KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (¹), w szczególności jego art. 8 ust. 1 lit. b) oraz art. 17,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 ("kodeks") wymaga, by wszelka wymiana informacji, takich jak deklaracje, zgłoszenia, wnioski lub decyzje, między organami celnymi oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji zgodnie z wymogami przepisów prawa celnego, odbywały się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych.

(2) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/578 (²) ustanawia program prac dotyczący wdrożenia systemów teleinformatycznych wymaganych do stosowania kodeksu, które to systemy mają zostać zbudowane w ramach projektów wymienionych w sekcji II załącznika do tej decyzji wykonawczej.

(3) Należy określić ważne warunki techniczne funkcjonowania wymienionych systemów teleinformatycznych, takie jak warunki budowy, testowania i uruchomienia tych systemów, jak również ich utrzymywania i wprowadzania w nich zmian. Należy określić dodatkowe warunki dotyczące ochrony, aktualizacji danych i ograniczeń przetwarzania danych oraz właścicielstwa systemów i ich bezpieczeństwa.

(4) W celu zabezpieczenia praw i interesów Unii, państw członkowskich i przedsiębiorców ważne jest ustanowienie przepisów proceduralnych i określenie alternatywnych rozwiązań, które mają być stosowane w razie wystąpienia czasowej awarii systemów teleinformatycznych.

(5) Celem Systemu Decyzji Celnych opracowanego w ramach projektu "Decyzje celne w ramach UKC", o którym to projekcie mowa w decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, jest harmonizacja procesów związanych ze składaniem wniosków w sprawie decyzji celnej, podejmowaniem takiej decyzji oraz zarządzaniem nią w całej Unii przy użyciu wyłącznie technik elektronicznego przetwarzania danych. Konieczne jest zatem ustanowienie przepisów regulujących funkcjonowanie tego systemu teleinformatycznego. Zakres systemu powinien być określony poprzez odniesienie do decyzji celnych, o które będzie się wnioskować przy jego użyciu i które mają być podejmowane i zarządzane przy jego użyciu. Należy ustanowić szczegółowe przepisy w odniesieniu do wspólnych komponentów systemu (unijnego portalu dla przedsiębiorców, centralnego systemu zarządzania decyzjami celnymi oraz usług dotyczących danych referencyjnych) i komponentów krajowych (krajowego portalu dla przedsiębiorców i krajowego systemu zarządzania decyzjami celnymi), poprzez określenie ich funkcji i wzajemnych powiązań.

(6) Należy ponadto wprowadzić przepisy w odniesieniu do danych dotyczących pozwoleń, które to dane są już przechowywane w istniejących systemach teleinformatycznych, takich jak system regularnej linii żeglugowej (RSS), oraz w systemach krajowych, które to dane muszą zostać przeniesione do Systemu Decyzji Celnych.

(7) System Jednolitego Zarządzania Użytkownikami i Podpisu Cyfrowego (UUM&DS) zbudowany w ramach projektu bezpośredniego dostępu przedsiębiorców do europejskich systemów informacji (UUM&DS), o którym to projekcie mowa w decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, służy zarządzaniu procesem uwierzytelniania i weryfikacji uprawnień przedsiębiorców i innych użytkowników. Należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące zakresu i charakterystyki systemu poprzez określenie jego poszczególnych komponentów (wspólnych i krajowych), ich funkcji i wzajemnych powiązań. Funkcjonalność DS "podpisu cyfrowego" nie jest jednak jeszcze dostępna w ramach systemu UUM&DS. W niniejszym rozporządzeniu nie było zatem możliwe ustanowienie szczegółowych przepisów dotyczących tej funkcji.

(8) Europejski System Wiążącej Informacji Taryfowej (EBTI), zmodernizowany w ramach projektu dotyczącego wiążącej informacji taryfowej (WIT) w ramach UKC, o którym to projekcie mowa w decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, ma na celu dostosowanie procesów wnioskowania o decyzje WIT, wydawania tych decyzji i zarządzania nimi do wymogów kodeksu wyłącznie poprzez użycie elektronicznych technik przetwarzania danych. Konieczne jest zatem ustanowienie przepisów regulujących ten system. Należy ustanowić szczegółowe przepisy w odniesieniu do wspólnych komponentów systemu (unijnego portalu dla przedsiębiorców, centralnego systemu EBTI oraz monitorowania użycia WIT) i komponentów krajowych (krajowego portalu dla przedsiębiorców i krajowego systemu WIT) poprzez określenie ich funkcji i wzajemnych powiązań. Projekt ma ponadto ułatwić monitorowanie obowiązkowego użycia WIT oraz monitorowanie przedłużonego użycia WIT i zarządzanie nim.

(9) System Rejestracji i Identyfikacji Przedsiębiorców (EORI), zmodernizowany w ramach projektu dotyczącego systemu EORI w ramach UKC (EORI 2), o którym to projekcie mowa w decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, ma na celu unowocześnienie istniejącego transeuropejskiego systemu EORI, który umożliwia rejestrację i identyfikację podmiotów gospodarczych z Unii oraz podmiotów gospodarczych z państw trzecich i innych osób do celów stosowania przepisów unijnego prawa celnego. Konieczne jest zatem ustanowienie zasad regulujących funkcjonowanie systemu EORI poprzez określenie jego komponentów (centralnego systemu EORI oraz krajowych systemów EORI) oraz zasad wykorzystania.

