktywnej zawodowo w Słowenii. Słowenia zamierza sfinansować 90 000 000 EUR zwiększonej kwoty wydatków ze środków unijnych.

(11)

Komisja skonsultowała się ze Słowenią oraz zweryfikowała nagły i znaczny wzrost faktycznych i planowanych wydatków publicznych związanych bezpośrednio z mechanizmami zmniejszonego wymiaru czasu pracy oraz podobnymi środkami, o których mowa we wniosku z dnia 7 sierpnia 2020 r., zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) 2020/672.

(12)

Należy zatem udzielić pomocy finansowej, aby pomóc Słowenii w złagodzeniu skutków społeczno-gospodarczych poważnych zakłóceń gospodarczych spowodowanych przez pandemię COVID-19. Komisja powinna podejmować decyzje dotyczące terminów zapadalności, wielkości i uruchamiania transz i podtransz w ścisłej współpracy z organami krajowymi.

(13)

Niniejsza decyzja powinna pozostawać bez uszczerbku dla wyniku jakichkolwiek procedur dotyczących zakłóceń funkcjonowania rynku wewnętrznego, które mogą zostać podjęte, w szczególności na podstawie art. 107 i 108 Traktatu. Niniejsza decyzja nie uchyla obowiązku powiadomienia Komisji przez państwo członkowskie, na podstawie art. 108 Traktatu, o przypadkach potencjalnej pomocy państwa.

(14)

Słowenia powinna regularnie przedstawiać Komisji informacje dotyczące realizacji planowanych wydatków publicznych, aby umożliwić Komisji ocenę stopnia realizacji tych wydatków przez Słowenię.

(15)

Decyzję o udzieleniu pomocy finansowej podjęto, uwzględniając istniejące i przewidywane potrzeby Słowenii, a także już przedłożone lub planowane wnioski pozostałych państw członkowskich o pomoc finansową na podstawie rozporządzenia (UE) 2020/672, z uwzględnieniem zasad równego traktowania, solidarności, proporcjonalności i przejrzystości,

a)

program rekompensat wynagrodzeń przewidziany w art. 7 i 8 "ustawy określającej środki interwencyjne dotyczące wynagrodzeń i składek" oraz w art. 21-32 "ustawy określającej środki interwencyjne mające na celu opanowanie epidemii COVID-19 i złagodzenie jej skutków dla obywateli i gospodarki", z późniejszymi zmianami, którego okres obowiązywania przedłużono na mocy art. 24-34 "ustawy określającej środki interwencyjne mające na celu łagodzenie i rekompensowanie skutków epidemii COVID-19";

b)

zwolnienie z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne dla pracowników korzystających z programu rekompensat wynagrodzeń przewidziane w art. 21-32 "ustawy określającej środki interwencyjne mające na celu opanowanie epidemii COVID-19 i złagodzenie jej skutków dla obywateli i gospodarki";

c)

mechanizm zmniejszonego wymiaru czasu pracy, w ramach którego dofinansowuje się tymczasowe zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy, który to mechanizm przewidziano w art. 11-23 "ustawy określającej środki interwencyjne mające na celu łagodzenie i rekompensowanie skutków epidemii COVID-19";

d)

pokrycie składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dla pracowników oraz wypłata comiesięcznego świadczenia kryzysowego, przewidziane w art. 33 "ustawy określającej środki interwencyjne mające na celu opanowanie epidemii COVID-19 i złagodzenie jej skutków dla obywateli i gospodarki" w zakresie wydatków związanych z pracownikami, których zatrudnienie utrzymano do momentu uzyskania najnowszych dostępnych danych dotyczących obrotów;

e)

finansowanie składek na ubezpieczenie społeczne dla osób samozatrudnionych, rolników i pracowników instytucji religijnych przewidziane w art. 38 "ustawy określającej środki interwencyjne mające na celu opanowanie epidemii COVID-19 i złagodzenie jej skutków dla obywateli i gospodarki";

f)

środek podstawowego wsparcia dochodu dla osób samozatrudnionych, rolników i pracowników instytucji religijnych przewidziany w art. 34 "ustawy określającej środki interwencyjne mające na celu opanowanie epidemii COVID-19 i złagodzenie jej skutków dla obywateli i gospodarki".