(1)

W dniu 7 sierpnia 2020 r. Belgia zwróciła się do Unii o pomoc finansową w celu uzupełnienia krajowych działań w celu uwzględnienia wpływu pandemii COVID-19 oraz odpowiedzenia na konsekwencje społeczno-gospodarcze tej pandemii dla pracowników i osób samozatrudnionych.

(2)

Oczekuje się, że pandemia COVID-19 oraz nadzwyczajne środki wdrożone przez Belgię, aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu się oraz złagodzić jej skutki społeczno-gospodarcze i zdrowotne, będą miały ogromny wpływ na finanse publiczne. Zgodnie z prognozą Komisji z wiosny 2020 r. oczekuje się, że na koniec 2020 r. deficyt oraz dług sektora instytucji rządowych i samorządowych w Belgii wyniosą odpowiednio 8,9 % i 113,8 % produktu krajowego brutto (PKB). Jak wynika ze śródokresowej prognozy Komisji z lata 2020 r., przewiduje się, że PKB Belgii zmniejszy się o 8,8 % w 2020 r.

(3)

Pandemia COVID-19 wyłączyła znaczną część ludności Belgii z aktywności zawodowej. Jak zostało to przedstawione w motywach 4-8, sytuacja ta doprowadziła do nagłego i znacznego wzrostu wydatków publicznych Belgii w związku z systemem zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych ("chômage temporaire/tijdelijke werkloosheid"), dochodem zastępczym dla osób samozatrudnionych w związku z COVID-19 ("uprawnieniami pomostowymi w związku z COVID-19"), urlopem rodzicielskim w związku z COVID-19 oraz szeregiem regionalnych i wspólnotowych systemów wsparcia dochodu, a także na rzecz wsparcia środków z zakresu zdrowia publicznego.

(4)

Dekretem królewskim "Arreté royal du 30 mars 2020/Koninklijk besluit van 30 maart 2020" (2), o którym mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., dostosowano z uwzględnieniem COVID-19 system zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych ("chômage temporaire/tijdelijke werkloosheid"), w ramach którego zapewnia się rekompensatę dla pracowników, których dotyczy skrócenie czasu pracy lub zawieszenie wykonywania pracy z powodu zmniejszonego obciążenia pracą lub wprowadzonych przez rząd ograniczeń kontaktów personalnych. Ten system zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych istniał przed pandemią COVID-19, ale dostosowano wymogi dotyczące dostępu do tego systemu z uwzględnieniem COVID-19, a procedurę składania wniosków dodatkowo ułatwiono. Ponadto zasiłek dla tymczasowo bezrobotnych zwiększono z 65 % do 70 % średniego dziennego wynagrodzenia (górny pułap wynosi 2 754,76 EUR brutto miesięcznie). Wprowadzono również dodatek dzienny w wysokości 5,36 EUR.

(5)

Ustawą "Loi du 23 mars 2020/Wet van 23 maart 2020" (3), o której mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., rozszerzono istniejący dochód zastępczy dla osób samozatrudnionych, tj. "uprawnienia pomostowe" ("droit passerelle/overbruggingsrecht"), przez wprowadzenie "uprawnień pomostowych w związku z COVID-19". Jest to świadczenie udzielane w przypadku, gdy wprowadzone przez rząd ograniczenia kontaktów personalnych doprowadziły do całkowitego lub częściowego przerwania działalności na własny rachunek lub do dobrowolnego przerwania działalności trwającego co najmniej siedem kolejnych dni kalendarzowych w miesiącu. Począwszy od czerwca 2020 r., świadczenie ukierunkowane jest na osoby samozatrudnione, które ponownie podjęły działalność, lecz nadal doświadczają spadku obrotów w porównaniu z 2019 r. Osoby samozatrudnione, które nie mogą jeszcze wznowić działalności, mogą nadal korzystać z tego świadczenia, lecz muszą udowodnić, że wynika to z ograniczeń związanych z COVID-19.

(6)

Dekretem królewskim "Arreté royal n° 23 du 13 mai 2020/Koninklijk besluit nr. 23 van 13 mei 2020" (4), o którym mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., wprowadzono urlop rodzicielski w związku z COVID-19, będący specjalnym urlopem rodzicielskim niewpływającym na prawo do zwykłego urlopu rodzicielskiego, który umożliwia rodzicom zapewnienie dodatkowej opieki nad dziećmi w okresie od maja do września 2020 r. i za który przysługuje wyższe świadczenie niż w przypadku zwykłego urlopu rodzicielskiego.

Urlop rodzicielski w związku z COVID-19 można uznać za środek podobny do mechanizmów zmniejszonego wymiaru czasu pracy, o których mowa w rozporządzeniu (UE) 2020/672, ponieważ w jego ramach zapewnia się wsparcie dochodu dla pracowników oraz pomaga się w utrzymaniu zatrudnienia, zapobiegając sytuacji, w której rodzice, którzy muszą opiekować się swoimi dziećmi, kiedy szkoły są zamknięte, musieliby rozwiązać stosunek pracy.