(10) System Upoważnionych Przedsiębiorców (AEO), zmodernizowany w ramach projektu dotyczącego upoważnionych przedsiębiorców (AEO) w ramach UKC, o którym to projekcie mowa w decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, ma na celu usprawnienie procesów biznesowych związanych z wnioskami oraz pozwoleniami AEO oraz zarządzaniem nimi. System ma również na celu wdrożenie formularza elektronicznego, który ma być stosowany przy wnioskach i decyzjach dotyczących upoważnionych przedsiębiorców, oraz zapewnienie przedsiębiorcom unijnego zharmonizowanego interfejsu dla przedsiębiorców (bezpośredni dostęp przedsiębiorców e-AEO), za pośrednictwem którego można składać wnioski o przyznanie statusu AEO i otrzymywać decyzje w sprawie statusu AEO drogą elektroniczną. Należy ustanowić szczegółowe zasady dotyczące wspólnych komponentów systemu.

(11) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2089 (³) określa warunki techniczne budowy, utrzymywania i wykorzystywania teleinformatycznych systemów wymiany informacji oraz przechowywania takich informacji zgodnie z unijnym kodeksem celnym. Wspomniane rozporządzenie wykonawcze obejmuje obecnie System Decyzji Celnych i system UUM&DS, które uruchomiono w październiku 2017 r. Trzy inne systemy (EBTI, EORI oraz AEO) zostaną wkrótce uruchomione, w związku z czym należy również dla nich określić warunki techniczne. Biorąc pod uwagę liczbę niezbędnych zmian do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2089 oraz względy przejrzystości, rozporządzenie to powinno zostać uchylone i zastąpione.

(12) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności z prawem do ochrony danych osobowych. W przypadku gdy do celów stosowania przepisów unijnego prawa celnego konieczne jest przetwarzanie danych osobowych w systemach teleinformatycznych, dane te muszą być przetwarzane zgodnie z rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (⁴) oraz (UE) 2018/1725 (⁵). Dane osobowe przedsiębiorców oraz innych osób przetwarzane przez systemy teleinformatyczne są ograniczone do zestawów danych określonych w załączniku A tytuł I rozdział 1 grupa 3 - Strony i w załączniku A tytuł I rozdział 2 grupa 3 - Strony oraz w załączniku 12-01 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (⁶).

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu wykonawczym są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Zakres

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do następujących systemów elektronicznych, budowanych lub zmodernizowanych w ramach następujących projektów, o których mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578:

a) System Decyzji Celnych, budowany w ramach projektu "Decyzje celne w ramach UKC";

b) System Jednolitego Zarządzania Użytkownikami i Podpisu Cyfrowego UUM&DS, budowany w ramach projektu bezpośredniego dostępu przedsiębiorców do europejskich systemów informacji (UUM&DS);

c) Europejski System Wiążącej Informacji Taryfowej (EBTI), zmodernizowany w ramach projektu wiążącej informacji taryfowej (WIT) w ramach UKC;

d) System Rejestracji i Identyfikacji Przedsiębiorców (EORI), zmodernizowany zgodnie z wymogami kodeksu w ramach projektu EORI2;

e) System Upoważnionych Przedsiębiorców (AEO), zmodernizowany zgodnie z wymogami kodeksu w ramach projektu dotyczącego upoważnionych przedsiębiorców (AEO).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) "wspólny komponent" oznacza komponent systemów teleinformatycznych wdrożony w Unii, który jest dostępny we wszystkich państwach członkowskich;

2) "krajowy komponent" oznacza komponent systemów teleinformatycznych wdrożony i dostępny w państwie członkowskim, które wdrożyło taki komponent.

Artykuł 3

Punkty kontaktowe dla systemów teleinformatycznych

Komisja i państwa członkowskie wyznaczają punkty kontaktowe dla każdego z systemów teleinformatycznych do celów wymiany informacji, aby zapewnić skoordynowaną budowę, eksploatację i utrzymanie tych systemów teleinformatycznych.

Przekazują sobie wzajemnie dane kontaktowe tych punktów i bezzwłocznie informują się nawzajem o wszelkich zmianach tych danych.

ROZDZIAŁ II

SYSTEM DECYZJI CELNYCH

Artykuł 4

Cel i struktura Systemu Decyzji Celnych

1. System Decyzji Celnych umożliwia komunikację między Komisją, państwami członkowskimi, przedsiębiorcami i innymi osobami do celów składania i przetwarzania wniosków i decyzji, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także zarządzania decyzjami dotyczącymi pozwoleń, a mianowicie ich zmiany, cofnięcia, unieważnienia i zawieszenia.

2. System Decyzji Celnych składa się z następujących wspólnych komponentów:

a) unijnego portalu dla przedsiębiorców;

b) centralnego systemu zarządzania decyzjami celnymi;

c) usług dotyczących danych referencyjnych.

3. Państwa członkowskie mogą tworzyć następujące krajowe komponenty:

a) krajowy portal dla przedsiębiorców;

b) krajowy system zarządzania decyzjami celnymi.

Artykuł 5

Wykorzystywanie Systemu Decyzji Celnych

1. System Decyzji Celnych wykorzystuje się do celów składania i przetwarzania wniosków dotyczących następujących pozwoleń, jak również do celów zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków lub pozwoleń:

a) pozwolenia na korzystanie z uproszczenia dotyczącego ustalania kwot stanowiących część wartości celnej towarów, o którym mowa w art. 73 kodeksu;

b) pozwolenia na korzystanie z zabezpieczenia generalnego, w tym na możliwe obniżenie wysokości lub zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia, o którym mowa w art. 95 kodeksu;

c) pozwolenia na odroczenie płatności należności celnych, o którym mowa w art. 110 kodeksu, o ile pozwolenie to nie zostanie przyznane w odniesieniu do jednej operacji;

d) pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania, o którym mowa w art. 148 kodeksu;

e) pozwolenia na utworzenie regularnej linii żeglugowej, o którym mowa w art. 120 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

f) pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego wystawcy, o którym mowa w art. 128 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

g) pozwolenia na regularne stosowanie uproszczonego zgłoszenia celnego, o którym mowa w art. 166 ust. 2 kodeksu;

h) pozwolenia na odprawę scentralizowaną, o którym mowa w art. 179 kodeksu;

i) pozwolenia na dokonywanie zgłoszeń celnych poprzez wpis danych do rejestru zgłaszającego, w tym dla procedury wywozu, o którym mowa w art. 182 kodeksu;

j) pozwolenia na korzystanie z samoobsługi celnej, o którym mowa w art. 185 kodeksu;

k) pozwolenia na przyznanie statusu podmiotu upoważnionego do ważenia bananów, o którym mowa w art. 155 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

l) pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu;

m) pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu;

n) pozwolenia na korzystanie z procedury końcowego przeznaczenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu;

o) pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu;

p) pozwolenia na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. b) kodeksu;

q) pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego odbiorcy w procedurze TIR, o którym mowa w art. 230 kodeksu;

r) pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego nadawcy w procedurze tranzytu unijnego, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. a) kodeksu;

s) pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego odbiorcy w procedurze tranzytu unijnego, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu;

t) pozwolenia na stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. c) kodeksu;

u) pozwolenia na stosowanie zgłoszenia tranzytowego ze zmniejszoną liczbą danych, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. d) kodeksu;

v) pozwolenia na stosowanie elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia celnego, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu.

2. Wspólne komponenty Systemu Decyzji Celnych wykorzystuje się w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim.

3. Państwo członkowskie może podjąć decyzję dopuszczającą wykorzystywanie wspólnych komponentów Systemu Decyzji Celnych w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mają skutki jedynie w tym państwie członkowskim.

4. System Decyzji Celnych nie może być wykorzystywany w odniesieniu do wniosków, pozwoleń lub decyzji innych niż te wymienione w ust. 1.

Artykuł 6

Uwierzytelnianie i dostęp do Systemu Decyzji Celnych

1. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień przedsiębiorców i innych osób do celów dostępu do wspólnych komponentów Systemu Decyzji Celnych przeprowadza się z wykorzystaniem systemu UUM&DS, o którym mowa w art. 14.

Uwierzytelnienie i dostęp przedstawicieli celnych do wspólnych komponentów Systemu Decyzji Celnych wymaga, aby ich uprawnienia do działania w tym charakterze były zarejestrowane w systemie UUM&DS lub w systemie zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników ustanowionym przez państwo członkowskie zgodnie z art. 18.

2. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień urzędników państw członkowskich do celów dostępu do wspólnych komponentów Systemu Decyzji Celnych przeprowadza się z wykorzystaniem usług sieciowych świadczonych przez Komisję.

3. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień personelu Komisji do celów dostępu do wspólnych komponentów Systemu Decyzji Celnych przeprowadza się z wykorzystaniem systemu UUM&DS lub usług sieciowych świadczonych przez Komisję.

Artykuł 7

Unijny portal dla przedsiębiorców

1. Unijny portal dla przedsiębiorców jest punktem dostępu do Systemu Decyzji Celnych dla przedsiębiorców oraz innych osób.

2. Unijny portal dla przedsiębiorców jest interoperacyjny z centralnym systemem zarządzania decyzjami celnymi, a także z krajowymi systemami zarządzania decyzjami celnymi, o ile zostały one utworzone przez państwa członkowskie.

3. Unijny portal dla przedsiębiorców wykorzystuje się w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim.

4. Państwo członkowskie może podjąć decyzję dopuszczającą wykorzystywanie unijnego portalu dla przedsiębiorców w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mają skutki jedynie w tym państwie członkowskim.

Gdy państwo członkowskie podejmuje decyzję o wykorzystywaniu unijnego portalu dla przedsiębiorców w odniesieniu do pozwoleń lub decyzji mających skutki jedynie w tym państwie członkowskim, powiadamia o tym fakcie Komisję.

Artykuł 8

Centralny system zarządzania decyzjami celnymi

1. Centralny system zarządzania decyzjami celnymi jest wykorzystywany przez organy celne do celów przetwarzania wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń do celów sprawdzania, czy spełnione są warunki umożliwiające akceptację wniosku i wydanie decyzji.