(7)

Na podstawie następujących aktów prawnych, o których mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r.: "Arreté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale de pouvoirs spéciaux n° 2020/019 du 23 avril 2020/Bijzondere machtenbesluit van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering nr. 2020/019 van 23 april 2020" (5); "Arreté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale de pouvoirs spéciaux n° 2020/030 du 28 mai 2020/Bijzondere machtenbesluit nr. 2020/030 van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering van 28 mei 2020" (6);

"Notification de la réunion du conseil des ministres du gouvernement de la région de Bruxelles-Capitale du jeudi 14 mai 2020/Betekening van de vergadering van de Ministerraad van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering van donderdag 14 mei 2020" (7); "Besluit van de Vlaamse Regering van 20 maart 2020" (8); "Besluit van de Vlaamse Regering van 10 april 2020" (9); "Besluit van de Vlaamse Regering van 12 juni 2020" (10);

"Arreté du Gouvernement de la Communauté française de pouvoirs spéciaux n° 4 du 23 avril 2020" (11); "Arreté du Gouvernement de la Communauté française du 7 avril 2020" (12); "Arreté ministériel du 8 avril 2020 portant exécution de l'arreté du Gouvernement wallon du 20 mars 2020" (13); "Arreté du Gouvernement wallon du 19 juin 2020" (14); "Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret I vom 6. April 2020" oraz "Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret III vom 20. Juli 2020, władze belgijskie wprowadziły szereg systemów na poziomie regionów i wspólnot, które zapewniają wsparcie dochodu osobom samozatrudnionym, przedsiębiorstwom jednoosobowym i innym rodzajom pracowników, którzy nie kwalifikują się do innych rodzajów wsparcia dochodu. W szczególności dodatki z tytułu rekompensaty dla przedsiębiorstw i przedsiębiorców w Regionie Stołecznym Brukseli, dodatki z tytułu niedogodności, rekompensaty i wsparcia w Regionie Flamandzkim i Wspólnocie Flamandzkiej oraz dodatek z tytułu rekompensaty za zamknięcie przedsiębiorstwa w Regionie Walońskim zapewniają powszechne wsparcie jednorazowe dla przedsiębiorstw i osób samozatrudnionych, które musiały zaprzestać działalności z powodu COVID-19 lub doświadczyły znacznego spadku obrotów.

W przypadku gdy środki są ukierunkowane na szersze grono beneficjentów, wniosek dotyczy tylko tej części wydatków, która jest związana ze wsparciem dla osób samozatrudnionych oraz przedsiębiorstw jednoosobowych. Inne środki (dodatek z tytułu rekompensaty dla pracowników wykonujących pracę przerywaną w Regionie Stołecznym Brukseli, subwencja na żłobki i subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej we Wspólnocie Francuskiej, działania szkoleniowe w Regionie Walońskim oraz subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej, osób samozatrudnionych i organizatorów działalności turystycznej we Wspólnocie Niemieckojęzycznej) są ukierunkowane na osoby samozatrudnione i pracowników, którzy nie mają dostępu do systemu zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych w określonych sektorach (sektory kultury i opieki, działania szkoleniowe). Ponieważ subwencja dla organizatorów działalności kulturalnej i osób samozatrudnionych we Wspólnocie Niemieckojęzycznej stanowi pożyczki, które można przekształcić w dotacje, aby spełnić wymóg uznania za wydatki publiczne, na podstawie rozporządzenia (UE) 2020/672 należy wesprzeć wyłącznie wydatki związane z pożyczkami przekształconymi w dotacje.

(8)

Ponadto dekretem "Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret I vom 6. April 2020", o którym mowa we wniosku Belgii z dnia 7 sierpnia 2020 r., wprowadzono środki ochrony zdrowia we Wspólnocie Niemieckojęzycznej, które obejmują szkolenia z zakresu higieny, zapewnianie materiałów ochrony osobistej zakładom pielęgnacyjno-opiekuńczym, szpitalom i podmiotom świadczącym usługi medyczne oraz kampanie informacyjne.

(9)

Belgia spełnia warunki dotyczące zwrócenia się z wnioskiem o pomoc finansową, które określono w art. 3 rozporządzenia (UE) 2020/672. Belgia przedstawiła Komisji odpowiednie dowody potwierdzające, że faktyczne i planowane wydatki publiczne wzrosły o 7 803 380 000 EUR od dnia 1 lutego 2020 r. w związku ze środkami krajowymi przyjętymi w celu złagodzenia skutków społeczno-gospodarczych pandemii COVID-19. Stanowi to nagły i znaczny wzrost, ponieważ dotyczy on zarówno wprowadzenia nowych środków, jak i rozszerzenia zakresu już istniejących środków, które obejmują znaczną część przedsiębiorstw i ludności aktywnej zawodowo w Belgii.