2. Centralny system zarządzania decyzjami celnymi jest interoperacyjny z unijnym portalem dla przedsiębiorców, usługami dotyczącymi danych referencyjnych oraz z krajowymi systemami zarządzania decyzjami celnymi, o ile zostały one utworzone przez państwa członkowskie.

Artykuł 9

Konsultacje między organami celnymi z wykorzystaniem Systemu Decyzji Celnych

Organ celny państwa członkowskiego korzysta z centralnego systemu zarządzania decyzjami celnymi, kiedy potrzebuje skonsultować się z organem celnym innego państwa członkowskiego przed podjęciem decyzji w odniesieniu do wniosków bądź pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1.

Artykuł 10

Usługi dotyczące danych referencyjnych

Usługi dotyczące danych referencyjnych wykorzystuje się w celu centralnego przechowywania danych dotyczących pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także decyzji dotyczących tych pozwoleń; usługi te umożliwiają konsultacje, replikacje i walidacje tych pozwoleń przez inne systemy informatyczne ustanowione do celów art. 16 kodeksu.

Artykuł 11

Krajowy portal dla przedsiębiorców

1. Krajowy portal dla przedsiębiorców, o ile został utworzony, jest dodatkowym punktem dostępu do Systemu Decyzji Celnych dla przedsiębiorców oraz innych osób.

2. Jeśli chodzi o wnioski i pozwolenia, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także zarządzanie decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń w przypadku, gdy dane pozwolenia lub decyzje mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim, przedsiębiorcy i inne osoby mogą wybrać korzystanie z krajowego portalu dla przedsiębiorców, o ile został on utworzony, bądź z unijnego portalu dla przedsiębiorców.

3. Krajowy portal dla przedsiębiorców jest interoperacyjny z krajowym systemem zarządzania decyzjami celnymi, o ile został on utworzony.

4. W przypadku gdy państwo członkowskie utworzyło krajowy portal dla przedsiębiorców, powiadamia o tym fakcie Komisję.

Artykuł 12

Krajowe systemy zarządzania decyzjami celnymi

1. Krajowy system zarządzania decyzjami celnymi, o ile został utworzony, jest wykorzystywany przez organy celne państwa członkowskiego, które go utworzyło, do celów przetwarzania wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń do celów sprawdzania, czy spełnione są warunki umożliwiające akceptację wniosku i wydanie decyzji.

2. Krajowy system zarządzania decyzjami celnymi jest interoperacyjny z centralnym systemem zarządzania decyzjami celnymi do celów konsultacji między organami celnymi, o których to konsultacjach mowa w art. 9.

Artykuł 13

Migracja danych dotyczących pozwoleń do Systemu Decyzji Celnych

1. Dane dotyczące pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, w przypadku gdy pozwolenia te zostały wydane w okresie od dnia 1 maja 2016 r. lub przyznane zgodnie z art. 346 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (⁷) i mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim, zostają przeniesione do Systemu Decyzji Celnych i są przechowywane w tym systemie, o ile pozwolenia te są ważne w dniu przeprowadzania migracji danych. Migrację przeprowadza się najpóźniej do dnia 1 maja 2019 r.

Państwo członkowskie może zdecydować o stosowaniu akapitu pierwszego również w odniesieniu do pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1 i które mają skutki wyłącznie w tym państwie członkowskim.

2. Organy celne dopilnowują, by dane, które mają zostać przeniesione zgodnie z ust. 1, były zgodne z wymogami dotyczącymi danych ustanowionymi w załączniku A do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 oraz w załączniku A do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447. W tym celu mogą one zażądać niezbędnych informacji od posiadacza pozwolenia.

ROZDZIAŁ III

SYSTEM UUM&DS

Artykuł 14

Cel i struktura systemu UUM&DS

1. System UUM&DS umożliwia komunikację między Komisją a utworzonymi przez państwa członkowskie systemami zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników, o których to systemach jest mowa w art. 18, w celu zapewnienia personelowi Komisji, przedsiębiorcom i innym osobom bezpiecznego uprawnionego dostępu do systemów teleinformatycznych.

2. System UUM&DS składa się z następujących wspólnych komponentów:

a) systemu zarządzania uprawnieniami użytkowników;

b) modułu administracyjnego.

3. Państwo członkowskie tworzy system zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników jako krajowy komponent systemu UUM&DS.

Artykuł 15

Wykorzystanie systemu UUM&DS

System UUM&DS wykorzystuje się, aby zapewnić uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień:

a) przedsiębiorców i innych osób, do celów zapewnienia im dostępu do wspólnych komponentów Systemu Decyzji Celnych, systemu EBTI i systemu AEO;

b) personelu Komisji do celów zapewnienia mu dostępu do wspólnych komponentów Systemu Decyzji Celnych, systemu EBTI, systemu EORI i systemu AEO oraz do celów utrzymania systemu UUM&DS oraz zarządzania tym systemem.

Artykuł 16

System zarządzania dostępem

Komisja wdraża system zarządzania dostępem w celu walidacji żądań o udzielenie dostępu składanych przez przedsiębiorców i inne osoby w ramach systemu UUM&DS poprzez współdziałanie z systemami zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników państw członkowskich, o których to systemach mowa w art. 18.

Artykuł 17

Moduł administracyjny

Komisja wdraża moduł administracyjny w celu zarządzania regułami uwierzytelniania i autoryzacji w celu walidacji tożsamości przedsiębiorców i innych osób dla celów udzielania dostępu do systemów teleinformatycznych.

Artykuł 18

Systemy zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników państw członkowskich

Państwa członkowskie ustanawiają system zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników w celu zapewnienia:

a) bezpiecznej rejestracji i przechowywania danych identyfikacyjnych przedsiębiorców i innych osób;

b) bezpiecznej wymiany podpisanych i zaszyfrowanych danych identyfikacyjnych przedsiębiorców i innych osób.

ROZDZIAŁ IV

SYSTEM EBTI

Artykuł 19

Cel i struktura systemu EBTI

1. Zgodnie z art. 33 i 34 kodeksu system EBTI umożliwia:

a) komunikację między Komisją, państwami członkowskimi, przedsiębiorcami i innymi osobami do celów składania i przetwarzania wniosków o udzielenie WIT i decyzji w sprawie WIT;

b) zarządzanie wszelkimi późniejszymi zdarzeniami, które mogą mieć wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję;

c) monitorowanie obowiązkowego użycia decyzji w sprawie WIT;

d) monitorowanie przedłużonego użycia decyzji w sprawie WIT i zarządzanie nim.

2. System EBTI składa się z następujących wspólnych komponentów:

a) unijnego portalu dla przedsiębiorców;

b) centralnego systemu EBTI;

c) zdolności do monitorowania użycia decyzji w sprawie WIT.

3. Państwa członkowskie mogą utworzyć - jako komponent krajowy - krajowy system WIT wraz z krajowym portalem dla przedsiębiorców.

Artykuł 20

Wykorzystanie systemu EBTI

1. System EBTI wykorzystuje się do przekazywania, przetwarzania, wymiany i przechowywania informacji dotyczących wniosków o udzielenie WIT i decyzji w sprawie WIT lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję, zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

2. System EBTI wykorzystuje się do wspierania organów celnych przy monitorowaniu przestrzegania obowiązków wynikających z WIT zgodnie z art. 21 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

3. Komisja korzysta z systemu EBTI w celu bezzwłocznego poinformowania państw członkowskich, zgodnie z art. 22 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, o wyczerpaniu ilości towarów, które mogą zostać odprawione w okresie przedłużonego użycia.

Artykuł 21

Uwierzytelnianie i dostęp do systemu EBTI

1. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień przedsiębiorców i innych osób do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu EBTI przeprowadza się z wykorzystaniem systemu UUM&DS, o którym to systemie mowa w art. 14.

Uwierzytelnienie i dostęp przedstawicieli celnych do wspólnych komponentów systemu EBTI wymaga, aby ich uprawnienia do działania w tym charakterze były zarejestrowane w systemie UUM&DS lub w systemie zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników ustanowionym przez państwo członkowskie zgodnie z art. 18.

2. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień urzędników państw członkowskich do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu EBTI przeprowadza się z wykorzystaniem usług sieciowych świadczonych przez Komisję.

3. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień personelu Komisji do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu EBTI przeprowadza się z wykorzystaniem systemu UUM&DS lub usług sieciowych świadczonych przez Komisję.

Artykuł 22

Unijny portal dla przedsiębiorców

1. Unijny portal dla przedsiębiorców jest punktem dostępu do systemu EBTI dla przedsiębiorców oraz innych osób.

2. Unijny portal dla przedsiębiorców jest interoperacyjny z centralnym systemem EBTI i zapewnia możliwość przekie-rowania do krajowych portali dla przedsiębiorców, o ile krajowe systemy WIT zostały utworzone przez państwa członkowskie.

3. Unijny portal dla przedsiębiorców jest wykorzystywany do przekazywania i wymiany informacji dotyczących wniosków i decyzji w sprawie WIT lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję.

Artykuł 23

Centralny system EBTI

1. Centralny system EBTI jest wykorzystywany przez organy celne do przetwarzania, wymiany i przechowywania informacji dotyczących wniosków i decyzji w sprawie WIT lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję, do celów sprawdzenia, czy spełnione są warunki przyjęcia wniosku i wydania decyzji.

2. Centralny system EBTI jest wykorzystywany przez organy celne do celów określonych w art. 16 ust. 4, art. 17 oraz art. 21 ust. 2 lit. b) i art. 21 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

3. Centralny system EBTI jest interoperacyjny z unijnym portalem dla przedsiębiorców oraz z krajowymi systemami WIT, o ile zostały one utworzone.