(10)

Komisja skonsultowała się z Belgią oraz zweryfikowała nagły i znaczny wzrost faktycznych i planowanych wydatków publicznych związanych bezpośrednio z mechanizmami zmniejszonego wymiaru czasu pracy oraz podobnymi środkami, a także z korzystaniem ze środków ochrony zdrowia związanych z pandemią COVID-19, o których mowa we wniosku z dnia 7 sierpnia 2020 r., zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) 2020/672.

(11)

Należy zatem udzielić pomocy finansowej, aby pomóc Belgii w złagodzeniu skutków społeczno-gospodarcze poważnych zakłóceń gospodarczych spowodowanych przez pandemię COVID-19. Komisja powinna podejmować decyzje dotyczące terminów zapadalności, wysokości i uruchamiania transz i podtransz w ścisłej współpracy z organami krajowymi.

(12)

Niniejsza decyzja powinna pozostawać bez uszczerbku dla wyniku jakichkolwiek procedur dotyczących zakłóceń funkcjonowania rynku wewnętrznego, które mogą zostać podjęte, w szczególności na podstawie art. 107 i 108 Traktatu. Niniejsza decyzja nie uchyla obowiązku powiadomienia Komisji przez państwo członkowskie, na podstawie art. 108 Traktatu, o przypadkach potencjalnej pomocy państwa.

(13)

Belgia powinna regularnie przedstawiać Komisji informacje dotyczące realizacji planowanych wydatków publicznych, aby umożliwić Komisji ocenę stopnia realizacji tych wydatków przez Belgię.

(14)

Decyzję o udzieleniu pomocy finansowej podjęto, uwzględniając istniejące i przewidywane potrzeby Belgii, a także już przedłożone lub planowane wnioski pozostałych państw członkowskich o pomoc finansową na podstawie rozporządzenia (UE) 2020/672, z uwzględnieniem zasad równego traktowania, solidarności, proporcjonalności i przejrzystości,

a)

system zasiłków dla tymczasowo bezrobotnych, "chômage temporaire/tijdelijke werkloosheid", przewidziany w "Koninklijk besluit van 30 maart 2020 tot aanpassing van de procedures in het kader van tijdelijke werkloosheid omwille van het Covid-19-virus en tot wijziging van artikel 10 van het koninklijk besluit van 6 mei 2019 tot wijziging van de artikelen 27, 51, 52bis, 58, 58/3 en 63 van het koninklijk besluit van 25 november 1991 houdende de werkloosheidsreglementering en tot invoeging van de artikelen 36sexies, 63bis en 124bis in hetzelfde besluit/Arreté royal du 30 mars 2020 visant a adapter les procédures dans le cadre du chômage temporaire du au virus Covid-19 et a modifier l'article 10 de l'arreté royal du 6 mei 2019 modifiant les articles 27, 51, 52bis, 58, 58/3 et 63 de l'arreté royal du 25 november 1991 portant réglementation du chômage et insérant les articles 36sexies, 63bis et 124bis dans le meme arreté";

b)

dochód zastępczy dla osób samozatrudnionych w związku z COVID-19, "uprawnienia pomostowe w sytuacji kryzysowej", przewidziany w "Loi du 23 mars 2020 modifiant la loi du 22 décembre 2016 instaurant un droit passerelle en faveur des travailleurs indépendants et introduisant les mesures temporaires dans le cadre du COVID-19 en faveur des travailleurs indépendants/Wet van 23 maart 2020 tot wijziging van de wet van 22 december 2016 houdende invoering van een overbruggingsrecht ten gunste van zelfstandigen en tot invoering van tijdelijke maatregelen in het kader van COVID-19 ten gunste van zelfstandigen";

c)

urlop rodzicielski w związku z COVID-19 przewidziany w "Arreté royal n° 23 du 13 mai 2020 pris en exécution de l'article 5, § 1, 5°, de la loi du 27 mars 2020 accordant des pouvoirs au Roi afin de prendre des mesures dans la lutte contre la propagation du coronavirus COVID-19 (II) visant le congé parental corona/Koninklijk besluit nr. 23 van 13 mei 2020, tot uitvoering van artikel 5, § 1, 5°, van de wet van 27 maart 2020 die machtiging verleent aan de Koning om maatregelen te nemen in de strijd tegen de verspreiding van het coronavirus COVID-19 (II) houdende het corona ouderschapsverlof"";

d)

następujące systemy wsparcia dochodu na poziomie regionów i wspólnot:

e)

środki ochrony zdrowia we Wspólnocie Niemieckojęzycznej przewidziane w art. 7 "Parlament der Deutschsprachigen Gemeinschaft, Corona-Krisendekret I vom 6. April 2020".