Artykuł 24

Konsultacje między organami celnymi z wykorzystaniem centralnego systemu EBTI

Organ celny państwa członkowskiego korzysta z centralnego systemu EBTI do konsultowania się z organami celnymi innych państw członkowskich w celu zapewnienia zgodności z art. 16 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

Artykuł 25

Monitorowanie użycia decyzji w sprawie WIT

Zdolność do monitorowania użycia decyzji w sprawie WIT wykorzystuje się do celów określonych w art. 21 ust. 3 i art. 22 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

Artykuł 26

Krajowy portal dla przedsiębiorców

1. W tych państwach członkowskich, które utworzyły krajowy system WIT zgodnie z art. 19 ust. 3, głównym punktem dostępu do krajowego systemu WIT dla przedsiębiorców i innych osób jest krajowy portal dla przedsiębiorców.

2. Przedsiębiorcy i inne osoby korzystają z krajowego portalu dla przedsiębiorców, o ile został on utworzony, w odniesieniu do wniosków i decyzji w sprawie WIT lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję.

3. Krajowy portal dla przedsiębiorców jest interoperacyjny z krajowym systemem WIT, o ile został on utworzony.

4. Krajowy portal dla przedsiębiorców obsługuje procesy równoważne procesom obsługiwanym przez unijny portal dla przedsiębiorców.

5. W przypadku gdy państwo członkowskie utworzyło krajowy portal dla przedsiębiorców, powiadamia o tym fakcie Komisję. Komisja zapewnia możliwość dostępu do krajowego portalu dla przedsiębiorców bezpośrednio z unijnego portalu dla przedsiębiorców.

Artykuł 27

Krajowy system WIT

1. Krajowy system WIT, o ile został utworzony, jest wykorzystywany przez organy celne państwa członkowskiego, które go utworzyło, do przetwarzania, wymiany i przechowywania informacji dotyczących wniosków i decyzji w sprawie WIT lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotny wniosek lub decyzję, do celów sprawdzenia, czy spełnione są warunki przyjęcia wniosku lub wydania decyzji.

2. Organ celny państwa członkowskiego wykorzystuje swój krajowy system WIT do celów określonych w art. 16 ust. 4, art. 17, art. 21 ust. 2 lit. b) i art. 21 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, chyba że korzysta w tym celu z centralnego systemu EBTI.

3. Krajowy system WIT jest interoperacyjny z krajowym portalem dla przedsiębiorców i z centralnym europejskim systemem WIT.

ROZDZIAŁ V

SYSTEM EORI

Artykuł 28

Cel i struktura systemu EORI

System EORI umożliwia niepowtarzalną rejestrację i identyfikację przedsiębiorców i innych osób na poziomie Unii.

System EORI składa się z następujących komponentów:

a) centralnego systemu EORI;

b) krajowych systemów EORI, o ile zostały one utworzone przez państwa członkowskie.

Artykuł 29

Wykorzystanie systemu EORI

1. System EORI jest wykorzystywany do następujących celów:

a) otrzymywania danych, o których mowa w załączniku 12-01 do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 ("dane EORI"), dostarczanych przez państwa członkowskie, do celów rejestracji przedsiębiorców i innych osób;

b) centralnego przechowywania danych EORI w odniesieniu do rejestracji i identyfikacji przedsiębiorców i innych osób;

c) udostępniania danych EORI państwom członkowskim.

2. System EORI umożliwia organom celnym elektroniczny dostęp do danych EORI przechowywanych na poziomie centralnego systemu.

3. System EORI jest interoperacyjny ze wszystkimi pozostałymi systemami teleinformatycznymi, w których używa się numeru EORI.

Artykuł 30

Uwierzytelnianie i dostęp do centralnego systemu EORI

1. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień urzędników państw członkowskich do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu EORI przeprowadza się z wykorzystaniem usług sieciowych świadczonych przez Komisję.

2. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień personelu Komisji do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu EORI przeprowadza się z wykorzystaniem systemu UUM&DS lub usług sieciowych świadczonych przez Komisję.

Artykuł 31

Centralny system EORI

1. Centralny system EORI jest wykorzystywany przez organy celne do celów określonych w art. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

2. Centralny system EORI jest interoperacyjny z krajowymi systemami EORI, o ile zostały one utworzone.

Artykuł 32

Krajowy system EORI

1. Krajowy system EORI, o ile został utworzony, jest wykorzystywany przez organy celne państwa członkowskiego, które go utworzyło, do wymiany i przechowywania danych EORI.

2. Krajowy system EORI jest interoperacyjny z centralnym systemem EORI.

ROZDZIAŁ VI

SYSTEM AEO

Artykuł 33

Cel i struktura systemu AEO

1. System AEO umożliwia komunikację między Komisją, państwami członkowskimi, przedsiębiorcami i innymi osobami do celów składania i przetwarzania wniosków o przyznanie statusu AEO oraz udzielania pozwoleń AEO, a także zarządzanie wszelkimi późniejszymi zdarzeniami, które mogą mieć wpływ na pierwotną decyzję, a o których jest mowa w art. 30 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

2. System AEO składa się z następujących wspólnych komponentów:

a) unijnego portalu dla przedsiębiorców;

b) centralnego systemu AEO.

3. Państwa członkowskie mogą tworzyć następujące krajowe komponenty:

a) krajowy portal dla przedsiębiorców;

b) krajowy system AEO.

Artykuł 34

Wykorzystanie systemu AEO

1. System AEO wykorzystuje się do przekazywania, przetwarzania, wymiany i przechowywania informacji dotyczących wniosków i decyzji w sprawie statusu AEO lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotną decyzję, o których mowa w art. 30 ust. 1 i art. 31 ust. 1 i 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

2. Organy celne korzystają z systemu AEO w celu wypełnienia swoich obowiązków wynikających z art. 31 ust. 1 i 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 oraz prowadzą rejestr odnośnych konsultacji.

Artykuł 35

Uwierzytelnianie i dostęp do centralnego systemu AEO

1. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień przedsiębiorców i innych osób do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu AEO przeprowadza się z wykorzystaniem systemu UUM&DS, o którym to systemie mowa w art. 14.

Uwierzytelnienie i dostęp przedstawicieli celnych do wspólnych komponentów systemu AEO wymaga, aby ich uprawnienia do działania w tym charakterze były zarejestrowane w systemie UUM&DS lub w systemie zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników ustanowionym przez państwo członkowskie zgodnie z art. 18.

2. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień urzędników państw członkowskich do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu AEO przeprowadza się z wykorzystaniem usług sieciowych świadczonych przez Komisję.

3. Uwierzytelnianie i weryfikację uprawnień personelu Komisji do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu AEO przeprowadza się z wykorzystaniem systemu UUM&DS lub usług sieciowych świadczonych przez Komisję.

Artykuł 36

Unijny portal dla przedsiębiorców

1. Unijny portal dla przedsiębiorców jest punktem dostępu do systemu AEO dla przedsiębiorców oraz innych osób.

2. Unijny portal dla przedsiębiorców jest interoperacyjny z centralnym systemem AEO i zapewnia możliwość przekierowania do krajowych portali dla przedsiębiorców, o ile zostały one utworzone.

3. Unijny portal dla przedsiębiorców jest wykorzystywany do przekazywania i wymiany informacji dotyczących wniosków i decyzji w sprawie statusu AEO lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotną decyzję.

Artykuł 37

Centralny system AEO

1. Centralny system AEO jest wykorzystywany przez organy celne do wymiany i przechowywania informacji dotyczących wniosków i decyzji w sprawie statusu AEO lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotną decyzję.

2. Organy celne korzystają z centralnego systemu AEO do celów określonych w art. 30 i 31 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

3. Centralny system AEO jest interoperacyjny z unijnym portalem dla przedsiębiorców oraz, w stosownych przypadkach, z krajowymi systemami AEO, o ile zostały one utworzone.

Artykuł 38

Krajowy portal dla przedsiębiorców

1. Krajowy portal dla przedsiębiorców, o ile został on utworzony, umożliwia wymianę informacji dotyczących wniosków i decyzji w sprawie statusu AEO.

2. Przedsiębiorcy korzystają z krajowego portalu dla przedsiębiorców, o ile został on utworzony, w celu wymiany informacji z organami celnymi w odniesieniu do wniosków i decyzji w sprawie statusu AEO.

3. Krajowy portal dla przedsiębiorców jest interoperacyjny z krajowym systemem AEO.

Artykuł 39

Krajowy system AEO

1. Krajowy system AEO, o ile został on utworzony, jest wykorzystywany przez organy celne państwa członkowskiego, które go utworzyło, do wymiany i przechowywania informacji dotyczących wniosków i decyzji w sprawie statusu AEO lub wszelkich późniejszych zdarzeń, które mogą mieć wpływ na pierwotną decyzję.

2. Krajowy system AEO jest interoperacyjny z krajowym portalem dla przedsiębiorców, o ile został on utworzony, i z centralnym systemem AEO.

ROZDZIAŁ VII

FUNKCJONOWANIE SYSTEMÓW TELEINFORMATYCZNYCH ORAZ SZKOLENIA W ZAKRESIE KORZYSTANIA Z NICH

Artykuł 40

Rozwijanie, testowanie i wykorzystywanie systemów teleinformatycznych oraz zarządzanie nimi

1. Wspólne komponenty są rozwijane, testowane, wykorzystywane i zarządzane przez Komisję. Krajowe komponenty są rozwijane, testowane, wykorzystywane i zarządzane przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie zapewniają interoperacyjność krajowych komponentów ze wspólnymi komponentami.

Artykuł 41

Utrzymywanie systemów teleinformatycznych i wprowadzanie w nich zmian

1. Komisja zajmuje się utrzymaniem wspólnych komponentów, a państwa członkowskie utrzymaniem swoich krajowych komponentów.

2. Komisja i państwa członkowskie zapewniają nieprzerwane działanie systemów teleinformatycznych.

3. Komisja może zmieniać wspólne komponenty systemów teleinformatycznych w celu korygowania nieprawidłowości, dodawania nowych funkcji lub modyfikacji istniejących funkcji.

4. Komisja informuje państwa członkowskie o zmianach i aktualizacjach wspólnych komponentów.

5. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o zmianach i aktualizacjach krajowych komponentów, które mogą mieć wpływ na funkcjonowanie wspólnych komponentów.

6. Komisja i państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej informacje na temat zmian i aktualizacji systemów teleinformatycznych, o których mowa w ust. 4 i 5.

Artykuł 42

Czasowa awaria systemów teleinformatycznych

1. W razie czasowej awarii systemów teleinformatycznych, o której mowa w art. 6 ust. 3 lit. b) kodeksu, przedsiębiorcy i inne osoby składają informacje niezbędne do dopełnienia odnośnych formalności w sposób określony przez państwa członkowskie, w tym za pośrednictwem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

2. Organy celne zapewniają, by informacje złożone zgodnie z ust. 1 zostały udostępnione w odpowiednich systemach teleinformatycznych w terminie 7 dni od momentu ponownej dostępności tych systemów.

3. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o niedostępności systemów teleinformatycznych będącej skutkiem czasowej awarii.

Artykuł 43

Wsparcie szkoleniowe w zakresie wykorzystywania i funkcjonowania wspólnych komponentów

Komisja wspiera państwa członkowskie w zakresie wykorzystywania i funkcjonowania wspólnych komponentów systemów teleinformatycznych poprzez zapewnianie odpowiednich materiałów szkoleniowych.

ROZDZIAŁ VIII

OCHRONA DANYCH, ZARZĄDZANIE DANYMI ORAZ WŁASNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO SYSTEMÓW TELEINFORMATYCZNYCH

Artykuł 44

Ochrona danych osobowych

1. Dane osobowe zarejestrowane w systemach teleinformatycznych są przetwarzane do celów wykonywania przepisów prawa celnego, z uwzględnieniem szczególnych celów każdego z systemów teleinformatycznych, określonych odpowiednio w art. 4 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 19 ust. 1, art. 28 i art. 33 ust. 1.

2. Zgodnie z art. 62 rozporządzenia (UE) 2018/1725 krajowe organy nadzoru w dziedzinie ochrony danych osobowych oraz Europejski Inspektor Ochrony Danych współpracują w celu zapewnienia skoordynowanego nadzoru nad przetwarzaniem danych osobowych zarejestrowanych w systemach teleinformatycznych.

Artykuł 45

Aktualizacja danych w systemach teleinformatycznych

Państwa członkowskie zapewniają, by dane zarejestrowane na szczeblu krajowym odpowiadały danym zarejestrowanym we wspólnych komponentach i były stale aktualizowane.

Artykuł 46

Ograniczenia przeglądania i przetwarzania danych

1. Dane zarejestrowane we wspólnych komponentach systemów teleinformatycznych przez państwo członkowskie mogą być przeglądane i przetwarzane przez to państwo członkowskie. Mogą być one również przeglądane i przetwarzane przez inne państwo członkowskie, jeśli uczestniczy ono w przetwarzaniu wniosku lub w zarządzaniu decyzją, których te dane dotyczą.

2. Dane zarejestrowane we wspólnych komponentach systemów teleinformatycznych przez przedsiębiorcę lub inną osobę mogą być przeglądane lub przetwarzane przez tego przedsiębiorcę lub tę osobę. Mogą być one również przeglądane i przetwarzane przez państwo członkowskie uczestniczące w przetwarzaniu wniosku lub w zarządzaniu decyzją, których te dane dotyczą.

3. Dane zarejestrowane przez państwo członkowskie w centralnym systemie EBTI mogą być przetwarzane przez to państwo członkowskie. Mogą one być również przetwarzane przez inne państwo członkowskie, jeśli uczestniczy ono w przetwarzaniu wniosku, którego te dane dotyczą, w tym poprzez konsultacje prowadzone zgodnie z art. 24. Dostęp do tych danych mają wszystkie państwa członkowskie zgodnie z art. 23 ust. 2.

4. Dane zarejestrowane centralnym systemie EBTI przez przedsiębiorcę lub inną osobę mogą być przeglądane lub przetwarzane przez tego przedsiębiorcę lub tę osobę. Dostęp do tych danych mają wszystkie państwa członkowskie zgodnie z art. 23 ust. 2.

Artykuł 47

Własność systemu

1. Komisja jest właścicielem systemu w odniesieniu do wspólnych komponentów.

2. Państwa członkowskie są właścicielami systemu w odniesieniu do krajowych komponentów.

Artykuł 48

Bezpieczeństwo systemów

1. Komisja zapewnia bezpieczeństwo wspólnych komponentów. Państwa członkowskie zapewniają bezpieczeństwo krajowych komponentów.

W tym celu Komisja i państwa członkowskie podejmują, co najmniej, środki niezbędne do:

a) uniemożliwienia osobom nieuprawnionym dostępu do urządzeń wykorzystywanych do przetwarzania danych;

b) uniemożliwienia wprowadzania danych oraz przeglądania, modyfikacji lub usuwania danych przez osoby nieuprawnione;

c) wykrycia wszelkich działań, o których mowa w lit. a) i b).

2. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich działaniach, które mogłyby doprowadzić do naruszenia lub podejrzenia naruszenia bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych.

ROZDZIAŁ IX

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 49

Ocena systemów teleinformatycznych

Komisja i państwa członkowskie przeprowadzają oceny komponentów systemu, za które odpowiadają, a w szczególności analizują bezpieczeństwo i integralność tych komponentów oraz poufność danych przetwarzanych w ramach tych komponentów.

Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o wynikach takich ocen.

Artykuł 50

Uchylenie

Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/2089 traci moc.

Artykuł 51

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 czerwca 2019 r.